Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

431쪽

AAιαν, ἐγώ - σεῖο κακώτερος ἔλπομαι εἶναι

- νόον οὐδε βίην, εἰ καὶ μάλα φαίδιμος ἐσσι ἀλλα νόω με ἔγωγε πολ προφερεστερός εἰμι σεῖο μετ' Ἀργείοισι, βι δε τοι ἀμφήριστος 3l0η καὶ ἀγαυότερος - δέ που καὶ ρῶες ἴσασιν, ά με μέγα τρομέουσι καὶ ἀπάτερθεν ἴδωνται. κώ δ αυτὸς σάφα οχας ἐμον μένος δε καὶ αλλοι ἀμφὶ παλαιο σύνν πολυτειρέ πολλὰ μογήσας, ὁππότε δ' περὶ σῆμα δαῖκταμενου Πατρόκλοιο 315 Πηλείδης ἐρί μος ἀγακλυτὰ θῆκεν ειθλα ῶς φάτο Λαέρταο κλυτος πάῖς ἀντιθέοιο.

καὶ τότε ρώιοι δες ἔριν δικάσαντ' ἀλεγει ν αἰζηῶν νίκη δε καὶ αμβροτα τεύχεα δῶκαν πάντες ὁμοφρονέοντες ἐυπτολεμω δυσρο 320του δ' - ον γήθησε νόος στονάχησε δε λαός παχνώθη δ' ἴαντος ἐυ σθενος αἶψα δ' αρ αυτωατ' ἀνιηρη περικάππεσε πῆν δέ οἱ εἴσω

ἔζησε φοίνιον αἷμα χολη δ' υπερέβλυσεν αἰνῆ ηπατι δ' ἔγκατ' ἔμικτο περὶ κραδί δ' ἀλεγεινὐν 325Iξεν χος κά δριμ δι' ἐγκεφάλοι θεμέθλων ἐσσύμενον μήνιγγας αδην ἀμφήλυθεν ψος, Οὐ δ' ἔχεεν νόον ανδρός Ἐπὶ χθονὶ δ' μματα πήξας ἔστη κινητω ἐναλίγκιος ἀμφὶ δ' ταῖροι

306 τόνδ' A cori . Tyclis. VI, 461. VII, 57. VIII, 174. 464

309 νόον et vulgo; νό ex scripturiis erant f ε. Vertini recte constanti usu reposuit pilgner ob habet vulgata intelligenda de subi-sem au. p. 287. ta quae jacis animum incessit nul-310. κατ' Α μετ' Ε1, et ita talione; ita mutali etiam ante- corr. Rhod. - θ δέ κεν et viil cedentibus et sequentibus diserio go; sed particulaisis h. l. ferri ne deseritntur. - φοίνιον cor rex liquit Cur non scripserini βίη γ Rhodom. μέν, quod alicui in nientem veniat, 25 κρα et Vulgο κραδίην dictum ad IV, 68. Simplicissimum metui SpitZner obseriau. p. 293. βίη δέ τ οι Videbatur, tuamquam 326. ,Sine vilio legeris etiam Icεν etiam alia ut 0 ε μέγ βίηφι et sorte rectius ut et interprelatiis 3 cte et is V ἄρ' ἔτ offere sum. 4Η0D. aut subridit in ver

bantur. sione scripsit. ,ssevera signatius est

Rhod. sileensis, casu et operarum credo

II, 256. III, 140 163. V, 379 385. Hi D.

432쪽

ἀχνυμενοι μιν πεσκον ἐυπρωρους επὶ νῆας . 30 πολλα παρησπεοντες δ δ' στατίην ποσὶν οἶμον ηαν Ου ἐθέλων σχεδόθεν δε οἱ σκετο μῆρα. αλλ' τε δη κατὰ νῆας β και ἀπείρονα ποντον,

. . . . . .

