장음표시 사용
221쪽
και ἐλαφείων δερμάτων ἴπο τω θυρσομανεῖ και χαίροντι τοῖς θυρσοις και νάρθηξι Διονυσω, ἀλλα δινευεις και συστρέρη ἰν -- σι κάτετραβάμοσι των ψαλίων και των ἶππων, ητοι τετρώρου ἶ-ae. A. 792. αρμασι : λείπει το ἀλλα. M. ψαλίοις : συν ανδε τι και ψαλίοις, ο ἐστι χαλινοῖς μονων ων ,πων καὶ τετραποδων. B. I. 5
ψαλίοις : ψάλιον Ἀττικως, ψέλλιον κοινως. ἔστι δε ψελιον ό κρίκος του χαλινου, ἡ δε ς ό κρίκος. ἐν ταῖθα δε ψάλια τους χαλ -
νους φησι, τω μέρει αντι του ολου χρωμενος. Bar. Gr. μωνυχα πῶλον ζ μεταπλασμος ἀπο τοῖ μονωνυχον μανυχα. B. M.
μώνυχα πωλον γράφε ουτω γαρ ἔχει προς το μέτρον ορθως καὶ προς ioτο δινεύεις σύναπτε ουτως, ἀλλα δινεύεις καὶ κινεῖς μωνυχα πωλονεν αρμασι τετραβάμοσι καὶ ψαλίοις' τα ἄρματα γάρ εισι τετραβάμονα, ου τα ψάλια. Bar. 793. εα ι χευ σι βαίνων : se μὲν καὶ χάριεν οὐδὲν πράττεις, επιβαίνων δε τοῖς χευ σι του Ἱσμηνοῖ συν προσι καὶ ψαλίοις i5 μωνύχων πωλων, τῆ ἱππικῆ εκμα- . A. B.C.M. l. 794. ἐπιπνεύσας : επιπέμψας, παροξυνας τοῖς Θηβαίους καὶ ἐξ ἐναντίας αυτοῖς στησας τοῖς Ἀργείοις. ἀπο δε τοῖ ἐναντίου νυνίιπεν ἐν γὰρ τοῖς ἀνωτέρω τοῖς Ἀργείους εἶπε παροξυνεσθαι κατὰ τωυ Θηβων. τοῖτο δε φησιν ως του 'Αρεως ἐκατέρους παρορμῆσαν- 2 oτος κατ' ἀλλήλων. A. B. C. M. I. ἐπιπέμψας. B. rec.
των ἄπο της σπορὰς των ιδόντων του δράκοιτις ἀναδοθέντων. Cant. Gr. σπαρτων γενναν τους Θηβαίους λέγει' οι γὰρ περιλειφθεντες 25
222쪽
796. ασπιδοφερμονα : αντι του ἀσπιδοθρέμμονα' φερσαι γὰρ το
5 θρέψας τον εν ασπίδι τραφέντα, τουτεστι τον σπαρτον λαον, τον
πολεμικον, παραγωγους. A. B. I. ἀσπιδοφερμονα θίασον ἔνοπλον:ποιεῖς δηλοδη θίασον ἀσπιδηφόρον. 'Aλλως. ό νους ουτω, κοσμη- σας χορὸν ου θυρσοφόρον, ἀλλ' ἀσπιδοφερμονα, ου συνθιασωτην καισύγκωμον χορον, ἀλλ' αντίπαλον, ου κισσῆ κοσμησας, ἀλλα χαλκω.r o M δε ἡν επὶ Διονυσον, ουτως αν ἔφη, θυρσοφόρον θίασον σύγκωμον κατὰ σύμφυτα ἱρη κισσῆ κοσμησας, ου κατὰ τὰ τείχη. B.C.M.Τ. I.
Aλλως. κυρίως θίασος ό του Διονυσου πρὸς λέγεται ὀ μετὰ νεβρὼ
δων εκε ωρ συπορείαν. δια τουτο ενταχα αντίπαλον θίασον καιασπιδοφέρμονα και ἔνοπλον τους Ἀργείους καλεῖ τους συν Ἀρει τηνι5 ἔνοπλον χορείαν ποιουμενους. A. ἀσπιδηφόρον. Cant. Gr.
tunc in Lexi a receptum. φέρψαι cor rigebat etiam Hattierius: H. Stephanurn φέρσαι non ostendit Thes. L.. G. vol. I. P. 59O. F. Φέρψαi a graInniatico positu ni cen-SeO, ἀπο του φέρβει interpretatur enim θρίφαι. Ibegitur tamen in Heracliti Allegor. Homer. p. 49 I. Φέρσαι, το γεννησαι. Qiai rectius Elimpuleuu ἀσπιδοφέρμονα Per ἀσπιδηφόρον interpretantur, commodum i vocassent φέρσαι dia sunt enim non est quin ἀπὸ τοῖ φέρειν, φέρσαι fuerit aeque veteriinas usitatum aevσαι et θέρσαι. Φορψος. φορμὸς, φορμμίσκοι a ferendo fluxeriant: M γέννημα. fmctum, quem tellus φέρει,
φέρμα dixit Aeschylus Supplic. V.
