Athenaei Deipnosophistae

발행: 1858년

분량: 506페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

τρέφει - , ολψμίως τοῖς ἀιμυγδάλοις, ἔχει δέ τι

κεγχρῶδες καὶ ἐπιπολαστικον πλείω δὲ βρωθέντα βαρύνει την κεφαλην. ττον δ' ἐνοχλει καὶ τουτων ταχλωρα των ξηρῶν τα δὲ περσικα κεφαλαλγικα μέν ἐστιν Ουχήττον τὴν Θως βαλάνων, τρέφει δὲ μἀλλον. φάρυγγα τραχύνει καὶ στομα οπτηθέντα- λυπο- τερα γίνεται διαχωρει μάλιστα των καρύων ἐσθιόμενα μετα μέλιτος α δὲ πλατέα φυσωδέστερά ἐστιν, ἀλυποτερα δε τα εφ των μῶν καὶ πεφρυγ-i μένων, τὰ δε πεφρυγμένα των μῶν Φιλότιμος δὲ ἐν τοῖς περὶ τροφης φησί το πλατυ καὶ το καλουμενον

σαρδιανο δυσκατέργαστά ἐστιν μὰ παντα καὶ δυσδιάλυτα, κατεχόμενα υσῶ του φλέγματος ἐν Τ κοι- λία καὶ στρυφνότητα ἔχοντα το δὲ ποντικον λιπαρ- i5 καὶ δυσκατέργαστον. το δὲ ἀμυγδαλον ηττον δυσκατέργαστον φαγόντες γοὐ πλείονα ου ἐνοχλουμεθα ' λιπαρώτερά τε φαίνεται και ἀναδίδωσι χυμον γλυκυν

καὶ λιπαρόα Θίφιλος δ' ὁ Σίφνιος τὰ κάρυα φησὶ,54 τὰ βασιλικὰ κεφαλαλγῆ ἐστι καὶ ἐπιπολαστικά τούτων δὲ - καλὰ δε καὶ λελευκασμένα εὐχυλότερα καὶ κρείττονα πάρχει τὰ δ' εν τοῖς ἰπνοῖς φρυγόμεναολιγότροφα τὰ δὲ αμύγδαλα ἐστιν --ικὰ καὶ λεπτυντικὰ καὶ καθαρτικὰ και ὀλιγότροφα των μέντοι

χλωρῶν κακοχύλων οντων κα ὶ ἀπροφωτέρων πολυ μαλα λον υ νωδέστερα καὶ ἐπιπολαστικώτερά ἐστι τὰ ξηρά. τα δὲ ἀπαλὰ και πλήρη καὶ λελευκασμενα, γαλακτώδη γοντα, εὐχυλότερα ἐστι των δὲ ξηρων τὰ θάσια καὶ κυπρια παλλοντα ευεκκριτώτερά ἐστι τὰ δε ποντικὰ κάρ ω κεφαλαλγη, ἐττον δ' ἐπιπολαστικὰ των

κ βασιλικῶν.

112쪽

- α καὶ φυσώδης η πέψις γίνεται , παχυνε δὲ τὸ ωὐ .. αυτῶν κρατήοy τὰ δὲ ψύγδαλα καὶ

