Athenaei Deipnosophistae

91쪽

EΚ ΤΟΥ σφαιρουντες χρῶνται προς τὰ πρόβατα καὶ τὰ κτηνη. καὶ παρ ἀλλοις δ' εἰσὶ λίπος ἔχουσαι τοιουτον ἄλη ἐν

νην ευρηκώς. καὶ των θερμῶν δ' ἐκ φυσεως δάτων ἔνια γλυκέα ἐστίν, ς τὰ ἐν Αἰγὴ της Κιλικίας καὶ ς π ερὶ Παγασάς, τά ἐν τῆ τρωικη αρίση, καὶ περὶ Μαγνησίαν καὶ ἐν Μηλωκαὶ Λιπάρη ἐν-Προύσητ προ τον μυσιδε πιλυμπον -- βασιλικα καλούμενααὰ δ' ἐν Ἀσία κιρὶ ράλλεις καὶ τον αρακωμητην 10 ποταμόν, ἔτι δε Νυσαν πολιν, ουτως ἐστὶ λιπαρὰ λ μη δεῖσθαι τους ἐναπολουμένους ἐλαίου τοιαμα καὶ τὰ ἐν α υλου κωμη τα δ' ἐν Καρουροι κατῶ η καὶ σφόδρα θερμά τὰ δε περὶ Μηνος κωμην, τεστι Φρυγίας, τραχύτερά ἐστι καὶ λιτρωδέστερα - καὶ τὰ i5 ἐν τῆ καλουμένη Λέοντος κώμη της Φρ υγίας τὰ δὲ ιπερὶ Θορυλαιον καὶ πινομενά ἐστιν διστα τὰ γὰρ περὶ Βαῖας η Βαχυ λιμένα της Ιταλίας παντελῶς αποτα18. Σταθμήσας το ἀπο της ἐν Κορίνθρο Πειρηνης καὶ μέρος υδωρ κουφότερον πάντων ευρον των κατὰ

κα λέγοντι κατὰ πολλὰ την Ἀττικην διαφέρουσαν τωναλλων καὶ υδωρ κάλλιστον ἔχειν φησὶ γὰρ

92쪽

πικρῆς Θεόπομπος ο φησι περὶ τοὐρριγῶνα ποταμον οξυ εἶναι υδωρ κά του πίνοντας αυτὸ μεθυσκεσθαι καθὰ καὶ τους τον οἶνον. 1019. Ἀριστόβουλος δ' ὁ Κασανδρευς φησιν ἐν Μιλητω κρήνην εἶναι Ἀχίλλειον καλουμένην, ς το μὲν ρευμα εἶναι γλυκύτατον, το δ' ἐφεστηκος ἁλμυρόν αφ' ς οι Μιλήσιοι περιρράνασθαί φασι τον ηρωα,οτε ἀπέκτεινε ράμβηλον τον τῶν Λελέγων μοιλέα. βο - , δὲ καὶ - - περὶ Καππαδοκίαν υδωρ πολυ τεον καὶ κάλλιστον ου σήπεται απόρρυσιν Ουκ ἔχον, πλην εἰ μη - γην ρέοι Πτολεμαιος δὲ ο βασιλευς ἐν Udόμω πομνημάτων ἐπὶ Κορίνθου προάγουσί φησιν ἡμῖν δια της Κοντοπορίας καλουμένης κατὰ την ἀκρω πρριαν προσβαίνουσιν εἰναι κρήνην νῆμα ἀνιεῖσαν χιόνος μαρύτερον ἐξ ης πολλοὐ μη πίνειν ἀποπαγη σεο ι προσδοκῶντας, αυτος δὲ λέγει πεπωκέναι. Φυλαρχος δέ φησιν εὐκλείτορι εἶναι κρήνην ἀφ' ς τους πιόντας - ἀνεχεσθαι την του οἴνου δμήν. πιελέαρχος φησι το μεν δωρ σπερ και τὸ γάλα λευκον λέγεσθαι, οἶνον δὲ καθάπερ καὶ το νέκταρ ἐρυ- 4χρόν , μέλι δε καὶ ἔλαιον χλωρόν, τὸ δ' ἔκ τῶν μύρων θλιβόμενον μέλαν. υβουλος εὐρετικους φησι το υδωρ

ποιεῖν τους πίνοντας αυτ μονον, οτον δ' οἶ--ημῶν τῶ φρονεῖν ἐπισκοτεῖν.τα αυτὰ δ' ἰαμβεῖα καὶ ὀ ελί- φημί.

