장음표시 사용
301쪽
ΓIοτνιάδε ς'. μανικαί τινὸς δε φασι Γλαῖκον τον των Ποτνιωδωνῖππων δεσπότην πατέρα ειναι Βελλεροφόντου, ἐξ ου παῖς ἐγένετο Γλαυκος. ΠοτHάδες δε εκ ουντο, ἐπειδὴ ἐν Ποτνίαις ετρεφεν αυ- τὰς ὁ Γλαυκος. Πότνιαι δε πόλις Βοιωτίας ' Γλαυκον δε ου τον απὸ Σισυφου, ἀλλα τον Θρῆκα τον πριον. A.C.T. SI I 25. επί μα πωλοι ἐπίσημον δε ἰπι τῆ ἀσπίδι αὐτου πωλοι νικαι καὶ ἐπιτήδειοι εἰς δρόμον ἐσκίρτων ἐν κικησει, εὐστρόφως κατά τινα τρόπον στρεφόμεναι μηχαναῖς τισιν ενδοθεν τῆς ἀσπιδος υπ' αυτον τον πόρπακα. Gr. Leid. ἐφοίτων, ἐσκίρτων. I. εσκίρτων φόβω : τῶ περι αὐτὰς φάβω ἐδόκουν σκιρταν, τουτέστιν loουτω φοβεραι ὁσαν κατὰ την ἐπιγραφην ώς δοκεῖν σκιρτῶν, θέας ἀποτελουσης. στρόφιγξι δε ταῖς περιστροφαῖς του δρομου ἐν τη γραφηκεκαμμένων αυτων των τραχηλων πάνυ ταῖς ἡνίαις, ως δοκειν α θως τη ἔπισθεν του ἄπλου αὐτὰς κατέχεσθαι, ώς νομίζεσθαι τον βαστάζοντα το ἄπλον και τὰς ἡνίας αυτῶν υπὸ τον πόρπακα κατέχειν δια 15
τὸ μη ἐγγεγράφθαι τον ηνίοχον μηδὲ το ἄχη , μόνην δε πην ζεῖξιν
των πώλων, ώς και ἐν ἄρματι, ἐγγίζουσαν του λλου, και ἔσωθεν αυτην ἡνιοχουμένην. στρόφιγξι δε ταῖς ἡνίαις, καθὰ δι' αὐτῶν στρέμ- ται τὸ ἄρμα. A.C. TII 26. στρόφιγξιν : μηχαναῖς. B. rec. M. I. στρεφομέναις. 2o M. τοῖς υποκάτω της ἀσπίδος ἱμῶσι. Gu. ἔνδοθεν κυκλούμεναι:περικυκλούμεναι. M. ενδοθεν της αντυγος δηλονότι, ινα ειυ κατὰ
302쪽
μεσον της ασπίδος. Λ. B. C. I. στρόφιγξι δε τάῖς περιφοραῖς τοῖ μου. B. I. II 27. πόρπαχ -' αυτόν : τον ο αλον, Ο καλοῖσι το μώσον της ἀσπίδος. Gu. κατα το μέσον της ἀσπίδος. H. rec. I. πόρπαξ ό
5 λωρος της ἀσπίδος. H. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Mos. πόρπαξ
δε καλειται το κατα μέσον του ἄπλου υπὸ το τοῖ ψ λου κοίλωμα, δἰ ου καὶ βαστάζεται το οπλον. καλως πως υπὸ τον πόρπακα κατεχόμεναι σκιρτηματικῶς, ῶς δοκεῖν μαίνεσθαι αὐτάς. εἴη δ' - αυτῶτης τύχης οἰκεῖον και της φυγης το σημεῖον. το δε ἔνδοθεν δηλοῖ io ἔτι της αντυγος ε σωθεν, ἴνα εἴπη, κατὰ το μεσον της ἀσπιδος. ποροπακα δε τον ομφαλὸν της ἀσπίδος. εν δε τη ἀσπίδι, φησὶ, τούτουεντετύπωντο αἱ Ποτνιάδες ,ποι ουτως ακριβως ώς δοκεῖν τη ἀλη- θεία σκιρτῶν κατὰ την γραφην καὶ περιθέειν τον της ασπίδος ομ--λόν. A. C. T. 13 I 128. ό δ' οὐκ ελασσον . ό δε Καπανεῖς, ό φρονων εἰς μάχην, ηγουν επαιρομενος, οὐκ ελαττον του ' εος, του θεοῖ δηλονότι. Gri
II 29. εα ' Ἐλεκτραις πύλαις : η απὸ Ἐλεκτρυωνος του πατρὸς Ἀλκμήνης, η απὸ Ἐλεκτρας θυγατρὸς του Ἀμφίονος. ενιοι δε απὸ ao Ηλεκτρας της της Ἀρμονίας μητρὸς, ἔς εἶναι ανάθημά φασι το εν Τροία Παλλάδιον, τὸ κλαπεν υπὸ υδυσσεως καὶ Δ ομήδους. A. D. C. M. I. λλως. ἀπο Nλεκτρας της 'Ατλαντος καὶ σιόνης.ιστορεῖται δε και ἡ πιλεκτρα τρεις παῖδας εχειν, Δάρδανον, πιετι-5. πόρπαξ δε Haec in A.Τ.
