Athenaei Deipnosophistae

191쪽

176 Γτους - - κοινούς ὁντας ξυνεῖναι αννο τῶν λήρων τε καὶ παιδιῶν τούτων διὰ τῆς ἐαυτῶν φωνης, λέγοντάς τε - ακουοντας ἐν μέρει, ἐαυτῶν κοσμίως, κῶν πάνυ πολυν οἶνον πιωσι τοίτο ἐν ἡμεῖς ποιεῖτε, 5 K--λκε' Marinum, μαλλον δ' ἐμπτίνοντες, αυλητρί-- ὀρχηστρίδων δίκην ἐμποδίζετε την δια τῶν λήγων ηδονήν, ζῶντες , κατὰ τον αυτον Πλάτωνά. ἐν τω Φιληβω φησίν, - ἀνθρωπου βίον, αλλά τινος

πλευμονος η των οσα θαλάττω μετ' ὀστρέων ἐμφυχων 1 ἐστὶ σωμάτων. 52. καὶ ὁ Κύνουλκος οργισθείς, γάστρων , φη, καὶ κοιλόδαιμον - αγατε, ουδὲν αλλ' - οἰοθά, οὐ λόγους διεξοδικους εἰπεῖν , ου ἱστορίας μνησθηναι,ου τῆς ἐν λήγοις χάριτος παρξασθω ποτε, ἀλλὰ τον 1 χ ρώανάπαντα περὶ ταωτα κατετρίβης ζητῶν -ται; ου κεῖται εἰρ αι Ουκ εω αι ἐξονυχίδεις τε πὰντα dτα προσπίπτο - τοῖς συνδιαλεγομένοις τὰς ἀκάνθιό

συναγων

ώς μ' ἐχινόποδας καὶ ανὰ τρηχεῖαν ονωνινα ἀH διατρίβων, ἀνθέων των ηδίστων μηδὲν συναθροί- ζων η - - εἰ ὁ καὶ την πο Ῥωμαίων καλουμένννστρηναν, κατά τινα πατρίαν παράδοσιν λεγομένην καιειμμένην τοῖς φίλοις, ἐπινομίδα καλῶν καὶ εἰ μτην Πλάτωνος ζηλώσας, μαθεοῦ βουλόμεθα. εἰ δὲ πιμπ ρά τινι υτως ευρῶν λεγομένην, ἐμφάνισον τον εἰ τό ντα ἐγὼ γαρ οἶδα ἐπινομίδα καλουμένην καὶ μέρος τι τριηρους, ώς πολλώνιος ἐν τριηρικω παρατέθειται - - εἶ ὁ καὶ τον καινον καὶ ἀδέπω ἐυ χρεμ, γενόμενον φαινόλην εἴρηται γάρ, ω βέλτιστε, καὶ ὁ ω φαινόλης, εἰ-ν; παῖ Λευκε, δός μοι τον πρηστον

φαινολη κ' εἰς βαλανεῖον δε ποτε πορευόμενος υκ ἔφη προ τον πυνθανόμενον ποῖ δη ' ἀπολουμενος,

192쪽

177 ἐγώ, ἐπείγομαι. κἀκεινης σοι τῆς μέρας ὁ κα-

πάμπολυν ἐν τω βαλανει γενεσθαι, χρηστου ζητου-

μενου φαινόλου αλλοτε δέ, Ἀταῖροι φίλτατοι, προς γαρ μῆς εἰρησεται τἀληθη, προσέπταισε λίθω καὶ την κνων ἔλ ασε θεραπευθεὶς ουν προ ι καὶ προς τους πυ- ανομένους τί τουτο υλπιανέ υπώπιον ἔλεγε. κἀγώ, ξυνην γαρ αὐτφ, τότε τον γέλωτα φέρειν οὐδυνάμενος, παρά τινι των φίλων ἰατρευπαλειψάμενος τα πο ους φθαλμους παχεῖ φαρμάκF, προς τους οπυνθανομένους τί δὲ - προσκομμα ἔφασκον. 53. η αυτῆς ταύτης σοφίας καὶ ετερός ἐστι ζηλωτής , Πομπηιανος ὁ Φιλαδελφευς, ανθρωπος Ουκἀπάνουργοὶ ὀνοματοθηρας δε καὶ αὐτός οστις ποος τον οἰκέτην διαλεγήμενος μεγάλη, φωνῆ καλέσα)του-- βνομα, Στρομβιχίδη, ἔφη, κόμιζε μι ἐαὐ τὸ γυμνάσιοντας βλαυτας τὰς ἀφορήτους καὶ τῆν ἐφεστρίδα ταἴν'χρηστον. ἐγώ γαρ υποδησάμενος-- πωγωνα προσαγο- ρε--τους ταίρους ' ὀπτὸς γάρ ἐστί μοι τάριχος κο- μυ--- ἐλαίου τυν ληκυθον προτερον γαρ συντριβησόμεθον, πειθ' ουτως ἀπολουμεθον. ὁ αυτος

