Athenaei Deipnosophistae

291쪽

40 Ποσειδώνιος δ' ἐν τρίτρ καὶ τριακοστῆ τῶν ίστοριων Κελτοὶ φησὶν ἐνίοτε παρα - δεῖ - , ν νομαχουσιν. ἐν γαρ τοῖς πλοις ἀγερθέντες σκιαμα-χουσι καὶ προς αλληλους αμπει γwαι, ποτε ὁλκαν, μέχρι τραύματος προῖασι, και ἐκ τούτου ἔρεθισε εν- τες, ἐὰν, ἐπιοχῶσιν οἱ πιπύντες, καὶ ως ανπιρέσεως ἔρχονται τὸ δὲ παλαιόν φησιν - παρατεθέμi των κωληνων το μηρίον ὁ κράτιστος ἐλάμβανεν, εἰχέτις τερος ἀντιποιησαιτο, συνωταντο μονομαχήσοντες μεχρι θανάτου. αλλοι δ' ἐν θεάτρω λαβόντες - - ριον χρυσίον, 6ῖ δὲ οἴνου κεραμίων αριθμον υν- καὶ πιστωσάμενοι ν δόσιν και τοῖς ἀναγκαίοις η, - ωις δια3ωρησάμενοι, -τι- ἐκταθέντες ἐπὶ θυρεάων κεῖνται, καὶ παραστάς τις ει φει τον λαιμον αποκόπτει. φορίων δ' ὁ πιλκιδευς ἐνάπτορικοῖς --φημο- ουτω γράφει παρὰ δὲ τοῖς Ῥιψαίοις προτίθε ψαι πέντε μνῆς τοῖς πομένειν βουλομενοι την κεφαλη- α ἀπο- ναι πελεκει, στε τοπις κληρονόμους κομί-- σθαι το ἄθλου ' καὶ πολλάκις ἀπογραφομένους πλείους δικαιολογεῖσθαι καθ ο δικώτατός ἐστιν ἔκ-

αυτῶν ἀποτυμπανισθηναι. .

41. Ἐρμιππος δ' ἐν πρώτφ περὶ νομοθετῶν τῶν ω μονομαχουντων ευρετὰς ἀποφαίνει Μαντινεῖς, Λημωνακτος ἐνὸς τῶν πολιτῶν συμβουλευσαντος ' καὶ φλωτας τούτου --αι Κυρηναίους. μορος δ' -

292쪽

νεῖς καὶ Ἀρκάδες, την τε στολην την πολεμικην καὶ τη- οπλιυσιν την αοχαίαν, ς ευρόντων ἐκείνων, ἔτι κδ νυν μαντιπικην ἀποκαλουσι προς τουτοις καὶοπλομαχίας μαθησεις ἐν Μαντινεία πρῶτον ευρεθρο ε

σαν, . -- τὸ τέχνημα καταδείζαντος. - ἀγχοα- ην το περὶ τους μονομάχους καὶ Ἀριστοφάνης εῖρφιεν ἐν Φοινωσαις ουτως ἐς Οἰδίπου δὲ παῖδε διπτυχω κόρω

άρης κατέσκηψ ἔς τε μονομάχου πάλης ο

αγῶνα νυν εστῶσιν.

οικε δε πεποιῆσθαι το νομα ου ἐκ του μάχη,

αλλ' ἐα ματος του μάχεσθαι,ἀλλον συγκεῖ μι. οπότε γαρ το μάχη συντιθεμενον - τελει εἰς ος τρέπει, ώς ἐν τῶ σύμμαχος , πρωτόμαχος, ἐπωαχος , ἀν- ματος, φιλήμαχον γενος ἐκ Περσεως παρὰ Πινοάρει

τηνικαυτα προπαροξυνεται -στε παραυνεται, το μάχεσθαι ρημα περιεχει, γ ε τω πυγμάχος, ναυ-

