장음표시 사용
271쪽
ου των οδίντων ρἱ σπαρτοί. A. B.M. I. τον ηλιον ψασι δεσπότηντων ἄστρων, τον ἔντα εν τοῖς ἄστροις θεὸν, τον Ητιον του ἐμοῖψόνου. C. M. IOOI. ες τους υπερτείλαντας εκ γαίας ζ ἐν Θηβαις ταῖς ἐπτα- πυλοις της Βοιωτίας λέγεται ἔτι Κάδμος η αλλος τις, λαβων τους 5
του Δελφικου δράκοντος οδόντας, ἔσπειρον εις την γην, η ἐνέσπειρεν καὶ ἀνεδόθησαν ἔνοπλοι ἄνδρες' ἀνεδόθησαν οε ἀπὸ μηρων μέχρι των
ἄνω, και ουτως ἱστάμενοι ἐπολέμουν ἀλληλοις και τοῖς ἄλλοις. Leid. υπερτείλαντας ἀνατείλαντας. B. M. IOO8. σπαρτους : Ἐχίων γὰρ εἶς των σπαρτων 'Aγαρον την loΚαδμου θυγατέρα ἐγάμησε. λέγει ουν ανακτας τησδε ρος τους σπαρτους, ου κυρίως, ἀλλα καταχρηστικως εἰ γὰρ πρωτος μεν βασιλευς Κάδμος, μετ' εκεινον δε Πολύδωρος, ἔπειτα Λάβδακος, και τέταρτος Λάδεος, ἴστερον δε οι δίπους κω οἱ παῖδες εκείνου, τίν ἔχει λόγον σπαρτους ανακτας τησδε καλεῖν Ῥογός. Gu. Bar. βρυ- I5σατο : δεσποτας εστησεν. M. κατεστήσατο δεσποτας. B.Τ. κατέστησε, παραγαγων δηλονότι ' εἰ μη γὰρ παρηχθησαν, ουτ ανάνακτες ἐγένοντο. ό 'Αρης δε ην αἴτιος της παραγ γης αυτων, τον δρώοντα καταστησας αυτόθι φυλακα, ἀφ ου αντοi γοόνασιν. Gr.
Ioo9. ἀλλ' εἶμι: ἀπὸ κοινου το ουκ ἄπειμι ἔξω χθονός. A. D. M. T. ουκ ἐκφευξομαι, ἀλλ' εἶμι προς θάνατον A. B.M.T. εξ επάλξεων
ἄκρων : των λίθων των επάνω του τείχους. Λ.M. απὸ του τε χους. B. των τειχων' ενταυθα γὰρ ό σηκὸς ην του δράκοντος πλη-
272쪽
IOI Ο. σφάξας εμαυτὸν σηκον ἐς μελαμβαθη : διαφέρει σηκος
θεοῖ. Σωσιφάνης δε ὁ τραγικος ὐπὸ του Λαιου φησι τεθνηκέναι τον Μενοικέα, Νικοστρατος δε ἱαο της Σφιγγός. το δε ἐξης, εἰς τον 5 σηκον σφάξας ἐμαυτον ἀπο των τειχέων, ώς του σηκου πλησίον τουτώχους οντος. A. B. C. M. I. Σηκος ἔνθα ἱδρυετο το αγαλμα λέγεται σηκος και ενθα ἐγκλείουσιν οι νομεῖς τα νεογνὰ, ἄταν τας μητέρας αυτων ἀμέλγωσιν, η Heνο ν ἐκπέμπωσιν' ἀφ' ου ενταυθα σηκος ό φωλεός. Gr. Canti
Io II. ό μάντις : ό Τειρεσίας. B.M. ἐξηγήσατο : εκέλευσεν. M. Gu. διηγησατο. Gr. εἶπε γὰρ Η δεῖ τονδε θαλάμαις, ου δράκων ὁ γηγενης εγένετο Δίρκης ναμάτων επίσκοπος, σφαγέντα φίνιον 5 αἷμα γη δουναι χοάς. B. C. I. IOI 2. Πρηται λόγος . πεπληρωται ὀ λόγος B. ελέχθη ὁ λόγος. αουέρχομαι δε διὰ του ἐροῖ θανάτου δωρον ουκ ἀπρεπες τη παπρίδι δώσων καὶ τοῖ κινδυνου ταυτην ἐλευθερωσων. εἰ γὰρ εκαστος ὸ κατὰ δυναμιν εἶχεν αγαθον εἰσέφερε τη πατρίδι, εκτος αν ῆσαν πῶσαι χο κακώυ αἱ πίλεις. I. Io I 3. στείχω δε θανάτου : λείπει ἡ διά' δια θανάτου δωρον παράσχω τῆ πόλει Ουκ αισχρόν. A. B. C. M T. ουκ αισχρόν : άλλα
ib. ΛαιουJ λαου C. Det A. SupriiJ non tu stirile. Quod de Menoeceo Nicostratus. de fratre Menoecei ire mone plures tra siderunt, RSphinge fuisse contrucidatum :hane Iinii filiam qui dixerit praeter IovFirnachum in I aradoxis Thebaicis neminem novi : vid. schol. ex Aug. cod. vulgatum ad Phoen. v.