ταχρακλεπιι - καὶ τα περσικα κάρυα καὶ ταλλα τὰ τοιαὐτα χείρω στὶ τούτων χρη δε μηδὲν λως της τοιαύτης ἰδέας απυρον ἐσθίειν ἐξω των χλωρων ἀμυγδάλου, αλλὰ τὰ μὲν ἔψειν τὰ δὲ φρύγειν τὰ μὲν γαραυτῶν ἐστὶ λιπαρὰ τῆ φύσει, καθάπε ἀμυγδάλαι τε αἱ ξ,iραὶ καὶ Θιος βάλανοι, τὰ δὲ σκληρὰ καὶ στρυφνά, καθάπερ α τε φηγοὶ καὶ πῆν το τοιοsτον γένος τῶνδεοουν λιπαρῶν φαιρεῖται - λίπος η πύρωσις ' ἐστι γὰρ τ το - χείρ στον τὰ δὲ σκληρὰ καὶ στρυφνὰ πεπαίνεται, ἐάν τις ολίγ' καὶ μαλακῆπυρὶ χρπαι ' ο δὲ Λίφιλος τὰ κάστανα και σαρδιανὰ βαλάνους καλεῖ, εἶναι λέγων αὐτὰ καὶ πολ- φον και εὐρολους, ο δυσοικ-ομητους δὲ διὰ το ἐπιμένειν τῆστομάχφ τὰς δὲ φρυγείσας ἀτροφωτέρας μεν γίνεσθαι, νοικονομη του δέ τὰς δὲ ἐφομένας ἐμπνευμα-νν a W-ν, τρέφειν δὲ τούτων μῶλλον.ιόπιμον κάρυόν τε ο βοέες, βάλανον δὲ μετεξέτεροι καλέσαντο . κανδρος φησιν ὁ Κολοφωνιος ἐν Γεο un/ικοῖς.

φίλοχος δὲ αμωτα καλεῖ τὰ καστάνεια οπου δὲ γίνεται

ενοφάνης ὁ Κολοφώνιος ἐν παρφδίαις πὰρ τυρὶ χρη τοιαυτα θειν χρομος, ρli,

ATHENAEUS. I. 7

113쪽

ἐστιν ἀνηρ μοι πτωχός, κἀγὼ γραπις, --- άπη καὶ παῖς υἱM 55χῆδ' η χρηστη, πένθ' οἱ πάντες. τουτων οἱ τρεῖς μὸν δειπνουμεν,

δυο δ' αὐτοῖς συγκοινωνουμεν

ζης μικρας φθόγγους δ' ἀλυρους

θρηνουμεν ἐπαν μηδὲν ἔχωμει χρῶμα δ' ἀσίτων χροῶν οντων γίγνεται χρον τα μέρη δ' ημων ' χη συνταξις του βίου ἐστὶν

κταμος θέρμN summo Hγογγυλὶς λχρος λάθυρος φηγος βολβος τέττιξ ἐρέβινθος ἀχρὰς τό τε θειοφατὲς, ρῶον ἐμοὶ μελέδaqμ' ἰσχάς,

φρυγως ευρηματα Συκῆς Φερεκράτης , τακεροὐς ποιήσειε τους ἐρεβίνθους ευθέως

114쪽

Θτραγὼν ἐρεβίνθους ἀπεπνίγη πεφρυγμένους

Λίφιλος δέ φησιν Ἀλερεβινθοι δυσπεπτοι σμηκτικοὶ

Ουρφικοὶ πνευματικοί κατὰ δε ιοκλέα ζυμωτικοὶ της σαρκος κρείττους δ' οἱ λευκοὶ των μελάνων καὶ ι πυξοειδεῖς, καὶ οἱ μιλησιοι των λεγομένων κρειων, οῖτε χλωροὶ τῶν ξηρω καὶ οἱαποβεβρεγμένοι τῶν ἀβρόχων οτι Ποσειδῶνος ευρεμα οἱ ἐρέβινθοι. 45. I. υλεξιςJ μη ρασι, μετα τῶν κακῶν ικοιθ' ὁ τους θερμους φαγών, οἐν τω προθύρωτὰ λέμμαθ' οτιη κατέλιπεν, αλλ' - απεπνίγη καταφαγών μάλιστα δὲ . . . Κλεαίνετος μὲν ου ἐδήδοκ' οἰδ οτιο τραγικος αὐτούς Ουδενος γαρ πώποτε ἀπέβαλεν ὀσπρίου λέπος ουτως ἐκεῖνός ἐστιν ευχερης ἀνω. Λυκόφρων δ' υ αλκιδευς εν σατυρι κω δράματι, ο 'ἐπὶ ὐκαταμωκήσει γραψεν εἰς Μενέδημον τον φιλόσοφον, - ου η τῶν ἐρετρικων νομασθη ἀρεσις, δι--πτων τῶν φιλοσόφων τὰ δεῖπνά νησι μκαὶ δημόκοινος ἐπεχόρευσε δαψιλης' 'ερμος, πεν ων κα τρικλινου συμπότης.ου ἔστιν ουδὲν τέχνιον ἐξωλέστερον του πορνοβοσκου Σικατὰ την οδον πωλεῖν περιπατῶν βουλομαιωδαέαφανῖδας θερμοκυάμους στέμφυλαε ααλῶς απαντα μάλλον η ταύτας τρωειν. και σημείωσα , φησί, το θερμοκυαμους, πει και νυνάτω λέγεται Πολέμων δέ, σι τους Αακεδαιμονιους, πιυς θερμους λυσιλαῖδας καλεῖν. Θεόφραστος δὲ ειτορβι ἐν αἰτίοις φυτικοῖς η θέρμος καὶ Οροβος καὶ ἐρι-

