장음표시 사용
331쪽
στεῖχ', ἐρητυσον : απέρχου, κωλυσον ἀπο της χαλεπης ψίδος τατέκνα, επει ό πόλεμος μέγας ἐστί. I. 126 I. - λης: φιλονεικίας. B.M. I. I 262. και τοῦθλα δεινά: ἄθλα τα ἀγωνίσματα. D. M. τα δεινααγωνίσματα. I. και τα αθλα ἀμφοτέρων, ηγουν τα επαθλα, τα ἐπι τη Sνίκη γέρα. Gri Cant. ἔπαθλον γὰρ ἐτέρω εσται ἡ του ἐτέρου ἀπωλεια.ωστε εξελθε, μη και ἀμφοτέρων στερηθῆς. A.C. M. Cunt. Gu. ἄθλατα ἐπι τη νίκη διδόρονα γέρα. λέγει Ουν ό αγγελος ἐνταῖθα τηἹοκάστη οτι, ἐὰν νικήση ἄτερος αδελφος τον ετερον και ἀποκτάνη, σν, ἄτε μητηρ, ἐπι τη τοιαύτη νων καὶ τω θανάτω του υἱοῖ κλαύ- IOσεις πικρως. η ἶθλα νοητέον τους αγωνας. ευρηται γὰρ Ουδετέρως το ἄθλον, ως εχει και το του ΓIι,δάρου εἰ δ ἄεθλα γαρύεν' καὶ τακης. Gi I. Bur. I 263. στερώση : αντὶ του εἰ στερηθητη. το γὰρ στερηση αντὶ
του στερηθη . M. αντὶ του στερηθηση σύ. H. Is I 264. δομων πάρος . το πάρος ἐπίρρημα παρὰ ποιηταῖς ἐν χρη- σει, ἐνίοτε μ ν τοπικον, ως ἐνταὐθα, ἐνίοτε δε πονικόν. ἀπο τούτουτο παροίτερον καὶ το παροίτατον. Gr. Cant. I 265. ουκ ἐν χορύαις : ου προχωρει καὶ ἔρχεταί σοι κατάστασις ἐν χορει αις καὶ πανηγύρεσι δωμίνων, οὐδε εν παρθενεύμασι και παρ- 2Oθενικαῖς τέρψεσιν, ηγουν οὐκ εἰς τοὐτό σοι τα παροντα καθέστηκεν,ώς παρθενεύειν τε καὶ πανηγυρίζειν τους γὰρ αδελφους μέλλοντας μονομαχειν κωλῖσαί σε δεῖ μιετ ἐμοῖ ιοῖσαν. η το κατάστασις
ρεσι και τερψεσιν ἐστί σοι νυν. Gu. BML παρθενευμασιν : ωσπερ 25 θαλαττευειν τα εν θαλάττη διάγειν, ουτα και παρθενευειν το εν παρθενία διάγειν. ε ταυθα δε τα παρθενευματα ου την εν παρθενία διαγωγην δηλοι ' ει γαρ τουτο εδήλου, προετρεπετο αν ο λογος ἀφίστα-
332쪽
σθαι αυτ ν τωγ εν παρθενία διαγωγων, οπερ εξω του νυν λόγου καὶ τῆς υποθέσεως, αλλὰ λαμβάνεται νυν ταλα αντι της ὐμοζούσης καταστάσεως, εν παρθενία, Π η ό λόγος ουτως, ἡ κατάστασις τῆς τύπης ου προχωρεῖ σοι νυν ἐν χορείαις, οὐδε εν τη άρμοζούση κατα-5 στάσει τῆς παρθενίας. Gr. Canti Leid. I 266. νυν σοι προχωρεῖ δαιμόνων κατάστασις ζ προβαίνει ἡ τῆς ειμαρμένης παρουσία. B. C. M. κατάστασις ἡ τύχη. ο δε νους, εξελθε των οἴκων. οὐ γὰρ εν χορείαις και παρθενωσιν ἡ παρουσα τυχηπροβαίνει σοι, ωστε καὶ ἴχλον διελθεῖν αιδεσθῆναι. A. B.C.M. I. io Aλλως. εξελθε εκ των οἴκων. ου γὰρ ἐν χορείαις καὶ παρθενωνων ἀναστροφαῖς ἡ παρουσα τύχη συγχωρεῖ μένειν, ωστε καὶ θλον διε θεῖν αιδεσθῆναι. Λ. C. δαιμόνων : τῆς τυχης. GR Horr. τῆς εἱμαρ μένης. Gu. H. 33. κατάστασις : παρρησία, οικονομία. Gu. παρουσία. H. 33- i5 I 268. εκνευοντε: αντὶ του εκνεύοντας. Μ. εκκλίνοντας. Gr. m. 5. 6. 9. 21. 56. 59. 76. - ντας, εκφερομένους. Gu. ψμε- σαντας, εκπίπτοντας, εκ μεταφορῆς των κολυμβούντων. H. 33. I 27O. τίν, ω τεκοῖσα : ἔκπληξιν τοῖς φίλοις ἀλεῖς. ὁ δε νους,
