장음표시 사용
71쪽
Seholia ad Categor in . μα. ... - τω -τῶ τα δεδεγμένα τὰς ποιότητας πεπονθμαι τι, ηγουνουχὶ ἐν τφ απο πάθους ἐπιγενέσθαι τφ σώματι τοῖς δεδεγμένοις αυ- τὰ παθητικαὶ ποιότητες λεγονtαι, ἀλλὰ ἐν τω παθος ποιεῖν κατὰ τας αἰσθήσεις. ... εἰ δὲ καὶ ὁ ' Αριστοτελης λέγει την λευκότητα καὶ την μελανί- ώς ἀπδ πάθους γινομένας, αia' oταν οἱς συμπληρωτικὰ Ουσιων λαμβάνωνται, παθητικαὶ ποιότητες λέγονtαι ώς πάθος μόνον ἐμποιούσαι. Mugent. συμπτωματα λέγει τὰ χρώμαtα διὰ το gπό τινος συμπτώματος 9l, ἐπιγίνεσθαι τοῖς σώμασιν. 20
τὰ σχῆμα προετάγη τῆς μορφῆς ώς καθολικώτερον. σχῆμα γαρ I0 aλέγονται ἔχειν καὶ οἱ λίθοι καὶ τὰ λογικὰ καὶ τὰ ἄλογα, ἡ δὲ μορ- i iφη ἐπὶ μόνων των λογικῶν ζώων λέγεται ῆ καὶ των ἀλόγων.
ζητεῖται πως τὴν ευθύτητα καὶ καμπυλότητα ὀ 'Αριστοτέλης In avno τὴν ποιότητα ἀνάγει καὶ οὐχ υπό τὸ κεῖσθαι. ἐπεὶ νοῶν ἐπίγραψε τὴν παρουσαν κατηγορίαν , περὶ ποιου καὶ ποιότητος , μετὰ τὴν διδασκαλίαν τῆς ποιότητος διδάσκει καὶ περὶ ποιου. ἐπιδιορθουται
δε καὶ το ἴδιον τό ἀποδοθὲν ἐξ ἀρχῆς διὰ τῆς προσθήκης τῆς ,,ῆ
Expositis quattuor prinita categoriis pergit Magent. r ἀλλὰ τιρε καὶ ἐκ διαιρέσεως καὶ τὰς λοιπὰς κατηγορίας ευρήσομεν καὶ διὰ τί δέκα εἰσὶ καὶ Ουτε πλείονες Οἴeε ἐλάττονες. Adiecti s do reliquia categoriiar ἐντείθίν τινες κλανηθεντες εἶπον σκοπὸν ἔχειν τὸν Ἀριστοτελην II bδιδάξαι περὶ τῶν νοημάeων τὰ γὰρ γένη πανταχοὐ λέγει ὀ 'Αριστο- 15είλης εἶναι ἐννοηματικά.eὁ μὲν ,, ἐν οἷς πέφυκε γίνεσθαι' εἶπε διὰ τὰ ἐναντlα τὰ καeὰ ilhσυμβεβηκὸς κατηγορούμενα του ὐποκειμένου . . . t ὁ δε -ῆ ών κατη- Gγορεῖται ειπε διὰ tὐ περιτrὀν καὶ ἄρτιον δ καθ' αυτὰ κατοτορosνται. De ita quae acquium e brevissimo exposuit Magent. , Anon. Laur., Postquam egii de prirnia quattuor eatcgg., ub Ariatot. onali inomacedens pergit rΜετὰ δε τὸν τῆς ποιὀτητος λόγον τὴν χρονικὴν καὶ τοπικὴν κατηγορίαν ἐκτέθεμεν ... ovκ ἄκαιρον δὲ καὶ τὰ του 'Αρχύτα περι χρόνου παραθεσθαι ἄρτι. φησὶ δὲ ἁδε' , τὸ δέ ποκα καὶ ὁ χρόνος καθόλου μὲν χιον ἔχει τὸ ἄμεσον καὶ το ἀνυπόστατοπι τὸ γὰρ νῶν ἀμερὲς λεγόμενον αμα λεγόμενον καὶ νοούμενον παρελήλυθε και Ουκἔστι παραμένον γινόμευον γὰρ συνεχῶς τὸ αυτὀ osδέποκα σώζεται κατ' ἄριθμόν, κατὰ μέντοι γε τὸ ε Mog ' ἡ γὰρ ἐνεστῶς τῶν χρόνος καὶ ὁ μέλλων Ουκ ἔστιν ἡ αυτὸς τῶ προγεγονότι ' ὁ μὲν γὰρ ἀπο- γέγονε καὶ Ουκ ἔτι ἔστιν, ο δὲ ἄμα νοουμενος και ἐνεστακὼς παρω-zηκε, καὶ Ουτως αεὶ συναπtει τὸ τῶν συνεχῶς ἄλλο καὶ ἀλλὁ γινόμενόν
72쪽
