Athenaei Deipnosophistae

131쪽

ρεῖ καὶ Φανίας. ἔστι καὶ γένος φησὶ βολβῶν Θεόφραστος ἐριοφόρων ο φύεται ἐν αἰγιαλοῖς ἔχει - ἔρ- υπὸ του πρωτους χιτῶνας. στείνα,

ι σον εἶναι του δωδίμου του ἐντος καὶ του εξω. φαίνεται δ' -του καὶ πόδεια καὶ δελα ἱμάτιοι --ὶ Φανίας φησὶ τοδε ἐυγνδοῖς τριχῶδές ἐστι περὶ δὲ της τῶν βολβῶν σκευασίας Φι1ήμων φησὶτον βολβόν, εἰ βούλει, σκόπει is - δαπανησας ευδοκφει, τυρον μέλι ἔλαιον κρόμμυον οξος σίλφιον.

φακλείδης δ' ὁ ταραντῖνος του συμπροί- περιγράφων τους βολβούς φησι ' περιγράφειν δεῖ την σωλληνi βρῶσιν, καὶ μάλιστα των ἐχοντων ολκιμόν τι καὶ γλίσχρον, οἷονψῶν βολβῶ ἀκροκωλίων κοχλιῶν καὶ τωνομοίων ἐπιμένει γαρ α κοιλία πλείονας χρόνους και ἐμπλεκόμενα παρακατέχει λυγρά. '

α . . , ἀγέλαι ἐι τοῖς κωπήμασι 'λεκλείδης ὀπταὶ δὲ κίχλαι μετ' ἀμητί ων εἰς τον φάρυγ'

εἰσεπέτοντο.

Συρακοσιοι δὲ τὰς κίχλας κιχηλας λέγουσιν Ἐπίχαρμος τάς τ' ἐλαιοφιλοφάγους κιχήλας. μέμνηται του- α των καὶ Αριστοφάνης ἐι εφέλαις τρία δὲ γένη κιχλων Ἀριστοτέλης εἶναι ἱστορεῖ ων την πρώτην καὶ 65 μεγίστην κίσσηὶ πάρισον εἶναι, ν καὶ καλευσθαι Πζο- φάγον, ἐπειδη ἰξον ἐσθίει την δὲ τῆκο- α ἴσην, ην ὀνομάζεσθαι τριχάδα την η' τρίτην λαχνίστηνα τῶν προειρημένων -- ἰλλάδα -ομάζεο ι οῖ δὲ τυλαδα λεγουσιν, Ἀλέξανδρος στορε ο Μύνδιος ην - συναγελαστι- εἶναι καὶ νεοττευειν λ καὶ τμ

132쪽

ER TO Bl17νῖ δόνας τι το εἰς πιμηρον ἀναφερόμενον ἐπυλλιον, ι ἐπιγραφόμενον δὲ Ηπικιχλίδες, ἔτυχε ταύτης τῆςπροσηγορίας διὰ το τοὐπιμηρον αδ-τα αυτὸ τοῖς παιοὶ κίχλας δῶρον λαμβάνειν, ἴστορεῖ Μέναιχμος ἐν φπερὶ τεχνιτῶν. 69. ΣΥΚΑΛΙΔΕΣ. λέξανδρος ο Μυνδιος στορεῖ ἡτερος των αἰγιθαλῶν, ων μὲν ἐλαιος καλεῖται,--τινων πιρίας συκαλὶς δ ταν ἀκμάζη τα κα δυο δ' εἰναι γένη αυτο , συκαλίδα καὶ μελαγ-- φον Ἐπίχαρμος ἀγλαας συκαλλίδας. καὶ πάλιν ην δ ἐρωδιοί τε πολλοὶJ μακροκαμπυλαυχενες τέτρακωτε σπερματολογοι κἀγλααὶ συκαλλίδες.

αλίσκονται δ αυται τήτων συκων καιρ' δῶ βέλτιον

ἀμφιδρομίων ὁντων, ἐν οἷς νομίζεταιοπιὰν τε τυρου χερρονησίτου τόμον,

πνίγειν τε παχέων αρνιων στηθύνια, οτίλλειν τε φάττας καὶ κίχλας - 'πίνοις, Vμου τε χ ναυειν μαινίσιν σηπίδια, πιλεῖν τε πολλὰς πλεκτάνας ἐπιστρήφως, πίνειν τε πολλας κυλικας εὐζωρεστέρας. 73. Ο*IXQ. ικόστρατος η Φιλέταιρος ει

τί --αγοράσω φράζε γάρ.

