Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

발행: 1863년

분량: 420페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

95 I. κλεινάς τε Θηβας : το θήσει απο κοινου. και τας Θήβας κλεινὰς θήσει. B. ἐνδόξους. θήσει ἀπο κοινου. Gr. I. τοῖνδ' ἔλοῖ δυοῖν πότμοιν'. τοῖν δυοῖν πότμοιν τον ἔτερον ελον, ἡ του παιδος τεθνηκότος σωσαι την πόλιν, ἡ της πόλεως καταστραφύσης σω- σω μὲν τον υἱον, ου μην οὐδ' αυτον σωσεις' μετ' ου πολυ γὰρ και θ υτος μετα της πόλεως απολῶται. A.M. r. τούτων των δύο πότμων ενα ἐπίλεξαι, ἡ τ του παιδος σωτηρίαν, η της πόλεως. πότμον δε λέγει την ύμαρμένην. C. ἀπο των δυο δυστυχιων πρ κρινε την ἐτέραν, η τον παῖδα σωσον, η την πόλιν. I. ελου : ἐπίλεξαι. M. Gu. IOτοιδ' ελου δυοῖν: τούτων των δύο δυστυχιων, πουν του καταστρα φηναι την πόλιν, η τον σον παῖδα ἀποθανῶν, ελου, πουν πρόκρινε, εὐεξαι την ἐτέραν η γαρ τον σον παῖδα σωσον καὶ ἄφες δηλονότι

953. τα ρον παρ' ἡμανο ηγουν τοῖς λόγους πάντας, ους ἡνδυνατον ρηθηναι παρ' ἐμου ἔχεις, ἀκούσας δηλονότι. Gr. Bar. οἱ παρ' ἡμων λόγοι ταύτην Ἀρουσι την ἔννοιαν. Gu. πάνθ' ἄσα παρ' ημων ἐβούλου μαθῶν εχεις, αντι του ἀκηκοας καὶ κατέχεις. I. a

τον οἶκον. GR προοδοποιοῖ, θύγατερ, προς τον οἶκον. οστις δε μα-τικη χρηται τέχνη μάταιος ἐστιγ' ην μὲν γαρ τύχη δηλωσας μισητα, ἐπαχθης ἐγώκτο, ἐκείνοις δηλονότι ων χάριν τας μαντώας ποιηται' - δῆ δε τοῖς χρωμένοις λέγων υπο συμπαθείας αδικῶ εἰς 25τους θεοῖς ψευδόμενος και κρύπτων το ἀληθὲς, καὶ μη διάδηλον ποιωντην δύναμιν αυτων καὶ την δωρεάν. τον 'Aπόλλωνα δε μόνον πρέπει χρησμὸς διδόναι τοῖς βροτοῖς, ος ου φοβῶται τινα. I. 954. οστις δ' ἐμπύρω χρηται τέχνη: τη μαντικη τη διὰ πυ

262쪽

SCHOLIA

ρός. M. μαντικη. B. Gr. το εἶδος ἀντὶ γένους γένος γὰρ ἡ μαντι , εἶδος ταυτης το δια πυρὸς γνωναι το μέλλον. GU. 955. μάταιος . ἄκαιρος. GR ην μέν: ο μέν ἀντὶ του γάρ. B.M. ἴπάρχει. Gu. εχθρα σημνας : καθὰ το φίλος λέγεται 5 μὲν ἐπι του φιλουμένου, λέγεται δὲ και ἐπὶ του φιλοῖντος, ουτωκαι το ἐχ Φός ἐνίοτε μεν λέγεται επι του ἐχ Φαίνοντος, ἐνιοτε δε ἰπὶ του προς ου ἡ εχθρα. Gr. Leul. σημήνας'. δείξας, μαντευσώμενος. Gu.