ουν δε οἱ αλλαι ἴσαι Νηρηίδες ἀμφὶ δ' - σφι νηχετο κήτεα πολλά, τά τε τρεφει - - οιδ 'ανδε μέγα σκύζοντο Προμηθεῖ μνιόεντι

orr e o μετ' Τεθλα κακον μό- iiDnenuat πείρονα. id igitur re- ρον νεο δμίμων. Sed recte abet cepi. - Deinde cuin vulgo liciana vili, ala inritus Alflx, qui inmoliis non eSset observata, editores ex sen-l,lat ali a sociis abductus est tenti ira notio inanni si in oti innia 333. μετὰ Α et vulgo scripsi inveriant. Contrist ego nis Nyrirnun. καris vid ait IV, 209. - ἀπειρέα p. 13 sq. scripsi .,0Dinxisse non AEl2C12, ἀτειρέα nod in textu sanasse vulnim videntur. lenimna nota adulita: ,in ἀπειρία π in inconcinna existit et mira haec in illa vi '' Pleni seculi sunt Tyclis in ellilii Drat In OnSociatio Maceni ad i. firs. Sed recte Struvius in obser nares socii perduremn innuum at sati p. 2 sq. postquam Oineri postpuam ad naves abierales Achiniculi ejus Nili intra i l MIlli expiraeli di coenae et somni avidi, re veronae admulit: ,Apud uiiuunt alius h tis in mare rectu Potius naeopalet tuus aut lectivi usus non lan ita sere Iuncta erant:

710. IV, 34l. κράαr IV, 242. εδυσαz πονεου. μός VII. 98 sed ellain 'υλυμπος II, uaintiliani eliam os v. 334 lacuna 176 424. iit ni sirinis insistat Ni esse potest. Scilicet noc modo: licidus, 4έλιος I, 2. VII, 230. ῆ- Ἀργεῖοι δόρποιο μεμαῶτες ει και- III, 717, illita indefessi visa suam n ouexercent unquam autem , allero καρπαλίμως ἔμησαν ἐπὶ utro πόντος appellatur,rειρῆς, ne wλι σέως ἀφικέσθαι.Iue potui appellari, quia neque Sed illii prodisilius est. Cis allum las neque sit in eo inest. I, 20. Tum epitnelis, quibus pontus orne 335 δὐ et viilgο και ego Scripuir, enituleratis nini sereriai saepe si viil ad . 333. - καιεδύσεro adllibitum esse ovservat, ilii in sig A et vulgo coiTexi vid proleos. nisi calionein vasti, anipli immensi. II, 2, ε 3.

433쪽

μνώμεναι, ώς κείνοιο θεοπροπίθσι Κρονίων δῶκε Θέτιν Πηλοι καὶ ου ἐθέλουσαν αγεσθαι' 340

Κυμοθόη δ' ἐν τισι μεγ' ἀσχαλόωσ' ἀγόρευε -ω πόποι, ώς γε λυγρος ἐπάξια πήμαθ' υπέτληδεω ἐν ἀρρήκτω, τε οἷ μέγας αἰετος παρκεῖρε ἀεῖόμενον κατὰ νηδύος ἔνδοθι δυνων. ως φάτο Κυμο η κυανοπλοκάμοις λέγησιν 345Wλιος δ' ἀπόρουσεν ἐπεσκιόωντο δ' ἀλωαὶ

νυκτος ἐπεσσυμένος, ἐπεκέδνατο δ' ουρανον α γ' Ἀργεῖοι δ' ἐπὶ νηυσὶ τανυπρώροισιν μυον

υπνω - ἀμβροσίω δεδμημενοι δε καὶ οἴνω, διῖ τον Κρήτηθε παρ' 'Idομενηος γαυου 350

ναμαι περ πόντοιο πολυκλυστοι φέρεσκον.

sed non inulat is est Batavi in hos il larina usus est. Deinde valdo

nomine vituperavit Dore Cru vann.

languida videtur prope accedendi

Η0 vero et per se plane nionstro Sum est, et iis quae adhuc ex an--ει - ἡ Ἀκατερθε παρημένω liquitate habemus , minetne ima- όπαρ κειρον

434쪽

μνήσατ' ἐνὶ κλισίν μελιηδεος, υτ μιν υπνος φεχεν, ἀλλ' γ' εοῖσιν ἐν ἔντεσι δυσατο θυωω εῖλετο δε ξίφος ὀξυ, καὶ σπετα πορφυρεσκεν, 55

