Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

발행: 1850년

분량: 753페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

quod vulgo scribitur ii , non . Sed hontines vera doceres sed mullo ut a linitis ad nomines ascendamus; inncilius dedocere salsa At res mistici Gerinaniae sit perioris quando exigui nomenti. I in inaximi Fun- situm meu quod Graecum ετ est dainenluit enim est Graecae linguae, eiseriint, nolino praecipiunt Grani liae istius nilosoplitae later est. inalicis, mon f sedis esse, udi, duo lauefaciat non minii et Do- cuin spiritu e compressis labris nam nullis aedissicii parten dam pri- emittenduin. Vulgus Suevictina rec dein cor ruisse, reliquamvem linam tissime pronuncia mpninongiana re paullo post secuturam ni inari. Hoc in Mysar cui literatori Diis sere qualicunqtie pei sudio notas nasoninibus sit e et quid ei ac luna alioqui pariani lucundis interpolare Auscultent Graminatistae puellas ad volui. RHOIν. Insignem querelain, cunabula εἰ eis cantillantes, tria in quam invignatio diuisitimo concepta ε sit iis m. Devenio a destus et et sola vito egregio extorsit, prae- vulgo ad erit litos Ilis non ignotas ieritiittere nefas duxi, et ne quid abesse decedat nas ut vocani niaxi illo ad 0uintum scire plum dissi id era-inas seu regulas Catholicas tit lin retur, et quoniam magnaim ejus ser-gua est naentis interpres, ita literae monis partem nostris quoque lenati ces. Hinc scriptio prenunciationis ut de Graiecae tatinaeque linguae aiiianuensis Ut a mente linguae sic pri nunciatione tacearia, ut pessiim unia lingua scripturae continendata de versuun decla inandorum inorem velliter reddenssa sunt. Hinc quod scri in istrioni Dus qui punii habentiuptii in est, ut scriptum est, integre Drium praetereant, quotusquisque legi debet propter diversa proniin nodie vel pagellani vernaculo et pectationis ossicia diversae sunt litera destri seritione conscriplana scite re-rii in sigurae et appellationes. at citare valet AEuandiu tandein vera contra, ut diversa est notatio, di et popularis nobis emerget eloquen- versa etiam pronunci alio ueni lite ua Non prius, opinor uuam ejus rae distinctae non sunt confunden inale progenita fuerit ilicendi indae. Tum mpnino nil non ut mo Vera rehu Dlica iiDerias et emicacia. nophinongi sunt esserendae. Quid Sed res eo ad Quintuin Apud eum ergo dipni nongos non legunt ut duas alisquejus praeterm nodomannianii iii

Mi, υ, ι, u di, v fi. Cur dis reiecit Pau v. - unx et vulgo; nitribuunt nautas in tenues, medias et emend. Vernicis ad tam p. 53 aspiratas, si, non mollius quati et, et Bonit. l. c. p. 1236 ex , 535 non una spiritu et si duo ouale βους ἐπὶ φάrra, et jam noui ve a blaesum est enunciani Curis tendo ad praesepia, di bavit Spiricum cum confundunt Cur ner ODservare p. 28, recepit Lenrs. distinguunt in imitius et mus, si cir. Non n. I, 209. XIV, 1 παοὰ ulli non exiliter ut in nostro h φάτνη, 260 αγχόθι φάτνης --ar- olivuna , hoc non crasse et rustice My Α, φάτνησι eniend Rhodon ., ut in Teutonico oro βρωτός , Lia Pata Uoσrυγερῆς αε α φάτν contino Roma ipsis sonet Si Graeco jiciente. ruin non Vellent, at Gerinanoriini 248. ,Versorum conaerentia mal- dederent Prosodiana in elemento u et Jάιζεν. PAU V. animadvertere quando Graecui 250. τεθνεῶτος Tyclis ex conj. Π si vocali nativa et genitana que in secutus est Lehrs. Sed vide proseruiit Gai quid obstat ino ad I 821. - κάρη δέ μιν Α, κα- ulliod DION hi Ssosio iniis initio Tiο- ρῆαr δ' , καήραrα 1 , ,κήρη Lue orat conqueritur dissicile esse oo per apocopen prο κάρηνα)