as Seholia ad Categoria a. νυν ἀμερὲς καὶ ἀδιαίρετον, καίπερ ὁ μέν ἐστί τῶ προγεγονότος ἀρχὰ δὲ τῶ μελλοντος, ωσπερ καὶ γραμμῆς ευθείας κλασθείσας τοσαμεῖον περὶ Ο ὰ κλάσις, αρχὰ μεν γινεται τῆς ἐτέρας γραμμῆς πέρας δὲ τας ἐτέρας. συνεχὴς δὲ δ χρόνος καὶ ου διωρισμένος ωσπερ ἀριθμος καὶ λόγος καὶ ἄρμονία. τῶ μὲν λόγω τῆς συλλαβῶς τὰ μόρια διωρισμένα καὶ τας ἀρμονίας zoὶ φθόγγοι καὶ τῶ αριθμῶ ταὶ μονάδες, γραμμὰ δὲ καὶ χωρίον καὶ τόπος συνεχές' τὰ γὰρ μόρια
τουτων κοινὰ τμήματα ποιέει διερευμένα διαιρευμένα fort. ' τεμνεται γαρ γραμμα μεν κατὰ στιγμάς, ἐπίπεδον δὲ κατὰ γραμμάν, στερεὰν δὲ κατ ἐπίπεδον. ἔστιν ἄν καὶ ὁ χρόνος συνεχής' ov γαρ ἡν
ρῆν, ἀn' ἀεὶ ην καὶ ἔστι καὶ Ουδίποκα ἐπιλείψει ἐπιλήψει eod. τὸ νυν ἄλλο καὶ ἄλλο γινόμενον ἀριθμῶ μὲν ατερον, εἴδει δὲ τωυτον. διαφέρει γ' μὰν τῶν ἄλλων συνεχέων, ἔτι τῆς γραμμῆς καὶ τῶ χωρίωκαὶ τῶ τόπω τὰ μερεα υφέστηκε, τῶ δὲ χρόνω τὰ μὲν γενόμενα ἔφθαρται τὰ δὲ γενησόμενα φθαρήσεται, διόπερ ὀ χρόνος Θοι τὸ παράπαν Ουκ ἔστιν ξ ἀμυδρῶς καὶ μόλις ἔστιν' ου γὰρ το μεν παρεληλυθός ovκ ἔτι ἔστι, το δὲ μέλλον Ουδέπω Drι, το δε νυν ἀμερὲς καὶ ἀδιαίρετον, πῶς αν ὐπαρχοι τουτο κατ' ἀλήθειαν; ' Καὶ φυσις μὲν χρόνου κατὰ τον 'Ἀρχυταν αυτη ... ἔτι δὲ νοερωτερον ΟΦ Πυθαγόρειοι καὶ περιεκτικωxερον τον χρόνον ώρίσαντο ' διάστημα γὰρ αυτὸν ἔφασαν εἶναι καθόλου τῆς xov παντὸς φυσεως αυτοκινήτου γὰρ καὶ κατ' - τους καὶ κατὰ Πλατανα τῆς φυχῆς Ουσης πάνεως ἔδει καὶ ἀρχὴν καὶ μέσα καὶ τελη ἔχειν κινήσεων, ῶστε ἔοικε διὰ τουτων 4 Ουσιώδης τῆς ψ υχῆς ἐμφαίνεσθαι κίνησις καὶ ε τῶν καx'ουσίαν υπαρrόντων αυτῆ λόγων προβολῆ καὶ μετάβασις ἐξ ἐtiρων εἰς δεερα, περὶ ῆν ἡ ἄλλη πῶσα κίνησις συνέχεται καὶ τλακται καὶ μεμέτρηται, ἐς ἀριθμὸς καὶ μέτρον γενεσιουργὸν καὶ προὶμ εἰς ποίησιν τῶν ἐν τῶ κόσμφ ὁ νυν παραδιδίμενος χρενος, ο ς διεξόδους ἀεὶ καὶ μεταβάσεις ποιεῖται ἔνδον κατὰ τὰς προβολὰς τῶν φυομένων ἐξ αυτου, ὀς δὴ καὶ ἐναργής ἐστι χρόνος. ου πολυ δὲ διέστηκε καὶ
του ἐκεινως λεγομενου χρόνου, ον αριθμὸν ἔξωθεν καὶ μέtρον ἐπιγινόμενον ἐν τῶ συνεχεῖ ἐθεωρουμεν. τουτοις συνάδει καὶ τὰ τῶν παλαιoeἐρωπι οὶ μὲν γὰρ χωρεία ' γ τινὶ τῆς φυχῆς περὶ τὸν νουν, oi δὲ ταῖς τῆς ψυχῆς αὐτῆς καὶ του νου περιόδοις, oi δὲ τῆ φυσικῆ περὶ
τον νουν χωρεία '), οἱ δὲ ταῖς ἐγκυκλέοις περιφοραῖς τὸν χρόνον ἀρέσαντο, απερ απαντα ἡ Πυθαγόρειος αυτη περιείληφεν σχεσις. . . διάστημα ἐντειθα λέγομεν ου τὸ κ-- τον ἔγκον, ου τε κατὰ τον κίνησιν ἄπλῶς την ἐκτός, ἀλλὰ τὸ κατὰ την προυπάρχουσαν τῆς κινήσεως τάξιν, ἐν ν τὸ πρότερον καὶ τ4 υστερον προδιαxεταγμένα καὶ ταῖς πράξεσι καὶ ταῖς κινήσεσι την τάξιν παρέχεται. καὶ περὶ μὲν
73쪽
του ποτὲ καὶ του χωνov ως ἐν εἰσαγωγαῖς ἀρκεῖ τοσαυτα, περὶ τὴὐ κοὐ καὶ εoυ εόπου κατὰ τὰ αὐτὰ διαλαβεῖν υπολείπεταl. . . .
