Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

발행: 1863년

분량: 420페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

9o8. σιγήσεται : ἐνόμιζε γαρ τον μάντιν απψρητόν τι λέγειν. A. M. τί σωτηριῶδες ειπεῖν. Λ. rec. 9O9. βούγλει παρόντος : εδει, φησὶ, m αντικρυ του Νέενοικέως λέγειν τα περι της σφαγῆς αυτον, αλλ' ωσπερ καὶ σέρωθι ποιεῖ δεῖρ' ελθ', ἐς ιυς σοι. V λέγοι δ' αν τις ἴτι γεννικόν ἐστι το 5 πρόσωπον και φιλόδοξον, ώς και την ψυχην προέσθαι - ρ ευκλείας.

9IO. κλυων γαρ αν τέρποιτο ζ ἐαν γαρ αμούση την σωτηρίαν τῆς πίλεως, τερφθῆναι ἔχει. AN.

3. βουλει παρόντος lmnrna est in I. θεσφάτων εμων οδῶ, ν ' corrige Asi) in M., -οια ει νῖν θεσφάτων in B., nul- Iuni in C. Post te innia in B.M. I. Sequitur την διήγησιν. quae est interis pretulici vocubuit His, cpui In versui 9l I. ad Scripsi. Est hoe scholion etia in in Fl. 33. verbis σφάξω M.

Εumpi lca sunt in Ione I 5o3. δευόελς' ἐς οἶς γαρ τοις λώγοις εἰπεῖν θέλω. piuini legi potuit Olim : ἐς οἶς σοι τ.λ. ε. θέλω : Da es. Misceli. Crit. p. Io6. loca tramcorun diligenter

collegit, in quibus illud εἰή ac legeretur, uno tantum onii SSO. que inservavit Plutarch. de Cum M. P. 5 8.

άς μαλλαν ἐς οἶς φέρεται θνητῶν. mihi ii iidem Sophoclis videntur anapaesti. cmias in Aj. v. I 9. λο- γους ψιθυριὸς πλάττων l εἰς ωτα φέρειπῶσιν δυσσεις, καἰ σφοδρα πείθει 'nec mirum; Pronis enim auribis accipisnus λαθρηδα καὶ προς το οἶς λεγόμενα, Lucilin. de Caluna. non ten .ere l. Vol. 2. P. I 5 l. I 5 a. in quibus corrigendis conspirant Solantis et Gesneriis. Usitata sorina loquendit,ucia n. Necvom. ἔ a . p. 485.

43. 7. P. 326. 336. 3 5. Pinnis

in locis plerisque veλο προσκύψαι nocet omissa litera. Plato Euthvcl. P. a 75 R. Dion usodorus προσκυψας μοι σμικρον προς το οἶς' p. 276 D. πάλιν σμικρον πρός με ψιθυρίσας' lauec admota Paeophrasto liar. c. a.dullium non relinquent quin corrigi debeat προς το ους προσκυπτα ν ivulgatur προσκίπτα,) ψιθιρίζει,' Rcluttitoris etiarn emit, leniter inclinare sese, προσκυπτειν. Plillo Ilut p. 998 c. ἐπικλίνας προς ae. Rarius est illud

phvmi : εις το οἶς προσψιθυρ ισας τῆταυρp. Pictoris instar Plato H ιλ.et. s. initio, Polemarchus. inquit. ἐκ

