장음표시 사용
481쪽
ante Mια cum Boetitio, quod vix vi detur deesse posse, nisi qii Is scribat ἰδία. 4.3 Il Deitide itoli ea hi vestigalida gunt filiae lion illsi de Pario alicii ius rei praedicatitur, de qua aliiiiiiii probatulti In est, 'sed
piae praeiticalitur ile re iiiii versa.
ticulari. qua insiliana' fieri potest, ut etia in de toto vertini sit quod de parte acceptum est, es. 26 b14: quare iiiiiii iii leniti te proserenduin rat, sed desilii elidi tin litriun de toto accipiatii rati de parte. 43b II Non universum si iiiii debere quod praedicetur docuit II b12-Isi, de titio loco v. iiii ae disputavit Ana Inoli ius.
Tradit Aristoteles qu ae non suin eiula sitit, iit stat s llogismiis. Si tres ter hii ua Iiabeiit, iit A coinplectatur tersuinum B Et B lemniiiiiiii C, ut sui nantur ea quae citin terni ino C τG -ο- κε μενω laecessario connexa sint τα ἐπύμεναὶ - .sive affirmetitur Sive negentur -, Iioli Surni debet A, h. e. non sii nil debetit ea quae ii cessario vel coniuncta sitiit vel lion Colliuneta curn temnitio B τω καθύλου): contii tentur enim haec in illis, itani iii terna lito B illest teranilius A, quippe qui de eo praedicetiir; inio sitim eiula sutit ea clitae propria sunt termitio B τ0 εἴδει : oinitis eni in species, illinc alicui generi subiecta est, habere debebit aliti uid proprii sitisserensiani specili cana quana dicitiit quo et a genere disserat et a reliquistitiae ei licin gelieri stibilita sitit. - Molielitatim est, quod non. ab ovini parte vertini est tminil ilixit us. 26 καὶ ἴσα μὴ υπάρχει, ῶσαμως: liani rδ γελαστικον, qtia In quana non Praedicatur de ali limali, de ii omine praedicatur; si iiii idem acetimulus dixisset ODκ ενδέχεται υπάρχειν pro μθ υπάρχει. - liiiiiη clara fiunt Iliae sequutitiir us. 29 , quare Zell reete vertit sera ala o Seu ruate , Ebelago mula mali sur das Aligenae ille nichi dasnelimen ...' Iii l. Pacius ita e se e lite vero quasi universalis antecedentia Eligeiula si int ea, qt tibiis consesiliens ESi quod sub eo coiiiiii eium. Ad quao Buliter , ,qui liam ita telligat is mihi erit Apollol V Vereor ut detis operae pretium facturus sit, si descendat: nam Pacilis ipse in commetitario et Ruscepit MON
linis partes et peregit. Difficultas posita est in casu dativa w καθύλου, qui significat , , respectu Ilabiiα τοὐ καθόλου - quod hoc Ioeo idem est ac si dixisset ii δεῖ λαβεῖν Ου ε-αι
482쪽
Q κα λου. Hiine esse vertim Istomun verborum sensum ita docetii titiae sequiititiir. iit diibitare de eo non liceat, quam- ... quani non riego ipsis verbis τψ καθόλου Ilaiul clare expressa esse quae filiis iis latere ilixi iniis, ut vix sit lilii hi lite sensum ex iis elicere possit, fit onaissa essent quae seql untiir. Insoleiiiiiis certe haec dicta plint limite lanien abhorrent a stilo Aristotelis. Sintili imodo posititur Italienius nominativiim ut in
oratione dσυνειw Ios b.3 2 τοῖς δ', ωσπερ οἷ δφεις. ἐν ταῖς καμπαῖς του σώματύς ἐστιν ή dor ὶ τῆς κάμψεως, et genitivum cium praepositione 459 a 29 καὶ γὰρ ἐπὶ των φερομένων
