Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

311쪽

Μοωντ': μεμνώα. M.I. ἐναλίου θεοῖ : τοῖ Ποσειδωνος. M. I. II 57. Περικλύμενος ονο Σ κύριον. B. M. II 58. άμαξοπληθη: δυνάμνον πληρωσαι ἄμαξαν. απο κοινοῖ δετο ἐμβαλων. B. I. γεω επάλξεων : τα ἄκρα των ἐπάλξεων. B. I. 5 προμαχώνων. D. rec. ον εἶπε λίθον, τουτο λέγει γεισσα, οντα των τειχέων. 'Aλλως. τὰς ποικίλας ἐξοχας του οικοδομηματος, ἡ τα ἄκρα των επάλξεων. A. C. II 59. - ἄτα: αμφίβολον πότερον τὰς κρῶτας εἶπεν, ηnainibus propriis e scriberuli comperi is nata latent ubique peccata. In Etum. M. p. 735, 46. legitur Ἀρισταρχος in edd. sed in M s. Loid. 'χλ literas sibi invicem iumpositis :hoc genuinum est Archilochi nomen . quo lucuna suppleri poterit in v. Ἀλφὸς p. 72. 39. παρῶ τE ...1Is. Dorvili. καρὰ τ* αρχ ἀλφαίνειν Θινε. id est Ἀρχιλόχν. p. 98, 28. M s. I eici. Ζηνόβιος Pro Zηνόδοτος, PerPeram lan En . Sed p. 7S5. 4Ι. Pro

τ. T. post etα ἄκρα των ἐπάλξεων

quae et in illo codice et in C. post

οἰκοδομήματος Sequuntur, luldit : λαμβάνεται δε καὶ ἐπι χειρων ἡ λέξις. ἁμαξοπλήθη γεῖσα δυναμένην πληρωσαι ἄμαξαν. In hac adnotatione desinit T.

nam quae tui V. II 50. notatu Sunt,

in illo eo lice fui in A.J ad V. I 9. sunt adscripta. Alitui scholion est in Gr. et Mostb ἐξέχουσαν πλραν ἀποτων προμαχεόγων, ut G r. προμαχέων,

7. η τα ἄκρα των ε πάλξεων Om. C. 9. πότερον τοῖς κρῆτας ειπεν ἡ τὰς κρῆταςJ πότερον τὼς κρῶτας εἶπεν η τὰ

κράτα Τ. LVoluit πότερον τὰς κρῶτας ειπεν ἡ τους κρῶτας,3uod ego ex A. B.C. restitui, etsi non intelligitur cluoni odo de seminino cogitari potuerit, quuin ξανθόν uchcCtum sit, quod generis est aut masculini aut neutrius.J Ualch. conjicit : τὸν κρῶτα ε εν, ἡ το κρῶτα. V ulgatani Veritui puto : κρῶτα enim pro seminino tu bitum esse. Dion strRt SCli Oialion Gu. atl ξανθὸν adscriptum, τῆν ξανθὴν Ἀττικως. ἔσπερ θεὸς αντὶ τουθ ά. In seqq. fB. J I. ἀναστρεψαι, quod correxit Barn. Mi Eurip. D. Archel. p. 510. III T. το σὸν κρῶτα ἀναστρέψαι θελαν C. θελων. -κρατος

312쪽

τους κρῆτας' ἐπεὶ και εν Αρχελά' ἐγω δὲ τον σὸν κρατ' ἀναστέψαι θέλω. και πιμηρος αμψιβολως εἴρηκεν εἴπων κράτων τυπτομένων. κοίι 'Iων τυπτων τον αυτοὐ κρῶτα. B. C. I. διεπάλυνε ζεμόλυνε, ἔκοψε. C. διεσχισε. M. εἰς λεπτὰ διέχεε. παιπάλη γὰρ θ λεγεται το λεπτον του ἀλεύρου. Ομηρος ρο οτε πέρ τε πων επ inrevἀρουρας ' ἀντι του ἐπέπασσεν. η ἀντὶ τοῖ φολυ-κ παλάσσετο δ' αἶματι θωρηξ A. D. M. I. διελεπτυνε. I. το δε ραφάς ἀντὶ τουάρμογὰς και συνδέσεις. πέντε δε ραψὰς εἰναι φασιν οι ιατροι της κεφαλης. A. M. ραφάς : συνδέσεις. B. I. άρμογὰς, αρμονίας. Gr. io II 6 o. ἄρτι δ' οἰνωπὸν γένυν : την πυρρὰν η την ἀνθηρὰν γένυν εὐθέως και παραπημα μάτωσεν. A. B. C. M. I. πυρράν, ἀνθηρὰν, την πυρωδη και ἐρυθράν, οἷος ό οἶνος. Gu. II 6 I. ουὸ ἀποίσεται : ουδε ἀπέρχεται ζῶν προς την μητέρα. B. M. οὐδὲ κομίσει εαυτeν ζωντα προς τηι μητερα. I. ουδὲ διασωσει 15 την εαυτιυ γην, πιουν οὐδὲ επάξει εαυτον ζωντα εαυτου μητριτη Ἀταλάντουδε τη τοξικη, τη κόρη του 11αιναλου, ηγουν τη περι τοMαίναλον διατριβού . ορος Ἀρκαδίας το Ληαίναλιω. Gr. Cant. II 62. Mαναλου κορη: τη 'Αρκαδικῆ. M. γράψεται χθόνα,

