Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

발행: 1850년

분량: 753페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

νεκρος δ' υτι γόοισιν ἀνεγρεται Ουδε τι οἶδε 10 φράσσασθ', ευτε ε Κῆρες μείλιχοι μφιχάνωσιν. η ρα παρηγορέωW περὶ δ' -τίθεοι βασιλῆες ἀθρόοι αυφ' ἀγέροντο ἐγ ἀχνυμενοι πια ἔνδον, κα ἔ μεγαν περ ἐόντα θοῶς ποτὶ νῆας ἔνεικαν πολλοὶ ἀείραντες κατὰ δὲ φαείροισι κάλυψαν 615αψ' ἀποφαιδρυναντες, ο οἱ βριαροῖς μελισσιτεμόμενον περίκειτο καὶ ἔντεο συν κονίησι καὶ τότ' α γδαίων ρεων φερον ασπετον λην

614. οντ A corr. Rnod . - θοὰς Α et vulgo, quod epitneton h. l. plane otiositi cedere deuiiii adverbio Oio rei acconinio talissimo. Sensus enit hic est: lamnis manvim esse iacis corpus, celerasertamen ad naves portat ni multi sumet tollentes. Plane ejusdem coloris est III, 394

ἀκάματόν υ ἐόντα θοῶς πε- δάμνατ' Ἀπόλλων.

XII, 4 ἐς δε πόλιν μιν ἄγωσι θοῶς. Pariter naves jure e epulielo carere voluit nis locis VII, 314

ad VIII, 487

- - - ἔνθα δε-ψκηνευρον ἁλος νοτίδεσσι κάρη ἐπιφαιδρύνουσαν.

sio Py ω καὶ κον σι , ut in loco sintili, ueni ex libro VIII palilo ante adscripsinius. ΑΓ V. Clarius curvulgata linprobanda sit explicuit Struv. Obser ait. p. 19 Sq.: ,Bonapie uintus dicit validis Macis neni bris cruorem sicciti adhaesisse cum annis et pulvere. Ipsi tamen nihil succlinere dicit quod placeat. Spem ei placiturunt, quod mihi in

inentem Venii, ut imulata vocabulο-run σὐν et re sede cruor dicatur siccatus cum pulvere et naeni bris et arinis inlideSime.

452쪽

αἰζηοι, πάντη δε νέκυν πέρι νηήσαντο πωχα δ αρ' ἀμφ' αυτω θηκαν ξυλα πολλα δὲ μῆλα 20

φάρεά τ' εὐποίη α βοῶν τ' ἐρικυδέα δεα

ηδε καὶ κυτάτοισιν ἀγαλλομέωους ποσὶν λπους χρυσόν, αἰγλήεντα καὶ ασπετα τευχεα φωτῶν, οσσα πάρος κταμένων ἀποαίνυτο φαχιμος ἀνήρ,hλεκτρόν- ἐπι τοῖσι διειδέα, τόν ρά τε φασιν 625 ἔμμεναι υελίοιο πανομφαίοιο θυγατρῶν δάκρυ, το δ Φαέθοντος περ κταμένοιο χέαντο

μυρόμεναι μεγάλοιο παρὰ ρόον υριθάνοιο, καὶ το μεν γυλιος γέρας φθιτον υἱέ τευχωνηλεκτρον ποίησε μέγα κτέαρ ἀνθρωποισι, 630τ- ῆα τότ' εὐρυπωοιο πυεις καθύπερθε βάλοντο

cerent scilicet uuae sequuntur et 250, qui ubique oraculis ei vatici- oportebant sici lieri currebant et iis praeest ΗΕ Idein legituri estinabant circinneirca A/νήσεινro Orph. m. 663. 306; et se ueFn. etiani apluin suisset, sed miniis eiri ad Il. . c. Epitheton non satis

structio indicatur, quae res sequen 628. παρὰ ἐρόον Α corr. b0d. tibus singulatini exponitur in textu. 62l. in in Basil conoectura 30 ἀνθρώποισιν et vulgo;

retraxit nodom. correxi .

