Athenaei Deipnosophistae

181쪽

ὐτας ἐχίνου μάλλον οἰ - τέχνας ε

στρόβιλος ἀμφάκανθον εα ις

κειται δακειν τε κανθιγεῖν ἀμηχανος.

σκλmρα καὶ ὀλιγόχυλοι καὶ ου αγαν δριμεῖαι ευστ μοι δὲ καὶ εὐκοι τέργαστοι , φθαὶ ' ποσως ευστομοι. i. i. δε πινια ουρητικαὶ τρόφιμοι δύσπεπτοι δυσανα- δοτοι ἐοίκασι δ' ἀτας καὶ οἱ κηρυκες ἄν οἰ μντράχηλοι ευστόμαχοι, δυσκατέργαστοι δέ διο τοῖς ἀσθενο- τον στόμαχον οἰκεῖοι ' δυσέκκροτοί τε πιμέσως τρόφιμοt τουτων δ α μηκωνες λεγόμεναι προς 1 τοῖς πιψμέσιν μαλο ευφθαρτοι δῶ τοῖς την γαμή- ρα ἀσθενουσιν οἰκεῖαι αἱ δὲ πορφυραι μεταξ πίνης

καὶ κηρυκος ων οἱ μεν ράυqλοι πολυχυλοι ευ- στομοι, το δὲ λωτον αυτῶν εὐανάδοτον εἰς ἐπίκρασίν τ' ἐπιτηδειον. - ὁστρεαπι γεννῆται - καὶ ἐν σωταμοῖς καὶ ἐν λίμναις καὶ ἐν Τθαλάσση κράτιστα δὲ τα θαλάττια, οταν λίμνη η ποταμος παρακέηται γίνεται γαρ υτυλα - μείζονα καὶ γλυκυτερα τὰ δὲ προς 1io 1 κὰ πέτραις ἰλυος καὶ νωτος μιγῆ μικρὰ σκληρὰ δηκτικα τα δε ἐαριναπι οστρεα καὶ τὰ κατα την του θέρους ἀρχην κρείσσονα πληρη θαλασσίνοντα μετὰ γλυκύτητος ευστόμαχα ευ- έκκριτα τὰ δὲ συνεψόμενα μαλάχη φλα-- η ἰχθυ- σιν η καθ' αυτά, τρόφιμα καὶ εὐκοίλια. '43. Μνησίθ- δ' ὐ- πηναῖος ἐυ τω περὶ ἔδε- ,3 στῶν φησιν στρεα καὶ κόγχαι και μυες καὶ τὰ ομοια τὴν μεν σάρκα δυσκατέργαστά ἐστι δια τὴν πρόωστην ἐμαυτοῖς αλυκην διόπερ μὰ μὲν ἐσθιόμενα - -

182쪽

ἀφίησι, ἰὴ - παπαπιντην πλειστην αλμν εἰς τρο συνέψουσαν αὐτημορότητα διήπερ αἱ πρότητες ἐν αἷς Ἀψηθῆ τι τῶν οστρέ- ταιμοτικά καὶ υπακτικαὶ κοιλίας εἰσίν, αἱ δὲ σάρκες τῶν ἐψομενων ὀστρέ- ο - ψόφους πή- μιν ἐστερημέναι τῶν υγρων - οπτὰ των ωπέων, ἐάν τις αυτὰ καλῶς οπμηὶ,-τάταν ἔχει διάθεσιν πεπυρωται γαρ Ῥμ υχ ομοίως τοις ωμοῖς ἐστὶ δυσπεπτα καὶ τὰς υγρότητας ἐν αυ-τκἀς ἐχει κατεξηραμμένας, δι - ἔκλυτος --λώδεο--πιτα τροφην τε δίδωσιν οράν τε καὶ δυσπεπτον απαν στρεον, καὶ προς τὰς Ουρησεις ἐστὶν ου ευοδα.