93쪽

20. οιαsτα ῶσπερ οίχητορες προς δωρ εἰπων καὶ βραχυ ἀναπαυσάμενος αὐ- φη, Ἀμφις ὁ κωμι ψέκός πού φησιν ἐνην αρ ς ἔοικε, κἀν οἴνω λόγος ἔνιοι δ' υdωρ πίνοντες εω ἀβέλτεροι. 'Aντιφάνης

οἴνω δε δεῖ τον οἰνον ἐξελαυνειν,

σάλπιγγι τηρο σάλπιγγα, τω κήρυκι τον βοῶντα, κύπφ κόπον, ψόφω ψόφον, τριωβόλω δὲ πόρνην,1 αυθαοίαν αυθαδία, Καλλίστρατον μαγείρF, στάσιν στάσει, μάχl ιιάχρο, υπωπίοις δὲ πυκτην, πόνω πόνον, δίκy δίκην, γυναικὶ την γυναικα. b- καὶ ἐπὶ του δατος ἔταττον οἱ παλαιοὶ - ακρατον Σωφρων ίδω ακρατον ἐς τὰν κύλικα. 'i a1. Oτι Φυλαρχός νησι Θεόδωρον,--ριμωνυδροπότην γενεσθαι τον ἀλλοτριως αεί ποτε προς Αντίγονον ἐπηκότα τον βασιλέα φησὶ δὲ καὶ τους' ρας πειαμυδροποτεῖν, καίτοι πλουσιωτά τους ἀ-ρώπων οντας μονοσιτεῖν τε αὐτους ἀεὶ λέγει δια μικρο-r λογίαν ἐμφάς τε φορεῖν πολυτελεστάτας υριοτοτέλης. ὁ β Θεόφραστος Φιλῖνον τινα στορεῖ μητε π0τῶ χρη σασθαί ποτε μητε ἐδέσματι αλλ' -- γάλακτι πάντα τον βίον Πύθερμος δὲ ἐν τοις Πειραιῶς τυραννεύουσι καταγράφει κάὶ Γλαύκωνα ἡδροπότην. γη- α σανδρος δ ὁ ελφος γχίμολον καὶ Μόσχον φησὶ τους ἐν Πλιδι σοφιστεύσαντας δροποτησαι πάντα τον βιον, καὶ μόνα σεια προοφερομένους οὐδενος ηττον διακεῖσθαι σώμασιν ἐρρωμένους ' ον δ' ἱδρῶτα αυ- τῶν δυσώδη ουτως ἔχειν ς πάντας αυτοὐς ἐκκλίνειν a , ἐν τοῖς βαλανείοις Ματρις δ' ὁ Θηβαῖος ον ἐβίω χρό-- οὐδὲν ἐσιτεῖτο η μυρρίνης λίγον, οἴνου δὲ καὶχτων ἄλλων πάντων ἀπείχετο, πλ)ὶν δατος. δροπότης

94쪽

λάρους θρηνεῖν, ἐν οἱσι Λάμπρος ἐναπέθνησκeν,ανθρωπος νήδα πότης, μινυρος περ φιστης, ιμο υσῶν σκελετός, ἀηδόνων ηπίαλος, μνος αδου.