698. clypeum gestantes sunt πιδηφόροι et Taοφέρμονες. ερβειν et φέρειν ut Origine sic significatu finitima sensit emustus imprimis poeta Callimaelius, cujus hoc est saepe vexatum in h. Cereris v. 137, Φέρβε βόας, φέρε μαλα, φέρε στάχυν, οισε θερισμον, φέρβε καὶ εἰράναν.
6. ἀ. θίασον ἔνσπλον om. C. ἄλλως est in B. I. 7. ποιεῖ Ἀλλως addidi ex M. In C. est ἀσxίδα ἀσουδοφόρου καὶ ποι εῖς θίασσον. ἀσπιδοφέρμινα. In A.
ἀσπιδοφε μονα : ἀσπAοφόρον. κά ποιεῖς θίασον ἀσπιδοφερμινα. αλλως. ἀντὶ του
223쪽
797. αντίπαλον ζ ἀντιστήσας θίασον ἔνσπλον τη σπαρτων γέννα. M. ἀντιπαραταττόμενον. B. C. C. M. χαλκω κοσμήσας ζ τουτέστιν ἔπλισθείς. M. 798.-8oo. ἡ δεινά τις 'Ερις θεός : οντως χαλεπη τις θεος ἡ Ερις, ἡτις ἐβουλεύσατο τί ε τα δυστυχηματα τοῖς βασιλεῖσι Κτῆς γης τοῖς πολυπόνοις τοῖς ἀπο Λαβδάκου καταγομένοις. Gu. l. πολυμοχθοις ζ πολυπαθέσι. Gu. ἡ δεινά τιe Κρις: τουτο καθολικόν' ἔντως δεινη θεος ἡ ' ις. κατειργάσατο γὰρ κακὰ τοῖς βασιλεῖσι. B M. l. 8oo. Λαβδακίδαις : τοῖς Θηβαίοις' πρόγονος γὰρ αὐτων ό Λάφι οδακος. B.M. I. 8ΟI.-8o5. ω ζαθέων πετάλων : ω Κιθαιρων, περίβλεπτον και
διάδηλον ἔρος της ' Αρτωίδος, ἄγαν θείων δένδρων πεπληρωμένον,
πολυειδων θηρίων αγρευομένων περιεκτικον, των χιόνων φυλακτικὸν, ουκ ωφειλες τον οιὸ-οδα τον εκτεθέντα τω θανάτου, τον ἐκβεβλημέ- is νον των οἴκων, τον επίσημον ηγο- διάδηλον ταῖς πυσοδέτοις περοναις,
τον τόκον της Ιοκάστης θρέψαι βρέφος ἄντα. Gr. I. ω Κιθαιρων, ἔρος φύλλων ζαθέων θαυμαστων. ηγουν θείων, πολλὰν θήραν ἔχων, χιονωδες ἔμμα Ἀρτέμιδος, πουν ο εφορα 'Αρτεμις, εἴθε μη ἔμελλες θρέψαι ποτὲ βρέφος τον Οἰδίποδα, το Ἱοκάστης γέννημα, τον ἐκριφέντα ἐν ao
σοὶ ἐν θανάτω, ἔκβολον και ἐκβεβλημένον των οἴκων, σεσημασμένον ἐν χρυσαῖς περόναις. Gu.8Ο I. ω ζαθέων πετάλων : ω νάπος των ζαθέων πετάλων. νάπος
224쪽
πεταλων το σύμφυτον ἔρος. το δε ἐξῆς, ω πολυθηροτατον ἔρος Κιθαιρὼν σύμφυτον' τοὐτο γὰρ δηλοῖ το νάπος πετάλων. Αλλως. ζαθέων, μεγάλων φύλλων, ἡ θείων, ἔσπερ φαμὸν θεῖον τόπον δια τον ἐν αυτω θεόν. λέγονται γὰρ ἐν αὐτω ἱδρυσθαι αἱ Μουσαι και δέν-5 δροις διαφόροις κεκοσμῆσθαι. A.B.C.M.T. I. πετάλων ζ υπὸ φύλ-