σίωναJ Enaendavi perverse hunc iti
303쪽
ωνα, ον και ηασίωνα α νόμασαν, και 'Αρμονίαν, ην γημαντα τον Κάδμον ἀπο της μητρος αυτης Ἐλεκτρίδας πυλας ονομάσαι τῆς Θηβης. οἱ δὲ ἀπο ' II λέκτρας, μιας των Ἀμίονος θυγατέρων. ενταυθα ό Καπανευς λοχαγεῖ, και αὐτὸς δε διεσάφησε πην οικειότητα του σημείου αὐτοῖ. A.C.Μ.T. φασὶν Ηλέκτραν την Ατλαντος καὶ 3Ἐσιόνης θυγατέρα τρεις παῖδας κτήσασθαι, Δαρδανον, Ἐετίονα,
μογίαν, ην ἔγημε Καδμος, ητις ἀπὸ της μητρος τὰς πύλας ἐκά
λεσεν λέκτρας. Bar. G11. II 3O. σιδηρονώτοις ζ πως ουν ἀνωτέρω εἶπε λευκασπιν εἰσορω
μεν Ἀργείων στρατόν ' ἐν δε τη Ἀντιγόνη λέγει Ρ επὶ πυσεόνωτον ι ο
ασπίδα τὴν Καπανέως λεύκασπιν μεν ουν ἀπὸ του πλεονάζοντός φησι, πυσόνωτον δὲ την πολυτελη, σιδηρόνωτον δὲ την ἰσχυρὰν ασπίδα. A. B. C. M. I. χαλκενδύτοις. B.M. I.
ἐπηνοῦ - χεν, ἐπέκειτο, ἐγγράφητο ἐπὶ της ἀσπίδος ἡ-
γας φέρων ἐ-ἰ τοῖς 'οις πῶσαν την πάλιν. C. M. επὶ τοῖς Ι5τυποις δε. πουν ταῖς γραφαῖς, ταῖς σιδηρονώτοις της ἀσπίδος, ἀντὶ 7. Electrix Iovi peperisse Nμιθέαν,
tuendum. Sed Eetion ille Damiani frater multo frequentius vocatur Iasion ; Hoinero Od. s. I 25. Hellanico in Atlantide : conf. scia Ol. in Il. 18, 486. n p. schol. , Mnaseae apud Stephanum in Δάρδανος, StrRNγni 7. p. 5l A. Diodoro Sic. 5. P. 369. a O. ceterisque citatis L. IIolgienio iut Stepli. BUZ. p. 91 B. Eutiona motum, quod nostro sci O-lio traditur. luculentiis testis estscliol. Apollon. Rliod. I. 9l6. ubi dicitur Electra, prii ter H nrnio-Diunt, peperisse Δάρδανον indigenis etiam ac pellatum Πολυῶρχν' Diodor. Sic. ρογκλεπίβολο, fuisse scribit
καὶ Ῥετίωνα, ον Πασίωνα ονομέουσι.