τείνας την χεῖρα-ἐκεῖνόν τε προσπνάγετο, καὶ, προτείνας ἐαυτον, ελεγεν ἄττα

252쪽

9II .-9 I . ἄκουε δή νυν : ακουε δη των ἰμων μαντευμάτων την μέθοδον, ἄτινα ποιουντεις σώσαιτ' - την πόλιν των Θηβαίων. χρεία εστ ιν υπὲρ της πατρβος σφάξαι τον σὸν παιδα τουτον τονM ενοικέα, επεύδη την ευτυχίαν της πόλεως αυτος αναζητεῖς. l. 5 9I I. ἄδον : την διηγησιν. A. B.M. I. 9I3. σφάξαι Λέενοικέα: O Mενοικεῖς Κρεοντος ην νὼς, βασιλέως Θηβῶν. πολεμουμένης ουν της ἰδίας πατριδος των Θηβῶν υπὸ τωνεπτὰ στρατηγῶν και του στρατου Πολυνείκους, ἐπησμοδότησε Τειρεσίας μάντις ων παραυτὰ παυσεσθαι τον πόλεμον, και εσεσθαι Q αυτοῖς νίκην, εἰ του βασιλsκου γένους των αυτοχθίνων των ἀναδοθέτων εκ των οδόντων του δράκοντός τις εαυτον δω προς ἀναίρεσιν. μαθὼν τοῖτο ό Mενοικεῖς, και θέλων ελευθερῶσα της πολιορκίας την πόλιν, δέδωκεν αυτον εις ἀναίρεσιν, δίχα του πατρὸς αυτου Κρέοντος, και στας επ' ἄκρων τῶν τειχέων ε σφαξεν εχυτον εις σκοτεινον φωλεὸν

i5τοῖ δράκοντος, ἔνε ό μάντις εζηγήσατο. Leid. σφάξαι '. ό ἐνεστὼς σφάζω, ο παρὰ τοις Ἀττικοῖς σφάττω λέγεται, ώς το βράζω βράττω και το αρμόζω άρμόττω. Cant. Gr. Fl. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76.9I . την τύ ην . τρο ευτυχίαν της πολεως ἀναζητεῖς. Gr. 9I5. τι φὴς οῦ τί λέγεις; τίς εστ ιν ό λόγος ουτος, ον εἶπας, et o γέρον; I. γράφεται, τί φης; ἐμὸν παιδ' ἔνεκα γης σφάξω θέλεις : A B. I. 9I6. ἄπερ πέφυκε: εστ ι τω πράγματι, πουν ἄλλο τι Ουκ

σωτηρια. A. C. M.

253쪽

9 I9. εκλυον : ου κλύω, οὐκ ακούω. Gr. οφει λων εἰπεῖν ἔτι

ώς θέλει πραττέτω ἡ πόλις, τα κατ' αὐτην ίς θέλει οἰκονομει τω, όδε εὐφημοτέρω χρησάμενος λόγω, ῶς ἐν εὐχης σχηματι, χαιρέτω,

φησιν, πουν ἐν χαρα ἔστω. σύνηθες δε τοῖτο και τοῖς κοινοῖς, τὸ παραιτεισθαι ετερον και χαίρειν λέγειν εαν, εἰ δι' αὐτὸ βλάβη Me sετερον ἀνακύπτει μειγν. Gri Cant. Mos i. χαιρέτω : φθειρέσθω, οι ζήτω. M. I. ἐρρέτω. C.

92O. οὐκέτ' αυτ : αντι του, οὐκέτι μένει ό αυτός. το αυτος

χωρις μεν του ἄρθρου αναφορὰν δηλοῖ μόνον, μετὰ δε του ἄρθρου ἐνίοτε μ ν αναφορὰν, οῖον ό δεινα εποίησε τόδε, ό αυτος ἐποίησε και οτοδε, ἐνιοτε δε ταυτότητα, πιουν όμοίωσιν ἄπαράλλακτον, οἷον ό δει κό αυτός ἐστι τω δεινι. και ἀνηρ ον οὐκέτι ό αυτὸς μένει, πιο ἐνηλλακται την γνωμην, και οὐχ ἔπερ ην ηδη προ τούτου, αυτὸ δητουτο ἀπαραλλάκτως φυλάττει. ἐνταῖθα δε λείπει τὸ ἄρθρον ποιητικῶς. Gr. Cant. 15 ἐκνεύει πάλιν : ητοι ό νιός σου ἀναστρέφεται. C. ἀναχωρει, ἀναστρέφεται εις τοὐπίσω. M. ἴποστρέφει εις τοὐπισω, ἀναχωρει, ἔξαρνος γίνεται. B.C.M. I. μετατρέπεται. Bar. ἐκφέρεταιτης πρόσθεν γνωμης. Bar. Gu. ἐκκλίνει τού σκοποῖ αυτοῖ. Gr. πάλιν : εις τοὐπίσω. Gu. a

