장음표시 사용
281쪽
τουτο το ἔργον, ητοι τον φόνον, την Καδμειὸν μέριμναν, τουτέστι παρακινήσασα τον Κάδμον μεριμνῆσαι τον κατὰ του δρακοντος φόνον.
οθεν και ἀφ' ῆς αιτίας, λέγω δὴ της του δράκοντος απωMίας, ἐπέσσυτο καὶ ωρμητο εἰς τήνδε την γην τις δαιμόνων ἄτη και βλάβη ἐνάρπαγαῖς τουτέστιν ὀργισθεις ο Ἀρης ὐπὲρ του υιοῖ αυτοῖ του δρά- 5κοντος ἐπήγαγε την Σφίγγα Θηβαίοις τ αυτην γὰρ ἄτην δαιμόνων
λέγει). Bar. Gu. Io 3 Πυθίαις ἀποστολαῖς : ταῖς του Ἀπόλλωνος παραπομπαῖς. D. C. M. αντι του απο Πυθίου ο αθλιος ἀπεσταλμένος. κατὰ χρησμον γὰρ τούτου ηλθεν εἰς Θηβας. A. M.Τ. κατὰ την αποστολην του ιο Πυθιον, ἡγουν ην ἀπέστειλεν αυτον ό Πύθιος, τουτέστιν ό Απόλλων. Gr. m. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. ουκ επὶ το ἀνελεῖν την Σφίγγα ἐπέμφθη παρὰ τοῖ Πυθίου Οἰδίπους, αλλὰ πωμένω περὶ των γονέων ἀνεῖλεν αὐτω ίς τούτους φονεύσειε. και ες, φοβηθεις διὰ τον χρησ- μον ἀπελθεῖν εἰς Κόρινθον, ὼα μη τον δοκουντα γονέα Πόλυβον i5 ἀποκτείνη, καταλαμβάνει Θήβας. Bar. cxu.IO44. Οἰδιπους ο τλάμων ζ πυνθανομένου γὰρ Οἰδίποδι περ ι των γονέων εἴρηκεν αυτῶ ό θεος ίς ἀποκτεινας τον πατέρα γαμήσει την
μητέρα. διὸ εἰς Θήβας ῆλθεν, ουκ εἰς Κίρινθον, φοβούμενος μή πως
Πόλυβον φονεύσας γαμήση την Mερόπην. A. B. C. M. I. ό τλάμων : aov. ό τάλας. M. Io46. τότε μῆν ἄσμενος'. αντὶ τοῖ ἡδύς. I. δια το λῖσαι τοαἴνιγμα' ποιν δὲ ἄχη συναπτει, διὰ τον γάμον τῆς μητρὸς, καὶ τὰ
282쪽
ἐξ ανόμων γάμων' ο; νυν δια τὰς τούτου ἀρὰς εἰς αγωνα και πόλεμον κατέστησαν. το δε υστερον γενόμενον προανεφωνησεν' οὐ γὰρ εὐθύς,
ηλθε. A. M. T. απὸ κοινου το συναπτει ἄχη. M. 5 IO47. γάμους δυσγάμους . συνάφειαν γάμων δυσγάμαν. Gr.Fl. 6. 9. al. 56. 59. 76. παρανόμους, αιτίους συμφορῶν, κα- κους. Gu. O 3. καλλίνικος ων'. νικηφόρος αν των ασαφων λόγων της φιγγὸς συναπτει γάμους κακους τη μητρί. M. το ἐξης, καλλίνι-I O κος ων των αινιγμάτων της Σφιγγὸς γάμους συναπτει κακους τν μητρὶ αὐτοῖ. A. B. C. M. I.
Io 5 I. δι' αιμάτων δ' ἀμει βει : την πόλιν εξ αἱμάτων ἀμείβω.M. την πάλιν δι' αιμάτων διαλλάσσω. το δε ἀμείβει ἀμείβεσθαι ποιει, ἐμβαλων δια καταρων τους παῖδας ει'ς φιλονεικίαν. A. B.M. I. i 5 Aλλως. τὰ πρωτα κααὰ δι' αιμάτων ηψαε, δευτέρω φόνω ἐμβαλων τοῖς παῖδας διὰ των καταρων εἰς φιλονεικίαν. Λ. B. C. M. I. Ἀλλως. δια φόνων δε διέρχεται, εις μεμισημένην φιλονεικίαν λέγει δε -υμονυμ παν,ὶ καταβαλων δια των ἀρων τὰ ἐαυτοῖ τέκνα ό ἄθMος. B.