304쪽
Hυ επὶ τῶ σιδηρε νώτω της ἀσπίδος, ην γίγας γηγενης ολόκληρον πόλιν φέρων επὶ τοῖς ἐαυτου μοις, εκριζώσας αυτην συν βία δια
μοχλῶν. Cant. Gr. II 32. μοχλοῖσιν : μεγάλοις ξυλοις. B. rec. βάθρων : των 5 θεμελίων και των βάσεων. C. N. βάθρων. θεμελίων. M. II 33. υπόνοιαν ἡμῖν : μη λάβης εξωθεν την εις πρόθεσιν εις τουπόνοιαν, ως τινές φασιν, ἀλλ' οἴτω λέγε' επην δε και Γπηρχεν επὶ της ἀσπίδος εν σιδηρονώτοις τύποις γίγας γηγενης, και εκ της γης γεννηθεὶς, φέρων επι τοῖς ίμοις ἄλην την πολιν, υπόνοιαν καὶ ὐποψίαν Ι Ο οῖα πείσεται ἡ πόλις αἴτη ' τουτέστι τὸ φέρειν επὶ τοῖς ἔμοις την πόλιν υπονοεῖν τοῖς ψῶσι παρειχε την εσομένην τη πόλει καταστρο- ν. τὸ δε εξανασπάσας βία μοχλοῖσι δια μέσου, δεικνύον καιέρμηνεῖον τὸ πῶς αυτην εν τοῖς ἔμις εφερε. τὸ δε σιδηρονώτοις ταποις αντὶ του εν σίδηροῖς τύποις επὶ των νώτων της ἀσπίδος ἐνετετ
υπόνοιαν ἡμῖν : διδούς. B. απὸ κοινου τὸ φέρων. B.M. τουτέστιν ὐποψίαν καὶ σημεῖον ὁποια ἡ πόλις πείσεται. επέκειτο γὰρ,
φησὶ, καἰ εζωγράφητο επὶ της ἀσπίδος γίγας, φέρων επὶ τοῖς ἄμοις
πῶσαν την πόλιν, υπόνοιαν διδους, καὶ τα εξης. B. Gu. I. et o II 34. ταῖς δ' εβδόμαις : τινές φασι τὰς ἐβδόμας πύλας Βοιωτίας καλεῖσθαι απὸ Βοιωτου του Ποσειδῶνος και της σοφης Mελανίππης, ἀφ' οb καὶ ἡ πῶσα Βοιωτία εκληθη. A. C. M.
q. τοῦ ν θ.-βάσεωνJ Haec in C. leguntur ad v. Ii79. ubi post vecta τὰ βάθρα της κλίμακοή perurit, βάθρα
Nobile fuit Euripidis driima inis
scripturn Μελανίππη η σοφή. utque eo titulo frequenter a veteribus esistatum ; inscriptionis rationem tradit Irionys. Halic. cujus Verba Pr
305쪽
II 36. έκατον ἐχίδναις ἀσπίδ' ἐκπληρων γραφῆ . πληρων την
πλήρη την ασπίδα ἔχων λαιοῖς ἐν βραχίοσιν ἐκατον εχίδναις υδρας. A. M. Ἀλλως. τῶ ἐκατον ἐχρήσατο αοριστως. ἡ δε συνταξις, πολλαῖς ἐχ μναις, τουτέστι κεφαλαῖς υδρας, ἐκπληρων την ασπίδα και 5 ἔχων αὐτὴν ἐπὶ τοῖς λαιοῖς βραχίοσιν. ἐκπληρων δε αντι του ἐκπληρωσας. το δε ἐξῆς, ασπίδα ἔχων λαιοῖς ἐν βραχίοσιν, ταῖς ἐκατον εχίδναμ ξυδρας ἐκπληρων τῆ γραφῆ, ἀντι του ἔκατον κεφαλαῖς. λέγει δε την υδραν' ἐχιδνώδεις γαρ ὁσαν αἱ ταυτης κεφαλαί. A. B. C. M. l. ἐχίδναις κεφαλαῖς ωφειλεν, λέγει δε ἐχ ' νως, ολον οαντὶ μέρους τιθείς' ἐχιδνωδεις δε ῆσαν αἱ κεφαλαὶ τῆς 'Υδρας.
tillii Barnes. in m gm. P. 479. Haec Melunippe Fecundum nonnullos Neptuno Fili una Boeotum pepererat: cui pleraque tamen maia trem dederunt Arnen. Ab isto Boeoto Boeotiam denonii natam cecinit Eupliorion apud Stephanum Buz. in Βοιωτία, et Ninocrittes. V VA Κ. P. 3 a. I. 22. οἶ και η πῶσαὶ ουπασα ἡ C.