92Ι. χαίρων ἴθι: χαίρων ἄπιθι' ου γὰρ χρειὼ μοί εστι των σων μαντευμάτων. I. ου γὰρ σων με δει μαντευμάτων . ου γψ χρη μοι των σων μαντευμάτων. M. αυτη η σύνταξις ώς τὸ Ρ χρεὼ βουλης ε και σέ.' πο- ου δε ῖ απὸ σου μ μαντεύσασθαι. Gu. μαντευ

254쪽

ουτω δὲ ἡ γραφη διὰ το μέτρον. n. l. r. εν ηθει τουτο λέγεται. Gr. Florr.923. ω πρός σε γονάτων ζ λείπει το ἱκετευω σε. ω T ιρεσία. προσπίπτω σοι κατὰ των γονάτων και της τιμίας τριχός. A. B.M.Τ. I. 5 γονάτων : ω Τειρεσία, ἱκετεύω σε προς των σων γονάτων και της σεβασμίου σου τριχός. Gri Cant. Fl. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. To προς προς το γονάτων συναπτε, εἰ καὶ δια μέσου τα σέ εἴρηται, ἔμφασιν εχον τοῖ ἱκετευων. Gu. γερασμίου : ἐντίμου. M.

924. τι προσπιτνεις με ζ τι προσπιπτων αιτεις μεοῦ Ουσκολως

1 ο φυλαχθηναι, ηγουν σιωπηθηναι, δυνάμενα, αἰτεῖς, ζητεῖς. Ir. 'lint. δυσφυλακτα : a μη δύναμαι φυλάξαι και μη εἰπεῖν. Iu. αντι του δυστηρητα, ἄπερ ου δ ύναμαι παραφυλάξασθαι και μη εἰπεῖν. H. M.T. Fl. 33. η απαραίτητα, ἀσιώπητα. H. 33.

925. σίγα : ό μὲν ἐζήτησε, τί αἰτεῖς ς ό δὲ οὐ λέγει, τίδε σε

, θαἰτω, ἀλλα σίγα, ἀντι του σιγῶν σε αιτω. Gr. Fl. 5. 6. 9. 2I. 56.59. 76. τῆς σωτηριας ἀκουσασα και ακοντος ἀφαιρησεταί μουτον παιδα και προς σφαγὰς ἐλκύση. Gu.926. αδικεῖν κελε ις μ ζ την πόλιν. B. ἄδικα ποιεῖν με προτρέπη' ουκ ἔστι δυνατον ἴνα σι σωμεν. Gr. Cant. προτρέπωναο με δηλονότι μη λέγειν τὸ δίκαιον. I. 927. κατακτενεῖς : ἀντὶ του ποιησεις ἀποκτανθηναι. Har. Gr. 928. αλλοις μελησει ταῖr : ό T ιρεσίας προς τὸ ἀποκτενεῖς ἀπαντα, και φησιν, αλλοις εσται τοῖτο διὰ φροντίδος, το φονευθηναι δηλονότι αυτὸν, υπ' εμου δε ειρησεται. Gr. Leid. i. ουτω δἰ η γραφηJ Notat crasin