του κινήσαντος οὐκέτι θιγγάνοντος κινεῖται, et geliitivum simplicem 3a 9 τῶν δε δευτέρων Οὐσιλ/ φατερον μεν καὶ Ουτως λι Ουκ εἰσὶν ἐν υποκειμένω. Qitum liostro loco serm 1eret τψ καθόλου, in mente habitu ess επεται, quae, Uranis qliam his ponenda eranti, semel omisit. Quod seribere voluit
eerte Iiaereret, si haec habereinus. Sensus in promtu est.. Ut fium Inlus ea qi tibiaselini necessario coniunetiis su Α τοl . καθύλου, e. g. ζῶον s. ut Bumamus , antecedentiae termini A, non sumendus erit C e. g. 6 τις ειθρωπος , h. e. rion humenda emini ea quibuscum necessario coli iunctus sit terminus Br
eesse q iidem est, ut animalia sint quaeciliuiue contineantur terint no B homine , sed haec quae sub hoininem indunt, II. e. Eiuguli homines rectius sumerentur, si non investiganda essent quiliumam Milarat necessario eoniunctum sit canteeedentia antinaus , sed quibuscinu homo: nam propiora coti-d-τερα sunt thornini quam animali. . 43h36 τὰ σω μέμενα. Quae praedi eantur de utroque ter--- maiorem et minorem inteli. non investiganda gunt, quum in Emunda spira, eulus speciem habere deberent minosisiones, ex ammantitiis nihil cogatur. p. m. Exponi ur Wuas mas debeat terminoraran ratio, . tri demo niaretur proporitio a ranam vel univeratilis via pariι- eularis: M a 2 quas Oss debeat, ut demonstretur p Osuio negans vel unινσεatis. vel parti aris. 12 Eadem ex silio m nprobatur pre tremis . ad Etiam e ran ratio habenda Me
483쪽
tibus ut exposuit, 25 si aliter habeant, nihil omnino colligi.38 Non in estigandum est pla in ro te mini discr poni et contrarai sint, sed in a conveniant. 43 b 39 De medio termitio datae conclusiotii inveniendo ita disserit, iit seeundunt id qliod dixti us. Il sqq. propositionum
universaliuni collitigationes solas consideret qtiae prHinos duos 'llogisvios ei illisque figurae laciant. tarn igitur lit concludatiir ultemini de altero universo praedicari, patet ex prauao 83llogismo priniae figi irae medium terna iiiiiiii ita se Iiabere itebere, ut preti edicetur de subiecto conclusionis, de ipso auten praedicetiir id qtioil iii conclusione praeiticetur: qiuare alterian de altero universo praedicari colligetur, si iiiveneranius terminuim uulim et eundem, de stilo praedicetiir quod in Conciti stolio
praedicari debeat το κατασκευαζύμενον et qui ipse Praedieetiir de eo titioil iii conclusione subieci lini su soυ δεῖ κατ γο- ρεῖσθαι . - lieni alterum de altera iis aliqua parte praedicari conciuilit ir per priuitiin syllogismum tertiae sigit me: qitainqui leni conelii stolieni liabel, liniis invento aliquo terinitio, de titio praedi eatilr οἶς επεται et quod in eoii clusione subiectum sit et quod in ea praedicetur. 44 a 2 Ui alteriirn de altero liniverso non praedicari colli tilr, et secutido modo priniae figii rae Et duobus priniis Reeti inlaeuti possit natis; sed iliua convertitur propositio linivera alis ii prinio modo seculi lae idem prohatur quod secundo primae sp rae et eadein mitione: cotiditiones itur erunt eaedem, ex tittibuη peii let uterque, unde faciunt est, ut alterius ab Aristotele lioc loco. vs. 83 Iton tacta sit inentio, illi ai miliaim Eliam hune Conamentorat b13. Quod conclusioni subiectuin est simis ratur verbis N ου δεῖ --χειν, qtiod praedicati ir in conclusione verbis 3 δεῖ μὴ υπαρχειν : quae si telienius, saeilia