472쪽

αἱματόεντα κεχυντ βld οπάλοιο δαμέντα

πρόσθε δέ οἱ δέδμητο κύων ὀλοώτατος αλλων Ορθρος, ἀνιηρω ναῶθκιος ὁ Ῥ- ἀλκην Κερβερω ο ρά οἱ ἔσκεν ἀδελφεός ἀμφὶ δ' ἔκειπο

βουκόλος υρυτίων μεμορυγμενος σῖματι πολλω. 255 ἀμφὶ δε χρυσε μῆλα τετευχατο μαρμαίροντα Εσπερίδων ανὰ πρέμνον ἀκηρατοπι ἀμφὶ δ' - αὐτω σμερδαλεος δεδμητο ρειων ταὶ δ' αλλοθεν αλλαι πτώσσουσαι θρασύν Ια -ος μεγάλοιο φέβοντο. δ αρ' - μεγα δεῖμα και ἀθανάτοισιν ἰδεσθαι 260 Κέρβερος, ο ρ ἀκάμαντι Ἀφωε γεω- Ἐχιδνααντ- π οκρυόεντι μελαίνης ἀγχόθι νυκτός, ἀμφ' ὀλοῆσι πυλοσι πολυκλαυτο Ἀχαο εἴργων νεκροφομιλον - ηερόεντι βερέθρω '

ρεῖα δε μιν δεος υἱὸς - πλπῆσι δαμάσσας 265ηγε καρηβαρεοντα παρὰ Στυγος αἰπὰ ρεεθρα, ελκων - ἐθελοντα βίν προς ἀήθεα χῶρον

θαρσαλεως. 4τετυκτο δ' ἀπόπροθεν αγκεα μακρὰ Καυκάσου ἀμφὶ δε δεσμα Προμηθεως ἁλυδυς αλλα

αυτῆς - πετρνσιν ἀναρρήξας ἀραρυίαις 270

473쪽

λυε μεγαν ιτῆνα λυγρὸς ὁ οἱ ἀγχόθι κεῖτο αἰετὸς ἀλγινοεντι ει α βεβλημενος ἰω.

Κενταύρων δ' ἐτέτυκτο πολυσθενέων μέγα κάρτος ἀμφ Φόλοιο μέλαθρον ερις δ' ὀρόθυνε καὶ οινος ἀντίον μακληρ τεράατα κεινα μάχεσθαι 275κα ρ ῶ με πευκνσι περὶ μηθέντες κειντο, τὰς ἔχον ἐν χείρεσσι μάτης κος ο δ' τι μακρῆς δηρώωντ ελάτησι μεμαότες, ουδ' ἀπεληγονυσμίνης πάντων ὁ καρήατα δευετο λύθρωθεινομένων ανὰ δῆριν ἀμείλιχον ς τεόν περ 280 οἴνω δ' αἷμα μέμικτο, συνηλοί ο δε πάντα εἴδατα καὶ κρητῆρες ευξεστοί τε τράπεζαι.

Νεσσον δ' αυθ' τερωθι παρὰ ρόον μηνοῖο κείνης εκπροφυγόντα μάχης πεὁάμνατ' ἶστω ἀμφ' ερατῆς ἀλόχοιο χολουμενος. ἐν δ' ἐτετυκτο 285 ὀβρίμου Ἀνταίοιο μέγα σθένος, ο ν ρα κά αυτον

una mi ipsis scopulis, ut sic via arinatos, Herculein aiale in eos sagit-οι Herculem respiciat, ciuiis naeni iis alii in super allii in prosliavisse. bris et ianibus id sucliiiii. Hoc .fr Apollod H, 5, 4 Apoll. li 0d. vii dein fieri neqint. ,,Si nisi cui I, 64. Praiis niinc sussicere videbatiir. interpretes reserat ad Proianethelim, 28l. iv ολλοί oro A et viileo, Ilioliculus meimbra cui scopulis avelle facilini ab λλοιόω, n nutare, hoc bantur uita sententia, ut nulli de liti deni loco defendit pugii mant.

