장음표시 사용
341쪽
κἀπι ποιαν συμψοράν : συμφοραν ενταὐθα λεγει τὴν συντυχίαν άπλως. ηγουν το συμβεβηκός. Gr. m. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. I. καὶ επιποίαν τὴν συντυχ φανοῦ δήλου μοι. Gri Cant. I 325. μονομάυ μελλειν δορί . τα ἐαυτῆς τέκνα δορὶ μονομάχω αντι του ἀντιπαρατάξει, εν αυτοι ἀντιπαρατάξονται προς ἀλλήλους θρονομαχοῖντες. Aλλως. μονομ χω, οταν μόνος μόνω μάχομαι. και μονομχια το πραγμα, και μονομάχος ό μόνος μόνω μαχόμενος' εν-ταῖμ δε την ἀντιπαράταξιν λέγει μονομάχον, οὐχ δτι αὐτη μονομαχεῖ, ἀλλα θέλει δηλοῖν ἀντιπαράταιν, ρν ό Ἐτεοκλῆς και ό Πολυνείκης προς ἀλλήλους μονομαχοῖντες ἀντιπαρατάξονται, ωσπερ εν Ioἄλλοις λέγει ζωὴν φιλότεκνον, εν μετὰ του φιλεῖν τα εαυτων τε ατινες ἀνύουσιν. το παν Οἴτως' ἡκουσε μέλλειν τα ἐαυτῆς τέκνα ἴπερτων βασι λώκων δόμων, ηγο- ενεκα της βασιλείας, εις πόλεμ-γ ηξειν ἀντιπαρατάξει μονομαχω. Gr. Cant. I 326. εις ἀσπίδ' ηξειν : εις μάχην, εἰς συμβολήν. B.M. I. Is
μελειας ἡξίουν. D. C. M. I. 'Aλλως. τί, φησὶν, ἀπῆλθεν Ἱοκάστη προς
τοῖς παῖδας καταλλάξασα τούτους, ἐγω δε το σωΜ του παιδος Mενοικεως περιστέλλων και κοσμων και επιμελειας ἀξιων, και δι' ἀγάπην εκείνω προσκαθήμενος οὐκ εφθασα εις το και ταῖτα μαθεῖν, o Ioεστιν ἀσχολούμενος περὶ τον υἱον οὐκ ῆλθον εις ει δησιν τούτων. Αλλως. πω προσκαθήμενος, φησὶ, τω νεκρου τοῖ παὰδός μου σωματι και περι εκεῖνο ἀσχολούμενος οὐκ εφθασα τούτων τι Μθεῖν. A. ἀγαπάζων ἰ περιστελλων, θρηγων. M. επιμελείας ἀξιων. H. επιμελούμενος, περιεπων. Cant. Gr. τιμων. φιλοφρονούμενος. Gli. 25I328. οὐκ εἰς τόδ' ἐλθον : οὐκ επι τοῖτο παρεγενόμην. D. C. M. εις το γνωρίσαι. B. οὐκ εις τόδε εφθασα, εις το γνωρισαι, οὐκ επιτοῖτο παρεγενόμην, ωστε καὶ τάδ' εἰδέναι. I. εν ενὶ λόγου εἶπεν αν, οὐκ ῆλθον εις γνωσιν τούτου, ου λέγεις, ἡγουν οὐκ εγνων τοὐτο νυν
342쪽
I 33 I πεπρῶχθαι : το παρὰ τοῖς κοινοῖς εως ἄρτι. τετελειλi o σθαι υπὸ των παίδων τοῖ Οἰδίποδος. Gr. Florr. ἡ : ἄρτι. Gu.πε ἀχθαι : ἡνύσθαι. B.M. διηνύσθαι. Gu. I 332. οἴμοι, το μεν σημεῖον ζ ἐκ τοῖ προσώπου τοῖ ἀγγέλου στοχάζεται τὰ λεχθησόμενα. B. C. M. I. ἰδὼν τον ἄγγελον κατηφῆ ερχόμενον ἐλθεν εις υπίνοιαν τοῖ κακοῖ και ανίμωξεν, εἶτα επάγει i s και την αιτίαν δι' ἡν ωμωξε, καί φησιν' ιδοῖ, το σημεῖον τῶδε ορω, κατηφες ομμα και πρόσωπον αγγελον ερχομένου, ος παν ἀγγελεῖ τοπραχθέν. Gr. H. 6. 59. 76. I 33 το δρώμενον : το πραχθέν. B. r C. M. I. 336. ουκ εὐπροσώποις : εὐειδέσι, καλοῖς, φαιδροῖς. M. προ-