η γ' ενιπρήσι νῆας καὶ πάντας λέων

'Αὐγείους, η μουνον πο ξίφε στονόεντι

διώσρ μελεῖστὶ ταμὼν δολόεντ' Ουσῆα καὶ τὰ μεν ως ρμαινε, τὰ ὁ τάχα πάν ἐτελεσσεν, εἰ μη οἱ Πιτ-4 ἀάσχετον ἔμβαλε λυσσαν ' 360

κήδετο γαρ φρεσὶν ίσι πολυτλήτου δυσῆος

ἱρῶν μνωομενη, τά οἱ ἔμπεδα κεῖνος ερεξε τουνεκα ὁ μεγάλοιο μενος ελαμωνιάθαο

lii minit in posthuni VerSuin Sse la einen d Bhod. - θοῶς A et vulgo; luere possit. Sed et cor ruptela a ruμώ enienda i et coininendavi in iis prona erat, indicatsque particula emendati p. 20 sq. nis verbis: με sine accenti posita encliti cuna ,0liani uuam non laluturos arDilror, prononien neque quod inisso ver qui illii θοῶς de sentant, laine inis dici potuerit excori lari potest hi non solii iii lan ut illi Verii in etiam deque lilia quid quain aliud facile ineptuin videlit propterea, quod Al;

niges vel bi Ge cogitavi exagita 362. ρεξεν e vulgo cem. tias eo notiti ne a Boi vili vann. u. certati in utendarunt Struvius et Bo-li. 12 consorinatione lolius nilius i. c. p. 1231: si Spi ner. Oct vid. R 43, 38, in illa sor observati p. 27. Recepi lienis . sed inula n γ' Ηes. . 246. 322 Apoll. delenduin erat.

435쪽

τρα συγκλονέουσα, μεμ ε δε χείματι πόντος' εἰκὼς ο γεν, πη μιν γυῖα φερε ο 370 πάντη δ' ἀμφιθέεσκεν λαχε θηρὶ οικως, ομε βαθυσκοπελοι διεωυτα αγκεα βήύσης ἀφριόων γενυεσσι καὶ αλγεα πολλα μενοινῶν

η κυσὶν Ἀγρόταις, ο οἱ τέκνα δρώσωντια αντρων ξερυσαντες, ο δ' ἀμφὶ γένυσσι βεβρυχὼς 375

. . . . . .

ε που δε ε ξυλόχοισιν ἴδοι θυμήρεα τεκνα 'τω δ' εἴ τις κυροει μεμφόσα θυμὸν ἔχοντι, αυτο οἱ βιότοιο λυγρον περιτελλεται μαρ ως γ' ἀμείλιχα θυνε, μελαν δέ οἱ ἔζεεν φολευτε λεβης ἀλίαστο ε ἐσχάρω-αίστοιο 380 ιβ ὁον μαωσαι παὶ πυρος αἰθομενοιο, γάστρην ἀμφὶς απασαν τε ξυλα πολλα θερσαι,

364 6δ' corr. Tyclis dationem receperrunt Tycns Lenrs. 366 st. Tripli. 289 μειλίκτοιο et poterit sane defendi ex iis quae σόβου χέρας. ad HI, 224 monita sunt. Sed lanien367. - AΕ12C12, alteriina cum ea mutatio satis sit Iolenta, Bliod in textu ac nota ad lita probabilius visum quod Di in emen- , , Πληta scripsi pro Πλειὰς. dati p. 273 statui, hic quoque Ver-369 non, et vulgo cori exit sum excidisse nutus sere sententiae:

436쪽

ἐννεσίης δρηστηρος ἐπειγομένου δε ὶ θυμω, ευτραφεος σιάλοιο περὶ τρίχας ς κεν ἀμερον ως του - στέρο/οισι πελώριος γε θυμος 385 μαίνετο δ' - πόντος ἀπείριτος ηε θύελλα πυρος ἀκαμάτοιο θοον μενος εντ' ἀλέαστον μαωσαι κατ' ἄρεσφι βίη μεγάλου ἀνέμοιο, πέπιν δ' αἰθομεν πυρὶ π τ ε ασπετος λη ῶς ῖα οδ ρσι πεπαρμετος οβργον Πορ 390 μαίνετο λευγαλεως απλετο δε- ερρεεν ἀφφος ἐκ στόματος βρυχὴ δε περὶ γναθμοῖσιν ὀρωρει τευχε δ' ἀμφ' μοισιν πίβραχε -ο δ ορόωντες πάντες ὁμως ενδ ανδρος πηρομέεσκον ὁμοκλῆ' και τότ' ἀπ' 'SZκεανοῖο κίε χρυσήνιος υώς 3956υος δ' ουρανον ευρον ἀν εν εἴκελος αυρύ,

niilli patitur. nanc criticati .