273쪽
ευπρεπὲς δηλονότι. Gr. Fl. 5. 6. 9. 21. 56. 59. 76. αλλα καλον και λυσιτελὲς, τίμιον. Gu. IOI5. IOI8. ει γὰρ λαβων: εἰ γὰρ εκαστος, φησὶν, ο κατὰ δύναμών εἶχεν αγαθον εισέφερε τη πατρίδι, εκτὸς αν ησαν κακων αἱ πόλεις. A. B. C. M. εἰ γαρ ἔκαστος τις δ τι αν δύναιτο χρηστον βλαβων τουτο γυμνάσαιτο και τη πατριδι φέροι εις μέσον πάντων, αἱ πόλεις κατὰ το ἔμπροσθεν εὐτυχοῖεν πειραν λαμβάνουσαι, ἀπολαυουσαι βλαβων ἰ ττόνων η νυν δηλονότι πειρωνται. Gri Cant. Horr. αντη ἡ κατασκευη προς το Ουκ αισχρόν, τοῖτο δὲ κατὰ πρωτον μὲν μερικως ἐξηνεγκε, ἔπειτα δε καθόλου, πρωτον μεν Η εις νοκοινὸν φέρει πατρίδι'' εἰπων, επειτα δε ροκακων αἱ πόλεις ελασσογων. ό δε νοῖς' εὰν εκαστος τις των πολιτων ως δύναιτο εις καιρὸν βίου υπὲρ πατρίδος σπουδάζη, ολίγου τινος πειραθεῖσαι τότε αἱ πόλεις κακου, εις ας ἡ τοιαwrη σπουδη γίνεται, ευτυχεῖς αν εις το ἔξης.
ἐπει δὲ τὸ συμφέρον της πόλεως καὶ δια συμβουλης καὶ δἰ ἔργου is γίνεται, προς μεν τὸ δια συμβουλης ἔθηκε τὸ διέλθοι, προς δε τὸ δἰ ἔργου τὸ φέρει. λάμβανε δε τὸ εἰς κοινὸν πρὸς τὸ διέλθοι κατὰ
λαβων: κτησάμενος. M. Io I 6. διέλθοι τουτο : μεταχειρίζοιτο καὶ εις ροσον φέροι, το aoτέστι διεξέλθοι και μεταχειρίζοιτο τοῖτο. A. Μ.T. μετέλθοι, γυμνάσαιτο, ἀσκησαι. Gr. H. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76.
IOI9.-IO42. ἔβας ζ ηMες, ηλθες, ω πτερόεσσα Σφὶγξ, γέννημα μεν της των Θηβαίων γης-ενταυθα γὰρ ἐγεννηθης-λόχευμα asδε του Τυφωνος καὶ της καταχθονίου Ἐχἴδνης, επὶ αρπαγη των Θηβαίων, πολλων στεναγμων αιτία, πολύφθορε, ροξοπάρθενε, ἔχεις γὰρ τὰ μαν παρθένου, τὰ δε θηρὸς, ξένης και παραδόξου φύσεως) φονικὸν τέρας τοῖς τε φοιταλέοις και μανικοῖς πτεροῖς καἰ τοῖς ἔνυξι τοῖς ωμὰ τὰ κρέα άρπάζουσι πρὸς σίτησιν. η τις πεδαίρου γ τους νέους, 3 o
μεταχειριζοιτο καὶ εἰς μέσον φέροι. 2I. TATO Om. M. P.
