장음표시 사용
111쪽
πωρεδωκε μεθοδους καὶ τρόπους, πως δεῖ ἀποκρsνεσθαι. I 60 b Iaαὶ γὰρ προτάσεις ωοξότεραι καὶ γνωριμώτεραι εἰσι του συμ- l6Ibπεράσματος. 28 τινὰ μὲν τῶν βιβλίων ἔrουσιν Αἐξ ευηθῶν συμπεραίνεrαι , τινα Ι62a
εχηται καὶ πρότερον οτι των ὁντων εἰς φωνὰς καὶ πράγματα ν66bδιαιρουμένων καὶ ἐν ἐκάστοις τουτων παραλογισμῶν γινομένων εἰ- 2Iπῶν τους ἐκ των φωνῶν τρόπους, οῖς παρὰ ei; ν λῆξιν ἐκάλει, λέγει καὶ τους ἐκ των πραγμάτων. . .. λέγει δε τὸ σόφισμα παρὰ tὁ συμ- Eandem divisionem habet Steplianus in eomin. in libr. πνρὶ ιρμ., qtiam etiam Aristoteles videtur probavisse v. I 6b b 24 eoll.l70 h 37 sq.
112쪽
Seholia in Sopli. Elench. βεβηκός, οτι Ου ταυτόν ἐστι τὸ συβεβηκος κεχωρισμένον και μετατου ω συμβεβηκε προς τὸ ψ συμβέβηκε συγκρινόμενον. 66la 37 . ,απλῶς λέγει τὰ χωρὶς καeπορουμενα, - πῆV δὲ τὰ ὀμου. I 67a του μὲν ὀφθαλμου τὸ μὲν ημισυ λευκὰν καὶ τὸ εμισυ ου τοιού- λῖτον, η και άς αυτὸς ἀλλαχου εχηκεν, οταν τι μέγεθος τψ μὲν πλάτει δίπη, ἐστι τφ δὲ τετράπηχυ.167a d γαρ παρὰ τὴν ὀμωνυμέαν καὶ ἀμφιβολίαν τῶν παρα την λέ- β ξιν ησαω τρόπων, τὁ δὲ ὀ κοιμώμενος ἄψιν ἔrει ἀμφέβολον. I 67b περὶ δὲ τοὐ λόγου Μελίσσου ... εῖρηται μὲν πολλὰ καὶ καλὰ ἐν τῶ πρώτω τῆς φυσικῆς ἀκροάσεως τω φιλοσοφωτάτφ αμπλικιφ καὶ Θεμιστίφ καὶ Φιλοπόνν καὶ τοῖς ἄλλοις, καὶ - δεῖ με πεψι τοὐτου πλέον τι λέγειν ἐκείνου. Ista oI δὲ ἐκ τῆς ὀμαγνυμίας καὶ ἐκ τῆς ἀμφιβολέαο ὀνομάτων εἰσὶ καὶ λόγων καὶ Ουr άκλῶν, ἀλλ' ου πράγματος ὲνός, ωστε καὶ εἰς τὴν του ἐλέγrου ἄγνοιαν ἀναχθήσονται.
168b ἐκειδὴ γὰρ ὀ ἔλεγrος συλλογισμός ἐστιν, ἐν δὲ τφ συλλογισμν-ra xὸ ἐν ἀρχῆ κεῖσθαι δεῖ καὶ τὰ κείμενα αἴτια χρὴ τυγχάνειν του συμπεράσματος, ὁ τὰ ἄναίτιον ώς αἴτιον λαμβάωων ῆ τὸ ἀρτῆς
αἰeovμενος ου συλλογιζεται, εἰ δὲ μὴ συuογίζεται, Οὐδὲ ἐλέγχει. 168l, οταν μὲν ἀντιστρέκνωμεν τοὐς ορους καὶ μετὰ τὴν ἀντιστρο- V φὴν προσλάβωμεν δρον, παρα τὰ ἐπόμενον τὸ τοιουτον σόφισμα γίνεται. oeαν δὲ μ ξ ἀντιστρέψωμεν, ἀλλ' ευθος τῆ ληφθείσy προτάσει προσλάβωμεν ὲτέραν πρύτασιν ... παρὰ τὸ συμβεβηκός ἐστι τοσόφισμα. 169a οἱ μὲν παρὰ τὴν λέξιν εἰς τὴν του ἐλέγχου ἄγνοιαν ανάγονται
η' διὰ ιδ μῆ ἀληθῆ ἀντίφασιν συνάγειν, οπερ ἐστὶν ἴδιον ἐλέγχου, ἀλλὰ
169a ἀντὶ του μάλιστα δὲ δυναται συμπείθειν, ῆ ουτως ' μάλιστα δὲ
δυναται πεέθειν εἰς τὰ συνεπινευειν.
I70, 14 ἐὰν δὲ μὴ λάβη ὁ σοφιστὴς ...