B. μη πολυτελως αλλὰ καθαρείως ' δασυποδα,εὰν περιτυχης ἀγόρασον καὶ νη τία, οπόσα ἡ βούλει, καὶ κίχλας καὶ κοψίχ0υς, 0ρνιθάριά τε των αγρίων τούτων συχνά. Drάριεν γάρ. Ἀντιφάνης δε καὶ ἐν τοῖς βρώμασι καταλέγει

133쪽

118 φάτται - α χηνες αρες κίττα κολοιος κήφιχος ορτυξορνις θηλεμα πάντων ημῆς λόγον παιτεῖς καὶ ουδ οτιο Γν ἔνστιν εἰπεῖν ἀνυπευθυνον. τι το στρουθάριον παρ' ἄλλοις τε καὶ δη καὶ παρ' Ευβουλω περδίκια λαβὲ τέτταρ' ἐκαὶ πέντε, --οδας τρεῖς, στρουθάρι-οδον ἐντραγεω, ἀκανθυλλίδας, βιττάκους, σπινία, κερχνῆδας,

μεταλαμβάνοντα ἶπον καὶ κυάμων τρώγειν κεφαλῶν τε Ου τοκήων μόνον , ἀλλα καὶ τῶν αλλων βεβηλων - ουδένα γουν - ἀρνάων βεβρωκεναι - - τὰς αἰ-- έσεις πάσας σχεδον ἐν αυτῶ εἰναι 'υ πολλόδωρος δ' o A mr- Οὐδ' ὀνομαζειν τινὰ τῶν παλαιῶν φηνῶν β ἐγκέφαλον καὶ Σοφοκλέα γουν ἐν ραχινίαις ποινσαντα τὸν μακλέα ριπτουντατον Λίχαν ἐς θάλασσανα ου ονομάσαι ἐγκέφαλον, ἀλλα λευκάον μυελόν , ἐπιω- νοντα τὸ μὶονομαζόμενον κόμης ινλευκον μυελον ἐκραίνει, μέσου κρατος διασπαρεντος, ατός θ' -οὐ καίτοι ταλλα διαρρη- ον--αντα καὶ τριπίδης 5 γε την κάβην θρηνοὐσαν εἰσαγαγὼν τον Αστυάνακτα - τω- λλπνων ιφέντα φησί δυστηνε, κρατος ως σ' ἔκειρεν ἀθλίως τε η πατρῶα Αοζίου πυργώματα, a φιλημασίν τ' ἔδωκεν ἔνθεν ἐκγελα ὀστέων ραγέντων φόνος, ἶν' αἰσχρὰ μη λέγω. ἔχει δὲ ἐπιστασίαν η τῶν ποιημάτων τούτων ἐκδ0M.

134쪽

ER TOT B lis καὶ γαρ Φιλοκλης, ἐγκέ-- φησίν ' - - ἐγκέφαλον ἔσθων λίποι κάὶ Αριστοφάνης ' ἀπολεσα εμ αν ἐγκεφάλου θρίω δύο καὶ ει ι λευκὸν συν- εχ μυελον εἰρηκὼς Σοφοκλης ποιητικῶς, ΕὐριπίδN τε

προσόψεως εἰδεχθὰ - αἰσχρον οὐχ αἱρουμενος οἐναργῶς ἐμφανίσαι δηλωσεν. ἐβουλετο. τι δ' &-- ἐνομοn - κεφαλη. δηλον ἐκ του καὶ κατ' --της ομνυειν καὶ τους γινομένους απ' αὐτης πταρμους προσκυνεῖν ς ερους ἀλλα μην καὶ τὰς συγκαταθέσεις βεβαιουμεν---ρς ἐπινεύσει, ,καὶ - ηρι- οκος ευς φησιν εἰ δ' - - κεφαλῆ ἐπινευσομαι. 73. υτι εἰς το πρόπομα καὶ ταῶτα ἐνεβάλλοντο, πέπαμ νυλλι -- α κυπειρον μυρον αἰγύπτιον. - - αρα πεπερί τις εἰσφερηὶ, πριάμενος στρεβλ- γρά - τωτον, κα

τάσκοπον.