vellaurinia synlaxi dicain, inepta est: p. 260, qui XI, 472 ei lV, 23

nain sic in vinculis ni nil ontinus liae recie συνηλοίη ro ab λοιάω derivu-sisse miser. . At vincula inani Diis linii vitidicavit allatis opp. lal HI, evulsiimerciiles, et cuni altilis inlixa T Cyneg. I, 268. Verunt hoc ver- essent, uia cum illis evulsu scopu buni picis usitatu in ii mi0que los. go Varia lentavi, inuoltu in restituendunt suit Cis. Hom. I, 68 ἀναρρήξας ιος ιό et d. έγα λοία. Ineocr. X, 48 λοειονrας. θύω nodie certe mentione ulignitin XXII, 128 συνηλοίησε. Apud Non- videtur. Sed is aliisque praesta niani a sorinae inveniuntur: λοιο - ba αραρυιαις', quod ineno SiralV. or XI, 59. XXXI, 7. ἔπηλοίη-

minor obseruau. p. 16 ex , 275. σε , 59. XIII, 152. XV, 36. T. Ω, 3i8. iunt. I, 143, maxune ait XVII, 10. XVIII, 237. XXII, 264. tena ex , 13 coli. Quint. XI, 402. XXV. 238. XXVIII, 2. XXX, 138, Probavit eliani ternianniis se. 29. XXxVI, 277. XXXVII, 654. XLV, Nonn. II, 267 ἀναρρήξειε δε πέτρας. 74. XLVI, 307. XLVII, 487. ἀλοι- 274 πόλοι Α' corr. nodoin. - rn XIV, 399. XVII, 237. XXV, μέλεθρονV. 20l. 318. XXVII, 25. 105. XXXII, 276 πευκεσι , πεύκεσσι ΕLC1 23l. XXXVI, 149. XXXIX, 20. XIIII, corr. nod. - περιδμηθένrες et 45. XLVI, 228. X LVIII, 25. Alteruinvulgo quamquam an Rhod recte Verbii in aere prosaicliui est.

irruisse piceis aliisque arboribus 286. ὀμβρίμου .

474쪽

άμφὶ παλαισμοσύνης μοτον περιδηριόωνταυψο ἀειράμενος κρατερῆς συνεαξε χερεσσα κεῖτο δ' πὶ προχοῆσιν Γρρόου Ἐλλησπόντου

ἀργαλέον μεγα κῆτος ἀμειλίκτοισιν ὀχτοῖς 290βλήμενον υσιόνης ὁ κακούς ἀπελύετο δεσμούς.

δελα δ' - - χα θρασύφρονος ασπετα ἔργα αμφεχεν υρυπυλοιο διοτρεφεος σάκος ευρύ. φαένετο δ' ἶσος Αρη μετὰ στίχας ἀχσοντι

τευχε τ' δε καὶ ανδρα θεῶν ἐπιειμεν, εἶδος το ὁ Πάρις ποτὶ δῆριν ποτρύνων προσέειπε 'Aχαίρω σεῖο κιόετος, ἐπει νύ μοι το λλπεν Ἀργείους μάλα πάντας Κυρῶς ἀπολεσθαι αυτῆς συν νήεσσιν, ἐπεὶ βροτὸν ὁποτε τοῖον 300 ἔδρακον ἐν ρώεσσιν εὐπτολιμοι οἱ τ' Ἀχαιοῖς

ἀλλα συ, προς μεγάλοιο και ὀβρίμου μακλῆος,τω μεγεθός τε βίην τε και ἀγλαδ εἶδος ἔοικας, κείνου μνωόμενος φρονέων, Ἀντάξια ργαθαοσαλέως μεσσι δαῖζομενοις πάμυνον, 305ῆν πως ἀμπνεύσωμεν Ἐπει σέγε μοὐνον δωἄστεος ὀλλυμένοιο κακὰς ἀπ κηρας ἀλεξαι. η μέγ' ποτρύνω δε μιν προσεφώνεε μύθω ,, Πριαμίδ μεγάθυμε, δέμας μακάρεσσιν ἐοικώς,

ταὐτα με αθανάτων - γούνασιν ἐστήρικται, 310

ος τε θάνι κατὰ δῆριν πέρβιον ὴὲ σαωθῆ

ημεῖς δ σπερ ἔοικε καὶ ς σθενος εστι μάχεσθαι, στqσόμεθα προ πόληος ἔπειτα δε και τόδ' ὀμοὐμαι,

475쪽

332 ΚΟΙΝΤΟΥ

μ πριν ποστρέψειν πριν Ἀτάμεν η ἀπολέσθαι. ως φάτο θαρσαλεως ρῶες δ' ἐπὶ μακρὰ χάροντο. 315 καὶ στ' Ἀλεξανδρόν τε κα Αἰνειαν ἐρί -- Πουλυδάμαντά τ ἐυμμελ- κα Πάμμοτα δῖον --οβόν τ' ἐπὰ τοῖσι και Αἴθικον, ς περὶ πάντων Παφλαγόνων ἐκέκαστο μάχ ενι λ α ομιλον,