τον δε μηνα τουτον κληθῆναί φησιν ὁ Μαυρουσιος

Ἀβας ἀπο τῶν κατουδαίων φόβων κα ἀναίρεσιν των δειμάτων, ἐν φ του.χειμωνός ἐστι τὸ ἀκμαιότατον, καὶ, ἔθει - τοις κατοιχομένοις τας χοὰς ἐπιφέρειν πολ- λοσλημέραις , πρός τι να τῶν Ω- - εἶδές με, εφη, πολλῶν μερῶν δια τὰ καύματα της δὲ των παναθηναίων ορτης ἐπιτελουμένης, δι ης - δι-οτηρια ου συνάγεται, ἔφη, γενέθλιός εστ της ἀλέκτο κρος Ἀθηνῶς καὶ αδικος η τη- ημέρα ἐκάλεσε δε ποτε καὶ τον ἐκ Θελφῶν ἐπανελθόντα μῶν ταωον ουδὶν

ATHENAEUS. I. 12

193쪽

178 λόγων δημοσία ποιούμενος καὶ ἐγκωμων διεξερχόμενος της βασιλευουσης πόλεως ἔφη, θαυμαστη η --μίων ἀρχη η ἀνυπόστατος. 54 τοι-τα τινές ωιν ω λατροι, οἱ Ουλπιά-

νειοι σοφlσταί, οι και το μιλιάριον καλουμενον

' μαίων το εἰς τὰν του θερμορῶ τος κατεργασίαν κατασκευοπιζόμενον ἰπνολεβητα νομάζοντες, πολλωνονομάτων ποιηταὶ καὶ πολλοῖς παρασάγγαις υπερδρα-i μόντες τοὐπικελιώτην ιονυσιον ος την μὲν παρθμηνον ἐκάλει μένανδρον, τι μένει τον ανδρα, καὶ τον στυλον μενεκράτην - μένει σκιὰ κραπεῖ, βαλλάντιον

δὲ το ἀκόντιον , τι εναντίου βάλλεται, και τα των

μυῶν διεκδυσεις μυστηρια ἐκάλει, - τους μυῆ τηρεῖ. 1 υθανις δ' ἐν πρωτω Σικελικῶν τον αυτόν φησι νύσιον καὶ τον βοῶν γαρόταν καλεῖν, καὶ τον χοιρονωκχον τοιουτος - καὶ λέξαρχος ὁ Καο δρου του Μακεδονίας βασιλεύσαντος αδελφός, ὁ τη- ρανόπωλιν καλοπιμένη. κτώσας στορεῖ μ περ λαυτου , -- ω κλείδης ὁ Λέμβος ἐν τῆ τριακοστῆ βδόμη των ἴστοριῶν λέγων ουτως ' πιίξγαρχος ὁ την Ουρανόπολιν

κτίσας διαλέκτους ἰδίας εἰσηνεγκεν ορθροβόαν μεντο ἀλεκτρυόνα καλῶν καὶ βροτοκέρτην τον κουρέο, κοὰ την δραχμην ἀργυρίδα, την δὲ χοίνικα ημεροτρο-a φίδα και τον κηρυκα ἀπύτην. καὶ τοῖς Κασανδρέων δὲ ρχουσι τοι τα ποτ' ἐπωτειλεν υλαγαρχος μαρμων πρύμοις γαθειν τους λιοκρεῖς οἰων οἶδα λιπουσαθεωτων ἔργων κρατη τορας μορσίμφ τύχε κεκυρωμένας θεολπόγαις χυτλώ0αντες αυτους καὶ φύλα ρω κας ὀριγενεῖς ' τί δὲ η ἐπιοτολη αὐτη δηλοῖ νομίτω 'γὼ μηδὲ τον Πύθιον - γνω-ι κατὰ γαρ τον --τιφάνους Κλεοφάνη

194쪽

τόδε τυραννεῖν ἐστιν . .

