장음표시 사용
291쪽
παιαν δε και σάλπιγγες παιὰν ἶμνις εις Απόλλωνα ἐπὶ ἀφέσει λοιμου αδόμενος' νυν δε παιῶνα λέγει τας ἐκατέρων των στρατευμάτων φωνὰς τὰς εἰς μάχην παρακαλούσας. γράφεται δε και παιων, ως φησιν Ἀριστείδης εν ΙΠαναθηναixae ἐκ λων ἀρξάμενοι και του φίλου παιωνοςGu. Bar. 5εκελάδουν : οι μὰν ευχόμενοι σωθηναι, οι δε σαλπίζοντες. B T. M. Fl. 33. τουτέστιν εὐχαὶ και εὐφημίαι. B. Fl. 33. αποτροπῆ
II O . προσῆγε ζ προσήρχετο. M. Νηίταις πύλαις : ἡ απὸ Νηίδος της Ἀμίονος και Νιόβης, ἡ ἐπει νέαται εἰσίν. ο-Φερε- loκυδης ἀπο Νηιδος τῆς Ζήθου θυγατρός. B. C. M. I. ταῖς ἀπο Νηίδος της Ἀμφίονος και Νιόβης θυγατρὸς καλουμέναις. Gu. H, φασὶν, ωνομάσθησαν απὸ Νηίδος της Ζήθου θυγατρός. Gr.
II 5. πεφρικότα . πεπυκνωμένον. A. H. C. M. ἐξορθούμενον ταῖς
ἀσπίσιν, ώς το ἔφριξεν δε μάχη φθισίμβροτος ἐγχείησιν. A. B. 15
πεφρικότα : φρὶξ το ἀνεστηκὸς της θαλάσσης επιπολῆς. απὸ τούτου κατὰ μεταφορὰν και ἐπι συὸς φρίξας ευ λοφιήν. καὶ ' ἔφριξε μάχη φθισίβροτος ἐγχείησι. καὶ ἐνταυθα, ἀσπίσιν πε-
D Pai san. 9. p. 727. Mnc adpella-ScHOL. Εunt x. III. tionis rationem tradit explicatius, sic ni salior emendandus: ἐν τα
χορδη ' frequens Hus mentio apud a iusicos et Plutare huni. Quae liocin sela Olio. N h. Zethi filia. apud Pausaninin nostris in exemplaribus in marem fuit trunsiarniatn: Sed in isto loco plura nunt clepri Unin. vel mutila V VALCK.
292쪽
s II O7. ἐπίσημ: ἐπίσημον. Gr. σημεῖον. B. P. Gu. IIo8. ' A ταλάντην : ἔχει γὰρ ἐν τη ἀσπιδι την 'A ταλάντην τοξευουσαν τον Αἰτωλον κάπρον τοῖς μακροβίλοις οἷστοῖς. A. C. M.T. κάπρον : ον ἐπηγαγεν Αἰτωλοῖς ποτε 'Αρτεμις λυμαίνεσθαι την σφων χωραν, οργιζομένη Οἰνεῖ θύσαντι τοῖς ἄλλοις θεοῖς, και ου τηi o Ἀρτέμβι. ἀπέκτεινε δε τον κάπρον τουτον ό Mελέαγρος. Gu. Har.ουτος ό κάπρος ἰλέγετο Καλυδώνιοι ' Καλυδων δε ορος Αιτωλιας. στορεῖται δε ως τουτον τον κάπρον ἡ 'Αρτεμις ἐτόξευσε, Mελέαγρος
δε τω συοκτόνω δορατι περι το μέτωπον πληξας ἀνεῖλεν. Gu. II O9. χειρουμένην : θηρωσαν. B. κρατουσαν, νικωσαν. Gu.
