Athenaei Deipnosophistae

81쪽

66 ΕΚ ΤΟ Υ Πανυασις δὲ λέγει οἶνος γαρ πυρὶ ἶσον επιχθονίοισιν ονειαρ 37 ἐσθλον ἀλεξίκακον, πάσης συνοπηδον ἀοιdης.

ἐν μεν γαρ ερατης μέρος ἀγλα ς τε, ἐν δ ροροιτυπίης, ἐν δ' ἱμερτης φιλότ ος. τμσε χρη παρὰ δαιτὶ δεδεγμένον ευφρονι -

πίνειν, μηδε βορῆς κεκορημένον- τε πα δαησθαι πλημμυροντα λελασμένον σφροσυνάων. καὶ πάλινοῖνος δὲ θνη-ω θεῶν πάρα δῶρον αριοτ0V, ἀγλαός πασαι μὰν ἐφαρμ ζουσιν ἀοιδαί, πάντες δ' οσησμοί, πασαι δ' ἐραταὶ φιλοτη εὐπάσας δ' ἐκ κραδίης ἀνίας ανδρῶν λὰπαζει πινύμενος κατὰ μέτρον, περ μέτρον χερείων. 5. ίμαιος δὲ ὁ αυρομενίτης ἐν Ἀκράγαντι οἰκίαν τινὰ φροὶ καλεῖσθαι τριηρη ἐξ αἰτίας τοιαυτης. νεανίσκους τινας ἐν αυτοὶ μεθυσκομένους ἐς τωρωτον ἐλθεῖν μανίας ἐκθερμανθέντας ἀπο τῆ μέθης, --μίζειν ἐπὶ μὸν τριώρους πλεῖν, χειμάζεσθαι δὲ χαλεπῶς

κατὰ τρο θάλασσαν καὶ τοσουτον ἔκφρονας γενεσθαι ω τα ἀπο της οἰκίας πάντα σκεύη καὶ στρώματα ίπτειν ως ει τρο θάλασσαν, την -- ὰ τον χειμῶνα ἀποφορτίζεσθαι δόξαν αυτοῖς λέγειν τον κυβερνήτη . συναθροιζομένων --πολλῶν καὶ τὰ ιπτόμενα διαρπαζόντων ουδ ως παυεσθαι της μανίας τους νεανίσκους καὶ πῆ ἐπιούση τῶν ημερῶν παραγενομένων των στρατηγῶν ἐπὶ τρο οἰκίαν ἐγκλσέντες οἱ νεανίσκοι ει ναυτιῶντες ἀπεκρίναντο πυνθανομένων τῶν αρχόντων υπο χειμῶνος νοχλουιιενοι ηναγκάσθαι,πο-

φωτίσασθαι γῆ θαλάσση τὰ περιττὰ τῶν φορτίων. θαυμαζόντων δὲ τῶν στρατηγῶν - ἔκπληξιν τῶν

ανδρῶν εις τῶν νεανίσκων, καίτοι δοκῶν τῶν ἄλλων

82쪽

E TOT B 67 πρεσβευειν κατὰ τ ηλικίαν ἐγὼ δ' ενη), ἄνδρες τρίτωνες, πο ου δεους καταβαλὼν Ῥαυτον πο ους θαλαμους ς ἔνι μάλιστα κατωτάτω ἐκείμην συγγνοντες Ουν λ αυτῶν ἐκστάσει ἐπιτ μγαντες μη πλείονος 0ἴνου ἐμφορεισθαι ἀφῆκαν καὶ ο χάριν ἔχειν ομολο ιγημαντες, α λιμένος ἔφησαν τύχωμεν απαλλαγέντες τ0σουτου κλύδωνος, σωτηρας - έδετιφανῶςJμετὰ των θαλασσίων δαιμόνων ἐν τῆ πατρίδι ἱδρυσόμεθα ς ωίως μῖν ἐπιφανέντας. ἐντεμ ε η οικία τριήρης 6 Φιλύχορος δέ φησιν ὀτι οἱ πίνοντες υ μόνον εαυτοῖς ἐμφανίζουσιν ἀτινες εἰσίν, αλλὰ καὶ τῶν αλεκαστον ἀνακαλυπτουσι παρρησίαν ἄγοντες ὁθενοινος καὶ ἀλήθεια λέγεται καὶ ἀιδρος δ' οἶνος δειξε