115쪽

100 ΕΚ ΤΟΥ βινθος μόνα ου ζωοὐτα των χεδρόπων, διὰ τὴν δριμυτ α καὶ παροτητοι. ὁ δ' ἐρέβινθος, ψέ, μως

γίνεται διαφθειρομενος γινεσθαι δε λέγει κάμπας ἐν

τοῖς ἐρεβίνθοις ὁ αὐτὸς ἐν τῆτετάρτω της αυτ πραγματείας Θίφιλος δ' ὁ Σίφνιος τους θέρμους φησὶν ρεἶναι σμηριτ οὐ καὶ πολυτρόφους, μάλιστα δε τους ἐπὶ πλιων ἀπεγλυκασμένως δῶ κοὰ Ζ γων ὁ κιτιεῖς σκληρὸς ων καὶ πάνυ θυμικὸς προς τους γνωρ μυ-N, ἐπεὶ πλεῖον τοπι οἴνου σπασας ηδυς ἐγίνετο καὶ

μείλιχος, προς τους πυνθαν0μένους ουν του τρόπου

πιτν διαφορον ἐλεγε το αὐτὸ τοῖς θέρμοις πασχειν καὶ γαρ ἐκείνους πρὶν διαβραχηνια πιαροτάτους εἰναι, ποτισθέντας δὲ γλυκεις και προσηνεστάτους. 5646. ΦΑΣΗΛΟΙ -αεδιχιμόνιοι ἐν τοῖς δείπνοιίτοι καλουμένοις κοπίσι διδόασι τραγηματα συκά τε

ξηρα καὶ κυάμους καὶ φαοηλους χλωρ ς' ἱστορεῖ Πολέμων Ἐπίχαρμ0ς - λους φῶγε θα - αἰ, ο ιόνυσος φιλῆ. Θημήτριος η συκον ἐφάσηλον ὁ τοιοίτό τι. 47. E M. ἴστολις ἡντίαι δρυπεπεῖς, ἐλαπι ταύτας Ρωμαῖοι δρύππας λέγουσι. σίφιλος ει φησὶν , ὁ Σίφνιος τας ἐλάας ολιγοτρόφους εἶναι κοὰ κεφαλαλγεῖς, τὰς δε μελαινα καὶ κακοστομαχωτέρας καὶ βαρύνειν,χν κεφαλήν, τὰς δε κολυμβάδας καλουμένας ευστομαχωτερας εἶναι καὶ κοιλώς στατικάς, τὰς δὲ θλαστὰς μελαίνας ευστομαχωτέρας εἶναι μνημονεύει των θλαστων - Ἀριστοφάim ' θλαστὰς ποιεῖν ἐλάας. πάλιν

οὐ ταυτόν ἐστι αλμαδες καὶ στέμφυλα , - μετ ολίγα θλαστὰς γὰρ εἶναι κρεῖττόν ἐστιν ἀμάεις.

