장음표시 사용
61쪽
καὶ του νευρώδους καθάπτεται εἴδη αυτοί δυο,
αυστηρος κά ὁ γλυκαζωα ούτο τοιουτος γίνεται, Θαν υπὸ τον τρυγητον νότοι πνεωσωσι, παρ' ὁ καὶχιμιελάπτερος γίνεται ὁ οὐτο τρυγηθHς αυστηρός τε καὶ τω χρωματι κιρρός. καὶ - ἀλβαν--οἴνου εἴδη δύο, ο μὲν γλυκάζων ο ὀμφακίας αμφότεροι-ο πεντεκαίδεκα ἐτων ἀκμάο α συρρεντῖνος δὲ1 απο πεντε καὶ εἴκοσιν ἐτῶν αρχεται γίνεσθαι ποτιμος.ων γαρ ἀλιπης καὶ λίαν ψαφαρος μόλις πεπαίνεται καὶ παλαιούμενος σχεδον μονοις ἐστὶν ἐπιτηδειος τοῖς χρωμένοις διηνεκῶς ὁ δὲ ηγῖνος του συρρεντίνου ολ- ώτει--χ ιμπλἀ ἐτῶνπε-ε-χρη-
15 σιμος καὶ ο πρίθερνος , λεπτομερεστερος ων του ρηγίνου ἀναστά τε καθαπτόμενος κεφαλῆς τούτρ' ἐμε- ρης ὁ φορμιιχνος, ταχυ δὲ ακμάζει καὶ λιπαρωτερός ἐστιν αυτου βράdιον δ' ακμάζει ὁ τριφολῖνος ἐστι δε
του συρροντίνου γεωδέστερος ὁ δε στατανος των προ- ει των ἐστὶν οἴνων , εμφερη τω φαλερίνω, κουφότερος, ου πληριτικός ὁ τιβουρτῖνος λεπτος ευδιάπνευστος
Δμάζων ἀ- ἐτῶν δέκα κρείττων δὲ γίνεται παλαι- ουμενος ὁ λαβικανος δυς καὶ λιπαρος τῆ γευσει, μετωφαλερίνου καὶ αλβαν ' Ἀνα Ῥυ πόσις ἀκο2 ἐτῶν δέκα ὁ γαυρανος δε καὶ λίγος καὶ κάλλιοτος, προσέτι τε στονος καὶ π ύς, πέραινεστίνο δὲ καὶ τιβουρτίνου λιπαρώτερος ὁ μαρσικος δὲ πάνυ αὐστηρός, εὐστύμαχος δέ. γίνεται δὲ καὶ περὶ τηρο Καμ- πιινίας Κύμην ὁ καλούμενος ουλβανός, κουφος ποτι-D μος ἀπο ἐτων πέντε. ὁ ἀγκωνιτανὸς χρηστος λιπαρος
πω. . . ὁ βυξεντ ος ἐμφερως ἔχει φ πα- τω 2ομφακί' ἔστι δὲ δυνάμει καὶ εὐστόμαχος ὁ θελίτερ -
62쪽
το μη δοκεῖν ἀπαρέγχυτος εἶναι ἐμφαίνει γαρ ιμμεμ ιγμέ- - τρωγυ. 0 - - κουφος, - --λερίνου ευστομαχώτερος ευγενης δὲ και ,καίκουβος, πληκτικος μονος παλαι - τα μετὰ ἱκανὰ ἔτη ὁ ο υνδανος ευτονος πολυτροφος, κεφαλης κάὶ στομάχου απτεται δῶ ου πολυς ἐν συμποσίοις πίνεται. , πάντων δὲ τούτων ὁ σαβῖνος κουφοτερος ἀπο ἐτωνεπτὰ ἐπιτηδειος πίνεσθαι μέχρι πεντεκαίδεκα. σιγνω- μέχρι ἐτων ἔξ υν - παλαιωθεὶς δὲ πολυορ χρησιμωτερος ὁ νουμεντανο ακμάζει ταχ και ποδεῶν πέντε ποτιμός ἐστιν ἔστι δ' οὐτε λίαν ηδυς τε
λεπτός ὁ σπωλοῖνος οἶνος καὶ πινόμενος δὴ καὶ τεχρώματι χρυσίζει καπυανος κατὰ πολλὰ τω συρρεντίνμπαρεμφερης ὁ βαρβῖνος λίαν αυστηρος καὶ ο
ἀεὶ αυτου κρείττων γίνεται. ευγενης καὶ ο καυκῖνος
καὶ,φ φαλερίν' ἐμφερης ὁ βενεφρανος ευστόμαχος
καὶ κουφος ὁ ἐν Νεαπολει τρεβελλικος ευκρατος τηδυνάμει , εὐστόμαχος εὐστομος ὁ ἔρβουλος ἐν ἀρχῆ μέν ἐστι μέλας, μετ' ου πολλὰ δὲ ἔτη λευκος γίνεται Λωτι δε λίαν κοὐφος καὶ τρυφερύς. ὁ μασσαλι ης καλός ολίγος γίνεται, παχῶς αρκώδης ταραντ νος δὲ καὶ οἱ ἀπο του κλίματος τούτου πάντες απαλοί, λου πλ*υν - τόνον ἔχοντες, δεῖ εὐστόμαχοι ο δὲ μαμερτῖνος ἔξω μὲν της Ιταλίας γίνεται καὶ γινόμε εινος ἐν Σικελί καλεt- ωτάλινος ηδῶς δ' ἐστὶ κοὐ-