956. πικρός: ἐχ'ρός. M. io 957. -τοῖσι χρωμένοις λέγων : ψευδη λέγων υπὸ της ἐλεημοσύνης τουτοις μαντευομένοις. M.T. Fl. 33. ψευδῆ δε λέγων

τοῖς Πωμένοις αυτω, πουν τοῖς μαντευομένοις, - οἴκτου ἀναπειθίμενος δηλονδει. Gr. H. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76.958. ἰδικεῖ τα των θεω9: αντι του ἀδικεῖ εἰς θεους ψευδόμενος I 5 και κρυπτων τὸ ἀληθές. A. H. M. τα των θεων κρυπτων δηλονότι καιμη διάδηλον ποιων την δύναμιν αυτων και την δωρεάν. Gr. 959. θεσπιαδεῖν ζ μαντεύεσθαι. M. 96O. Κρέον, τί σιγας: ω Κρέον, τί σιωπας, την φωνην ἄηχον ἐπισχων και ουκέτι φθεγγόμενος; ώς εἰ ἔλεγεν, ου σιωπης σοι et o καιρος ἀκούσαντι τοιαυτα, ἀλλα βουλεύσασθαί τι και πρῆξαι. κἀγωσοι ουδὲν ηττον συναλγω. ἀλλ' ου σιωπης, βουλης δὲ μἀλλον καιρός ἐστιν. διὸ εδει λέγειν σε. A. D. C. M. I. Κρέον τί σιγα ς'. ιδων ό χορὸς ἄφθογγον υπ απορίας Κρέοντά ψ σι, τι σιωπας, ω Κρέων; ου γὰρ καιρὸς σιωπης, ἀλλ' ἐπειδη τοι- af αῖτα ηκουσας, δεῖ σε βουλεύεσθαί τι πράξειν' και γὰρ κἀγω ταύταἀκούσας ουδὲν ηττον ἡ συ εκπληττομαι, αλλ' οὐχ υοιμοι νυν καιρον ἔχειν τηι σιωπην. Bar. G I. σχασας : αποκλείσας, αποκόψας. M. κρατησας. B. rec. με

263쪽

ταφορικως ἀντι του ἀποκόψας και ἀποκλείσας. ἄφθογγον δε γηρυν ἀντι του ἄηχον. A. H. I. ἐκ μεταφορῆς των ἐρεσσόντων. σχάσαι γὰρ το κρατῆσαι την των κωπων εἰρεσίαν. Gu. παυσας. Gr. ἐπι- ων, χαλάσας. Gu. ἄφθογγον : ἄηχον. M. ἄφωνον. Gu. 96 I. πάρα: ἀντι του πάρεστι. M. S962. δηλον : λείπει το πρῖγμα, δηλον το πρῆγμα. B. I. δῆλον οι γ εμοι λογοι: οηλον οτι Ουοεν αλλο η οπερ ρι εμοι λογοι, ωστεμη προσθεῖναι τον υἱον τη πόλει σφάγιον. C. H. 33.

εις ταυτην ελεύσομαι την συμφορὰν, ηγουν εις τουτο το δεινὸν ωστε Ιοεκδοτον ποιησαι τη πόλει τον ἐμον παῖδα σφαγησόμενον. Gr. εγωγὰρ οὐδέποτε εις τοῖτο της συμφορῆς, αντὶ του εις τοιαυτην συμφοράν, ἀπελεύσομαι, ωστε παραθειναι τη πόλει τουτον σφαγέντα, ἀντι του ωστε σφαγιασθηναι ἴπερ της πόλεως. πῶσι γὰρ ανθρωποις