νόον. και το νικητήριον ἐν Θιονυσου τρίπους καὶ 15ρορ ἐκ τρίποδος λέγειν φαμὲν τους ἀληθεύοντας δεῖ δε νοεῖν τρίποδα του ιονύσου ον κρατηρα ἐν γαρτο ἀρχαῖον δύο γένη τριπόδων, ους καλεῖσθαι λέβητας ουνέβαινεν ἀμφοτέρους ἐμπυριβήτης ὁ και λοετρο- rἡ0ς. ἰοχύλος ο

ου μὲν τρίπους δέξατ' οἰκειος λέβης,

αεὶ φυλάσσων την ἡπὲρ πυρὸς στάσιν. 'd' τερος κρατηρ καλούμενος. λμηρος ἔπι ἀπύρους

τρίποδας ἐν τούτοις δε τον οἶνον ἐκίρνων κα οὐ-xρ ἐστιν ὁ της ἀληθείας οἰκεῖος τρίπους διὸ Ἀπολ- a λι-- μὰν οἰκεῖος δια την ἐκ μαντικης ἀληθειαν Θιονύσου διὰ την ἐν μέθη Σημος δ' ὁ Θήλιός φησι τρίπους χαλκοῶς, οὐχ ο πυθικός, αλλ' ον νυν λέβη α

λοίσιν ουτοι δ' - οῖ μεν ἄπυροι ις ους τον οἶ- ἐξεκεράννυον, οῖ δὲ λοετροχόοι ἐν οἷς το ἴδω ab ψίσαινον, καὶ ἐμπυριβπαι και τούτων ἔνιοι τώ-

83쪽

68 ΕΚ ΤΟΥ μάζοντο. φησί που Ἀφιππος οἴνου σε πληθος πόλλ' ἀναγκάζει λαλεῖν. B. -κσει μεθυοντάς φασι τἀλθῆ λέγειν κρύψια Φειδία,

απαντα ταλλα τις δυναιτ αν πλην δυοῖν,

οἶνόν θ' υποπιὼν εἰς ἔρωτά, ἐμπεσών. 1 αμφοτερα μηνύει γαρ - των βλεμματων καὶ τῶν λόγων ταυθ ἰστε τους αρνουμενου μάιστα---ως τουτο καταφανεῖς ποιεῖ.7. Φιλόχορος δέ γιν Ἀμφικτύονα τον -- ναίων βαπιλέα, μαθόντα παραυιονυσου την του οἴνονι κρῆσιν, πρῶτον κεράσαι δῶ καὶ ρ υς γενεσθαι τους ἀνθρωπους - πίνοντας πρότερον πῖ τουακράτου καμπτομένους καὶ διὰ τομο ἱδρυσασθαι βωμον ο οὐ Λιονύσου ἐν τφ των ωρῶν ἱερῶ αυται γαρ καὶ τον της αμπέλου καρπον ἐκτρέ ωσι πλησίονα ν αὐτο καὶ ταις νύμφαις βωμον δε μεν, πύμνημή τοῖς χρωμένοις της κράσεως ποιούμενος ' καὶ γαρ ι

ονύοου τροφοὶ α νυμφαι λέγονται. καὶ θεσμον εθετο προσφέρεσθαι μετα τα σῖτα,κρατον μόνον οσον γευ- σασθαι, δεῖγμα της δυνάμεως του ἀγαθου θεου, - βλοιῶν δη κεκραμένον πόσον καστος βούλεται προσεπιλεγειν δὲ τούτω - τολαος σωτηρος νομα, διδαχης και μνημης νεκα των πινόντων, ὁτι υτω πίνοντες σφαλῶς --οντια Πλάτων δ' ἐυ δευτέρ' νόμων - του οἴνου χρησίν φησιν γιείας νεκμγ υπάρχειν ἀπο του κατα μέθην δὲ καταστηματος καὶ ταύρω παρεικάζουσι τον Λιόνυσον και παρδαλε dux το προ βίαν τρεπεσθαι τους ἐξοινωθέντας Ἀλκαιει

