장음표시 사용
241쪽
σωματα ανελόμενος. ην δε ὁ Κυμολπος Θρακων βασιλευς, ος λήγεται ἐλθεῖν εἰς Ἐλευσινα επὶ τω μυηθηναι τα Ἐλευσίνια, και πρωτος ἱστορεῖται ξενος μυηθηναι, διο καὶ α αυτου ἄρχοντες εγε νοντο ἱεροῖσιν Εὐμολπίδαι 'Aθηνησιν. ουτος συνεμάχησεν Ἐλευσινίοις, 5 στασιάζουσι κατὰ του βασιλέως Ἐρεχθεως, και ἡττηθεις εφονευθη. υστερον δε κατα πυθόχρηστον ἐτιμηθη, και ὁ τάφος αὐτοῖ ἱερωθη διατο πρωτον τα Ἐλευσίνια μεμυησθαι. τινες δε υιον Ποσειδωνος τον Κυμολπόν φασιν, ος ἡττηθεὶς -ο της 'Aθηνας εις την εριν την περιτης Ἀττικης δια της ελαίας τον υιον αυτοῖν κατὰ των 'Aθηναίων Ιοεκίνησεν. A. B. C. M. P. I.
Εὐμόλπου : Εἴμολπος παῖς Γlοσειδῶνος και Xιόνης της Βορέου και 'Ωρειθυίας θυγατρος Ἐρεχθεως ος πολεμων τὰς Ἀθηνας επὶ του νεωτέρου Ἐρεχθεως εφονευθη παρ' αὐτου. ἔτεροι δε καὶ αλλοι δύο υιοι παρ' αὐτοῖ Ἐρεχθεως ἀνηρεθησαν εν εκείνω του πολεμώ συμ- 15
est lini,ct εν ἐλευσινίοις, pria epositione ex terminatione veri i συνεμάχησεν
Ηis usus est Meiarsius Att. Lecl. 6.ai. de Reg. Acten. z, 8. p. lo9. Vicina, quantum n emini, non niti ingit in Eleusiniis. Quod scri twhol. ab isti ioc Eumolpo 'niretice Atticos Eumolpidas oramnem dux Isse, vix credibile videtur. Photius Ia x. Μs. EύμολποιJ ελεγοντο τρεῖς
enaen latius paulo scribi poteratnt quam Prostant viilgata. II ic Miisaci Ihiopesque filius .ceremonDrumantistes. ortum dedit Euniolpi tis. καταθείξας την μνησιν καὶ ιεροφάντης γεγονὼe. ut Ferabit Androtion apiui schol. Soph. ad oecl. in Col. v. Io T. Scitolion transcripsit Menagitis in Diog. L. I. 3. PIO Meur- sitis jam fuerat usus Eleusin. c. 2.
242쪽
μαχοῖντες Εὐμόλπω Φόρβας και Ἱμμάραδος. τότε δε επι τη εἰρήνη τα μυστηρια Δήμητρος ετέλεσαν. A. M.Τ. πολεμος Εὐμόλπου δορός : ον το δόρυ του Εὐμόλπου εποιει, εγο ἡ δύναμις. Bar. Gr. Horr. Ευμολπος Θράκης βασιλευς, υἱὸς 3 Ποσειδῶνος και Xιόνης, αμυνόμενος 'Aθηναίους, ώς ἡττηθέντος αὐτούτου πατρὸς 'Mηνα την περὶ της πόλεως κρίσιν, ἐστράτευσε κατ' α- των ' μηκυνομένου δε του πολέμιον ἐκων αυτος τουτον διέλυσεν, ου νενικηκότων Ἀθηναίων και καλλινίκων γενομένων. ώς αυτός φησιν. Bar. Gu. io 855. καλλινίκους'. νικηφόρους. M. Gu. ελκ : εσήμηνα. Cunt. Gr. εμαντευσάμην αὐTοῖς νίκην. GlI.