ὐπάρχει φιλότεκνος ὁ βίος, ηγουν πάντες ἄνθρωποι τα ἔαυτων τέκνα i5 φιλοῖσι, ουδέ τις ἄν δοίη τον αὐτοῖ παιδα, ωστε φονευθηναι. μη ἐπαινείτω μέ τις λόγους εὐλόγους λέγων, τἀμὰ τέκνα συμβουλεύων με κτείνειν. ἐγω δε θνησκειν ἴπερ πατρίδος ετοιμός εἰμι, ἀπολυόμενος αυτην των περιεστωτων κακωκ εν γη γαρ ἐγκαίρω καθίσταμαι. ἀλλ' ἄγε, ω παῖ, προ του την πόλιν μαθε ῖν, τα ἀπαίδευτα του χομάντεως ἐάσας χρηστηρια, φευγε λίαν ταχέως της χθονος ταύτης ἐλευθερωθείς. λέξει γὰρ τοῖς ἄρχουσι και τοῖς στρατηγοῖς ταλα, ἐπὶ τὰς επτὰ πύλας καὶ τους λοχαγέτας παραγενόμενος. και ἐὰν προφθάσωμεν. υπάρχει σοι σωτηρία ἐὰν δε ὐστερηθης, ἀπωλόμεθα ἀποθανη γάρ. I. as

264쪽

262 SCHOII Α

λοτεκνον γην ζῶσιν, αντὶ του μετὰ του φιλειν τα εαυτῶν τέκνα ἀνυουσι την γην, τουτέστι φιλοτεκνοι ει σιν' ομοιον ἄσπερ αν εἴ τις εἴποι, αμελη γην ζῶ, αντι του μετὰ ἀμελείας ἀγυω την λην, του-5 τεκνος, ἀλλ' οι την γην ζῶντες εν ἀμελεία και φιλοτεκνία, ουτοί εἰσιν εικότως αμελεῖς και φιλότεκνοι. Gr. N. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. MOSq. 966. δοίη κτανεῖν . εις το φονευθῆγω. M. GII. ηγο- εις τοκτανεῖν αυτον τινα' ιμοιον τῶ νηυς ποταμὸς πιεῖν. Gr. Cant.1 o Flore. si lem. 967. μη μ ευλογείτω : καλολογείτω. H. rec. ἐπαινείτω. M. ώς δόξαν μέλλοντα ἔχειν τον υἱὸ9 υπὲρ της πόλεως δέδωκότα. M. Tώς - ρ της πόλεως τον υιὸν δεδωκότα. B. επαινείτω, μεγαλόψυχον λεγέτω. Gr. επαινείτω λέγων ώς σωτηρ εσομαι της πατριδος, i5 εἰ προείμην τον παῖδα. Gu.

θνησκειν ετοιμος' ἐν καιρου γάρ ἐσμεν του αποθνησκει γ' γέροντες ἐσμέν. A.M. γηοαιῶ. B. ἔραν και καιρὸν ἔχοντι του θανάτου.

B. C. M. αυτος δ' εν ψαίω ζ εγὼ δε αυτὸς, φησὶν, ἐν τῶ καιρω της ao τελευτης ἴπάρχω, γέρων ἄν. C. M. ἐγκαίρω, πρὸς τελευτην ἐπι -

εσταμεν : N. ῖσταμαι. B. 969. ἐκλυτήριον ζ λίτρον υπερ της πατρίδος. B.M. ἀπολυ - ριον, ἴαμα κοιμῶν, ἀπολυόμενος την πατρRα των περιεστώτων αυτη

265쪽

κακων. C. H. 33. η λυτηριον υπερ τῆς πατρίδος. m. 33. ελευθερωτήριον. Gu. εις ελεσθερίαν, εις λύτρωσιν. Gr. Bar. MOsq.97o. ἀλλ' εια : αγε δη. Μ.97 I. ακόλαστ'. τα τολμηρα και προπετῆ, τα μη υποπίπτοντα κολάσει, μετ' εξουσίας λεγόμενα. A. D. C. M. ἀνεξέταστα, αβασώ 5νιστα, τόλμης γέμοντα. C. M. τα ἀπαιδεύτως και χωρις συστολης λεγόμενα. Gr. m. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. MOSq. ἀζητητα, τολμηρα, προπετῆ. H. 33. εάσας ζ ατελῆ. C.