ἀκαληφη ἡ καὶ ἐχίνων - καὶ τα τοιάδεα τροφην μενδίδωσιν ορὰν καὶ μικράν, της δὲ κοιλίας ἐστιλυτικακα ὶ οὐ σεως κιa uia.'44. Νίκανδρος δ' ὁ Κολοφωνιος ἐν Γεωργικοῖς αδ των οστρεων καταλέγει - καὶ οστρεα τοσσα βυθους τε βόσκεται αλμης, νηρῖται στρόμβοι τε πελωριάδες τε μύες τε, γλίσχραι, Ἀλλα συνες τῶ καὶ αυτῆς φωλεὰ πίνης γκαὶ Αρχέστρατος δ' ἐν Γαστρο-- φησὶ τους μυς ἰνος λει μεγάλους οστρεια Ἀβυδος, τὰς α -- Πάριο-, τοὐς δὲ κτένας η Μυτιληνη 'πλείπτους δ' ' βρακία παρέχει, καὶ απλατα μετ'

Μεσσήνη δὲ πελωριάδας στενοπορθμίδι κόγχας -- έσω λήψει τὰς λείας - τι πονηράς' τήνεα Καλχηδών, -- κήρυκας δ' ἐπιτρίψαιο Ζευς, τους τε θαλασσογενεῖς καὶ τους αγοραίους,

πλῆν ἔν- ανθρωπου κεῖνο δέ μοι ἐστὶν λατρος, γAέσβον ἐριστάφυλον ναίων, Ἀγάθων δε καλεῖται.

183쪽

168 καὶ Φιλύλλιος δε η στις ἐστὶν ὁ ποιήσας τας Πόλειε

γενος συμπάντων. ἐν δὲ τω της Πολιτείας δεκάτ' ὁοτρει- εἰπε συμπεφυκέναι στρειά τε καὶ φυκία.'

αἱ δὲ πελωρίδες - - --παρὰ το πελώριον -- ων γάρ ἐστι χημης καὶ παρφλαγμένον Ἀριστοτέλης δει φησι κιὰ ἐνί- αυτὰς γίνεσθαι. των δὲ χημῶν

μνημονεύει Ιων ὁ πιος ἐν Ἐπιδημίαις καὶ ἴσως ου- τως νόμασται τὰ κογχύλια παρα- κε μέναι. 45. Περὶ δὲ των κατὰ τηρο Ἀδικην γινομενων ὀστρέων, οὐ γαρ καιρον καὶ τούτων μνησθη - διὰ την των μαργαριτῶν χρησιν, Θεόφραστος μὲν ἐν τω περὶ λίθων γράνει ουτως ' τῶν θαυμαζομένων δὲ λί- νἐστὶ καὶ ὁ μαργαρίτης καλούμενος, διαφανης μὲν τῆ φυσει ποιολι δ' ἐξα-- τους πολυτελεῖς ὁρμους γίνεται δὲ ἐν στρω τυνὶ παραπλησίω ταῖς πίναις, πληρ ἐλάττονι μέγεθος δε ηλίκον ἰχθυο οφθαλμος b εὐμοέθυ. Ἀνδροσθένης δ' ἐν τήτης νεικης, ρίπλω γράφει ουτως ' των δε στρόμβων καὶ χοιρινων καὶ των λοιπων πτυλίων - αλαι αἱ ἰδέαι καὶ ποώδιάφοροι τῶν παρ' μιν γίνονται δὲ πορφυρα καὶοστρέων πολῶ πλῆθος τῶν λοιπῶν --ωιον κα--μιν ἐκεῖνοι βερβερι , ἐξ- η μαργαρῖτις λίθος --