84쪽

οξυτέρω τριβόλων ἀρυτημενοι.ειν δ', καὶ θυμικοὶ γίνονται τοιουτος ι 4 ταῶρος. ριπίδης ταῶροι δ' υβρισται κεἰς κερας μουμενοι. ο δια δὲ τὸ μάχιμον καὶ θηριώδεις ἔνιοι γίνονται οθεν καὶ το παρδαλῶδες.8. καλῶς - ' δεντων ὁ Κεῖός φησιν διπτον

ποτον εἰναι τον αμα μὲν γλυκυτντος αμα ευωδίας κοινωνουντα διο καὶ το καλούμενον νέκταρ κατα- οσκευάζειν τινὰς περὶ τον Λυδίας πιλυμπον οἶνον καὶ κηρία συγκιρνάντας εἰς ταύτα καὶ τὰ των ἀνθῶν ευ-3νώδη οἶδα δ οτι ναξανδρίδης το νέκταρ - ποτον αλλὰ τροφην εἶναι λέγει θεῶν πανυ μάττων ἐσθίω ονεκτα διαπίνω τ' ἀμβροσίαν, καὶ τω σιὶ διακονῶ, καὶ σεμνός εἰμ' ἔκ του - λαλων καὶ κυπριδι παρακαθημενος. και Ἀλκμὰν δε φρονι το νέκταρ ἔδμεναι αυτούς. καὶ

Σαππω δέ φησιν ἀμβροσίας μὲν κρατηρ ἐκέκρατο, Ἐρμας δ' ελὼν ἔρπιν θεοῖς νοχόησεν. , ὁ δ χμηρος θεῶν πῶμα το νέκταρ οἶδεν Ἱβυκος δε φησι τὴν ἀμβροσίαν του μέλιτος κατ' ἐπίτασιν δε--πλασίαν ἔχειν γλυκέτητα, το μέλι λέγων δέκατον εἶναι ομέρος της ἀμβροσίας κατὰ την ηδονην. s. -δεὶς φιλοποτης ἐσ--ανθρωπος κακός. γαρ διμάτωρ Βρόμιος οὐ χαίρει συνὼν ἀνδρασι πονηροῖς ουδ' ἀπαιδευτ- φ,

φηοὶν λεξις καὶ ὁτι οἰνος φιλολόγους πάντας ποιεῖ οτους πλεῖον πίνοντας αὐτόν ο δὲ ποιησας το εἰς α-

τι--ἐπίγραμμά φησιν

85쪽

ΕΚ ΤΟΥ οἶνός τοι χαριεντι πέλει ταριυς ῖππος ἀοιδυδωρ δὲ πίνων χρηστον ουδὲν αὐτέκοις. ταῶ ἐλεγεν, ιόνυσε, καὶ ἔπνεεν ουχ νος ἀσκου Κρατῖνος αλλὰ παντος ἀδώδει πίθου. τοιγάρτοι στεφάνων δόμος βρυεν, εἰχε δε πι,ττῶ μέτωπον οἷ καὶ συ κεκροκωμένον. Πολεμων φησὶν ἐν Μουνυχία ρωα Ἀκρατοποτην τιμήοθαι, παρὰ Σπαρτιάταις Μάττωνα καὶ Κεράωνα ηρωμ πό τινων μαγείρων ἱδρυσθαι ἐν τοῖς φιδι--10 χις τι μαται δε καὶ ἐν χαῖα ειπνευς ἀπο των dδείπνων σχὼν τη. προσηγορίαν ἐκ τροφῆς ξηρας -ταν σκωμματα γένοιτο οἴτ αυτοσχέδια ποιηματα αλλὰ μην οὐδε κόμπος ουδε ψυχῆς λαγνεία καλῶς ουν ἐν τω 'πῆ ἔβαν ευχωλανας ἐνήμνω ηγοράασθε, ἔσθον- 1 τες κρέα πολλὰ καὶ πίνοντες οἴνου κρατῆρας ἐπι στεφέας ἐπεσημήνατο ο γραμματικος 'Αρωταρχος περιγράφειν τον στίχον ος ἀπο κρεωφαγίας αυχειν ποι ει τους Ελληνας οὐ γαρ ἀπο πάσης ευθυμίας καὶ π ρώσεως τ καυχῆσθαι καὶ σκώπτειν καὶ γελοιάζειν,

