Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

발행: 1850년

분량: 753페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

ἔσθενεν ἀσχαλόων ἐπιβήμεναι, οὐτ' αρ' πίοσω, 460 ἀλλ' ἔμ' σκοπιν ναλίγκιος - ορεσσι πασάων μάλα πολλὸν περτάτη ερρίζωται. αλλ' τε οι πάλι θυμος - στήθεσσιν ἀγερθη, λυγρὸν ἀνεστονάχησεν, ἔπος δ' ολοφυρετο - ν',,ώ μοι πώ τι νυ τόσσον ἀπέχθομαι ἀθανάτοισιν 465οῖ με φρένας βλάψαντο, κακην δ' πὶ λύσσαν θεντο,

μῆλα κατακτεῖναι, τά μοι υκ ἔσαν αιτια θυμου'

ώς ὁ λον τίσασθαι δυσσέος ἀργαλέον κῆρ χερσὶν - ἐπειὴ με κακῆ περικάββαλεν τρλυγρο εῶν μάλα πάγχυ πάθοι γε μεν α εα θυμω, 470 ὁππόσα μητιόωνται ριννύες ἀνθρώποισιν

positum est, ut in innibus quos per iram cuin κατακrεῖναι junxit. SpitEneriis laudavi locis, sed inser Sine dubio simplicissiliiiiiii hic quo-

460. δε βήμεναι conlecit Bonit v. 58 dixit: χολου δέ- Οὐτι θω- I. e. p. 236, quia in Nιβήμεναι γε λrrιος. uittalus autem est A, insit aegrediendi significauo, idque 153 ἐπεὶ οἴει μοι αλιο εισιν. trecepit Lenta Vertini recte viilga cir. Nonn. X, 5 sq. de Alliana in uini detendit Spiigner obaervare p. iiiiiii insania coi replo:

ι. c. Lehrs scripsit laudantius propterea 467. Wμφ Vel Vulgo , , γου, quod particula inepte posita offensus vel si manet uμφ sue animo si ilauuiuani ne illud iridem meo seu ras causar non prae quod ipse positi serri politii, cumhue 'int RHOD. miti no modo pallicula tiί, qua in ala praeter vertii , quae bisui altrini irvallan illorleii Ulixi perpelleiula indicarensium mphi non concitarunt. Eo lur n. l. mrsus absolia sit. Et niuit prius Pau V locuna hoc modo illisi auctor in vellendo. Ego oli in expedit: ,Rectuni est ovμῆ: O in recens t. p. 7 paullo inelnis ous f pro μου θυμω Nilii tre proposui, uerinann. oppositio- qtiensius. Id auten Verienduin piae nis ad . 72 και ἁλλοις graua

animo meo non erant culpandae, et bo/M . Sed nini Diis nunc praestare

nituitis mini culpae erant astines. visum μέ saepius expiilsum, Hoc qui leni vix dici poterit, nec quod vindicavi ad IV, 568 opponi- inultuni praestat Tycnseni ratio , qui tu naalol una eriliniinsain per vilana commate post iri posito x vi perpessio morti, quam effugit Ulixes.