μάν ς, αὐτόν σε πυλαμ ε πρῶτον παρὰ Στησιχόρ', ὁπλομάχος, τειχομάχος, πυργομάχος. ὁ ἡλκωμφδιοπως Ποσείδιππος ἐν Πορνοβοσκροὐμη πεπλευκὼς ουδεν ἐόρακεν κακόν Δ5 τῶν μο νομαχοπι-- ἐσμεν ἀθλιωτεροι. ὁτι δε και οἱ ἔνδοξοι καὶ οι γεμονες ἐμονομάχουν καὶ 2. ἐκ προκλη νεως τουτ' ἐποίουν ἐν ἄλλοις εἰρηκαμεν. Λίυλλος δ' ὁ Λη ηνα Γος ἐν ἡ ἐνάτη των ἱστοριῶν φη-M - ῶσανδρος ἐκ Βοιωτίας ἐπανιὼν καὶ θάψας - βασιλέα καὶ την μοίλωσα ἐν Αἰγαῖς καὶ μετ'αυτῶν την πινναν την πυδίκης μητέρα καὶ τοτ ροαλλοις τιμησας οἷς προσγει, καὶ μονομαχίας μναμηκεν, εἰς ον καπψροαν τέτταρες των στρατιωτῶν.

293쪽

τρωικοὐ διακόσμου παρ' Ἀντιόχω φησὶ τω βασιλεῖ lτμμεγάλ' προσαγορευθέντι ἐν τ*δείπνω προς ὁπλαωρχοὐντλου μόνον οἱ βασιλέως φίλοι ἀλλα καὶ αὐτὸς ὁ βασιλευς ἐπι δε καὶ εἰς ωγησιάνακτα τον λε- ξαυδρέα ἀω 'φάδος - τὰς στορίας γράψαντα ητῆς ὀρχήσεως τάξις ἐγένετο, ἀναστὰς εἰπε, πότερον βασιλευ κακῶς ορνυμενον ἐμὲ θεάσασθια μυλει καλῶς παγγέλλοντός μου ἴδια τοι ἐματα θέλειε ἀκροάσασθ' - κελευσθHimn λέγει ολως σε βασιλέα ωστ' ἐράνου τε ἀξιωθηναι καὶ τῶν φίλων εἷς γενέ-αι. - - ο Σάμιος ἐν π ων - μῶν επτακαιδεκάτη Πολυσπέρχοντά φησιν , εἰ μεθυσθείη,

καίτοι πρεσβύτερον -- οπεῖψαι, ουδενος - μδόνων οντα δεύτερον ουτ κατα την στρατηγίαν ουτε

κατὰ την ἀξίωσιν, καὶ ενδυόμενον αὐτον κροκωτον - οποδούμενον σικυώνια διατελεῖν ορχουμενον. 'Aγαθαρχίδης δ' ὁ Κνίδιος ἐνάγδόη Ἀσιατικῶν ωτο- ρε - οἱ --ντες πια-δρον τον Φιλίππου τῶν φίλων το μέλλον παρατενσεσθαι των τραγημάτων περιεχρύσουν οτε δὲ θέλοιεν μαλίσκειν, περιελόντες τον χρυσον δμα τοῖς αλλοις ἐξέβαλλον ἴνα τῆς πολυτελείας οἰμὲν φίλοι θεαταὶ μυοιντο οἱ δ' οἰκέω κυριοι ἐπιλελησμένοι ' - σαν υτοι, ἡ καὶ Θουρις-ίστορεῖ, τι - Φίλιππος ὁ του Ἀλι- - παπιν ποτηριον χρυσουν λκην αγον πεντηκοντα δραχμας κεκτημένος, -- ἐλάμβανε κοιμώμενος ἀει καὶ προς κεφαλην - κατετίθετο Σέλευκος δὲ Θρεκῶν φροί τινας ἐν τοῖς συμποσίοις ἀγχήνην παίζειν βροχον ἀρτησαντας ἔκ τινος -ους στρογγυλον, προ ον

κατὰ κάθετον προστίθεσ θαι λίθον ευπερίτρεπτον τοῖς

ἐπιβαίνουσι διαλαγχάνει- ον αὐτσυς,. - ν

294쪽

Δχόντα χοντα δρεπανιον ἐπ βαίνειν τwλωρο- τον τράχολον ς τον βρόχον ἐντι ναι, πιαρερχόμενον δ' αλλον ἐγείρειν τον λίθον, καὶ ὁ κρεμάμενος ποτρέ-

δρεπάνω, τεθν.κε, καὶ οι ἄλλοι γελῶσι παιδιὰν ἔχον ετε τον ἐκείνου θάνατον.