856. και τόνδε χρυσοῖν στέφανον ζ στέφανον γὰρ επυσιν ἐν τοις πολέμοις, ἶνα νικωντες ἀναδέωνται. A.D. C. M.I. 857. ἀπαρχάς: απαρχρο κυρίως ἐπι καρπων, ἄταν προ παντὸς 1 5 ἄλλου του θεω τις ἀποτέμηται καὶ ἀναθη μοῖραν. Cunt. Gr. 858.-864. οἰωνὸν ἐθέμην'. σημεῖον ἐθέμην του ἡμας νικησαιτον ἐπὶ τη νίκη δοθέντα σοι στέφανον. ἐν ταραχῆ γάρ ἐσμὲν, ώς αυτὸς οἶδας, του πολέμου των Ἀργείων. και δη κώ μεγάλη ἐστὶ ταῖς Θήβαις αγωνία ' ὁ μεν βασιλευς Ἐτεοκλῆς προ ολίγου οπM-2- σθεὶς οπλοις ἐξῆλθε προς μάχην των Ἀργείων, εμοἰ δ' ἐνετείλατο παρὰ σου μαθεῖν τί ποιουντες την πάλιν ρυσαίμεθ' ἄν. I. αγαθὸν σημεῖον εδεξάμην. Cant. Gr. μαντείαν του και ἡμας νικη-
858. καλλίνικα σὰ στέφη : ἡγουν τον σὸν στέφανον, τον ἐπὶ τη 5 νίκη δοθέντα σοι. Cant. Gr. 859. κλυδωνι : κά ταραχῆ κώ εν μεγάλη ανάγκη. H. 59. ταραχ3 καὶ συγχύσει κακων. B.M. H. 33.
I 2. στεφανον γὰρ εχουσιν Α. M. χρυσουν δε στεφανον εIπεν, ἔπει δη στεφάνους εχουσιν ls. I. omisso lemmate . In C. est σημειον εθεμην του και ἡμας νικησαι τἁ νιAηφόρα σου στέφη. και
243쪽
και Θηβαίων. M. κίνδυνος. M. 86 I. κοσμηθει. : όπλισθεύς. M. Gr.862. προς αλκηνοῦ ἀντι του προς 'Αργείους. M. Mυκηνιδα: ν των Ἀργείων. Mυκηνη γὰρ πόλις 'Αργους. B.M. 5864. ἐπέσταλκ' : εγραψε, δι' ἰπιστολης ἐνετειλατο. M. 365. Κτεοκλέους μέν: ενεκα του Ἐτεοκλέους κλείσας αν τοστίμα τὰς μαντείας ἐπέσπν. C. Cant. Gr. Ἐτεοκλέους μέν : προεῖπεν ό Ἐτεοκλῆς την αιτίαν της λύπης του μάντεως, Ρ σοὶ μὲν γὰρ ηδυς εις λόγους ἀφίξεται, ἐγω δε τέπην εο μαντικην ἐμεμψάμην ' ἀντι του ἐξεφαυλισα. A. B.C. M. I. το εξης, ενεκα μοῦν του Ἐτεοκλεους κλείσας το στόμα τοῖς πησμοῖς ἐπέσχρον
νοσεῖ γὰρ ἡδε γη, τουτέστι νοσεῖ η πόλις, ἐξ ου ό Λάιος εγεο θη
και ο Οἰδίπους εφυ, και ἡ των οφθαλμῶν τύφλωσις ἐγένετο αυτω. διαφθορὰν δε εἶπε την τυφλωσιν. Μ.T. ενεκα ' Κτεοκλέους κλείσας 1 sav το στόμα τὰς μαντείας επέσχρον. GR ἐπέσχρον : ἀντι του κατέ-σ v. Gr. κλησας : συγκλει σας. M. 866. χρηζεις μαθεῖν : τὰ μαντικά. M. 867. λέξω: το εξης, λέξω δε σοι. τὸ δε νοσεῖ ἀντὶ του στασιώζει, δυστυχεῖ. M. 2O νοσεῖ: δυστυχεῖ. Gr. m. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. πάλαιοῦ ἐκ μακρου. Gr. Flore. sicleua. 868. εξ ου 'τεκνώθη : τέκνου πατηρ ἐγένετο, ἀντι του ἐτέκνωσε. κατὰ ἀπαρίθμησιν δε προάγει τον λόγον' ἀπο του Λαίου γὰρ ἀρξάμενος κατέβη εις τοῖς περι Ἐτεοκλέα και Πολυνείκηλ A. B.C.M. I. as'τεκνώθη : ἐτέκνωσεν. M. τέκνον εσπειρεν. Gu. ἐπαίδοποίησε.