τους - λεξατο πάντας πισταμένους πονεεσθαι, 320oππως δυσμενέεσσιν ἐνὶ πρώτοισι μάχωνται ἐν πολεμω μάλα δ' - κων προπάροιθεν μίλου προφρονεως δ' οἴμησαν αὐαστεος ἀμφὶ δε λαοὶπολλοὶ επονθ', σείτε μελισσάων κλυτὰ φύλαπει μεσσιν εοῖσι κατηρεφέος σίμβλοιο 325 ἐκχυμεναι καναχηδόν, τ εωρος μαρ Φαι ως αρα τοῖσιν ποντο βροτό ποτὶ δοριν οὐσι των δ' αρα νισσομένων πολυς αἰθέρα δουπο ῖκανεν

314. ποί γ' corr. STiburg Pamv. n. v. de significatione dubitat Pa- quonam ni elimi noli tentat tritus in schedis, ac interpretatione quo melius Wε πριμ cita Supra V. rejecta, deni esse vult, quod 'ο- 15 scriberetur. Sed alius duxi covoς, duplici tecto instrisclus. For- vulgatam relinere secundunt ea, quae lasse scribenduni est rerηρεφής, Ileritiann Orph. p. 790 q. collegit alio adiectivo utitur Quint. XI, 362 CD. Doruul. l. c. p. 86. Achaeo tum estudinein cuni donao 315 τρωες A. De ne lecta comparan φαίης κεν με -

nis viciniam au v. conj. ἐπι ρώ- uni ei postreinulli conaparari potest. νοισι. Verum apud Epicos non, quaecunque

323. Male alivv. προφρονέως τ' delanuli possitnt, sed uuae usitata et coniecit solleinnia sint, probanssa esse lenelo. 324. 0M τ Tyclis Lenrs. Itaau ἐκχυμεναι rescripsi memor 325. διηρεφέος et vulgo, quod II, 25 σφήκεσσιν ἐοικόως ἐξεχέον-

alvearia contexta sint, in iοῖς δι' Apoll. RnooL I, 880 μέλισσιι mrρης ἐζυρραφέ o niulaturus erat: tir ἐκχυμεναι σιμβληίδος legi.ηρετέος scripsi ex emendatione 327 περὶ nor enienti. nou. Struvii ininoras, iii in observati p. 328. ὀρώρει et vulgo; ,si , si ita dicit , Non facile dixeris, vel pro ὀρώρει 'κανεν. IIUD. quid sit διηρμλης σίμβλος. Interpres Contradicit avxv. et alios picae Lialinus vertit Dene tectu3, quasi sit constantiae ignaros contradicturos κμιηρετο vel nορεφης,- σίμβλοι praevideo. Ianien usitatuni recepi appellantur ad Hesiodo Theog. v. etiam ex sententia Spitgaeriis et b98. Schneide ius in lex s. vult. p. 268.

476쪽

αυτῶν δ' ππων' περὶ δ' ἔβρεμ ασπετα τεύχ η.ώ δ' πόταν μεγάλοιο - ἀνέμοιο θορουσα 330 κινήσι προθελυμνον ἀλος βυθὸν τρυγέτοιο, κύματα δ' εια κελαινὰ προς ιόνας βοόωietαφειος ἀποπτύωσιν ἐρευγομένοιο κλύδωνος, ηχη δ' ἀτρtγέτοισι παρ' αἰγιαλοισιν ὁρωρεν ως των ωυμνων μέγ' υπέβραχε γαῖα πελωρη. 335ωργεῖοι δ' ἀπάνευθε προ τείχεος ἐστιχόωντο ἀμφ' Ἀγαμεμνον δι- αυτῆ δ ἔπλετο λαῶν ἀλλήλοις ἐπικεκλομένων, λοου πολεμοιο ἀντιάαν κά μῆτι καταπτώσωντας ἐνιπην μίμνει παρ νήεσσιν επειγομεν δε μάχεο ι 340

......