43. αλ' εἰπεῖν εἶχον ανδρες φίλοι καὶ συμπόται των Ἐλλήνων πολὐ πρῶτοι περ αρχαίων συμποσίων ἐπιστάμενος. κριβῶς ν ὁ σοφος Πλάτων ἐν τω πρώτω Νόμων πεk συμποσιων διηγειται λέγων οτάδε ' - - αν ἡ Ἀγρῶν ἴδοι οἴτ' ἐν α ντεσιν, σων Σπαρτιάταις μέλει, συμπόσια , οὐδ' οπόσα τουτοις ξυνεπομεν πάσας δονας κινεῖ κατὰ δύναμαib6 οὐδ' ἔστιν, οστις απαντῶν κωμάζοντί τινι μετα μέθης α δ την μεγίστην δειν εὐυς ἐπιθείη, καὶ οἴτ' s

ἐν ἀμάξαις εἶδον παρ' μῖν ἐγώ, καὶ ἐν άραντι δὲ

παρὰ τοῖς ημετεροι ἀποίκοις πασαν την πολιν ἐθεασάμην περὶ τὰ διονύσια μεθύουσαν ἐν α εδαίμονι -κ ἔστιν ουδὲν τοιουτον' ο 44. καὶ ὁ Κύνουλκος, αλλ', ἄφελον, ἐφη, πιν/θράκιον ταυτην παίξας παιδια διεφθάρης ἀνέτεινες γαρ μῆς σπερ νηστείαν αγοντας καὶ περιμένον- τας - ἀνατέλλον αστρον, Ου φα- μη φανέντος οἱ τὸν Βρηστην ταυτην φιλοσοφίαν εὐροντες νόμιμον εἶναι Ἀμεινος σεσθαι θω δ' ὁ τάλας, κατα - κωρο

κεστρεῶς αν εχν ενεκα νηστείας ακρας. ἐπιλάθεσθε δὲ και υμεῖς των τοπι ποιητου καλων, οὐ νηου μὲν γαρ τι χέρειον ἐνήρη δειπνον ἐλέσθαι. Dκ ἀλκαλος δ' 'Αριστοφάνης Κωκάλ-ἐφη ἀλλ' ἔστιν. πάτερ, κομιδῆ μεσημβρίμ,

295쪽

ηνίκα γε τους νεωτέρους δειπνεῖν χρεών. ἐμί τε πολλwψ αμευνον κατα το Πα---vκυνικῶν συμποσιον δειπνεῖν - ἐνθάδε πάντα σπερτους πυρέσσοντας περιφερόμενα ορ- γε-οάντων δ' ημῶν ἔφη τις, αλλ' ὐλφστε ἀνδρων μη φθονησηὶς ἀ)μῖν το παρμενίσκειον ἐκεῖνο διελθεῖν συμπόσιον. καὶ δόμετέωρον--τον παραναστησας ἔφη, μνυμι δ' , ανδρες, κατὰ τον ήων Ἀντι πη ἐν Παρεκδιδομένη ἔφη in ομνυμι μῖν, ανδρες Ψὐτον τον θεον, ου - μεθύων πῶσιν ημῖν γίγνε αλόη μην ελέσθαι τουτον α ζην τον βίον την Σελευκου του βασιλεως περοχην.ὐοφεῖν φακην ἐσθ' ηει, δεδοικότα,1 μαλακῶς καθευδεινάθλιον δεδοικότα 45 ἀλλ' ο γε Παρμενίσκος ουτως πηρ ξατο Παρμενίσκος Μόλπιδι χαίρειν πλεονάζων ἐν ταῖς πρω- φωνησεσι πρός σε περὶ των ἐπιφανῶν κλησεων ἀγωνιῶ μη ποτε εἰς πληθώραν ἐμπεσὼν μεμψιμοιρηπῖα δῶ καὶ μεταδομαί σοι βουλομαι του παρὰ Κέβητι - Κυζικην δειπνου προπιὼν νίσσώπου την ραν ἐπάναγε H την στίασιν διονυσίων γα οντων ωθήνησι παρελη- ην προς αυτόν --λαβον δὲ κυνικοὐ μεν ἀνακειμένους εξ ενα δὲ κύνουλκον Καρ- α νεῖον - μεμψικόν του δείπνου-χρονίζοντος λόγος ἐγένετο ποῖον των δάτων διστόν ἐστιν. καὶ των μὲν ἐγκωμιαζόντων το απο τῆς Λέρνυς, αλλων δὲ το ἀπο της Πειρηνης, ὁ Καρνειος κατὰ Φιλόξενον εἰπε τὸ κατὰ χειρῶν καὶ της τραπέζης παρατεθείσης ω ἐδειπνουμεν, καὶ την - ἐξηντλοῶμεν φακην, ἐπεισερρει εἶτα πάλιν φακοὶ προσροέχθησαν ὁ ε βεβρεγμένοι, καὶ ὁ Θιιτρέφης δραξάμενος φη