νυν δει περιόντα πεπερ καὶ καρπον βλίτου ζητεῖν.Kύβουλος κόκκον λαβουσα κνίδιον η τοὐπεπεριος τρω- -- σμυρνη διαπαπτε τηνέων. 'μελίων αλιβυκὸν πέπερι καὶ θυμίαμα, βιβλίον Πλάτωνος ἐμβρόντητον. Νίκανδρος Θηρ--ὴ καὶ λεπτοθρίοιο πολύχνοα φύλλα κωnύζης, πολλάκι δ' φαέπερι κόψας νέον η ἀπο Μηδων ο

135쪽

120 TOT ἐστι, διττὸν δ' αὐτου τὸ γένος - ρὰν σπογγυλομῶσπερ ροβος, κέλυφος ιρον νατέρυθρον, το δε πρόμη-πολῶ τομο θατέρου θερμαντικὰ, Ἀμω δῶ κι ἄκρος

γράφει ὰ δε τούτων ἀνάκτησις οξους εγχυσε και πεπέριδος - χει καρπρο τριφθείσης. τ το δ' - τηι - δεῖ, οτι -δέτερον Οαγμα ουδὲν δεστι παρα τοῖς Ἐλλη σιν εἰς ι ληγο-- μὴ μόνον - μέλι το γαρ, Β περι καὶ κόμμι καὶ κοπι ξενικά.

τιφάνης η Ἀλεξις

ουτοσὶ δέ σοι του λευκοτάτου πάντων ἐλαίου σαμακ -

15 εστιν μετρητης.

καριαμ δὲ ' ελί- ἐλα καρια- ἀλείφεται. 'Aμέν-67τας ἐν σταθμοῖς περσιαοῖς,ψn ' φέρει τα ορη τερμινθον καὶ σχῖνον καὶ κάρυα τα περσικά, ἀφ' ων ποι σιτω βασιλεῖἔλαιον πολυ Κτησίας δ' ἐν Καρμανία φημα γίνεσθαι ἔλαιον ἀκάνθινον - χρησθαι βασιλέα καὶ καταλέγων ἐν-- περὶ των κατὰ την -- φόρων τουτφJ βιβλίω πάντα τα τω βασιλεῖ παρασκευαζώμενα ἐπὶ τὸ δεῖπνον υτε πεπέφως μέμνη- οντ οξρος, μόνον αριστόν ἐστι των ηδυσμάτων α ἀλλα μην ουδὲ Λεω- ἐν περσικ πραγματε- ος γέ φη. καὶ αλας ἀμμωνιπιῶν αὐ-γύπτω αναπέμ- bπεσθαι -ιλεῖ καὶ δωρ ἐκ τοὐμ - ἐλαίου δὲ του μοτριμυς καλουμένου μνημονεύει Θεόφραστος εν τω περὶ ὀδμῶν φάσκων αυτὸ γίνεσθαι ἐκ των φαυ- ω λών ἐλαιῶν καὶ ἐξ μυγδάλων του δὲ ἐν Θουρως γινομένου ελαίου ώς διαφόρου μνημονεύει Ἀμφις

ἐν Θουρίοις τοὐλαιον, ἐν Γου. φακη.

136쪽

οτι δ' ἀρσενικον ἐστι τουνομα Αἰσχυλος δηλοῖ εἰπὼν 76. ΣΟΣ τουτουμον Ἀττικοὶ των δυσμάτων ηδος καλ-σι. κάλλιστον ν - εἶναί φησι ιρέσια

πονο φιλόσοφος τό τε αἰγυπτιον καὶ το κνιδων ωρι-rστοφάν, N δε ἐν Πλού- φησίν ἰξει διέμενος - - τω Ἀσίδυμος ἐξηγουμενος το ἰαμβεῖόν φησιν Ἀουως διότι οἱ Σφaῆττιοι οξεῖς μνημονευε δέ που κῶ του ἐκ Κλεωνῶν ὁξους, διαφόρου ' ἐν δ4 Κλεωναῖς οξί- Ἀδε-- τε καταδυς πῶς δμαῖς λα--κως, δεους δε κοτυλην Β πάξ. A. τί πάξ ὀξὶ μετρον Φιλωνίδης οτα καταχυσματα αὐτοῖσιν οξος - ἔχει.