τίνα, ω μῆτερ, και ν ἐτέραν συμφορὰν ἐμοὶ τη φίλη ἀπαγγέλαο λεις; το γὰρ φίλοις αντὶ του φίλη. ἡ φίλοις αντὶ του περὶ φίλων
ἡμῖν, Ἐτεοκλέους καὶ Πολυνείκους. A. B.M. I. το φίλοις διπλας
νοητέον' ἡ τοῖς φίλοις, ἡγουν ἐμοὶ πη φίλη σοι θυγατρὶ, ἡ τοῖς
φιλοις, ἡτοι Ἐτεοκλεῖ και Πολυνείκει, τοῖς ἐμοὶ και σοι προσφιλέσιν, ὼ ν ουτως, τίνα, ω μῆτερ, εκπληξιν τοῖς φίλοις, του Ἐτεο- af κλεῖ λέγω καὶ Πολυνει κει, νέαν καὶ νεωστὶ φανεῖσαν ἀύτεῖς καὶ βοας, τουτεστι τί νέον λέγεις περὶ των φίλων, ο πας τις ἀκούσας
ἡ B. τις ητις εἱμαρμένης C. 7. κατάστασις ἡ τυχη B. I. κατάστασις ΟΠ . A. C. ἡ τση λέγεται δαι-
cepto sortasse M. in quo verba et&α-συμφορά, nunc legi nemielint.
333쪽
εκπλαγήσεται. Gil. ω μῆτερ, ἡ τεκοῖσά με, τις ἐστιν ἡ και - βο , ἡ επιπληκτικὴ, εν βοας ἡμῖν τοῖς φίλοι ς ἱσταμένη εμπροσθεν
των δωμάτων. Gr. Cant. εκπληξινο συμφοράν. M. I 272. ἔρρει : φθείρεται. Gr. Tore. εφθάρη. M. Gu.
I 2 73. αιχμν εἰς μίαν : αντὶ του εις μονομαχίαν καθεστήκασιν. 5B.M. I.
I 2 74. , . επίρρημα στεναγμου. B.M. I. τί λέξεις, μῆτερ:δεον εἰπεῖν, τι λέγεις, ἶπε γὰρ, ως προς αὐήλους μονομαχήσουσι, και ἡ 'Aντιγόνη οὐκ εδεῖτο αυθις ἀκούειν ἀκούσασα, δε τί λεξεις εἶπεν, εικότως' δείκνυσι γὰρ εντευθεν την Ἀντιγόνην τη του ἀκου IOματος υπερβολῆ ἐκπλαγεῖσαν καὶ ου παραδεχομένην τουτο, ἀλλ' ωσπερ κωφεύουσαν και οὐ βουλομένην τοιαυτα περὶ των ἀδελφων ἀκούειν. συμβαίνει δε και ἡμῖν το τοιουτον ὁπόταν τι παρὰ δοξανεξαίφνης ἀκούωμεν. Gu. Har. ου φίλ', ἀλλ' επου : οὐ προσφιλῆ,
ἀλλ' ακολουθει. I. ISI 276. Oi'κ εν αισχυνη τὰ σά: νυν ουχ αρμόζει σοι αἴδεῖσθαι. ουκ εστι καιρὸς αἰσχύνεσθαί σε νυν. A. B.C.M. γράψεται Ρ Ουκ εναισχύνη τάδε. λουν τὰ παρόντα' τουτεστιν αισχύνην οὐκ Ἀουσι τὰ παρόντα, εκκρούουσι την αἰσχύνην. Gr. Bar. I 278. προσπιτνοῖσαο παρακαλοῖσα. I. προσπίπτουσα και δεο-aoμενη εκείνων. Gu. Flore.1279. προῖ σὰ προς μεταίχμοῦ ηγεμόνευε, προηγου, προς τον μεταξύ των παρατάξεων τόπον, ενθα δηλονότι πίνετο ἡ μονομ. A. GR Laeul. Flore. προς τον τόπον τον μεταῖ τοῖ πολέμου, ἔνθα ἐν το μονομάχιον. A.B.C.M. I. ου μελλητέον ζ ου κατασχετέον. B.M. οὐκ ἄξιον βραδύνειν. Gr. χρονιστέον, βραδυτέον. Gu. I 28o. ἔπειγε : σαυτην, λουν επείγου. Gr. m. 5. 6. 9. 23. 56.59. 76. φθάσω: καταλάβω. Gr. more. siclem. προς τον τρ
334쪽
ἐγω ἔσομαι, βλεπομένη. Gr. BG.