I. καταβαλων τα ἄθλια τέκνα δια τὰς κατάρας. C. M. εἰς az ρομισημένην φιλονεικίαν. λέγει δε την μονομαχίαν των αδελφων.M. ἀμειβει : κατὰ διαδοχην ἄγει διαβιβάζει .59.ὶ την πόλιν. Gr. m. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. διέρχεται. Gu.IO52. μυσαρόν ο βδελυκτόν. Gr. Florr. iidem . βδελυρόν' πολεμουσι γὰρ ἀλλήλοις. Gu. αἴτιος ο Οἴδίπους φόνων γίνεται
283쪽
28 καταβαλων τὰ τέκνα κατάραις εἰς μυσαρον και βδελυρον ἀγωγα, οναγωνίζονται - ερ της αρχῆς, ἀλλήλους καταβαλεῖν σπεύδοντες. Gu.IO53. καταβαλων ζ ἐκβαλων, ἀνελων. M. Io5 . ἀγάμεε λείπει το εκεινον. M. μετέβησαν ἐπὶ τονMενοικέως φόνον A. M. T. προσυπακουστέον το εκεινον. H. C. 5θαυμάζομεν, φησοῦ, και ἐκπεπλήγμεθα τον παῖδα ἀνταλλαττόμενον ἐκουσίου θανάτου την εἴκλειαν. A. B. C. M. P. απο τούτων ἐχρῆνευθέως ἄρξασθαι τον χορόν' εκεινα γὰρ πιριττά εἰσιν. B. C. M. I. Io5 .-Io59. ἀγάμεθ' ἀγάμεθα θαυμάζομεν και ἐκπληττό- ioμεθα τον Mενοικεα ἐκεῖνον, ος ῆλθεν ἐπὶ θάνατον υ π ρ τῆς εαυτοῖπατριδος, Κρέοντι μεν καταλείψας θρήνους, τὰς δ' ἔπταπύλους Θήβας νικηφόρους κατα- σων, ἀντικαταλλασσόμενος ἐκουσίου θανάτω τηνεύκλειαν. I. IO58. καλλίνικα θήσων'. νικηφόρα, επικρατῆ ποιήσων. C. M. i5 Io6o. γενοίμεθ' ωδε : εἴθε, φησὶν, ω δέσποινα 'Aθηνα, και ημεῖς εὐτυχήσαιμεν τοιούτων τέκνων. ώς παρθένοι δε παρθένp θεω εἴχονται, ταύτην τέως εἴδυῖαι θεόν. 'Aλλως. ημεῖς αἱ γυναῖκες. συμπεριλαμβάνει γὰρ το παν γενος τοῖτο λέγουσα. A. D. C. M. I. γενοίμεθ': κατὰ τον Mενοικέα. M. φίλαι: N. φίλα. M. ἀναγκαίως, aoεπειδὴ παρθένος. M. γενοίμεθ' ωδε : ἡγουν τοιούτων παβων υπὸρ πατρίδος ἀγωνιζομε-
Io 62. N αλλάς ζ δια τουτο την 'Aθηναν επικαλεῖται νῖν, ως γενναῖον και φρόνιμον εργον εργαζομένου του Mενοικέως. Bar. Gu. 25
a δράκοντος : λίθω γὰρ τον δράκοντα ἀνεῖλεν ο Κάδμος 'Aλυας προνοία. B. ῆτις τον φύγον τον δια λίθου γενόμενον του δράκοντος
284쪽
πεποίηκας. B. I. δοκεῖ Αθηνα συμπρῆξαι τω Κάδμου κατὰ των σπαρτων, διὸ και ἱδρυσατο ταύm v, Ογκαν προσαγορευσας τῆ των Φοινίκων διαλέerae. ἐπεγέγραπτο δε Tae kρω τουτω,
D. C. M. I. 'Aλλως. προνοια γὰρ Αθηνας λίθω τον δράκοντα ανεῖλε ν
κατειργάσω : κατ υσας, εφόνευσας. M.
Io 63. Καδμείαν μέριμναντον Κάδμον περιφραστικως, διεγεί-
io ρασα καὶ παρορμησασα εἰς εργον, ητοι εἰς τον φόνον του δράκοντος. I. εν περιφράσει τον Κάδμον. B. rec. M. I. δοκεῖJ δοκεῖ γαρ I.