274쪽
απὸ τῆς γης εις -ος αἴρουσα ποτὲ ἐκ των τοπων της Δίρκης, ητοι ἐκ των Θηβων, περιῆγες καὶ περιέφερες αναυλον και αν δονον ωδην, λέγω φόνους και λύχπας ταῖς Θήβαις. ό εκ θεῶν ταῖτα πράξας αυτος φόνιος ἡν. αἱ δε ἰάλεμοι των παρθένων και των μητέρων ἐστέ-5 νάζον ἐν τοῖς οἴκοις, πενθοῖσαι αἱ μεν τα τέκνα, αἱ δε τους αδελφους,
θρηνητικην βοην. αλλος ἄλλην εθρήνει ό στεναγμὸς δε και ἡ ἡ βροντῆ ὐπῆρχεν ἄμοιος, ιταν ἀναρπάσειεν ἡ Σφιγξ απὸ τῆς πολεώς τινα των ἀνδρῶν, θρῆνος καὶ βοὴ ἐγένετο. I.
Hλθες, ω πτερόεσσα Σφὶγξ, γέννημα τῆς γῆς καὶ τῆς καταχθο- Q νίου Ἐχίδνης επὶ αρπαγῆ των Καδμείων, πολλων στεναγμάτων αἰτια, πολλων μόχθων αιτία, ἐκ θηρίου καὶ γυναικὸς συντεθειμένη. ζωον ξένης καὶ παρὰ φύσιν διαπλάσεως πολέμιον, ἡτις ποτὲ ἐκ των τόπων των τῆς Δίρκης τους νέους μεταίρουσα ἐπέφερες κακουρον μοῖσαν και ἀξίαν απωλείας Ἐριννυν, λέγω λυπας τη πατρίδι, ἔγουν ταῖς Θήβαις, επὶ
δὲ μηνίσας δια τον φόνον του δρώοντος ἐπήγαγεν αὐτοῖς την Σφίγγα. θρῆνοι δὲ μητέρων επὶ τέκνοις, θρῆνοι δε παρθένων επὶ μητράσιν ἐποίουν ἐπὶ τοῖς οἴκοις θρηνητιῆν βοὴν, θρηνητικὸν μέλος. αλλος επ'
αλλον ἰσχετλίαζε κατὰ διαδοχ, ἐν τη πόλει. βροντῆ δε ἔν λοιος όao στεναγμῶς καὶ ἡ βο , οπότε ἡ πτερόεσσα παρθένος, ἡγουν ἡ Σφὶγξ,
φάνισέ τινα απὸ των ἀνδρων τῆς πόλεως. Gr. FI. 5. 6. 9. a I. 56.59. 76. Ω πτεροῖσσα καὶ ἐπτερωμένη Σφὶγξ, λόχευμα καὶ γέννημα τῆς γῆς των Θηβαίων. ενταυθα γαρ ἐγεννηθη, καὶ τῆς νερτέρου καὶ τῆς 25 ἐν νεκροῖς 'Εχίδνης. θανάτου γὰρ αιτία εἶ μιξοπάρθενος και τὸ ἡμισυ παρθενου ἔχουσα, δάῖον καὶ ἀφανιστικὸν τέρας, δάAν μ ν ίς ἀφανιστικὴ, τέρας δε ώς πρόσωπον μὲν παρθένου ἔχουσα, χεῖρας δε καὶ πίδας και στῆθος λέοντος, πτερὰ δὲ ἄρνιθος, ουραῖον δε δράκοντος, συο υν, ω Σφὶγξ, ῆλθες, ῆλθες ἐν φοιτάσι καὶ μανικοῖς πτεροῖς, καἰ
3οεν 'Miς καὶ ονυξιν ωοσίτοις καὶ φονικοῖς επὶ αρπαγῆ των Καδ- ων, πολύφθορος, πολύστονος, ἡτοι πολλὰς φθορὰς καὶ στεναγμυς ποιουσα ενταυθα δια τῆς αρπαγῆς. α ποτε καὶ ἡτις ἔφερες ἔφερες
τῆ πατρίδι, ἡτοι ταῖς Θήβαις, ἄχεα καὶ θλίψεις φόνια καὶ φονικὰ,
προαιρουσα και εις -ος εκ γης αιρουσα νεους εκ των Διρκαιων τοπων,
275쪽