255쪽

9 29. ἐκ του δ ἐμοί . ἐκ τίνος, ἐκ ποίας προφάσεως. M. απὸ

93O. 937. ορθως μ ἐρωτῆς : αρμοδίως μ ερωτας και εἰς εξέτασιν επη των ἐμων λογων. πρέπει τόνδε ει τω φωλεω. ἄπου ό γε νης δράκων ἐγένετο φύλαξ των ναμάτων της Δίρκης, σφαγέντα 5το απὸ της σφαγης αἱμα δοῖναι θυσίας τῆ γῆ, δια τα μηνίματα ταπαλαιὰ του 'Αρεως τα κατὰ του Κάδμου, ος 'Αρης ἐκδικει τον φόνον του ἐκ ρος γεννηθέντος δράκοντος, ον ἐφόνευσεν αυτὸς ό Κάδμος. και ταυτα ποιοῖντες βοηθὸν ἔξετε τον 'Αρην. I. ορθως : εὐλόγως. B. εἰς ἀγων : εἰς εξέτασιν καὶ κρίσιν. B.M. lo93 I. θαλάμαις : θαλάμαι, καταδύσεις, θηκα, ἀγγεῖα κεράμια, εἰς οῦ ἐμβάλλεται ἄτινα απίρρητα καὶ εἰς v τίθεται. A. D. C. M. H. 33. καὶ ἐν θηκαις. B. ἐν τω φωλεω. Gr. όγηγειν ς'. ότοκευς. M. 933. φόνιον αἱμα : το απὸ της σφαγης. Gr. τοῖ φόνου αἱμα. R. 33. χοας'. τὸ του φόνου αἰμα. B.M. χύας δε ἐκχύσειςrs κυρίως τὰς ἐπιχεομένας τοῖς νεκροῖς. B. ἐκχύσεις τὰς ἐπιχεομένας τοῖς νεκροῖς. M. P. FL 33. 934. Κάδμου παλαιωνr λείπει ἡ κατά, κατὰ Κάδμου. ό δενους, διὰ την παλαιὰν μηνιν του 'Αρεως την κατὰ Κάδμου' επ' ἐκδικία γὰρ τοῖ δράκονιος ετι καὶ νυν μνησικακεῖ τοῖς περιλειφθεῖσι Σοτων σπαρτων ό 'Αρης, ἐπει μη ημυναν τω δράκοντι γεγονότες ἐξ αυ- του, οἴτε τοῖς ἀδελφοῖς, εμειναν δε του Κόδμου φίλοι, καὶ συν αυτω ἔκτισαν την πόλιν' ό δε 'κχιων και θυγατέρα Κάδμου ἔγημεν. ἀλλα-χου δέ φησι ταυτα υπὸ Διονύσου πεπονθέναι την πόλιν. A. H. C. M.

κεράμια A. D. M. ra. ἐμβάλλεται Τ ἐμβαλε ται M.

κατὰ του καδμου Τ. την του κάδμου

256쪽

254 SCHOL. I ΑT.l. ζητοῖσι δε τινες, ει μεν ωργίσθη ἡ γη καὶ ο 'Αρης δια τον

φόνον του δράκοντος, δια τί aάMν κελεύει ό μάντις απ' εκείνου του γένους σφαγηναι. προς τουτο ρητέον ἔτι ἡ γη ἀνεδωκε τους σπαρ- τους προς το εκδικησαι τον φόνον του δράκοντος, ουτοι δε οὐκ εξε-5 δίκησαν, ἀλλα τοῖς Θηβαίοις εκοινωνησαν' και γὰρ 'μίων, εἶς ων των σπαρτων, ε ρον 'Aγαρον την Κάδμου. δια τοῖτο ουν κελεύει ὁ μάντις εκ του γένους σφαγηναί τινα, ἴνα τιμωρίαν παράσχωσι της προδοσίας. A. M.T. δια τι φασὶν, εμηνιεν ἡ 'Αρης τοῖς σπαρτοῖς ἔδει οὐκ ἐβοήθησαν αὐτου του δράκοντι μετὰ ταλα, ουδε ἐτιμώρησαν ro τοῖς ἀδελφοῖς, ἀλλ' εμειναν του Κάδμου φίλοι. αυτοὶ γουν καὶ συνέκτισαν αυτω την πόλιν. A. M. P. H. 33. ο ειεν Ἀρης, ως λέγουσι, φύλαξ ην του δράκοντος, καὶ ε νεκεν τούτου ό 'Αρης ωργίσθη. C. Κάδμου παλαιων 'Aρεος ο ενεκα των μνησικακιων του 'Αρεος των I 5 παλαιων των ἐκ του Κάδμου, ηγο- των ἀπὸ των χωόνων του Κάθ- μου, ος, πουν ὁ 'Αρης, εδικεῖν ζητεῖ τω γηγενεῖ δράκοντι τον φόνον εν τοῖς σπαρτοῖς δηλονότι, επεὶ ἀπὸ του δράκοντος γεγονότες οὐκ ημυναν αυτω, ἀλλ' εμειναν φίλοι του Κάδμου, καὶ συγ αυτωεκτισαν την πολιν. Ir. Hore. το Κάδμου παλαιων 'Αρεος εκ μηνι-οο μάτων ουτω νόει' εκ των παλαιων μηνιμάτων του 'Αρεος του Κάδμου,