λων πεπλεγμένων. M. πολυθηροτατον, πολλους θηρας ε Πν. l. 8O2. νάπος : ο σύμφυτος τόπος. B. I. σύ ντος τόπος πεφι
λημένος Ἀρτέμιδι. C. χιονοτρόφον : το οἱονεὶ τρέφον χιόνα, δια το
ωμα : οπερ εφορῆ ἡ 'Αρτεμις ὐπὲρ τα ἄλλα ἔρη, και εστινορα ' ρ ῶς καλλιστεῖον παρὰ τῆ θεω , ἔσπερ εν τω σώματι τουμα' πολύθηρον γάρ ἐστι, κυνηγέτις δε ἡ θεὸς ἡ 'Αρτεμις υπάρχει. A. B.M.Τ. I. 'Aλλως. οῦ ἔμμα των ἄλλων ὀρων Κιθαιρὼν ἔραμια, I 5 ητοι δια το ἴψηλὸν εἶναι και πόρρωθεν τοῖς πῶσιν ψασθαι, ἡ λιάνωθεν ῆν πάντα καθορῶν, η λλως εκπρεπέστερον χρῆμα αυτὸ - εἴη λέγων, λεγων τον Κιθαιρωνα, ωσπερ τα ἄλλα πάντα ἔρη 'Αρτέμιδι, ἔσπερ οφθαλμὸς ἐν σώματι. λέγονται δε ἐνταὐθα ἱδρὐ-
σθαι αἱ Mοῖσαι και δένδροις οιαφίροις ἔξωθεν κεκοσμῆσθαι. A. M.Τ.ao ἔμμα καὶ καλλίστευ' 'Αρτέμιδος, ο καλλιστεύων παρὰ τη θεῶ, ωσπερ ἐν σώματι ἔμμα. Gu. καλλωπίσματα. C. 8 3. προτεθέντα : τον ἐκτεθέντα τω θανάτου, ἡγουν τον ἔκδοτον εἰς θάνατον γενόμενον. GL ἡγουν ἴνα θάνη. Gu. λόχευμαr τον τόκον. Gr. αντι του γέννημα. B.M. Gu. I. as 8o4. Οἰδιποδα βρέφος : καπα στερίφρασιν τον Οιδίπουν. B.M.
225쪽
βρέφος : το βρέφος η προς το θρέψαι συντακτέον, η πρὸς το προτεθέντα, ο και κρεῖττον. Gu. Bar. ἔκβολον : το ἐκβεβλημένον τῶν
οἴκων, το ἐκριφεν βρέφος ἐκ των οἴκων' ἐξετέθη γὰρ εις τὸ ψος. M. 8O5. πυτοδέτοις : ἡ μὲν Ἱοκάστη ώς ακριβως εἰδυῖα ειπε σιδη-
ρας τας περόνας, αυται δε ώς βάρβαροι οi'κ ακριβῶς ἴσασιν. A. B. 5M. I. ἐπίσαμον τον υστερον γενόμανον δια rν τύφλωσιν ἐπίσημον, τουτέστι διάδηλον δια τὰς περόνας, αἷς υστερον εαυτον ἐτύφλωσεν οὐ γὰρ ταῖς των ποδῶν' ωπι γὰρ ρο τα δε σφυρῶν σιδηρα κέντρα διαπείρας.'' C. P. πιρίναις ἐπίσαμον : τουτο διὰ τὰς πιρώαe λέγει αῖς υστερον ἐαυ- τον ἐτύφλωσεν. ειπε γὰρ ἐν ἐκείνοις σφυρῶν σιδηρῶ κέντρα διαπείρας μέσον' ἄθεν δηλον ἐτι Ουκ ἐπὶ των σφυρῶν λέγει το Πυσο- δετοις περόναις επισαμον, ' αλλὰ διὰ την τύφλωσιν ἐπίσημον αυτον
γεγονέναι μἀλλον δε ἐμφαίνει τα σφυρὰ του Οἰδίποδος διὰ ταπαρ-είμενα ἐπάγει γὰρ ρο βρέφος ἔκβολον οἴκων. οὐ τυφλὸς δε 15
ην, ἡνίκα εκβέβληται. ἴσως ουν διαφόρου ουσης της ἱστορίας ουτως ἀμφοτέροις συγκατατιθεται. A. M.T.
