Platonis Dialogi secundum Thrasylli tetralogias dispositi ex recognitione Caroli Friderici Hermanni

81쪽

B αὐτο τιθέναι δεῖ ο δη γνωστόν τε καὶ αλαψές ἐστιν - γηψν ονομα, δευτε φλύγος --τρίτον εἴδωλον,

θεῖν - νῶν λεγόμενον αμὰ πάντων -- πέρι νόψων. κύκλος ἐστί τι λεγόμενον,, τουτ αυτό ἐστιν ονομα, ο νοθέγμεθα λόγος αυτου - δευτερον, ἐξ ὀνο--των κοὰχημάτων συγκείμενος το γαρ ἐκ των ἐσχάτων ἐπὶ τ μέσον σον ἀπέχον παντη, λόγος αν εἴη ἐκείνουήπερ στρογγυλον καὶ περιφερε ονομα καὶ κύκλος. τρί- τον δε τὰ ζωγραφουμενόν τε καὶ ἐξαλειφόμενον καὶ τορνευόμενον καὶ ἀπολλυμενον Ἀ- τος ὁ κύκλος, δν πέρι πάντ' ἐστὶ ταμια ουδὲ πάσχει τουτων, αερον --τέτα--δὲ-στημη κοὰ νους ἀληθης τε δόξα πιο ταμ. ἐστίν - δε τοsτ α πῶν θετέον, ου ἐν φωναῖς δ' ἐν σωμάτων σχήμασιν αλλ' ἐν ψυχαῖς ἐνόν, φ δῆλον ἔτερόν τε ον αντου του κέκλου τῆς φύσεως τὴν τε ἐμ πρωθ' εαθώτην τρι- τούτων δὲ εγγύτατα - ξυρογενεία κιὰ μιμνα του πέμπτου νους πεπλησίακε, ταλ- λα-πλέον απέχει ταυτον δη περί τε ευθέος αμα καὶ

περιφερους σχήματος κάγχρόας, περί τε ἀγαθου καὶ καλου καὶ δι ι , περὶ σώματος μαντος σκευαστου τε κιὰ κατὰ φύσιν γεγονότος, πυρος ματός τε καὶ τῶν, - ουτων πάντων, και ζώου ξύμπαντος πέρι καὶ ἐν ψυχαῖς ηθους, - περὶ ποιηματα κώ παθήματα ξύμπαντα ρον μαν τούτων μη τις τα τέτταρα λάδε αμως γέ πώς - ' ποτε τελέως ἐπιστημης του πέμπτου μέτοχος ἔσται προς

γαρ τούτοις ταυτα ουνηττον ἐπιχειρεῖ το ποῖόν τι περὶ ἔκαστον δηλουν ντ ον ἐκάστου δια το των λόγων ἀσθε--34 νές ἄν ενεκα νουν ἔχων ουδεὶς τολμησε ποτὲ εἰς απιτο-- τα νενοημένα υπ' αὐτου, κάνταμα εἰς ἀμετακι νητον, ὁ δ πάσχει τὰ γεγραμμένα τώτοις, τουτο δὲ λιν ἀ- νυν λεγόμενον δεῖ μαθειν κύκλος καστο τῶν

82쪽

ται πάντη ' αυτος δε φαμέν, ο πι κλος ουτε τι σμιαρο- ρονουτε μειζον της ἐναντίας χειμ αυτω φυσεως ονομάτε αυτῶν φαμὸν ουδὲν ουδενὶ βέβαιον εἶναι, κωλύειν δ' BUὐ- τὰν στρογγυλα καλουμενα εὐθέα κεκλῆσθαι ,α εὐθέα δει στρογγυλα καὶ Ουδεν ἐπων βεβαίως ξειν τοῖς μεταθεμένοις καὶ ἐναντίως καλουσι καὶ μην περὶ λόγου γε ο αυτος λύγος, εἴπερ, νομάτων - Θv-πω