η τί ποτε το σπουδαῖον ἀκολουθειν ἐρεῖς ἐν τω Λυκείω μετὰ σοφιστῶν νη λλεπτῶν ἀοίτων συκίνωι, ερονθ' -ιs το πρῆγμα τουτ' - ἔστιν, εἴπερ γίγνεται. ουδ' ἔστι γάρ πω γιγνόμενον ὁ γίγνετοι, οὐτ' εἰ πρότερον ην, ἔστιν ογε νῶν γίγνετ M. ἔστιν γαμουπιον ουδέν. χε μη γέγονέ πω, οὐκ ἔστιν, σπερ γέγονεν ο γε μη γεγονέ πω. ἐκ του γαρ εἶναι γέγονεν εἰ Γ ου ην οθεν,

πῶς ἐγένετ ἐε-- οντος ουχ οἷουν τε γάρ

εἰ δ' αυτόθεν που γεγονεν, Ουκ ἔσται κειποι δέ πω τις εἴη πόθεν γενησεται το ου δ' εἰς οὐκ ον εἰς ουπιον γαλου δυνησεται.

t ταυτὶ δ' ο τι ἐστὶν ουδ αν απολλων μάθυι ιβ 55. OH ν οτι κάὶ Σιμωνίδης που ὁ ποιητης σταρχον εἶπε τον Αία, καὶ Αἰσχυλος τον ' Ῥιδην ἀγνοί-- ωκανδρος δὲ ὁ Κολοφώνιος ἰοχέαιρα τηνασπίδα το ζωον. δια ταυτα καὶ τὰ τοιαυτα ὁ θαυμασιωτατος Πλάτων ἐν ' Πολιτικλεμῶν ξηροβατικά πτινα ζωα καναθροβατικὰ αλλα , ξηροτροφικον τε γαῖπροτροφικον καὶ ἀερονομικόν , ἐπὶ ζώων χερναίων καὶ ἐνυγρων καὶ ἐναέρων, ἐπιλέγει, σπερ παρακε λευόμενος τουτοις τοις ονοματοποιοῖς φυλάττεσθαι την--μ α γράφων καὶ κατὰ λέξιν τάδε ,αν διαντ αι λάξης το μη σπουδάζειν ἐπὶ τοῖς ονόμασι, πλουσιωτερος κοὶ εἰς γηρας ἀναφανησει φρον σεως οἶδα δὲ καὶ μωδην ---τι- ῆητορα -ομάζοντα τροχοπέδη.το διαβαλλόμενον ξυλον δια των τροχῶν, τε κατ--τεις τόπους Οχουμενος ἐπορευετο, καίτοι Σιμαρίστου, ἐν τοῖς Συνωνυμοι ἐποχέα το ξυλον τομο ἐπονομά-

195쪽

θάρσει, μέγας σοι -- θω φόβου μοχλός.

καν ἄλλοις δε την αγκυραν ἰσχ δα κεκλ*κε διὰ το κατέχειν την ναῶν ναυται Ο μηρυσαντο νηος ἰσχάδα.