ao οιμίοις ου καλοῖς, ουκ εὐσχήμοσι. B. I. ευπρόσωπον μειράκιον, ἡγουν εὐειδες, και απὸ τούτου ευπρόσωπος λόγος ὁ πιθανὸς καιαρεστὸς φαινόμενος. ουτω λέγεται και το εὐπρεπες, πρότερον μενεπι ει δους, οἷον ευροεπης ἄνθρωπος, ό ευστολος και καλὸς και μετὰ τοῖ πρεποντος παρασπι ματος εχων την των μελων αρμονίαν εἶτα και
a s ευπρεπὴς σκῆψις, ἡ άρμοδία και ευπρόσωπος δοκοῖσα, και ευπρεπὴς λόγος. ενταῖθα δε ουκ εν εὐπροσώποις φησὶ φροιμίοις, ἀντὶ τοὐ ουκεν αγαθοῖς, μεταφέρων την λέξιν εφ' ετερον σημανόμενον παρὰ τὰ προειρημένα λι μεν γὰρ το εν μειρακίω ευπρόσωπον ἄλλο τι εστ παντί που δῆλον. δοκεῖ δε και το εν ἄλλοις λόγοις απλῶς εὐπρόσ-ao ωπον ετερόν τι εἶναι παρὰ το ενταῖθα' εκεῖ μεν γὰρ το εὐπρόσωποντο πιθανον φαινεσθαι τον λόγον παρίστησι και μηδεν δοκοῖντα εχειν,
343쪽
ασφαλίζεται, Πουν ανεπίληπτον' ενταυθα δε το μη αγαθὰ εἶναι ταπροοίμια ακριβως παριστα. Gr. Cant. ἀρπη λόγου : N. αρχει. C. I 337. ω τάλας, δισσως ζ το ω τάλας δευτερον βοω διὰ το ρο- γάλα φέρειν κακά. θρηνητικον δε το ηθος. A. B. C. M. I. I 338. προς πεπραγμένοισινο προς τοῖς πεπραγμένοις του Νέε- 5νοικέως λέγει. ἀποφαντικως η ἐρωτηματικως. D. M. προς τοῖς εἰρημένοις πημασι λέγεις φέρειν ετερα. I. ἐπι ταῖς ἄλλαις βλάβαις ταῖς γενομέναις λέγεις φέρειν ετερα κακὰ μεγάλα. τί δε εστινο λέγεις; Gr. Horr.I339. εν ι . εν τω φωτι, τουτέστιν ἐν σωτηρία. B. I. συν- lo
ηθως πάλιν ό Κυριπίδης προειπων ἐν ἐνὶ στίχω της συμψορῶς το κεφά
λαιον, καταστατικωτερον υστερον διηγεῖται το παν. B. C. M. I. ουκέτεισί: ουδαμῶς εισιν ἐν φωτι, ηγο- ηφανίσθησαν. Gr. Florr. 34 I. μεγάλα μοι θροεῖς : συμφορὰς λέγεις μεγάλας επ' ἐμοὶ καὶ τη πόλει. Gr. Flore. λέγεις. M. Is I 342. τάδε . οὐ μάτην ἄρα, φησιν ό Οἰδίπους, κατηράσατο. εις ἔργον γὰρ ἐχώρησαν αἱ ἀραί. A. C. M. το τάδε η προς το ει - κουσατε, η προς το δωματα, το δε παίδων προς το Οἰδίπου. Gu. Bar.