296쪽

281κιὰ δελ-χης ἀνεβόησε

φακός σε δαίμων καὶ φακη τυχη λάβοι - ἡ κοιτα - κωμκον Αίφιλον - δ' ουτος ἐν Πελιάσι ετ δειανάριον ανθηρὸν ην γλαφυρον σφόδρα, φακης κατ' -- τρυβλιον μεστον μέγα. i57 B. πρώτιαστον ου ἀν ρόν. A. επὶ ταυτιὶ φέρων εἰς το μέσον ἐπεχόρευσε σοι πέρδης μεγας

η ας τι δυσώδης ουτος ρος ἀνθίαν, φον πολλα ταῖς κίχλαις ηδη λεγει. γελωτος οὐν ἐπιρραγεντος παρῆν φθεατροτορύνη νε-

παρακείμενα καὶ θαυμ ασαι ἐγέλων κάὶ ἡ Νίκιον ι ἔφη -δεὶς υμων ανδρες γενειοσυλλεκτάδαι, ἰχθυνὶ ἐσθίει νη καθάπερ ὁ πρόγονος μων Μελέαγρος ὁ Γαδαρευς ἐν τοπι- ρισι ν ἐπιγραφομένως ἔφη -υμηρον Συρον ὁντα το γενος κατὰ τα πάτρια ἰχθυωνἀ τεχομέν- ποιησαι τους Ἀχαιους, δαψιλείας πολ- λη ουσης κατὰ τον Ἐλλησποντον η μόνον ἀνέγνωτε συγγραμματων,-- τίπερχον λεκίθοπι , - φακῆ

συγκρισιν ορῶ γαρ πολλην παρ' υαιν της φακης την σκευήν εἰς αποβλέπουσα συμβουλευσα μ' αν,μῖν κατὰ τον σωκρατικον Ἀντισθένη. ἐξάγειν αυτους, ο του βίου τοιαυτα σιτουμένους προ ην ὁ Καρνεως

ἔφη, EUζίθεος ὁ πυθαγορικός , Νίκιον, ς φησι Κλέαρχος ὁ περιπατητικος ἐν δευτερω βίων, ἐλεγεν ἐνδεδέσθαι,ν σώματι καὶ τω τῆδε βίκτας απάντων ψυχὰς τιμωρίας χάριν, καὶ διείπασθαι τον θεὸν δε οε μειμνουσιν ἐπὶ τουτοις ἔως - λων αὐτους λύση, πλέοσι καὶ μείζοσιν ἐμπεσοὐνται τότε λυμαις δῶ