244쪽
242 SCHOI, IAM. 59. β--: μη βουλησει τῶν θεῶν. Cant. Gr. παρὰ
προαίρεσιν. M. παρα γνώμην και προαίρεσιν. Gu.869. ἔφυσε : ἔτεκε. M. μελεον ἄθλιον. M. 87o. αῖ θ' αἱματωποί'. αφ' ου και αι αι-τί δεις των οφθαλμῶν 5 διαφθοραί. A. M.T. αι ρμαγμέναι και τετρωμέναι των οφθαλμῶν τυφλώσεις. B. C. I. 87 I. θεῶν σόφισμα : παραλογισμος, παραίνεσις εις το μη παραβηνα το θειον. M. ἀντὶ του παραλογισμος, η επίνοια θεῶν, ιναπῶσι δειχθῆ ρο παρακούειν θεῶν. Λ. B.C.M. I. κἀπίδειξις δε, Uπουν παραίνεσις εις το μη παραβηναι το θειον. B. I. και ενδειξις αυτῶν προς την Ἐλλάδα. Gr. Cant. Florr. κἀπίδειξις : της του Λαιου παρακοης. ἐπέδειξαν γὰρ δια τούτου πῶσιν ἔτι τοιαῖς ἄπαντες πάσχουσιν οι θεοῖς απειθοῖντες. Gu.872. ἄ: πουν το τεκνῶσαι τον Λάῖον, το Οἰδίπουν γενεσθαι i 3 ἄνδρα της οικείας μητρος και το μη τυφλον γενόμενον φαίνεσθαι. Gu. συγκαλύψαι : κρύψω. Gr. Flore. ἀψανίσαι. Gu. χρόνω :δια της παρατάσεως του Πόνου. Gr. Flore.
873. χρηζοντες . θέλοντες. Gr. Horr. ώς δὴ θεούς : καθα δητην τῶν θεῶν ἀγανάκτησιν ἐκφευξόμενοι. Gr. Horr. ώς οἶτως αγ
χο την τῶν θεῶν οργην και τιμωρίαν φευξούμενοι ' ον γὰρ ἐμίσουν εκεινοι,τοῖτον και αυτοι ἄσπερ μισοῖντες και τοῖς θεοῖς ἔσπερ συμπράττοντες ενδον οἴκου κατεκλεισαν. Gu.
ώς δη θεούς : ώς δὴ μελλοντες εκ τούτου την τῶν θεῶν κρίσιν
-εκβηναι, και μέχγι τούτου οἰόμενοι στήσειν αὐτοῖς το κακον τοῖς
245쪽
θεοῖς, δια τοῖ συγκλείειν τον πατέρα περιτρύπντας. κεκριμένον δεην τοῖς θεοῖς ωστε καὶ αυτοῖς ἀλληλους ἀποκτεῖναι. A. B.C.M.Τ. I. 874. ημαρτον αμαθως ζ ἀπετυχον απαιδεύτως. B.M. I. απέτυχον του οικείου σκοπου ἀνοήτως, πιουν δι' αγνωσίαν. Gr. more. γερας : τιμην. Gr. Florr. ονειδος εχοντες εκ της φυγης. D. rec. 5875. οἴτ' εξοδον : ελευθερίαν προέρχεσθαι της οικίας. I. καθεῖρξαν, φησὶν, αυτον ουτε τινὰ τιμην ἀποδιδόντες αυτω ουτε προελ- λιν που συγχωρουντες. και τούτου χάριν θυμωθεὶς αὐτους κατηράσατο, ἔτι τω περι τους οφθαλμους πάθει και προσητίμαστο. A. C. M.T. προσητιμασμενος, διὰ τους οφθαλμους υβρισμενος. M. Io876. εξορίωσαν . εις θυμον εκίνησαν. Gr. l. εκ δ' επνευσ':εξεφωνησε κατ' αυτων ἀρὰς χαλεπὰς τυφλος ων, συν τούτω δε και καταπεφρονημένος και υβριζόμενος. Gr. I. παρ' εκείνων