306쪽
Ἀργειος ταύτην επίσημον τ' ἀσπίδι, οὐκ εχουσαν κεφαλας ε εα ἀλλ' εις εκατον ταύτας προτείνουσαν' ησαν δε αυται αι κεφαλαιεχιδνων. εφερεν ουν ἐκάστη τούτων Καδμεῖον εκ μεσου του τειχους ἀρπάκουσα. εγεγραπτο δε και η πολις εν τη ασπι δι εμπροσθεν τῆ, 5 ζδρας. εἶδεν ουν ταυτα ό ἄγγελος πεμπομενος, ως αυτος φησιν, εξ Ἐτεοκλεους κατάσκοπος, και φέρων γνωρισματα των πολεμιων εκάστου των στρανηγων τοῖς Θηβαιοις. Gu. Bar.
II 37. 'Αργεῖον αυχημ' ἀλλα γαρ βασιλευς ων του Αργους εφερε παράδοξα α, ματα μαινομενα και εναοπαζοντα τας Θηβας.
κεφαλας παμπληθεις εἶχεν. ουτω γουν όρων αντας Ηρακλης τεμνο- ρονας κοὐ πάλιν βλαστωσας εκελευσεν Ιολαω τας τεμνομενας παρα καίειν. εφερεν ουν την ασπίδα τοῖς αριστεροῖς βραχιοσι τη γραφη
τῆς 'Nρας πεπληρωμεν , και διὰ της γραψης της Tδρας εχίδναις
i5 αυτὸν εκπληρων καταγραφείσαις, δἰ δη και ανηρπαζον. A. C.M. γάρ τη υδρα Ἀργεῖοι ε σεμνύνοντο. Gu. εκ δε τειχεων μεσων ζ εκ μεσου δε των τειχων εις τύπον των Θηβων ε ορα μενων οι δρακοντες, αντι του αι κεφαλαι τῆς Ἀδρας, εφερον ταῖς εαυτων γναθοις, Θουν σιαγόσι, τὰ τεκνα των Καδμειων. Gr. Cant.
307쪽
I I 38. δράκοντες : ἴδρα Θις ηι εχsυσα κεφαλὰς ρ'. Καὶ ἄλλως. ἀπὸ της ἴδρας ερορπντο κεφαλαι πολλαὶ, α ὶ κεφαλαι της ἴδρας εχιδνώδεις. αἱ εχιδναι ἀπὸ της κεφαλης της ἴδρας ερορχροντο.
δράκοντας δε ειπεν εἶδος αντὶ εἴδους παραλαμβάνων. C. πουν αἱ εχιδναι και αἱ κεφαλοι της ἴδρας. δράκοντας εἰπεν αντὶ του εἴδους 5 εἶδος παραλαμβάνων. Gu. II 39. παρο . παρην δε ἰροοὶ ἡ ἴψις ἐκάστου τουτων. Gr. et Gu. Fl. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. II o. ξύνθημα : ἀντι του σημεῖόν τι ἴδιον εἰ επιγινωσκουσιν, - ρτου τους οικείους μη φονεύειν. λέγει δε το κηρύκειον. ταυτα δε, Io φησὶν, εἶδον απιβως πρὸς εκαστον των ταξιαρχων κηρυξ ἀποστελλόμενος. A. M.T. αγγελίαν, μηνυμα. H. rec. I. σημεῖόν τι ἴδιον εἰ επιγινωσκουσιν, ἴπερ του μη τους ἴδίους φονεύειν. B. I. ποιμεσιν λόχων : τοῖς στρατηγοῖς των ταγμάτων. B.M. I. II 4 I. μεσαγκύλοις : τοῖς ἀκοντίοις, δια τὸ κατὰ μεσον του is ξύλου τα ακόντια αγκύλον τι καὶ κοῖλον εχειν εγγλυφεν, εἰς ο εμβαλόντες τον δάκτυλον του δεύτερον καὶ τοῖν δυοῖν εκατέρωθεν κατεχον- I. rhαJ - αι sic C Soliolion
brevius in A.Μ. δράκοντες ἔφερον:
est in scholio praecedente.J Suidas in Σύ,θημα, - σύσσημον, λόγος
il . . Di,4 Hic scholion finitur in B. C. I.