ταο ν δὲ τῆν Mιότητα καὶ ' χυτας ἀποδίδωσι τῶ τόπω λέγων ' ,,τῶδε τόπα ωιόν ἐστι τὸ τὰ μὲν ἄλλα ἐν αὐτῶ ημεν , αυτὸν δὲ ἐν μηδενί. εἰ γαρ ἔν τινι τόπω ἔσται καὶ ὁ τόπος πάλιν αυτὸς ἐν ἐτέρω καὶ τoseo μέχρις ἀπείρω συμβῆσετάι, ανάγκα τοιγαρουν τὰ μὲν ἄλλα ἐν τόπω ημεν, τον δὲ τόπον ἐν μηδενl, ἀλλ' ουτως ποτὰ δντα ωσπερ
καὶ τὰ πέρατα πρὀς τὰ περατουμεναV. ... δεῖ τό πέρας ἀεὶ ἐπὶ την πρεσβυτέραν αδεων ἐπαναφέρειν. ουτω γὰρ ἔσται του μὲν ολου κό
έργεια. ἀνωτέρω-ἔτι καὶ τούτου τὴν θήιαν ώς Οὐσων τόπον κατοψόμεθα μοειδῆ ἐνοειδῆ eod. τινα ουσαν καὶ πάντα ἐν αυτῆ , συνέχουσε, καὶ καθ' ῖν μέτρον τὰ ολα συμπεραινουσαν. ... Μετὰ δὲ τὸ ποτὲ καὶ τὸ ποὐ ἀκόλουθον αν εχ περὶ του ποι ν καὶ πάσχειν διαλαβεῖν. τοὐς μὲν Ουν πληρεστάτους λόγους περὶ αυτῶν ἐν ἄλλαις πραγματειαις ἐκδεδωκέναι φθάνομεν, ἔν τε τy πρώτη φιλοσοφία
καὶ μετὰ τα φυσικὰ καὶ ἐν τῆ περὶ γενέσεως καὶ φθορῆς. οἰκειοτέρα γὰρ ἡ περὶ - τῶν ἐκεῖσε σκέψις, ἐπὶ eoσουτον δ' ἐνταυθα θεωρῆσαι περὶ αυτῶν προειλόμεθα, ἐφ' οσον χρῆσιμον τοῖς εἰσαγομένοις καὶ πρὸς τὴν λογικὴν πραγματείαν. ἔστι δὲ ποιεῖν μὲν τὀ κυρίως καὶ πρώeως ἐν λαυτῶ ἔχειν σχονma. την αἰτίαν τῆς ἐνεργείας, πάσχειν δὲ τότε ἐν λαυτῶ καὶ ἐν ὲτέρφ ... γράφει δὲ καὶ Ἱερ τας περὶ αυτῶν Ουτω ' , τῶ-ποιέοντος ροιόν ἐστι τὀ ἐν ὲαυrῶ ἔχειν ἔχον cod. την αἰτίαν τῆς κινήσεως, τῶ δὲ ποιουμένω καὶ τῶ πάσχοντος τὀ τῶ eod. ἐν ἐτέρω.' ο μὲν γὰρ ἀνδριαντοποιὸς ἐν ὲαυτῶ τῆν αἰτίαν ἔχει του ποιεῖν τον ἀνδριάνeα, ὁ δὲ xαλκὸς τὸ ποιεῖσθαι ἐν λαοτῶ τε καὶ τν ἀνδριαντοποι- καὶ ἐπὶ τῶν πάθεων δε τῆς ψυχῆς ἡ αὐτὸς λόγος. ἡ γὰρ θυμὸς ἐφ' ἐτέρω τινὶ πέφυκεν ἀνεγεψεσθαι καὶ ὐφ' λτέρου τινος ἔξωθεν ἐρεθέζεσθαι, οἷον ολιγωρίας ατιμίας υβριος, ἡ δὲ ταῶτα δρῶν ἐν ἐαυτῶ τὴν αἰτίαν ἔχει τοὐ τῶ eod. ταὐταδρῶν. . . . Mρχύτας λέγειωδε ,,τὀ δὲ πάθος του πεπονθότος διαφέρει' πάθος μὲν γὰρ γίνεται
μετ' αἰσθήσεως, ο&ν θυμ4ς άδονὰ φόβος, πεπονθέναι δὲ δυναται τι καὶ ἄνευ αἰσθήσεως Ο&ν ὁ κηρος τακεὶς ῆ ὁ πηλὸς ξηρανθεις,
Ομoως δὲ καὶ τὸ ποίημα τοὐ παθῆματος ... τὼ μέν ἐντι ποιέον, τὸ δὲ πάσχον, τὸ δὲ καὶ ποιέον καὶ πάσχον, ὼς Ois cod.) ἐν τοῖς φυσικοῖς ποιέον μὲν ὁ θεός, πάσχον δὲ ἁ υλα καὶ ποιέον τε καὶ πάσχον τὰ στοιχεῖά . . .. περὶ δὲ τοὐ κεῖσθαι μετὰ ταὐτα λέγομεν. καὶ πρότερον ὀ θεὸς τόπος τῶν ἄντων καὶ ἐν αὐτῶ τὰ πάντα κεῖσθαι λέγεται ' τὰ γὰρ μετ' αὐτὸν ἐν λαυτῶ τῆ δραστικῆ δυνάμει συνεί-
σίας οὐτε διατιθησιν αυτὴν καθ' αὐτὸ οὐτ' ἀλλοιοῖ ῆ ονομάζει ἀφ' λα--. ... τὰ δὲ μέρη τῶν ὀλων καὶ τὰ γεννήματα οὐκ ἄν ἔχοιτο--- ἀτε γὰρ τὰ μέρη ἐκείνων Ουτως ἀτόμως συμπέφυκεν ῶς ἐφ'
74쪽
Selio Ita ad Categorii R. ημῶν Ουτε τὰ γεννηματα -τως ἀπέσπασται ωσπερ δὴ τὰ ημε- τερα. αλλὰ ταῶτα μὲν ζηxητέον ἐπὶ πλέον καὶ διαπορητέον. τέλος. 15 a 'H κίνησίς ἐστιν ἐξάλλαξις καὶ ἔκστασις. ἐξέσταeαι δέ τις ἐαυτου Φη καὶ ποιεῖ γένεσιν και φθοράν, η τῶν λαττον, καὶ τουτο διχῶς, ῆ γαρ μεριστον καὶ ποσόν, ἐν ω αἴρησις καὶ μεIωσις, η ἀμέριστον καὶ ποιειτο ποσόν, ἐν φ ξ ἀλλolωσις, η των περὶ αυτο καὶ ποιεῖ την κατὰ τόπον μεταβοληπι ὁ γὰρ τόπος περὶ ημῶς, ovκ ἐν ημῖν. ἰστέον-οτι-χ ως γε εἰς εἴδη η κινησις διαιρεῖται. ἐν γὰρ τοῖς ώς γένος εἰς εἴδη διαιρουμένοις Ουκ ἔστι τάξις ' προτέρα δὲ η κατὰ τόπον κένησις τῶν λοιπων διὰ τὰ Ουράνια. ταυτα γὰρ την μὲν κατὰ τόπον κίνησιν ἔλαχεν. οὐδεμιῆς δὲ αλλης κινήσεως μετέσχεν οὐτε γενέσεως ξ φθορῆς,
ουκ αυξήσεως η μειώσεως, ουκ ἀλλοιώσεως. Iare. 201. 15 b κερὶ του Irειν ἐνταυθα διαλέγεται Ου του ποιουντος μιαν των καtηγοριῶν ' ἄτοπον γαρ ην τρίτω τμήματι μετὰ τὰς κατηγορίας περὶ τῶν κατηγοριῶν διαλεγεσθαι, ἄλλως τε καὶ αυτου δια Φήδην εἰπόντος ἐπὶ τῶν εξ κατηγοριῶν τῶν συνθέτων μηδὲν πλέον ἔχειν εἰπεῖν η οσα περὶ αυτῶν ε*ηται καὶ ἀνωτέρω. διαλέγεται Ουν περὶ του ἔχειν Ομωνύμου φωνῆς καὶ τῆν κατηγορίαν περιεχουσης. Marc. 201.