σύγκειαμ μαγ- κανως βεβαίως ἀναι βέβαιον μορι- ο λόγος αδ περὶ λάστου τυν τεττάρων, ως ἀσαφές

μεγιστον οπερ γομεν ολίγον ἔμπροσθεν, τι δυοῖν 'ντοιν, του τε οντος καὶ τορποιου τινός, οὐτὀ ποιόν τι,

πια ἔργα, αἰσθη-- Ἀεω,1no- λεγόμενον καὶ δεικνυμενον αεὶ παρεχόμενον καστον, πορίας τε κἀἀσαφείας ἐμπιπλησι πάσης ὐμος εἰπεῖν πάντ' ανδρα.

λων, ου καταγέλαστοι γιγνόμεθα υπ' ἀλληλων, οἱ ἐρ- τωμενοι πωτῶν ἐρωτω--, δυναμένων δὲ τα τέτταρα γδιαρρίπτειν τε κιὼ ἐλεγχειν -οδ δ' - - πέμ-- - κρίνασθαι καὶ δηλων ἀναγκάζωμεν, ὁ βουλήμενος δυναμένω ἀνατρεπειν κροπεῖ , πιο ποιε τὸν ἐξηγούμενον ἐν λόγοις η γράμμασιν η ἀποκρίσεσι τοῖς πολλοῖς των ἀκουόντων δοκεῖν μηδὲν γιγνώσκειν ων αν ἐπιχειρ vγραφειν η λέγειν, ἀγνοούντω/--' ως ' η, ἐν τοπιγράψαντος φλααντος ἐλέγχεται, ἀλλ' ἡ των τεττάρωννύσις ἐκάστου, πεφυκυῖα φαυλως. -δια πάντων αυ- των διαγωγη, ανω καὶ κάτω μεταβαινουσα ἐφ' ἔκαστον,

μόγις - - ἐνέτεκεν εὐ πεφυκοτος εδ πεφυκόσι

83쪽

Eu - φνῆ, ως η των πολλων φυχης τους ἐν λόγω, τον η ξυγγενῆ του πράγματος ουτ' αὐευμάθεια ποιήσειέ ποτε οὐτε μνήμη την ἀρχὴν γορ--ἀλλοτρίαις ἔξησιν - ἐγγίγνεται - - είm,mu των δικαίων τε, -- αλλων - καλὰ μη προσφυεῖς εω καὶ ξυγγενεῖς, αλλο αλλων ευμαθεῖς αμα καὶ μνημονες, ουδ οσοι ξυπετεῖς, δυσμαθεῖς δὲ κάναμνημονες,

Ῥυδένες τούτων μηποτε μεθωσιν ἀλήθειαν -- εἰς ντο δυν---- κααίας ἄμα γὰρ αὐτὰ ἀνάγκη μαι--ψειν, κοὶ το ψευδο αμα - ληαὲς της λης Ουσίοις, μετὰ τριβῆς πάσης καὶ χρόνου πολλοs, περ ἐν ἀρχαις

εἶπον μογις δὲ τριβόμενα προς αλληλα αυτῶν εκαστα, ἐλέγχοις ἐλεγχόμε- - ἄνευ φθόνων ἐρωτήσεσι κῶ ἀποκρίσεσι χρωμένων, ξελαμψε φρόνησις περνεκαστον κώ 'sς, συντείνων ο τι λι- εἰς δυναμιν ἀνθρωπμ

φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβάλη ενὶ δη ἐκ τουτων δεῖ γι--. γνώσκειν λόγω, οταν ἴδη τίς του συγγράμματα γεγραμμένα εἴτε ἐν νόμοις νομοθέτου εἴτε ἐνώλλοις τισὶν αττ' -ος σπουδ ασας, κέ μοι δέ που ἐν χωρα τη καλλωτη των τούτου- εἰ δε οντως αὐτω ταμ' ἐσπουδασμενα ἐν γράμ-