Μάχων δ' ὁ κωμικος ὐδροπότου Μοσχίωνος μεμνηται. 22. 'Αριστοτέλοω δ' ἐν τω περὶ μέθης φησὶν οτιαλμυράς τινες προσφερόμενοι τροφὰς διψοι διέμει- ναν - ην ρχωνίδης ὁ ργεῖος Μάγων δὲ ὁ Καρ- Nid0νιος τρὶς την νυδρον διηλθεν αλφιτα ξηρὰ σι- οπιυμενος καὶ μηπίνων Πολέμων , λακα μαῖκος αρξι μενος ἀπο τριάκοντα τῶν δροπότησε μέχρινει- ώς φη Ἀντίγονος ὁ Καρυστιος. Θωκλῆ τε τον Πεπαρηθων φησι Θημ ριος ο Σκηψιος μεχρι τέ-

λους ψυχρον δωρ πεπωκέναι. αυτος δε περ αυτοs

μάρτυς ἀξιοχρεως ηαοσθένης ὁ ρητωρ φάσκων χρόνον τινα δωρ μόνqν πεπωκέναι καὶ Πυθεας οὐν

φσιν ' ἀλλα του νυν δημαγωγ ς ορῆτε, ημοσθένηκH Aημάδην, ἐναντίως τοῖς βίοις διάκεινται οὐν γαρ δροποτῶν καὶ μερφνῶν τὰς νυκτας, ω φα χροιν, ο δὲ πορνοβοσκῶν καὶ μεθυσκόμενος κατὰ την μιραν κάστην προγάστωρ μιν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις ανακυκλεῖται. αφορίω δὲ ὁ χαλκιδευς ουτω που γράφει ' Λασύρτας Λασιώνιος οὐδε προσεδεῖτο πο- - καθάπερ λαλλοι, υρον ' προ - καθάπερ οπάντες ἄνθρωποι και πολλοι δια φιλοτιμίαν ἐπεχεί- ωαν παρατηρῆσαι, καὶ ἀπέστησαν προ του ευρεῖν - πραττόμενον θέρους γαρ ρα και τριακονθήμερον δροσεδρευοντες, καὶ οὐδενὸς μὰν ορῶντες ἀπεχήμενονqλμυρορτην κύστιν δ' αυτου ἔχοντα, - νεπείσθησαν ει λη' ειν ἐπῆτο δε και τω ποτ- ἀλλ' ούδεν ηττον - προσεδεῖτο τούτου. 'l

95쪽

μεταλλάξαι διάφορα βρώματα ἐσθ' ηδυ -ὶν Ἀντιφάνης , καὶ των πολλάκις

θρυλουμενων

διάμεστον -- ὁ παραγευσασθαί τινος καινου παρέσχε διπλασίαν την ηδον.

23. U Περσῶν βασιλεύς , ως φησιν ἐν τη πρώτu Ηρόδοτος, δωρ ἀπο ου χοάσπεω πιεῖν αγεται του Φλπαρα Σουσα ρέοντος του μόνου πίνει ὁ βαoιλευς. του δε τοιούτου υδατος ἀπεφημένου πολλαὶ κάρταε αμαξαι τατράκυκλοι ημιόνεια κομίζουοαι ἀγγείοις ἀργυρέοισιν ἔπονταί οἱ κτησίας δὲ ὁ Κνίδιος καὶ ἴστορεῖ πως ψεται - βασιλικον τουτο δωρ καὶοπως ἐναποτιηέμενον τοις ἀγγείοις συμφέρεται φβασιλεῖ, λέγων αυτ οιαὶ ἐλαφρότατον καὶ διστον i5 εἶναι καὶ ὁ της Αἰγύπτου δε βασιλεύς δεύτερος, ὁ Φιλάδελφος ἐπίκλην, ἐκμυς την αυτου θυγατέρα ΟΒερενίκην Αντιόχ' ω Συρίας βασιλεῖ ἐν ἐπιμελεια εἶχε πέμπειν - η - αστο του Νείλου δωρ λα μόνου τούτου του -οταμο η παῖς πίνη , Ἀστορεῖ Πο- α λύβιος. λιόδωρος δέ φησι τον πιφανῆ Ἀντίοχον, οὐ δια τὰς πράξεις Πολύβιος ἐπιμαν καλει , τηνκρηνην την ἐi Aντιοχεια κεράσαι οἴνω καθάπερ καὶ τον Φρύγα Μίδαν φησὶ Θεόπομπος, - έλεῖν τον Σειληνον πο μέθης ηθέλησεν εστι δὲ η κρηνη, ως φησιαι Βίων, μέση Μαίδων καὶ Παιόνων, Ἀννα καλουμένη. Στάφυλος δέ φησι την του οἴνου προς λυδωρ κρῆσιν Μελάμποδα πρῶτον ευρεῖν φησὶ δὲ καὶ πεπτικώτε--