αλλην ποταπὴν Ἐριννυν ουλομένην και φθοροποιόν. ἡ γὰρ σὴ μοῖσα ητοι τα ἔμμετρα αινίγματα ἄλυρος και κακόμουσος ἐν και Ἐριννῖς οὐλομένη δι' ιυς προυξένει θανάτους. ἄστις ἐκ των θεων ἐν καιυπηρχεν ο ταύτα πράξας, το τοῖς Θηβαίοις λέγω ἐπελθεῖν την Σφίγγα και φθείρειν α σοῖς, ην δε ό 'Αρης διὰ τον φόνον του νιου Sαυτου του δράκοντοςὶ φόνιος ἡν. εικότως δε ό Λρης τοιοῖτος καλοῖτ' ἄν, και δι ιυς ποιει φόνους και διὰ τὰς της Σφιγγὸς φονικὰς ὐπαγάς. ἰάλεμοι δε και θρηνοι παρθένων ἐστέναζον ἐν τοῖς οἴκοις, ιάλε μοι δε και θρηνοι μητέρων, ἰεῖον καὶ θρηνητικην βοην, ἰηιον μέλος, τουτέστιν οπότε η Σφὶγξ τοῖς Θηβαίοις ἐπεχωρίαζεν, ἐστέναζον μεν ο αἱ μητέρες δια τους σφετέρους παῖδας άρπαζομένους υπ αυτης,
ἐστέναζον δε αι παρθένοι, πατέρων αυταῖς και αδελφων και ετέρων νέων, ους ἔμελλον συνοίκους κτησεσθαι, ἀθλίως υπ εκείης ἀπολλυμένων. ἄλλος ἄλλον ἀνὰ την πόλιν ἐπωτότυζε και ἰθρηιει ἐν διαδοχαῖς διεδεχετο γὰρ ἄλλος ἄλλον ταῖς συμφοραῖς, νῖν μεν εxείνου, νυν δε Ιεκείνου σπαραττομένου ταῖς άρπαγαῖς. ῆν δε και υπῆρχε στεναγμὸς ομοιος βροντῆ και ἰαχὴ και θρηνωδης βο , οπότε ἀφανίσειε και φάνισε τινὰ των ἀνδρων της πόλεωc ἡ πτερώυσσα και ἐπτερωμένη
Io I9. ἔβας, ἔβας, ῶ πτεροῖσσα : ἐπορεύθης, ω πτερωτον γης Σοθρέμμα και γένγηΜ. B. C.
ἔβας ἔβας : προς ουδεν ταὐτα' εἰει γὰρ τον χορον οικτισασθαι τον θάνατον του Ν1ενοικέως, ἡ ἀποδέχεσθαι τὴν ευψυχίαν του νεανίσκου. ἀλλα τα περι Οἰδίπου και τῆς Σφιγγος διηγεῖται τα πολλάκις εἰρημενα. A. B. C. M. P. I. λόχευμα δε γέννημα. πτεροῖσσα : as
recepit Valetc. qui interpretatur.
276쪽
μιξοπάρθενον δε ἐπειδη τα μὲν παρθένου εἶχε, τα δε θηρίου. B. γῆς λόχευμα : παροσον ἐν ἔρεσι διατρίβουσα το πρὶν καὶ μηφαινομένη ἐξαίφνης επέστη τοῖς Θηβαίοις, δια τουτο ἴδοξεν ο ῖον ἐκ 5 γης ἀναδοθηναι. A. Fl. 33. Ioa o. νερτέρου : γέγονε γὰρ ἡ Σφὶγξ Εχίδνης και Τυφωνος.ουτος δε ό Τυφων εὶς ην των Τιτάνων, ους ό Ζευς εκεραύνωσε, καὶ αὐτον δε εν τω Aιτνη κατεκεραύνωσεν, ἄθεν ἔκτοτε ἰν τω Αἴτνη τοπῖρ ἴπανάπτεται. A. σκοτεινης. H. 33. νερτέρου Ἐχίδνης γέν-I o νημα λέγει την Σφίγγα, ῶς θανάτου αιτίαν. Gu. Ἐχίδνης : ἐκ
Τυφωνος γὰρ καὶ Ἐχίδνης η Σφίγξ. Gr.