Wρασιν ἐτέθη, ἐξαρα δή οἱ ἐπειτα θεοὶ μὲν - βροτοὶ δὲ

- εἴσεται, εἴτ' ουν Λιονυσιος ἔγραψε τι των περὶ φυ-

σμος κρων -- πρώτων εἴτε τις ἐλάττων εἴτε μείζων, Mνλι πιὼς δὲ μεμα κως ηροπιὰς - ἐγραψε κατὰ

84쪽

λοτιμίας δε αἰσχρὰς εἴπερ νεκα, εἴθ', αυτου τιθέμε

ο ινε δ οπιν οπως, ἴττω Ζευς, φησὶν ὁ Θηβαῖος διεξῆλθον μενσαρής εἶπόν τε εγὼ καὶ απαξ μόνον, στερον δε οὐπώποτε ἔτι ἐννοεῖν δηχει το μετὰ τουτο, ὁτω με--

διεξῆμεν πότερον Λιονυσιος ἀκού τὰς μόνον απαξ ου- τως εἰδέναι τεχι εται καὶ 1κανῶς οἰδεν, εἴτε αυτὰς ευρῶν

ἐπιμελουμενος εἰ μεν γὰρ φαυλα, πολλοῖς μάρτυσι μαχεῖται τὰ ἐναντία λέγουσιν, οῖ περὶ των τοιούτων πάμπολυ -ονυσίου κυριωτεροι αν εἶεν κριτια

'χης 1 υθέρας, πῶς αν μη θαυμαστος ἀ- - ρω- cτον ηγεμόνα τούτων καὶ κύριον ουτως υχερῶς τίμασέ ποτ' αν πῶς δ' τίμασεν, θῶ φράζοιμ' αν ου πολυνών - μυτου κεσι τησε πιαι------χρηματα, τότε οὐκέτ' εἴ τους ἐπιτρόπους αυτου πέμπειν εἰς Πελοπόννησον, καθάπερ ἐπιλελησμένος της ἐπιστολῆς παντάπα-ο- ῶνα γαρ αυτὰ οὐ μονος - του - , οντος

85쪽

44 ---γμένα μεχρι τουτου ταμ ην ἐν τῶ τότε

χρόνω τουτων δε υτ γενομενων ωράκειν τε ἐγὼ ἀκριβῶς την ἐπιθυμίαν της Αιονυσίου φιλοσοφιας, ἀγα--

ναχων τε ἐξην εἰ- μωλοίμην εἴτε μη. - γαρ ρυή τότε α - ἐκ - τῶν νεῶν αὐείδη χαλεπαίνειν μὲν δεῖν ἐμὲ --υσω μαλλον η ἐμαυτῶ τε καὶ τοις βιασαμμ. ννοις ἐλθεῖν ἐμε τὰ τρίτον εἰς τον πορθμῖν τον περὶ την