ο χορος δια τεσσάρων' δια το καταλλάσσειν τους πάσχοντας, δια τὸ παραμυθεισθαι τους πάσχοντας, δια το ἀναγγέλλειν τους 5 ἐπερχομένους ἐκεῖσε, και δια τὸ μη κατα-πισθαι διάκενον τὸ α Οατηριον. C.
I 284.-I287. αύι αἶ: φεῖ, φευ, ἔντρομον ορθίασιν τριχων εχω, τρομεραν φρένα, ητοι ἔντρομον λογισμὸν, ἔχω, τουτέστιν ἐν φόβωεἰμί δια δὲ της ἐμης σαρκὸς οἶκτος δια τους δυο πα ιδας της ἀθλιας Q μητρός. I. i 285. τρομερὰν φρίκαν ζ αντὶ του φρίκην τρόμου παραιτίαν. και Πίνδαρος ' φρίσσοντας ομβρους ' τους φρίσσειν ποιουντας. 'Aλλως. ἀντι του τρομεραν φρένα ἔχω τη φρίκη. τρόμου γεννητικὸν, τρομο ποιὸν φόβον. A. B. C. M. I. τρομεράν'. ἐπίφοβον. Gu.
μέλαν αἱμα. ' A. n. M. I. I 287. ελεος : ἔλεος με εἰσηλθε και οἶκτος ό περι της ηοκάστης διὰ τὰ δίδυμα τέκνα, ποῖος ποῖον ἄρα αἱμάξει. A. B. C. I. 2o ἔλεος ἔμολε : τουτέστιν ελεῶ τὴν δειλαίαν μητέρα. Gu. Bari I 288. δίδυμα τέκεα '. διπλα. τουτο τινὲς σολοικισμον ἡγη- σαντυ' εδει γαρ ειπειν, διδυμων τεκέων πότερος ἄρα πότερον αἱμά-
finem Gora legebatur in C. solio
entin ἀναγγέλων et δια μη καταλιπε σθαι sic, sine accentuJ διάκενον το ματεριον. Idem post δια το κατ.τους πάσχοντας legendum conjicit, δια το κατά τους διαφερομένους vel simile quid . dissidesitra discordantra que reconciliandi gratia. M AITH.
335쪽
ξει; νυν δε οὐ προς τὸ ρητον ἀπήντησεν, ἀλλα πρὸς τὸ νοητον, τον
διδυμα τέκεα : δεον δὲ εἰπεῖν, ποιον των διδυμων τεκέων, δίδυμα τέκεα εἶπεν ορθόπτωτον. λάβε ουν το δια σάρκα εμ ν ἔλεος ἔρχεταιτης δειλαίας μητρος δια μέσου, και σύνταξον πρὸς το ἄνω ουτως, 5 ἐπίφοβον φρένα ἔχω, ποιος των αδελφων θανατωσει τον ετερον. GU. πότερος ἄρα: οποῖος ἀπὸ των δυο ποίου αἱμάξει την Φογε δερην. I. πότερον αἱμάξει : φονεύσει. M. ποιος ποιον ἄρα αἱμά- ξει; B. τὸ ἐξης, πότερος ἄρα πότερον αἱμάξει ομογεγη δέραν Φο- γενη ψυχαν δι' ασπίδων, δι' αἱμάτων. B.M. I. πότερος ἄρα πότερον αἱμάξει'. πότερος ἄρα πότερον αἱμάξει διαπολέμου, δια φόνου, το συγγενὲς λέγω σωμα, την συγγεγη ψυχήν Φογενη γὰρ τοῖς ἀδελφοῖς τα σωματα καὶ αἱ ψυχαὶ των δελφων. θέλουσαι ουν αἱ του χορου αυξῆσαι το πάθος ταυτα ἐπάγουσιν, ως ει ἔλεγον. όπότερος ἄν αυτων τον ἔτερον αἱμάξη, οὐ τον τυχώτα ἄνθρω- i5πον αἱμάξει, ἀλλ' αδελφον, οὐ το σωμα καὶ ἡ ψυχὴ ομογενη εισἰν
Zεῖ, ω γη, ποῖον των αδελφων ιαχήσω και θρηνήσω ἐγω ἡ τάλαινα 2o νέκυν δια φόνων καὶ πολέμου, συγγενικην δέρην καὶ κεφαλὴν, συγγενικὴν ψυχήν; συγγενεῖς δὲ ὁ Ἐτεοκλῆα καὶ Πολυνεικης τω χορω, ως Φοίνικες τὸ ανέκαεεν. ἡ τὸ ομογενῆ δέρην και ομογενη ψυχὴν, ἡτοιαδελφικὴν, 'να συνταξης προς τὰ πότερος ἄρα πότερον αἱμάξει;
Gu. Bar. 25I289. πότερον ἄρα ζ ποιον ἄρα των νεκρων ἀπολλύμενον θρηνήσω; B.M. I.