Runt omnia. - De lectione liotauius, quod COdicu in auctoritatem Alexamiro postposuimus: nani quae codices Praebent ra. 3
explicationis gratia addita videnti iri Idem cliuod codil. gramuetia tu vet. in ip . coit. Gottian. exhibet , qui us. 4 ῆ ἀν Πλιν ... 5 παρεῖναι omisit. 44 a s Denique ut collimtur altoriam non praedicari de parte niterius, quod sit per secundunt syllo sinum tertiae Murae, investiori debebunt et ea quorum in equens sit sublacturi Di sitirco by Corale
484쪽
nequeat quod praedicetur in coneliisione δ δε μὴ υπάρχειν .Vix opiis est ni cora igamus Zellii versionem, qui vg. II ἀνάγκη τινὶ μ' υπάρχειν vertit ,,m musa diesea nothwendig dari nige ge3m xvas in dein aulaesteIlteii Satete einem Thelle dessiit, Jeetes ni clit EulcomuitV: apparet enim verba.τι τούτων ε ταὐτμ non posse intelligi de eo quod prae licetur In conclusione. quod Zellitis videtur putavisse, sed non posse non intelligi de termino medio. - Mendum est, quod us. Is M.
BIIc. habetur A pro τδ A. 44 a 22 ἐκ προσυλλογισμου. Qiianiqi iam non video, Cur hoc loco. Proses logignit mentionem Reerit, quum nimii de eo vixerit in reliquis qiuae eundem prosyllogismum liabent v. Philop. gehol. IIIa 6 sqq. , tamen vix poterin alitis prosyllogismus intellio quam liter is A praedicatur de nullo is, is ident terminus est qui Z, ergo A de nullo Z praedicabitur. fit Iloc quidem non est prosyllogismuni sacere qui proprie dicitur, sed alteriim te
minum in alterius locum subsistitere. 44 a 26 Zellius Iul. Paetum, ut solet, gemitus eandem lectionem vertit quam Blucemis dedit, , Denti B Loinnit alieni AEu, Ff alter Wirit keinem B nu commen . Eodem modo M. 293τι Οὐδε τ0 A ,,da aueli D dena II nielit Elihonauit , quod sensiti omnino adversatur: sed quis, quaeso, est, qui hoc ex
Aristotelis verbis exprimat Rei quidem convenit quod dedit Zellius vf. 26: nam si B de omni A et E de nullo B prae- dieatur, efficitur A praedicari de nullo E conversa propositione altera , quod Aristoteles inde colligi dieit; quamquam ne hoc quident ab omni dimeti uate liberum est: propositiones
enirn sic sumtae essent, ut deceret in quarta figura, quam Aristoteles ignorat eι quae hoc loco assera propositione conversa reduceretur ad se illidam. Quae quum ita sint, non dubitavInius Bublii Ieetionem gervarῆ et Boethio et nonnullis eoili4-.bus. Probatam, quam Praeserendani Esse res ipsa docet. Eandem etiam habet vet.. inis. cod. Gothan.44 a 30 Denique addit aliam conditionem, sub qua sat συλλορο- σμος ἀντεστραμμένος, snlogismus cuius conclusio estnverti debet, ut efficiatur quod volumus. De voce ἀντεστραμμένος. V.
112 a 4 dν.κη γὰρ κάμπτειν η ἐπὶ το κοῖλον σαὶ τὰ προ
μια καὶ τὰ ὁπίσθια ... η ἐπὶ τοὐναντίον ἐπὶ.το κυρτόν . . .