τουτέστιν, ἄ προς τον Κάδμον εἶχεν ό 'Αρης φονεύσαντα τον υἱὸν αυτοῖ δράκοντα. Bar. Gu. παλαιων : πουν προ μακροῖ ἀρξαμέμνων. GR T. 5.6. 9. 23. 56. 59. 76.

8. 3. et J Hoe seliolion in dicibus adscriptiina est verbis

257쪽

IN PHOENISSAS.

935. γηγενειοῦ τ ρ εκ τῆς - γεννηθέντι, εγο υν τω ι υρω. Gu. τιμώρει : εκδικεῖ τω δράκοντι τον φόνον. A. B.M. ἐκδικεῖν ζητεῖ. Gr. m. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. εκδικεῖ, τιμωρίαν απαιτεῖ. H. 59. 937. Uων δ' αντὶ καρποῖ: καρποῖ τοῖ δράκοντος ἡ των γηγενων καρπον δε πάλιν τον Μενοικέα. A. B.C. M. r. εὰν ἡ γῆ ἀντι τοῖ 5αῖματος τοῖ δράκοντος ἔτερον αἷμα λάβη, ἔσται τότε ευμνης ἡμῖν. ελυπεῖτο δε ἡ γῆ, δει γηγενεις ὁσαν. δεξαμενη οὐν το αυα ῶν ι τοῖαῖματος, δ ἐστι καρπον ἀντι καρποῖ ἰδίου τοὐ φονευθέντος τοῖ ἀποδράκοντος, ευροκης εγενετο. A. M. r. χθων δ' ἀντι καρποῖ : ἡ ρο δε ε;ν αντὶ καρποῖ, ητοι τοῖ δρακοντος Ιοτοῖ υιοῖ αυτῆς, λάβη καρπον, ἡτοι τον Mενοικεα, καὶ ἀντι τού αῖμα- τος τιῖ δράκοντος αἱμα βρότειον τοῖ Mενοικεως, εσται Σεως ἴμῖν. λυπεῖτο γάρ ἡ γη, ἔτι των γηγενων σπαρτων εδεξατο το αἷμα. I.

επειδήπερ εκ γης και 'Αρεος ἡ δράκων ἐν, ου μόνον 'Αρης ελυπεῖτο δια τον φίνου τοὐ παιδός, ἀλλὰ και ἡ γῆ. λέγει ο- ό μάντις ως, 15 εἴπερ αντὶ τοῖ καρποῖ και υιοῖ αυτῆς δράκοντος ἡ γῆ λάβη καρπον

τον ,1 ενοικέα-καρπος γὰρ γῆς καὶ ὀ Mενοικευς, ἀπο των εκ τῆς γῆς ἀναδοθέντων σπαρτων κατάγων το γένος-και αἱμα αντὶ αῖματος, Γλεων αυτ ν εξετε καὶ οὐκ ἔτι οργιζομένην. Gu.

938. εξετ' ευμενῆ γῆν ζ ελυπεῖτο γὰρ ἡ γῆ ἔτι των γηγενων ao σπαρτων εδεξατο τὸ αἶμα. A. B. C. M. αντὶ του καρποῖ αυτῆς, ἡγουντων Γιγάντων, ρυ λάβ η καρπον βρότειον, καὶ ἀντι τοῖ αδατος αὐτωνὴν λάβη αἷμα βρότειον, εξετε ευμενῆ αυτ γ, ωφειλεν ό δε ἐπάγει πάλιν τὴν γῆν. Gr. H. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 7 ij.