226쪽
το Πυσοδέτοις περίναις λέγει, η οτι φέρεται λόγος η σιδηρῶς απτὰς εἶναι η χρυσῆς, η οτι ωμολογημένως σιδηραῖ ησαν, ως και εναρ χη του δράματος ειρηται τῶ ποιητη Ρ σφυρῶν σιδηρῶ κέντρα διαπείρας. τιμῶν δε τουτον ώς βασιλέα ουτω ταύτας καλει. Gla. 5 8O6.-8II. μηδε το παρθενιον . οὐδε ἡ ἴπόπτερος Σφὶγξ ἡ παρθένος, το ορεινὸν τέρας, το πελος της γης ταύτης ωφειλε δηλον τιελθεῖν συν αινίγμασιν ἐμμέτροις κακομουσοτάτοις. ητις ποτε την γενεὰν τηυ απὸ του Κάδμου καταγομένην διὰ τῶν ονύχων των τεσσάρων αυτης ποδῶν ηφάνιζε τοῖς τείχεσιν επικαθίζουσα, ην ο κατὰ χθονὸς io' Αιδης επεμψε κατὰ τῶν Καδμείων. Gr. Bar. I. G παρθενιον πτερὸν προς το Σφιγγὸς συντακτέον, ὼ η το πτερὸν της παρθένου Σφιγγὸς, το ἄρειον τέρας' ο μη ωφειλε, κατὰ κοινου, ἐλθεῖν πένθεα της γης, τουτέστιν επὶ πένθει και δυστυχία Θηβων' η τις εν ωδαῖς ἀμουσοτάταις και κακαῖς τοῖς τείχεσι πλησιάζουσα i5 εφερεν εν ταῖς τετραβάμοσι χηλαῖς Θηβαῖον εις το αβατον φως του αἰθέρος, ητοι εις λος το μη βατον τισὶν ἄλλοις, η τοῖς ὀφθαλμοῖς μη ἀφικνουμενοις και φθάνουσι προς την τούτου κατάλη γ' ηυτινα Σφίγγα επιπέμπει τοῖς Θηβαίοις ο ὐποχθόνος ' Αιδης. τουτο δε
σι δια το αυτην θανάτους επάγειν Θηβαίοις εκ τῶν αινιγμάτων. ao ῆν και ώς αιτίαν τῶν παροντων κακῶν απεύχεται μη ελθεῖν' εἰ μηγὰρ τα ταύτης αινίγματα ειρεν, οἴτε εις αθεμιτον γάμον τον της μητρος ἀφίκετο, οἴτε τα νῖν συμβεβηκει, τυφλωθενrος εκείνου καιε παρασαμένου τοῖς τέκνοις. Gu.8O6. μηδε το παρθενιον ζ απὸ κοινοῖ το ωφειλεν. του τεστι μηδε
συμψορῶς εγένετο τοῖ Οιδίποδος ' δια το ευρηκεναι γὰρ το προτεθεννώ αυτης ζητημα εγημε την μητέρα κατ' ἄγνοιαν προέκειτο γὰρ εις γάμον τω συνιέντι. A. B. C. M. I. παρθενιον πτερόν : παρθενιον πτερὸν καλεῖ την Σφίγγα, δίοτι λέγε-
227쪽