auem Iunoni acceptus no-

388. sh, A e vulgo, sis Ei, ei minasset uintus nani inare nauetia emensi. aure et iam linod in neraliter uaccescii is ipsa Dea bic

437쪽

Πασιθεης οἴμησεW ἀνεγρετο ὁ εθνεα φωτῶν. Αἴας δ' ἀκαμάτω ναλίγκιος φωνι φοίτα ἐνι τερνοισιν ἐχων ὀλοόφρονα λυσσαμ 405

iu ' θορε μήλοισι, λέων ς ὀβριμόθυμος

λιμ υπ' ἀργαλεω δεδμημενος πιον τορ'

και τα μεν ἐν κονίνοιν πασσυτερ

κάββαλεν, υτ φύλλα μενος κρατερο φρεαοχευν, ω νομένου θέρεος μετὰ χεῖμα τράπηται- 410ως πως μήλοισι μεγ' ἀσχαλόων ἐνόρουοεν

ἐλπομενος Λαναοῖσι κακὰς εα κηρας ἰαλλειν.και τότε δὴ Μενελαος ἀδελφελαγχι παραστὰς κρ μ' ἄλλων Λαναῶν τοῖον ποτὶ μυθον)ιπε '

438쪽

Aῖαντος μεγάλοιο περὶ φρεοὶ μαινομενοιήλ, ο τάχα νηας νιπρήσει, κτανεα δε και με πάντας ἐνὶ κλισίνοι κοτεσσάμενος πρὸ τευχεων

ώς φελον, τῶνδε ετις περιβῆριν ἔθηκε, μηδ' αρα αερτα πάῖς μεγ' ἀμείνονι φωτὶ 420ετλη δηριάασθαι ἐναντων ἄφρονι θυμω νυν δε μεγ' ἀασάμεσθα, κακος δε τις παφε δαίμων ερκος γαρ πολέμοιο Moυπότος Αἰακίδαο

μουνον λ ην Μαντος ἐυ μενος αλλ' ἄρα καὶ τονημῖν ολεσουσι θεοὶ κακὰ νῶι, ποντες, 425ως κεν πάντες αῖστον ἀναπλήσωμεω λεθρον

ta in no versu factam eiu non repit.

mirabitur ac potius id uod saepe 428. lini particulam v ninuasit, ut erroris causa a dei Musciam vi incona inode efferri arbitralus 4 invidia repetatur cla. , 13 ἀλλ' υ o scridendium censedam exdτει άασαμην καί με φοίνας ἐξ- XIV, 15 .έλετο Ζεύς. II 68 sqq. utlimann. μη - μοι, ω Μενέλαε, χολον πο- Iezil. I, 5b nostro quoque loco sac- βάλλεο-μφ, tum Suspicaditur, qui vel versutia quocum consere potest ut 506

424 sq. respexerit 4 νυ με - ἄγεσθε et IV, 440

439쪽

γίνεται σθλον νειαρ, αχος δ' αὐα δυσμενεεσσιν. μ

πω- ἔνθα καὶ ἔνθα τανυσσάμενος πτερυγεσσιν

- ob diuinis si G πέτρεσαν εβριμο ανδρα ' - δ' γ' ἀρνειοῖο κατακταμενου σχεδον ἔστη, και ρ' ὀλοον γελάσας τοῖον ποτὶ μυθον nura' 440, εχ νυν ἐν κονίησι κυνῶν βόσις δ' ἰων-- -- ουδ' Ἀχιλθος ἐρύσσατο κυδμψα τεύχη, ἁν ευεκ' ἀφραδέων μέγ' ἀμεινον δηριάασκες'

κουριδι μετὰ παιδος ἀάσχετον ἀσχαλοωσα, 445- τοκέει τοῖς οὐτι μετέσσεαι ελδομένοισι