297쪽

βεισθαι του ζῆν κόντας ἐκβηναι μόνον τε τον ἐν τειχθάνατον ἀσπασίως προωτασθαι, πεπευσμέντην ἀπολυσιν τῆς ψυχης μετὰ της των κυρίων γίγνε- σθαι γνώμ7ης τουτοις τοῖς δόγμασιν με- πει - μεθα. μῖν δὲ φθονος ουδε εἷς λέσθαι τι των τριῶν ἔχειν κακῶν οὐ γαρ ἐπίστασθε, ἁ ταλαίπω- ο - , ὁτι αἱ βαρεῖα αυται τροφαὶ φρει-- - ηγεμ νικον καὶ ου ἐῶσι την φρόνησιν ἐν αυτῆ εἶναι.is 46. Θεοπομπος γουν ἐν πέμπτωΦιλιππικῶν φησί τὸ γαρ ἐσθίειν πολλὰ καὶ κρέα φαγεῖν τους μεν λογι- σμους ἐξαιρεῖ καὶ τὰς ψυχὰς πομιτα βρα τέρας ὀρ--γης δε και σκληροτητος καὶ πολλης σκαιότητος ἐμπίμπλησι καὶ ὁ θαυμάσι - δὲ πινοφῶν φησὶν - ἡδυ1 μεν ἀζαν καὶ κάρδαμα φαγεῖν πεινῶντι. id Mυδωρ ἀρυσάμενον ἐκ ποτομου διψῶντα πιεῖν Σωκράπης δὲ καὶ πολλάκις κατελαμβάνετο διαπεριππιῶν ἐσπέρας βαθείας προ ης οικίας. και πρὸς τους πυπιθανομένους τί τηνικάδε ἔλεγεν -- συνάγειν προς π το δεῖπνον. μῖν δὲ αυτάρκης μερὶς ην αν παρ' μῶν λάβωμεν, καὶ ου χαλεπαίνομεν-ς Παπτον φερόμενοι, καθάπερ ὁ παρ' Αντικλείδη Ηρακλης φησὶ γαρ -- ἐν--δευτέρφ των ὀστον μετὰ - συντελέσαι τους α θλους φακλέα Εὐρυσθέως θυσίαν τινὰ ἐπιτε μ λ ντος συμπαραληφθέντα καὶ των του υρυσθέως υἱῶν τὰς μερίδας εκάστω παρατιθέντων , - μα- κλεῖ ταπειν μαν παραθέντωνJ, οπιρροαλῆς ἀπι-t 'σθαιἀπολαβὼνἀπέκτεινε τρεῖς των παίδων Περιμν κ

298쪽

283 γεγραφέναι οφοπιντ υρέστην της νόσου πι-

-υμενον,

φυ, Σωφιλος ο κωμφδιοποιος στωικον δὲ δόγμα ἐστὶν οτι τε πάντα ευ ποιησε ὁ σοφος καὶ φακῆν φρονίμως ἀρτυσεα δῶ καὶ ψων ὁ Φλιοπως ἐφη 'Mal, Ζηνωνειόν γε φακην ἔφειν Ο μη ρ0νίμως μεμάθηκεν. ώς - λλως δυναμένης ἐφηψηναι φακῆς, εἰ μη κατὰ τροχηροωνειον φηγησιν, γεφη εἰς δε φακρο εμβαλλε δυωδεκατον κοριάννου.

Xρυσιππος δὲ ν τω περὶ του καλο γνώμας τινας

ημῖν εἰοφέρων φησίμη μοί ποτ' ἐλαίαν ἔψι ἀκαληφην ἔχων. χειμῶνος ρα βολβοφακην βαβαὶ βαβαί. βολβοφακῆ δ' δεων ἀμβροσίη ψύχως κρυόεντος. ο χαρίεις τε Ἀριστοφάνης εν Γηρυτάδην φη-ιπάνην διδάσκεις αυτον ειν ἐφη ιη';

καὶ ἐν Ἀμφιαρά κοστ- ακηρο ηδιστο-οφων λοιδορεῖς. 'Eπιχαρμος δ' ἐν ιονυσοις χύτρα δὲ φακέας ηφετο.

Ἀντιφάνης υμίαις

ευ δ' ἐγίγνεθ' οτι φακν ἔψειν, ἐδίδασκε των ἐπιχωρίων, εἷ οἶδα δὲ καὶ την υδυσσέως του φρονιμωτάτου και συνετωτάτου ἀδελφην Φακην,--μέν - ην αλλοι τι - νες καλλιστὼ ονομάζουσιν, ώς στορεῖν Μνασεα τον Πατρω ν τρίτ' --ιακων,σι υσίμαχρος ἐν μα τὸ στων. 48. TH τούτοιο γελῶσαντος πάνυ ἔκλιψ ον του

299쪽

φοί ἐστε τ- φακίνφ βρώματι καὶ π α ἡμῶν η πόλις. πληρης εστ φακίνων ων καὶ Σωπατρος ὁ φάκιος παρφως μέμνηται ἐν δράματι Βακχίδι λέγων Ουτι - αν δυναίμην εἰσορῶν χαλκηλατον μέγαν κολοσσον φάκινον αρτον ἐσθίειν. -H τί δεῖ βροτοῖσι, κατὰ τον -- ριπίδην, γραμ-

ο ματικωτατε, πλην δυοῖν μονον,

Θήμορος ἀκτης πωματός θ' υδρηχόου;

ἄπερ πάρεστι καὶ πέφυχ μῆς τρεφειν.ων - απαρκε πλησμονη ' τρυφῆ γέ τοι αλλων ἐδεστων μηχανα θηρευομεν. 15 καμαλλοις δέ φησιν ὁ σκηροικος ουτος ι σοφος

κε μετρία βω- μοι σώφρονος τραπέζης,

ακαιρον παν τόδ' υπερβάλλον τε η προσείμαν.