485쪽
versa celeritatis, ut mattieniatici dicunt. IMb16 ωσπερ γὰρ
inctiisa erant et apud BL L. et in edd. priori biis, apparet cou- elusionena , E praedicari de oviiii ΛV demonstrari ex iis priγ- positionibus quas iain coinnicinorat, , B praedicari de omiti A Et ,,E de omit DV. Retiitendunt esset igitur L pro H, etiali Et non accederet codi euin alictoritas. Tanieli reiectum est et a Iii l. Paelo et a Bulilio. Nostra in lectionem etiarn Alexander
qii idein demolistratio, quum miniis perspicita sit quam demon- Stratio liliai II Aristoteles propositi L .fortasse in causa suit, ut E in coincibus inutaretur in H. CL eum his quae habet Phi
A. quod quain perplexi ini sit nemo non videt: milii quidem Pliiloponi antini ini videtur iiirbavisse, quod in libris invenerit lectionem II 3s. 31 pro E. quam ut rite explicaret mIstra laboravit. - iuod de reliquis modis quibus cogi poscit alterunt de parte aliet his praedicari Aristoteles nitidi dixerit, Zellius p. 258 not. Ita excusat, ut dicat lare, ut facili nego-.tio ad rellilii os syllogismos transferat titit perspecta habeathuae de quibus Iani ab Aristotele Exposita sint. Vera causa et in eo est, quod nou. propositurn suit Aristoteli, tit doceat qu4- modo cuius linque syllogi8ini termitius mullius inveniatur, sed ut exponat, qlia ratione efficienda sit data conclusio - problema liliodclinqlie, Ii.. e. sive amrinans sive n ans, sive de ' uoto sive de parte - Investigato mellio te illo, figurae et modi quo fiat syllogis imus, non Ilabi iratione. 44 a 38 Ut inveniatur naedilis terminiis rei in iis quae praedicantur et in iis de illi ibi is *raedicatur iiivestigari debent quaesiui Prinas, Ii. e., iit Aristoteles ipse explicat. ea quae sitit
486쪽
Analyti a Priora. quam maxime universalia: namque littera K in KZ et se nihil altilia significat quani καθόλου : ulule patet noli probandam esse explicantu rationeni qlia in lii l. Pachis Ingressus . Zellius Butem, tit solet, seclitus est et putat enini litteris KZ et Q hinas species eiusdem generis notari. Neque quod visputavit Bicse l. p. 168 ab omni parte laetio habet. Qiiiiiii igitur vs. II exposuerit, qui satasnlogitanus, si sit T' - ra nostroloeo hoc adiicit. Etiam si T' et Z non sint eadem, tamen seri potest, iit eodeni genere coli tineantur I Z ΚΓ' , violi' si investigavinatis, invetitus erit, quem quaerimus. terminus me
dius: nam si de Iioc genere ira , qtiod praedicatur de terimino E, praemotur A, etiam de E praedicetiar A necesse est; sin a iit a. li 23 A non praedicatur deiΚZ seri quidem potest. iit praedicetur de eius specie Z et Z.de E unde etiam
A de Ex sed lioe ata esse minime necessarium est. Est igitur hoc quod dieit. Ut inveniatiir medius terminns 'investi- 'rula fiunt quae maxime universalia si int: Iiana quomam diversae fiunt species, ea in 'universalibus genere , aliquando