453쪽

Ἀργεῖοι κλυτον ανδρα δεδουπλα κυδαίνοντες

Α - ἀμφὶ δέ οἱ μεγάλα στενάχοντες εντο τιμήεντ έλεφαντα καὶ ωγυρο ἱμερόεντα ηδε και ἀμφιφορῆας ἀλείφατος αλλα τε πάντα, 35 ὁππόσα κυδήεντα καὶ ἀγλαὸν λβον ὀφέλλει ἐν ὁ ἔβαλον κρατεροῖο πυρος μενος ' λθε δε πνοιθαλός, ν προέ κε θεὰ Θετις, φρα θέροται Μαντος μεγάλοιο βίη ο δε νύκτα και ῶκαίετο παρ νήεσσιν πεπομενου ἀνέμοιο ' 40 οἷός που τι πάροιθε - στονόεντι κεραυνῶ κελαδος δεδμητο κατ' ἀκαμάτοιο θαλάσσης Θρινακίης πενερθεν ολ ω υπετύφετο νῆσος

η οἷος ζώοντα μέλη πυρὶ δῶκε θέρεσθαι

πιρακλέης Νεσσοιο δολοφροσυννσι χαλεφθείς, 645 οππότ ἔτλη μεγα εργον, λη δ' ἀμφέστενεν Οἴτη ζωο καιομενοιο, μίγη δε οἱ ἐρι θυμὸς ανδρα λιπὼν ἀριδηλον, νεκρίνθη δε θεοῖσιν αυτός, ἐπεί οἱ σῶμα πολύκμ ον χάδε γαῖα

454쪽

τοῖος - εν πυρι κεῖτο λελασμένος ἰωχμοῖο 650Aῖας - τευχεσσι πολλὰ ἐστείνετο λαος αἰγιαλοῖς ρῶες δ' ἐγανυντ' ἀκάχοντο δ' ' Αχαιοί.

αὐτίκα δ' ἐσκδναντο πολυσκάρθμους επὶ νῆας ου-- ἀκηχεμένοι τον γαρ των ἶσον χιλλε νυξ δ' ἐπόρουσε μέλαινα μετ' ἀνερας πνον αγο α

6 δ' αὐα δαῖ ἐπάσαντο κάὶ ριγένειαν ἔμιμνον, 660βαιον ἀποβρίξαντες ἀραιοιοι βλεφάροισιν αἰνῶς γαρ φοβέοντο κατὰ φρένα, μ οφιοι μες

νυκτος ἐπέλθωσιν ελαμωνιάδαο θανόντος

rιολυκμῆεω - μιωrορι νήοve e Basil. αρεοῖσra invenisset Pali v. IX, 173 Πολοκμη - λιμες. Veruin tantum ab sui ut in culti l scriptumna quidem ii positura vix ad O esse scitet, ui , ,si sequentia de alectunt esse genitivii iii, et epithe metu non a 'ederent, legeret lubens ton aptius etiam ad comu referri, θείομνιι l-Verbuita noβρίζεινex- quod Herculis personae ad eos licuit Nil scii ad , 151.

455쪽

Πῶς δ' 'nis oχυόον καὶ λέκτρα λιπούσαTιθωνο προσεβη μέγαν οὐρανόν, ἀμφὶ δε πάντη κίδνατο παμφανόωσα γελασσε δε γαῖα καὶ αἰθὴρ τοι δ' εἰς ἔργα τράποντο βροτοὶ ρεῖα - μοντες αλλος δ' ἀλλοίοισιν επωχετο αὐτὰρ χαιοὶ εἰς πρην ἐχεοντο καλεσσαμένου Μενελάου και4' τε δ μάλα πάντες αν στρατὸν γερέθοντο,δη τότ ἐν μέσσοισιν ἀγειρομνοισι μετούδα ,μεκλυτε ὐθον ἐμεῖο θεηγενέες βασιλῆες, ῶς ερεω μεγα γάρ μοι ἐνὶ φρεσὶ τείρεται τορ 10 λαῶν ολλυμεν- ο ὐ λυθον εῖνα ἐμεῖο δῆριν ς ἀργαλέην, τους - υποδεξεται οἶκος, - τοκεες πολεας γὰρ πέκλασε δαίμονος ἶοα ει φελον Θανάτοιο βαρ σθένος ἀτλήτοιο αυτῶ ἐμοὶ πόρουσε πριν ἐνθάδε λα- ἀγεῖραι 15 νυν δε μοι ἀλλήκτους ὀδύνας ἐνεθήκατο δαίμων,οφρ' ὁρόω κακὰ πολλά τις α φρεσι γηθήσειεν εἰσορόων επι δηρὸν μήχανα εργα μύθοιο; ἀλλ' γεθ' οσσο λ εἰμεν ἐπ' ἀκυπόροισι νεεσσι καρπαλίμως φευγωμεν η ἐπὶ γαῖαν καστος 20