939. H, ἡ νμῖν - ῆτις ἡ γῆ ἀνεδωκε ποτε ἡμῖν στάχυν

των σπαρτων χρυσοπηληκα, ἡτοι ἄνδρας Πυσαῖς περικεφαλαίαις

4πειδηπερ-ἀλλὰ και η γη, et x ποήγὼρ-τι γένος. In Gu. haec sequuntur: φασι δε μαχομήνων τοῦν σπαρτῶν, περιλειφθηναι τουτους, χθόνιονοιδαῖον, ουέλωρον, υπερφορα, ἐχίωνα, ος

εγημεν etc. quae addere nolui ob scholion editiun ad v. 942.

MATTI .

26. χρυσαις - ἀνεδύθησα laee sunt etiam in A. H.M.T. R. 33.

258쪽

256SCI IOIIA

κεκοσμημένους' οἴτω γὰρ αρεδόθησαν' η απὸ μέρους της πήληκος πασαν την ἄπλισιν νοεῖν. I. ητις ἡ γη ἀνέβωκεν ἴμῖν τον υσο ληκα στάχυν των σπαρτων, ἀντὶ του σπαρτους, ωσπερ στάχυνκεχγγυσωμένοις ἄπλοις χρωμένους. Gr.s 9 o. εκ γένους δεῖ θανεῖν : ανάγκη δε εστιν ενα των εκ γένους των σπαρτων, ο εστι του δράκοντος, ἀποθανεῖν υπερ της πατρAος. A. C. M.T. Fl. 33. δεῖ θανεῖν : ἐκεινον οστις πέφυκεν, ηγουν υπάρχει, παις ἐκ της σιαγόνος του δράκοντος. ar. Bar. FI. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. γε-

περιεχόμενον. u. 94 I. ες δράκοντος γένυος . λέγεται Ἐχίονα εἰναι ενα των γVγε- νων. ἴτε εφόνευσε τους γηγενεῖς ο Κάδμος, ἔσωσε πέντε εξ αυτων, συνεργων τη γνωμη της 'Aθηνας εἰς το κτίσαι την πόλιν, και αυτωi5 δέδωκεν ό Καδμος προς γάμον την θυγατέρα αυτου. C. λέγεται δἰ εν τη μάχη του Κάδμου προς τους σπαρτους περιλειφῆναι πένTε. εξ ἔνος ουν τούτων κατηγετο ό πατηρ του Mενοικεως Κρέων. A.

33. πέντε restitui pira πώτας. sed ne sie quidem ista sincertisiunt, hunc in Diodum soriasse re

κέως ε κρέων. Post quae pergit α,- άγκη οrs V σἰν et . quae V. ad V. 94Ο. Ea lem sunt in Flor. 33. nisi quo l

259쪽

'Oκλασις, ιυ Mενοικευς, ιδ Κρέωι καὶ Ἱοκάστη. A. D. M. I 043. ἀκεραιος : αντι του καθαρος και ανεπίληπτος και ἀληθης απόγονος των σπαρτων. το δε Ρ εκ τε μητρος ἀρσευων τ αποῦ αντι 5 του εγικου το πληθυντικον εἶπεν, αντὶ του ακεραιος καὶ ἀπο πατρος

και απο μητρός. A. B. C. M. I. 'Aλλας. ἀληθης ων εκγονος των σπαρτων καὶ ἀπο μητρος καὶ ἀπο πατρος. A. M. ἀληθης, ἀνεπιληπτος υιος, ἴπερ ερμηνευει εξ ἀμφοτερου λεγων του γενους. Gu. ἀνελλιπης λεγω και εκ μητρος και ἀπο ἀρσενων, ηγουν ἀπο πα- loτρός. Gr. 944. Abονος μεν ουν : O A.ων, φησὶν, ο πρεσβυτερός σου υιος. δια το μεμολυνθαι τη μνηστεία ου σφαγησεται' ἀφθορου γὰρ ἀνδρος Πεία. A. B. C. M. Gu. I. γάμοι : ο γάμος αντὶ του η μνηστεία κατηγγυημενη αυτω η 'Aντιγόνη. Gr. Cant. is 945. σφαγας ἀπείργουσ : σφαγὰς καὶ θάνατον κωλυουσι. M. T v σφαγην αυτου κωλυει. Gr. H. 5.6. 9. 2I . 56. 59. 76.