44b3 ὁμοίως δὲ . . . Item indaganda sunt ea de quibus marime universatilius praedicatur termitius A, h. e. KΓ: ita in si KΓ praedieabiti ir A de genere KZ et da specie Z et determino E qui' ea contii tetiir; sin autem A non praedimitur de genere M. tamen fieri aliquando. potest, ut praedicetur de specie Z. Exempli im de qlio loci intur us. 3-5 ab eo quod habvinius I-3 non disseri nisi eo, quod us. I sumsit genus spe- eici Z, vs. 3 vero genus speciei I et ginius ipsum autem idem est. 44b6-τῶν τρι-ν δρων καὶ τῶν δύο προτάσεων quibus Ferbis syumsnaum simplicem simi ficat. iiii em I 357 a II et 1014 , 2 voeat ἀν πρῶτον συλλογισμίν; es. 49bra. Ste 86t, I διὰ τεορων τριῶν καὶ προτάσεων δυο.44l, 2I πῶσιν. h. e. ὁποτεfamili , et maiori termino et minori. Vs. 22 κατασκευάζειν μεν' γὰρ . . . namque si sumuntur qua. sunt. consequentia et maioris termini et minoris, syllogismus fieri deberet in secunda figii ra, hi qua eonclusio affirmans essEnequit. - Vs 23 ἀποστερεῖν δ' οὐκ ... nam ut eonei Ionegans exeat, etiam altera propositio negare debet. 44b25 Sequitur ut demonstret non seri syllogisnaum, si mediiis terminus ad maiorem et minorem tilianicunque aliam rationem habeat quam eas quas exposuli a II-35; regiat enim, ut vel
487쪽
B et Z ponantiir ea leni esse vel C et o vel is, ct quo
magis perspiciatur iiiiiii ab Aristotele praeterinissilii 'esse in hac re, totam rein Palaeis complectam ii r. Si aliquid LM ilo aliqua re in concludenduin est ex Propositioniblis uti lucoalitatis, biliis propositionibus Opiis egi quae per terminuin fili quem medium coniunctae esse debent. Propositio uiti versalis autem quae terminum M liabet aut ua.comparata est, ut de omni A praeilicetur alter te cininus cis B , aut ita, ut A de al- .lero termitio praedicetur ii iiiverso AD .aut alter terminus de titillo A A , aut A de altero termino universo non praedicetur AAI: ita in ilina propositio liniversali 8 negans Convertitur, propositio Ais et tertiae et quartae coiulitioiit quas propositimus satisfacit. Item citiae iiii lue propositio universalis liali et terni inuin E aut erit EZ aut EN aut ES: quare omnes mHlos quibus hirtae propositiones univerSales coniiungi POSSlint, citiarum altera laal et terininum A, altera lerna ilium Rhac tabula coinplecti licebit:
Cori iuga uoties ii que Plii res neque nititores esse posse res ipsa docet: nostro loco alitem ex Prima conii igatiotie seriei primae
AB, t ex ulti nais reliquaru in AT, Eo et AB, EO
nihil colligi posse deinonstrat. Elementorii ii , qui Mis Itoc cap. usus est Aristotcles, vim et rationem recte Et perspicue expressit ni e l. p. 166 not. I. 44b38 Optime secit Blch. quod ora In codicibus omissit in in Io cum sitiun restititit. Plii Ioponus itota It abii isse videtiir vocem Oτι,.quain et Selistis flagitat nain quod ilicit est lioc: δηλον δὲ καὶ ὐτι ληπτέον ὁποῖα ταὐτά ἐστιν et Alexander in libris suis habilit, quamqliana non ab onani parte verum est iiiiod Plii toponus scliol. III b 30 de lectionis.varietate ex Alexa lidroenotavit: nani Alexat utri verba sitiit Iiaec: ῆ λέξις ἐνδεῶς ἔχει. λείπειν γὰρ δοκεῖ τ0 ,,καὶ ὁποῖα ἔτερα ' ἐναντl ' τδεἶναι μέντοι τρο τούτων ἐκλώγθν χρήσ*ον προθορουμένως
προς την εἴρεσιν των προτάσεων. Coiiiicit Alexatuler ad delidum esse ola alite ὁποῖα vs. 39, neque tanteii lioc in libris suis liabuit. Nobis iiiii dena lectio Ilxxi talia eorta visa est, it mutati Oilem non adimitiat viamcuiuiue. Nanaque Exponit ΛrI- si uelo, cur investigari debeatit quae eadem sint, non quae 29.