Io 2I. Καδμείων άρπαγα : λείπει ἡ επι επὶ αρπαγῆ των θηβαίων. B.M. πολύφθορος δε αντὶ του πολλους φθείρουσα. M. IO2 2. τὸ πολύστονος καὶ τὰ ἐξης προς το ἔβης ἀποδίδοται,
'γουν εβης πολύστονος, πολύμοχθος. Gr. Fl. 5. 6. 9. 2I. 56.59. 76. πολλων στεναγμων αιτία, πολλων μόχθων αιτία Gr. πολλὰς φθορὰς και πολλους στεναγμους ποιουσα ἐκ της αρπαγης. Gu. Ioa 3. δάλν τέρας : πολέμιον σημεῖον. B. M. I 24. φοιτάσι '. μεμηνόσιν. M. Gr. Flore. ivleam. ορμητικοῖς.ao Gu. Fl. 33. φοιτῶσι : συναλιφη ἀπο του φοιτήσεσι. B.M. φοιτῶσιν . ορμητικως. φοιτητικως, οἷς εφοίτα καὶ διίπτατο. 'Aλλως. ητις γὰρ ἡ Σφὶγξ ἐν τοῖς πανταχοῖ πετομένοις σου πτεροῖς και ἐν ταῖς σιαγοσιν ωμὰ τὰ σωματα σιτουμέναις μετεωρίζουσα καἰ ἐξαίρουσα καὶ ἄρ- a 3 πάζουσα ἐκ των Διρκαίων ποτων. ητοι ἀπο των Θηβων, τους νέους δια την ἄλυρον καὶ ἀνηδυντον καὶ ἀνάρμοστόν σου μουσαν. ητοι διατο αἴνιγμά σου και την τιμωρίαν, την απωλειαν τοῖς ἀνθρωποις εμ- ποιουσαν ἔφερεν ἄχεα τη πατρίδι φόνου προξενητικη. A. Io 25. χαλαῖσί τ' ωμοσίτοις : τοῖς ἔνυξι τοῖς ω- τα κρέα ἄρ-3o πάζουσι προς σίτισιν. A. D. M. ωμοσίτοις δε ορμητικοῖς, φοιτητικοῖς, οις εφοίτα καὶ διίπτατο. B.
277쪽
IO25. χαλαῖσι ζ χαλαῖσι νυν ταῖς σιαγόσιν, οἱ δε τοῖς ἔνυξι, τα ψὰ κρέα άρπάζουσι και σιτουμένοις. Fl. 33. -οσίτοις : θηριώδεσιν. GL Fl. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. φονικαῖς. GU. ταάρπαζόμενα υπ αυτης ὐμα ἐσιτουντο. Gu. Io 26. Διρκαίων α ποτ' εκ τοπων : εκ μέρους το παν, αντὶ τοῖ5 ἀπο των Θηβῶν. D. M. ῆτις ποτε Σφὶγξ ἀπο του πεδίου μετεωρί- ζουσα και αἴρουσα πίνους και λυπας ταῖς Θήβαις προσέφερες. C. Io 27. πεδαίρουσα ζ ἀπο τῆς γης εἰς υψος αἴρουσα. B. ree. περισση ἡ σύνθεσις του πέδου, ἶπεὶ εχει το εκ τοπων. εστιν οἶν τοπεδαίρουσα αντι του μεταίρουσα. Gr. Horr. ii cleIn. io Io 28. αλυρον ἀμφὶ μουσαν : αλυρον μουσαν τον θρηνον, παρόσον
προς αυλον, ουχὶ προς λύραν. Ποντο οι θρηνοι. kροι Ἀπόλλωνος νομιζόμενοι. ἀπενσης δὲ θεος ὁ Ἀπόλλων. Λισχύλος τι ταυτ' ἀνωλόλυξας ἀμι Λοξίου; ου γὰρ τοιουτος ωστε θρηνητοῖ τυχεῖν .' ἡ ἀμφί δε προς το εφερες, τουτέστι, περιέγρες οε, περιπες ἄναυλον Ι5και ἀνηδονιν ωδήν. λέγει δὲ τὸ αἴνιγμα. A. D. C. M.T. I. ἀμφί rδιά. B. rec. η διὰ τους γινομένους θρήνους, ἡ διὰ το αἴνιγμα. B. M.T. ἡ ἀμφί αντὶ τῆς ἐπί, L η κακόλυρον μουσαν ἐπέφερες. Gr. FT 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. Io 29. Ἐριννύν: Ἐριννυς ἡ κατάρα καὶ ἀπο τούτου Ἐρινν ς, et o
I i. s. enari a αλυρον ἀμφι μουσαν
om. M. In I. nihil praeter περιέφερες λέγει δι τὸ αινιγμα. In C. separatum scholion, αλυρον. ἡ ἀμφὶ
ἀντὶ της προς, προσέφερες και περιηγέα αυλι, καὶ ανγηονον ήδην. λέγει το
θρηνον et reliqua quae supra leguntur. In A. est τουτέστιν ουεριέφερες καὶ ουερίηγε λέγει δἰ το αἴνιγμα. 7. γινομAoυc Om. M. In Gu. est scholion τοις γινομένους θρηνους διὰ τα
278쪽
αἱ εφοροι των καταρων θεαι παρ Ελλησιν' ἐνταὐθα δε Ἐριννυν ου την κατάραν λέγει, οὐδὲ την εφορον των καταρων θεαν, ἀλλα ταδάκρυα καὶ τους φόνους ουτω φησὶ κατὰ ροταφορὰν, επει ἀπὸ των καταρων ἐνίοτε και δάκρυα και φόνοι συμβαίνουσιν. Gr. Leul. 5 Horr. sidena. ολομέναν τ' ' ιννύν: ἀπολομένην ἀπωλειαν. M.