τι μαται παρὰ Θηβαίοις, 'κα παρά
τοῖς Φοίνιξι. I e Phoenicio nomine, mio Casinatis Minervam honestavit, ngentium loca collegerrant, Berkello jam citati ad Steph. ByΣ. Io. Seldenus de Diis Syr. 2, 4. et
Vacare nuper etiam statuit Iablonfici Pantii et Aegvpt. 3, 3. I. Centunis vicibus o et o sueriant male perinutata; P et I in hoc ipso nomine ap. scliol. Soph. oed. TIT. V. ao, ubi Dγκαίας Pro eἰκαίας, praeter Selae- nun , Correxerunt Canteriis et Stant. ad Aesch. Theb. 37 o. praeterea , . D. in Misceli. Obs. vol. 2. P. 289. IIoruni nullus nostratin scholion in Plioenissas attigit, excitatum hanc in rem a Κulinio Rcl Pausan. et A. van Staveren in Misceli. Ol s. vol. IO. P. 3o5. Latet adpellationis ratio, ti'intra Sel lenus nescire se
fatebatur : conjectura Bocharti parum habet verisimilitii linis. Hariani reriam intelligentibiis probabili us sorte videbitur, ironaen illud D κα patria Cadmi linypia scriptum p r. a verbo p r participiuna ripa i , onca, significare potuit P
minenim et excelsain; qia aeque Graecis Ἀκρία diceretur et Ἐπιπυρ- νωιή, Minerva Cadmo sic suerat appellata 'Oγκα. Minerva quoque Πολιὼς ct Πολιοῖχος, sive 'Pυσίατολις
eadem illa designari potuit ud pellatione. Diversus, qua viget in dialectis illud verbum, excitare significationes. et in hoc genere literarum nova Couin inisci, conjecto
Φοινίκων διαψατν προσηγόρευσεν :-
285쪽
δε Mενοικευς ἔπαθέν τι ἔμοιιν αρπαγη. I. οθεν : διὰ του θάνατον του δράκοντος μηνίσαντος του 'Αρεως και ἐπιπέμψαντος την Σφίγγα
πε-ονθέ τι λμοιον αρπαγη. B. Io 66. δαιμόνων τις ἄτα: βλάβη, ην οἱ θεοι επεμψαν, τουτέστι θεηλατος. λέγει δὲ την Σφίγγα, ην ό Αρης ἔπεμψεν. Gr. Cant. Fl. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. I 67. - : : τοῖτο και ἐπὶ χαρῶς λέγεται και ἐπι φόβου θρηνου, ἐνταυθα δε επὶ χαρῆς. I. κυρει : τυγχάνει. M. IO63. ἐκ πορευετε: αντι του εἴπατε ἐκτὸς ἐλθεῖν, η ἀντι
εξελθε. A. B.M. βραδέως μοῦν ἐξέρχη, ἀλλ' δμως δε εξελθε, και 15ακουσον, ἔνδοξε γυγη του οῖδίποδος, παυσαμένη των θρηνων κώτων θρηνωδῶν δακρυων. I. δια μακροῖ : πόνου η λόγου ἀκουση.
286쪽
νυνὶ δε κεχωρισται του δεσπότου, δια τοῖτο υπονοεῖ μὴ και τέθνηκεν. A. B.C. I. IO74. πολεμίων εἴργων βέλη '. α οἱ πολέμιοι πέμπουσιν αποσοβῶν, κωλύων επ αυτὸν ἀφικνεῖσθαι. Gr. m. 5. 6. 9. 2I. 56.
IO77. μὴ τελέσει τοπ :-κοιπα τοῖτο φοβῆ' καὶ γὰρ ὁλθον, ινα σε απαλλάξω φόβου. A. B. C. M. ἀντὶ τοῖ κατὰ τουτο. το δε ως ἀντὶ του ῖνα. M. το ώς ἀντὶ του ινα, ἐλθον ινα σε ἀπαλλάξω του φόβου. I. IO78. επτάπυργοιο ἀντὶ τοῖ επτάπυλοι πύργος γὰρ ἡ ἀσφάλεια.
κλώματα των τειχων. Har. Gu. ἡγουν ἡ πόλις περιφραστικῶς. Bar.
