장음표시 사용
101쪽
ἡμῖν ἡ διαέρεσις, ἐν δὲ τοῖς ἐκ πάθους καὶ τοὐ ἀνάλογον η ανατομῆ. ἐν μὲν Ουν τοῖς ἐκ γένους ... πλέξομεν τὸν συλλογισμῶν μέσω τρογένει χρησάμενοι. Ricmud. Sintil. Prodr.,,τῶν αλλων' τῶν ἐφεξῆς. Riccata. 98 a leἐγχωρει δὲ &ως ευρεθῆναί τι καὶ 1 ε νος μήπω ὀνομασθέν. Prodr. 98 a κἄν τι κοινὸν ἔτερον φανῆ πλείοσιν υπάρrον εχεσιν, Ο περ οὐχως γίνος ἔχει το εἰναι κοινόν, ἀλλ' ώς σvμβεβροός τι καὶ ποθος.
τὀν ἐχῖνον ἀγγροικώτερον οἱ πολλοὶ μἄλλον κοιλίαν ονομάζουσιν 98 a λίαν ὀνομ. cod. . Marg. 17 πῶς τὰ κεραroφόρα ἐχῖνον χει καὶ οὐκ ἔστιν ἀμφώδοντα δῆλον ἐντευθεν. τὰ μεν γὰρ ακέρωτα ζῶα ἀμφώδοντα οντα καὶ υ- ταρκως διά τε τῶν ἴτω καὶ κάτω νψμνειν ὀμου καὶ λεαίνειν δυνάμενα την τ*οφὴν καὶ διὰ τούτo ῆττονος δεομένην πέψεως ταυτην ποιεῖν ἐχῖνον Ουκ ἔχει. ἐχῖνος δέ ἐστιν ειδός τι κοιλίας τραχύ τῆν ἔσωθεν ἐπιφάνειαν καὶ ἀκανθῶδες ἐκ μεταφορῆς του χερσαίου ἐχίνου Ουτως ὀνομασθέν. Prodr. et Riccard. τῶν τινῶν μέσων τὰ μεν εἰσι τῶ γένει ταὐτὰ τὰ δὲ τῶ εἴδει ea 98 αδὲ τῶ ἀριθμῶ, καὶ ταυτα leg. ταυτὰ) μέν εἰσι κατ' εἶδος οσα τ4 24αυτὰ μέσον ἔχουσιν εἰδικον αἴτιον, Οχν ὁτι πάντα κατὰ θερμου περί
τὰ δὲ τῶν προβλημάτων ἀριθμφ ταυτὰ ἔντα τῶ το μέσον έπὀ M arrερον μέσον εἶναι διαφέρουσι τῶν προειρημίτων, ἀριθμῶ δέ εἰσεῖ ταυτά, ἴταν το μεν ῶς συλλογισμος τὸ δ' ώς προσυλλογισμὸς ἐκείνου λαμβάνηται. Id. κατέρωθεν ἄσπερ τι επόμενον ἄτοπον δείκνυσιν. Marg. 98 l, εἰ μὲν γὰρ ὁντος του αἰτιατού, τῆς ἐκλείψεως, μὴ υπάρχει τὼ αἴ- 2τιον, ἡ ἀντίφραξις, λοιπον ἄλλο ἔσται τῆς ἐκλείψεως αἴτιον, ἄχρις αν εἰσενεχθῆναι τὴν ἀντίφραξιν εὐκαιρον δόξη. Riccard. ,πρότερον ' εἰ μὴ τῶ χρόνω, ἀλλά γε τη ἐπινοία ῆ τν φυσει. 98l, Marg. i 7 του ἐν μέσφ τὴν γῆν εἶναι. Riccard. ' 98 h 22ῶρ' ουν ... ἐνδέχεται τοῖ ἐνὸς πλεω αἴτια εἶναις τοὐτο γὰρ 98bηνιξάμεθα ἐν οἷς ἐλέγομεν ἔτι εἰ μὴ ιπάρχει ἄμα τῶ αἰτιατῶ το αἴ- 25τιον, αλλ' ἔτι ἔσται τούτου αἴτιον τον μεταξὐ χρόνον. φανερὸν ὁτι ἐνδέχεται. Riecard. τὀ αυτὸ πλειόνων αμέσων κατηγορεῖσθαι. Id. 98 bεἰ γὰρ ἀληθές ἐστι τὸ τὸ - τὸ πλειόνων σμίσως κατηγορεῖσθαι. 26
rρὴ καὶ τὸ αἴτιον, τὀν μέσον δρον, ἄλον τι εἶναι, τουτέστι καθό- M liλου κατηγορεῖσθαι τού ἐλάtτονος, καὶ τὸ αἰτιατῶν ῆ τὸν μείζονα ἔρον δὲ
102쪽
ἐλάττω καὶ ἴσχατον, σκεπτεον πως αν παρακολουθοῖεν απανTEς απα- σιν. Riccaril.