Marc. 257, Laurent. II, 32, Anibros. L, 93, Paria. Reg. 20M qui
habet et Stopliani paraphrasin et aliam incerti auctoris. Praeter hos inspexi etiam Michaelia Pselli et Leonis Magenteni commentari typia exscriptoa, quibus Brandia non videtur usus esse.
o τῆς κατὰ λέξιν ἐξηγήσεως του περὶ ἐρμηνείας βιβλίου ζητή
δυνάμεις, γνωστικὰς καὶ ζωτικάς, καὶ γνωστικαὶ μέν εἰσι πέντε, νους διάνοια δόξα φαντασία καὶ α&θησις, ζωτικαὶ δὲ δύο, βούλησις καὶ προαίρεσις , H καὶ ὀρεκτικαὶ λέγονται. Marc. 257. κεκωμμένον λrnia nihili r vox κεκομψευμένη n Magent. usurpata
docet scribendtim esse κεκομμωμένον.
ἰστέον δε ο τι ἐρμηνεία καλεῖται καὶ ' λογογραφικὴ ἀπεδειξις καὶ ὴ κεκομψευμένη φράσις, περὶ ἄν -δεὶς -τῶ λόγος. Magent.
75쪽
Seholia in Hi, r. de interpretatione.
ιστέον δὲ ὁτι εω καὶ Γλαι τρεῖς, η ἀναγκαία ἡ ωεχομένη καὶ
4 άδυνατος, υλαι ὀνομάζονται, οτι αντομάτως συναναφαίνονται ταῖς προτάσεσιν. ἐὰν γὰρ εἴπω πρότασιν τvν Σωκράτης ἀναπνεῖ, αυτομάτως ἀναφαίνεται, οτι ἐξ ἀνάγκης ἀναπνεῖ ... εἰς το ἐπὶ πλέον
ἐνδεχόμενον κατάγεται η φυσικὴ καὶ η τέχνη ... εἰς δὲ τὁ ἐπ' ἴσης
ἐνδεχόμενον κατάγεται η προαίρεσις ... τὀ-ἐπ' ἔλαττον ἐνδεχόμενον συμβαίνει άπι τύχης καὶ αυτομάτου. Laur. μόρησάν τινες, διὰ τί οκτὼ μερῶν οντων του λόγου μόνων των δυο τούτων ἐμνημόνευσε ... λέγομεν, Οτι πάντα ταῶτα εἰς ὀνομα καὶζῆμα ἀναφέρει ... ωσπε ὶ γαρ ἐπὶ τοὐ πλοlου ταμεν τὰς μὲν σαν δας μέρη, την δὲ κόλλαν καὶ τους ηλους καὶ τους γύμφους μ ρη γε - , ἀλλὰ συμβαλλόμενα πρὸς τὰ μέρη, ούτως καὶ ταὐτα μέρη μὲν οὐκ εἰσὶ λόγου, ἀλλὰ λέξεως μέρη, ης καὶ ὁ λόγος μέρος. Steph. καλῶς εἶπε τὰ γραφόμενα καὶ Οἴτε γράμματα οὐτε στοιχεῖα, 16 Rἐπειδὴ τὸ μὲν γράμμα πρωτοτύπως μ ν σημαίνει τον τύπον καὶ τὸν Α
,,νυν δέ μ ἐπιγράψας ταρσὸν ποδὸς ευχεαι αυτως. κατὰ δεύrερον δὲ λόγον τὴν ἐκφώνησιν καὶ xῆν δυναμιν σημαινει, zo δὲ στοιχεῖον ἔμπαλιν ... ουδεὶς γὰρ τῶν παλαιῶν φιλοσόφων τε καὶ ἐξηγητῶν εἶπε τουτο, Ουτε Ἀλἐξανδρος Οἴτε Πορφύριος. Id. εἰκότως ἐπὶ τῶν νοημάτων Ομοιώματα εἶπεν, ἐπὶ δὲ τῶν ὀνο- 16 uμάτων σύμβολα, διότι το ὁμοίωμα τοιουτον εἰκονίζει τὸ πρῆγμα οἷον ' καὶ ἔστι, τό δὲ συμβολον Οὐχ ουτως. Marc.,,απλῶς' λέγει τὸν ἐνεστῶτα χρόνον, ,,κατὰ χρόνονV δε τὸν πέριξ ιβ του ἐνεσεῶτος χρόνου. Stopli. φωνὴν τοίνυν εἶπεν ἀντὶ γένους. οὐ γάρ ἐστι κυρέως γένος η δε
φωνὴ ὴ τοὐ ὀνόματος, διότι τὸ μὲν ἄνομα θέσει, ἡ δὲ φωνὴ φύσει ... in 'ἀλλα τὴν φωνὴν άς ὐλην ἔλαβεν αναλογοῖσαν τῶ γένει ... Γαληνος ὀρίζεται τὸ ἔνομα ἀτως' τωνὴ σημαντικὴ καtὰ συνθήκην απλοῶνοήματος. οὐtoς δὲ δ ορισμὸς οὐ μόνον ἐπὶ ὀνόματος ἄρμόζει, αλλὰ καὶ ἐπὶ λόγου καὶ ἐπὶ ἄλλων μερῶν του λόγου. Id. τὸ κέλης σημαίνει τὸν μονόζυγα Ἀπον. ἐπακτροκέλης δέ ἐστιν Ι6 a εἶδος λnστρικοῖ πλοίου. μίμνηται Αἰσχίνης p. 27, 9) λέγων' , εἰς τὸν 26