456쪽

ημέας ἀλλ' υπὸ ρωσὶ δαμήμεναι ἀργαλἐοισιν

μέμβλεται ἡμέων, πότε κταμένους ἐσMωμι 25

ἐν πολεμω ' κείνη δ' ἀλαπαδνοτάτω σὐν ἀ-ispἐρρετω ἐκ γάρ οἱ πινυτὰς φρένας αετο δαίμων κραδίης, τ' ἐμεῖο λέπε δόμον δε καὶ ευνῆν. ἀλλα τα με κείνης Πριάμ καὶ ρωσὶ μελήσει ημεῖς δ' αἶψα νεωμεθ', ἐπεὶ πολ λωιόν οτιν 30εκφυγέειν πολιμοιο δυσηχεος λειολεσθαι.

ῶς ἔφα υργείων πειρώμενος αλλα δέ οἱ κηρἐν κραδδε πορφυρε περ ζηλήμονι θυμψ,Tρῶας πως λεον καὶ τείχεα μακρὰ πόληος

δίου Ἀλεξάνδροι μετὰ θεμένοισι πεσόντος' οὐ γάρ τι ζήλοιο πέλει στυγερώτερον αλλο

24. ἐμου corr. lui l. q. ni coclecit, quod vereor ut 28. καρδίη A lacile cori . Rhod omnino dici possit. Neque enim 3i. πολέμοι- πολέμοιο , et sub tundamentis latent nauci Coni- ita corr. Scal Pauxv. Cla a Si positae praepositionis usum locis βέλτερον, ς φευγων προ ἡγs κα- adscriptis illustravit pilZner ex-

Mn recte ostensus inperite propo optativum ratus positum putat Pau v. , fuit: λλα δέ οἴ περ Και vel n ut versus melius sonaret; σηυρηα κραδί πόρφνρε. Ego scripsi quod enim ouae sui Scaligeri inenda- et infra X, 390 sq. iisdem verDis io vid Dorvili vann cra. p. 586; legitur: itigralius suisse. Recte conjuncii-ὼλλα ἐν ἐν Τρώεσσιν αἴτεεν, a viii reposui Tycns. uanuluam λα δέ οι κῆρ mii inlinitivus per se defendi pos- ἐν κραδίη μενέαινε ' φίλον δ' sit non udito, cum post πόρφυρε

ἀνὰ θυμον δειχυν, et menibrum interromtivum et sini- et aliis similidusque firmatur locu plex infinitivus sequi possit. Tum tionisus cis VII, 44 ἀλαπαδνo inutatae structurae uile acutus nancώπ κραδίη πέλεν τορ. IX, 20 visam excogitaverit. quod prae- θυμὸς ἐν κραδίη μενεαίνει, missis 'ῶας - θεμέθλων de unl-25 ὐπί κραδίη μένος ἐστίν, verso Menelai in omnes Trojanos 540 et XIV, 451 θιμος υ πὰ κρα- odio infinitivo σα singularis, quo δίη μέγ' ἰάνθη. X, 315 π κοα- contra Paridem a. at furor ex- δέ μένος - . 376 κραδίη ponatur. Sed talia a Quin sinapii- πάλλεται τορ. XI, 454 Ἀρομον citate aliena. έμενος Ἀραδίη νόον XIII. 37. Ο et vulgo, quo ei pitZ375 μαίνετο γάρ οὶ Θομβὰ τ α ner obam Dau. p. l ostendit et ego κραδί y μθ ἀέξων. program n p. 14. Ille r conjecit,34. ρωα A corr. Tycns. πω, quomitii illud ut exeniplis 35 Iliatus vitandi causa, cujus a Spitetnero allatis sirinalum ita Dsimilia exempla proleta. II, 1, 6 6 literanini sinasi ludinem verisimilius allata sunt, Spitaner mant. p. 2b nunc praetuli csr ad IV, 490 De-

457쪽

καὶ τα μεν ς παινεν, ἔν δ' ἐπιέων- ων καὶ τότε υδείδει εγχέσπαλος μ' εν μωμή, καί α θοῶς νείκεσσεν ἀρηίφιλο--ωέλαον 40 ὁ δείλ' Ἀτρεος ιέ, τί νύ σε δειμα κιχάνει ἀργαλεον κά τοῖα με υργείοις πορεύεις,

ἀλλα σοὶ ου πείσονται χαιῶν φέρτατοι ἐελ

. . . . .