442쪽

ἀργαλέοις δοῖεν δε καὶ ἄλλοις Ἀργεωισιν υσμίνας ὀλοὰς καὶ πένθεα δακρυόεντα,αυτω τ' Ἀτρεχρ Ἀγαμέμνον ' μηδ' π' ἀπήμων οι ὁ ποτὶ δῶμα λιλαιόμενός περ ἱκέ-αι. 475 ἀλλα τί μοι στυγεροῖο μετέμμεναι ἐσθλον ἐόντα; ἐρρέτω πείων ὀλοὸς στρατός ἐρρετ αἰώνειχετος οὐ γαρ τ' ἐσθλος ἔχει γέρας, ἀλλα χερείων τιμ ις τε πέλει καὶ φίλτερος η γαρ ωυωως τίετ εν Ἀργείοισιν, ἐμε δ εα παπυ λάθοντο 480 ἔργων θ', ὁππόσ' ἔρεξα καὶ ἔτλ δεῖνεκα λαῶν. ως εἰπών -ῖς ἐσθλὸς ἐυσθενέος ελαμῶνος Ἀτόρεον ξίφος σε δι αὐχενος ἐκ δε οἱ αἷμα εσσυμενον κελάρυζεν- δ' ἐν κονίνει τανυσθ' Tυ- ως, τον Ζηνος ἐνεπρήσαντο κεραυνοι- 485 ἀμφὶ δε γαῖα μέλαινα μέγα στονάχησε πεσόντος. καὶ τότε δ' αναοὶ κω αθρόοι, - ἐσιδωτοκείμενον ἐν κονδει πάρος δέ οἱ ολις κανεν ἐγγύς, αεὶ μάλα παντας ἔχεν δέει εἰσορόωντας ' αἶψα δ' αρα κταμένω περικάππεσον ἀμφὶ δε κρεια 490 πρηνέες ἐκχύμενοι κότιν ασπετον ἀμφεχέοντο, καί σφιν ὀδυρομένων γόος αι θέρα δῖον ἶκανεν

47'. M ona A aild Rhod. δοῖέν Secutus est Lehrs. sed recte Tauch-r I XV3, quod i ire Gores repti nilianae coiTeclo reduxit ri quod diariant. ,ritus versus deest in El est in A.

443쪽

300 ΚΟΙΝΤΟ Υ

ώς δ' ταν εἰροποκων ὁων - νήπια τέκνα ἀνέρες ἐξελάύωσιν, , σφὶ δαῖτα κάμωνται, α δε μέγα σκαίρουσι διηνεκέως μεμακυῖαι 495μ έρες ἐκ τεκέων σηκους πέρι χηρωθέντας ' ως θ' ἀμφ' Ιαντα μέγα στίνον ματι κείνω

πανσυδίν ' μέγα δέ σφιν ἐπέβραχε δάσκιος Ἱδη

καὶ πεδί- καὶ νηες ἀπειρεσίη τε θάλασσα.

Tεὐκρος δ' ἀμφ' αυτ μάλα μήδετο κῆρας πιοπεῖν 500 ἀργαλέας τον δ' ειλοι ἀπο ξίφεος μεγάλοιο

genitivum revocavit Ibenis. - ire loci sensu Piaerituri linodoin mi i- ex usu oinerico conlecit Herin dein aec sic convellit se subsiliunt

iur VIII, 32 πισκώψεσκε sive M scripse iit, clarius initu aluriis potius Puσκαίρεσκε per se ei ab Teucri voluntatem simul cum fratreianae re o et a σκαίρω acluna esse Deundi. Sed nunc vulgatam reti- pol est Σκαίρειν aulein St Iaali niti, quia is sensus satis in ex-ntini trepidare. - διηνεκδες , quod preSsus est VocaDulis σ αυεω.enienti Rhod male repugnante Pau- 401. τόνδ' A corr. Pauxv. -

444쪽

εἶργον ο δ' ἀσχαλόων δάκρυα πολλὰ χέων ἀδινώτερα, ιάχοιο,

οστε παρ' ἐσχαρεῶτι τεφον περιειμενος μοις

κὰκ κεφαλῆς μάλα πάμπαν δύρεται ὀρφανον μαρ 505 μητρος ἀποφθιμενος, η μιν τρεφε νηίδα πατρός

ως γε κωκύεσκε κασιγνήτοιο δαμεντος

εὐπυζων περὶ νεκρόω, ἔπος δ' ὀλοφυρετο τοῖον ἡλια κορτερόθυμε, τί νύ τοι βλαβεν τορ

ο αυτ στονόεντα φόνον καὶ πῆμα βαλέσθαι; 510λῖνα ρώιοι Ιες Γωος αμπνεύσωσιν,

Post nunc versum in , quae v. Bonit. l. e. p. 1232, recepit Ioenrs. 502 et 503 iiiiiiii legitur his . Riiodotii vertit: plicia mentem Inde nodona sensun Dene exple ita corruae unde eum g δο νυvit: , nanc lacunam ei Si no olim roι βλαβεν ro legisse conjicias. explevi, ne sensit esset lanciis Id ipsum recipere duditavi, quia ἔσχον δ' ἰάζων χέε δάκρυον, alon apud uintum particula nηυιε κουρος, prononunt interrogativo usuuam prohibuemn vero lumentans lungitur. Nec iiivat Apoll. no l. lacrimas fundebat, non serara ac Ill 674 ri noάδε δάκρνα λείβεις; puer. quo loco nati scio an potius ex I.