εἰς τὰς Θηβας πλησίον τούτων των πυλων. πύλαι δε Θηβων ἀπο
9. ὀργιζομενην Bur. ita. Olmi Ualck. Iaro oliri uum magum primitiis superos Oinnes honestaret Oeneus, solas sine thure relictas Praeteritae cessasse feriunt Laetoidos aras: Tangit et ira Deos. I eos scilicet legatur Laician. de Sacris c. vol. I. p. 525. 526. qui, καθαπερ ὀξύχολον γραχιον εἰς οργην ἐρεθισόμενον, εα πικραίνονταa φασὶ την Αρτεμιν δι' Οἰνέα Αἰτωλοις οργισθηναι'
ut scribit Clemens Alex. Strom. 7, P. 8 I. 26. lineo continua subji
reuia sunt Honiericomani. ἡ λάθετ' η οὐκ ἐνόησε, qui ini Eoi gerentur
sed ne hoc quidem vidit editor . in proxinais pro ἡ αυτη, restituendunt. ἡ Αυγη, Austra nomen, Crius virginitatem lumcules delimaverat: hocio Grotii discere potueriit Excerpti P. 375, ad Euripidis Augen fragiaria ent una illud aure reserentis.' MAILCK. s. ρκησεν νκισεν M. ο ΙΠροῖτος εἰς
τας Θήβαc t Thebas eoncessit, vel profectus est. halutatum: loquendi forinum, Saepe minus inteli cinna sic interpolarat recentior, εἰς Θ εας ηAθε καὶ αὐτόθι νκησε. Commentini.lOCian Ulem dana Ierentiae simillimo fuisse nuulo interpolaturn iri Graiecis 48. 7. recte temtur in e M. εσφαξεν αυτου εἰς το φρέαρ' e Prole m. ad vol. 3. Ed. lsreit. P. 25. cli selinus in cod. ni R. legi ci. και
ἔρριψεν εἰς το φ. illinc temere V. I . sit spical alii r in IIebraeo contextu
293쪽
sΠροίτου του αρχοντος, ος εξ 'Αργους φυγων ἔκησεν εν Θήβαις. οθεν ἴσχυσεν αυτων ἡ προσηγορία. A. D. C. M.T. l. II Io. σφάγἰ εχων ο ἱερεῖα εις σφαγὴν ετοιμα εαεν ἐν τωὐματι, L, εἰ πεία γεγοιτο μαντείας, ευθέως σφάξας μαντεύσηται. B.C.M.Τ. Gu. I. θυσίας. H. rec. 5I III. οὐ σημεῖ' εχων : οὐκ εχων επὶ τῆ ασπίδι σημεῖα υπερήφανα και μετὰ αλαζονείας, ώς τα Καπανεως. B. C. M.T. I. καὶ παρὰ τω Αισχύλω ' τοίαν ο μάντις ἀσπίδ' εἴκυκλον πων πάααλκον ερπει, σῆμα δ' οὐκ επῆν κύκλου ' A. B.M. r. l. 'Aλλως. οὐχ ώς οἱ ἄλλοι εχων πεποικιλμένην την ασπίδα. A. Oύβρισμενα ζ υπερήφανα, οὐχ υβρεις ἐπιφεροντα ταῖς Θήβαις. M. υπερογκα. B. C. υβριν εχοντα καὶ αλαζονείαν. ἀλλ' εχων σπλα ἄση , ἡγουν μηδεν επίσηρον εχοντα, σωφρόνως, ἡγουν εν καταστάσει αλαζονείας ἀπηλλαγμένη. Gr. Horr. Omnes. ἀλκονικά. Gu. ἀλλα σωφρονως ἄσημ' σπλαζ αντὶ του, οὐκ αλαζονείαν τινά. Is ἴσως ώς μάντις προειδὼς το μελλον οὐδὲν ἀλαζονικὸν εφρόνει.