priorem partem, φεῖ μοι πων π. π. συγγενικὴν ψ. in paraphracti, relivia inter scholia posuit King. In Gu. Omnia cohaerent. MATTH. 24. συνταξ3έ Gu. συνταξις Bur.
336쪽
πλεονάζει ώς επὶ του ησθα και φησθα. Ἀλλως. οι μεν ώς εν μερος λόγου ἀνέγνωσαν το μυδῶ ώς εν παρολκη τοῖ δῶ, ενιοι δε αντι τουφεῖ δη, τινὲς δε αντὶ τοῖ φεῖ γη, κατὰ πάθος μεταβληθέντος τοῖs γάμμα εἰς το δέλτα, ώς ἐν τω Δημήτηρ, πηγη, πηδη, παρὰ το τοῖὸωρ πηδῶν ἄνω. A. B. C. M. l. I 297.-I 299. διδυμοι θηρες ζ διπλοῖ θηρες, ψυχαὶ φονικαἰ, ό
Ἐτεοκλῆς λέγω και Πολυνείκης, κινουμενοι επ' ἀλληλους εν πολεμωἄσον ουπω αἱμάξουσι πτώματα πολεμικά, προυν αὐτίκα πεσοῖνται υπ'io ἀλληλων σφαγεντες. Gu. Bur. I 298. δορὶ παλλόμεναι : δόρυ κατ ἀλληλων πάλλουσαι, η επιπόλεμον κινηθεῖσαι. A. H. C. M. I. πολέμω ενθουσιωσα. Gr. Fl. 5.6. 9. 21. 56. 59. 76. I 299. πέσεα : τα πτώματα. C. I. θέλει εἰπεῖν ἔτι πεσόντες αἱμά-isξουσι τα σώματα πέσεα ουν ἀντὶ τοῖ πεσηματα, πτώματα. B.C. M. πέσεα : πτώματα διὰ της μάχης ἄσον ουπω μαγμενα ποιησουσιν. Ir. Hore. iidem. Ui': πολεμια. M. αἱμαξετον : φονεύσουσιν εαυτούς. M. I 3OO. τάλανες ἔτι ποτέ: αντὶ τοῖ δυστυχεῖς εἰσι διότι εἰς
33. πηδη. γίνεται δε πηδη παρὰ το πηγ
δω, και δημητηρ παρα το γη. Verba τινες δε- leguntur etiam in Gu.qui και πηγη. Verissimum sortasse
ματα C. et fortasse M. in quo haec pars scholii nunc obliterata.
337쪽
σιν εν βοῆ βαρβαρικῆ θρῆνον εκ στεναγμοῖ γινόμνον, δια φροντίδος θ
στένακτον βῆν των νεκρῶν, οῖον τὴν επι τοῖς νεκροῖς συν στεναγμῶπροσφερομένην βοὴν μέλουσα τοῖς δάκρυσι θρηνήσω, τουτέστιν επιμελῶς δακρύσασα θρηνήσω. A. B.C.M. I. I I3o3. μελομέναν : ἀντὶ του μέλουσαν. ἡ επιμελουμένην των νεκρῶν και θεραπεύουσαν τὰς τούrων ψυχάς. A. B.C.M. I. νεκρῶνεπιμελουμένην, ἡγουν νεκροῖς άρμοδίαν. Gri Horr.I3O4. σχεδὸν τύχα : τὸ σχεδὸν και το πέλας ἐκ παραλλήλουτο αυτί ἡ κατ' αὐτοῖς τύχη του φόνου πλησίον ἐστι, τουτέστιν ἔσον is οὐδέπω γνωσόμεθα πῶς ἐκβήσεται αὐτοῖς το μονοροπον. A. B.