Θ ἀπο δε τῆς ἀλλοιούσης την γνώμη -καὶ προς το ψευδες τρεπούσης η γίνεται κατὰ την μέθην. 10. BG Βακχυλίδης φησὶ γλυκεῖ' ἀνάγκασευομένα κυλίκων θάλπησι θυμόν , Κύπριδος δ' ἐλπὶς διαιθυσσει φρένας

ἀμμιγνυμένα διονυσίοισι δωροις'

ἀνδράσι δ' υψοτάτω πέμπει μερίμνας. αυτος μὲν πόλεων κρήδεμνα λυει, κἀσι δ' ἀνθρώποις μοναρχήσειν δοκεῖ. χρυσῆ ἐλέφαντί τε μαρμαίροιο χικοι πυροφόροι δὲ κατ αἰγλάεντα καρπον νῆες αγουσιν ἀπ Αἰγύπτου, μέγιστον

86쪽

ΕΚ ΤΟΥ

πλουτον ως πίνοντος ορμαίνει κεαρ.

40 Σοφοκλῆς δέ φηγι , μεθυειν πημονης λυτηριον. οἱαλλοι ποιηταί φασι τον οἶνον ' ευφρονα καρπον ἀρουρης καὶ ὁ τὴν ποιητῶν δὲ βασιλευς --υδ--σέα παράγει λέγοντα ' δέ, ἀνηρ οἴνοιο κορεσσά ομενος καὶ δωδῆς πανημέρως πολεμίζη θαρσαλέον νυοίη ορ καὶ τὰ ἐξης. 11. υτι Σιμωνίδης την αυτην ἀρχην τίθησιν οἴνου καὶ μουσικῆς ἀπο μέρος καὶ η της τραγφδίας ευρεσις h, ἐ-γκαρίω της -τικης ξευρέ J, καὶ κατ αὐτον τον της οτρυγης καιρύν ἀφ' ου η καὶ τροφει το πρῶτον ἐκληθη η κωμωδία.

την παυσίλυπον αμπελον δοsναι βροτοῖς. οἴνου δὲ μηκέτ οντος οὐκ ἔστιν Κυπρις ουδ αλλο τερπνον ουδεν ἀνθρωποις τι, Ἀμριπίδης ἐν Βάκχαις φησί καὶ Ἀστυδάμας δέ φθσι

θνητοισι την ἀκεσφ0οον λυπης ἐφηνεν οἰνομητορ αμπελον.

e συνεχῶς μὲν γαρ ἐμπιμπλάμενος ἀμελης.

γνεται γ

ανθρωπος, --ίνων δὲ πάνυ φροντιστικός, υντιφάνης φησίν. δὲ μεθυω την φρόνησιν, ἀλλα τοι πιν μονον, το διορίζεσθαι βεβαίως τω στόματι τα γράμματα, φησὶν Ἀλεξις Σέλευκος δέ φησι τοπαλαῶν ου εἶναι βῶ ς ἴτ' ἶνον ἐπὶ πλεῖον ουτ αλλην ηδυπάθεια προσφέρεσθαι μη θεῶν ενεκα τοὐτο δρῶντας δῶ καὶ θοίνας και θαλίας καὶ μέθας νόμαζον τὰς μὲν ου διὰ θεοὐς οἰνοὐσθαι δεῖν πελάμβανον, τὰς οτι θεων χάριν ηλίζοντο καὶ συνηεσαι τουτο γάρ ἐστι το ρδαῖτα θάλειαν το δε μεθύειν φησὶν ριστοτέλης τομετατο θύειν αυτω χρσθαι.