tis concinat Aug. cod. hic tamen illud in dubitationem eiulere non poteriit, sed utriam etον κρατα εLεω, η To κρῶτα' sie itaque legendum suspicor: τον κρατα dixisse sub jecta monstrant Euripulis et Ionis verba: το κρατα Demaentatum Sophocli, Oed. Tyr. 27 i. H, δ' ἐι τοκείνου κρατ' ἐνηλαθ' η τύχη Philoct.008. κραet'-τιδ' α/ίκ'-αιμάξω. v. 1453. a πολλάκι δη τουμον ἐτο ηαραου ἐνδόμυχον. Verum illinen novator siit in talibus Sophocles, atque illud ipsum notavit Eustat litus in Il. Θ. p. 58 2, 42. παρα Σοφοκλεῖ

και το κρατα εἴρηται κωνοτερον.

313쪽

τουτέστιν εις την M α αλίαν χθύνα. M αινάλου δὲ κόρη τη αποMαιναλου δρους Ἀρκαδίας. ως φιλοκύνηγος δὲ ἐν ἔρει διέτριβε. τοδὲ κόρη διαφόρως τάττουσιν ἐπὶ του γυνη. A.B.C.M. I. Fl. 33. κόρη . τη θυγατρί. H. rec. Gu. II 64. ἐπ M: ἐπηρχετο. I. 5 II 65. παρασπιστάς: ἀσπιδηφόρους. H. Gii. I. ἀσπιδοφόρους.

M. παρασπιστὰς πυκνούς : ακολουθους, ἴπασπιστὰς συνεχεῖς, πολλούς. Gr. Cunt. II 66. Aιτωλίσιν : Aιτωλὶς λόγχη , , οι A ιτωλοὶ χρωνται. Gr.Fl. 5. 6. 9. at . 56. 59. 76. εις ἄκρον στόμα πύργων : εις τας Ιοἐπάλξεις. Gr. Florr. ii dena. εἰς τους των τειχεων οδόντας, ἔνθαῖστανται οι ἄνδρες. Gu. I I 67. ακοντίζοντα ς'. ακοντίζειν ἐστι τὸ -οντίω και λόγχη βάλλειν. ει' οὐν και μόνον τὸ ακοντίζειν το λόγχη βάλλειν δηλοῖ, περι σόν ἐσ τι και αδολεσχίαν εχει, ει τις εἴποι λόγχη ακοντίζειν' λόγχη i5 δὲ τοιαδε ακοντίζειν ει τις λέγοι συν ἐπιθέτω, ακολούθως λέγει καιουδεμίαν αδολεσχίαν ποιεῖ. της μὰν γαρ οὐν λόγχης ἐν τω ακοντίζειν παρούσης, οὐκέτι και τὸ εἶδος αυτης συμπαρην. εἴ τις οὐν ἐπαγειν αὐτὸ θέλοι, ανάγκην ἔχει ἐπαναλαμβάνειν την λόγχην' και ἐπὶ πάντων δὲ των ομιδίων τὸ τοιοῖτον ἐξ ανάγκης συμβαίνει. Gr. ao

II 67. ἐπάλξεων λιπεῖν ἐρίπνας : τῶν ἰπάωξεων τὰ ἄκρα. 'Aλλως.

το ἀκ. quod recepi. MATTH. I 8. a, etiam e Gr. et MOsq.iutilissi: Gr. praeterea liabet θέλει et ανάγκη εχει. Mos l. ἐπάγει αὐτό. Idem paulo ante etης πιν ε ἔν λόγχ. oua. γώρ. Mihi eo loco .g, delen dii na videtur. Et leg. της μεν γὰρ

λόγχης. MATTH.