Hωσὶ δ' - ἐσσυμνοισι συνήντεον ευτε βόεσσι

329. Particulam, post αὐτῶ inserit Spilaner mant. p. 205, eamque recepi ILehrs. Contradixit Bonilius i. c. p. 233, qui loco Xl 304ρες δ' ano nos moneri ait, ut caulius versemur in adhibendis exenaptismolliericis ad emendanmin Quinti textum. AdliiDuerat , 525. N 684, illius locis in versus clausula legitur raποιο και αὐro et

res roί τε καὶ Ἀποι. Odein nodo necessaria est particula ad memini

loco SpitZner obseriau. p. 52 ad defendendan suam sententiam adauxit. Unus restat III. 72 rππων τ' ἰζηῶν τε, aut prodatnviod a serri poterat. Contra ipse Spiriner.

VII, 729 ππων δε βοων. VIII, 235

αὐτῶν δ' Ἀπω aiiscripsit, quidus etiam articulam obiriidit, quam nistridus locis non positam fuisse jam

appicus steriscis constitui secunduli ea, quae in prinam n. t. c.

p. 15 sil dixi: ,in his unde plus sit genitivus ἐπειγομένω incertum est, qui ad D eri propter interjectorum nudem referri nequit. Rhodoin cuni ἐνιπῆ coriunxit nocmodo reformadaries fremitum choamuny vellentium Misa ad pugnam. Quod qui suo jure vituperavit Pauxv ne ipse quidem aliquid

melius excogitavit, cum aut rerα-πrwoντα au ἐπειγομένοue scribinssit, quorum prius plane absurdiu est. Potius cum et v. 337 Agamemnonis injecta sit mentio idemque in comparatioti quae sequitur v. 347 γά-rαι δ μετὰ σφίσι βον- κόλος ν respiciatur, lacunan hic

quoque esse putaVerini ita sere explendam - - - ἐπειγομέντ δε μάχεσθαι

μεμαῶτες πονrol. olim ἐπειγόμενοι δε μάχεσθαι

Τρωσὶν ἐπεσσυμένοισι enlaveram.

477쪽

πόρτιες ε ξυλόχοιο ποτὶ σταθμον ἐρχομέννοιν ἐκ νομο εἰαρινοῖο κατ οὐρεος, οππότ ἄρουραι πυκνον τηλεθάουσι βρύει δ' ἄλις ἄνθεσι γαῖα, πληθε δ' - κύπελλα βοῶν γλάγος ὁ καὶ οἰων, 345 μυκηθμος δ' ἄρα πουλὐ ορίνεται ἔνθα καὶ μαμισγομενων γάνυτα δε μετὰ σφισι βουκόλος ἀνήρ

ὼρώρει δεινον γὰρἈἴτεον ἀμφοτέρωθεν ' συν δε μάχην τάνυσσανἈπείριτον Ἐν δε Κυδοιμος 350 στρωφῶ ἐν μεσσοισι μετ' ργαλεοι Φόνοιο συν δ' πεσον ινοί τε καὶ ἔγχεα καὶ τρυφάλειαι πλησίον ἀμφὶ δε χαλκος ἴσον πυρι μαρμαίρεσκε '

φρῖξε δ' ἄρ' εγχείοσι μάχη περὶ δ' α*ατι πάντρδεύετο γαῖα μέλαινα δαῖζομένων ρώων 355

ῖππων, κυπόδων, οῖθ' ἄρμασιν ἀμφεκεχυντο,οδ με ετ ἀ-αψοντες υ ἄξοσιν, δἰ ὁ εφύπερθεν πίπτοντες στυγερ δε δι' ερος εσσυτ' ἀὐτή

εν γὰρ ὁ χάλκειος ἔρις πεοεν ἀμφοτεροισι και ρ ῶ με λάεσσιν ἀταρτηρῶς ἐμάχοντο, 360ῶ δ αυτ αἰγανένσι νεζκεσιν ηο βελεσσιν, ἄλλοι ὁ αξίνησι καὶ ωφιτομοι πελεκεσσι καὶ κρατεροῖς ξιφέεσσι, καὶ ἀγχεμάχοις δοράτεσσιν,

ἄλλος δ' ἄλλο χέρεσσι μάχης ἀλκτήριον εῖχε.