103쪽
1-ότι το πλατύφυλλον ο κατηγορεῖται ωμέσως τῶν καθίκαστα. δῆλον δὴ Οrι τὰ ἐγγυτατα ἔκάστου τῶν πρὸς τῶ ἐλάττονι ορω κειμμνων ἐκεῖνά ἐστιν αἴτια. . . . vos καὶ κατὰ τῆς πεξεως του ἐπον
τὰ πρῶτα τῆ φύσει καὶ τὰ καθόλου. Id. isto I, 4ώς ο τους τῶν αρχῶν τῶν ἀποδεἰξεων γνωστικός ἐστιν, οὐris l00bκαὶ η υλη ἐπιστήμη καὶ διάνοια του ἄλου ἐπιστητου καὶ διανοητουπράγματος, τουτiστι τῆς ἀποδείξεως, ἔσεται γνωστικῆ. Finia paraphr.
Magenteni o Coisl. 170, Io. Itali e Mare. 265. ilibus auctoria nomet non udiecimiis IIagenteni sunt. Paris. Rex : 19II sol. 5ω - 153 sine ullo fruetu i pectus est.)Aιαφωνία γέγονε τοῖς σοφοῖς περὶ τῆς διαλεκτικῆς ' oi μὶν γὰρ αυτῶν εἶπον διαλεκτικῆν εἶναι τὴν πρώτην φιaοσοφίαν ... oi δὲ περὶ Πλάτωνα διαλεκτικὴν ἔλεγον τῆν διαιρετικήν. .. σκοπὸς τῆς διαλεκτικῆς τὸ εἰς ἀντιτασιν περιάγειν τὸν προσδιαλεγόμενον ...
104쪽
Seholia in Topi a. ύλη δὲ τῆς διαλεκτικῆς ἐστὶν αἱ ἔνδοξοι προτάσεις, ων δὲ ἐνδόξων προτάσεων αἱ μὲν ἀποχυτως λέγονται ἔνδοξοι, αῖ καὶ τῆς διαλεκτικῆς εἰσίν ' ἀπολυτως δὲ ἔνδοξοί εἰσιν αὲ δυσχερῶς 4ουσαι λυθοναι. . . . Oυ γὰρ πάντη εἰσιν ἀληθεις, ἀλλὰ πιθαναὶ καὶ κατά tι μεναληθευουσαι κατά τι δὲ ψευδόμεναι . . , αἱ δὲ των ἐνδόξων προτάσεών εἰσι φαινόμεναε ἔνδοξοι. τοιαυται δε εἰσιν αὶ ἐπιπόλαον καὶ φανερὰν proυσαι τὴν τos ψεύδους δόξαν. ... περὶ ταυτας ἡ σοφιστικὴ παραγίνεται. ... πῶσα τεχνη καὶ ἐπιστῆμη περὶ 'εν υποκείμενον καtαγίνεται ... ῆ δε διαλεκτικὴ ουκ rει δε τι υποκε μενον ώρισμένον, άλλὰ τὰ υποκείμενα πάσης ἐπιστῆμης εχει αvrη ως οἰκεῖα, πλὴν ου συλλογίζεται ἐκ τῶν οἰκείων καὶ τῶν καθ' αυτ o υπαρχόντων τροπράγματι ... ἀλλ' ἐκ τῶν πο ὐω ξγουν τῶν κοινοτερων ἄρr iἐνδόξων ... καὶ τὰς μὲν ἰδίας ἀρτὰς γινώσκει μόνος ὁ ἐκιστομων, τὰς δε κοινὰς καὶ ὁ τυχὼν καὶ ἀνεπιστήμων ... ώσαοτως καὶ ἡτορικῆ υποκείμενα ἔχει ώς οἰκεῖα τὰ υποκείμενα πάσης ἐπιστήμης ...