314쪽

SCII OLIA

επάλξεων ερίπνας, περιφραστικῶς τας επάλξεις, καταλaπεῖν φυγάοας γενομένους. A. B. C. M. I. ερίπναι δε αἱ ἄκραι, παρὰ το μεγάλας. καταπνέεσθαι. A. B. C. M. Aλλως. ερίπνας, τὰς ακρωρειας. A C. M. τὰς εξοχὰς των ε πάλξεων. M. ἡ σύνταξις ουτως, ωστε λιπεῖν 5 ῆμας τάς εξοχὰς των επάλξεων, φυγίδας γενομένους. C. II 68. αλλά νιν πάλax: τους φυγοντας ο σος παῖς ως κυνπος ἐξαθροίζει και όρμα. C.M. ἀλλα νιν ζ τον λαον. I. ἡγουν αυτούς.

II 69. εξαθροίζεται : συνάγει πάλιν, και εν τοῖς πύργοις ἔστη- Io σεν. I. τους φυγάδας συναθροίζει καὶ συνάγει, ώς επι κυνῶν θηρας φευγόντων. B.C. M. II7Ο. πύργοις ἐπέστησ : κατέστησεν αυτοὐς πάλav επὶ τοῖς πύργοις. M. II7 I. ηπειγόμεσθα ζ επείγω ετερον αντὶ τοὐ παρακινῶ καὶ επι-rs σπεύδω, επείγομαι δε ἀμεταβάτως, αντἰ τοῖ σπεύδω. καὶ μετερον ποιητικῶς, ηδομαι εγω ἀμεταβάτως. Gr. Bar. νοσοῖν ζ τολοτο μερος καταπαύσαντες ἡλθομεν δυστυχοῖν καὶ κακῶς εχον εἰς ἄλλας πύλας. B.M. I. το μερος τοῖ κινδυνεύειν παύσαντες. GT.

H. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. ποιησαντες ἄφοβον. H. 59. et o II 72.-δε: ό Καπανεῖς θέλ-ν μιμήσασθα τον Δία ἀνηλθεν εις κλίμακα, ἔχων δύο λαμπάδας, την μεν μίαν κεραυνον ἔλεγεν εἶναι, την δε ἐτέραν αστρα γ' επὶ τούτοις οργισθεὶς ό Zεῖς

πάλξεων, Θουν τα μετέωρα πων πει- χων, φυγάζας, γενομένους δηλονότι. πουν φυγόντα . MAHΗ. a. γενομένουςJ γινομένους M. φυ - δας γενομένους m. A.

3. ἀκρωρείαςJ Pergit A. φυγάδαι

δε ωστε πόλιν φυγόντας ος κυνηγος ώσει :παῖς σος ὼς κυνηγος ἐξαθροίζεται καὶ συνάγει ὼς ἱκο θηρῶν κύνας φεύγοντας. Cons. schol. ad v. II 69. I o. ἐξαθροιζεταίJ συναθροίζεται I.

I. κω συνάγει ΟΠ . B.

il . συνάγει ειγόντωνJ συνάγει ῶς υπὸ θηροῦν κύνας φεύγοντας. ἐξαθροίζεινουν φησὶ τούτους φεύγοντας υπο των πο λεμίων Α.ib. ῶς Οm. C.

315쪽

εκεραύνωσεν αυτόν. A.C.M. ίς πως. I. ως εμαίνετο : ἔτι μανικῶς ωρμα. Gr. Fl. 6. 9. a I. 56. 59. 76.1I73. μακροσχενος γὰρ κλίμακος ζ υψηλῆς κλίμακος επαναβάσεις, περιφραστικως, αντι του κλίμακα υλλήν. Gr. Har. προσαμβάσεις ζ τας αναβάσεις τῆς υφηλῆς κλίμακος βαστάζων επο- 5ρεύετο. I.

III 4. και τοσονδ' εκόμπασεν : και τοιοῖτον εκαυχήσατο. B. M. και τοσουτον εκαυχήσατο, μηδε το τίμιον πυρ, ο εστιν ο κεραυνος,

κωλύειν αυτον του μὴ πορθεῖν πην πόλιv απ' ἄκρων τειχέων. I. μετ'επάρσεως εἶπεν, εκαυχήσατο. Gr. Cunt. IoII75. τὸ σεμνον πυρ : το τίμιον πυρ, ο εστιν ο κεραυνός. B.