λέγει ν δὲ προς ιονύσιον οτι μοι μένων ἀδύνατο ν ε Λίωνος οὐτω προπεπηλακισμένου ὁ δε παρεμυθεῖτό τε καὶ ἐδεῖτο μένειν, οὐκ οἰουμενός οἱ καλως ἐχ ν με αγγε - - αυτὸν των τοιούτων ἐλθεῖν ὁ τι τοh --πείθων 346- τώς - πομπην παρασκευάσειν ἔφη. ἐγὼ γαρ ἐν τοις ἀποστόλοις πλοίοις εμβὰς διενοουμην πλεῖν, τεθυμωμένος πασχειν τε οἰόμενος δεῖν, εἰ διqκωλυοίμην, οτι - ουν, ἐπειδὴ περιφανῶς ήδίκουν μὰν οὐδέν, δικουμννχανην του με- τον τότε ἔκδεουν μηχανα - τοιάνδε τινά. τη μετὰ ταsτ ελθὼν ημέρα λέγει προς με πιθανὸν λόγον ἐμοὶ κιὼ σοὶ Θων, ἔφη, καὶ τὰ Βίωνος ἐκποδὼν --γα δια σέ, ἔφη, Θω- τάδε ἀω ἐκ - λωλαβόντα τὰ εαυτολοἰκεῖν μεν ἐν Πελοποννησω, μη ς φυγάδα δ' ἀλλ' ώς αὐτφ καὶ δευρο ξον αποδημειν, ἐκείνφ τε καὶ ἐμοὶ καὶ μω τοὐς φίλοις κοινὴ ξυνδοκῆ ταῶτα δ' εἰνοα μη ἐπιβουλευοντος ἐμοί τούτων δὲ ἐγγυητὰς γίγνεσθαι σέ τε καὶ τους σοὐς οἰκείους καὶ τους ἐνθάδε Βίωνος Ἀμν δε- βέβαιον ἐκεῖνος παρεχέτω.

86쪽

νον αν τοῖς χρήμασι δίκαιον γίγνωθαι ἀερὶ με ου γαρολιγαεσται σοὶ δὲ κH τοῖς σοις μὰλλον πεπίστευκα οραμ ταυτα εἴ- ἀρέσκει, - μένε ἐῶ τουτοις τον ἐνια--ὶBων ευ οἶδ' ὁτι πολλὴνχάρινέξει σοι διαπραξαμένωDταῶτα περ ἐκείνου τουτον δη ἐγὼ τον λόγον ἀκουσας

ἐδυσχέρ νον μέν, ομως δὲ βουλευσάμενος ἔφην εἰς την τούτων τὰ δόξαντα ἀπαγγελόω ταμα ξυνεθέμεθα τότε ἐβουλευόμην δη τὸ μετα αὐτακα ἐμαυτον γενόμενος, μάλα συγκεχυμένος ' πρῶτος δ' μοι τῆς βουλῆς ῆρουμενος οδ λόγος φέρε, εἰ διανο-

ἐμὲ λέγει, ιαυτου μὲν ἐθέλοντος, ἐμου δὲ Ουκ θελη- σαντος α προὐκαλεττό με δρον, ἀλλ' ὀλιγωρησαντος των μείνου - παράπαν--μάτων, προλει - τούτοισινιαι μηδ' μέλη, ἐκπέμπειν,-- , --κληρων, δενὶ προστάττων, ἐνδείξηται δὲ πῆσιψαδίως ς ἀβουλῶν 347 ἐμὲ ἐκπλεῖν, αρά τις ἐθελήσει με γειν ναύτης ὁρμώμενον ἐκ τῆς Θυονυσίου οἰαίας; φκουν αὐδη προς τοῖς

τινὸς ἐντολης παρὰ Λιονυσίου αν δε περιμείνω τον ἐνιαυτόν, ξω μὲν ων ταυτα ἐπιστέλλειν, ἐν οἷς τ αυεἰμὶ κῶα πράττω καὶ ἐμμὶν -- τι-ονυ - φ σίν, οὐατ----υν -- μοι καταγελάστως πεπραγ- Bμένα τάλαντα γαρ ἴσως ἐστὶν οὐ Δαττον, - ἐκτιμῆτις ὀρθῶς, εκατὸν η σίωνος ουσία αν δ' ουν γίγνηται - νυν υποφαίνοντα, οἷα εἰκος αυτὰ γίγνεσθαι, απορῶ

87쪽

αυτώ γ' ἔτι πονησαι και ἔργοις ἐλεγξαι πειρῆσθαι τὰς Αιονυσίου μηχανάς. ταsτά μοι δόξαντα εἰς την στεραίαν ἐπον προς σιονυσιον τι δέδοκταί μοι μένειν