καὶ ο Σωκράτης ν ἔλεγε των ἄλλων ανθρώπων δια-- φέρειν, καθ' -- οῖ μὰν ζωσιν ῖν' ἐ- σιν, απιτος δ' ἐσθίε ῖνα ζῆ Λιογένης τε προς τους ἐγκαλουντας αλβ ἀποτρψομεν' ἔλεγεν, εἴθ' δυνάμην - γαστερα τρίψας της πείνης καὶ της ἐυδείας παύσασθαι. φριπίδης δ' ἐνἹκέτισι περὶ τοὐ πανέως φησία Καπανελίδ' ἐστίν, ω βίος μεν ην πολυς a Mηκιστα δ' ου' αὐρος ην, φρονη- ουδέν τι μεῖζον χεν η πένης ἀνηρ, ψέγων τραπέζαις εἴ τις ἐξογκοιτ' ἄγαν, τἀρκοει ἐπιαν- χἡ γαρ ἐν γαστρει βορε

- ' χρηστον εἶναι , μέτρια 4 ἐξαρκεῖν ἔφη. 49. - ην γαρ τοιοsτος, ως δεγικεν ο Καπανε

- - καλῶς μύσιππος διαγράφει ἐν τῆκερὶ τῶν μ'

300쪽

h πίπτουσι προς λαργύρων στε ἱστορῆσθαι πρὸς τελευτρ ανα ,h καταπιόντα - λίρους χρυσους αποθανεῖν, τον λετερον ραψάμενον εἴς τινα χιτῶνα καὶ ωυντ' αὐτον ἐπισκῆψαι τοῖς οἰκείοις θάκναι -- τως μ ε καυσαντας μητε θεραπευσαντας οὐτο γαρ καὶ οἱ τωγῶτοι μι--οwὐ βοῶντες ἀποθνησκοπι πιν χρυσὲ δεξίωμα κάλλιστον βροτοις,

ῶς οsτ μφηρχειν ---δ' ἔχει,--ἐν δ --σιν, - φίλος πατήρ , οοῖας συ χοι σε δώμασιν κεκτημένοι. εἰ δ' ἡ Κύπρις τοιουτον ὀφθαλμοῖς ορῆ, οὐθαυμ' ἔρωτας μυρίους αὐτην ἔχειν. τριαέτη τις ν η φιλοχρηματια παρα τοῖς τότε περὶ ης Ἀνάχαρσις, πυνθανομένου τινος προς τί οἱ Ἐλλm is χρωνται τω ἀργυρίω, πε προς το ἀριθμεῖν. Βωγενης ὁ ἐν τῆ εαυτου πολιτεία νόμισμα εἶναι --μ - ἀστραγάλους καλῶς γαρ καὶ ταῶτα Οευριπίδης ει ρηκε μη πλο-- εἴπης ' πιχὶ θαυμάζω θεον οον χω κάκιστος ραδίως κτησατο. μύσιππος δ' ἐν τῆ εἰοαγωγῆ εἰς την περ ἀγαθῶναι- - κων πραγματείαν νεανίσκον φησί τινα ἐκ της μνίας σφόδρα πλούσιον ἐπιδημησαι ταῖς θ αις πορφυρίδα ημφιεσμένον ἔχουσαν χρυσα κράσπεδα ει

πυνθανομένου δέ τινος αυτοὐ ποδαπός ἐστιν ἀποκρί--οθαι-τι πλουσιος. μηποτε του--οὐ μνημονευει

καὶυλεξις ἐν Θηβαίοις λέγων ωδε ἔστιν δὲ ποδαπος, γένος --ς; . πλούσιος ' τουτους δὲ πάντες φαοὶ ευγενεστάτους, οἐπεὶ πένητας ευπάπριδας ἡδεὶς πῆ b0. 'αυτ' εἰπών ο Κυνουλκος, ἐπεὶ μη ἐκροταλι -