καὶ διὰ τουτο ὀ 'Αριστοτέλης ἐξ ἀρχῆς τῆς ἐητορικῆς λέγει τῆν ἡ χροτορικῆν ἄντίστροφον εἶναι τῆς διαλεκτικῆς ... τινὲς δὲ κακίζονται τῆν ἐπιγραφὴν λεγοντες ' ουκ ώφειλε το πρῶτον βιβλίον ἐπιγράψσι περὶ τόπωw ου γὰρ ἐν αυτῶ διδάσκει περὶ τόπων, ἀλλ' ἐν τοῖς ἀλλοις, ἐν τουτω-διδάσκει τέσσαρα ει ναι τὰ διαλεκτικὰ προβλήματα, γενικὰ ὀρικὰ ἰδικὰ καὶ κατὰ συμβεβηκός, καί φαμεν ώς, ἐπεὶ τους τί πους χάριν τῶν προβλημάτων παραδίδωσι, τουτου χάριν καὶ τὰ παρον βιβλέον τοπικὁν τοπικῶν opinor ἐπιγέγραπται Ου λεκεν καὶ ο ὶ τόποι παρεδόθησαν. I 00a σημεlωσαι δε ο τι ἐκ του εἰπεῖν ,,ptερον δείκνυσιν, μι ὁ συλλογισμὸς ὁργανόν ἐστι. I 00a zὀ ,,ἐξ ἀνάγκη ' οὐ δηλοι τὼ ἀναγκαῖον, άλλὰ το ἀναγκαστικῶς καὶ βιαστικῶς ' καν γὰρ αἱ προτάσεις ἐνδεχόμεναι ίσιν, ἀλλ' Ουὁ
ἡττον ἐξ ἀνάγκης το συμπερασμα συι ἄγεται. I00b ὀ ἐριστικὸς συλλογισμὸς διαιρεῖται εἰς δυο ' εἰς τον παρὰ τὴν υaην ῆγουν τον Ιχοντα τὰς προτάσεις ψευδεῖς ... καὶ εἰς τὸν παρὰ το ειδος, ο ς προτάσεις μὲν Ηει ἀληθεῖς, ἀσυλλόγιστος δέ ἐστιν. Exem
tot l, εἰπεῖν , μεθόδων' μέθοδον cod. ἐδῆλωσε καὶ τὰς ἐπι-3 στήμας καὶ τὰς τέχνας. 10il, ων'' ἐδήλωσε τὰς προτάσεις, διὰ δε του , ,περὶ ων''i4 τὰ προβλήματα. idii, , ορος λέγεται ἀπι του ὀρεζειν καὶ διαrωρίζειν το ὀριστον απὸ 39 πάντων τῶν ἄλλων. 102, 4 αἰτία τον τὰς διαφορὰς μετὰ του γένους ἐν τῶ τέ ἐστι
52 κατνπορεῖσθαί ἐστιν αυτη, οτι ῆ διαφορὰ συνεκφωνουμένη τῶ γένειουκέτι ἐστὶ διαφορά, ἀλλὰ γένος ἀνώνυμον ... των γὰρ γενῶν τὰ μέν εἰσιν ἀνομασμένα οσα μια λεξει ἐκφωνεῖται, οἰον τὸ ζῶον, τὰ δὲ λέγεται ἀνώνυμα ... o&ν ζῶον λογικον θνητόν.