υβρισμενος. Gu. επερριψεν, εφθέγξατο, εξέβαλε. M. 878. άγω τί ου δρων'. γρ. δε καὶ, εγω τί μη δρων, ποια δ' ου 35 λέγων επη. B.M. λείπει ἡ διά, δι' a λέγων. το δε ιυ απὸ κοινου. B.M. I. ο δε νους, πράττων καὶ λέγων πολλα εμισήθην υπὸ των παίδων του Οἰδίποδος. I. άγω : μη λάβης εις το α εξωθεν τοδιά, ωσπερ τινες, ἀλλ' εστιν αυτη ἡ αιτιατικη προς το τί δρων, όποια δ' οὐ λέγων ε , επειδη δρω σε φαμεν καὶ λεγω σε τοδε, a οἴτως' α εγω τί οὐ δρων και τί οὐ ποιων, σποῖα δε επη οὐ λέγων, αντὶ του καὶ δι' εργου καὶ διὰ λόγου ταῖτα μεμψόμενος, δι' εργου μοῦν, ἔτι καλοῖσι πολλάκις αυτοῖς οὐχ ὐπηκουσα, τὸ δε ην τὰ σφωνεργα μισοῖντος) διὰ λόγου δε, ἴτι ονειδιζων οὐ πέπαυμαι, εις αφος ηλθον τοῖς παισὶ τοῖ Οἰδίπου. η το ἄ προς τὸ ηλθον συντακτέον, 25ουτως, α εγω ηλθον εις εχθος τοῖς παισὶ τοῖ Οἰδίπου τί δρων, ὁποῖα
246쪽
δ' ου λεγων επη. ωσπερ γὰρ φαμὲν, ἐπορεύθην ταύτην την ὁδὸν επ' εὐδαιμονία ση, αντι του ἡ πόρευσίς μου ευδωμονιαν σοι προεν, ουτ και το a ηλθον εἰς εχθος, ἀντὶ του τὸ πιρι τούτων διεξιέναι με εχθος εμοι προς τους Οιδίποδος παῖδας ηγαγε. λάμβανε δε εις το πρωτον 5 προς τὸ τί δρων το ου κατὰ συνεκδοχην ἀπο του ου λεγων. Gu.879. εὐ εχθος ηλθον : μῖσος. M. θελων καταλῖσαι. M. γράφεται και εἰς Οχλον ῆλθον. αντὶ του εἰς Οχλησιν Π πολει.
88Ο. αυτόχειρ ζ ἀντι του αὐτοχείρως ἀμφότεροι φονευθήσονται. io l. ἐγγῖς δε αυτοὶς, ω Κρεον, θάνατος αυτ ειρ. αὐτόχειρ θάνατος
κυρίως ον αυτὸς εαυτον τις θανατωσει. ἐνταυθα δε τὸ ταῖς χερσιν ἀλληλων αυτοῖς θανατωθηναι, καὶ μη Aro χειρων ἄλλων, αὐτόχειρα θάνατον εκάλεσε, μεταστησας ηρέμα την σημασίαν της λεξεως. Gr. Cant. 3 5 882. μίξαντες : συγκροτησαντες. Gr. I. 88 . συγκατασκάπτη: συγκαταστρεφη. Gr. H. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. συν-αγίζη, οιαφθαρηση. Gli. 885. τις : ο Κρέων. οὐκ ηβουλετο δε εἰπειν τού νομα, ινα μητουτον παρόντα λυπη . Gu.ao 886. εκεῖνο μεν γάρ : εκεῖνο γὰρ πρωτον ην ἴαμα των ἀπὸ Οἰὸ που μηδενα πολίτην μηδε ἄνακτα εἶναι τῆδε τη πόλει. ως κακοδαιμονουντας. 'Aλλως. πρωτεῖον, αἱρετωτερον. A. M. P. εθος ποιητικον
το απο του γάρ ἄρχεσθαι. 'Oμηρος ω φιλοι, ου γάρ τ' ἴδμεν ο ζόφος. V και
Versirim I 89:κεκλυτέ με, μύθων κακά περ πάσχοντες εταῖροι.