488쪽
Madiverga-eontrariar tutus rei causa duplex Est, lina, quod lo minus medius egi qui quaeritiir, altera, qtiod, etiam si inversa Sumuntii r Et contraria, reducunti ir ad eandem demonstrandi rationein qua in modo nobis tradidit. Qiiod ut demonstret, exemplum asseri 45 an Si sis qliae praedicantur B de te inino A ea qnae Fraedimiitur Z de termino E ita contrarias lint, ut de eodem pronuntiari neqiteant, ter ius B idem critqui O. Nani Z praedicatur de E, B igitur non praediol,ltur de Er 4uae autem non possi int edici de terinino E, ea
appellavinius S: quare arat B - Ο.45as Locus multis dissenuatibiis.obstrii etiis ab interpretibus vel magis confusus. E verbis Alexandri seliol. IIba I9 patetvs. 12 eunt aliqii id secus habuisse atqtie reperitur In nostris librast quod nillil aliud esse potest viam terminiis H, Pro quo eodd. Bu pratis liabueriint E; iii iam qitidem lectionem re stituere non dubitavimus: quamqtiana eniim Alexander eam 1 I isse videtur, tamen pristinam eam suisse et inde colligi potest, quod post Alexalidrum qui eius alictoritati fident li herent codices Bu eorrigendum iudicaverint es pro E. Et exlis qliae Ieginnis apud Λlexa lidrum: ἀλλ' ἔσται συναγύμενον
Aliam explicationein Alexalidri v. in scii ol. 178a 9, ubi pro τινὶ on sine dubio legendunt erit oὐδενί, qtiod apparet ex iis quae proxinae Praecedunt verba a Braiidisio exserapta sol. Io, b
το ΑΕ καθύλου ἀποφατικύν. Namque si servamus lecti nem quam Alexander habuit us. 12 E οὐδενί, aut dicenduim' erit τινὶ οὐχ vs. Io positi ini esse pro osδενί alit osδενὶ va. I2pro τινὶ os. Sententia Aristotelis haee est. Poliamus terminos B et es ita comparatos esse, ut de eodem praedicari nequeante praedicatur autem E de omiti H, unde etiani H de
aliquo E, B igitur quippe qliod negxtur de eodem de quo
489쪽
ed Ieatiir m de ea parte termini E negabutir, de qua praedi-eatiir Π: ergo B. qiiod praedicatur de omiti ne tur de aliquo R unde conciuilitur H δ' , quod A negatiir de aliquo G ut dieii Aristoteles va. 10. II is expositis Iain reliqlia platia Funt; Patet alitem vocem oὐδεH vs. I 2 neui I ii iam ferri Posse: naua salsum plane esset, si Aristoteles diceret B pretieisseam de titillo E: claritin est eitim ex iis quae dixinalis praedicari de aliqtio posse, de aliqtio non posse. Erit fortasse qui sinitiat Aristotelein in hac re eri avisse. neqtie ipse ab liac OPl- ninne abhorrercin, iiisl eertuna esset vf. II pq. verbis το γὰρ Β ... υπάρξει propositiones tradi, ex qui biis in secunda spira Colligati ir conelusio qliam legonius us. 10 5τι τινὶ τῶν Ε orisπάρξει το qtiae iiii idein quoi nodo ex illis elici possit nouvideo, nisi, licet iiivius codicibus, tacentunis interpretibus, os-δενὶ nautaverinius in os τινί, de qiio v. quae diximus ad 24 a19. IIaee emendatio certe saeilior est quana ea qtiam faciendam putaverunt Pthiloponus, qui habuit Η οὐδενὶvs. I 2, et alictor sclio- Iii cod. Marc. 20I, v. silpra p. 46 sq. Uterqtie enina BD ii Etro loco per Erararent scripturia Pittat pro AΗ: quod ne cul
Cona plectitur terminus S quaeciliiqite de termino E praedicari neqtieiilit, H alitem praedicatur de aliquo E, de ea leni lotur parte terni iiii E de qua praedicatur H B praedicari non