quoruin codd. tres priores Iero dum sit. Sed nec Bonilianum proptere 1εθνειῶτι adere incuntur; sed inSolentioren correptionem recipere in is nihil fidei est uno vio accen ausus lini veruti laclina ni quo- iiDiis partim intento. Recte autem que probasilior videDatur, quae du-

και ἐκ κεφαλης. Moneo, ne veru Sint νεκα λυγρῆς, scabra, ut sunt certe, si clina interprete aut etiam tale:

445쪽

' ργεω- δ' λέσω σέθεν κταμενοι κιόροες; ου γὰρ τοῖσδ' ἔτι θάρσος ων πάρος ὀλλυμένοισιν ἔσσεται ἐν πολεμω συ γαρ ἔπλεο πήματος ἄλκαρ Ουδ ετ' ἐμοὶ νόστοιο τέλος σέο δευρ θανόντος 15ανδάνει, αλλὰ καὶ αυτὸς ἐέMομα ενθάδ' ολέσθαι,

υφρα με οὐ σοὶ γαῖα φερέσβιος ἀμφικαλυπτχὶ οὐ γάρ μοι τοκέων τόσσον μέλει, εἴ που- εἰσίν,

513. tola 'ranod Tyclis Lehra sibi inferre parat, is moriem non enote queni corrigit piiZner. l. s. sperare, sed spere dicendiis est.

dati p. 208. tionein tenet, ani diuitina quamvis bl6. resto A; Orὸ ab eΥΠio audacius conjeceram Gλσομαι, monitus scripsi Tyclis. Vix ere0r, nunc vero diu Bonitio M' εμαι ne iis prae laliariis sit Hrὸν - leniore niutatione einerulandum cen- ὀλέσσαι - δεομα Α et Vulgo son Seo. De vocula gra aule in ante utra quam scriptiiraui rinius leni re addenda debebat Bonitius nomovit Bonit. l. c. p. ld33 hi Ver dubitanter quiden cogitare. Deninibis: ,desideriuin mortis verbis to latii partim apta es n. l. , ut in li- αι ὀλέσθαι significari ei e Supe bris si leget etii quavis conjecturatioribus intelligitur, et ex eo quod esset expellenda . Ila tum quidem. seu uitii δαρα με - ἀμφικαλυπτη. Causa lainen, ii nunc ad pristinani Sed quainquat nπεσυι Siinplice naeani triendationem emerim, haec

opinandi signin calione salis es usi est quod verDum ma non legitur tallina, tamen venementer ludito, apud uin luna nisi participi posi-nuin vice versa opinandi veroun tiana I, 37. III, 313. 336. IV, 145. 4sotiati sperandi et planili vina ad 593. VI, 5. 566. 19. VII, 50T. sciverit, neque ullum ejus exemplum VIII, 360 389. IX. 126 262. 277. in legere memini. Propterea to 531. I, 9. 210. XIII, 406. XIV, μαι suspecluni habeo et alere Sub 231. lauti aliam oririani conlec- eo reciderim i μαι. 3llaba au tura et Dimidere dubitavi. Contra leni, quae suDstituto nos vocabulo viii. VII, 6 sq. ad versus integritalem desideratur τι κείνου nuni per se an per aliud os pulum . . όro: νάος ωώον ἐδεδομ supplenda sit, non ausim defer Viaoboάὰσθαι. nere. SpilZner. Observare p. 42 , . obloquutir, sed ita ut equidem con- 17. φρ Ἀμε emensi Spi igner. sentiro non possitn ratanue repeto, De ou. p. 42 quia Teucer semet ouae in emendati p. 208 exposui: suin rat ii noritio opponat, idquo οἷουαι, Quod est mente praevidere, resepit LenIS. Non accedo, quia et te bono dicitur, quod vero ur, Si nimΙ V Pronomen extollitur; et de malo, quod me tur: nus sensus tui debere esse ti vis,