ς ἀξιῶ μήν, ἔφην, μη κυριο ηγεῖσθαί σε Βίωνος εμι πέμπειν δε με ἐμου σε παρ αὐτον γράμματα τὰ νυν δεδορομένα δηλοῶντέ καὶ ἐρωτῶν, εἴτε ἀρκει αὐτα αυτῶ καὶ εἰ μη, βουλεται δε αλλ' αττα και ἀξιοῖ, καὶ ταsτα ἐπιστέλλειν ο τι τάχιστα σε δὲ νεωτερίζειν μηδέν πω των περὶ εκεινον ταυτ ἐρρήθη, ταsτα ξυνωμολογησαμεν, ς νυνεῖρηται σχεδόν. ἐξέπλευσε δη τὰ πλοῖα μετὰ τοίτο, καὶ κέτι μοι δυνατὰν ην πλειν, τε δή μοι καὶ ιονύσιος

Γ ἐμνήσθη λέγων οτι την μίσειαν της οὐσίας εἶναι δέοι Λίωνος, την δ' μίσειαν το υἱέος ' ἔφη δη πωλήσειν αυτήν, πραθείσης δε τὰ μεν ημίσεα ἐμοὶ δώσειν ἄγειν, τὰ

ημίσεα ω παιδὶ καταλείψειν αυτοs το γὰρ δη δικαιότατον ουτως ἔχειν πληγεὶς δ' ἐγὼ τω λεχθέντι πάνυμεν μην γελοῖον εἶναι ἀντιλέγειν ἔτι, ομως εἶπον, οτι χρείη την παρὰ Βίωνος ἐπιστολὴν περιμένειν μῆς καὶ ταὐτα πάλιν αυτὰ ἐπιστέλλειν ὁ δε ἐξῆς τούτοις πάνυ νεανικῶς ἐπώλει την οὐσίαν αυτολπῆσαν, πρ τε κάὶοπως ηθελε χαὶ οἱ τισί, προς με δε οὐδε ολως ἐφθέγ γετο περὶ αὐτῶν, κώ μην σαύτως ἐγὼ προς ἐκεινον αδ

περὶ των Λίωνος πραγμάτων ουδεν ἔτι διελεγόμην- ουδὲν γὰρ ἔτι πλέον ωμην ποιειν.

μέχρι με δη τούτων ταύτη μοι βεβοηθημένον ἐγγόνει φιλοσοφία καὶ φίλοις το δε μετὰ ταὐτα ἐζῶμεν ἐγὼ καὶ Αιονύσιος, ἐγὼ μεν βλέπων ἐξω, καθάπερ ορνις

ποθῶν ποθεν ἀναπτέσθαι, - διαμηχανώμενος τίνα τρόπον ἀνασοβησοι με μηδεν ἀποδοὐς των Λίωνος ομως δὲ ἔφαμεν ταῖροι γε εἰναι προς πῆσαν Σικελίαν των δημισθοφόρων τους πρεσβυτέρους ιονυσιος ἐπεχείρησεν ὀλιγομισθοτέρους ποιειν παρὰ τὰ του πατρὸς ἔθη, μω-

88쪽

θώαε-οι στρατιῶται ξυνελεγησαν θρόοι καὶ Ουκι σαν ἐμπρέφειν ὁ συα χείρει βιάς εσθια κλείσας τὰς ἀκροπόλεως πέλας, οἱ δ' ἐφέρπια εὐειλῶ, δε - Η ii, ποπιπνά τινι ἀναβοησαντες βάρβαρον - πολεμι-

κον - δη περιδεης ριο--γς γενόμενος απαντα συν- χώρησε καὶ ἔτι πλείω τοῖς τότε συλλεχθεῖσι των πελτα-