νεται. αὐτη δ' ἐστὶ πολυτελης κατὰ τm 'Aσίαν, και

πωλεῖται περὶπιέσας τε καὶ τοῖς ἄνω τώπου. -

184쪽

4 , καὶ δασυ ουδὲ τα ἔχει δυο σπερ ὁ κτείς, ἀλλαξα η δὲ λίθος γίνεται ἐν τῆ σαρκὶ του ὀστρέου, περ ἐν τοῖς εχιε η χάλαζα καὶ ἔστιν η μὲν χρυσοει τεθα παρὰ το χρυσίον, δε ἀργυροειδης , χε τελεως λευσον μία τοῖς φθαλμήτων ἰχθύω, λάθρης δ'ο Μυτιληναῖος ἐν εβδόμη των περὶ 'Aλεξανδρον ω - μῶν φησι θηρευεται δὲ κατὰ την ἰνδικην θάλασσαν, ωσαύτως δε καὶ κατὰ την ἀρμενίαν μὰ περσια - ωυσιαν. καὶ βαβυλωνίαν παρόμοι- στρεω το δ' ἐσἀν ἀφρον καὶ προμηκες ἔχον ἐνώμω σάρ- κιὰ μεγάλην καὶ λευκηρο ευώδη σφόδραμῶν ἐξαι όρουν-

τες -τῶ λευκα προσαγορευοτσι μωροπίτας. κατα- i. σκευάζουσι δ' ἐξ αυτῶν ορμίσκους τε καὶ ψελια περὶ

- χεῖρας καὶ τους πόδας, περὶ σποπιδαγωσι κῶ Πέρσαι καὶ Μηδοι καὶ πάντες Ἀσιανοὶ πολλ-λλον των ἐκ χρυσίου γεγενημνων. '46. 1σίδωρος δ' ὁ χαρακη νος ἐόν τω της Παρθίας γ περιπησι ' κατὰ το περσιικον πέλαγος νησόν χροιν ἁναί τινα--πλείστην μαργαρῖτιν τρωγα-αι, διόπερ σχηδίας καλαμίνας περιξ εἶναι της γου, ων - αλομένους εἰς την θάλασσαν ἐπ'Ἀργυιας εἴκοσιν αναφέρειν διπλους κόγχους φασὶ δ οταν βρον α- συναφυσι καὶ οὐρων ἐκτύσεις, τότε μειλον

την πῖναν κυειν, καὶ πλείστην γίγνεσθαι μαργαριτιν

καὶ ευμεγέθη του δὲ χειμῶνος εἰς ας ἐμμαο 'α- λάμας δύνευν εἰώθαοι αἱ πιναι θέρους δὲ τας Ἀνύκτας κεχηνασι διανηχόμεναι, μέρος δε μύουσιν. Μαιδ αν πέτραις ἐσπιώσι προσφυωσι ψιοψο--

κἀνταυθα ἐνοωσαι την μαργαρῖτιν γεννῶσι ζωπυρο

185쪽

νοῶνται δε καὶ τρέφονται δια του πέμπεφυσωτος τῆσα - μέρους τωτο δὲ συμ έφυκε φ το κόγχουστήματι χηλὰς ἔχον καὶ νομην εἰσφερον. ἐστινι κε δ ἐκ τουτου ἡ σαρξ μέχρι μέσου του κόγχου οἱονεὶ