973. λεξει γὰρ ἀρχαῖς : τοῖς αα ρυσι δηλονότι. A. B.M. τοῖς

ἡγεμόσι, τοῖς βασιλευσιν. C. M. ηρκει ουτος' o γαρ επιφερό- IOμενος περιττός εστιν πύλας εφ' επτὰ και λοχαγετας μολων. B.C. M. 97 λοχαγετας μολων : επι τους στρατηλάτας μολων. C. M.

975. φθάσωμεν . προλάβωμεν. B. M. 976. ὴν δ' υστερησης : εναντίον το υστερειν πω προφθάνειν. Gr. SCant. ἀπολειφθῆς. Gr. H. 6. 9. a I. 56. 59. 76. ηγο- βρα δύνης. M. Gu. υστερος φαυς. Gu. H. 33. 977. π,ῖ δῆτα :- λοιπὸν φύγω, εἰς τίνα πάλιν, ὼς τίνα των

978. -ου Uον '. που ἔ ἄπου μακρὰν μάλιστα τῆσδε της γης ao D. I. εκποδων : αντὶ του μακράν. B. M. GL979. οἰκοῖν σε φράζειν : πρεπον σε λοιπὸν ἄπου πορευθῶ λεγειν,

266쪽

εκπληρουν δ' ἐμέ. I. ἐκπονεῖν : ἀυτι του ἀνυειν, εκπληρουν. n. ἀνυειν, πληρουν. M.

98o. ποῖ με χρη : ποι με χρη ἀπελθεῖν τους Δελφους διαβάντας

- εις την των Αιτωλων γην. -εκ δε τῆσδε ποῖ περάσω ς ς την 5 γην των Θεσπρωτων. Gr. Cant. Δελφους περάσας : παρελθων τους Δελφους φευγε. M. ποῖμα πη μολεῖν : εκ των Δελφων δηλονότι. εις οὐδ ν δε πήσιμον τοπογραφεῖ μῆλλον δε αντον ἰυῆν σκοπειν ἴπως των πολεμίων παρακαθεζομένων λήσεται ό Mενοικευς φευγων. A. D. C. M.Τ. I. πε-ioράσας : διαβάς. Gr. διελων. Gu. πῆ με χρη . ἡ συνταξις ώντως,εκ δε των Δελφων πῆ με χλ μολεῖν. C. 98 i. Αἰτωλιν εἰς γην: ἴνομα ἔθνους ἀπὸ Αιτωλου οικιστου. C. M. ἡ λεγομένη Βοντιζα, ἐπισκοπῆς Ναυπάκτου. C. εκ δε τῆσδε :εκ της Αἰτωλίδος γης. M. is 982. Θεσπρωτὸν ου ς: ἔθνος Θεσσαλίας ἀπὸ Θεσπρωτου του

λεγομένην Δρυνόπολιν, εις τον τόπον, ἔνθα Πδρυται ἡ σεμνὴ Δωδώνη. Gr. Bar. Leid. Θεσπρωτοι ἔθνος πλησίον της Δωδωνης χωρας τουτο γὰρ λέγει βάθρα, οἱονει θεμέλιοι και ἄροι. Gu. Har. Lere .ao Mos l. σεμνὰ Δωδωνης βάθρα : τα σεβάσμια της Δωδωνης θεμε λια. B. I. σεμνὰ βάθρα λέγει, ἡγουν σεβάσμια, δια το ἐκεῖ Διὸς

ἱερὸν και την λαλοῖσαν δρυν και μαντευομένην. GU. Bar. Δωδώνης : Δωδωνη τόπος Λευκαδος πλησίον του αιγιαλου. C.