436. rara; or lacile corr. R nod.; crat vann. p. 378. - ἐλπουένοισasei ora scribenditia esse lenion et vulgo, quoi rejeci et mutavi stravit Spiigner mant. p. 23 Sq. in ente dure p. 20 his verbis: ,si quod aure recepi Leurs recte novi 0uinti usum, scripserint 437. Paux ius, ut sole noduni in ille έλδομένοισι. suo desiderium. Scirpo quaerere, cum non e Sed iotatur parentilii sititii adjiliorent ipsas alas avis expandat vulgaliun si Di adesse Vehementer cupientiunt Gurum, coactuin e scabriini dieit, aut ubi altilia res grata aluui mi- pessi ineque καὶ Γνθα ' citur accidere, uinius desideri uitis iaυενυς οπιecit ignoravit o ejus sininis quo eam rem exspec- meri eum si 149 ιrαινομέmo rε ac tavi per solitii participiuna verbi γεσσιν. myoti aut λιλαίομαι exprimere

440쪽

γήραος ἐσθλον μειαρ, ἐπε νύ σε τῆλ' - πατρης

οἰωνοί τε κυνες τε δεδουπότα δαρδάψουσιν.

ως αρ' ἔφη δολόεντα μετὰ κταμενοι 'Oδυσῆα κεῖμαι Γόμενος μεμορυγμένον ἀματι πολλῶ 450

και τότε οἱ ριτωνι ἀπ φρεω - δε καὶ ο σσων ἐσκεδασεν Μανίην βλοσυρην,1 είουσαν λεθρον η δε θοῶς ῖκανε ποτὶ Στυγος αἰπὰ ρεεθρα, ιχι θοαὶ ναίουσιν Ἐριννυες, αἴτε βροτοῖσιν αἰhi υπερφιάλοισι κακας ἐφιασιν νως. 455

δῖας ὁ ἴδε μ λ κατὰ χθονος ἀσπαlροντα, θάμβεεν ἐν φρεσὶ πάμπαν δῖσατο γαρ δόλου εἶναι ἐκ μακάρων πάντεσσι δ' υπεκλάσθη μελέεοσι βλήμενος αλγεσι θυμιν ἀρφον ουο αρα πρόσσω

solet Vid. X, 141 sq., a locus est

simillimus of δέ μιν ἐκ ποχέμοιο ποχυκλαυτοιο

r. I, 521. II, 572. VI, 119 386. VII, 222 428. X, 24. XII, 120 22 l. 248. 252 263 280 349. XIII, 472.514. XIV, 62. 19. 337. 339. 346.

errore correxi.450. μα μορυγμένον Ε l. 452. Μανωna scilla litera Scripsit Tycns. quia ex Suq appareat, eant eam esse, quo Sane quο-danimodo veritu est uuamquain in Husa odi notionidiis persona inmiendis veleres poetae nini certi sibi cogitaverunt. Silitissimus est locus apiti uesiod Tneda. 147 sqq. de dracone illo medium clipeunt tenente:

ubi recte videm Oeltling. interpretatus est imn gemnini 'en n* lustr sed sequentia ita scripta sunt, quasi de ipsa Eridis persona sermo sit. - βλοσυρον et viil-gο βλοσορη emendavit et siriliavit spitetner observare p. 38 Sq. 453. δε- corr. Tyclis. - αἰνὰ ei vulgo; αἰπὰ emend. Spiigner. observare p. 20.454. ἐριννις , ἐρινις 1, ωιν κίε 1, et ita corr. Rhod. - αντε Α et vulgo. 457. ὀίσσατο et vulgo cor rexi. χόλον Α et vulgo; ,δόλον. Potest tamen retineri χόλον, tram. Ru0I ., cujus haec es interpretatio:,,3enm enum fraudem esse. Cui, quod Opponit PauW me non intelligere fateor: χόλον signauus est viani δόλον. Sic enim et animus et oculi potuissent allere, et vox adest, quae nihil ponit ceris. Bene Bonnius i. c. p. 1224 nodoinannico uecturam confirmaturus ad . 46 Sq. μοι ἐγώ, τί νυ τόσσον ἀπέχθομαι ἀγανώεοισιν,