του στερεου της κόγχης καὶ τρεφεται οσον αν η πρω-

πεφυκυῖα χρόνον ἐπειδὰν παρὰ ν' ἔκφυσιν ἡ υποδυομένη η σὰρξ καὶ μαλακῶς ἐντέμνουσα χ ρίση1 τὴν μαργαρ τιν ἀπο-- κόγχου, ἀμπεχουσα --ουκέτιτρεφει, λει--αν δ' ἀτην καὶ διαυγε στέραν --ἀκαθαρωτεραν. η μὲν ου ἐμβυλος πῖνα διαυγεστά--τm Mur H καθαρωτά ν καὶ μεγάλην γεννῆμαργαρῖτιν η δε ἐπιπολάζουσα καὶ ἀνωφερης διὰ το υποi,-- ἡμιιου ἀκτινοβολεῖσθπι δύσχρους καὶ ησσων.δυνευουσι δ' οἱ θηροντες τους μαργαρίτας, ταν εἰς κε ώτα κόγχον κατ' - ἐκτείνωσι την χειρα μει γγαρ τότε, καὶ πολλλας οἱ δάκτυλο αυτῶν ἀποπρί--τcu' ἔνιοι δε καὶ παραχρημα ἀποθνησκουσιν. σοι δ' -- ἐκ πλαγί---θέντες τὰν χαρα τυχωσι, αδίως τους κόγχους ἀπο του λίθου ἀποσπωσιν. μαράγδων δὲ μυημονεύει Μένανδρος ἐν Πωδω μάραγδον εἶναι ταυτ' ἔδει καὶ σάρδια. ἄνευ δὲ του λεκτεον παρὰ γὰρ τὸ μαρμαίρειν ἀν α μασται -διαυγης υπάρχειν. 47. Μετὰ ταυτα περιηνέχθη σαν πίνα ες ἔχοντες

- ἐξῶδατος κρεῶν πολλά, πόδας καὶ κεφαλος κώώτω καὶ σιαγόνας, ἔτι δε καὶ χορδὰς καὶ κοιλίας καὶ γλωσσας, -- ἐθω ἐστὶν ἐν τοι κατα την λεξἀν- ει δρειαν λεγομενοι ἐφθοπωλίοις εἴρηται γάρ Ῥυλπιανέ, καὶ το εφθοπώλι- παρὰ Ποσειδίππφ ἐν Παμ

186쪽

t ά άγάθ' ου πλυνειν ἐαὐτας κοιλίας πωλεῖν τε τους ἀλλάντας, ἀλλὰ καταγελῶ. ἐγὼ δέ γ' .m1τρον βοος καὶ κοιλίαν υείαν καὶ πάλιν

ἡ δ' ' ριμοπάτρα γ' ἐφθον ἐκ ζωμου κρέας

καὶ χόλικος ηνυστρου τε καὶ γαστρος τόμον. σιαγόνος δὲ Κρατῖνος Πλούτοις περὶ σιαγόνος βοείας μαχόμενος. καὶ Σοφοκλῆς Ἀμυκλ σιαγόνας --is μαλθακὰς τί σι. Πλάτων δ' ἐν Π - γράφει καὶ - όνας αμας αυτοῖς συνέδησεν ὁπο την φύσιν - προσώπου. καὶ πινοφῶν ἐν τ περ ιππικης σιαγόνα μικραν συνεισταλμένην οἱ D δια του στοιχείου ἐκφέροντες κατ αναλογίαν λέγουσιν ἀπο-οτου-- χορδῶν τε μέμνηται μίχαρμος, μή μονομάζει, ἐπιγράψας τι καὶ των δραμάτων Ορυαν.

Ἀμιστοφάνης δ' ἐν Νεφέλαις v χορδη. τοῖς φροντισταῖς παρα- ντων ματειος ἐν Πυτίνηῶς λεπτός, η δ ος εσθ' ὁ της χορδῆς τόμος. ο-PM-λις ἐνυδεξίν. Ἀλεξις δ' ἐν Λευκαδία ηωρα-95 πέταις ' χορδαρίου τόμος νι καὶ περίκομμά τι. '--τι--ὶς ἐν Γάμοις ' ἐ- μων χορδης μεσαωκ'48. ποδῶν δὲ καὶ των τι δε ρύγχους Ἀλεξις ει ατε- η Φαρμακοπωλη τὸ δὲ μαρτύριον ὀλίγον,-τερον κθησομαι πολλα ἔχον των ζητουμένων ὀνο-ε-- Θεοφιλος Παγκρατιαστῆ