οἷον, μὴ ἀποκωλύειν αυτον το φοβερὸν πυρ του Διος του μὴ πορθεῖν την πόλιν ἀπὸ Δρων τειχέων. C. M. εἰργάθεινο ειργω κοινον, εἰρ- γάθω 'Aττικήν. Gr. Cant. Bar. II76. το μὴ ου: το μὴ και το ου εκ παραλλήλου. Gr. Bari κατ' ἄκρων : ἡ κατά προς το ἔλεῖν, εις το μὴ καθελεῖν τὴν πόλι το γὰρ ου πλεονάζει. περγάμων δε των τειχέων. A. B.M. I. ἡγουν τῆς ἀκροπόλεως, το παρὰ του πεζω λόγω κατάκρας. Gr. Leid. II 77. πετρούμενος λίθοις βαλλόμενος. Gr. H. 5. 6. 9. 2I. 56.59. 76. 2oII78. ἀνεῖρφ': ανέβαινε, ἀνήρχετο. Flore. iidem . εἱλίξας δε-

προς το ἐπαναβάσεις.

316쪽

υπ' αὐτην ασπίδα ζ εναργῶς εδειξε τοῖτον ἴπο τη ασπίδι κεκρυμμένον και βαλλόμενον ανωθεν, ομοίως τω Ρ ἀσπίδι ταυρε ίη κεκαλυμμένος ' A. B.C.M. I.

II79. ἀμείβων : διερχόμενος τα ξεστὰ βάθρα, νοουν τὰς ξεστὰς

5 βαθμιδας των ε λάτων της κλίμακος, τουτέστι των ορθων ξύλων, εφ' οις πεπηγασιν αἱ βαθμίδες. Gr. Cant. Horr. Onanes. ἐνηλάτων βάθρα : εν οἷς τα υπόβαθρα πηγνυται, δι' ῶν ἀναβαίνουσιν επι τα τειχη. M. των ορθίων ξύλων της βαθμιδος. B. περιφραστικῶς τα ε λατα, ἄπου επιβαίνομεν, η τὰς βάσεις των Οενηλάτων της κλίμακος. 'Aλ ά. ε λατά εστι τα ορθὰ ξύλα, ἔνθα πήγνυνται και ελαύνονται τα βάθρα της κλίμακος. B. C. M. I. το δε βάθρα ἀντὶ του εἰς ἶψος. A. C. M. 'Aλλως. βάθρων των θεμελιων και των βάσεων. A. C. βαθμούς. M. I I 8 o. ὐπερβαίνοντα : ἀπὸ του νυν μέλλοντα επιβηναι Των τει-35χων. Gu. γεῖσα : τα λεγόμενα στηθαῖα. Gr. H. 5. 6. 9. 2I. 56.59- 76. II 8 I. εκτύπησε : 'ν εποίησεν. Gr Horr. si leu .. πεσόντος

του κεραυνοῖ. GLI.

II 83. ἐσφενδονατο : ώς ἀπὸ σφενδόνης εχωρίσθησαν τα μελη

317쪽

ἐπάγει ελίσσετο, προς το προσεχως ουδετερον ἀποδιδους, η πραγματικην ποιούμενος την συνταξιν. Gr. Fl. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76.

ώς κύκλωμ' : ως ό τροχος του Ἱξίονος, περὶ ον ἀει στρέφεται. ουτος γὰρ ὀ ηξίων δια το της Ηρας ἐρασθηναι ταυτην κατίδικάσθη

την τιμωρίαν. A. B. C. M. l. 5

νον, και μετα το καθαρῆναι υβρισε την του Διὸς φιλίαν. επεθύμησε

γαρ της Hρας, καὶ λόγους προσηγαγεν αυτῆ' ἡ δε θεα νεφέλην αὐτω παρεκοίμιον εἰς εαυτην σχηματίζουσα, , δη συγκαθευδησας ὀ

ζίων επι καυχήσατο τη συνουσία. και Ζευς αγανακτήσας ἐταρτά- Ioρωσεν αυτον και τροχω προσέστησεν. C.