308쪽
τες τακτικωτερον ρίπτουσιν οἱ πολέμοι. A. B.C.M. r. I. μεσάγκυλον εἶδος εστιν ακοντίου, ἐν μέσω τω ξυλω κοῖλον εχον, ῶς αν ἐρείδηται ἡ χεὶρ του πέμποντος, κατὰ τροπῆν τῆς οι διφθόγγου εἰς ὐ ψιλον. Gu. Har. ἐκηβίλοις ζ μακρὰν βαλλούσαις. Gr. Florr.
II 43. πετρων τ' ἀραγμοῖς : τώῖς σχισμοῖς. ἐκ δε τούτου θέλει εἰπεῖν τους λίθους τους εκ πετρων κατερροίτας. A. σχίσμασι, κλάσμ σιν ου γὰρ πέτρας ερριπτον μεγάλας ουσας, ἀλλ' εἰς μικρακλωντες αὐτὰς ερριπτον. C. M. Gu. βολαῖς σφοδραῖς. Gr. Cant. io I I 4. εκλαγξε ζ ἐφώνησε, ἡχησε. Fl. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Hησε. Gr. μεγάλως εβόησε. Gu. II 5. πρὶν κατεξάνθαι βολαῖς : αἱματωθηναι πληγαῖς. M. πρινκατα πληγὰς αἱ τωθηναι, διαφθαρῆναι. ἐκ μεταφορῆς των ερίων κατα μικρον τη εργασία ξαινομένων. C. l. κατεξάνθαι : ἀπὸ τουi 3 ξαίνω το μαστίζω. Gr. Cant. Fl. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. II 46. τί μέλλετε : διὰ τί κατ ολίγον ἀναλισκόμεθα, και ουχὶ πάντες ἐμπίπτομεν ταῖς πυλαις; A. B.M. I. ἀναβάλλεσθε. M. τί βραδυνετε μετεωρω κι- τι και διεγηγερμένου, ωστε ἐπιτίθεσθαι ταῖς πυλαις. Gr. Cant. Mos l. ἄρδην ζ ομου. Gu.eto II 47. γυμνῆτες, ἱππεῖς . φροντισταί. ἐπιστάται. M. AO . στρατιωτων ου πανοπλία χρωμένων, ἀλλα τῆ σφενδόνη, πεζοἰ, οἱ σφενδονηται, ἡ οἱ τοξόται. B. C. M.T. I.
II 8. ἡχῆς : ῆχος ἔχου. ἡχη ποιητικον, ἡχος κοινόν. ἡχω τὸ τῆς κραυγης ἀντίφθεγμ, καὶ ἔνομα θεῶς. Gr. Cant. Mos a s II 49. πολλοὶ δ επιπτον : πολλοὶ Ἀργείων ερ ἡ ν δηλονότι,
ναι, διαφθαρηναι, κατὰ μικρον ἀφανι - σθηναι, ἀπο μεταφορδή των ε ρίων. Itaque in scitolio C. scribendum su-Sp cor, προῦ, κατὰ μαρον πληγαῖς α,
309쪽
ἄνωθεν λίθοις βεβλημένοι τας κεφαλας και αἱματούμενοι επιπτον εἰς πιν οὐ μόνον δε Ἀργεῖοι, ἀλλα και εξ ημῶν πολλους αν εἶδες κατὰ γης ερριμμενους προ των τειχων ἡμιιθνητας, πάλλοντας τὰς
χεῖρας καὶ τους πόδας, και ωσπερ κυβιστητηρσιν εοικότας. η καιοπως, ιν η τουτο ομοιον τω ανω, και ειοες αν Αργειους ες ημων 5εκπεπνευκότας, τουτεστιν εξ ηρῶν ἀφηρημένους το ζην. Gu. Bar. καὶ αφ' ημῶν εἶδες αν πολλους κατα κεφαλης πίπτοντας εἰς το εδαφος προ των τειχων εκπεπνευκότας. Gr. IIII . κυβιστητηρας εκπεπνευκότας την ψυχην παραδιδόντας, καὶ επι της κεφαλης πίπτοντας. B. I. ἀπὸ του κυβη ἡ κεφαλη. iori. 59 . δίκην κολυμβητων χερσι και ποσὶ παλλομενους. Gu. II 52. εδευον ζ κάθυγρον εποίουν. Gr. m. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. εβρεχον. Gu.