ἐπακτροκέλητα ἐμβιβάζων. Id. ἐπακτροκ λης εἶδος πλοίου ληστρι- κώ μεταξὐ ακάτου καὶ κέλητος απερ εἰσὶ καὶ αυτὰ πλοῖα, καὶ Θουκυδίδης' , εἰς τὸν ἐπακτροκέλητα ἐμβιβάσας. Anilbron. ,,καὶ αεὶ τῶν υπαρχόντων σημεῖόν ἐστι. τοὐτο Οὐκ αλο ἐς I6b
76쪽
40 Seholia in Hhr. de interpretatione. 16b προσέθηκε ,δι' σημαίνων, μι οὐ πάντα σημαντικά ἐστιν, ἀλλά
II a λέγει ὁ 'uμβλιχος οτι ανω τὸ sep nia. ,,συνδέσμφ εἶς' ἐπὶ πλεκτικῶν συνδέσμων εἶπε τους μὴ σημα-ονεας σχέσιν δύο πραγμάτων η πολλων, ώς ὁ Σωκράτης βαδίζει καὶ Πλάτων διαλέγεται, ἐν-ταύθα δὲ ,,συνδέσμω ε V εἶπεν αἰνιτeόμενος τὰς υποθετικὰς προτα- σειε ... οὐκ ἔστι δὲ τουτο ἀληθές. Steph.πῶσα πρότασις τουλάχιστον ἐξ υποκειμεν- ἐστὶ καὶ κατ ορ--μένου καὶ πεσεως, σχέσις δέ ἐστιν ην ζχουσι πρὸς ἄλληλα eό τε υκο- κεψενον καὶ τὰ κατηγορούμενον ... ταυτην δὲ την σχέσιν οἱ ἀρχαῖοι ἀνόμαζον υλην. Reg. Θεόφραστος μερικην ἀπροσδιόριστον ἐκάλεσεν. Id. cs. Brandia.achol. 113b 12 . II b ἐναντίας δὲ ἐκάλεσε τὰς τοιαυτας ἀποφάνσεις, διότι ἐοίκαςι τοῖς ἐμμέσοις ἐυαντίοις. Steph.17 b καθόλου αἱς μὴ καθελoο λέγει τὰς προτάσεις τὰς ἐχουσας το μὲν 7 ὐποκεωενον καθόλου, προσδιορισμον δ' Οὐ. Id. καθόλου μὴ καθόλου καλεῖ τὴν ἀπροσδιόριστον. Reg. I 8 αἰνιττόμενος τὰ ἄμεσα ἐναυxlα. Steph.17 b d πῶς προσδιορισμος ῆ ὁ Ουδεὶς ου σημαένει καθολικήν τινα φ 18 σιν, ωσπερ ἄψρωπος, ἀλλὰ τὴν τοιάνδε πέσιν σημαίνει του κατη
17b πρὸς τουτό φησιν ὀ Θεόφραστος, οτι - τινων, ἐαν μὴ ὀ προ 16 διορισμὸς ν καὶ του κατηγορουμένου, ἡ ἀντίφασις συναληθευσει, οἷον, φησίν, ἐὰν λέγωμεν ' Φαινίας ἔχει ἐπιστήμην, Φαινως -κ ἔχει ἐπιστήμην, δύναται ἀμφότερα εἶναι ἀληθῆ. Ambros.17b ωσπερ ἐκεῖ τῶ πῶς καθόλου δντι προσδιορισμῶ προσετέθη τὰ οὐ ἀρνητικὸν μόριον μόνον, οὐτως ἔδει καὶ ἐνταυθα τῶ τὶς μερικῶπροσδιορισμῶ πλεονάζειν τῆν οὐ ἄρνησιν καὶ γίνεσθαι Οὐ τις. Steph. II h οἱ μὲν λεγουσι την καθόλου ἀπόφασιν ἔπεσθαι -τὸν τὸν χρι- 16 στοτέλη μάρτυρα παραφέροντεs' λέγει γὰρ ... ἐν τῶ περὶ ψυχῆς ,,ovκ ἔστιν α&θησις παρὰ τὰς πέντε αἰσθήσεις ' τουτέστιν οὐκ ἔστιν αμσθησις οὐδεμία παρὰ τὰς πέντε αἰσθήσεις, καὶ πάλιν ἐν τῆ φυσικῆ ἀκροάσει ,,-κ ἔστι κένησις παρὰ τὰ κινούμεναV ... τὰ ἐπιχειρήματα χριστοτέλους δῆλον οτι ἐπὶ τῆς ἐνδεχομένης υλης ἐλήφθησαν ' σκοπὸν γὰρ εἶχε μόνον αυτὰ του δεῖξαι, ἔτι ἀντιφατικῶς οὐ μάχονται. Steph.18a τῶ τῆς ἀντιφάσεως ὀνόματι οὐχ ον εωθε τρόπον ἐχρήσατο νῶν, Il ἀλλ' αντὶ του τῆς ἀνeιθέσεως ονόματος. Reg. ,,ἀντίφασις , κἀνθεειθα δὲ τὴν ἀντίθεσιν νόησον. Psolli parapit r. in Aristot. do intpriod. Ald. 1503. sol. si h eui quod pretium statuendum ait, facito inde coniicitia, qtiod sacpina expositioni suae addiι ῆ, εἰ βουλει, καὶ - τω μοι νόησον τὸ Φητόν et ut . huiusmodi ἰστέον τοίνυν ἔτι oi na,iκοὶ ἀναιρουντες τὰ ἐνδεχόμενον δυο τινὰς προβάλλονται ἀπορίας quaa v. RP. Ammon. ad 18 a 28. . Reg. Dissilire 1 by COOst '
77쪽
Seholia in libri do interpretatione. M oπὸ. Irει ἡ 'κριστοτέλης διαλαβεῖν διαβαλεῖν eg. τους αστρο- 18 a
προσχρώμενος. Id. cf. Paeli. fol. 8 a.