ib. συνηθωc 4 Εὐριπίδη Dagicos dum mist, prae eeteris Euripidem intelligit graminaticus. In scholio
344쪽
I 343. παίδων : λείπει η περὰ τα περι των παι δων κατὰ την αυτην συμφοραν ολωλότων; D. M. I. I 3 l . ωστ' ἐκδακρῖσαι ναι ηκουσαν, ωττε ζακρῖσαι. ει αἴσθησιν εἰχον τα οι ματα. I. οίον εἰ ἐφρόνει τα οικηματα, εδάκρυσεν 5 αν τὰς συμψοράς. A. C. M. I. φρονουν τ': αἰσθανόμενα. B. I 345. βαρ-οτμωτάτας ζ δυστυχεστάτης. M. της βαρυποτ - τάτης πιο - δυστυχεστάτης. πότμος και δαιμων το αυτί και δυσδαίμων και δύσποτμος δηλοῖ το αυτο και βαρυδαίμων και βαρύποτμος πάλιν το αυτο. εστι δε βαρυδαίμων ό βαρεῖαν εχων τύχην, ιο δυσδαίμων δε ό κακην εχων τύχηγ' κακη δε τυχη και βαρεῖα ταυτὸν, ωστε και δυσδαίμων και βαρυδαιμων ταυτόν. μέγα δὲ γίνεται τοτ , δια το μέτρον μεν. ως ουκ ἀλόγως, ἐπει ἡ προ αυτοῖ συλλαβη δύναται μακρὰ εἶναι ἡ αυτη καὶ βραχεῖα. Gr. Cant. I 347. ει και τα προς τούτοισί γ ειοείης κακά: τί ἐρεῖς; δη- 5 λονότι. I. μάθοις. M. γνωρίσαις, τί ἐρεῖς δηλονότι'. Gr. Flore.ετι μαλλον βοηση τοῖτο. Gu. I 348. δυσποτμωτερα ἰ δυστυχέστερα. M. Gr. I. ανάγετε ἴψοῖ τε θρηνον, και κτύπον λευκοπηχεων χειρων. το αγάγετε ἀπο κοινοῖ. I. ἀνεγείρετε, ανω ἄγετε, αναλαμβάνετε, ἀναβάλλεσθε, αντι τοῖao προοιμάζεσθε. A. M. ἀνεγείρετε, ἄνω ἄγετε τους κτύπους τοῖς εκτων λευκοπηχων χειρων γινομένους. H. 33.
χεις κτύπους : το ἀνάγετε ἀπο κοινοῖ. λευκοπηχεις δ' ἄν λέγοι τοῖς δια των λευκοπηχεων χειρων, ινα ἐκ τοὐ ποιοῖντος το ποιούμενον λέγη af ἐν γὰρ ταῖς συμφοραῖς αικιζόμεθα το σωμα, ως ἄν εξ αυτων διώ- χθέντες μη χρηζειν τοῖ σωματος, ἀλλα ἀπαλλαγηναι του βίου, μάλιστα δε ἐπι της κεφαλης τοῖτο ποιοῖμεν. ως ῖν ἐπι κεφαλαιωδε-
345쪽
στάτω και αἰσθητικωτάτω τοῖ σώματος μέρει. A. C. M. κτύπους τους κτύπους τους ἐκ των χειρον γινομένους. M.