σχεδὸν τύχα πέλας φόνου : ἡ τύχη καὶ ἡ .ἱμαρμένη τοῖ φώ
νου τῶν δελφῶν εΥγύς εστι. το σχεδὸν γὰρ και το πέλας εκ παραλλήλου. ἡ το σχεδὸν αντὶ τοῖ αντικρυς, ῖν η οἴτως' ό εἱμαρ- aoμενος τοῖς αδελφοῖς φόνος αντικρυς πλησίον εστίν. Gu. Bar. I 3o5. κρίνει φάος το μελλον : το σὐχρον δηλονότι. B.M. I. ἡ παρεστῶσα ἡμερα διδάξει το πέρας και το - ον. B.M.I.
οτι ποτε : διότι δυστυχεῖς εἰσιν ἔτι ποτε - ἐπὶ το ... Tαλληλων μονομαχεῖον
338쪽
Aλλως. ἡ παρουσα ἡμερα διακρινεῖ το περας καὶ το μελλον. A. C. M. φάος . ἡ ἡμερα ἡ παροῖσα. Gr. m. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. το
ἀλλα δυστα ς ώς εξ Ἐριννύων συμβεβηκως, ὰς επήγαγεν οἰδμιοπους διὰ τὰς ἀράς. Gu. αποτμος : διὰ το ἀσυνηθως γεγονέ
ναι. Gu.I3O7. ἔνεκ Ἐριγυωv: ώς των Ἐρινύων επιμεμουσων τὰ φαυλα τοῖς ἀνθρωποις, ἡ διὰ τὰς ἀρὰς τὰς του Οἰδίποδος, καὶ τὰς τουτωνεπηκόους Ἐρινύας. B.C.M. l. i5 I3o8. ἀλλα γὰρ Κρεοντα : το ἐξῆς, ἀλλα παυσω τους παρεστω- τας θρήνους' ψω γὰρ Κρεοντα τόνδε ερχόμενον δευρο προς τους δόμους κατηφῆ. Gr. Bar. συννεφῆ: στυγνόν. B. M.L περίλυπον, στυγνόν. C. κατηφῆ. Gr. I. σκυθρωπόν. Gu. Fl. 33.13 Io. οἴμοι, τί δράσω . ινα δόξη φιλόπολις ζο Κρεων, καἰ μηχο μόνον του παιδὸς λόγον ποιεῖσθαι, φησἰ, τίνος ἄρξομαι θρηνον ποιο μενος, του παιδὸς η της πόλεως ς καίτοι εἰδως ἄτι διὰ του θάνατον του παιδὸς εντ ει τὰ της πόλεως' μικρον γὰρ ἴστερον ει πων εμός τε γὰρ παις ἔλωλεν ' επελάθετο εἰπεῖν πόλις τε, εις το λυπεῖν
quod idem in margine interiore Gu. Pluin reliqua sint inter versus Adscripta. MAITH. I a. Ἐριν-, nomen hic et alii bis iniplici , seraptum in B. M., duplici in . In M. est etiam scho
339쪽
μει διὰ πένθος ἐμμείνας, τῆς δε κολακείας ἀτέλεστον ἐάσας τὴν μνήμην. A. B. C. M. l. I 3II. στενιο δακρύσας ζ στενάζω, θρηνησω μετὰ δακρύων. Gr.Fl. 5. 6. 9. 23. 56. 59. 76. πέριξ εχει νεφος : εν κύκλω ἔχει δυστυχηματα. M. ἀντὶ του περιέχει το πληθος των πολεμίων. 5Gr. νεφος ζ πληθος των πολεμίων. B. rec. I. πληθος. M. I 3I2. δι' Ἀχέροντος ἰέναιο ἀντὶ του διὰ θανάτου ἔρχεσθαι. Gr.δια μεσου τοῖ θανάτου, δι' ἀπωλαίας. Ἀχερων γὰρ ποταμὸς ενἈιδου. Gii. ωστε εν μέσω τοῖ θανάτου εἶναι αυτήν. B. M. Fl. 33.ωστε διαπέμπεσθαι διὰ τοῖ Ἀχεροντος την πόλav. M. Fl. 33. io
Ἀχέρων ποταμὸς ἐν τω Αιδη ἀπὸ τοῖ ἄχη ρέειν. Fl. 59. Ἀχέρων ποταμὸς εν Αιδη ἀπὸ τοῖ α στερητικοῖ μορίου και τοῖ χαίρω.