267쪽

ἐν τῆ Θεσπρωτεία, φησιν, ἄπου τα της Δωδώνης βάθρα' Δωδώνη γάρ εγγυς Θεσπρωτείας, ἐν ἡ Διός ἐστιν ιερόν. A. C. M. 983. ἔγνως . ἀποφατικῶς, ἐγνώρισας. M. τι δῆτα ρυμα'. φύ- γμά μοι γενησεται, Ο ἐστι ποια με πόλις δεξαμένη σώσει. B.

M. I. τι πρῆγμα γενησεται εις ερυμ, αντι του ασφάλεια γενη- 5σεται; Gr. Cant. φυλακη και ασφάλεια κατὰ πην οδόν. Bar.

984. πόμπιμος ό δαίμων : οδηγήσει σε ἡ τυχη. Gu. I. οδηγὸς ό θεὸς, ό Ζευς, δηλονότι διά των αυτου χρησμων. Gr. Bar. ό ἐκεῖσε

θεὸς ό Ζευς - μαντευεται ποῖ δεήσει οικε A. B. C. αυτὸς, φησιν, όενταυθα θεὸς Ζευς παραπέμψει σε, χρησμω δηλώσας δηλονότι σπου Φοδει σε σταλέντα σωθηναι. C. M.T. χρημάτων τίς πόρος ζ τις ευπορία. I. ευπορία. Gr. αφορμή. Gu.985. ἐγὼ πορεύσω '. αντι του πέμψω χρυσόν. I. συν σοὶ ἀποπέμψω, ἀποστελῶ. εἴποι δ' αν τις, εως ου ἀποστείλη τον χρυσὸν, πόθεν εξει τὰ αναγκαῖα εφόδια ; A. B.C.M.T. i5ευ λέγεις καλως λέγεις, ω πάτερ. ἀπέρχου δη. I. 986. ώς -ν πρὸς κασιγνήτην ζ εκ παραλλήλου' ἡ ἡ εις περιττή. I. πρὸς τὴν σὴν αδελφὴν ἀπελθων, την Ἱοκάστην λέγω, ἔς πρωτα τον μαστὸν εἶλκυσα πῆς ἐμῆς μητρὸς στερηθεὶς καὶ ορφανὸς γενόμενος, χωρισθεὶς εκείνης συνταξάμενος αυτῆ ἀπελεύσομαι καὶ 2o διατηρήσω την ἐμαυτώῖ v. Gr. ἀπελθων ώς πρὸς τὴν σὴν

αδελφὴν, -ν ηοκάστην λέγω, 8στινος πρωτον εἶλκυσα τὸν μαστὸν, στερηθεὶς της μητρὸς και χωρισθεὶς ορφανὸς προσηγορήσων και χαιρετίσων αυτὴν ἀπελεύσομαι καὶ σώσω τὸν βίον, τουτέστι μετὰ το1.-τη βάθραJ Sic A.M. In C.

φυλαγμα-J In H. I. haec ad juncta sunt scholio v. 98 a. post

Haec puri phrrasis est et lain in T. 5.6. 9. a I. 56. 59. 76.

268쪽

266 SCHOLIA

προσειπειν εκείνην φευξουμαι και σωθήσομαι. Gu. προς τῆν σὴν κασιγνήτην 'Iοκάστην ελθων, ἔστινος κατ' ἀρχας τον μαστον ελλασα, τῆς μητρος στερηθεις και ορψανος γενόμενος, προσαγορεύσων εκείνην και σννταξόμενος απελει σομαι διατηρησων την ἐμαυτοῖ ζωήν. I.