μεταrίθεσθαι την Ου ἄρνησιν ἐκ του ἔστι τρίτον προσκατηγορουμένου
ἐπὶ τον κ-ηγορουμεν- ῆ - μετατίθεται αὐτῶν ἡ τάξις ἐν τφ διαγράμματι. Steph. κατὰ τ4 στοι νυν η καὶ τὴν ἀκολουθέαν. Id. κατὰ τὸ σeost 19 hχουν ἀντὶ του κατὰ την ἀναχογιαν. Reg. ως ἔχουσιν αἱ στερητι- 23 καὶ πρῶς τὰς ἐκ μεταθέσεως, -τω καὶ ἄὲ ἐκ μεταθέσεως πρὸς τὰς ἀπλῶς ... - μην ώς ἔχ-σιν αἱ στερήσεις πρὸς τας ἐκ μεταθέσεως, οντως ἔξουσι καὶ πρὸς τὰς ἰσχάς' ἐπ' ἔλαττον γάρ, ωστε - μῶλλον καὶ ηττον διαφερουσι των απλῶν αἱ στερήσεις. Magent. fol. II h. ὁ μὲν ουν Ἀλέξαπδρος, ωσπερ ἐνταυθα εχηται, -τως ἐξηγεῖται τὸ χωρίον est ea explicatio, quam dat Ammon. achol. p. 122 a 20sqq. . ὁ δὲ Πορφυριος -τως ἐξηγεῖται. τουτο, φησί, βουλεται εἰ πεῖν, οτι ωσπερ αἱ στεροι καὶ πρὸς τὰς ἀπλῶς παραβαλλόμεναι Ουλέγονται απλῶς προτάσεις, ἀλλὰ τε ολον τουτο στερητικαὶ προτασεις, ουτως καὶ add. ἀὶ ἐκ μεταθέσεως Ου λέγονταε απλῶς προτάσεις, ἀλλα μετά τινος προσθήκης ἐκ μεταθέσεως προτάσεις. εἰ μὲν ουν μη ἐπήγαγεν ὀ Ἀριστοτέλης, Ο τι οὐτως ταυτα τέτακται ἐνταυθα ῶ περ καὶ ἐν τοῖς 'Aναλυτικοῖς, χώραν εθεν αυτη 4 ἐξενησις. Id. ἔοικε μὲν αἰνίγματι, γνωρίζεται δὲ Ουτως. κεέσθωσαν γὰρ ἀρ ἐν διαγράμματι αἱ προτάσεις στοιχηδὸν καὶ γενέσθωσαν ἄρ δυο σειραὶ
καὶ ἐν τῆ μια γεγράφθω ἡ ἁπλῆ κατάφασις η , ἄνθρωπος δίκαιός ἐστιν , ἐν δὲ τῆ δευουέρα 4 άαλῆ ἀπόφασις 4 , ἄνθρωπος δίκαιος ο
ἔστιν . ζητηθήτω ουν πρῶτον, ποία τῶν ἐκ μεταθέσεως προτάσεων ἀκολουθήσει τῆ απλῆ καzαφάσει λουν συναληθεύσει, καὶ ἐκείνη γραφέ- σθω υπὸ ταυτην. ἡ μὲν Ουν ἐκ μεταθέσεως κατάφασις ου συναλη-
υσει' πῶς γὰρ ἡ ἄνθρωπος οδ δίκαιός ἐστι συναληθευσει τῆ ἄνθρωπος δίκαιός ἐστι. λείπεται Ουν, Oxa 4 ἀπόφασις συναληθευ ει ηδνθρωπος Ου δίκαιορ -κ ἔστιν of γὰρ ἄνθρωπος δίκαιός ἐστιν. κείσθω ουν αυτὴ Oeg. ἐν τῶ διαγράμματι, καὶ ἡπὰ μεν τὴν ὰπλῆ, ἀπόφωιν κείσθω η ἐκ μεταθέσεως κατάφασις, ἡπὸ δὲ τὴν λῆν κατάφασιν, ἀs εἴπομεν, ἡ ἐκ μεταθέσεως ἀπόφασις. λέγουσινουν οτι διὰ τουτο καὶ ἐκ μεταθέσεως ἀνομάσθησαν αἱ τοιαυται προτάσεις, ὁτι μετετέθησαν 'Diuitiroci by Corale
78쪽
M Seholla in triari interpretatione. Ω θρωκog δωαιός ἐστιν. ἄνθρωπος δέκαιος Ουκ ἔστιν ἐπὶ πλεον τῆς ἀπλῆς καὶ τῆς ἐκ ἐπὶ πλέον τῆς στερητικῆς κατα μεταθέσεως σεως καὶ τῆς ἐκ μεταθέσεως . ἄνθρωπος ἄδικος Οὐκ ἔστιν. ἄνθρωπορ ἄδικός ἐστιν
ἐπὶ πλεον τῆς ἀκλῆς μόνης ἐπ' ἔλαττον τῆς ἁπλῆς καὶ τῆς
ἄνθρωπορ ἡ δικαιος οὐκ ἔστιν. ἐκ μεταθέσεως Γμεmio .