247쪽
ω φίλοι. ενδον γάρ τις εποιχομενη μέγαν ἱστόν.
μηδενα των καταγομενων απο του Οἰδίπόδος μητε βασιλεα μητε πολίτην υπάρχειν της χθονός. l. εκεῖνο μεν γαρ πρωτον ην ζ πρωτευον, αἱρετωτερον. εκεῖνο μεν γαρ, φησιν, ηι πρωτον τη πόλει ἴαμα, ωστε μηδενα των οι δίποδος εκγόνω, δια το ασεβως γεγονεναι μητε βασιλεα της χωρας γενεσθαι μητε Qολως πολίτην. A. C. ἐκεῖνο μεν γαρ ην αριστον, μηδενα απὸ των παίδων του Οἰδίποδος ανακτα εἰναι της χθονος, μηδε πολίτην αντι
του οἰκητορα. πολλα οι πάλιν ο κουντες άπλως και εν πόλει τηναναστροφην ποιουμενοι, αστοι δὲ ρι ιθαγενεῖς πολῖται, ων τοῖς μεναντίκεινται οι εν τοῖς ἀγροῖς την οἴκησιν εχοντες, τοῖς δὲ αστοῖς οι 5ξενοι. Cant. GL καλο; και σωτηριον τη πόλει. GU. 887. μηδενα πολιτην ζ πρωθυστερον. Gr. H. si lena.888. ως δαιμονωντας : ως οργη δαιμόνων κατεχομενους, ως κακοδαιμονιυντας, ως σκληρΣ δαίμονι και ἀπανθρωπου κατεχομενους. A. B.
Seholion Haeseianiun ad h. l. Καλλίστρατός φησι, e commenturiis Aristophanis 3 ωή -ό τινος ε στίχος
0. φησὶν Ona. A. in mio hoc scholion proximumque ως δαιμονων-
248쪽
C. I. καθὰ κακοδαίρονας ἔντας. Gr. HOIT. iidear. δυστυχία κατεχομένους. H. 33. κανατρέψοντας ζ ἀνατρέπειν το τουe θεαελίους των οικοδομημάτων ἄνω ποιεῖν, τα δε τείχη κάτω. Gr. MON. italem. ανάστατον ποι σοροας. Gu.
5 889.-895. δε κρεῖσσον : ἐπικραrέστερον το κακόν. η- ρος ρο εοτει τὰ χερείονα νικα .' A. B.C.M. I. αλλη μία μέθοδος και ἐπίνοια σωτηρίας. ἀλλ' οὐκ ἀκινδυνον οἴτ ἰμι το δε εἰπεῖν, και λυπηρὸν το σύμβαμα των κλήρων τοῖς κεκτημένοις την δυστυχιαν, ωστε παρασχεῖν τῆ πόλει θεραπείας φάρμακον. ἀπελεύσομαι, χαί- ορε τε ' εὶς γὰρ ων και αυτος μετὰ πολλῶν Θηβαίων απολοῖμαι ' ουτω
89O. μηχανή : επίνοια. M. Gu. βουλή. M. 89 I. ἀλλ' οὐ γα τόδ' ἀσφαλές : ἀντὶ του ἄλυπον. λυπήσω γάρ σε. η ουκ ασφαλὰς διὰ το αὐτον τεθνήξεσθα. M. ἀκίνδυνον. is M. ἀλλ' εάσω ' οὐκ ἔστι γαρ ου τε ἐμαὶ τουτο ασμως, ἡγουν ἀνεμπόδιστον, εἰς το εἰπεῖν. Gr. FL 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76.892. πικρόν τε τοῖσι την τύχην κεκτημένοις : εὐτυχίαν, το εκτου αυτομάτου προσπῖπτον. ἔστι δε, φησὶ, λυπηρὸν τοῖς ευτυχοῖσι δεσποταις το δοῖναι φάρμακον της σωτηρίας τη πίλει. A.C. M. ἡ2O ουτως' τοῖς λαχοῖσι το κεκλωσμένον ἐκ τῆς τυχης πικρὸν φανήσεται, εἰ ἐξείπω το παρασχεῖν τον Κρέοντα τη πόλει φάρμακον τον
v τ 3ν: το σύμβαμα, τον κλῆρον. Gr. Flore. την δυστυχίαν ταυτην. Gu.