5 Ἐναντίως ιστορεῖ Σοφοκλῆς' ροτα γὰρ θάνατον τοῖ Mενοικειος ἡ

μήτηρ αὐτοῖ ζῆ, ῶς εν Ἀντιγόνη φησὶ Ρ και μην ψω δάμαρτα τ

Κρέοντος ' A. B. C. Gu. I. ώς σὴν προς κασιγνήτην ζ προς την -ναδελφεν απελθών' πλεονάζει γὰρ το ώς. B. C. M. P. 'Aλλως. πρωτον, φησὶ, προς την σὴν αδε ἡν θέλω απελθεῖν, ἡτις με ἀνέθρεψε ro στερηθέντα τῆς μητρός. A.C.M.T. 989. προσηγορήσωM. προσαγορεύσων, συνταξάμενος αυτῆ, ἀπο- χαιρετίσων παρὰ τοῖς κοινοῖς, ἀπελευσομαι και διατηρήσω την Ῥαυ- του ζωήν. Gr. προσηγορήσων εἶμι αυτ ν και σώσων τον βίον. Aλλως. σώσω9 15 την πόλιν. ου γάρ ώς ό πα-ρ ωετο. B.M. I.

S. ἘναντιωςJ οἰ adclit I. In B. C. selaolion hoc post proxiuium legitur scholion, et in C. quidem sie

sed filium intelligit Sophocles Hae-n ona, non Menoecea, cujus nulla fit in Antigone Sophoclis naentio: versu I3 in Occitiisse ilicitur Euri'-ssice κωκύσασα μίν l του πρὶν θανόντος Μεγαρέως κλεινὸν λέχος ibi soliol. οἱ

δε φασὶ του Μενοικέινς του ἀποσφάξον-

τος ἐαυτω πρότερον γαρ Μεγαρεῖς ἐκαλεῖτο. haec nullo teste nituntur. Sed pro patria tan en Mite mor tuus jam erat Menoeceus. cluam evenirent in Sophoclis Antigone narrata. V UAILCK. ib. του του -1. A. Gu.ὶ μενοικέως

269쪽

99o. ἀλλ' εἰα χώρει : αλλ' ἄγε δη, σπεῖσον. ἄπελθε ' μη συ

σαυτον εμπόδιζε προς την σωτηρίαν. Α.B.M.I. 'Aλλως. μη τοσον, μον το κατὰ σε, μη γενέσθω κώλυμα. I. 99I . IOI 2. γυναικες, ώς ευ πατρός λίαν καλῶς ἀπο τουεμου πατρος ἔλαβον τον φόβον κλέψας λόγοισιν, ἀπατησας αυτον 5 λόγων ἔστε τυχεῖν ἐκείνων α βούλομαι. Gr. J γυναῖκες, λίαν ἐπιτηδείως και καλῶς ἐξέβαλον τον φόβον τοῖ πατρος, δια λόγωναπατησας αντον, οῦστε τυχεῖν οῦν βούλομαι ' ἄστις ό πατηρ φυγαδεύει και υπεξάγει της πόλεως, της ευτυχίας ἀποστερῶν με και φόβωδίδωσιν εμέ. καὶ συγγνώμης ἄξιον το πρῆγμα τῶ πατρὶ, το καT Ioεμὲ δ' οὐδαμῶς συγγνωμην ἔχει, το γενέσθαι προδότην της πατρίδος ητις ἐγέννησέ με. ῖνα ουν γνῶτε, ἀπελεύσομαι, και σώσω την πόλιν, την δε γην δώσω, ωστε ἀποθανεῖν υπὸρ τησδε της χθονός. αἰσχύνης