τει λαβεῖν, ἀπορῶν δε Θεοδότην μεταπεμψάμενος εἰς Πων κηπον - ἐτυν δ' ἐν τεκήπφ καὶ θ - ε περι-- ῶν - τὶ χυμαλλα ἀτ οι -- Φαλ-ν λι--σιον, οἶδά τε καὶ μωνη- . Πλάτων γάρ, ἔνη, σιονύσιον ἐγὼ πείθω τουτονί, ἐὰν ἐγὼ γένωμαι δευρo Ηρακλείδη κομίσαι δυνατος ήμῖν εἰς λόγους περὶ τωνιρο ημά των -- μον - γεγω/ότων, - ἄ--δῶ παλ- οἰκεῖν δε δεαελία, τόν ἡ υ λαβόντα κιὰ την γυναῖκα ἀξιῶ εἰς Πελοπόννησον ἀποπλεῖν, οἰκεῖν τε Dμῶττοντα μηδὲν Θιονυσιον ἐκεῖ, καρπουμενον δὲ τὰ ια-- μετεπεμψάμην μὲν οὐν καὶ πρότερον αὐτόν, μεταπέμψομαδ καὶ νυν αν, ουν ὀπῶ της προτέρας με

ταπομπῆς αν τε καὶ ἀπὸ της νυν ἡπακούση μοι ' ιον- σιον δε ἀξιῶ καὶ δέομαι, αν τις ἐντυγχάνn Ηρακλεωρ ἐάν

Θιονυσο δόξη ταῶτα, ἔφη, συγχωρεῖς λέγων προς - Λιονύσιον συγχωρῶ μηδ' αν προς τῆ σῆ, ἔφη, φαντὶ --7, πείσεσθαι φλusρον μηδεν παρὰ τα νυν εἰρημένα.

4θῆ μετὰ ταύτην τῆνημέραν - ωτης προσηλθέτην μοι σαωυδὴ τεθορυβημένω θα- στῶς, καὶ ὁ Θεοδύτη λέγει, Πλήτων, ἔφη, παρῆσθα συ

89쪽

48 ΕΠΙΣΤΟ ΑΗ . οἷς περ νορακλείδου Λιονυσιος μολόγει προς μὲ καὶ σέ πῶ-ουκ; ἔφην νυν ανυν η δ ος, περιθέουσι πελτασταὶ λαβεῖν Ἀρακλείδην ζητουντες, μεῖναι πρὸς Θιονύσιον ἁπάση μηχανω χόμεθα - καὶ εἰ λ- μεν παρ' αυτόν, και τὰ μὲν στάτην σιγη δακρυοντε,

δε ἀκουσας ανεφλέχθη τε καὶ παντοδαπα χρώματα ηκεν, οἷα αν θυμουμενος φείη προσπεσων δ αυτεὁ Θεμουὰμ kλαβήμενος τῆς χειρος ἐδάκρυσέ τε ἡ νίκέτευε, - δε,--αHλω, --δ' ἐγὼ παραμπι θούμενος, ' θάρρει, Θεοδότα, ἔφην γαρ τολμησει --ιος παρατα χωες-μολογημένα ἄλλα ποτὲ δραν καὶ ο ἐμβλέψας μοι καὶ μάλα τυραννικῶς, σοί, ἔφη, γλουτε τι

ἐγώ, συαε απιτα α - νυν σύ-ς διῖχα μη ποιεῖν - καὶ εἰπὼν ταυτα ἀποστρεφόμενος ἀχόμην ω το μετὰ σταυτα ὁ μὲν ἐκυνηγει τὰν Ηρακλείδην, Θεοδότης δε αγγέλους πεμπων μακλείδη φεύγειν διεκελεύετο ' ο δὲ

ἐκαέμ- πιοίαν καὶ πελαι, στὰς διώκειν ἐκέλευε -- ώς ἐλέγετο Ἀρα κώμης εἰς την Καρχηδονίων κράτειαν ἐκφυγὼν ημέρας σμικρῶ τινὶ μέρει τὰ δη μετὰ τοsτο η πάλαι ἐπιβουλη ιονυσίω του μη ἀποδοsναι ταυσίωνος χι ματα ἐδοξεν ἐχθρας λόγον ἔχειν αν προς με α λαιόν καὶ πρῶτον - ἐκ της ἀκροπολεως ἐκπέμπει. D με, ευρὼν πρόφασιν, ς τὰς γυνο σκας ἐν τ' , πω,