καὶ Θημάδης δε ὁ πω ἔλεγε ταν μὲν Αἴγιναν εἶναι λημην του Πειραιῶς, την δὲ Σάμον απορρῶγα της τό λεως, α δὲ του δημου τοὐς ἐφηβους, τὸ δὲ τεῖχος

ἐσθητα της πολεως, τὸν δὲ σαλπιγκτὴν κοινον θη- ναίω, λέκτορα ὁ δ ονοματοθηρας ουτος σοφιστη eἀκάθαρτον ἔφη γυναῖκα ς ἐπεσχημένα ην τὰ γυναικεῖα πόθεν δε σοι, Οὐλπιαν καὶ κεχορτασμένος εἰπεῖν ἐπηλθε, δέ- τω κορεσθῆναι χρη--πι; 56. Προς ταλα ὁ Ουλπιανός πως δέως γελάσας, ἀλλα μη βάυζε, εἶπεν, Ἀταιρε, μηθε ἀγριαίνου την κυνικην προβαλλόμενος λυσσαν, τῶν ὐπὸ κύνα --sημερῶν, δέον αἰκάλλειν,ἀλλον καὶ προσσαίνειν τοῖς συνδείπνοις, μη καί τινα Κυνοφόντιν ορτην ποιη-μεθα ἀντὶ της παρ' 'Αργείοις πιτελουμενης χορτα--πναι ψηται- δαιμόνιε ανδρῶν παρ' μη τίν'

ησθε πανημέριοι χορταζόμενοι γάλα λευκον. καὶ Μένανδρος δὲ ἐν Ποφων- φη χορτασθείς. υρι-n στοφάνης δ' ἐν Γηρυτάδη θεράπευε καὶ χόρταζε τῶν μ-φλῶν. Σοφοκλης δ' ἐν Ἀροι σίτοισι παγχόρτοισιν ἐξενίζομεν. Eυβουλος δ' ἐν Λόλωνι θρ. ἐγὼ κεχόμασμαι μὲν ανδρες οὐ κακως, αλλ' εἰμὶ πληρης Ἀστε και μόλις πάνυυπεδησάμην ἄπαντα δρῶν τὰς ἐμβάδας.

196쪽

ἄγωσιν ἀγαθοῖς.

ὶ τα ει ὰ, ουν, ἡ νουλκε, εἰπεῖν προχείρως ἔχω σοιτα νυν αἴρων δὲ τεννηπι, την γαρ εἰς τρίτην -ω- ως εἰρηκεν -- , πληγαῖς σε χορτάπω, ἐ- περ μηδεο

εἴπΠς ο κοιλιοδαίμων παρα τίνι κειται. Olωπησαντος

ἐκείνου, ἀλλα μην καὶ τολο αυτός σοι. κύον ἐρῶ, οτι απολις τους κόλακας ἐν τω μωνυμ δράματιουτω κεκληριε το δὲ μαρτυριον αναβαλοsμαι, ἔσταν ἀποδῶ σοι τας πληγάς. 557. σθέντων ουν ἐπὶ τοῖς πεπαιγμένοις ἀπάν- των , ἀλλα μην, ἔφη ο υλπιανος, καὶ - περὶ της μητρας λόγον ἀποδώσω 'Ἀλεξις γαρ ἐν β Ποντικφωγ φομέν' δράματι Καλλιμέδοντα τον ρ ορα, Κάραβον δὲ ἐπικαλουμενο- κωμωδῶν η δ σύτος εἷς οτων κατὰ Θημοσθένη τον ρητορα πολιτευομένιον φησίνυπερ πάτρας μεν πῶς τις ἀποθνησκειν θέλει,

- - δὲ μήτρας Καλλ/έμω ὁ Κάραβος

ην δὲ ὁ Καλλ/ἐδων καὶ ἐπὶ ὀψοφαγίνδιαβόητος μνη . μονευε της μητρα καὶ Αντιφάνης ἐν Φιλομη ορι

ουτως

ἔμμητρον αν η το ξυλον, βλάστην ἔχει Μητρόπολίς ἐστιν, ουχὶ Πατρόπολις πόλι D-ραν τινὲς πωλουσιν, ηδιστον κρεας

197쪽

mφρων ὁ ἐν Παραδιδομενη μος διδάσκαλος δε μοροι-σκευάσας παρέθηκε Καλλ μέδοντι κἀσθίονθ' αμα ἐποίησε πηδῶν, ὁθεν ἐκλη μάραβος ι σιώξιππος δ' ἐν Ἀντιπορνοβοσκῶ οων δ' ἐπιθυμεῖ βρωμάτων, ώς μουσικῶν

ηνυστρα μητρας χόλικας.