105쪽
Seholia in Topica. λέγει τον δευτερον ορον τον κατὰ θίσιν βελτίονα τοὐ πρώτου, Italavrovν τοὐ κατὰ άναίρεσιν, διότι ο μὲν πρῶtος ουδὲ ὁρισμος ὲηθῆ-σεται ' τἀτο γαρ Οριομοὐ χιον το μη ἀναιρεῖν, ἀλλὰ μῶλλον το εἰσάγειν φύσιν τινά. οθεν καὶ πάντες οἱ κυρίως ὁρισμοὶ θετικῶς ηγοον καταφατικῶς εἰσάγονται. ... εἰ δέ τις ἐνσταίο λεγων τον πρῶτονορισμὸν βελτίονα του δευτέρου κατὰ τοὐτο, διότι ὀ πρῶτος συλλαμβανει παντα τὰ συμβεβ κότα καὶ τὰ χωρισzὰ καὶ τὰ ἀχώριστα ... ἐροωμεν προς τῶν Ουrως ἐνatάντα ἀπατηθῆναι ἐκ του μη νοῆσαι καλῶς τὸν δευτερον ὁρισμόν ' τὸ γαρ ἐνδέχεται εἶναι και μq εἶναι Ου τως νοεῖται, οτι τὸ συμβεβοκὸς ελε χωριστὸν ε&ε ἀχώριστον ου τε παρὰν ἐν τῶ υποκειμένω συντελεῖ τι εἰς την Ουσίαν ον τε ἀπὸν παραβλαπτει κατά τι την Ουσίαν του πράγματος. οὐδἐν κωλυει τὁ συμβεβηκὰς γίνεσθαι χιον, ἀλλ' ου κυρίως 102bωιον. 21 μέλλει γουν δεῖξαι ἐνταὐθα διά τε τῆς ἐπαγωγῆς καὶ του σολ- I03bλοὶ ισμου ο τι πλείονα τῶν τεσσάρων προβλημάτων Ουκ εἰσὶν δεερα. οἐνrαυθα δείκνυσιν οτι τὰ τέσσαρα προβλῆματα ταυτα, α καὶ Ι03b εἶπε τέσσαρας διαφορὰς ώς ἀλλήλων διαφέρονtu, ovκ εἰσὶ γένη γε- 20 νικώτατα, ἀλλ ανάγονται καὶ ταυτα ιπὼ τὰ δίκα γενικώτατα γένη, ἐντεῖθεν δεικνυς οτι καὶ αἱ δέκα κατηγορίαι χρησιμευουσιν εἰς τον
,ῖ περὶ ἄν' ὐγοον ῆ εἰσι προβλήματα διαλεκτικὰ καὶ ταυτα Imb
ως τυπω' ἀκριβῶς γωρ διορίσασθαι καὶ παραδουναι Ου δυν - Is 5bτόν ἐσrιν ' υπαλλάσσουσι γὰρ καὶ κοινωνουσιν ἀλλήλοις καὶ συμπλ
γετῶν τῶν σημαινομένων. . .. τὀ γουν ζῶον καὶ τὰ σκευος τὰ σημαινόμενα υπὸ του ἔνου εἰ καὶ ἡπὀ τὀ αυτὁ σκευος ἀνάγεται τὁ πό ζω, Θουν υπὸ τὴν ουσίαν, ἀλλὰ τὰ προσεχῆ τούτων γένη εἰσὶν ἀντιδιη- ερημένα καὶ Περα. ... αν δὲ υπ' αλληλα ωσι τὰ γένη υφ' a ανάγονται τὰ σημαινόμενα- ουκ ἀναγκαῖον τοὐς ὀρισμους τοὐς oζμαινομένovsυπὸ του ὀνόματος εἶναι ἐτέρους. τουτο τόπος ἐστὶν ἐπιδιορθωτικὰς του προσεχῶς ἐηθέντος τόπου. l07bεἶπε γὰρ ἐν ἐκείνω οτι ἀφαιρεθέντος ατ' ἔκατέρου ὀρισμου του ἰδίου βτοῖς υποκειμένοις, εἰ τὸ - τὸ καταλειφθῆ, τὰ κατηγορουμενον συνωνυμως κατηγορεῖται καθ' ίν κατηγορεῖται. ἐνταυθα δέ φησιν οτι πολλα κις τὰ καταλειπόμενόν ἐστι τὸ αυτό, τὰ δὲ κατηγορουμενον ου συνωνυμως κατηγορεῖται καθ' ίν κατηγορειται, ἀλλ' ὀμων ως.