γὰρ αξιον, εὰν οι των μαντευμάτων ελεύθεροι καὶ ὐπὸ των θεῶν μηαναγκαζομενοι οὐκ αναβάλλονται ἀποθανεῖν παρὰ πόλεμον στάντες, 35και υπὲρ της πατρίδος ἔμπροσθεν τῶν πύργων μαχόμενοι, εγὼ δε, πατέρα και αδελφον προδοῖς και πόλιν την εμαυτοῖ, ώς ανανδρος ἔξω της χθονὸς ἀπελεύσομαι' και ἔπου αν ζῶ, κακότροπος φανησομαι. οὐ ποιησω τοῖτο, μὰ τον μετ' ἄστρων Ζηνα, ἔστις τους ἀναδοθέντας ποτὲ εκ της γης σπαρτοῖς δεσποτας και βασιλεῖς τησδε της γης - γκατεστήσατο. ἀλλ' απελεύσομαι, και στὰς εκ τοῖ ἄκρου τῶν επάλξεων, και σφάξας εμαυτον εις την θαλάμην την σκοτεινην τοῖ δράκοντος, οπου ό Τειρεσίας διηγήσατο καὶ παρήνεσε φονευθηναι, ελευθερώσω τηο γην. I. 992. κλέψας λόγοισι : απατησας, παραλογισάμενος. το εξης, a S.IM, a βούλομαι τυχεῖν. M. 993. O. μ εκκομίζει : εκπέμπει, την πόλιν της ευτυχίας ἀποστερῶν. A. M. φυγαδεύει, εκπέμπει, υπεξάγει της πόλεως. της ευτυχίας ἀποστερῶν με. B.

Idem supra vv. εξεῖλον φόβον V. 99 l . habet: ου γαρ, ως ὁ πατηρ προσέταξεν. τως ἐποίησεν. MATTH.

ex A. M. b. μη σῖ-σωτηρία, J Similiter in GI. μὴ σεαυτον ἐμποδίζε ἀπο πης σωτη- ρώς σου. In B. ree. gl. μηδεν ἐμποδίσμ εαυτόν. In A. μη ἐμπόδιζε την

σην σωτηρίαν.

270쪽

268SCHOLIA

994. δειλία δίδωσι : λείπει το εμέ. B. M. 996. ἐγείνατο : ἐγέννησεν. M. 997. ως ουν : L' OL. M. 998. ἐπιχείρημα ἀπο του ἐλάττονος. Gu. 5 999. οι μεν . λείπει το ει, ει οι μεν ἄνευ μαντείας μάχονται, οἱον εκτὸς μαντείας, ἀπηλλαγμένοι, αντὶ τοῖ ουκ εις μαντείαν καλούμενοι. αυτος γὰρ ἡναγκάζετο δια πην μηνιν των θεων. B.C. M. αισχρον γψ ει οἱ μεν καὶ ἄνευ θεσπισμάτων μάχονται, αὐτος δε ναγκάζετο διὰ την μηνιν των θεων. A. M. θεσφάτων ελεύθεροι:ro προτροπης χρησμων εις το ἀποθανεῖν. Gr. Fl. 5. 6. 9. 21. 56. 59. 76. Obτος γὰρ Ουκ ελεύθερος θεσφάτων, ἐπεὶ ό Τειρεσίας δεῖν εἰπετοῖτον θανεῖν. Gu.IOOO. κοὐκ εις ανάγκην δαιμόνων μιγμένοιο ουκ αναγκαζόμενοι ἰπο λων υπερ πατρίδος τεθνάναι, ἔσπερ εγώ. Gu. Is IOO2. πάροιθεν ζ ἔμπροσθεν. τοπικὸν ενταῖθα. λέγεται δε και χρονικῶς εν ἄλλοις. Gr. Leid. Mos l. IOO3. πω πατέρα : εἰ γὰρ εξέλθω της πόλεως ωσπερ δειλὸς, αυτὸς μεν ἴσως σωθήσομαι, πατρὸς δε καὶ αδελφοῖ και πόλεως προδοτης γενησομαι, ἀπολωλυιας αυτης ὐπ' εχθρῶν, καὶ συν αυτῆ

Ioo6. - τον μετ' ἄστρων Ζην Ἀρην τε φοίνιον : τὀν ἡλιον φησι και τον 'Αρην τὸν τοῖ φοῖ φόνου αἴτιον. ό γὰρ 'Αρης αἴτιος 23 των σπαρτῶν, δράκοντα καταστησας αυτόθι φύλακα της πενης, ε

Hoe sola olion in I. insereturia est paraphrasi v. 991-I I 2. Post verba sp. 267, I9. - μετ

SEARCH

MENU NAVIGATION