V Ἱξίων τροχω κατακριθεις την τιμωρίαν εχει ' αναβιβαζει γαρτον τροχον ἐν τόπω υμλω. ουτος δε πάλιν κατέρχεται. C. V

Ἱξίων Λαπίθης ην το γένος, ηγάγετο δε Δίαν την Ῥῖονέως θυγατέρα,

του δε πει, θερον αὐτοῖ ελθίντα επι τα ε δνα συνεσκευάσατο. ψυγμα is 3. ῶς ἡ τροχὸς -J τροχὸς Ἱξ. περὶ

παρεκοίμησιν. Schol. Apollon. I hod. in hae historia : Zμή νεφέλην ομοιωσcie 'NOp καρακοιμίζει αμφ. Schol. Hona. I l. i. 268. παρέκλ ωι, αμν. VALCK. II. προσέστησενJ Non προσέστησεν, Sed προσέδησε, vel προσέπηξε, ahemitram hic restituendum: hoe praetulerim ; etν τραν προσηλώσω et προσπηξα. non dissemini. Quae prox iura sequuntur tia agi stelli sunt Si syphi saxuna et Ixionis rotana conia ululentis. VALCK. I 3. Post κατέρχεται sequitur in C. I. ἐναργω -κεκαλυμμένος. quod est scholion v. I 78. ib. . ο om. A. Iξίων Λαπίθης-JQuae sequuntur, ad Diodor. Sic. . 69. comparunda, praecedentibus naulto meliora. de Phemecvileis excerpta sunt: Pherecydae veterem tradentis historiam veret a partim saltem dederunt soliol. in Apollon. Rivul. 3. 62. et in Pindara Pulli. a. 4O. Ex his, nunc dearian vulgatis, transcripta sunt, quae leguntur in schol. ad I .uCinn. vol. l. P.

ποιήσας' e schiol. in Lucian. Schol. Pind. βόθρον διωρυξε, και πληρώσας

αυτὸν πυρὸς, ὼς επὶ εὐωχίαν εκάλεσεν.

Quae schiol. liabet Apollon. βέρεθρον

ποιησ ς και πυρακτώσας. ipsa Sunt

318쪽

ου καὶ οἱ λοιποι Κένταυροι γε γνασιν. οργισθεις ὁ Ζεῖς ἴποπτέρμi o τροχω τον Ἱξίονα δησας αφηκε του ἀέρι φέρεσθαι μαστι μνον κάλέγοντα, χρὴ τιμαν τους εὐεργέτας. οἱ ρον οτι ἐταρτάρωσεν αυτον, οἱ δε ἔτι και πύρινος ην ο τροχός φασιν. A. C. M.

λιν ex Herod. 8, 28. ΑΙΓΚ. a. ἐφ' φ ο θεοeJ Exciderunt non ianulla, quae facile poteriint restitui e schol in Inician. ἐφ' - οἱ θεοι ἀγα

νακτησαντες εμελλον αὐτον τιμωροιν.

duri : ἀxοστραφέντων δἰ αὐτων α ον scribenduna, vel ἀνθρώπων και των ἄλλων θήων, μόνος ὁ Ζευς οἰκτείρας αυτόν ἐκάθηρε του φόνου Sci ol. Apollon.

Zεὶς ἀγεωπε. . vid. Diodor. Si C. 4. P. 334, 63. et 'Vesselingius. In schol. ad Iuueian. legitur και λαβων. VALGΚ. Hoc ipsinn καὶ λαβων est etiam in C., literis M obscurius scriptis, umie factu in ut βω, non sω, esse videretur. Idem haud dubio in M. fuit, in qlio liue nunc legi nequeunt. Clare Scripturn est in A.

rectius legitur in schiol. ad Lucian.

la : εἴασε κατἁ του σφαιροειδοῖς φερε- σθαι λάντα. ῶς τους εὐεργέτας ἀμείλ-

βροτοῖς λέγειw - τον εὐεργέταν ἀγαναῖς ἀμοιβαῖς ἐποιχομένους τίνεσθαι. ILIM

Virgilianis admovit, inde derivatis. F. Ursin. Aen. 6,6I 8. V magna testatur voce per u ras: discite Iustitiam moniti. V UAL.CΚ.

annotatio. I a. ὁ τροχός A. 4 on . C. M.

319쪽

δ, σας αυτον ἐν ταχυτάτω τροχω ἀφῆκεν ἐν ἀέρι περιελίσσεσθαι, και δίκην ουτω τίνειν τῆς ακολάστου γνωμης, φων- ώς χρὴ τους εὐερ- 5γέτας τιμαγ. εκ δε τῆς προς τὴν νεφέλην του Ἱξίονος μίξεως γέγονενό Ἱπποκένταυρος, κεφαλὴν μεν και στῆθος και χειρας ανθρωπου ἔχων, το δε λοιπὸν σωμα ,που, ον τις ἰδων τὴν ροχὴν ουτως ἀτοπωτατον

θέαμα ειπεν ἀνὴρ ἀποπέρδεται ἶππον, λπος δ' ἀπερεύγεται ἄνδρα.