187쪽

172 P - τροῖς μνῆς. B. λθ αλλο. q. ρυγχίον, κωλῆν, τετταρας εχυς. B. Ηράκλεις. . βοος δε τρεῖς. b, Ἀναξίλας αγείροου--Αἰστύλου πολυ μδελ- Πναί μοι -uἰχθύδι' ἐκτῶν. . τί συ λεγεις ἰχθυδια; --των μωεις νοσηλεύειν οσον ἀκροκώλι' εψειν ρύγχη, ὀδας. δεινον μὲν γαρ ἐχονθ' ωος βορος, ῶ φίλε Κινοίαἐύγχος φορῶν υειον ησθόμην τότε. eu ωτάρια δ' ιυνόμασε - Ἀναξανδρίδης ἐν Σατυρία. 'Aξιόνικος ὁ ἐν λαλκιδικ φημι ζωμον ποιῶ θερμον ἰχθυν παναπλάττων , μίβρωτα λει-ει συντιθείς, οἴνω διαίνων, ἔντερ' αλὶ καὶ σιλφω σφενδονῶν, ἀλλἀντα τέμνων, παραφέρων χορδQἀμον, ρογχει εἰς ξος πιέζων ωστε πάντας ομολογεῖν

των -- κρείττω γεγονέναι λωλον .es mas Aριστοφάνης Προαγῶνι ἐγευσάμπι χορδης ὁ δυσροπις τέκνων. πῶς εἰσίδω ἐυγχος περικεκαυμένον; Φερεκράτης ήροις ώς ουχὶ τουτὶ μγχος ἀτεχνῶς νος ω καὶ τόπος δέ τις -τω καλειται Ῥυγχος περὶ τράπον--λι- ῶς φησι Πολυβιος ἐν ἔ- - τῶν -- ριῶν Στησίχορός τέ φησιν ν Συοθήρα ' κρυψα δὲ

188쪽

λοσίκωνι

καὶ μην το δεῖν ἀκροκώλια γέ σοι τέτταρα hi ηψησα τακερά. καὶ ἐν Γηρυτάδη ' ἀκροκώλι αρτοι κάραβοι 'Aντιφάνης Κορινθίε

ἔπειτα κἀκροκώλιον νειον ἈφροδίWr, γελοῖον. B. αγνοεῖς 15 ἐν τῆ Κυπρω ν ουτ φιληδεῖ ταῖς σίν, ω δέσποθ' ἰστε σκατοφαγεῖν ἀπεῖρξε τοζῶον . . . τοὐς δὲ βους ηνάγκασεν. - οντως Ἀφροδίτη υς θυεται μαρτυρεῖ Καλλίμα- ὸθχος η Ζηνόδοτος ἐν στορικοῖς πομνημασι γράφων λωδε ' Ἀργεῖοι φροδίτη - θυουσι, καὶ η Ορτη καλεῖται στηρια Φερεκράτης ὁ ' ἐν Μεταλλευσισχελίδες Ἀλόκνημοι πλησίον τακερωταται ἐπὶ πινακίσκοις καὶ δίεφθ' ἀκροκώλια. Mihi βευτο δε ει

189쪽

174 Pτων σάφθῶν ποδῶν μνημονευει Φει κράτηs ἐν Θου-ἔως παρασκευάζεται το δεῖπνον εἴπαθ' ημῖν. χελειον ἡμῖν, τεμίς, αρ- νειον κρέας, φυσκης τόμος,νίθεια πλήθει πολλά, τυρος ἐν, τι, ινιερὶς κρεῶν.υντιι ανης Παρασίτωχοιρίων σκέλη καπυρ ἀστεῖόν γε νη την Ἐστίαν. αρωτον. A. ἐφθος τυρὸς ἐπεδόνει πολυς. ' παντίδης δ' ἐυ Σατέροισπόδας, ἐπεὶ δέοι, πριάμενον κατατ γεῖνέφθους τός. γλωσσης δὲ μέμνηται Ἀριστοφάνης ἐν Ἀγηνισταῖς διὰ τομωναλις ἀφνης μοι παρατέταμαι γαρ τα λια

κάπτων.