Ουκ οἰκεῖός ἐστι τῆ διαλεκτικῆ, ἀλλὰ τῆ σοφιστικῆ. Ire a 34
106쪽
Sehoria in TOPICR. 108b -ηrέον νουν τουτο Ουτως' απὰ των κοινῶν το μάλιστα κοινότερον καὶ ἐν τω τί ἐστι κατηγορουμενον γίνος ἐστί. προσέθηκετο ἐν τω τί ἐστι, διότι, καν αὶ διαφοραὶ κοινότεραι tof εἰ δους ἁσιν εἰσίν cod. , αλλ' ἐν τω ὁποῖόν τέ ἐστι κατηγορουνται. . 109a προβλῆμακα νοητέον ἐνταυθα τὰς δόξας ως ἔχουσί τινες αμετα
109b δεῖ σε διαιρεῖν τὰ ἀντικείμενα εἰς τὰ εἴδη και μ' εἰς τὰ α πειρα, ηνουν zὰ ἄτομα. ... εἰ δ' Ουχ ευρήσεις ἐπὶ των εἰδῶν, κάτελθε εἰς Ψὰ ἄτομα. 109b απὰ των πρώτων η γουν των καθόλου. ... τὰ εἴδη πάλιν διαιρησομεν εἰς τὰ ἄτομα και δείξομεν ἐπὶ πάντων των ατόμων η ἐπὶτων πλείστων ώς οὐ τως 110a ἐκει μὲν γὰρ διαέρεσιν ευθίως ἐποιούμεθα τ6ν καθολου εἰς ταπροσεχο ει δ' , ένrαυθα δε πρότασιν ποιήσαντες καὶ ώς πρὀς πρότα-
lI2b ὁ Πρόδικος διαφοραν πωρεδίδου ηδονῆς καὶ χαρῶς καὶ τερψεως
είου γίνεται Οἄτε μην τὸ ἐπιλανθάνεσθαι, η παρουσία ἐναντίου. II 8a 6 ἐκ περιουσίας δε λεγεται ων η παρουσία αναγκαία οὐκ ἔσzιν.