ται μυθος τα ἄνω μέρη του σώματος παρθένου γυναικος εχειν, τα δεκάτωθεν ἀετου. προς μὰν την παρθένον το παρθένιον, προς δε τον ἀετον το πτερόν. A. το παρθένιον πτερον της Σφιγγος, ἡγουν τοπτερον τῆς παρθένου Σφιγγος, τουτέστιν ἡ ἴπόπτερος Σφὶγξ, ἡ παρθένος, περιφραστικῶς. Gr. Bar. 5ουρειον τέρας : ορεινὸν, αγριον. ἡ ἴσως, ἐπε δὴ ἐν Κιθαιρωνι τω ορει ἐτρέφετο, οἴρειον τέρας αυτήν φησι. τέρας δε ἐστι παν το παρὰ φυσιν. το δε εξης, μηδὲ το παρθένιον πτερον Σφιγγος ωφειλεν ἐλθεῖν εἰς πένθεα ταῖτα τῆς χθονός. τέρας δε την Σφίγγα λέγει, ἐπεὶ πτερω- ῆν, παρθένου εχουσα πρόσωπον, λέοντος δε το παν σῶμin , μιξο- Ioφρος ουσα. A. D. C. M.Τ. l. 'Aλλως. ἀπο μέρους την ολην, μηδε τοπτερωτον τῆς Σφιγγος ἐκεῖνο το τέρας, οπερ ἐν πένθος τῆς γῆς. Aλλως. οἴρειον δε τέρας δια το δοξαι αυτ ν ἀπο του νους Κιθαιρῶνος τερατοειδῶς κατελθεῖν. A. πένθεα γαίας : ἀντὶ τοὐ πένθη τῆς
8O7. ἀμουσοτάταισι συν κακομούσοις προβλήμασι και σοφώ
σμασι τῆς Σφιγγος. ωδὴν δε κακόμουσον το αἴνιγμά φησιν, ἐπεὶ ἐμμελῶς τε καὶ ευρύθμως και ἐμμέτρως ἐλέγετο, εξαπώλλυε δε πολ-
ib. ωφειλε, J ἔφελεν C. 9. πένθεα ταῖταJ πένθος ταύτης C. in quo primo loco leguntur haec: πτερον ουρειον, την Σφίγγα. ἐπεὶ πτ.-σωμα. tum ἡ ἄγριον. ισως ἐπέι εν-της χθονός. T. Ordinem vulgatum servat. Gr. supra τέρας, το ξένης και παρὰ φυσιν δι-λάσεως ζῶον Praeeiulem sunt in T. 5. 6. 9. 2I. 56.50. 76. -Gu. supra πτερον. ρ ῶς
διαιτωμένης εν Κιθαιρωνι της Σφιγγος, ουρειον, ορε ινον. ἄγριον λέγει.
228쪽
λους των Θηβαίων μη εὐρίσκοντες γὰρ το αἴνιγμα κατησθίοντο.
ἀμουσοτάταισι : κακαῖς, ἀσαφέσιν, ἀηδέσι διὰ το των φόνωναιτίαν εἶναι. Gu. 6 ἀμουσοτάταις συν ίδαῖς η προς το ἄνω, η5 προς το κάτω συναπτε. Gu. ωδαῖς ζ ἀοιδοῖς. M. 8o8. ἴ ποτε: ητις ἐπικαθεζομένη τοῖς τείχεσι τετραβάμοσι χηλαῖς την Καδμογενη γενναν, τουτέστι τους Θηβαίους, εἰς αἰθέρος ἄβατον φως ἀνηγεν. A. B. C. M. I. το εξης Καδμογενη γενναν. B. M. χαλαῖσι : N. χηλαῖσι. M. τετραβάμοσι χαλαῖς : τετραδακτύλοις
8o9. ἄβατον φως ' ἐπεὶ ἄβατος και αυτοῖς τοῖς ορνέοις ἐστίν.ύπερβολικως τουτο φησιν αντὶ του εἰς Μος πολυ, ωστε προσεπί- ζειν τω αἰθέρι, ἔφερε την Καδμογενη γένναν' τοιουτον γάρ τι ιστάρηται, ἔτι εἰς υψος αυτους ἀνηγαγε κώ ηφίει ἐπι της γης φέρεσθαι i5 πρωτον ἄνω διασπαράξασα. A. D. C. M. I.