87쪽

E TOT 12. θεοῖσι μικρα θύοντας τέλη των βουθυτου-- οντας ευσεβεστέρους,

Εὐριπίδης φησί κοὰ σημαίνει ἁδε - τέλος την ο υσίαν καὶ υμηρος ου γαρ ἔγωγέ τι φημὶ τέλος χαριδεντερον εἶναι,

η ταν ευφροσυνη μεν ἔχη κατὰ δημον απαντα. τελετάς τε καλουμεν τὰς ἔτι μείζους καὶ μετά τινος μυστικης παραδόσεως ορτὰ των εις αυτὰς δα πανημάτων ἔνεκα τελεῖν γαρ το δαπα α' καὶ πολυτελεῖς 1 οἱ πολλὰ ἀναλίσκοντες καὶ υτελεῖς οι λίγα φησὶν ελεξις τους εὐτυχουντας ἐπιφανῶς δεῖ ζην φανεράν τε την δόσιν την του θεουποιεῖν - γὰρ θεος ο δεδωκως τἀγαθὰ, τούτους μεν ων πεποίηκεν οἴεται χάριν τινὰ ἔχειν πια- τους πω πτομένως δὲ καὶ πράττειν μετρίως φάσκοντας ἀχαρίστους ορῶν ἀνελευθέρως τε ζῶντας, ἐπὶ καιρου τινος

λαβῶ ἀφείλεθ' ὁσα δεδωκὼς ην πάλαι.

et 13. οσαυτα οἰνολογησαντος τοι περὶ οἴνων εἰ--ντος λαφύσσοντος οἴνων νόματα - χαίρει τω πω ματι ἐκ πρώτης ἐθισθεὶς νατροφης δροποτεῖν.ηδιστον δ' ἐν δαιτὶ καὶ εἰλαπίνη τεθαλυίη τέρπεσθαι μύθοισιν, ἐπην δαιτος κορέσωνται,α, υσίοδος ἐν Μελαμποδεία φησίν. - τινι υμῶν ἐπηλθε περὶ δατος εἰπεῖν τι ἀφ' ων κα ο οἰνος ἀφυεταιJ, καίτοι Πινδάρου του μεγαλοφωνοτάτου αριστον παντων εἶναι τὸ υδωρ νησαντος. 41Oμηρος μὲν ουν ὁ θειότατος καὶ τροφιμώτατον αυτοι. ordεν ἐν οἷς αἰγείρων υδατοτροφέωναλσος λθει ἐπαινε δὲ καὶ - διαυγὲς αυτου ' κρῆναι πίσυρες ρέον η τι λευκῶ ' το δὲ δη κουφον καὶ πλείονος τι

88쪽

E TO B 73αξιον μερτον καλεῖ. μερτον γουν φησι τον λαρη- σιον, οὐ τω Πηνει- συμμίσγεται καὶ του ρυπτικουυδατος μέμνηὶ τω ὁ ἀποδεχόμενος καὶ Πραξαγόρας οKφος καλον εἶναι λέγει καλον υπεκπρορέει μάλα περ λοωντα καθηραι. 1 διαστέλλει δὲ καὶ γλυκυ δωρ απο πλατέος, τον μὲν Ἐλλήσποντον εἶναι λέγων πλατύν, περ δὲ θατερου φράζων στησαμεν ηας ἀγχου υὸατος γλυκερ ἀο 14. οἶδε δὲ καὶ την χλιαροφφυσιν προς α τραύματα τον γοων ρυπυλον τρωθέντα ἐκ τούτου κατ- ψαιονῶ καίτοι εἰ ἐπισχεῖν ἔδει τηρο αἱμορραγίαν, το νυπον ἐπιτηδειον ην, συστρέφον καὶ συσφίγγον. οτο παρηγορλὶσαι τας δύνα τω θερμω ἐπαιονα, θέλγειν δυναμέν' ἔστι δὲ παρ' αὐτμτο λιαρο-θερμόν ἐναργῶς δὲ τουτο δείκνυσιν ἐν τω περὶ μω is Σκαμάνδρου πηγῶν