446쪽

εἴ που ἔτ' ἀμφινέμονται ἔτι ζωοὶ Σαλαμῖνα,οωω σεῖο θori/όντος, ἐπεὶ συ μοι ἔπλεο κωδος 520 ῆα μέγα στενάχων ἐπὶ δ' ἔστενε δῖα εκμησσα Μαντος παράκοιτις ἀμυμονος, περ ἐουσαν ληιδίην σφετέρην λοχον θετο, κα μιν ανασσαν πάντων ἔμμεν ἔτευξεν, - ανὰ δῶμα γυναικες εδνωται μεδέουσι παρ' ἀνδράσι κουρδίωσιν 525 δε οἱ ἀκαμάτισιν - Ἀγκοωρσι δαμεῖσαμρυσάκην τέκεθ' υἱον ἐοικότα πάντα τοκῆι' ἀλλ' ο μεν υν τι τυτθος λεχέεω λέλειπτο '

η δὲ μέγα στει άχουσα φίλω περικάππεσε νεκρφἐντυπὰς ἐν κονίνσι καλὸν δέμας αἰσχυνουσα 530κα si' ὀλοφυδνον αυσε μεγ' hin μέν κέαρ ,δον',,ῶ μοι ἐγὼ δυστροος επεὶ θάνες λι δα Νεὶς δυσμενέων παλάμησιν ἀνὰ μόθον, ἀλλα σοὶ αυτῶ

τω μοι πένθος αλαστον ἐποίχεται - γαρ ἐώλπειν σεῖο καταφθιμένοιο πολύστονον μαρ ἰδέσθαι 535

519. ,Haec inplicita sunt et contoria uuid autem ter repetituinciis lane lovuilii uilisquam, trilingua est paulo eriluiliori Scri- Dei, lilii nisi fallor πω Λ εἰσίν, λειέ ο ἐπ αμ τενέμονrαι δει μοι πιλαμ u. PAUIV. Eam qui deni Diuectitrant, si alio discesseris recte priori memDro redulilii in solo refutare non est opus. Veruli ipse oliti ostensus illa particulae se cu-imulatione tentavanior novo' --τιν. quod Suo iure vituperavit Iler- mannus, qui potius pri se Moi adjectivuin quoddam posititii existiniare ad aαλαμῖνα reserenduin, ilἀγακλεινή, Ε iminore negotio inferri sane posset,sκ μ ένην, .iod infra v. 48 de Salainine legitur. Erat etiam, cum de LPζω αι cogitarem, quod esset bene viventes. Sed latuen vulgata diluiniodo recie explicetur inu videtur habere o sensionis: num adlus vivant, num assiim teneant, siqvHem ad cis vant, Salaminem. ' Verbis G ζωοί relegatur legentis inens ad I που

σο scripsi ex inendatione Spita-neri osem au. p. 122.

447쪽

is dolao τα δε πάντα κακα δια Κῆρες ἔχευαν ως μ φελον το πάροιθε περὶ τραφερη με γαῖα,

πριν σε πότμον δεσθαι ἀμείλιχον - γαρ εμο ε

αλλο χερειότερόν ποτ' ἐσήλυθεν ἐς φρενα πῆμα, δ' τε με πρώτιστον ἐμης ἀποτηλόθι πάτρης 540 καὶ τοκεων εἴρυσσας αμ ει ς τάδεσσι

πόλλ' ὀλοφυρομερον, πει νυ με το πριν ανασσαν

αἰδοίην περ ἐουσαν ἐπ ε δουλιον μαρ' ἀλλα μοι - πάτρης θυμηδεος Ουτε τοκήων μέμβλεται οἰχομενων, πίων σε δνωθεντος, 45-νεκά μοι δειλῆ θυμήρεα πάντα μενοίνας,