II 53. ο Ἀρκάς, οὐκ Ἀργεῖος ο Ἀρκὰς γὰρ ων εν Αργει
επαιδευθη, ως εν αλλοις φησὶν Ρ Αρκας μεν ην, ελθων δ' επ' Ἱνάχου is ροαῖς παιδεύεται κατ' 'Αργος A. B.C.Μ. I. 'Aταλάντης γονος : ο Παρθενοπαιος. B. reC. I. II 54. Τυφως πυλαισι ζ τυφεσθαί ἐστι το τους οφθαλμους συγκεχυσθαι. Mένανδρος εν Φιλαδέλφοις τον Δία του μέγιστον ἐκτυφησομα καὶ ἰs Ἐπιτρέπουσιν ἰξετυφο μοῦν ουν κλαίουσα. 2o
νος πολυπλοκώτερον και μαλλον επιτεθυμ
310쪽
Tυφὼς οὐν ἡ ἐκ της ἀναθυμιάσεως, πριν ἐκπυρωθηναι τον ἀερα, συστροφή. βουλεται δἰ απὸ μέρους το πῖρ δηλώσαι εμπε σων, φησὶ, ταῖς πύλαις ώς πυρ, ἀνεβόησε μεγάλη τῆ ψω . πυρ και δικέλ
λας αἰτων. τινὸς ἐκ του τυφωνος ἐξεδέξαντο ενὸς των γιγάντων. A. B. 5 C. M. I. Γυφώς: τεράστιος δαίμων. λέγει δε κω το σφοδρον τουανέμου πνεύσαντος. B.M. I. ἡ κοινως λεγομένη ανεροζάλη. Gr. Cant. H. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. II 55. 6ρ και δικελλας ζ δότε μοι δηλονότι, ινα καταβάλωπδεών. IIar. δίκελλαν : ἐργαλεῖον μοχλευτικόν. Gu. M. H. 33.
I O κατασκάψω ζ καταβάλω, καταστρεψω. Gr.
II 56.-II 63. ἀλλ' εαε : ἀλλ' επέσχε μαινόμενον αυτον ό τοὐΙIοσειδῶνος παῖς ΙΙερικλυμενος, λίθον επιρρίψας κατὰ το κάρα μέγαν και ἄμαξαν ικανον πληρουν, λέγω ἐξέχουσαν πέτραν ἀπο των προμα- πίνων. την ξανθότριχα δε κεφαλην εις λεπτὰ κατέθραυσεν, καὶ 15 συνδέσεις ὀστέων ε σχισεν, την ἄρτι δε ξανθότριχα σιαγόνα, πουν την ου προ μακροῖ τὰς ξανθὰς τρίχας φύσασαν, ημαγμένην ἐποίησεν, οὐδε διασωσει την εαυτοῖ γην, πο- ουδὲ ἀπάξει εαυτὸν ζωντα, τη εαυτώυ μητρὶ τη A ταλάντη, τη τοξικη, τη κόρη του Μαινάλου, ηγουν τη περι το Mαιναλον διατριβούση. ἐπεὶ δε τάσδε τὰς ao ποδες εἶδεν ευτυχεῖς ὁ σὸς παῖς, επ' ἄλλας ηει, πουν επορευετο, ηκολουθουν δε εγώ. ὁρῶ δε Τυδέα και πολλους ἴπασπιστάς. Gr.
II 56. ἀλλ' ἔσχε: προς ταῖς Κρηναίας πύλαις φησὶ τον Παρθενοπαῖον υπὸ του ΓIερικλυμένου λιθοβοληθηναι Ἀριστόδημος. A. B.