ἡ μὴ κρὰς τὸ πρῆγμα δ διανοούμενος εἴρηκεν ὀ ἀποκρινόμενος, ἀλλὰ
πρὸς του νομα ποιεῖσθαι τοῖς συλλογισμους. ... γράφεται καὶ Ου-
113쪽
λέγων κοινὰ τὰ δοκούντα πάσιν η τοῖς πλείστοις χὶ τοῖς σο- I71bφοῖς. 6 τῶνδε τόνδε eod. 1918ὶ φαινόμενον λέγει τον μῆ κατὰ Πlbτὸ σχημα υγιῆ, , κατὰ δε το πρῆγμα φαινόμενονV τὀν υνιῆ μεν καταεδ σχθμα δοκουνtα δὲ συνάγεσθαι ἐκ των τοὐ πράγματος, μοσυναγόμενον-ἀπ ἐκείνων, αλλὰ φαινομένως.o μὶν γαρ γεωμέτρης καὶ ὀ φευδογράφος ἐκ τῶν αυτῶν τῆ γεω- 17M μετρία συλλογιζονται ο-ἐριστικος οὐκ ἐκ τῶν Δυτῶν, ἀλλ' ὁ μὲν 10 διαλεκτικος ἐκ τῶν ἐνδόξων ὁ δ' ἐριστικὸς ἐκ τῶν φαινομένων μεν, μη όντων δέ. ὁ μετὰ τέχνης πειράζων ο διαχεκτικός, ὁ αγνοῶν 172a τὰ δ' ἐπόμενα εἰδῶς ἐριστικός. MReliqua desunt in eodi1., quoa inspicere mihi licuit.
116쪽
Urbinas M. R. Marcianiis 20I. C. Coistiniantis 330.
E. Vaticanii a NT. F. Vaticanus 209. G. Laurentiunus 72, 17. K. Vaticanu3 241. M. Marcianus App. IV, I. N. Laurenti unita 72, 18. P. 'aticanus 207. T. Laurentianus 72, 12. a. Angeliciis C, 3, 13.
c. Vaticanus 1024. d. Laurentianus 72, 5. e. Laturenti an is 72, 3.
f. Marcianiis App. IV, 1. g. Laurentianus 71, 31. h. Marcianus App. IV, M.
i. Ianurentianus 72, 15. m. Atmbrosian iam 87. n. Ambrosianua I , M. o. Marciantis 204.
P. Ambrosianus M, 89. Ambrosianua M, TI. i. Basileensis F. II, 21.
117쪽
ὁ αDτός, οἷον ζωον ὁ τε ανθρωπος καὶ ὁ βους. ὁ γὰρ ανθρωπος καὶ ὁ βους κοινοῆ ὀνόματι προσαγορευεται ζωον, καὶ ὁ λόγος δε ὁ αντός ἐὰν γὰρ αποδιdω τις τον ἐκατέρου
οἷον ἀπὸ τῆς γραμματικῆς ὁ γραμματικὸς καὶ απο τῆς
118쪽
2 Tῶν λεγομένων τα κατα σivri λέγεται, τὰ δ' ai)ευ συμπλοκῆς. τὰ μὲν ουν κατὰ σivπλοκν, οἷονανθρωπος τρέχει, ἄνθρωπος νικῆ ' τὰ δ' ἄi ευ συμπλοκῆς οἱον ἄνθρωπος, βους, τρέχει, νικῆ.
μεν τω σώματί ἐστιν ἄπαν γὰρ χρῶμα ἐν σώματι), κUU
υποκειμένου δε οὐδενος λέγεται ' τὰ δὲ καθ' ποκειμένου τε , λέγεται καὶ ἐν υποκειμένω ἐστίν, οἷον ὴ ἐπιστήμη ἐν υποκειμένοὶ μέν ἐστι τῆ ψυχῆ, καiλ' υποκειμένου δε λέγεται τῆς γραμματικῆς ' τὰ θε ουτ ν υποκειμένω ἐστιν ουτε καθ' υποκειμένου λέγεται, ο ον ὁ τις ἄνθρωπος και ὁ τις ἴππος 'ε ο οεν γὰρ τῶν τοιουτων ο1 τε ἐν υποκειμέλ' ἐστὶν ουτε καθ' υποκειμένου λέγεται. ὰπλῶς θὲ τὰ ἄτομα καὶ εν αριθμῶ κατ' οirdενος υποκειμένου λέγεται, ἐν υποκειμένω θὲς ια οχῖδεν κωλ1 ει εἶναι ' η γάρ τις γραμματικὴ τῶν ἐν υποκειμένω ἐστί. 3 Ἱλαν ἔτερον καθ' Ιτέρου κατηγορῆται ώς καθ' υπο- 11 κειμένου, οσα κατὰ του κατqγορουμένου λέγεται, πάντα καὶ κατὰ τοs υποκειμένου ὐθθήσεται, οἷον ἄνθρωπος κατὰ του τινος ἀνθρώπου κατqγορεῖται, τὸ δε ζῶον κατὰ του ἀνθρώπου Ουκουν καὶ κατὰ του τiνος ἀνθοώπου κατπορθθήσεται το
υ ζῶον ὁ γάρ τις ἄνθρωπος καὶ ἄνθρωπός ἐστι καὶ ζῶον. -
119쪽
τὰ γὰρ ἐπάνω τώiν ἐπ' αὐτὰ γενῶν κατγῖγορεῖται, Δ ε
οσαι του κατVrοθουμένου διαφυραί εἰσι, τοσαυται καὶ τουνποκειμένου ἔσονται.
ψενδης ει ναι ' τῶνdε κατα μηδεμίαν συμπλοκὴν λεγομένων-δεν ο τε Ουτε ψευδός ἐστιν, οιον ἄνθρωπος, λε1 πω, τρέχει, νικῆ. io
120쪽
σεες. καὶ ὁ λόγος δε ὁ τοs ἀνθρωπου κατὰ του τινος ἀν- 25 θρωπου κατηγορστyεται ' ὁ γάρ τις ἄνθρωπος καὶ ἄνθρα πός ωτι. τε και τουνομα καὶ ὁ λόγος κατὰ του ρ - κειμένου κατηγορqθήσεται. τῶν δ' ἐν υποκειμένω ὁντων