η μὲν γαρ φησὶν Ἀδατι λιαρ ρεει, ἀμφὶ δὲ κα-

πνος

γίγνεται ι -τῆς-- πυρος αἰθομένοιο.αρα δε τοὐτο λιαρόν εστιν, ἀφ ου πυρος ἀτμὶς καὶ κα πιπνος ἔμπυρος αναφέρεται περι δὲ της τέρας πηγης λέγει, θέρους ρέει εἰ-ῖα χαλάζη η χιόνι ψυχρῆ d υδατος κρυστάλλ' εἰωθὼς δὲ λέγειν καὶ τους νεοτρώτους θερμω περιρρεῖσθαι αῖματι ἐπὶ 'Aγα-

ο νος φησιν

ἔφρα οἱ αἱμ' ἔτι θερμον ἀνήνοθεν ἐξωτειλῆς

ἐπὶ δὲ του φευγοντος μετὰ το βληθηναι ἐλάφου μετα- φρ ων φησίν φρ' αἷμα λιαρον κα γουνατ ορ-ri 'A τναῖοι δὲ μετάκερας καλουσι - χλιαρόν, Ἐρατοσθένης φησίν. υδαρη φησὶ καὶ μετάκερας. so15. ῶν δ' αλλον Θάτων τὰ μὸν ἐκ πετρῶν φε--μενα δνοφερὰ καλεῖ, ως χρεῖα δηλονότι τὰ δε

89쪽

ΕΚ ΤΟΥ

κρηναῖα καὶ διὰ πλείονος γης καὶ ευκάρπου φερόμενα ε

κρνης ἀενῶν καναπορρύτου η τ' ἀθολωτος. καὶ Πίνδαρος

δελφωσσας ἀπο καλλικρταλακρη ' δ' ἐν Βοιωτί η ιλφῶσσα ἀφ ης 'Αριστοφάνης φησὶ Πιρεσίαν πιόντα διὰ γηρας Ουχυπομείναντα την ψυχρότητα ἀποπανειν Θεόφραστος ο φησιν ἐνw-- περὶ υδάτων το ψείλου δωρ πολυγονωτατον καὶ

γλυκυτατον διωκαι λύεω τας κοιλία των πινόντων

ξιν χονδε τρώδη ἐν δε τω περὶ φυτῶν ἐνιαχοῶ - σιν δωρ γινεο ι παιδογονον, ς ἐυ Θεσπιαῖς ἐν Πυρρα - αγονον καὶ των γλυκέων δε φησιν δάτων i ἔνια πονα η - πολύγον. - ἐν Φώ. καὶ - ἐν Πύρρε αὐχμῶν δέ ποτε γενομένων περὶ τον ἐρρύη - δωρ ἰῶδες καὶ πολλοὶ των Αἰγυπτίων πι--λοντο μεταβάλλειν τέ φησιν οὐ μόνον τα πικρὰ τωνυδάτων, ἀλλα καὶ - άλυκον καὶ ολους ποταμούς, καθαρο τον ἐν Καρία, παρ' 'ηνοποσειδῶνος ἱερόν ἐστιν. αἴτιον δὲ το πολλοὐς κεραυνοὐς πίπτειν περὶ τον τόπον. 16. 'Aλλα δὲ τωὐυδώ- καὶ σωματώδη μοὶ καὶ ἐχει σπερ τι βάρος ἐν ἐαυτοις, το ἐν ροιζηνι. τουτο γαρ καὶ των γευομένων, ἰθυς ποιεῖ πληρες τοα στόμα τὰ δὲ πρὸς τοι περ Πάγγαιον μετάλλοις, ' μὲν χειμωνος την κοτύλην πουσαν ἔχει ἐνενηκοντα ἔξ, θέρους δε τεσσαράκοντα ἐξ συστέλλει δε αὐτο καὶ πυκνοῖ μάλλον - Θος δῶ καὶ ἐν τοῖς γνώμοσι ρέον οὐκ αναδίδωσι τὰ ωρας ἐν τω χειμῶνι, ἀλλα περιτ- ο τεύει, βραδυτέρας ούσης της ἐκροης δια το πάχος καὶ ταλα περὶ Αἰγυπτοτ φησίν, οπου μαλακωτερος ο ἀηρ. τύ δεώλυκὸν υδωρ γεωδέστερόν ἐστι καὶ πλείονος δε