Io 79. ἔστῶσ ἄθραυστοι : ἀβλαβεῖς, στερεα , ἄκλαστοι. ἡ δε
Io8o. ῆλθον δε προς κίνδυνον : ἀντὶ τοῖ συνέβαλον' συμβαλον- i5υς γὰρ κινδύνου διάπειραν επον. A.M. ἀνυ τοῖ συμβαλόντες τοῖς 'Αργείοις κινδυνου διάπειραν ἔσχον. Η.C. I. ηλθον δε οι περί βολοι, ἀντὶ τοῖ οι ἐν τοῖς περιβόλοις, τουτέστιν οἱ Θηβαιοι, προς αγωνα πολεμου μετὰ των Ἀργείων. λέγει δε κίνδυνον ἀντὶ τοῖ ἀγω- νος, επει ο τοῖ πολέμου ἀγων ἐπικρεμάμενον εχει κίνδυνον. Gr. Canti
287쪽
IOBI. αλλ' ό Καδμείων '. αλλ' ό των Καδμείων πόλεμος κρείσσων ἰγένετο των ' γείων. I. IO83. εἴ τι Πολυνείκους περι φιλοστόργου μητρὸς ῆθος ευχε- ται γαρ ἐκάτερον εὐτυχεῖν. ἀκούσασα δὲ περὶ Ἐτεοκλέους καὶ περὶ
Πολυνείκους ερωτα. A. B.C.M. I. I
Io 84. ώς μέλει μοι καὶ τόν : ἔτι δια φροντίδος εστί μοι καὶ τόδε, εἰ ψα φως, ἡγουν εἰ ζῆ. φάος το φως βραχυ, και Φάρος
ἔνομα τόπου. φάρος δε τὸ ἱμάτιον ενίοτε μεν μακρον, ενίοτε δεβραχυ, ὼς τὸ καλόν, τὸ ἴσον, το ἀνηρ. το υδωρ. τὸ ἀήρ, τὸ Ἀρης, ῶς δείου ται εν τῶ 'Αρες 'Αρες βροτολοιγέ, ' τὸ υμῖν καὶ ετ ερα. Gr. io Fl. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. IO85. ξυνωρις. η δυας. I. ζη σοι : ζῆ ἡ δυὰς των τέκνων
μεχρι ταύτης πῆς ημέρας. B.C.M. εις ταύτην πην ημέραν, ἡγουν μέχFι ταυτης της ημέρας. Gu. Flore. iidem . I 86.-I 89. ευδαιμονοίης'. ευτυχοίης. λέξον δε πως τους 15 Ἀργείους απὸ των πυλων ἀπεδιωξατε περικυκλούμενοι - εκείνων,ἄπως εισελθουσα εὐφράνω τον τυφλὸν Οἰδίποδα, τῆς γης ταύτης φυλαττομένης. I. πως γαρ Αργείων δόρυ: αυτη ἡ κατασκευη ουπρος το εὐδαιμονοίης, ἀλλ' ἄνω του αγγέλου εἰπόντος ώς ο Καδμιείων 'Aρης κρείσσων κατέστη τοῖ Mυκηναίου δορός, θεῖσα αυτη διὰ μέσου aoτην περὶ των τέκνων ἐρώτησιν, και μαθουσα τα λωω ῖσπερ διαπι- στουσα προς εκεῖνον τιν λόγον ἔοικεν' υπονοεῖται γαρ ἐκ τῆς τοιαίτης κατασκευῆς ἔτι ου δέχεται, φάσκουσα, πῶς γαρ ἀπεστήσασθε
τὸ Ἀργεῖον δόρυ των πυλῶν; λέξον, εἰ αληθῆ λέγεις, ῶς ό Καδμει ν
Αρης κρείσσων κατέστη τοῖ Mυκηναιου δορός. Har. Gu. 25IO87. ἀπεστήσασθε . ἀπεδιωξατε. B. rec. Gu. ἐδιώξατε. Gr. πυργηρούμενοι . φυλάσσοντες τους πύργους, ἡ υπ' εκείνων πολιορκούμενοι. ἡ φυλαττόμενοι ημεῖς, τειχήρεις οντες. B. C. M. P. κυκλού
μενοι, πολιορκουμενοι. Gr. - εκείνων. Gu. 3. ηθος Ona. C.