5 893. φάρμακον ζ θεραπείαν. Gu. 89 . εἷς γὰρ ων κἀγω αυτὸς, φησὶν, ε ων μετὰ πολλῶν των Θηβαίων ἀπόλλυμαι ' τοῖτο γὰρ .ύμαρτο. A. B. M.
249쪽
895. το μέλλον, ει χρη, πει σομαι ζ Αἰσχύλος συν ἄλλοις πείσομαι το μορσιμον. Gu. τί γὰρ πάθω: τίνα γὰρ διάθεσιν ινα σχω, η τί γὰρ ῖνα ποιησω ; Gr. H. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. MOSq.896. επισχες ο ἐπισχες σεαυτον, ω πρέσβυ, και καρτέρησον. I. M ουν καρτέρησον σαυτον. ἐπίρρημα τοπικόν. πουν ἔνθα ἴστασαι. 5Gr. Fl. 5. 6. 9. 2I. 56.59. 76. εν αὐτω τω τόπου. Gu. μη 'πιλαμβάνου : μη κρατησης με. M. μη μου απτου. I. ἄπτου. κράτει.
Gu. μη λαμβάνου μου, ηγουν μη κάτεχέ με. Gr. Flore. si lem. 897. λεια ογ: περίμεινον. M. Gr. I. τί φεύγει ς'. δια τί σπουδάζεις ἀπέρχεσθαι : Cant. Gr. η τύχη σ', ἀλλ' οὐκ ἐγω : ἡ αγαθη io τύχη σε φευγει, οὐκ ἐγω. I. ἡ εὐτυχία φεύγει σε, ἀλλ' ουκ ἐγώ. μέλλει γὰρ μετ ολίγον ὁ παῖς αυτοῖ ἀναιρειν εαυτόν. A. D. C. M. ἡ εὐτυχία φεύγει σε, ως δυστυχουσα, ουκ ἐγω η, ἡ δυστυχία φεύγει σε, καὶ οὐκ ἐθέλει ἐμφανισθηναί σοι, οὐκ ἐωσα ἐμοῦ ειπον σοι
899. βούλει συ μέντοι, κοὐχι βουληση τάχα: ταχέως. τουτέστιν οὐκ ἀρκέσει σοι ἡ ἀκιη, ἀλλ' εὐθέως μεταμεληθήση ἐπὶ τηῶκο . Ἀλλως. θέλεις, φησὶ, νυν ἀκοῖσαι, ταχέως δε βουληση μη ἀκηκοέναι το μέλλον σοι γενήσεσθαι. 'Λλλως. νυν μ ν ἀκοῖσαι ἐπείγη, ἐπειδὰν δε ἀκούσης ἄπαξ, οὐ μη θελησεις πάλιν ἀκηκοέναι. et o
9. περίμεινονJ τι φεύγεις addit I. l a. μέλλει - ἀναιρεῖν εαυτόνJIIaec etiam in T. Gu. Fl. 33. qu
16. βούλει σύ - κάλιν ἀκηκοέναιJ τάχα : ταχέως. τουτεστιν Ουκ ἀρκέσει σοι η , ἀλλ'-τη ἀκοῖ. νυν ἀκοῖσαι θέλειέ φησιν νυν ἀκουσαι, ταχέως δε φησὶν βουλησ3-σσι γίνεσθαι. αλλως. νυν μεν ων - ουσαι-θελησεις ἀκηκοεναια θέλεις φησὶ νῖν. ..αι ταχέως βουλη μη ἀκηκούναι sicὶ το μέλλον σοι γίνε- σθω. τουτέστιν Ουκ ἀρέσει σοι η ἀκοη. ἀλλ' Αοη. νυν ἀκουσαι-οὐ μη θελήσηπάλιν ἀκηκούναι sicin C. ib. ταχέως πταμεληθησ3J Haec etiam in B. i 7. ἀρκέσειJ ἀρέσει C. 1 8. δἐ addidi ex M. M φησὶ, A.