7. καὶ ἀπὸ μητρόc addidi ex A.

260쪽

ου γάρ εστιν κηεος ζ η καθὸ ἐμνηστεύσατο, η επει, ώς λέγουσι, λάθρα αυτῆ συνηλθε' τουτο δ' ώς μάντιν ειδότα εὐφήμως

εἰπεῖν. A. B. C. M. I.

εος ζ παρθένος. Gr. Florr. iidem. ἄγαρος. Gu. καθαρος,5 ἀμόλυντος, ρομνηστευμένος Ἀντιγόνη. Gu. 946. ευνῆς: συνουσίας. Gr. Florr. Iidem. λέχος ο αντι του γυναῖκα. Gr. Cant. ἀλλ' πούηται πρὸς γάρον. B. M. 947. πῶλος : παιδίον. M. παρθένος οῦν. Gu. την ἀνειμένος πόλει ζαντι του ιερωθεις και σφαγιασθεις πῆ πάλει ταύτη. B.C.M. l. Io τνη ανειμένος : το τ ε αντι του ουτως, ἡ αντι του ταυτη, ἴν ηουτως' ό ρον Αἴμων μεμνηστευται Ἀντιγόνη, και οὐκ ἔστι καθαρὸς, Mενοικευς δε ἀνειμένος και ἀπολελυμένος τῆδε καὶ ταύτη νῆ πόλει, πῶλος καὶ παρθένος, τουτέστιν αγετος διάγων και μη γυναικὶ συνη μένος, θανῶν, ωσπερ εφην, ταύτην σώσειεν αν. εστι δε κρεῖττον τοis Upε αντὶ του ουτως. τοῖτο δε λόγω δε μερον. Gu. Bar. ἀνειμένος:εφετος, ἀπολελυμένος. M.

949. πικρὸν δ' 'Αδραστω νόστον : μόνος γὰρ ἐσώθη τῶν στρα

τηγῶν, διο εἶπε νόστον πικρὸν δε διὰ την λύπην τῶν συστρατευσαμένων. B. C. M. I. ao πικρὸν νόστον : ἀλγεινὸν νόστον, Θουν ἀλγεινην ἐπαναστροφήν. Gr. Cant. 95Ο. μέλαιναν κηρ' : κωὰ κοινου το θησει, ποιησει θανατηφόρον ροῖραν. M. βαλων ἐπι τοῖς ἔμμασιν αυτῶν κηρα μάλαιναν, αντὶ του ἀμαυρώσεως ποιητικην. GR Levi. H. 5. 6. 9. a I . 56. 59. 76. 25 μέλαιναν . σκοτοποιόν. Gu. κηρα: θάνατον. Gu. δια τους ἀναιρεθέντας 'Αργώους. Gu.

hoe fctolion bila legitur. Supra versum et in margine. In marUnctest ἀωτι τοῖ ἱερωθεις και σφαγεις ωὸρ τῆς πόλεως. ib. ταύτη addidi ex A. B. M. 9. ἰερωθεις και σφαγιασθεις A. M. σφαγιασθεις και ἱερωθίc B. I. Friastra Valetc. σφαγιασθησόμmc vel εἰς τε σφαγιασθηναι ἰερωθεις TI όλει.

I 7. νόστον m. A. 8. συστρατευσαμένωνJ στρατευσαμένων C. στρατευομένων Μ. συστρατευσάντων Α.

SEARCH

MENU NAVIGATION