ἀλλα φερ- --ον η καπριδίου νέου κόλλοπά τιν' ' εἰ δὲ μη πλευρον η γλῶτταν σπλη- , η - τι- δέλφακος οπωρινης

ητριαίαν φερετε δευρο μετὰ κολλάβων χλιαρῶν. 50. Ἀσουτων λεχθέντων καὶ περὶ τούτων ουδὲ dτων ἰατρῶν οἱ παρόντες ἀσύμβολοι μετε. φασιν ἐνηγαρ ὁ διονυσιοκλης, Μνησω - ὁ ο θηναῖος ἐν Ῥπερὶ ἐδεστῶν ἔφη ' κεφαλη καὶ πόδες ὀλου πολυ τὸ τρόφιμον κάγ- ονώ, μυτοῖς ἔχουσι. καὶ ὁ ωίδης, Θήμων ἐν τετάρτ' Ἀτθίδος 'είδαντα, φησί, βασιλεύοντα 'A-αον Θυμοίτος ὁ νεώτερ γ ἀδελ- i

190쪽

λανθος Μεσσηνιος ἐκπεσὼν της πατριδος ἐπηρετο την πρωτον τιμηθὴ, τους πόδας α--καὶ την κεφαλην επὶτω δείπν παραθώντων. καὶ τουτ' ἐγένετο αὐτφ ἐν κλευ νι τῶν ἱερειῶν γαρ τοτε πάτριον τινα ἐορτην ἐπιτελουσῶν καὶ πάντα τὰ κρέα καττηαλωκυιῶν, τῶν δὲ ποδῶν καὶ της κεφαλημυπ- - οντων, ταυτατω Μελάνθω απεστειλαν 'ba ,-- ξης ἐπεισηνεχρην, μητρόπολίς τις-wἀληθῶς οὐσα καὶ μητηρ των Υπποκράτους υἱῶν, ους εἰς ωδίαν κωμφω- n ς οἶδα εχ ην ἀποβλέψας ὁ Uυλπιανός, αγε δη, ἔφη, ανδρες φίλοι, παρὰ τίνι κεῖται ἡ μορτρα; ἱκανῶς γαρ παπιρίμεθα, καὶ καιρος ήδη

- λέγειν -- τοῖς δε κυνικοῖς τουτο παρα ε-λευομαι σιωπῶν κεχορτασμένοις φειδῶς, πληρο εἰ μηκα ὶ των σιαγόνων καὶ των κεφαλων κατατρωξαι βούλονται καὶ τὰ οστὰ ων ουδεὶς φθόνος αυτοῖς ἀπολαυ- ει λά- ί - το γάρ εἰσι καὶ 'ονται καλεωθαι. 7 νόμος δε λείψαν' ἐκβάλλειν κυσὶν ἐν Κρησσαις , - --ωης ἔφη πάντα γαρ ἐσθίεν οι- πίνεω θέλωσιν, ἐπὶ νουν οὐ λαμβάνοντες οπερ- θεῖος Πλάτων εφη εν φ ταγόρα ' το περὶ ποιησεως διαλέγεσθαι Ῥιπιώτατον εἶναι τοῖς συμποσίοις τοῖς των φαύλων καὶ γοραίων ἀνθρωπων καὶ γὰρ ουτοι διὰ το μη δύνασθαι ἀλληλοις δι αὐτῶν συνεῖναι ἐυ,--τήμηδὲ δια της εαυ- τῶν φωνῆς καὶ λόγων των λυτῶν πο ἀπαιδευσίας τιμίας ποιουσι τὰς αυλητρίδας, πολ ω μι--μενοι ἀλλοτρίαν φωνήν, την των αυλῶν, καὶ διὰ της εκείνων

-- ἀλληλοις ξυνειαν. οὐ δὲ καλοὶ κἀγαθοὶ δοξυμπόται καὶ πεπαιδευμενοι εἰσίν ουπιαν ἴδοις οὐτ'

ἡ- ως -τε ὀρχηστρίδας ουτε ψαλτρίας, ἀλλ' -