250쪽
9o I. δῆτα: ηθικον επίρρημα ἀντι του ἀληθως. C. M. σπουδηνεχεις : σπουδάζεις ἀκουσαι. Gr. H. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76.9Ο2. εἰς γὰρ τί μὰλλον δεῖ προθυμίαν ἔχειν : αντι του μαλλονδει πλείονα σπουδην επιν η περὶ το σώζειν εκαστον την πατρει. 5 κακος γὰρ, φησὶν, οιωνος ημῖν και σύμβολον ουκ αγαθον το μη- ρ πατρAος ἀμυνειν. Aλλως. η περὶ το σώζειν πατρAα. πιμηρος ' εις οἰωνος ἄριστος ἀμύνεσθαι περι πάτρηςI A. M. P. ἀντι τουως ποιον ἄλλο, . Γον, περὶ οὐδὸν ἄλλο δεῖ σπουδην ἔχειν πλειωνα ηπερι το σώζειν εκαστον την πατρAα. και Ομηρος Ρ εἶς οιωνος ἄρι- ιο στος, ἀμύνεσθαι περι πάτρης. ' B. C. I. εις γὰρ τί μ ἄλλο δεῖ:ἀντι του ύς ποιον γάρ ἄλλο . M. η ἴπερ του πατρίδα σωσαι ηεις τὸ ἀκουσαι την σωτηρίαν της πόλεως. Gu.9O3. κλυοις αν η ακουε δη νυν. I. ἀντι του ἄκουε. Gr. 9O5. επηγαγεν ζ ἀντι του ηγαγεν. ἐπάγειν λέγεται, ἴταν ἔτερόν Is τις λόγον ει πων εἶτα επ' εκεὼρ ετερον επάγη, και Παν ἄγη τίς τι κατά τινος. και επάγεται λόγος ἔτερος εφ' ἐrέρου δηλονότι. επάγεται δετις δοῖλον ἐπι ενεργείας. η ετερίν τι, αντὶ του μεθ' ἐαυτοῖ ἄγει. Gr. Leid. Fl. 5. 9. 2I . 56. 59. 76.9o6. ἄπεστι : τὸ ἀπειναι καὶ τὸ ἀφίστασθαι και επὶ τόπου Σο λέγεται και εμι πράξεως, και ἔτι ἐπι πράγματος. δηλοῖσι δε τὸ κεχωρίσθαι μόνον, ουκ ἔτι δε και διάστημα μακρον η βραχύ. Bar. Gr. Leid. Mos l. Flore. siclon. πλησίον δε σου : εστὶ δηλονότι' ου γὰρ το ἄπεστιν ἀπὸ κοινου ὐμοζει. Gr. Florr. si leua. MOsq.9O7. απελθέτω . χωρισθήτω των ἰμων μαντευμάτων. Gr. Florr. a s si leui. θεσφάτων '. θέσφατα θεσπίσματα, χFησμοι τὸ αὐτο , ελέγοντο δε επὶ θεων' μαντειαι δε καὶ μαντευματα επὶ μάντεων ἀνθρώπων. Cant. Gr. εκάς: πόρρωθεν. M. μακράν. Gr.
in M., εἰς γὰρ τί μ' ἄλλο in A. qui
λον πλείονα σπουδην ἔχειν η περισώζειν ὐπερ πατριδος ἀμυνειν. ομηρού, ε -ἀμυ- νεσθω περὶ πάτρης :-