107쪽
άνασκευαστικοος καὶ κατασκευασDκους του ἀποδοθέντος γένους τὰς
108쪽
27a ἐπεὶ γένος λέγεται τω ἐν πλειοσιν εἴδεσι θεωρεῖσθαι, ανάγκη λοιο στὰν ἀναιρουμένων τῶν εἰδῶν ἐν οἷς θεωρειται ἀναιρεισθαι καὶ τὸ γένος ' εἰ δε τὸ γένος μένει, ἐξ ανάγκης καὶ τὰ εἴδη μένει. 27b πδιν εἰ εό μὲν εἶδος ἐπιδέχεται τὸ μῶλλον καὶ ἡττον, τὰ γέ- ιβ νος Ουτε αυτὸ Ουτε eb ἐξ αυτου λεγόμενον, Ουκ δν εχ τὸ ἀποδοθὲν γένος αυτου. 29a διί δὲ γινώσκειν οτι τό ἀεὶ ἴδιον ἐπὶ πλέον ἐσtι του καθ' αυτό παν γὰρ καθ' αυτὸ καὶ κυρίως ἰδιόν ἐστι καὶ α ε .i29b προς σαφήνειαν του ρητου ληπτέον ἐκεῖθεν πάλιν τὸ , εἰ μή, ' toυτεστιν ῆ εἰ μὴ τὸ ιδιον γνωριμώτερον υπάρχει κατὰ τὴν υπαρξιν, παρὸ εἰ διὰ γνωριμωτερων καὶ σαφεστερων ἀπεδόθη , λέγων ' εἰ γὰρ εδ μὲν ωιόν ἐστι σαφές, Ουκ Θνωσtαι δὲ καὶ φανερόν ἐοτιν ὁτιυπάρχει τφ εῖδει Ου ἐστιν χιον, Ου καλῶς απεδό τὸ ἴδιον. 29b εἰκόeως πρόσκειται τὸ ,,κατα τουτo' η γουν κατὰ τουτους μὲν
109쪽
ταυθα άνυπαρξίαν σημαίνει. Icilioν άς κλεέονα μὲν ωια του αντον εῖδους καὶ πράηματος Ima ἐνδέχεται εἶναι, τὰ δ' αvro tδι- αδυνατον εἶναι πολλῶν πρα--γμάτων.
εουτέστιν εἰ ὁρισμὸν εἴπης του φλέγματος τὸ πρωτον πρόν, 140boὐκ ἀληθής ἐστιν ἡ λόγος. IS τὸ γουν λέγειν ἐπιθυμίαν καὶ ἔρεξιν ἡδέος ουδεν διαφέρουσιν, 140bεἰ μὴ κατὰ τουτο , οτι ἐν μὲν τῆ ὀρέξει κεῖται τὀ ήδέος ἐνεργεία, ἐν 30 δὲ Ψῆ ἐπιθυμlα δυνάμει. τὰ πρός ει ξ καθ' αυτά εἰσιν η κατὰ συμβεβηκός. 142 a 26,--xo δὲ' τὸ ἀληθευειν τὴν ἀπόφασιν μόνην. 143 l, 28ῆγουν ἐπὶ τῶν στερήσεων. I43 b sarλευασία δέ ἐστιν η διὰ καταγέλωτος γενομένη ἴβρις. I 44 a 6ῆγουν ατομόν τι. ταυτα γάρ εἰσιν ἡποκάτω του ειδους. 144 a 29
τὸ δὲ πάθος πεφυκε χωρίζεσθαι του Ου ἐστι πάθος, ἄλλως τε 145a τὸ μὲν πάθος ἐπιτεινόμενον, ώς ὴ ἐν τν ζώω θερμότης ἡ ψυχρότης ἡ ἐπιταθεῖσα ἐξίστησι τὸ ζωον τῆς Ουσίας ξγουν οἰκείου εῖδους καιδιαφθείρει, ὴ δὲ διαφορὰ ἐπιταθεῖσα μῆ ον σώζει. Disiligod by Corale
110쪽