δε αραντῖνος φακλίδης ἐν τεσ--σί φησὶ το οξος τινα των ἐκτος συνιπτάνει, παραπλ*γίως δὲ καὶ τα ἐν σω - τα δ' ἐν τωέγκω διαλυει, δια το δη- αι- οτι διαφόρους ἐν η μιν μίγνυσθαι χυμως μα- ιετο δὲ καὶ το δεκελικον ὁξος Ἀλεξις κοτυλας τέττιαρας ἀναγκάσας μεστὰς ἔμ' αὐτόθεν σπάσαιοξους δεκεὼν υ δι' αγορῆς μέσης πεις. φλεκώ- δὲ ὀξυγαρον δια του, καὶ το δεχόμενον ἀπεων οροβα-- ἐπεὶ καὶ Λυσίας ἐν τ' κατα Θεο-

137쪽

D- ἀρτυματα - παρ' Αἰσχύλ' διαβρέχει ταρ--ματα καὶ - πομπος δέ φησι πολλοὶ, ν ἀρτυμάτων μέδ μνοι, πολλοὶ δὲ σάκκοι καὶ λακοι βιβλίων καὶ τῶν αλλων απάντων - προίμων προς- βων' τὸ δὲ ἡ ψια κεῖται παρα Σοφοκλεῖ ἐγω μάγειρος αρ- 68--σοφως Κρατῖνος γλαυκον ου προς παντος ἀνδρόςJ ἐστιν ἀμήσαι

καλῶς.

απιτα Ο γ' ἐμμαπέως τον πίγανον ἐν χερὶ κεύθει. ηδε Ἀρκαδίας τοι δρ μυτάτην ορίγανον. συδετέρως ν ' θαρμος καὶ ' μφίας - δὲ θύμον ἀρσενικῶς Νίκανδρος ἐν Μελισσουργικοῖς. 78. υτ τοὐς πέπονας Κρατῖνος μὲν σικυοὐς σπερματίας κέκληκεν ἐυ -- ῶσι πώποτ' εἶδές μοι

138쪽

σικυ- μέγιστον σπερμαπίαν νουμενον;

μαλθακωτέρα πέπονος σικυοδμοι γέγονε.

πέπων ἄνευ του σπερματος, πεττόμενον δὲ τ περι

της κρατιστην την μελαιναν, κάρδαμον , ἀδριανόν, σίναπυ, κρόμμυον, τούτου εἶδος -κα-νω ν καὶ φ τειον, σκόροδον, φυσιγγες, σικυος πέπων, μηκων καὶ - μετ' λίγα ' ὁ πέπων δ' ἐστὶν ευκαρδιωτερος καὶ ευπεπτότερος εφθος δ' ο φαεινος οπωλός, αλυπος, οὐρητικός. ὁ δὲ πέπω ἐφθεὶς ἐν μελικράτωδιαχωρροι- -τερος Σπευσιππος ὁ ἐν τοῖς 'ομίας τον -- νακαλεῖ σικυαν ' ωκλης δὲ πέπονα ονομάσας ου ἔτι οκαλε σικυαν - ὁ Σπευσαππος δὲ - - εἰκον πέπονα ου ονομάζει. σίφιλος δέ φησιν Ο πεπων υ .vuότε μή ἐστι καὶ ἐσως--μός κακοχυλότερος δέοι τροφος δὲ καὶ ευφθαρτος καὶ υεκκριτώτερος '79. PI R. ταπιν Ἀττικο ὶ θριδακίνην - μωσιν Ἐπιχαρμος θρίδακος απολελειμμένας τον καυ- ών. θριδακινίδας δ' εἰρηκε Στράττις

139쪽

ΕΚ ΤΟΥ πρασοκου-ες αῖ καταφυλλους ἡ ἀνα κηπους πεντηραγ- ποδων ἴχνεσι βαίνετ' ἐφαπτόμεναι ποδοιν χορους ελίσσουσαι παρ κίμων πέταῖα καὶ θριδακινίδωνευόσμων τε σελίνω .