και ρά, ἔθημα -οιτιν ομόφρονα, και ρά μ' ἔφη ψα

τευξειν αυτίκ' αυασσαν ἐυκτιμενης Σαλαμῖνος

νοστήσας ροχθε τα δ' - θεος αμμι τέλεσσεν ἀλλα συχεν μοι αῖστος ἀποίχεαι, οὐδε νυ σοι περ 550 μεμβλετ' ἐμευ καὶ παιδός, ου πατρὶ τέρψεται τορ,

Iegamus: - Ἀφnον τοπάροιθεν καί κεν pessime o jecit, Tycns. ἐμοι τραφερ χάνε γαλ Nihil και re scripsit, quod ferri certe

certe. Poles etiam ως γ' ὀφελον, potest Cis. III, 568 si ne literani perdere velis. ΑΓ V. καί ἁ μ' ἔθηκα ἄκοιτιν ἐλῶν Pau ianuin, quod sane Homerico si ro δουλια ἔργα.usuris, 182. , 281. Θ, 150 P, 417 549. eoi 'εν , Τροίη in coni mendatur, recepit Ictis sui ras. C et tacite corr. Rhod. antea aliis Quinti locis ut XIII, 288. τάδ' Α corr. Tyclis.147 usus, et viil ad I, 9 - 550. i mittito versu AC2, μεν ex margineo prolatam nanc scrip μάλ' 1 νύν με emend nnod., turanti οπάροιθ' ἀμφὶ τραφερῆ uod recepit Tyclis propter . 76

commendavit. Ei autem Quint con δ καὶ νυν, cuius nulla est cum .suetudo caesurae trocnaicae anaan l. similitudo. Falsum est Rhodo-ussini Odflat. Non dubii quino mannianum propterea, quod e ad- πάροιθε περὶ τραφερ scripserit misso oppositionem exspectareiiiiis ut φιχαίνω poterat etiam περι- te oris quod nunc est et ejus quod χαίνω cum quarto casu consimi aut sequatur aut antecesserit. Politis 539. εἰς et vulgo correxi . Max mortuus Tecniessae opponitur 540. ἀπὸ ηλόθι conjunctina tristem sortet auguranii. Recte igi- scripsit Lelire tiaraelire e sua aut tratris coriec-

448쪽

ου σε κοιρανίης --εται, αλλά μιν αλλοι δμῶα λυγρον τεύξουσιν, ἐπεὶ πατρος ουκε ἐόντος νγ ἰαχοι κομέονται π Ἀνδρεσσιν μάλα πολλον

χειροτέροις ὀλορ γα - ὀρφανίη βαρύς αἰων 555 παισὶ πέλει καὶ πήματ' - αλλοθεν ἄλλα χεονται. καὶ δε με δειλαίην τάχα δουλιο ῖξεται μαροιχομένου σέο πρόσθεν ο μοι θεὸς λυτέτυξο μῶς φαμένον προοεειπε φίλα φρονέων γαμέμνων --γύναι, οὐ νύ σέ τις δμω. ποτε θήσεται αλλος 560Tεύκρου ετ ζώοντος ἀμύμονος δ' εμ αυτ ραλλά σε τέ με αΓεν ἀπειρεσίοις γεράεσσι, τέωμεν με θεῆν, καὶ ων τέως, - ἐτ' ἐόντος ἀντι-- ἴαντος, ο επλετο κάρτος Ἀχαιῶν. αἴθ' φελον μηδ' αλγος Ἀχαιίδι θήκατο πάση 565αυτος εν πο χειρὶ δαμείς - γάρ μιν πείρων δυσμενέων σθενε λαὸς μ' υρεῖ δρώσασθαι.