ρον του οἴνου - δωρ Πλειστόνικος. 24 πιτι τοι προπίνουσιν ἐπιτεταμένως ον οἰ- ω κεί- διατίθεται ο στόμαχος, ἀλλα μἀλλον κακουται, καὶ πολλάκις φθοραν των ληφθέντων παρασκευάζει. δεῖ - τον γείας ἀντιποιούμενον καὶ συμμέτροις

96쪽

κK o B si ρομνασίοις χρῆσθαι, δια τους πολλους ἱδρωτας καὶ λουτροῖς, ἡ διῆναί τε το σῶμα καὶ μαλαχθηροα, μετὰ μῶν καὶ ἔαρι θερμὸν ς μάλιστα, ἐν δ τω θέρει φυ- NM ' προεκλύειν τον στόμαχον προπίνειν δὲ σύμμετρον τω πλ'θει, χάριν του προαναληφθηναι

απο ου οἴνου δυναμιν, μηδε τοῖς πέρασι των αγγείων προσπίπτουσαν ἐπιδάκνειν. ἐὰν δέ τις μῶν τομο

μάDστα δὲ τον καλουμενον πρότροπον, τον γλυκυν

λέσβιον οντα-ὐστόμαχον καὶ ὁ γλυκέ' ω δ' ἶνος οὐ βαρύνει την κεφαλην, - Ἱπποκράτης ἐν τω περὶ 3ιαίτης φησίν, ὁ τινὲς μ δετιγράφουσι πω οξέω s νοσημάτων - δὲ περὶ πτισάνης, αλλοι δὲ προς τὰς ιηνιδίας γνωμας λέγει δὲ ' ὁ γλυκυς σοόν ἐστιε βαρικος του ἡνωδεος κάνησσον φρενῶν απτόμενος

διαχαλ V κωτερος του τέρου κατ' ἔντερον. - ω δὲ προπίνειν καθα τους Καρμανούς φησὶ Ποσει- ὸωνιος τούτους γαρ φιλοφρονουμένους εν τοις συμ ει--ς λυεινώς ἐπὶ - προσώ- φλέβας πιμταρρεον αυα μιγνυντα τω πώματι προσφέρεσθαι, λος φιλίας νομίζοντας το γε λουθα του αλλήλων α sματος. με- δὲ τὴν προσφορα ταύτην συγχρίεσθαι τρο κεφαληρο μυρφ, μάλιστα μεν ροδίνω, εἰ δὲ μή, μη αλίν' εἰς το μωρ ιηνθα τι ἀπο-- -- καὶ μηβλάπτεσθαι ἀπο τη των οἴνων ἀναθυμιάσεως εἰ δὲ μή, ἰρίννὴ ναρδίνφ. - κακως ουν Ἀλεξίς φη σιν μυροις υπαλείφεται τὰς φνας ' γιείας μέρος αβ μεγιστον ὀσμας εγκεφάλω χρηστα ποιεῖν. 25. Ἐκκλίνειν δὲ δει τὰ πάτη των μώρων, βρο ε