II 86. ἔμπυρος : κεκαυμένος. M.I. υ πάπυρος εκαλύπrετο, ἐστρέψετο. M. πεπυρακτωμένος. Gr. TO . ἡμίεφθος, κεκαυμένος, κεκεραυνωμένος. Gu. II 88. εξω τάφρου : και τῆς σουδας. το λεγόμενον χαντάκιον. C. καθεισεν ο καθεσθῆναι εποίησεν ἔξω τῆς σουδας. I. καλέω, is καλω, ό μέλλων καλέσω, ό αίριστος καθίεσα, και κατὰ μετάθεσιν καὶ συναίρεσιν καθεισα καθεῖσας καθεισεν. ἔτι δε ουτως εχει μαρτυρει και τὸ καθεισαν και ἀφεισαν και παρεισαν, τρίτα των πληθυν τικων ἄντα. g πειρωμενοί τινες ἐκ του παρατατικου κανονίζειν, λέγοντες ιημι, και Ο παρατατικος ἴην, το τρίτον των πληθυντικων χοιεσαν, και κατὰ μετάθεσιν καὶ συναίρεσιν έῖσαν, δοκοῖσι μὲν ἀληθές τι λέγειν, ἐξελέγχονται δε τῆ σημασία. παρεισαν γὰρ αντι του κατέλειψαν, ου κατελίμπανον, τὸ μὲν παρατατικον, τὸ δε κατέλειψαγαοριστον ἴν. προς δε και ο νυν Κυριπίδης φησὶ μέγα τεκμήριον του ἔτι εις αίριστον δει κανονίζεσθαι. Gu. εω τὸ κάθημαι, ἡγο- 25το καθῆσθαι ποιω, ο μέλλων ἔσω, ό αόριστος εἶσα. εστι δε εν των τὸ ι προσλαμβανομένων ἐπὶ των παραψέγων, και μετὰ τῆς κατά καθεισεν. m. a I. ἀναπαύσασθαι ἐποίησεν. Gr. m. 5. 6. 9. a I.

56. 59. 76.

320쪽

SCHOLIA

II 89. οἱ δ' αυ παρ' ημῶν : οι δε ἀπο του ἡμετέρου μέρους, ππουνοι ἡμέτεροι. Gu. Fl. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. δεξιον ζ αγαθόν. Gr.

Torr. siclem. ἐπιτηδειον, κάλλιστον. Gu. τέρας ζ ἀντὶ του σημειον. Gr. Horr. iidem . 5 II9o. ἰδόντες γνωρίσαντες. M. Gu. εξηλαυνον : ἐκ της πίλεως η ἐκ της τάφρου. Gu. αρμάτων συυς : τα ἄρματα, περιφραστικως. B.M. I.

II9I . κεις 'Αργώων ἄπλα: εἰς μέσους τους Ἀργείους, ηγουν ές το μέσον των Ἀργείων. Gr. Torr. siclem. εν μέση τη Ο παρατάξει. B.M. l. εις μέσας παρατάξεις. Gu. II92. ξυνηψαν ἔγχη : συνεκρότησαν την μάχην. Gr. Cant. I I93. ἀντύγων ἄπο : ἄντυξ ἡ περιφέρεια του ἄρματος. ἐνταυθα ἀντύγων ἄπο ἀωτοῦ τοῖ ἀπο αρμάτων. Gr. Cant. Mos l. II94. ἄξονές τ' ἐπ' ἄξοσι : παρὰ τω Αισχύλω ἐν Γλαύκρi5 Ποτνιεῖ

A. D. C.M. I. II95. II98. - οι δε νεκροῖς : ἰσωρεύοντο, πουν σωρηδον2O επέπιπτον. τὰς μὲν οὐν κατασκαφὴς των πύργων της γης, αντι του

την καταστροφην, ἐπέσχομεν μέχρι της παρούσης ημέρας. εἰ δεεὐτυχρος ἔσται κατὰ τὸ ἐπίλοιπον, πγουν το ἔμπροσθεν, ἡδε γη, τοῖς θεοῖς διὰ φροντίδος ἐστίν. Cant. I I95. εξεσωρεύονθ ομοῖ: νεκροι ἐπὶ νεκροῖς ἐσωρεύοντο, περισση