449쪽

οἰκτρον ἀνεστονάχησαν, πίον δ' Ἐλλήσποντος μυρομετων, λο δε περὶ σφίσι πεπιατ υν' Dκαὶ δ' αὐτον λάβε πέτθος δυσμα φώεντα

κείνου ἀποκταμενο- καὶ δενυμενος κατὰ θυμωτοι- πος μετέειπεν ἀκηχεμνοισιν Ἀχαιοῖς

- φιλοι, Δ ουπω τι κακώτερον ἄλλο χολοιο γίνεται, στε βροτοῖσι κακην επὶ δῆριν ἀεξει 575oς καὶ νυν Ἀντα πελώριον ξορόθυνεν

μή ποτε σιοι υἱες Ἀχιλλέος εῖνεκα τευχεων νίκην ἀμφεβάλοντ' ἐρικυδεα της περι θυμον ἀχνυμενος πάῖς ἐσθλος ἐυσθενεος ελαμῶνος 580ώλετο χερῶν εἶσι χόλου ὁ ο ουτ εγωγεατιο αλλά τις ἶσα πολυστονος, η μιν δάμνα ' εἰ γάρ μοι εα ενδρον ἐω στερτοισιν ἐώλπει

κεῖνον ἀλαστήσειν καθ' εο νόον, υτ αν εγαγγεηλθον ἐριδμαίνων νίκης περ, υτ τιν Ἀλλον 585 ἐν Λαναοῖσιν εασα μεμαότα δηριάασθαι, ἀλλα καὶ αυτος ἔγωγε θεουδέα τευχε' ἀείρας προφρονεω αν πασσα καὶ εἴ τί περ ἄλλο μενοἰνα

570. πεοι σφίσι , περί σφισι non modo non taenissent, sed etiam. Tvcns Lienrs. Et no Rhodon . non antinadvertit.

Jana Rhodona vertendo nec seni I, 34 sq. udi ercules vicit: pruni alium unde Danaos. μη τις ἐμοὶ ὀδε κυδος ὀπαζέrω.

450쪽

νυν δε μιν υτ εγωγε μέγ' ἀρουμενον χαλεπῆναι ἀχάμην μετόπι-εω, πει ἐά οἱ -τε γυναικος 590oἴτε περὶ πτόλιος μαχόμην ουτ ευρέος ολβου,

τερπνη γίνεται ἀεν ευφροσιν ἀνθρωποιοι '

ανδρος γαρ πινυτοῖο και αλγεα πόλλ' πιόντα

τλῆναι - κρ δε στερε φρενὶ μηδ' ἀκάχqσθαι. ως φάτο Λαερτα κλυτὸς πάῖς ἀντιθέοιο.αλλ' τε ὁ κορεσαντο γύου και πενθεος αἰνου,

δ τότε Νηλεος ἱδ δε ἀχνυμενοισιν ἔευπ- 600,,ώ φιλοι, Κῆρες πηλε θυμον ἔχουσαι ημῖν, ' βάλοντο λυγρω επὶ πένθε πενθος Μαντος φθιμένοιο πολυσθενέος τ' Ἀχιλῆος ἄλλων τ υργείων δ' υἱεος μετέροιο ἈντιλόχοwἈλλ' - θεμις κταμένους ἐυ χάρμν 605Mαίειν ματα πάντα και ἀσχαλάαν ενὶ θυμω, ἀλλα γόου λήσασθαι ἀεικέος ουνε αμεινον εὐδειν, ὁσσαχρειοῖσιν επὶ φθιμένοισιν εοικε, πυρκαχν καὶ σῆμα, καὶ ὀστέα ταρχυσασθαι

προφρονέω Tvclis ipse neglexit vi Menich. ad euin octi . Vide Sed retinere illam sive lectionens nini , 109sive emendationein non dubitavi. δε γα ἐκ λως κειrαι ρήιος ευγα 592. Piso A; οπ. Rhod. Vide δ' Ἀχιλλευς, tur aulein imitatus esse Apoll Rliod. - δε Πάrροκλος, θεόφιν μήστωρ

602. αἰψα βάλοντο ΑΕ et vulgo habentis et codd. ut Cil delevit

sed Rhodoin cuni in Basil legere linod. iis verbis: ,πάνrα. quod tu tiιφ' βάλοντο sic rectius con ante Gιρχύσασθαι per injuriani se-αὶφ ἐβάλοντο : id proleta dea raxerat, externiinavi. unitI, 2 9 3. naeo planissima sint, turbas hic 603. Onaericani liuini et Try quoque inove Pau v. qui quod πνρ-yhiodori 17 inlinationem nola καῖον, σημu separari non possint

SEARCH

MENU NAVIGATION