97쪽

BK ΟΥ τε πίνειν το κατὰ προσοψιν λειῶν καὶ διαυγές, ο δ' καὶ κατα-- σταθμόν ἐστι κούφον καὶ ουδὲ ἐν αὐ- , γεωδες ἔχει. οὐχὶ χυμμέτιμος θερμαινόμενον καὶ ρεον αγγος ἐγχεόμε ν ου ποιεῖ το ἰῶδες φησὶ δεκαὶ Ἱπποκράτης ἰδωρ το ταχέως θερμανόμενον καὶ ψυχόμενον ἀεὶ κουφότερον. μοχθηρὰ δ' ἐστὶ τα βρα-δώς - σπρια τήκοντα τοιαῶτα δὲ τ νιτρώδη καὶαλμυρά. ἐν δὲ τω--λον Ἱπποκράτης καλεῖ - ρ χρη-- δωρ πότιμον τα δὲ των δάτων στάσιμα χαλεπα, λ τα μναῖα καὶ ταώ---δὲ καὶ τειχοιρηναιων - πλεῖστα σκληρότερα Ἐρασίστρατος δέ φωκ ἀγωσί τινες λυδατα στα - ἀνιξε--στως. 4δοὐ γαρ του δε Ἀμφιαράου δατος και του

βαρετρίας συμβαλλομέν- το μεν φαύλου τοπι χρηστου οντος, ουδ ητις ἐστὶ διαφορα κατὰ τον- ν Υπποκράτης δ' ἐν τω περὶ τόπων αριστά φησιν εἶνια τῶν ὐδώ- - ἐκμυετεώρων χωρίω ψuκαὶ ἐκώφων ξηρῶν ταῶτα γαρ λευκὰ καὶ γλυκέα καὶ τον ει , - - ω φέρει οἷ τέ ἐστι, τώ τε χειμωνα θερμαίνεται, καὶ το θέρος ψυχρά ἐστιν ἐπαινε δε μάλ ιστα - - ευματα στρος ἀνατολη νβλίον ἐρρωγε, καὶ μάλιστα προς τὰς θερινάς. νάγκη γα λαμπρα. αι καὶ ευώδη καὶ κουφα -οκλης δέ φησι τὸ Γδωρει πεπτικον εἶναι καὶ αφυ--ψυκτικόν τε μετρίως ὀξυδερκές τε καὶ ηκιστα καρηβαρικὸν κινητικόν τε φυχης οὐριον Εὐηνωρ δὲ τα λακκαῖα Ἀνηστόν τε εἶναι-σκει το ἐξ Ἀμνιαράου συμβαλλόμενον - ἐν μετρία a 26. τι δε τλυδωρ μολογουμενως ἐστὶ τρόφιμον δῆλον ἐκ τοὐτρέφεσθαί τινα ἐξ αὐτολμόν--- eπων, ωσπερ τους τέττιγας πολλα δὲ καὶ τῶν αλλον

98쪽

ER TOT B 83υγρῶν ἐστι τρόφιμα, οἷον γάλα πτισάνη οἶ-ς ταγουν ποτίτθια γάλακτι, δι--ῖται. καὶ πολλα δὲ ἐθνη γαλακτο --τα ζρ. Θημόκριτο ιντὸν M. ρίτην λόγος ἔχει δια γῆρας ἐωξα αυτον διεγνωκότατου ζην, κοὰ φαιμῶντα τῆς τροφης σαρ λάστην ἡμέραν Ἀπι αἱ τῶν θεσμοφορίων ημερα ἐνεστχροαν, δεχ3θεισῶν τῶν οἰκείων γυνα - , αποθανεῖν κατὰξ την πανηγυριν, πως ορτάqωσι, πεισθηται κελευ- σαντα μέλιτος ἀγγεῖον αὐτω πλησίον παρατεθηναι, κιὰ διαζησαι μερας κανας τον - - ο -υ -- λιτος ἀναφορῆ μόνη χρώμενον κὰ μετα τὰς μερας μοταχθέντος του μέλιτος αποθανεῖν ἔχαιρε ο. σημόκριτος ἀδε τω μέλιτι καὶ προς τον πυθόμενον πῶς αν γιῶς τις διάγοι ἔφη, εἰ τὰ μὲν ἐντος μέλπιβρέχοι τὰ δ' ἐκτος ἐλαίφ. καὶ των πυθαγορικων δὲ τ οφν-αρτος μετα μέλιτος, ως φησιν Ἀριστόξενος, τους προσφερομένους αυτὰ ἀεὶ ἐπ' ἀρίστ-λθω-α-- σους διατελεῖν Λυκος δε πολυχρονίους φησὶν εἶναι τους - μυς οἰκοῶσι -- περὶ Σαρδμα διὰ το μέλιτι ἀεὶ χρῆσθ'αι πλεῖστον δε τοsτο γίνεται παρ'

αυτοῖς.