γάμαν ὐπέμεινας διὰ τους αινιγμους της Σφιγγός. λείπει γαρ ἡ
διά. A. D. C. M. I. αινιγμους ἔτλης ζ τους λόγους τους ἔχοντας ἀπο- 5 κεκρυμμένην την διάνοιαν. C. M. I 355. ἀρῆς τ' ἀγωνισμ Οιδίπου : το κατάραμα. τουτέστιν. ειπέ μοι πως ἀπέβη ἡ κατάρα του οι διποδος. Λ. Η.C. I. τοῖς παισινό ἀγων πως πέπρακται, οἱον ό ἐκ της ἀρῶς πόλεμος ἐκ γαρ του Οἰδίποδος ταυτ' ἐνόσου, η το ἀποτέλεσμα της ἀρῶς του πατρός. Λ. io B. C. M. 'Aλλως. ό πόλεμός τε ό εκ της ἀρῆς του Οἰδίπόδος αυτοῖς ἐπιών. η ουτως, το κατορθωμα της ἀρῆς τοὐ Οἴδιπίδος. A. ου μάτην ἄρα, φησιν, ο Οιζιπους κατηράσατο εις ἔργον γὰρ ἐχωρησαν
αἱ ἀραί. C. ἀγωνισμα ό ἀγων, ηγουν ἡ πρ ις αὐτη του ἀγωνος, ἔσπερ βάδισμα ἡ πορεία, και ασμα ἡ ὐδή. ῶσπερ δῆ λέγεται ἔργον i s
ἡ πρῆξις, λέγεται δε και το πραττόμενον πρῆγμα, ουτω λέγεται ἀγωνισμα και το ἀποβαῖνον ἔργον ἀπο τοῖ ἀγωνος. ο βουλεται δηλοῖν ἐνταυθα πουν καὶ το ἀνυσθεν ἔργον των καταρων τοῖ οἴδιποδος, τουτέστιν ο ηνυσεν ἡ κατάρα τοῖ Οἰδιποδος. Gr. Cant. ό γὰρ φόνος ἀγώνισμα και οἱον κατόρθωμα ην των Οιδιποδος ἀρων. Gii. aoI356. τα μὰν προ πυργων εὐτυπερτα γινωσκεις' λέγει δε την
νίκην, εν ἐνίκησαν προ των πυλων της πολεως. Gr. I. I 357. οἶσθ' ου '. τινες ει τὸ Ου στίζουσιν ουκ οἶσθα, φησὶ, ταπρο των πυργων ευτυ ημα τα μακραν γάρ εισιν. Αλλως. καλως
a. Ista, α μάτην ἄρα ἱ ἀραI. iiii ne ullo loco legulninitur in C. . huc retulit Vulta. MA H.
τείχεσι llic iret liliit 13 I. iitiae iii stat leguntur in A.C.M.
346쪽
Ο - και δια πιθανης ἄφορμης τὰ προειρημένα ὐπὸ του πρώτου αγγέλου ἐσιώπησεν. ἡ δε διάνοια, τα μεν προ των τειχων ευτυ ροτα τῆς πόλεως, καθὸ ἐνικησαμεν κοινῆ τους Ἀργειους, οἶδας δηλαδή. A. B.C.M. I. πόθεν δε οἰμαι εἰδέναι σε; ου μακρὰν γὰρ τειχέων περι-5 πτυχαί. ἡ δὲ περίφρασις εκ του περιφράσσειν και οῖον περιπτυσσεσθαι και περικυκλοῖν την πόλιν. περιλαμβάνονται γὰρ αἱ πόλεις Tοῖς τεύχεσιν. Λ. C. M. I. τειχέων περιπτυχαί: περιφραστικῶς τατείχη. ου μακράν εἰσιν, ὼστε μη ουχι πάντα εἰδέναι τα δρώμενα,
λύπει γὰρ το με. B. C. M. I. O ου μακρὰν γάρ : ου μακρὰν γάρ Πσι, του τόπου δηλονότι ἔνθα ἐγένετο ἡ νίκη, οι περιβολοι των τειχων, ἔνθα ἡσθα. Gr. Fl. 5. 6. 9.a I. 56. 59. 76. I 358. ωστ οὐχ ἄπαντα : το ῶς ἀντι της πρός. λειπει ἡ μή, Π ουτως, προς τὸ μὴ εἰδέναι σε τα πραττόμενα. M. ἔστε μὴ
I3 εἰδέναι σε πάντα τα πραττόμενα. Gr. Florr. siclem. I 359. επει χαλκέοις : επεὶ δε σιδηροῖς ἄπλοις ἐκοσμήσαντοτο σωμα, ἀντι του τα σώματα, τουτέστιν επει ώπλίσαντο. Gr. Bar. I 36Ο. νεανίαι : ἀντι του οι παῖδες. Gr. I 36 I. ἔστησαν ελθόντες ζ ελθόντες εἰς το μέσον του μεταιχμίου ao ἔστησαν. Gr. Bar.