90쪽

ὐτων ἀλυκῶν τὸ τῆς 'Αρεθουσης χείρων ἐστὶ τα βαρυσταθμότερα καὶ τα σκληρότερα καὶ τα ψυχρότερα δια τὰς αὐτὰς αἰτίας ' δυσκατεργαστότερα γάρ ἐστι μὲν ω πολὐ τὸ γεῶδες εχειν, τὰ δὲ ψυχρότητος υπεβολῆ τὰ δε ταχυ θερμαινόμενα κουφα καὶ Θιεννῆ ἐν Κραννῶνι δ' ἐστὶν δωρ συχρ θερμόν, ὁ διατηρεῖ

κραθέντα τον οἶνον επι δύο και τρεις μέρας τὰ ἐπίρρυτα καὶ ι ὀχετορώς ἐπίπαν βελτίω των στασί- id μων, κοπτόμενά τε μαλακώτερα γίνονται. διὰ τοὐτοὰ καὶ τὰ ἀπο της χιόνος δοκεῖ χρηστὰ εἶναι καὶ γὰρ

ανάγεται το ποτιμώτερον και τοὐτο κεκομμένον ἐστὶ

τμαέρι δω καὶ των ὁμηρίων βελτίω καὶ τὰ ἐκ κρυστάλλου δὲ διὰ το κουφότερα εἶναι ' σημεῖον δ υτι εκα ὁ κρύσταλλος αυτος κουφότερος τολἄλλου υdατος. τὰ δε ψυχρὰ σκληρά, διότι γεωδεστερα το δὲ σωμα--τῶδες καὶ θερμανθὲν θερμότερον καὶ ψυχθεν ψυχρότερόν ἐστι κατὰ χμ αυτην δ' αἰτίαν καὶ τὰ ἐν τοῖς

0ρεσι ποτιμώτερα των ν τοις πεδίοις ττον γὰρ με - ομικται, γεωδει ποιεῖ δὲ - γεῶδες καὶτὰς ἐπιχρως τω υδάτων το οὐ της εν Βαβυλῶνι λίμνης ερυθρον γίνεται πί τινας ημέρας ' τὸ ὁλτοὐ Βορυσθένους κατά τινας χρόνους ἰοβαφες, καίπερ ὁντος καθ' υπερβολην λεπτοί σημειον δέ, τολ Υπάνιος ἐπάνω γίνεται διὰ raκουφότητα τοῖς βορείοις 17. Ιολλαχου δ' εισὶ κρηνα α μεν τοτ μώτεραι - οἰνωδέστεραι, ως η περὶ Παφλαγονίαν, προς πντασι τους ἐγχωρίους ποπίνειν προσιοντας, αλμωδεις

αμα τ' ὀξεῖ ἐν Σικανοῖς της Σικελίας ἐν τῆ Καρ- ο χηδονίων δὲ ἐπικρατεία κρηνη ἐστὶν ντο πιστάμενονι-- ἐστὶν μοιον, μελάντερον τυν χρόαν ο ἀπο-