D δὲ Ἱστοριογράφροτην στοαν διεξεπαιεν Ἀμφικλης μητρας δυο1 κρεμαμένας δείξας, ἐκεῖνον πέμπε, φησ ων ωο3ς.mβουλος δ' ἐν Θευκαλίωνιηπάτια νηστις πλευμονε μητρα. 58. V γκευς δ' ὁ Σάμιος, ὁ Θεοφράστου γνωριμος, καὶ την συν οπω χρησιν αυτης οἶδεν αναγρα- i5 φων γουν το Πτολεμαίου συμπόσων φησιν οὐτως φ τρας τινος περιφερομενης ἐν οξε κα ὶ σαφ. -υ δὲ ὁπου μέμνηται Ἀντιφάνης ἐν Θυσέρωσι περὶ Κυρτνης - λώρον ποιουμενος ἐκεισε διαπλέωα g θεν διεσπά με ν, ἐρρῶσθαι λέγων

της δὲ διαφορας της περὶ την ἐκτομίδα μνημονευειiqi 1ππαρχος ὁ την Αἰγυπτιακην γλιάδα συνθεὶς ἐν τουτοις, ἀλλα λωας, ευφραιν η μητρης καλα πρόσωποἐκβολάθος, θελφαξ τ εν κλιβάνμηδέα οζων Σωπατρος δ' ἐδε μ ν υπολυτήφησίναλλ' οἷα μητρα καλλίκαρπος ἐκβολας δίεφθα λευκαυθεω τυρομαι δε λω ἐν δὲ Φυσιολόγω μητρας υείας ου ἀφεψηθεὶς τόμος,

την δηξίθυμον ἐντος ὀξάλμην ἔχων.

198쪽

183 μητρας υείας φθ- ώς φάγης τόμον,

δρ μεῖαν θῶν πηγανῖτιν εἰς χολην. 59. οἱ μέντοι αρχαῖοι παντες προτο- δειπνεῖν οὐ παρέφερον υτε μητρας ουτε θρίδακας υτ αλλο τι των τοιούτων, σπερ νυν γίνεται Ἀρχέστρατος γουν ὁ ὀψοδαίδαλος μετὰ το δεῖπνον καὶ τὰς προποσεις κα ὶ μυγι χρροασθαί φησιν αἰεὶ δε στεφάνοισι κάρα παρα δαῖτα πυκάζου παντοδαποῖς, οἷς α γαίης πέδον ολβιον αν θῆ, οκαὶ σταιτοῖσι μυροις ἀγαθοῖς χαίτην θεράπευε, καὶ σμύρναν λίβανόν τε πυρος μαλακην ἐπὶ τέφρα βάλλε πανημερως Συρίης ευώδεα καρπόν. ἐμαίνοντι δέ σοι φερέτω τοιόνδε τράγημα, γαστέρα καὶ, ραν φθην ος, εν τε κυμίνPD, οξει δριμεῖ καὶ σι, - ἐμβεβαῶσαν,ορνίθων τ οπτῶν απαλον γένος, ο αν υπάρχy Gρη τῶν δε Συρακοσίων τουτων ἀμέλησον, οῖπί-ωσι μόνον βατράχων τροπον-δὲν ἔδοντες ει αλλὰ σήμη πειθου κείνοις, α δ' ἐγὼ λέγω ἔσθε βραντά. α δ αλλα γ' ἐκεῖνα τραγηματα πάντα πέφυκεν πτωχείας παράδειγμα κακης, ἐφθοί, ἐρέβινθοι καὶ κυαμοι καὶ μηλα καὶ ἰσχάδες ἀλλα πλα ει

Mνει - ηνησιν γεγενημένον εἰ δὲ μη, αν που αὐτον ἔχης ἐτέρωθε μέλι νοησον ἀπελθὼν αττικόν, ώς τοὐτ' ἔμινί ποιενκεωον βριστην. ουτω τοι δεῖ ζ Ἀον ἐλευθερον η κατὰ της γη ah καὶ κατὰ του βαράθρου καὶ ταρτάρο ἐς τονολεθρον

199쪽

Λυγκευς δὲ διαγράφων το λιμίας της αυλητρίδος δὲ

πνον, οτε πεδέχετο Θημητριον τὸν πολιορκη τ', ευ- θέως τους εἰσελδοντας ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἐσθίοντας ποιεt ἰχθυς παντοίους καὶ κρέα. μοίως καὶ το Ἀντιγόνοντο βασιλέως δεῖπνον δι-τω ς ἐπιπελ--- ἀφρω δίσια καὶ το Πτολεμαίου του βασιλεως ἰχθυς πρῶτον παρατίθη- καὶ κρέα.