εἰή τἀι Θηβαή etc. sunt etiam ita Ilom. ' MATTH. φασὶ,. quod in schol. pi stat K in ginno indicium Prassit grani alici recentioris rNeinst. in Plui. Aristoph. I 08. Multo rarius illud reperitur in Aug. cod. iluana in edd. VAI Κ. σφαγηνJ σφάγια A. ciui verba
294쪽
Hοιωτοῖ τάφου εκειντο, και ιυχ οτι Ἐγυγος αυτην εκτισεν οι γαρ περὶ τον Ἀ-ίονα ἔκτισαν τας Θηβας' η αρχαιων ώς αυτων πρωτο κτίστων ουσων τη πόλει. A.M.T. Uγγγια προσπορεύθη, φησιν 'Αριστοδηρος, δια το τους περι Αμφιονα και Ζηθον, τειχιζοντας τας 5 Θηβας, παρὰ τον 'sὶγύγου του βασιλεως ταφον αυτας ταξαι. Ω.γυ- για δε τα εν τάφου του 'Ω.γύγου βασιλέως. C. III 4. εν μέσω σάκει : εν μέσω του Ἱππομίδοντος σακει ενεγεγραπτοό 'Αργος ο κυων, ον πανταχοσε του σωμδετος οφθαλμοις πεποικιλθαι φασὶ, τους μεν συν ταῖς ἀνατολαῖς των ἄστρων, τουτε ιν εν νυκτι,
Ἱω' ἄπας γὰρ οφθαλμος ην. C. πεποικιλμένοις, ἐγγεγραμμένοις. M.T. FT 59. 'Aλλως. τοῖς ἐμπεποικιλμένοις. φησὶ δε του Αργον, τον της Ἱοῖς φυλακα. οικεῖον δε ὁ Ἱππομέδων σημειον ειχεν ἐγγεγραμμένον εις γψ τεκμηριον της πατρRος σημεῖον στικτον
edd., monstrat Aristo ni mentio. Inferius ad v. lII9. ex eodem tria ditur Aristo imo cur alia de BePtem portis Hoinoloidum non ine sceretur : ennulein operis partem respicit sc laoliasta Theocriti, cui dicitur Aristocimus . Θηβαῖος et Suidas in ' is , lac Zευς, Citans 'Αριστο ρον εν δευτέρφ Θηβαῖκῶν, hoc
enim Aristophanis nomini recte sui,stituit D'Orvillius in Misceli.
NOV. Vol. 3. P. IS9. Templorrum, alta multi, statuarum, Portari uulue,
στικτοῖς πανόπτην in C. 3 9. τεκμηριον- σημεῖο J σημεῖον- τεκμηριον M.
295쪽
ἔφερε της Ἀργείας βοὸς φύλακα. B.C. M. P. οἱ δὲ οἷον κατε-
στιγμένα, ποικίλα την γραφην τους γαρ οφθαλμους καταστικτους γράφουσι και φοβερόν τι αποτελοῖσι τη καταστίξει. C.T. πεποικιλμένοις, διὰ το ειναι αυτον ἄ-νον φυλάττοντα τον βουν εκ κελεύσεως της Ἐρας. A. M. ποικίλοις. Gu. I. καταπληκτικοῖς. B. I. sπυκνοῖς. Gr. Torr. πανόπτην ζ τον κύνα τον 'Aργον. Gu. I. πανόπτης διὰ το εἰναι α-νος. GU. III 6. επιτολαῖσιν ζ τοῖς μεν προς ἀνατολὰς κειμένοις ἔμμασι
βλέποντα, μυοντα δε τημ προς δύσιν θέλει γαρ αυτον οἱς μεν ἐξαγρυπνεῖν, οἱς δε καθεύδειν ἔμμασιν. Aλλως. ἰδίως ο Εὐριπίδης ενια ioμεν των του Αργου ὀμμάτων συνανατέλλειν τοῖς αστροις φησὶ δεδορκότα, τα δἰ προς ταῖς δύσεσι καταμύειν. ό μὲν γαρ Φερεκυδης αυτον επι του ἰνίου φησὶν εχειν οφθαλμὸν, ἄμα δηλων ἴτι δυο ἐγένοντο Ἀργοι. γράφει δὲ Ουτως' 'Αργος ὁ Διὸς γαμεῖ ΙΠειθω την's1κεανοῖ. του δε γίνεται Κρίασος, του δ' ' Κρευθαλίων ἀφ' ου Ἐρευ- is θαλία πόλις καλεῖται εν Αργειὶ και Φάρβας. του δἰ γίνεται Αρε-
in Arist. Pliit. p. 39.V VALCK.
leus suit, patrem nenio tamen Phor-laante in dedit: in edd. Arestor inc-naortitur e Apollod. I, I, 3. τον παυρπτην Ἀσκληπιάδης μεν Ἀρεστορ έλέγει υIA' Φ.ρεκιδηρ δε V, ου. ut i sorte non inn transponenda sunt Asclepiadis et maerecydae. In schol.
ad Euripidis Oreston V. 93o, hoe in scholio, Niobes e Iove. Di iti sci by Cooste
296쪽
στωρ, του δε 'Αργος, ω Ἐρα οφθαλμον τιθησιν ἐν τω ἰνίου, και τονυπνον ἐξαιρεῖται, και ἴφίσταται φύλακα αυτον τῆ Ἱοῖ, επειθ' Ἐρμης
Διονύσιος δε εν τω πρωτω του κύκλου βύρσαν αντον
fili iis datur Chiasus, huic Phorbas. Pherecudeis hinc clescriptis utuntur Ursitius in Virgil. Aen. i. 791. Mieullus in Ovul Met. 3, 624. parti In titioque Galeus in Apollod. P. 35. Muncker. in Hug n. Fab. 343. V AILCK. p. 293 . l. I 6. 'Νέστωρ, του δἰ Om.