ἀπώλειαν. B. φθοροποιόν. ἐπειδη φθορῆς αιτία ην ἡ μοῖσα, διὰ
τουτο Εριννυν ουλομένην αυτην λέγει. Gu.IO3Ο. εφερες εφερες : ω Σφὶγξ, ητις Ἐρινυς ἄχεα ην τηπατρίδι. η καὶ Ἐρινυν και ἄχεα φόνου λέγει ταῖς Θηβαις ἀντι του O τα λυπης αἴτια καὶ φίνου κατὰ της πατρίδος εφερες. A.M. ἄχεα πατρίδι φόνια: τινὲς το φόνια πρὸς τὰ ἐξηc, ος τάδε ταφόνια πράξας φόνιος ην θεός. A. B. I. λέγω ἄχη, πουν λύπας. Gr. θλίψεις. Gu. πατρίδι τη γη. Gu.lo3Ι. φόνια: φονικά. Gu. φόνιος: φονίως ο θεὸς ἐκεινος. I 5 Gu. επὶ του φόνου φόνιος ἀπὸ των θεων ην ἐκεινος, ηγο- φόνιος θεός. Gr. ἐπὶ φόνοις. Fl. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76- φόνιος ἐκ θεων : ό ἐκ θεων ταῖτα πράξας φόνιος ην αυτ . A. B. C. M. I. παρόσον την Σφίγγα ὁ Διόνυσος ἔπεμψε τοῖς Θηβαίοις ως
ἐναντίον λέγειν. C. M. et o ΙΟ34. ιάλεμοι δε παρθένων : η πρὸς το παρθένων στικτέον, η τοἰάλεμοι προς το ἐστέναζον συντακτέον. και μη ξενισθης ἀκούων τὸ ἰστέναζιν ἰάλεμοι ' πολλὰ γὰρ τοιαῖτα παρὰ ποιηταῖς εἴρηται. Gu. Io35. ἐστέναζον οἴκοις : οἱ δὲ θρηνοι ἐστέναζον ἐν τοῖς οἴκοις.