116쪽

ωστε Μαραθῶνος το λοιπον ἐπ' ἀγαθ- μεμνη- πάντες εμβαλούσιν ἀεὶ μάραθον εἰς τας αλμάδας, ινησὶν ' μιππος Φιλημων φησὶν πιτυρίδες καλοέν-- αἰφιάλαι ἐλααι, στεμφυλίδε αἱ μέλαιναι. καλλίμαχος ἐν, Ἐκάλη γενη ἐλαῶν καταλεγει γερ-d γέριμον πίτυρίν τε. ἔλεγου δὲ τὰς δ πεπεῖς ἐλάας καὶ σχάδας καὶ γεργερίμους, ως φησι Λίδυμος καὶ οχάκρὶς δὲ του φάσκειν ἐλάας αὐτο καθ' ωυτο ἔλεγον μόνον δρυπεπεῖς Τηλεκλειδης ξυγγενέσθαι δια χρόνου, ἐλιπάρει δρυπεπέσι μάζαις καὶ διασκανδικίσαι. 'Aθηναῖοι δὲ τὰς τετριμμένας ἐλάας στέμφυλα ἐκάλουν, Ἀβρύτεα δὲ - ὐφ'-μων στεμφυλα, τα ἐκπιμματα σταφυλης παρὰ δε τους βότρυς γέγονεν η φωνη.

λέγεται παρα Ἀττικοῖς. ρατῖνος ταῖςψαφανῖσι δοκεῖ, τοῖς δ αλλοις - λαγνοις.

ραφανῖδες απλυτοι, σηπίαι. τι δὲ τλαπλυτοι ἐπὶ των ραφανίδων ἀκουειν δεῖ, οὐκ

ἐπὶ των σηπιων δηλοῖ Ἀντιφάνης γράφων ν τας, σχαδύνας, κάρυ' ἐντραγεῖν, ' ἐγκρίδας,μφανω- πλυτρως, γογγυλίδας, χόνδρον, μέλι.

λ/ίας νόμαζον Φερεκράτης ὐαφανίς τ' πλυτος υπάρχει οκαὶ θερμὰ λουτρὰ καὶ ταρίχη πνικτὰ και καρύκη.ν--μοτικῶς δ' εἰρηκε Πλάτων ἐν Υπερβολή φυλ

117쪽

102 E TOT λι- ηψαφανίδων Θεόφραπτο δ' ἐν τοῖς περὶ φυτῶν γένη αφανίδων φησὶν εἰναι πέντ' , κορινθίαν λειμασίαν κλεωναίαν ἀμωρέαν μι-ίαν καλεῖσθαι

υπο τινων την λειοθασίαν θρyκίαν γλυκυτατην

δ' ἶ- αὰμ βοιωτίαν - τω σχηματι στρογγυληκαπλῶς δε, φησίν, ων ἐστι λεῖα τὰ φύλλα, γλυκυταται

εἰσί. Καλλίας δ' ἐπὶ τῆς ραφανῖδος εἰρηκε τηροψάφα 57 περὶ οὐ της ἀρχαι-Woς της κωμ'δίας διεξιών

φησιν

-- πυρ ρογγυλίδες φαν*η πεπεῖς ἐλατηρες. οτι ουτω τας ἐαφανῖδας εἴρηκε δηλον ριστοφάνης ποιεῖ περὶ της τοιαύτης ἀρχαιοπιος ἐν Θαναώι , --φων καὶ αυτος κά λεγων ὁ χορος δ' ἁρχεῖτ' αν ἐναψάμενος δάπιδας καὶ

aον αὐλάυειν ἰχθυον ἀλοινωνήαφανῖδας ἐπιθυμεῖ πρίασθαι μαίνετ*.49. Ω-Ι ΜΗ'ίθεος ὁ Α τναῖος ἰατρος ἐν τω περὶ ἐδεστῶν στρακίδας καλεῖ των κώνων τους--ας, ἔτι δὲ κώνους --λης δ' ὁ καρέστιος--τυινα κάρυα ὁ δε υνδιος λέξανδρος πιτυῖνους κώνους Θεόφραπτο ει το μεν δένδρον πεύκην ὀνομάζει, τὸν δὲ καρπον --. 'Iπποκράτης δὲ ἐν β οπερὶ πτισάνης, ο ἐκ του ημίσους μεν νοθευεται , ὁπ' ἐνίων δὲ - ολον, κοκκάλους οἱ πολλοὶ δὲ πυρηνας, ως - Ηρόδοτος,οταν περὶ το ποντικου καρύου λέγll φη- γα. - μα δ' ἔχει τουτο ἐπαν γένηται πέπον 'Aίφιλος δ' ο Σίφνιος φησιν οἱ στρόβιλοι πολυτροφοι