Θωφραστος δέ φγι ' της θριδακίνης φλευκ' γλυκυτέρα κα ὶ πιταλ τιρα γένη δ' ἀτης τρία, -- πυ-καυλον καὶ το στρογγυλόκαυλον καὶ τρίτον το λακωνι ι . αυτη δ'-το μὲν φυλλω σκολυμῶδες, ὀρνεκα ευαυξης ἀπαράβλαστός εστιν ἐκ του καυλου. των δ πλοιτειῶν οὐ τω τινὲς γίνονται πλατ--λοι,' ωστ ἐνίους καὶ θυραις χρωθαι κηπουρικαῖς τωνδὲ καυλῶν φροὶ κολουσθέντων ηδίους τους παλ-βλαοτεῖς

80 Νίκανδρος δ ὁ Κολοφώνιος ἐν δευτέρω Γλ--- ὁ δωνις κατανυγῶν πο ου κάπρου διεφθαρ--υμφις τε ἐν χαλέμω φησὶν

ἐν ταῖς θριδακίναις ταῖς κάκιστ' ἀπολουμέναις,

ας εἰ ἄγοι τις ἐντος δζηκοντ' ἐτῶν,οποτε γυναικος λαμβάνοι κοινωνίαν, οστρέφοιθ' ολην αν νύκτα μηδε δε πλέονων βουλεται δρων, αντὶ της υπουργίας τῆ χειρὶ τρίβων την ἀναγκαίαν φύσιν. καὶ καλλωπιος δέ φησιν - η Ἀφροδίτη τονω νιν ἐν θριδακίνη κρυψειεν, ἀλληγορούντων των πονροῶν ὁτι ἀσθενιμ εω πως ἀφω - οἱ συνεχως χρωμεν' θρίδαξι. καὶ βουλος δ' ἐν ἀστύτοις φησὶ μη μη παρ με μοι θριδακίνος, ω γυναι- ἐπὶ την τράπεζαν η σεαυτην αἰτιῶ.

140쪽

E TO B a 25ἐν τω λαχών--λφ γάρ, οπῶπος, ποῶ τονυδωνιν ἀποθανοντα προ- ιεν κυπρις ωστ' ἐστὶ νεκυων βρῶμα, Κρατῖνος δὲ φησὶ Φάωνος ἐρασθεῖ - τηνωφροδίτην ἐν καλαῖς θριδακίναις αυτον ἀποκρυψαι, Μαρσυας δ' ο νεωτερος ἐν χλόη κριθῶν ' πιόνακτα τετρα-νην την θρίδακα καλειν Πάμφιλος ἐν γλώσσαις φη τί ρ Κλείταρχ' η Φρυγας ουτω καλεῖν. μος δ' ὁ πυθαγορειος τρο ἐκ γενεσεώς φησι θρίδακα πλατυφυλλον τεταν. καυλον λω μὲν τῶν πυθαγορείων λέγεσθαι ο

ευνουχον, υπο δε των γυναικῶν ἀστυτιδα διουρητι-

-- ,-- παρασκευάζει καὶ ἐκλυτους προς τὰ - - δώ- u ἄν--ωτη ἐσθίεσοτα. 81. ιφιλος δέ φησιν. ὁ της θρίδακος καυλος πολυτροφός ἐστι καὶ δυσέκκριτος μῆλών - φύλλων , ταυτα δὲ πνευστικώτερά ἐστι καὶ τροφιμώτερα καὶ ευ- ωικριτώτερα κοινῶς μέντοι η θρίδαξ ευστήμη α' i φυκτικη, εὐκοίλιος, υπνωτικη, εὐχυλος, φεκτικη της

προς τὰ ἀφροδώσια ορμης φει τρυφερωτέρα ορίδαξ

εὐστομαχωτέρα καὶ μἀλλον πνον ποιουσα χὶ δε σκλη- mροτέρα καὶ η'αθυρα ηττόν ἐστι κάὶ εὐστόμαρος καὶ εὐκοίλιος, πνον τε ποιεῖ. η δὲ μέλαινα θρίδαξ ψυχει λλον ευκοίλιός τε ἔστι και αἱ μεν θερινα ευχυλότεραι καὶ τροφιμώτεραι, αἱ δὲ φανοπωρινα ατροφοι καὶ ἀχυλότεραι ,δε καυλος τῆς θρίδακος αδιψοῆ εἰναι α

ἀσπαράγ' ἐν λοπάδι, - Γλαυκίας στορεῖ, κρείττων -- αλλον - πων λαχάνων ἐνέλλαι Θεόφραστος επίσπορά φησι καλείσθαι τευτλίον θριδακίνην

εὐζωμον ναστυ λαπαδον κορίαννον ανηθον κάρδαμον , φιλος δὲ κοι- φησὶν εἶναι πάντα τα λάχανα προφα καὶ λεπτυντικὰ κῶ κακόχυλα, δειχε ἐπιπολα-