ἄνθρωπος - δίκαιός ἐστm. Ionenduin est autem in Priori serie ea quae uneta ineluiam ad proposition reserari quae sequuntur, in altera vero ad eaa quae
Praece erranu . ον τοlνυν λόγον ἔχει ἡ στερητικὴ ἀπόφασις πρὸς τὴν ἀπλῆν κατάφασιν, ωσπερ ον λόγον ἔχει τα τρία πρός τὀ D, ούτω καὶ τὰ δυο πρὸς τὸ ῖν κατὰ τὸ ἐπὶ πλέον ... καὶ ἔστι εδ λυόμενον τοιουτον, οτε ον μὲν λόγον ἔχουσιν σὲ στερητικαὶ πρὸς τὰς ἄπλῶς, τον Δοτὸν λόγον ἔrουσι καὶ αὲ ἐκ μεταθέσεως πρὸς τὰς ἀπλῶς ... ἡ μὲν κυρίως ἐνταυθώ ἀπόφασις γίνεται τιθεμένου τουου ἀροντικου μορίου πρὸς τὸ ἔστιν. Laur. I9b ἰστων ὁτι εσον ἐκ τῆς φράσεως του ἐητου τουτου πρότερά εἰσε3I τὰ Ἀναλυτικὰ τῆς παρουσης πραγματειας. Steph.20 a ovτως μὲν Ἀριστοτέλης ἐπὶ τῶν παραδειγμάτων ἀπέδειξε. ποία 30 πρότασις ποία προτάσει ἔπεeαι, ἡ δὲ Πρόκλος καθόλου μέθοδόν τινα τῆς τουτων ευρέσεως παραδίδωσιν. 4 δὲ μέθοδός ἐστι τοιαυτη. ἐὰν προταθν τις πρότασις, φυλαξον τὸν ποτὸν υποκείμενον καὶ τι αυτὰ ποσόν, ἄλλαho. δὲ τὸ ΓαύεὀJ ποιὸν καὶ τὸν κατηγορουμενον, καὶ τὰ μεν ποιὸν Ουτως. ἐὰν ὴ προτεθεῖσα πρότασις καταφατικὴ y ἐστί eod. , nolησον αυτὴν ἀποφαtικήν, καὶ ωπαλιν, ἐὰν αποφατικῆ ῆ ἐστι, cod. , ποιησον -τὴν καταφατικήν, τὸν δὲ κατηγορ-μενον ἀμείβει Ουτως, ἐὰν ώρισμένον η ἐστι - l. ποιῶν αυτὸν ἄόριστον, καὶ τὀ ἀνάπαλιν, ἐα. ἀόριστον, ἀρισμένον. Id. 201, ἰσεέον δὲ ἔτι τὴν διαλεκτικην ἐρωτησιν πρότασιν καλεἶ ἡ Ἀρι-
23 seorέλης καὶ ὁ Ἀλέξανδρος, ὁ μέντοι γάμβλιχος ἀντίφασιν. Magent. l. 13 h. 20b -κ ἔστιν ἡ προς τὰ πολλὰ ταυeα ἀπόκρισις μIα, ἐπεὶ -δὲ η26 ἐρώνησις. ου γὰρ δύνανται συμβῆναι εἰς ἄλληλα, περὶ ων εωνται ἐν τοῖς Ἀπικοῖς. ἐν γὰρ τοῖς Σοφιστικοῖς Ἐλέγroις διδάσκει περὶ
τουτων. τόπους γὰρ σοφιστικους ἐκεῖσε διδασκόμεθα. Mare.
2l a διαφέρουσι δὲ οἱ τρόποι τῶν προειρημένων ωλῶν, ἔτι ἐκεῖ αἱ
M υλαι αυτομάτως συνανεφαίνοντο ταῖς προτάσεσι καὶ μὴ ἐξηγγέλλοντο, ἐνταυθα δὲ εἱθενται καὶ τοῖς ἐήμασιν αυτοῖς. Laur. 21l, ἐπεὶ δὲ εδ δουν-- ἔστιν ἔτε καὶ ως ἀναγκαῖον λαμβάνεται, τούτο ν φησlν, ἔτι τό δυνατὸν τὸ ἐπὶ του ἐνδεχομενου λαμβανόμενον ἐν- δρεται καὶ εἶναι καὶ μῆ εἶναι. Reg. 22 b βαδίζειν ου φθείρεται τὸ βαδιστικόν, τουτο δὲ καλεῖται ἐξ υποθέσεως ἀναγκαῖον. Steph.23 a , -δ' - εἶδος α-ὶ τον Ουδ' ἔσαι δυνάμεις λίνοπιαι ἐπὶ των μ
79쪽
Toὐ δυπάμει καὶ ἐνεπεία λεγόμενον, -κ ἀληθὲς κατὰ του ἀναγκαίου Ιοτου μονοειδους κατηγορειν, τὸ δεερον τὸ ἐνεργουν λὶ καὶ μὴ μετ ιτουμενον ἐκεῖνο κατὰ του ἀναγκαl- Φηθῆσεται. Mare. ἰστέον δὲ οτι ὁ μὲν 'γερισeοτέλης την ἀπόφασιν βουλεται ἀντικεῖσθαι 23 aμῶu- ῆπερ τqs του ἐναντίου κατάτασιν, καὶ πάντες οἱ μετ' αveos 27λπόμενοι αυτω ἄχρι Συριανου ' πρῶτος δὲ Σουριανὸς ὁ φιλοσοφος ἀντεῖπεν καὶ ἀποδείκνυσι ψευδος ον. Fin. Anon. Reg. 2064. ε ηκε δὲ εὀ , εἰ ἔστι μίαV πρὸς δήλωσιν τῶν ἐμμέσων καὶ ἀμέ- 23bσων ἐναντιαν. ἐπὶ μὲν γαρ των ἐμμέσων προτάσεων α1 αντικείμεναι 2 τῆ ἀληθεῖ κατατάσει Ουκ εἰσι μω xῆ ἐννοία. Μ e. τινὲς τῶν ἐξηγητωs ων ἔστι καὶ Ἀμμώνιος ἐνόμισαν αυτῶ leg. 23 b-τὀ πρῶτον ἐπιrείρημα εἶναι, οὐκ ἔστι δέ' οὐδὲν γάρ πως πρὸς Ιτὸ προκείμενον ἔχει. StoPh.
καλῶς Θεο δωρος λέγει δύνασθαι διττὸν εἶναι τὸν σκοπὸν τῶν κατηροριῶν, καὶ περὶ φωνων καὶ περὶ πραγματων ... οὐ περὶ παντὸς
διδάξη μὴ ἀπαeασθαι, ωρ ὁ Εὐκλει δης διδάσκει ημῶς διὰ των ψευδαρέων μῆ απατῶσθαι ἐν τοῖς θεωρήμασιν. Ammon. ἐπειδῆ τιμιώτερόν ἐστι τὸ εἶδος τῆς υλης, ἐν τ0 πρωτον τμήματι διαλαμβάνει περὶ του ως εῖδovς, δὲ τῶ δευτέρω περὶ τῆς υλης, πρὸς δὲ τομοις καὶ τούτο λέγει, ὁτι τὰ ἐν τφ πρώαν λεγόμενα οἰκεῖά ἐστι τη ἀποδεικτικῆ πραγματε , τα δ' ἐν τ* δευτέρω τν διαλεκτικll. IL, ubi in main.: διαιρεῖται δε τὸ βιβλίον εἰς τρία, καὶ ἐν μὲν τψ πρώτφ τμήματι περὶ συνθέσεως συλλογισμῶν, ἐν δὲ τῶ δεο- τέρφ περὶ εορεσεως λημμάτων, ἐν δὲ τῶ τρίτφ περὶ αναλυσεως.