478쪽

ΛΟΓΟΣ ΣΤ. a. πρῶτοι δ' Ἀργεῖοι ρώων σαντο φάλαγγας 365βαιου ἀπο σφεωπι τοὶ δ' ἔμπαλιν ορμήσαντες αῖματι δευον ' με Ἀργείοισι θορόντες Ευρύπυλος δ' εν τοῖσι μελαίν λαἰλαπι ἶσος λαον επωχετο πάντα και Ἀργείους ἐνάριζε

θαρσαλέως μάλα γάρ οἱ ἀάσπετον πασε κάρτος 370Zευς ἐπίηρα φερων ἐρικυδε Πρακλῆι-ογε καὶ ιρηα θεοῖς ἐναλίγκιον ανδρα μαρνάμενον νωεσσι βάλεν περιμήκε δουρὶ βαιον περ πρότμ σω ο δ' ἐς πεδον ριαε γαίης ἐκ δε- ά μ' ἐχύθη, δευοντο δέ οἱ κλυτὰ τευχη, 375

η τε βίη ποταμοῖο κατὰ όον χήεντα συπιτ δε ς ἐλάσνσι βόθρον δια πάντα κεδάσσας 380

ἐγχυθη εμας η και ἀγλαῖ' ἐρατεινή 'τω δ' ἄρ' ἔ Eυρυπυλος μεγάλ' ευχετο νωθεντι ',,κεχ νυν ἐν κονίνσιν, ἐπεί νύ τοι εἶδος ἀγητον 385

479쪽

-τι λιλαιομεν περ ἐπήρκεσεν, αλλά- θωγε νοσφισάμην βιότοιο λιλαιόμενόν περ αλύξαι σνέτλιος, οὐδ' ενόησας ἀμεωονος ἀντων ἐψών - γὰρ κάρτε κάλλος ανα κλονον ἰσοφαριζει. - εἰπὼν κταμενοι περικλυτὰ τεύχε ελεσθαι μηδε ἐπεσσύμενος του δ' ἀ-lo ῆλθε Μαχάων χωόμενος ιρῆος, ο οἱ σχεδὸν αἶσαν ἀναλη δουρι δέ μιν στονόεντι κατ' εὐρεος λασεν μου δε τεροὐ, σύτο δ αυα πολυσθενέος περ ἐόντος ἀλλ' ὐδ' ς ἀπόρουσεν ἀταρτηροῖο κυδοιαοs, 395 ἀλλ ως τίς τε λέων αγριος οὐρεσι κάπρος

. . . . . .

Ο ἐά μιν λασε πρῶτος ποφθάμενος δι ομίλου τα φρονεων πύρουσε Μαχάονι, και ρά μιν κα-τασεν ἐγχειν περιμήκεῖ τε στιβαρῆ 400δερτερον κατὰ γλουτόw ora' ου ἀνεχάω μέσσω,

δ' τιρον ἀλέεινε, και ιματος εσσυμένοιο '

αλλ αρα καρπαλίμως περιμηκε λῆα ἀείρας κάββαλε κα κεφαλῆς μεγαθύμου ηλεφίδαο του δε κόρυς στονόεντα φονον και κῆρ' ἀπάλαλκεν 405ἐο μενως ο δ' ἔπειτα κραταιω χώσατο φωτι Εὐρύπυλος μὰλλον, μεγα δ' ἀσχαλόων ω θυμω386 Pierson ueram in p. 228re 396. Post hunc v. lacunam esse Dptuum verbuin au Iam au v. lnuus sententiae quem in ionlium λομέν φ scripsit allat I, 575 sq. rur bene per exit Siritu. min. Ob- Sed Nireum quidem formam suam servare P. I. laesasse usouam dictum mortem 40i. o A. et sit Oete uisse consentaneum est. 404 κακκεφαλης Αἰ κακκγαλην

480쪽

ώ- δια στερνοιο Μαχάονος λασεν ἔγχος αἰχμη δ' αἱματύεσσα μετάφρενον χρή ῖκανεν ῆρα δ' ς οτε ταλος - γναθμοῖσι λέοντος 410

ἀμφὶ δέ οἱ μελέεσσι μέγ' ἔβραχεν αἰόλα τεύχη

Εὐρυπυλος δε ο αἶψα πολύστονον εἰρυσα αἰχμὴν ἐκ χροος οὐταμενοιο, καὶ ευχόμενος μεγ' ἀύτει ,, δειλ ου νυ τοι φορ ρωάμενον φρεσὶ πάμπαν ADt οὐτιδανός περ ἐων μεγ' ἀμείνονι φωτὶ 15

ἄντα κίες τω και σε κακη λάχε δαίμοτος Αισα ἀλλα - ἔσσετ ονειαρ, - οἰωνοὶ δατέονται

SEARCH

MENU NAVIGATION