κατωκουν ἐγώ, δέοι θυσαι θυσίαν τινα δεχημερον ἔξω

δη με παρ' Ἀρχιδημω προσέταττε τον χρόνον τομον μεῖναι. ντος δ' ἐμου ἐκεῖ Θεοδοτης μεταπεμφάμε - μὴ πολλὰ περὰ τῶν τότε πραχθέντων ηγανα - - ἐμέ

90쪽

εἰσεληλυθώς, πρόφασιν αυ ταυτην ἄλλην της προς μεδιαφορῆς ποι μενος, Θελφὴν της πρόσθεν, πίμψας Εαιναχρωτα με ξυγγενοίμητ' ὁ πως μεταπεμψαμέν Η με Θεοδότου καγώ. παντάπαπιν, ἔφην ο δέ, ἐκέλευε τοίνυν, ἔφη, σοὶ φράζειν, οτι καλῶς ουδαμη ποιεῖς Θωναοιά τους Βίωνος φίλους ἀεὶ περὶ πλείονος αυτοεποιου--μερος ταντ' ἐρρή , καὶ κωρετεπέμψατό με εἰς τη-α- Ηρακλείδου φίλ- οιο, ἡ ἐχθρό4, καὶ ο ευ- νοεῖν φετό με, τι μωνι τὰ χρηματα ἔρρει παντελῶς γουν δὴ τὀ μετὰ τοsτο ἔξω της ἀκροπόλεως ἐν τοῖς - Μοο θοον -- πή-ιόντες δέν' εώ -- οντες Ἀρήνη θεν ἐμοὶ - lavisi anni διαβεβλημένος ει ην ἐν τοις πελτασταις κῶμοί τινες ἀπειλοῖεν, εἴ που λήψονταί με, διαφθερεῖν μηχανῶμαι δ ανα τοιάνδε σωτηρίαν πίμπω παρ' ' χέτην κῶ τοὐς

ἄλλους φίλους εἰς ου-- φράζων ἐνοις δν τυγχάνω

οἱ δὲ πρόφαοί τυνα πρεσβειας πορισάμενοι παρὰ της αόλεως πέμπουσι τριακόντορόν τε καὶ Λαμίσκον αυτῶν Βενα, ο ἐλθὼν ἐδεῖτο - ονυσίου περὶ ἐμφλέγων οτι

βουλοίμην ἀπιένια, κάν- φῶς δελ--μω -ξυνομολόγησε κάνἀπέπεμψεν ἐφόδια δου τῶν Θωνος δὲ πημάτων ουτ εγώ τι ἀπὴτουν οἴτε τις ἀπέδωκεν ἐλθὼν ιῆ εἰς Πελοπόννησον εἰς λυμπίαν, σίωνα καταλαβών-γυντια ηγγελλον τὰ γεγονότα n, τὸν - ἐπι- μάρτυράμενος ευους παρηγγελλεν - , καὶ τοῖς ἐμοῖς

οἰκείοις καὶ φίλοις παρασκευάζεσθαι Ψ ιωρεῖσθαι Λιο- ροσιον, μῆς μεν ξεναπατίας χάριν ο ω γαρ ἔλεγέ τε

καὶ ἐνόει, αυτὸν δ' ἐκβολῆς ἀδίκ- καὶ φυγῆς ααουσας δ' ἐγώ -- - φαους παρωιαλεῖ, αττον ἐκέλευον, εἰ μυλοιH:, ἐ- δ' εἶπον οτι σὐ μετὰ των δελ- μι --