λαούς αυτίκα πάντας οτρυνάντων κατὰ νη

δουρατα πέμεναι, παρετ σπέδας αMα τε πάντα

ε ασθαι, καὶ δεῖπνον εφοπλί--θαι

. . . . .

inde cuni in loco communi suspecta tenda curavi, quamquasi loci niodomini esset Drevitas, unum post nunc adscripti suspicionem priλrsus evel- pluetesve versus exculisse videri imo tere non potueriant. nui mendau. p. 274. AEuan opi 39. γχέσπαλος- corr. Rhod. nionem sane sinules loci iuvant M. νείκεσεν Α corr. Rhod.

accessit, quod ipsa zelotypia si auid quae nionii in progranim L p. 4 aliud accuratiorem invitare videatur ..don satis naeo conaerent. Nam descriptionem. Vide, ut tintini asse naeo in intelligere: ,tibi non D ram, pyian Halieui. IV, 21 sqq. dient Achivi ne in patriam redi-- οὐθεν ζηλοι κακώrερον ἀνθρώ- sunt, anteolam Tiratam evenerint, σιν ἄλγος id vero nilnis videtur ODScurre enun- ωρεφετο, πολλοὐ δε γόοος nia uatum. lolius post v M tale quid λὰς δε τίθησιμ excidisse videtur: οἰμωγάς λοσσης γὰρ Ἀναιδος 4αλλ' - ὁπω πανσονται ἐπιωrιν ἐει ψος Τρώεσσι μάχεσθαιJλυσυ δ' Ἀσπιισίως π μίσγεμι, πριν Τροίης etc. ἐς δε βαρεῖαν se. IX, 43b Ἀργείον ἐκέλ οε παρὰ ώιον ἐξεχόρευσε, ἔλος δε οι ἔπλει κλυτὰ ἐχεα ροίης Μίμνειν, ἄχρι ὀλεθρος. πόληα - ἔχωσι. Sed lanaen cuni etiam aliis locis si 46. μέγα κλέος, transposui illi. militer uno versu sententia genera 49 ἀερσιπέιοισιν Αἰ ερσιΠέρθοινlis adjiciatur bid. I 58. V, 379. Ei et ita corr. Rhod.

hic quidem lacunas signa Omii Cum vulgo nae in ra nabe-

458쪽

τοῖοι δε Θέστορος υἱ- πος ποH τοῖον ειπεν ἀνστα εν μεσσοισιν ὁποθέμις ἔστ' ἀγορευειπι κεκλυτέ μευ φίλα τεκνα μενεπτολεμω ' γεω- ἴστε γάρ, ς σάφα οἰδα θεοπροπίας αγορευε- 60ηd μεν και πρόσθ' φάμην δεκάτω λυκάβαντιπέραιν Ἱλιον αἰπυ ' το ὁ νυν ἐκπελεουσιν ἀθάνατοι νέκη δε πέλει παρα ποσσὶν Ἀχαιῶν

ἀλλ' γε υδέος υια μενεπτόλεμόν τ' δυσῆα πέμψωμεν κῶρόνδε θοῶς εν νηὶ μελαίw1, 65ο 0 παραιπεπίθοντες Ἀχιλλέος βρφον Ια

αξουσιν μεγα δ αμμε φάος πάντεσσι πελάσσει.

ῶς φάτο Θέστορος υἰὸς ἐύφρονος ἀ- δε λαοὶ

γηθόσυνοι κελάδοσαν, ἐπεί σφισιν ορ εώλπε Κάλχαντος φάτιν ει μετ' ἐτήτυμον, ς ἀγόρευε 70καὶ τότε Λαερταο πάῖς μετεειπεν Ἀχαιοῖς ',, φίλοι, υκότ εοικε μεθ' υπιν πόλλ' ἀγορευειν σήμερον εν αὐδη κάματος πέλει εἰσαχυσιw

62 τόδε δο El, quod errore in I .elirs remansit r. O ci et ita

peremuenudus retardentur j nemorentur, jure interpretes os ensi sunt.,,0uid audio An mi epulas sibi palarent Mirum sed nimis hercule mirum uuare viuum alere

quitur, idem quod sibi, ut viscrimen adesset necessari uiti vides 3 Errunt, qui scripti iri Suni cenανιας Auroις χ' rnaoις. - Neque id delentis sed a recepta scripturare inouus. PAU V. Posterius etiauicovieci Bonii. I. c. p. 1233 assatoiX, M διμα πένονro Asroῖς δ' Ἀποις, quod probare videtur Spuan. Observati p. 27. 51 sq. Sed potius post hunc liviuscetiiovi versuu excidisse s αὐτοῖς δ' ππ-ισιν αδην δε- άσασθαι δωδή-Jἀνέριις δ' ππους. Ileritianii et scripsi et persuasi. Vid. ou recens. . c. p. 260. terum simpliciter Homeriis , T

459쪽

ἀνδάνει υτ αρ αοιδός, ονἈθάνατοι φιλέουσι 75 Πιερίδες παυρω δ' ἐπεων ερος ἀνθρώποιοι

. . . . . .