Seliolia in Topi ea. 145a 23 ωσεῖ δὲ σtaεγγίδα το κοινῶς λεγόμενον ψηκτριον. I 46a τῶν πρός τι τῶν πρὸς δυο ἀποδιδομένων τὰ μὲν πρὸς ἄμφω αμα άποδίδονται, οἷον ῆ γραμματικη ἐπιστῆμη λέγεται του Ορθῶς γράφειν καὶ του ὀρθῶς ἀναγινώσκειν αμα, τὰ δὲ πρὸς δύο μὲν ἀποδίδονται, ἀλλ' ου προς ἄμφω αμα, ἀλλ' ἰδία προς εκάτερον την ἀπόδοσιν χει. I46b Ψὁ δ' , ἐφ' υσων ἄλλων ἡρμόττει τὰ φαίνεσθοι' προσέθηκε διὰ τοὐς σοφιστικους συλλογισμους' οὐ γάρ τις δυναται αυτους ἀπολύτως συλλογισμους εἰπεῖν , αλλὰ φαινομένους συλλογισμους. I 47a eῶν ἐναντίων'' τῶδε το ἐναντίον τψ ἐναντιω καὶ τὼ ἐναντίον
I47b geι δὲ εὰ στερητικῶς ώνομασμένα Ου στερήσεις εἰσω, ἀλλὰ δια- β φέρουσι τούτων δῆλοπι ἐκ γὰρ τῆς στερήσεως Ουκ εἴδομέν ποτε ἐπάνοδον γενομένην ἐπὶ εην Πιν. I 47b εἰ μή τις λέγει. οτι Ουδὲ ε ην ἀνισότητα ουτως ὀριουμαι τὸ ἐν-ανeIον ἰσότητι. ἀλλ' ἀσυμμετρίαν σωμάτων ῆ ἀσυμμετρίαν ποσου. 148a ῆγουν ου γὰρ ωσπερ τὸ ὀμώνυμον ἄνομα ἐφαρμόζει κοινῶς πῶσι eοῖς σημαινομένοις αυτω , ουτω καὶ εἷς λόγος ἐφαρμόσει αυτοῖς. 150a εἰ δὲ τὸ ὀριστὀν οριζόμενος μὴ εἴπης εἶναι ταὐτα τὰ μέρη ἀλλὰτ4 ἐκ τούτων συγκείμενον.
Ibib 7 εἰ δε ολος ἡ ὀρισμός ἐστιν ἀσαφης, δεῖ σε συνδιαμρωσαι. 152b ἀλλὰ καὶ ἄν τεθῆ ὐπόλοψις ἀδύνατος, δυνατόν ἐστιν ἐκ ταύτης υπάρξαι τι αδύνατον, τὁ δε ἀδυνατον ἶξωθεν ληπτέον διὰ τὁ
I 52b τὀ ,.όπασουν' πρόσκειται διὰ τὸ xινὰ μεν ουσιωδῶς κατηγορεῖ-M σθαι, τινὰ δὲ κατὰ συμβεβηκός.I53a συμπλοκαὶ δὲ πλεIους εἰσίν, οἱον τφ ποιητικφ ἀγαθου ἐναντίον δ' ἐστὶ τὸ ποιητικὸν κακου ξ τε φθορτικὸν ἀγαθου.
I55b κωθ' ἐαυτὸν συλλογίζεται καὶ τὰς ἀποδείξεις ποιεῖται καὶ ου' πρὸς δεεροπι τούτο γὰρ τὰ ἐρωτηματίζειν του διαλεκτικοὐ ἐστίν. lb6b 37 δριμεῖς λέγει τοὐς αλαζόνας. I 57a δ εἶπεν ὁ πισθεν ογκον λόγου, τοὐτο λέγει ἐνταὐθα κόσμον ἐνουν 6 eos συλλογισμου διακόσμησιν. 157a o υκ οτείλει τὸν ἀποκρινόμενον ἀξιουν καὶ κατασκευάζειν ἐνσeῆναι πρὀς τὴν ἐρωτηθεῖσαν πρότασιν , ἀλλὰ δεῖξαι ἐπὶ τίνος Φῶν ὐκδτην ἐρωτηθεῖσαν πρότασιν Ουκ άληθευει ἡ πρετασις. 158b ἀνταναίρεσις δέ ἐστιν. orαν οσον αφαιρεθῆ ἀπο τῆς πλευρας, το--ῶτον ἀφαιρεθῆ και ἀπὸ του χωρίου.