8 IO. ταν ο κατὰ Ῥον : ην Ἐρινυς τις, η Ἀiδωνευς, η ἀλάστωρ εφηκε τη πόλει πάντα γὰρ τὰ δεινὰ χθίνια ἔλεγον οι ἀρχαῖοι.
8II. 8I7. δυσδαίμων δ' ἔρις : ἄλλη δὲ πάλιν ἔρις δυστυχης
229쪽
γὰρ Ο μη καλὸν φύσει, οὐδέποτε υπάρχει καλον, ουδῆ οι μη νμι- μοι παῖδες, καλοι δηλονότι, ώς ό Οἰδίπους, τὸ κακὸν γέννημα της μητρὸς, το μεμιασμένον σπέρμα του πατρος. η δε ηοκάστη ηλθε λέχος εις συγγενικόν. Gr. I. ἄλλη δε ἔρις καὶ φιλονεικία των παίδων του Οἰδίποδος ό νυν λεγόμενος πόλεμος αἴρεται κατὰ τα δωματα sκαι κατὰ την πόλsu' ου γάρ ποτε εφυ καλὸν Ο μη ην εν αρυ καλόν τουτεστιν, επείδη ἡ συνελευσις του Λαου ου καλὸν ην, και ἔτι μαλ- λον του Οἴδίποδος, δια τουτο και οι απ' εκείνωv καταγόμενοι ου καλοιησαν, αλλὰ παράνομοι, ἄθεν και τα παρόντα εις αυτους κακὰ εκ του μη εἶναι καθαρους συμβέβηκε προς τουτο γὰρ ἡ κατασκευη εστιν, Ioεπηγαγε δὲ η προς μόνην την του Οἰδίπόδος παρανομίαν, η την Λαιου, λέγων, ουδ' οι μη νόμιμι παῖδες καλὸν, απὸ κοινου λόχευμα τημητρι, ἔντες μίασμα και παρανομία του πατρός' η δε μητηρ εις του ἱοῖ αυτης λέχος ηλθεν. Gu.8I I. δυσδαίμων δ' ἔρις : μετὰ δε ταυτα δυσδαίμαν ἔρις ἄλλη αυξε- is ται κατὰ τους οἴκους του οἱ δίποδος των παίδων. ἄλλη δε ἔρις ἄλλα
ποιει κατὰ διαδοχην, κατὰ την πολιν και τον οἶκον των Οἰδίποδος παίδων κακοι γὰρ ἔντες κακὰ πάσχουσιν, ώς παρὰ φυσιν τεχθέντες. A. D. C. M. I. 8I4. ου γὰρ Ο μη καλὸν ουποτ' εφυ καλόν : τὸ πρωτον ου περιτ-2 τόν εστιν. A. D. M.T. ου γάρ ποτε τουτο καλόν εστιν. οπερ αυτὸ
την αρχην απὸ ρίζης μη εφυ καλης. τουτο δε φησι δια τὸν Οἰδίποδα
παρανόμως γημαντα την μητερα και παρανομώς παιδας τεκόντα. τουτο ουν φησι, τὸ μη καλὸν γενόμενον οἴποτε επαινέσομεν ' ουδε γοῦραυτοῖς γέγονεν, η ἔστι καλόν. A. B.C.M.ITI. IS
Gr. sed habet alia, quae vide in
230쪽
8I5. οὐδ' οἱ μη νόμιμοι : ἀπὸ κοινοῖ το καλώ ουδε οι. ἄνομοι παῖδες καλον. οι παρὰ τον της φύσεως νόμον γενόμενοι, ἀλλὰ κατα-ρ τοι και ανόσιοι. A.B.C. M. l. οἱ μὴ ιόμιμοι : Θουν ό Ἐτεοκλῆς και Πολυνείκης, καλοὶ δηλονότι. Bar. ό Οἰδίπους, η Ἐτεοκλης καιε Πολυνείκης. Gu 8I5.-8I7. mxιδει ματρι λόχευμα : κατὰ κοινοῖ το ου καλον, τουτέστιν οὐ καλον οἱ μη νόμιμοι παῖδες, οῖον οἰδίπους παρα τον της φύσεως νόμον συγγενόμενος τη μητρι και αγελων τον πατερα. οὐ καλον ουν, φησι, γεννημα, ἀλλα κατάρατον, παῖς της του πατρος O και μητρος επιβαίνων ευνης' συναίμονα γὰρ εἶπε τον πατερα του παιδὸς, επειδη εξ ενος αῖματος ό παῖς τω πατρί. δύναται δὲ και επιτου Ἐτεοκλεους ἡρμόσθαι ὁ λόγος, καὶ εροῖμεν ουτως' ου καλὰν γέννημα οἱ μη νόμιμοι παῖδες τη μητρι, οίον Ἐτεοκλης και Πολυνει ς.
ἐκ λέχους του αυτου πατρὸς και αδελφου ελθοντες εις φως, ιν η το 5 συναίμονος αντὶ του αδελφου, το δε εις λεχος αντι του εκ λεχους, λοχευμα δε το γέννημα. 'Aλλως. οιτινες παῖδες εισι τη μητρι λόχευμα, μίασμα δε του πατρὸς, διὰ το δι αυτους τετυφλωκεναι εαυτὸν, η διότι εαυτὸν εκρυψε ' πατρος δε, του και συναιμονος, εκ λέχους ηλθον. A.M.Τ.eto 8I6. μίασμα πατρός: πως μιασμα πατρος , ότι συναιμος εις λέχοe ῆλθεν. ο εστι του αδελφου αυτῶν οι διποδος. A. M. μιασμα πατρός: μεμιασμένον σπέρμα πατρος οντες. τοκος μητρος οντες, ητις εις συγγενικον ηλθε λέχος. Gr.