288쪽
Io 89. σεσωσμένης ἐν ἀσφαλεία οἴσης. Gr. Fq. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. IO9O. υπερθανων : γραφετω υπερβαλών. το ὐπερβάλλειν γενικηκαι αἰτιατικῆ, ωσπερ και το ὐπεραίρω. ἔστι δε το υπερβὰς πῆς γης
IO9 I. μελάνδετον ξίφος σιδηρόδετιν. M. μέλαιναν λαβην Ἀγν κερατίν γ, η σιδηρῶν. Ἐσίοδος μέλας ν ουκ εσκε σίδηρος.
B. C. M. I. επ' ακρων δε πυργων προς το πῶσι την πραξιν καταφανηγενέσθαι. το ἐξης, ξίφος μελάνδετον σωτηριον. H. M. I. io Io92. λαιμων διηκε : διεβίβασε δια του λαιμου αυτοῖν. Gr. m. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. διέπεμψε. Gu. ἐνέβαλε. N. 33. IO93. λοχους '. τάγματα. B. I. ἔνειμεν ζ ἀντι του τὰ τάγματα διέταεν. M. εταξεν ἄγων. Gr. Florr. iidem . λοχαγέτας ταξιάρχρους. Cunt. Gr.35 IO94. φύλακας : επιτηρητὰς και ἀποσοβητὴς των πολεμιων. Gu. δια τοῖτο επτὰ εταξε στρατηγους προς ταῖς επτὰ πύλαις, ἐαυτὸν οὐ συγκατατάξας, οπως αυτος περιερπιτο τὰς πύλας, τ νοσοῖντι μέρει συμμαχων' επάγει γὰρ Η επειδη τάσδ' εἰσεῖδεν ευτυχεῖς πύλος, ἄλλας ἐπροι παῖς σός Λ. B. C. M. P. I. 'Aλλως. ἀπο7. ἘσίοδοςJ op. Iso. de tertia
σίδημή. Dubitet forte quis ad quodnam de binis interpretumentis IIe-8iocleo pertinuerint; utrurn ad PO- Sterius σιδηραν, quia σίδηροc Hesiodo dicitur μέλας ' an Rci Prius, quo μελανδετον ξίφος ensis suisse dicitur
corneo evula praeditus, μέλαιναν λαβην εχον κερατίνην. nam σπάνιος ην ὁ σίδηροι εν τφ τότε πάλαι Πόνω, HerR-clit. Alle r. Homer. p. 45 I. milii tamen Priu' o innino placet. His autern scholinstae veri is, quae proxima posui, docte Ca aut onus utitur in Spartinni Hadrian, P. 2Ο F. cujus observatis Ian. Gebharmusciuae lana lidit i lit inepund. a. 8.
8. ἐκ' ἄκρων δε πυργων II1. M. 9. μελάνδετον ΟΠI. B. M.
B. I., λόχους in C., ἱππότας μεν ἱππόταις ετ αξε in M. I7. εαυτὸν οὐ συγκατατάξας κατατάξαι I. J και ἐαυτὶ, οὐ συγκατελεξεν
289쪽
το δι' ολίγου περγάμων απ' ὀρθιων ει σορωμων. A. IO95. εφέδρους : εφεδροι λέγονται οι των ἐν του πολέμω πιπτόντων ἀναπληρουντες τας ἐαυτων τάξεις. M. αντιπάλους, ἀνταγωνι - στάς. M. επικαθεζομένους ἄλλους ἐποίησεν, ἄπως βοηθήσωσι τοῖς 5 ἀσθενεστέροις. C. αντιπάλους, ἀγωνιστὰς ἐπικαθεζομένους ἀντιτάττεσθαι, εἰ ἐπικρατοίη το αντίπαλον μέρος. B. Gr. l. εφεδρος γὰρ ὀ ευτρεπισμένος, δύο τινων παλαιόντωv, παλαίειν τω νικήσαντι. Gr. Ibei l. Cant. ἔταξε δὲ και ἐφέδρους ετερους, ἱππότας καιπεζοῖς ώπλισμένους προς τους ἐν ταῖς πύλαις ἱσταμένους ιππότας καὶ πεζους, ινα ωσι βοήθεια καὶ δύναμις τούτοις, εἴποτε κάμοιεν πολεμώῖντει. ἐγγὸς γὰρ ἔντες τι-οις τάχιστα και δι' ολίγου εβοηθουν αν ὁρμωμενοι. ἔφεδρος γάρ ἐστιν, ἄταν τινων παλαιόντων ετερός τις ἀναμένη τον νικήσαντα παλαίσειν. Bar. Gii. ἐπαλλήλους
τούτους ἔταξεν, ἴνα, φησὶν, εἴη τοῖς νοσοῖσι τείχεσι πολέμου βοήθεια i5 ἐγγύς. Gr. Cant. Fl. 6. 9. 21. 76. 59. 76. ἱππότας μῆν ἱππόταις : ἐφ' ἱππόταις. ἡ ἐπί ἀπὸ κοινοῖ. Gii. Horr. si te in . Io 96. ὁπλίτας : πεζούς. B. Gii. I. ώπλισμένους ἐπὶ τοῖς
πεζοῖς. Gu. I 97. ως τω νοσοὐντι : οπως ἀδυναμουντι εἴη ό σος παῖς ό aoἘτεοκλῆς βοήθεια. M. τω νοσοῖντι μέρει των τειχων. I.