potest. διὰ το μὴ εγχωρεῖν τὼ Β καὶ Η το αὐτω παρεῖναι
vs. 9 r unde patet terna iiiii in B eoi itineri termino S. - Lectio
Η οὐδενὶ vs. I 2 non video qua'ratione defendi possit, nisi
ita, ut Iiis verbis caliga exprimatur Eoriam quae sequuntur ωστ' ἁγκθ τo B. . ., sed qlium causani, cur B i deni sit τινὶ τῶν Θ, vs. I.3-15 exponi 2ppareat, verbis etco ... υπάρξει τs. 12 niliualiud expressum esse poterit qliana altera propositio s3lloosuit,etiliis coiiclusiolien liatrii inius us. 10. Patet auteni ex iis quae vixi in iis non alite Alexa lidri tempora scrriptum esse H quod lana Pliiloponuin in lilbris reperisse videmus pro E vs. 12.45a I 8 Recepitniis lectionein codicuna tinu, qua iii etiam vet. IulP. eod. Gothaii. exilibet, iiim qilia Eν δ' εἰ in nass. facile mittari
poterat in Zν δε vel ἐὰν δε ab lioni ille eompendii non satis perito, luna quia inlinitivi qiil se iiiiiiiiiir non liaberent unde
penderent, quuna praeeusserit Mia Deinde etiam res ipsa uo- strant lectionem consirimat: seu tentia eniim liaec est. Si su- uitulus non quae eadem sunt, sed livae diversa et contraria, Disiliet byc comi
490쪽
. Ex iis quidem ipsis quae sumsimus non syllogismis, quan quam colligitur aliquid qiuod neeessario consequitur et si Vl-r logismus per ambages, h. e. quamquam non fit fissogismus Teeta via, tamen περαίνεταί τι : nam ut opponitur xὁ συλλογίζεσθαι τφ περαίνεσθαι v. 4Ia 23 sqq. et quae diximus ad 4Ia 39 extri , sic nostro loeo ἐξ αὐτῶν μεν τούτων οὐδεὶς. γίνεται συλλογισμός ει ἀνάγκη . . . Quare us. 21 ἀναγκαίας Alexander recte explicat per συλλογιστικῆς, h. e. aliam. Fiarn quam rectam investigare debebimiis. Cap. m. E ct n. seruit rarum.medimn ωvenienia ratio etiam in illa syllogismis obtinet qui ad absurdunι deducunt. l, IS eeta reli lis syllogismis hypotheticis, 2I et in sis qua ds toto eolligonι ἐξ υποθέσεως,.quod non nisi de paris rs vera cogiatur. 28 Eadoni ratio Mu syllogismorum nec Samon1m, po sibilium et simplicium 2 36 undes patet omnem psi seri possusyllogismum hac demonstrandi rations conlinem. 45a 26 Qtiae recta via dentonstrantur ea iisdem terminis adhil,l-' ita etiam per deductioneni ad absurdum probantur et ulce. Terga. Pugnare Iioe videtur cuni iis quae supra liabulnius rna in ullogismos II ὁ Et ilI ε' recta cδειοιαῶς demonstrari non posse supra tradidit. Tollitur. difficultas eo, qliod lice, loco non agitiir de singulis modis syllogismoritur, sed de ratione qua invetitatur modius terni inus. Hoe est enim quod . Exposuit m p. 28, lii quo non nisi de hinis gryllogismis pri
ribus omnium spirarum sermo est et tiliare lani non id agit Aristoteles, ut probet recta via demonstrari quaecunque per d duetionem ad absurdi ut demolistrentur et vice versa, sed Elproposuit m est, ut doceat iisdem terminis nobis opus esse, Rave . recta demonStrare aliquid velinius sive deductione saeta ad absurdtim, V. s. 36 sqq. i
45a 38 ἐκ γαρ των . . . Continua demonstratio et deduello ad almurdum modo demonstratidi quidem disserent, terminoriin vero habita ratione et propositionum, ex quibus fiunt, non dis- Dissiligis by GOosl