I 362. ώς εἰς ωωνα: γράφεται Ρ μονομάχου τ' ἀλκὴν δορός.
bus repetita. a l. γράψεται μονομάχου τ' ἀλκη,
διμ' J Haec King. ad sequens scholion e Bar. rotulit. Deest in Gr. quippe qui μονομάχοι τ' ἀλκη. δορόη in textu halbet. MATTH. M. in
347쪽
n 33. παρηλθον εἰς το μέσον, ὼς ὼς αγωνα δορος και αλ ν μονομαχίου. A. B.M.I. πουν εις μάχην αντιπαρατάξεως μονομάχον. ην αυτοὶ δηλονότι εμελλον ἀντιπαρατάξασθαι προς ἀλληλους μονο- μαχουντες. Gr. Bar. Fl. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. I 363. δισσὼ στρατηγὼ καὶ διπλω στρατηλάτα : ἐκ παραλληλου 5
I 364-I369. βλέψας δ' ἐς 'Αργος : τον νουν ἐκεῖσε εχων. A. B.C.M. τον νουν ἐκεῖσε εχων α κεν εὐχὰς ό IΠολυνείκης λέγων, ὼ σεβασμία 'Hρα. σός εἰμι' ἐπολιτογρα- θην γαρ παρὰ σοἰ, ἐμαυτω ζευξας, αντi του εἰς ζεῖξιν λαβων, πην παι δα του Ἀδραστου, Io και οἰκῶ πιην σην χθόνα. δος, ω Hρα, ἐμοὶ κτειναι τον ἀδελφον κώκαθαιμάξαι την εμην δεξιὰν νικηφόρον, την ἀντήρη, ητοι την ἐκείνωεναντίαν. κακίστην αιτω νίκην τον ἀδελφον φονεῖσαι. ακρως δεδηλοῖ ηθος ἀνδρος μεμφομένου εαυτον ἐπι ωμότητι. I.
I 364. βλέψας δ' ἐς 'Αργος . ως Ἀργος δε βλέψαι λέγει τον Is
I 365. σὸς γάρ Γ : αντὶ του ἰπολιτογραφηθην παρὰ σοί. A. B.M. aoI366. εζευξ' 'Aδράστω: αυτοῦ τοῖ εἰς ζεῖξιν ἔλαβον, ἐζεύχθην
τω παιδὶ του Ἀδραστου. λείπει δε τη Ἀργει α. B. M. I 367. ἀντηρη : ἐπιρρηματικῶς αντὶ του κατὰ την ἀντιπαράrαξιν. Gr. Cant. T. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. ἐξ εναντίας - σαν. Gu.την ἐκείνω ἐναντίαν. B.M. 25I368. δεξιὰν νικηφόρον . δεξιὰν χειρα νικηφόρον γενομένην. Gr.