2. καὶ ὐφίσταταιJ Scribendia in ar- uitror : καὶ ἐφίστησι φυλακα καὶ αἰ- τον-Ἱ42 Pherecudes ipse : κατεστησε φύλακα τι. ὀφιν in Eratosth.
cujus prima vecta turpis insidet menda : Iὼ ἡ Αρέστορος ηρῶτο τῆrum. L. Allatius vertit: Iunoni
odio erat: corrigen luna, Iερατο τῆ Hm, Iunonis erat saceras . sic
Graieci vectum illud fretiueniunt. Remae puellae dat uni ala Argivis scribit palaephatus x. Ἀ. c. 43.
Suit, hi ve casu, seu Consilio deliberii to : Διονυσιος δἰ εν Yω ά του κύκλου Sic scripta, sive potius ἐν ηυιA. non strant erroris originem. Quae prostant apiui Athen. IO. P. 432 A.
verba Plutonis leguntur ἐν-ia Yων Νίμων p. 637 D. non . ut ibi vulga.tur si xν ἐνδέκατφ' Plutonem adhi-lbenti liatebit error Casauboni :ident Athenaeus I S. P. 609 D. dixisse creditur Neanthen . ἐνα τῶν
περὶ Ατταλον ιστορικων' non vulit
Ionsius scribendum. ἐν ά et . v. A. ἱστοριων. Sed ista nillil a i Dion v-sium Sarnuim, litiem libro S. et G. res Troianas atque Homerica tru-didisse liquet ex Athen. II. P. 8ι Ε. P. 477 E. Clem. Alex. Pro. trept. P. 42. s. cujus verba Casuu- bonum tamen aliter accepisse Ine inini. de Cucto Epico docte disputantem Anim. in Athen. 7. S., circa finem. Anti luissi ina, quae qui leni Ius spectant custodem. cliui una ante Dion usi uni explicuisse cressibile est. I e hoc opere quuedam notarunt Fabricius B. G. I. P. 281. P. 799. et Wosset inius ad Diodor. Si c. l. p. 22 O. NMneru SA ., qui hic eriit in edd. fiicit ut
297쪽
ημφιέσθαι φησι, καὶ κυκλου το σωμα Πον ωμματωσθαι. ό δε τον Αιγιμιον ποιήσας φησί
Και οι ἐπίσκοποι Αργον Ιει κρατερόν τε μέγαν τε,
επιτολαῖσιν ανατολη και ἐπιτολη λαφέρει. ανατολη μὲν γάρεστι των μεγίστων αστρων των προαναβαινόντων, ἐπιτολη δὲ τῶν
ελαττονων, των μετ εκεινα. A. Crecoriter in exiguo libello de fluminibus a salsamo saepius ope Incitari libria ui 33., Archelai. Callisthetiis. Chrvsernii, Clitopliontis. Ctesiphoniis, Sosthenis : hoc quoque m ulein ille sitam prodit itulicio. UAI,CK.
τερω, περὶ Πους, --σω, ἰν 'A αντιδι δίη, την πριν Ἀβαντίδα κίκλησκον θεοιαιε ν ἐόντες κ. T. λ. Ex isto loco
liquet Epicu in suisse Poernu, criuSIil rO 2. , poeta de Io cecinerit: hinc itaque quatuor versus in scholiis nostris sunt petiti. de Isisngentes ciist rite. Patren poeinutis veterrinai nictiores critici, tu ID silent, ignorare se fatebantur: nonnulli tribuerunt illud vel Hesiodo vel Cercopi Milesio. Aegi inius
M.Τ. επιτολαῖσιν ομματα ζ ἰν-I o Herculi viceni retulerat uccepti beneficii: huic inscriptitu Poen ucomplectebatur procul dulbio bellum Aegi inii cum Iaipithis; Aegi inii filiorii pie duomana. nd quos tertius H vllii s uccossit Heraclides. historiarn. Alii ci lutein attigerunt hoc monia ; sed is iligenter egit utque elerauiter de Aeginato Henr. Valesius Emend. I, 32. quem noster tunieri locus insignis latuit et ille Stepliani: hic diligentiam non praeteriit editoris Petr. Burinanni.