δύσγνωστα μαντευομενην. απερ αγνοοῖν τι. οἱ Θη3αῖοι και ἐναντίως αυτοῖς χρω-
ἐστὲ ναζον τοῖς ιικοις πενθῶσαι αἱ μεν τα
279쪽
ενιοι δε ουτως, οι δε ιάλεμοι των παρθενων και των μητέρων ε στεναζον ἐν τοῖς οἴκοις πενθουσαι αι μεν τα τεκνα, αι δε τους ἀδελφούς. A. B.M. I. εστεναζον καὶ ἐστενάζοντο οι ιάλεμοι θρῆνοι των μητέρων και των πατέρων δια την βοην και την μουσαν και την λαλιὰν της
λωνι ἄδεται. η ουτως. ἐστέναζον ιάλεμοι των πατέρων και των μητέρων, ητοι την θρηνητικήν. το γὰρ ω το σχετλιαστικὸν λέγεται και ιω και ι . ευρίσκεται γὰρ ἐν τοῖς ποιηταῖς ουτως, δη ιε, ως τὸ
ψιλουται, επἰ δε παιάνων δασύνεται. Λ. B.M. I. αυτοῦ του εποίουν, lo
Kῖον βοάν: ἡ θρηνητικὴν, ἡ λοξὴν, διότι και τω Λοξία Ἀπόλλωνι
τοιουτος υμνος δετο. καὶ τὸ αἴνιγμα τοιουτον ῆν. m. 33. α νιστικήν. idena. παιάνιον φωνῆν. παιὰν δέ ἐστιν ασμα αδόμενον επὶ καταπαύσει λοιμου η δεινων τινων. B. Fl. 33. ει μ εν συνταχθῆ βοὴν ιεῖον αντἰ τοῖ λοξὴν, συντακτέον ουτως, δια τὴν βοὴν τὴν χοἰ A,' εἰ δ' αλλως, ἄνευ προθέσεως. H. 33. Io 38. αλλος ἄλλον επωτότυζεν : ἄλλος ἄλλον εθρήνει, ό στε
ναγμὸς δε καὶ ἡ ἡχη βροντῆ υπῆρχεν ἄμοιος. I. ἄλλος ἐπ' ἄλλου
sed habet in scholio ad liῖον μελος. ut inodo diximus. In A est hila, βοάν : θρηνητικην βιην. επι μὲν οιν θρη
280쪽
πάσειεν ἡ Σφιγξ τινὰ των ἀνδρων ἀπο της πόλεως, θρηνος και βοη
5 Οἰδιπους εις τηνδε την Θηβαιων γ ν εν ἀπιστολαῖς ΓΠυθίαις καὶ ταῖς του ΓIυθίου, ἀσμένοις καὶ χαίρουσι τοῖς Θηβαίοις τότε, δια τοθανατωσαι την Σφίγγα, πάλιν δε και υστερον ἄχη ἴπηρξε διὰ τὰς γεγενημένας απ' αὐτου συμφοράς. καλλίνικος δε καἰ νικητης ων των της Σφιγγος αινιγμάτων συνάπτει ὁ τάλας τη μητρὶ γάμους δυσ- ο γάμους, παρανομωτατοι γάρ) μαίνει δε καὶ μολύνει εκ της τοιαύτης παρανόμου συναφης την πάλav. αμείβει δε καὶ διέρχεται τηνπρὰν δι' αἱμάτων καὶ δια φάνων καταβαλων ό μέλεος τα τεκνα εν ἀραῖς εις αγωνα μυσαρον καὶ βδελυρον καὶ ἀδελφοκτόνον, τουτε στικαταρασάμενος τοῖς παισὶ δι' αἶματος την αρχην λαχεῖν εις παε- , 5 μον τε συνηψε, δι' οb πολῖς φίος γίνεται καὶ κινδυνεύουσιν ἱπ άλλη γ καὶ αυτοὶ φονευθηναι. ἀγάμεθα, ἀγάμεθα και θαυμάζομεν σφοδρα ό γὰρ των ονομάτων τούτων διπλασιασμος υπερβολην θαύματος δηλοῖ) τον Κρεοντος υιον Mενοικέα, ἔστις οἴχεται καὶ επορεύθη επὶ θάνατον αὐτόχειρα υπὲρ της πατρωας γης, λώπων μεν καὶ 2o καταλείψας του αυτοῖ πατρι Κρεοντι γόους. ἀπαραμύθητα γψ στε - νάξεται δι' αυτονὶ θησων δε τα ἐπτάπυλα κλεῖθρα της γης καλλίνικα,
τουτέστι την επτὰ πύλας εχουσαν πάλav των Θηβαίων νικησαι ποιη-
σων, ως ἔφη ὁ μάντις. γενοίμεθα, γενοίμεθα καὶ ὐπάρξαιμεν εὐτεκνοι μητέρες ἄδε καὶ οἶτως, τουτεστι τοιούτους παῖδας ποιήσαιμεν, 5 ώς υπὲρ της αὐτων πατρίδος, ην δέη, εἰς θάνατον εαυτοῖς εκόντας διδίναι. γενοίμεθα, ω ΙΙαλλας καὶ Ἀθηνῶ, η τις κατειργάσω καὶ διεπράξω αἱμα καὶ φόνον λιθοβολον και δια λίθου βολης γενόμενον τοῖ ἐν Δίρκη δράκοντος. πως δε τοῖτο εποίησας; όρμήσασα επὶ