νυν δ', περ εὐαδε πῶσι κατὰ στρατὸν Ἀργείοισι, δείδαο μάλιστα συνεσπομένου τελέσα ε'αμφω γάρ κεν ἰόντε, πτολεμου Ἀχιλῆος ἄξομεν βριμον υἷα παρακλίναντ' επέεσσιν, 80 εἰ και μιν μάλα πολλα κινυρομεν κατερυκει

μήτηρ ἐν μεγάροισιν, - κρατεροῖο τοκῆος ελπομένη κατὰ θυμω ἀρήιον εμμεναι ἴα

de h. I. consului, οὐ γὰρ δη κά

cit, in s ut ad lixem res ei retus in properando linere inoles liana ejus non recuSanteni obstat, uod Vocabuluin κάματος SequentIDu sollatis participium de Graecis dictum

corr. Rhod. - ,In in v. 76 ante v. 75 legitur et inter utriinique itaneae spatium. TYCHS. ,Hoc inepte mctuni de ni nisus nominisus, ubi de solis maerentibus praecedit. Interpres altilita stalla sed pauco in tunc verborum mpido est horianiDus. N dicimus ilio auctor licere deli ulli non quod auctor dixit. An illuna sorte delitescit et scri-Dendinii naueων δ' ἐπέων τοι ἔθος vel ἔρως ἄνθρώποις. PAUIV.

participium quod priν ἀνθρώποισι su Dstituatur excogitari potest saxis aptum, que inadni .dii in in emendati. t. c. rθομένοισι, ἀγχομένοισι commemoravi. eTni totus versus interpolationeni redolere videbatur. Ego contra adnuo teneo sententiain I. e. prolatam, illi versit in excidisse statui iij iis e re sententiae

460쪽

ως φάμενον προσέειπε πυκα φρονέω Μενέλαος 'Ad δυσευ, μέγ' γειαρ ἐώσθενέων πεων, 5ηνπερ χώληος μεγαλόφρονος βριμος ως ἔχοι απ Σκύροιο, πόροι δέ τις Ουρανιώνων νίκην ευχομενοιο καὶ Ἐλλάδα γαῖαν ἱκέσθαι, δώσω οἱ παράκοιτιν ἐμην ἐρικυδεα κουρον Ερμιόν , καὶ πολλα καὶ ὁλβια δῶρα συν--y 90 προφρονέως - γάρ μιν δωμαι - γυναῖκα ουτ αρα πενθερδν ἐσθλον περφιάλως μόσασθαι. μως - ἔφη --οὶ δὲ συνευφήμησα ε ἔπεσσι ' καὶ τότε λυτ' ἀγορή τά δ' ἐσκίδναντ' ἐπὶ νῆας ἱεμετοι δείπνοιο, το δη πέλει ἀνδρασιν δεκή 95κα ρ' τε δ παυσαντο κορεσσάμενοι μέγ' δωδῆς, τον -- ωυσῆ περίφρονι υδεος υἰος νῆα θοὴν εἴρυσσεν πιιωσί ς ἁλὸς εἴσω καμαλίμως δ' ηια καὶ αρμενα πάντα βαλόντες. . . . . .

I δε καὶ αυτοὶ ἔβαν μετὰ δέ φασιν εἴκοσι φῶτε 100χμονες εἰρεσίης, ποτ' ἀντίαι ἰοὶ αελλαι, M' πό ευρέα πόντου υποστορέύσι γαλήνη 'και ' τε δ κληῖαν επ' ευτυκτοισι κάθισσαν,

τυπτον ἀλος μέγα κῶμα πολύς δ' ἀμφεζεεν αφρός οραὶ δ' ἀμφ' ἐλάτρει διεπρήσσοντο κέλευθοι γ

VNV3 1. - κάθισαν Α ootetexit Tyclis.105. διαπρήσσοντο Α et vulgo;

p. 247 obseruau. p. 224.

SEARCH

MENU NAVIGATION