118쪽

ΕΚ ΤΟΥ 103 μέν εἰσι, λεαντικοὶ δὲ ἀρτηρίας καὶ θώρακος καθαρ--ιοὶ διὰ τὸ ἔχειν παρεμπεπλεγμένοι το ρητινῶδες ' Μνησίθεος ' φησι πιμίνειν αυτοῖς το σῶμα κα προς ιεὐπεψίαν ἀλυπους εἶναι , πάρχειν ω καὶ Ουρπικους

- ουκ ἐφεκτικους κοιλίας.

50. IA. Ἀναξαγόρας ἐν τοῖς Φυσικοῖς - καλούμενόν φησιν ορνιθος γάλα το εν τοῖς ωοῖς εἶναι λευκώ. Σαπφὼ αυτ τριπυλλάβως καλεῖ ' φαῖοι ποτα ηδαν ωιον ευρην. καὶ πάλιν ' ἀίω πολυ λευκότερον. μα εφη πίχαρμος ἰεα χανος κἀλεκτο - ρίδων πετεηνῶν. Σιμωνίδοςς ἐν δευτέρ' ἰάμβων οἷόν τε χννολώεον μαιανδρίου. δια τεσσαρον δ' - προενηνεκται Ἀναξανδρίδης ψαρι- εἰπών. καὶ ρφιππος

σταμνάριά τ' οἴνοπι μικρα - ψοινικικου, ωάρια, τοιαίθ' ετερα πολλὰ παίγνια.

ανεμιαῖα ἐκάλουν, ἀλλα κοὰ υπηνέμια υριστοφάνης τίκτει πρῶτον πηροέμιον ωον νυξ. ἐκάλουν δὲ καὶ τα νυν - οἰκιῶν παρ' μν καλούμενα υπερωα ά'

φησὶ Λλεαρχος ἐν πρωτικοῖς, την Κλένην φάσκων ἐν τοιούτοις οἰκημασι τρεφομένην δόξαν πενέγκασθαι παρα πολλοῖς ς φου εἴη γεγεννημένη, ουκ σευ δεμοκλης ὁ Κροτωνιάτης ωὐ- της σε 'iς πεσεῖντο ον ἐξ ου την Ἐλένην γεννηθοναι ' τὰς γὰρ σεληνίτιδας γυνακας φοτοκεῖν καὶ τους ἐκεῖ γεννωμένους

πεντεκαιδεκαπλασίονας μων εἶναι , μόδωρος οώρακλεώτης Πτορεῖ Ἱβυκος δὲ ἐν πέμπτμμελῶν περὶ Μολιονιδῶν φησί 58 oυς τε λευκίππους κόρους τέκνα Μολιόνας κτάνον,ἄλικας ἰσοκεφάλους νιγυίους,

119쪽

μιππος

ουσίδιον γαρ καταλιπόντος του πατρὸς ουτω συνεστρόγγυλα κἀξεκόκκισα

ἐν μησὶν λίγοις, σπερ Φω τις μφων. 1 χηνείων δ' φων Ἐριφος ψα λευκά γε καὶ μεγάλα χηνει ἐστίν, ως γ' ἐμοὶ δοκεῖ ο λος δέ φησι ταυτα την ηδαν τεκεῖν. Ἐπαίνετος δὲ καὶ μακλείδης ὁ Συρακοσιος ἐν 'O-ρ-

1 τυτικω των ωῶν φασὶ πρωτευε ιν τα των ταῶν, μεθ

α ναι - νῖγαλωπέκεια, τρίτα καταλέγοντες τὰ ορνί

θεια.