27. πιρα - ἀναπιθεμένων πάντων την ζητησιν ἀποι ἀναβαλλομένων. ὁτι το ἄν στις ὁ νηστις πλεονα----- ώς στάχυς ασταχυς, παρα ματίνωκεῖται - γαρ τοι - γε πρωτος απιν - φοιτμ ἐπὶ

δεῖπνον ανηστις.

Diuiti red

99쪽

οἰκεῖν κελευω καὶ γαρ α μοτέρους σωδ οξυπεινος τον δε μουσικώτατον κλεινας Ἀμως ἐκπερῶν Ἀμφίονα, D ου ρρον ἀεὶ πεινῶσι Κεκροπιδῶν κοροι καπτοντες αυρας ἐμωας σντ μενοι. 28. O δὲ μονοσιτῶν κεῖται παρ' Ἀλέξιδι

ἐπὰν ἰδιώτατ ανδρα μονοσιπολτ' ἰδνς, η μη ποθου- ωδὰς ποιητην καὶ μέλη, τοὐμὸν ἰδιώτην του βίου τον μισυν ἀπολωλεκέναι νόμιζε, τον δὸ τῆς τέχνης την ημίσει-ν ωσι ὁ ἀμφότεροι μόλις. Πώπων - μονοσιτῶν κάστο τε ἀλλα κανίου δειπνῶν δὶς της ἐμερας - Gτι νωγοιλώματα ἐκάλουν - ηδέα βρωματα εραρὼς τὰ κομψὰ μεν δη ταῶτα νωγα λευματα. Ἀλεξις

καὶ νωγαλίζει. Ἀντιφάνης βότρυς ἐως φοίνικας, τερα νωγαλα ἀπόσιτον δ' εἰρηκε Φιλωνίδης αὐτόσιτον δὲ Κρώβυ-- ω λει παρά -- --σια-. ἀυαρίστη - δ'Ἀπεν Εο-πολις ἀναγκοσιτον δε Κράτης καὶ ι στρατος δὲ μειρακιον δὲ κατὰ τυχον

100쪽

υποσκαφιοκαρπόν τι κεχλαμυδωμένον κατάγεις ἀναγκοσμον. ἀριστόδειπνον δ' εἶπεν Ἀλεξις- ων --ιτ αν συντόμως

29. Μετα ταλα ἀναστάντες κατεκλίθημεν ως εκαστος θελεν, οὐ περ μείναντες νομακληπιρα τον των δείπνων ταξίαρχον. οτι καὶ τρίκλινοι οἶκοι καὶ τετράκλινοι καὶ επτάκλινοι καὶ ἐννεάκλινοι καὶ καπα του ρ ρ ἀρι πιις ρησαν παρὰ τοις παλαιοῖς. Ἀντιφάνης συναγαγὼν τρεῖς οντας εἰς τρίκλινον,μῆς. Φρύνιχος έπτάκλινος οἰκ0 ην καλος, 1εεἰτ' ἐννεάκλινος τερος οἶκος, Ευμυλος θες ἐπτάκλινον. B. επτάκλινος ουτοσί.A. καὶ πέντε κλινας σικελικάς. i. 6 αλλο τι.A. σικελικὰ προσκεφάλαια πέντε. ου N 8 ουνυποστρωσεις ποτὲ τρίκλινον; Ἀναξανδρίδης τρίκλιν- δ υθέ - συνπετο καὶ συναυλίαι γεροντι. v

ἀλλα ξενωνας οἶγε κοὰχάνον δόμους, στρώννυ τε κοίτας καὶ πυρος φλέξον μέρος, κροαθά, ω- καὶ τον διστον κέρα.