textu habet m,ομαχεῖν ἀλκην δορ , A. μονομαχουντ' ἀλκη, δορός, tui scripto
348쪽
I 369. αἴσχιοπον : ακρως δηλοῖ ηθος ανδρὸς μεμφομένου εαυτὸν επ' ωμότητι. A. B. παροιμία. Gr. Flore. si lem. I 37o. πολλοῖς δ' ἐπ ι'. τοσαυτα, φησὶν, ε λι δάκρυα τοῖς πολλοῖς. ἴση της τύχης ἡ συμφορὰ τοῖς μονομαχοῖσι, τουτέστι 5 συμφώνως τη κατ' αυτοῖς τύχη εδάκρυον οι εκτός. Αλλωe. πολ- λὰγῖς δε ἰπκπι δάκρυα της τύχης ὁ . λείπει γὰρ το ενεκα, ε Φακα της τύχης ἡλίκη ην. A. B.C. M. I. Ἀλλαου. πο οῖς δε δάκρυα ἐπέρχετο την τύχην αὐτῶν ἐννοοῖσιν ἄση ην. Λ.C. M. I. 'Aλλως. πολλοι δε των λεγομένων ὐφ' αυτων της δυστυχίας αυτων το μέγεθος Io εὸάκρυον. A.C. ενεκα της τύχης των ἀθλιων αδελφων. Dη ην καιοπιία' διὰ τὸ μέγεθος της δυστυχίας. Cant. πουν διὰ τον ἔγκοντης δυστυχίας το γὰρ δακρύειν δια την ποσότητα της δυστυχίας ἔγκον πάντως ἐμφαίνει της δυστυχιας. Gr. Bar. I 37 I. κἄβλεψαν'. οἰκτρὸν γὰρ θέαμα μονομαχοῖντας ἀδελφο)ςis ἰδεῖν, οἱς και τὸ νικῶν και τὸ ἡττῆσθαι δεινὸν ην. Aλλως. ἐμφαίνε-- ό κατὰ ἀληθειαν θυμὸς πικρίαο ενδεικνύμενος διὰ τοῖ βλέμματος.
διαδοντες κόρας '. ἀντι του πλάγια βλέψαντες και φοβερά. Horr.πρας ἀλληλους διαβιβάσαντες τὸ βλέμμα. Gr. Cant. ao I 372. χρυσάσπιδος '. πολεμικης. Fl. 59. I 373. βλέψας προς οἰκογ'. και οbτος τω νω ειό τό ιερὸν της
349쪽
'Aλυας ἀποβλέψας το εν Θήβαις. A. D. C. M. I. ηυξατο : λέγων. Gr. κόρη : θυγάτηρ. Gr.I37ψ. ημιν . εμοι. Gll. καλλίνικον ζ νικηφόρον. Gr. ἐκ παραλλήλου το αυτό. M. 1375. ες στέργ αλειν : λεγω βαλεῖν αὐτὸ εἰς τα στέρνα τώῖ sἐμοῖ αδελφου απὸ τῆσδε της ωλένης, ἡγουν της χροιρός. Gr. Cant.1377. επει δ' αφώθη: προ γὰρ της εὐρέσεως της σάλπιγγος ἐν ταῖς μάχαις και τοῖς μονομαχοῖσιν ἐν μέσω τις λαμπάδα καιομένην ἔρριπτε. σημειον του κατάρξασθαι της μάχης. τούτου οὐν τω σημείωαντι σάλπιγγος καν τοῖς περι Ἐτεοκλέα χρίνοις ἐχρωντο. A.C. M. ioυστερον μετὰ τὰ Τρωικὰ και την εις γην Pωμαίαν Αἰνείου κατοίκησιν Γυρρηνοι την σάλπιγγα ἐφει ρον ἐν τοῖς Ἱταλικοῖς πολέμοις,οθεν και rυρρηνις ἡ σάλπιγξ ἐκλήθη. το οὐν τούτω αυτον χρῆσθαι ἀντι σάλπιγγος ἀφ' ἐαυτοῖ ἐμφαίνων ό ποιητής φησιν. οὐ γὰρ δεῖεις το του αγγέλου πρόσωπον τουτο ἀναφέρεσθαι, εἴ γε ἄλως ουπω i5 εσαν την σάλπιγγα. το δε εξῆς, ἐπειδὴ ἀφείθη ἡ λαμπὰς ως σημειον τῆς φοινίας μάχης, ταυτὸ δηλοῖσα τῆ υστερον ἐπινοηθειση χῆ τῆς σάλπιγγος, δηλῶ το κατάρχεσθαι τῆς μάχης. A. M. Aλλως. οἱ Ελληνες ἐπι του Τρωικου πολέμου οὐκ ἐχρωντο ταύτη. Ομηρος γοῖν αυrὸς μὲν οἶδε την σάλπιγγα, ου ποιει δε χρωμένους ao σάλπιγγι τους ἡρωας. πρωτος 'Αρχώνδας συμμαχων τοῖς Ἐρω