καὶ παρα τοῖς γραμματικοῖς ἐστι συνθεσις καὶ αναλυσις ... ἔστι δὲ καὶ παρὰ τοῖς φυσιολόγοις συνθεσις καὶ ἀναλυσιε ... καὶ παρα
80쪽
τοῖς φιλοσόφοις ἐστὶν ἐρωτικὴ leg. ἐρωτηματικῆὶ ἀνάλοσα, ἡ κέχρη
ουαι ἐν τῶ Συμποσlω ἀπὸ του ἐν τοῖς αἰσθητοῖς καλλους ἀνατρέχων ἐπὶ τὸ νοητὸν κάλλος ... ἔστι δὲ καὶ γεωμεrρικῆ ἀνάλυσις, ήπῶ fore.η που τὸ δευτερον τῶν Εὐκλείδου ἀναλυεται ολον, καὶ τὴν τοιαυτηνἀνάχουσιν ὁ Γεμῖνος ὁριζόμενός φησι πι ἀνάλυσω ἐστιν ἀποδείξεως εὐ- ρεσις' ἀπὸ γὰρ τοὐ συμπεράσματος ἔρrονται οἱ ἀναλύοντες, καὶ ἐὰν
ευρωσιν ἀναλυσαι ευχερῶς, α ἀναλύοντες ευρηκασι συνθεντες ποι--eαι τὴν ἀπόδειξιν. ωστε καλῶς ἀρέσαro τὴν ἀνάλυσιν ἀποδείξεως ευ- ρεσιν εἶναι. ἔστι καὶ παgὰ τοῖς ἀστρονόμοις σύνθεσις καὶ
ουδεὶς πρὸ του Ἀρισeoxελους παραδέδωκε τὴν συλλογιστικὴν μέθ. δον ουδὲ εἴρε τα τρία σχήματα. Id. τῆς διαλεκτικῆς τέσσαρές εἰσι μέθοδοι δυνάμεις - σαι καὶ οἱονεὶ βλαστήματα αυτῆς, διαιρετικὴ ἐριστικῆ ἀποδεικτικὴ ἀναλυτική ' ταυ- ταις ταῖς τρισὶ μεθόδοις ἀντίκειται ἡ ἀναλοtικῆ. εῖδωμεν-ὲκάστ 'ς τὴν δύναμιν, ἴνα μάθωμεν πως ἀντέκειται αυταῖς ... ταύταις δὲ πάσαις κέχρηται ταῖς μεθόδοις ὁ θεῖος Πλάτων πολλαχού καὶ ἀνυτεῖ-τας ἐν διαφόροις, ῶς ἐν τφ Φαίδρω-διαλεκτικὴν sori. διαιρετικὴν καὶ τὴν ὁριστικήν, ἐν τφ Φιλήβω τὴν ἀναλυτικήν. Id.
φιλοσοφίας, ἀλλ' ουδὲ μόριον τι τυχόν, ἀλλὰ μέρος, καί τινες τῶν Πλατωνικῶν ταυτης ἐγένονto res Giης, ἔτι κατὰ Πλάτωνα ουκ ἔρ- ναψον ἡ λογικῆ, ἀλλὰ μέρος καὶ τιμιώτατον μέρος ἐστὶ τιλοσοφίας . . . καὶ παραφέρουσι τὰ ἐν Φαίδρφ ὐηθέντα περὶ τῆς διαλεκεικῆς, ἐν οἷς ανυμνεῖ αvxήν, καὶ τὰ ἐν ἄλλοις ώς ἀνάγουσαν τὰς ψυχὰς ἄχρι τοὐάναθοὐ καὶ τῆς γνώσεως τῶν πραγμάtων αἰτίαν. ἡμεῖς δῆ φαμεν πρὸς
τουτους, ἔτι ἔστω μέρος αυτὴν εἶναι, ου μέντοι δυναται εJναι τὸ τιμιωτατον ... ἀλaὰ των ἄλχων ἔνεκα μερῶν εὐρημένον. Id. ἄλλο ἐστὶν ῆ συλλογιστικὴ πραγματεία καὶ ἄλλο λογική ... τῆς λογικῆς τὰ μέν ἐστι συλλογιώτικόν, ὀ δ' ἀσυλλόγιστον, του συλλογιστι- κου τὰ μὲν ἀποδεικτικόν, τ4 δὲ διαλεκτικόν, τὸ δὲ σοφισeικόν' του
ἀσυλλογέστου τὸ μὲν ἔμμετρον, τὸ δ' ἄμετρον, ἔμμετρον μὲν τὰ περὶ ποιητικῆς, ἄμετρον δὲ τὸ περὶ τῶν Φητορικῶν zεχνῶν. Id.
24 a σκοπὸν ἐνταὐθα προσαναφωνεῖ ' εῖωθε δὲ πολλάκις τoseo 10 ποιεῖν. τούτο ἐποίησε καὶ ἐν τοῖς Tόποις ... τούτων τῶν βιβλιωνὰ μὲν προσεχης σκοπός ἐστι περὶ συλλογισμῶν εἰπεῖν, ο δὲ ἀπωτέρω περὶ ἀποδεικτικos. Id.
M . καθ' ὲ τὸν μὲν ὀ ἀποφαντικὸς λόγος οvκ ἔστι πρότασις, τότε δὲ Ιου γίνεται πρότασις, ὀταν μέρος συλλογισμοὐ γίνηται. Id. 24 α τῶ καzὰ ἀνάλυσιν τρεπφ διδασκαλίας κεχρημένος Οἰκεέως τοῖς