3. Αργον ηει lia A. I. in Oin. C. in fine lineae.
298쪽
ταυθα ἀνατολαῖς ἀκούειν δεῖ, οὐ διαχωρίζοντας ως παρ' Η ΩΣ καιἈράτω. την πρόφασιν δε εἴσει ἀκολούθως του λεπτως ουτω γνωναι την γρα κ τεθνηκότος γὰρ του Ἱππομέδοντος, και κειμένου του ἄπλου παρην ἀδεως και λεπτοτέραν ὁραν την γραφην. A. C.M.T. 5 ομματα : τουτέστιν οι μ ν οφθαλμοἰ. ο ιτινες ησαν προς ανατολην, ἔβλεπον. οἶτινες δε η σαν προς την δυσιν, εκάμμυον. τον 'Aργον κύνα λέγει. ἐγέγραπτο γαρ, φησοῦν. ἐν τη ἀσπίδι του Ἱππομέδοντος, ἔχοντα των οφθαλμων τους μῆν ἐπὶ ἀνατολὰς των αστρων τετραμμένους, τους δε προς τας δυσεις, ὸ ς και μύειν ἐδοκει. το γαρ πίπτονται αντὶ του καμμυοντα. πανόπτης δὲ καλεiται δια το ειγαι αυτογῶὐπνον, φυλάττοντα την βουν ἐκ κελεύσεως Ηρας. C. τα μὲν ἔμπροσθεν αυτου ομματα βλέποντα ταῖς ἐπιτολαῖς των ἄστρων, τα δὲ ἔπισθεν μετά των δυνόντων ἄστρων μύοντα. M. II 17. βλέποντα, τα δὲ κρυπτοντα : ἰστέον ἔτι το βλέποντα κω15 το κρυπτοντα προς τον πανόπτην συντάσσετω, ἀρσενικά αἰτιατικαιουσαι, και Ουχ, ως φασι τινες, ουδέτερα, συντάσσοντες προς το ταμὸν, τα δε, ου συνάπτοντες τω προτέρω, ἀλλα κομματικον εκφέροντες, λαμβάνοντες εξωθεν το υπηρχον, κω λέγοντες οπω, τα μοῦνομματα υπηρχον βλέποντα, τα δε υ-τοντα. Gu. Bar. ao I II 8. ως υστερον : ωστε παρην ψαν την ασπίδα υστερον οντως εγγεγραμμένην ἀποθανόντος του lππομεδοντος του αὐτην βαστάζοντος. C.M.T. το ώς αντι του καθως ψαν ουτως, καθως ην ιδεῖν την
n3. - τάσσι,et4cJ δ. additum in Kingit editione, sive ex Bar. Rivo ex coriecturii, praecedentium verborum desectu non animadverso. et O. παρην - εγγεγραμμήνυJ παρην
299쪽
ἀσπίδα του Ἱππομέδοντος ἴστερον και διαγνῶναι τα e 1μεῖα μετὰ τὸ αυτον ἀποθανεῖν, επει πῶς ην δυνατον καλως διαγνῶναι απὸ μήκοθεν,οίς γνωρίσαι καὶ τα σηροῖα οῦ ἀλλα μετὰ το ἀποθανεῖν αυτόν. M.
ως ἴστερον : καθὰ παρην ἡμῖν υστερον ὁρῶν, ἀποθανόντος αὐτοῖ του Ἱππομάδοντος. Gr. Ι M. Mos l. 5II I9. Uμο ισιν : πύλαι Θηβων. αυται Ουτως ἐκληθησαν απὸ Ῥμολωέως του 'Aμίονος. τους γὰρ περι 'Aμφίονά φασι συν τοῖς παισιν οῦμα Κάδμου τειχίσαι την πόλιν. 'Αριστίδημος δ αυτάς φησιν ουτω κληθηναι δια το πλησίον εἴνω του μο ου ηρωος, ου την ἐπίκλησιν ἔχουσι ' κατὰ δε τους ψευδολογεῖν βουλομένους Ιοαπὸ μιας των Νιόβης θυγατέρων, υμολωίδος καλουμένης. A.B.C.