δαή A. ἀρχιδαή n I. Correxit Valetc. Ἀρόδαή emit in edit. Aug. codice clostituto mihi reponere licebit raniam, si licuit Barnesio scribere 'Aριχω,δαι. Legerut sorte
350쪽
κλαίδας ηγαγεν εἰς ' Ελληνας την TU νικην σάλπιπια εχρωντο οἶν κατὰ το παλαιον εν τοῖς πολέμις ανrἰ σαλπιγκτῶν πυρφόροις' ουτοι δε ησαν 'Αρεως ἱερεῖς, εκατέρας στρατιας προηγουμ ενοι ματὰ λαμπάδος, ην ἀφιέντες εἰς το ματαίχμιον ανε χώρουν ακίνδυνοι ' καιBarales. in Ilia, ligini L. A. I9,0. Tyrrhenicas ictas: quas omnium ranius Arishondas Uem Hreaelidis feretis intulit Graeciae: hic ista repererat in schol. ad Sophoclis
de Conimentario PhoenisRarurn illuc transmapta suspicor : nec Athenaeus uspiarn, neque Eustathius. invitante licet occasione, larius rei mentinount. Suidae. dum inore suo
seliolion describit in Sophoclis ver-
das, sed recte dicitur Ἀρ-νθας. Idem nomen est Ἀρχωνίδας SO-phroni restituendum in excerptis ex Apollonii grammatica quae dicitur. p. 43l C. EM δ' 'MDon
ιαλλε παρ' ζμε. et Ἀρχωνοας. H ane IJoricani nominis forinan altera aBarnesio receptae me recte Praetulisse fatetuintur, quibus innotuis
ib. προηγορονοι - πυρφόρος ἐσώθηθπροπολεμουντες. ἄλλως. ἐπει ἐρρίφη λαμ-πἁή εἰή σημεῖον τηα φονίου μάχης ταυτοδηλοῖσι τ3 ἴστερον ἐπινοηθείσ3 ηχη της σάλπιγγος δηλαδη τα κατάρχεσθαι της μάχης. Haec infra repetuntur in alio scholio) η ρούμενοι - τὰ λαμπά
suam quisque facem quatiebant. Numeriis singularis non offendit homines erit litos hoc utentes scholio, Io Hariungunt Dies. Critici Vol. a. p. 659. Andream Scholistum, acl Zenobii Prov. P. I 28. Io. XI eursium comm . in I.VCoplar. V. 295. quocum cons. G. I. UossitInst. Orat. 5. II, 7. Casp. Harthium Anim . ad Statu Theb. 4. 5.Κingiuin tauieti ostendit, vulgatis
substituentem μετὰ λαμπάδων, α .
In Belaol. ad v. 3 4. Idem illuni posuisse Inmnini pro vulgato Hτἀλαμπάδος. Ipsi poetae, qui liucallii lunt. face fuerunt vel lanipade contenti: καὶ λαμπάδα e Suida reis stituendum Zenobio Prov. S. 34.
et Diogeniano 7, 35. VALCK. q. λαμπάδο δε λαμπάδων M. Diuitiroci by Gorale