6. 9. 2I. 56. 59. 76. συντόμως, δια ταχέος. Gu. περγάμων νυν των τειχέων των δ λων. M. πέργαμα τα ακρωτήρια, στέγη δε τα τείχη των υφηλων. A. M. P. οἴτως πῆσαν ἀκρόπολίν φασιν. 25BN. ορθίων δὲ υ λῶν. B. λεύκασπιν '. λευκὰς ασπίδας ἔχοντα. B.M. καὶ ἀπὸ των τειχων των υψηλων. Gr. Florr. iidem .
II oo. I'ευμησσόν: Τευμησσὸς ἔρος Βοιωτίας, αντὶ τοῖ την τω Τευμησσω παρακειμένην χωραν. ἐπει πως ὁρῶν ἡδύναντο, πλέον ἐκα-
2C. ειη ε σος παῖς ἘτεοκλῆιJ Haec vertia et iniri in B.
290쪽
τον σταδίους του Τευμησσου ἀφεστηκότος των Θηβων οῦ η οὐκ εκλιπόντα, ἀλλ' μη καταλιπόντα. A.B.C M. P. I. 'Aλλως. οι μεν ἔρος Βοιωτων, οι δε, ἔτι ἔρος εν Ἀργει, εν ὐ ίπλίζοντο οἱ Ἀργεῖοι ευτρεπιζόμενοι προς πίλεμον. A. M.T. 'Aλλως. τόπος ορεινὸς, ἀπέχων 5 Θηβων σταδίους ἔκατόν. λέγει ουν οὐχ δτι Τελμησὸν κατέλιπον, πολυ γὰρ ἀφέστηκεν ) ἀλλ' ἴτι την χωραν την παρατείνουσαν του Τελμησου μέχρι Θηβων. C. τάφρου πέλας ζ πλησίον ης σου-
δας. I. I Io I. δρόμου συνηψεν : περιέλαβον, περιεκυκλωσαν, οἷον, οξέως ο επέβησαν, ἐπλησίασαν. M. και ηνωσε το ἄστυ των Θηβων δρόμου, τουτέστι δραμων ηλθεν εἰς Θηβας πλησίον εἰς τον τάφρον. δειν δε εἰπεῖν συνάψαντα προς το εκλιπόντα, καινως την συνταξιν εξήνεγκε προς ευθεῖαν. ευ ρηται δε τουτο πολλαχου, ου μίγον παρὰ ποιηταῖς, ἀλλα και λογοποιοῖς. G u. Bar. ἐπλησίασεν εἰς το ἄστυ. Gr. m. 5 5. 9. 21. 56. 59. 76. μέχρι πόλεως εδραμεν. Gu. II O2. παιανο υμνος ἀδόμενος εἰς Απόλλωνα επι καταπαυσει των
5. οἰχ εα Haec pars scholii etiam in A. M. sic scripta, αλλως praefixum in A. οὐκ ἔτι τευμησσὸν
μησσου μέχρι θηβων. Sequitur in A.
αλλως. Την χωρα, και τον τμον ἀπό θηρω, εις τευμησσοῦν ἄγουσα, καταλιπόντα και πλησιάσαντα τε της πόλεως τείχει.
hiis Graecis σουδα dicebatur : Nic.Rignitio notata Glossar. TaCt. v. λῖδα. Metiratias partim correxit in Gloss. Gr. B. Plura dedit Dueati-gius Gloss. M. et I. G. in Σόῖδα et in Xάνδαε, Xανδάαιρω et X ci Tάκιtv. Quid fuerint veteribus 4ἱ χάρακες diligentissime travidit Raphelius Annotat. in Lucae Evang. I9, 43.