I 3I3. ἐμός τε γὰρ παῖς : εἰπων, ποτερον ἐμαυτὸν ἡ την πόλιν θρηνήσω; και την αιτίαν ευθοῦς ἀποδεδωκως, δἱ εν ζητεῖ την πάλιν is
θρηνεῖν, οτι περιέχει αυτὴν πλῆθος πολεμίων, περι εαυτοῖ οὐδεναὐτίκα εἰπων, επαναλαμβάνει υστερον και ἀποδίδωσι την αιτίαν καi
I 3I . ανιαρόν : ἀλγεινόν. Gr. ἀνιαρόν, τὸ λύπην ἔχον, και χοἀλγιιὸν ομοίως καὶ λυπηρὸν καὶ ἀργαλέον. Gr. Bar. I 3I5. κρημνων εκ δρακοντειων : ώς τοῖ Mενοικέως παρὰ τοντάψον, ἔνθα ἐν ὁ δράκων, κατακρημνίσαντος εαυτόν. 'Aλλως. δεῖ νοεῖν ε- των τειχέων τὸν σηκον τοῖ δράκοντος εἶναι. πως γυ εἶχε τὸ σωμα ἀναλαβειν ό Κρέων των πολεμίων παρακαθημένων; ἀπὸ δε asτοῖ τείχους ἔρριψεν εαυτον ό παῖς εις επίδειξιν τῆς υπὲρ τῆς πατρί-
340쪽
δος προθυμίας. A. B.C.M. l. ἔλων : ἀνελόμενος, βαστάσας. Gr. Fl. 5. 6. 9. a I. 56. 76. I 3I6. αυτοσφαγῆ : αυτόχειρα. B. rec. M. Gu. ταῖς αὐτοῖ χερσὶν ἐσφαγμένον. I. ἐκόμισ : αντι του εἰς την οικίαν εκόμισα. M. 5 I3I7.-I32I. βο3 δε δωμα : αντὶ του θρηνει το ἐμὸν δωμα. B. M. θρηνεῖ δ' ό ἰμος οἶκος πῶς, αντι του πάντες οἱ ἐν τω ἐμου οἴκωθρηνουσιν εγὼ δε ο γέρων με κω. ηγουν μετέρχομαι, ζητω, την εμην ἀδελφὴν την γραῖαν την ηοκάστην, ἄπως τον ἐμὸν παῖ δα οὐδαμως ἄντα λούση κώι πρόθηται, ηγο- κεκοσμημένον ἐπὶ θρόνω προδείξη.i o χρὴ γάρ τον ου τεθνηκότα τιμῶν τον υποχθίνιον θεον, πουν τον ' Αιδην, τιμας διδύντα τοῖς ἀποθανοισιν, ηγουν δια του διδόναι τιμας τοῖς ἀποθανουσιν. Gr. Bur. Flore. θρηνει δ ό εμος πας οἶκος. I.
35 I3I8. μεταστελλων ζ μετακαλέσων. I.
θάπτεσθαι. A. C. M. I 32 I. χθόνιο θεόν : τον Αιδην περιφραστικως. M. τιμῶν ο τον χθόνιον θεόν. I.
I 32 2. βέβηκεν . ἀπῆλθεν ἡ ἀδελφὴ ἡ σὴ, Κρέον, εξω δόμων, καἰ
ἡ παρθένος ἡ Ἀντιγόνη κοινῆ οδοιπορία της μητρος, πουν ἀπῆλθεν ἄμα τῆ μητρὶ ἀπερχομένη. Gr. 'unt. I 323. τε μητρίς . ια τῆ μητρί - δε ἐξῆς, κάρη τε25 Αντιγόνη κοινῆ ἐξόδου τῆς μητρός. B.M. I. ἄμα τῆ μητρι και ἡ Αντιγόνη ἐξῆλθε. A. B. I.