Ομολωίσιν : ταῖς απὸ Ῥμολυέως, πουν 'Aμφίονος, κεκλημέναις ηγουν Ῥμολωίδος της θυγατρὸς αὐτοῖ. Gu. I lao. Τυδενς λεοντος ωπλιστο ἀσπίδα Τυδεῖς, λέοντος δέρμα 35 ἐπίσημον εχουσαν' ἐνεγέγραπτο δε και ό Προμηθευς λαμπάδα εχων ἐν τη δεξια, ὁ εἷς των Τιτάνων, ως πρήσων την πόλιν. Gu. Bar.
λέοντος δέρος : λέοντος δέρμα ό Tυδευς εἶχεν ἐγγεγραμμένον, τημεν λαια το δέρμα, τη δε δεξια το πῖρ ἔχων. το δε Τιταν Προμη-
signo lacunae I. In M. priora veri a scholii usque ad ..ρὶ ἀμφί ,άφασι partim obliterata. Servius ad Aen. 4 47o. Thebae, risum in Boeotia a Cassino et Zetho et Amphione e sthula ' VI K. 8. ἄμα Κάδμ*J ἄμα καὶ κάδμω C. ib. δ' αὐτάι φησινJ δή φησιν αυτὰς
τὰν, ωκερ ἐδέξαντο τινες ἀπὸ του εξης. ἀλλ' ου τὸ χρῆμα τιτὼν προμηθεύς.
300쪽
θευς οντως ἐξεδέξαντο τινες, αντὶ του δόρυ εἰχεν ώς Τιτάν, αλλ' αυτό- χρημα Tιταν Προμηθεύς. B. I. II 22. Τιτὰν Προμηθεύς : το ώς προτακτεον του Τιτάν, ώς ό Προμηθεῖς ό ἀπο των Τιτάνων. το δε Τιτὰν Προμηθεῖς ουτως ἐξε-
5 δέξαντό τινες, αντὶ δόρατος εἶχεν ώς Τιτάν, οπερ ἐξεδέξαντό τινες ἀποτοῖ ἔξης. ἀλλ' αὐτο χρημα Τιτὰν Προμηθεύς. A. C. M.T.
II 23. Κρηναίαισι : ταῖς εν τη Δίρκη. B. GC. I. ταῖς αποτης κρηνης Δίρκης καλουμέναις. Bari Gu. πύλαι και αμαι
Θηβῶν, ἴσως τη Δίρκη παρέκειντο, και ἀπο ταύτης ὐνομάσθη-
II 24. Ποτνιάδες; τὰς του Γλαυκου φησὶν, άι λυσσησασαι κατέφαγον τιν δεσπότην Γλαυκον τον ἀπο Σισυφου εν Ποτνίαις της Βοιωτίας. A. B. C. M. I. Γλαυκον τὸν Σισυφου φασὶν ἔχειν Απους ουτω λυττώσας ίς καὶ αὐτον υστερον Γλαυκον καταφαγεῖν. ἔτρεφε δἰ i5 ἐν Ποτνίαις, πόλει της Βοιωτίας, οθεν καὶ τούνομα ἔσχον αι ιπποι Ποτνιάδες. εἶχε δε αὐτας επισημον Πολυνείκης επὶ της ἀσπίδος ἐυμέσω τω ομφαλω χαλκῆς, ουτως υπο μηχανης κατεσκευ σμένας,οῦστε τοῖς υποκάτω της ἀσπίδος ἱμασι κινουμένας δοκεῖν μαίνεσθαι καὶ φόβον ποιεῖν τοῖς ὁρωσιν. Bar. Gu.
θευ J Hoc scholion edicti ut in T. legitiir. Fuit etiana in M., seci ita
nd v. IIa a. Tιτὰν Προμηθεύς. II 24. Ποτνιάδες. I l 36. εἶ πως στρόφιγέ ν, VeStlςa supereunt, quinque lineis ita oblite rutis ut paucas intituri literas agnoscere liceat. 9. ωνομάσθησαν ΛIuttia . pro ὐνα-