60. Θαυμάζειν δ' ἐσἀνάξιον του τὰς καλας πο-i θηριας παραδιδόντος ων Ἀρχεστράτου, o. Eπικουρ' τμ-φετης ημνης καθηγεμὼν γενόμενος κατα τονἀσκραῖον ποι ην γνωμικῶς καὶ μιν συμβουλεύει τισὶ μὲν μη πείθεσθαι, αὐτεδὲ προσέχειν τον νουν καὶ ἐσθίειν παρακελευεται τα καὶ τά, οὐδεν ἀποδέων D του πιπια Θαμοξένωτῆ κωμ'δι-ορο μαγείρου,*ς ἐν Συντρόφοις φησίν Ἐπικούρου δε με iurορῆς μαθητην οντα - σοφου, παρ', ἐν δ ἔτεσιν καὶ, MI ουιολοις δέκα, ἀλα- θω . - κατεπυκνωσα τέτταρα Β τολο δὲ τί ἐστιν, εἰπέ μοι. A. καθηγισα. μάγειρος - κἀκεῖνος, ω γη καὶ θεοί. A. ποῖος μάγειρ ος η φυσις πάσης τεχνης ἀρχέγονών ἐστὶ ' ἀρχέγονον, λιτηρ--as -κ ἔστιν οὐδὲ του κονεω σοφώτερον, ., ευχερὲς το πρῆγμα του λύγου τριβην ἔχοντι τούτου πολλὰ γαρ συμβάλλεται

διόπερ μάγειρον ὀταν ἰδρς ἀγράμματον μη - κριτόν τε πάντα διανεγνωκότα

εο μῶλλον δὲ κατεχοντα, καταγελα ς κε νουὶ καὶ τον Ἐπικουρου κανόνα, μυιν--.αφες

ἐκ διατριβης τούτο δεῖ γαρ εἰδέναι

200쪽

γλαυκίσκος ἐν χειμῶνι καὶ θέρει, πάλιν ποῖος περὶ δυσιν πλειάδος συνειδένωα μεταβολαὶ γαρ εἶ τε κινη γει κακον ἐν ταῖς τροφαῖς ποιουσι μανθάνεις τὸ δὲ

μω καθ' ωραν ἀποδίδωσι τη---.

τίς παρακολουθε ταὐτα , τοιγαρουν στρόφοι,

καὶ πνευμάτιοι γιγνόμενα τον κεκλημένον ἀσχημονεῖν ποιοῶσι παραψ ἐμοὶ τρέφειτο προσφερόμενον βρῶμα, καὶ λεπτύνεται ὀρειος τε λωτ- τοιγαροὐν εἰς τοπις πόρους χυμο ομαλῶς πανταχου συνίσταται. χυμος λέγεις - κριτος ουδὲν πρῆγμα τὰ γιγνόμενα ποιεῖ τον φαγόν ἀρθριτικόν.B καὶ της ἰατρικ τι μετέχειν μοι δμεῖς.

A. καὶ πῶς ο φυσεως ἐντός. η απειρία των νυν μαγ-ων καππιαλει προς των θεωνοι 'στίν. αλμην οταν ἴδης ἐα ἰχθυωνυπεναντίων αυτοῖσι ποιολτας μίαν, κιὰ σησαμ' ἐπιτρίβοντας εἰς ταυτην, λαβωνεκαστον αυτῶν κατὰ μέρος προσπαρδετω.

το ταυτα διορῶν εστιν ευψυχου τεχνης,

- - διανίζειν λοπάδας -δ' κειν καπνου. ἐγω γαρ εἰς τουπτάνιον ου εχερχομαι. B. ἀλλὰ τί α θεωρῶ πλοίον - μεν , --, σι ν ωροισιν λέγω τὰς αμας και ταποβαῖνον αντο περίκομμὼ αφες