51. POΠοπι τούτου φησὶ περιενεχθέντος των δείπνων ταμίας υλπιανὸς ἔφη εἰ κὐτοαρο τινι το πρόπομα οὐτω καλουμενο-νυν ημεῖ φαμέν.καὶ φοι-- πάντων,-- , ἔνη, ἐγὼ ἐρ- Φύλαρχος ὁ Ἀθηναῖος η Ναυκρατίτης εὐοἷς ὁ λόγος ἐστὶνα--περὶ Ζηλῶ του Βιθυνῶν βασιλέως ος ξένια καλέσας τους των Γαλατῶν γεμόνας μιμυ υσας ει αὐτοις καὶ αὐτος διεφθάρη, φησὶν Οἴτως, εἰ μνήμης εὐτυχῶ πρόπομά τι προτου δείπνου περιεφερετο καθὼς εἰώθει - πρῶτον. κά ταυτ' εἰπὼν ὁ Ουλπιανος ειε πιεῖν ἐν η' ατῆρι, ἀρέσκειν μυτον φάσκον διατο ετοίμως ἀπεμνημονευκέναι ην δὲ των ἐν τοις προ-r πύμασι, φησί, παρασκευαζομένων αλλα τε καὶ δη καὶ

ταυτα

120쪽

EK ΤΟΥ 105-δ οσου ἐν μαλάχη τε καὶ ἀσφοδελω μέγ' ονειαρ. τοsτο ἀττικόν ἐγὼ δέ, φησίν, ἐν πολλοῖς ἀντιγράφως ευρον του λαι--γυς Μίνωος δια του ο γεγραμμενον τρωγοντες μολόχης ἐίζαν. καὶ Ἐπίχαρμος ' προπιτερος ἔγωγε μολόχας. Φανίας 34 ἐν τοῖς φυτικοῖς φησι ἡ μέρου μαλάχης ὁ σπερματικος τυπος καλεῖται, πλακοπις, ἐμφερης - αὐτμ ' τὸ μ ν γαρ κτενωδες ἀνά- . λογον καθάπερ ἡ του πλακοειτος κρηπίς, κατὰ μεσον δὲ τοπι πλιχα--κου ἡκου - κέντρω - αικον. κάὶ

περιληφθείσης της κρηπιδος μοιον γίνεται τοῖς θα--ττίοις α ριγεγραμμένοις χίνοις. -Σίφνιος φιλος φωρε ώς η μαλάχη ἐστὶν υχυλος, λεαντικηαρτηρίας, τὰς ἐπιπολαίους ἀποκρίνουσα ρ μυτητας. ἐπιτηδειόν τε εἶναί φησιν τυ τοῖς των νεφρῶν της κύστεως ἐρεθισμοῖς, ευεκκριτόν τε εἶναι μετρίως καὶ τρόφιμον, κρείττω δὲ τυ ἀγρίαν το κηπετομένης. Ἐρμιατπος δ' ὁ καλλιμάχειος καὶ εἰς την καλ-μένην φηνειν αλιμον προσέτι τε αδιψον ἐμβάλλεσθαι τηρο μαλάχην, ουσαν χρωιμωτάτην. 53. ---TM. Εὐθύδημος Ἀθηναῖος ἰν - περὶ λαχάνων σικυαν ἰνδικην καλεῖ την κολοκύν-τvν διὰ το κεκομίσθαι - σπέρμα ἐκ της νδικῆς νεγαλοπολῖται αυτην σικυωνίαι ὀνομάζουσι Θώφραστος δὲ των κολοκυντῶν φησὶν - εἶναι ἐν μέρει

ἰδέας, ἀλλ' εἶναι τὰς μὲν βελτίους, - χείρους --

ο νοδωρος δ ἐρασιστράτειος, κεσίου φίλος των κολοκυντων φησὶν -ἰνδική, η καὶ αυτὴ καὶ σικυμη δὲ κολοκυντη καὶ η μὲν ἐνδικη καπὰ το πλεῖστονεψεται, η δὲ κολοκυντη καιοπτῆται ἄχρυ-του νυν λέγεσθαι παρὰ Κνιδίοις τας κολοκέντας ἰνδικάς. Ἐλλησπόντιοι δε σικυας μὰν τας μακρὰς καλουσι, κολοκύντας τὰς περιφερεῖς Θωκλης δὲ κολοκυντας, ν

SEARCH

MENU NAVIGATION