οτι παρ' Ἀδοῖς τιματα δαίμων, ως φησι λάρης ο Μυτιληναῖος ος καλεῖται Σοροάδειγος έρμηνευεται δὲ ἐλλάδι φωνρ οἰνοποιος. 3049. - Ἀντιφάνης ποδο χαρίεις τὰ λαστης πόλεως ἰδιώματα οἴτω καταλέγει
63쪽
E TO A ἐξ 'υλιδος μάγειρος, ἐξυργους λέβης, φλιάσιος οἰνος, ἐκ Κορίνθου στρώματα, μύρον Ἀθηνῶν, ἐγχέλεις μινυτιαι, τυροὶ κελικῶς. Ἐρμιππος δ' ουτως ἔσπετε νυν μοι Μουσαι ὀλυμπια δώματ' ἔχουσαι, ἐξ ου ναυκληρεῖ Λιονυσος α οἴνοπα πόντονομ' ἀγάθ' ἀνθρωποι δευρ ηγαγε νηὶ μελιάννει μεν Κυρηνης καυλον κὰ δέρμα βόειον ἐκ δ Ελλησπόντου σκύμβρους καὶ πάντα ταρίχη, ἐκ δ' οὐ μαλίας χόνδρον καὶ πλευρα βοεια, καὶ παρα Σιτάλκου ψώραν Φεθα μονιοισιν, κιὰ παρα Περδίκκ-- ύδη ναυσὶν πάνυ πολλαῖς. αἱ δε Συράκουσα συς καὶ τυρον παρέχουσιν. καὶ Κερκυραίους ὁ Ποσειδῶν ἐξολέσειενναυοὶ ἐπὶ γλαφυραις οτι δίχα θυμον χουσιν. ταλα μὲν ἐντευθεν ἐκ δ' Αἰγυπτ- τα κρεμαστὰ ωτία καὶ βυβλους ἀπο δ' - Συρίας λιβανιοτόκη δὲ καλη Κρητη κυπάριττον τοῖσι θεοῖσιν, ηAψύη δ' ἐλέφαντα πολύν παρέχει κατα πρασιν, η Ῥόδος ἀσταφίδας τε καὶ ισχάδας ηδυονείρους. αυτὰ ἀπ' Ευμίας ἀπίους καὶ ἰνια μηλα ἀνδράποδ' ἐκ Φρυγίας ἀπο δ' 'Αρκαδίας ἐπικου-
αἱ Παγασαὶ δούλους καὶ στιγματίας παρέχουσιν. τας δὲ Λῶς βαλάνους καὶ α γδαλα σιγαλόεντα 2 Παφλαγόνες παρέχουσι τα γάρ αναθηματοδαιτός Φοινίκη καρπον φοίνικος καὶ σεμίδαλιν, Καρχηδων δαπιδας καὶ ποικίλα προσκεφάλαια.
64쪽
ἐπὶ θηρσὶ κυνα τρεφειν πυκινωτατον έρπετόν.
οπλα δ' ἀπ Αργεος αρμα θηβαῖον ἀλλ' ἀπο τῆς ἀγλα--που 1 Σικελίας Οχημα δαιδάλεον ματευειν. Κριτίας-ουτως κόσσαβος ἐκ σικελης εστ χθονός εκπρεπὲς ἔργον,ον σκοπον ἐς λατάγων τόξα καθιστάμεθα. οέἶτα δ' οχος σικελος κάλλει δαπάwν τε κράτιοτος.
θεσσαλικὸς δὲ - γυίων τρυφερω-ra i αευναίου δὲ λεχους ἔξοχα κάλλος ἐχει Μίλητός τε πιος, ἔναλος πόλις Οἰνοπίων-.τυρσηνη δὲ κρατεῖ χρυσότυπος φιάλη is καὶ πῶς χαλκος οτις κοσμεῖ δόμον ἔν τινι χρεί Φοίνικες δ' ευρον γράμματα λεξαπὰ Θήβη δ' ἁρματόεντα δίφρον συνεπηξατο πρώτη, φορτηγο- δ' ακάτους Κῆρες αλος ταμίαι. τ χ τροχοῶ γαίης τε καμίνου ' ἔκγονον ευρεν οQεινστατον κέραμον, χι ιμον οἰκονόμον,
η το καλον Μαραθῶνι καταοτήσασα τροπαῖον.
καὶ ἐπαινεῖται οντως ὁ αττικος κέραμος Εὐβουλος δέ φησι κνίδια κεράμια, σικελικα βατάνια, μεγαρικὰ πι-dθάκνια υντιφάνης δε ,- κυπριον, και σκαμω 25νίας οπόν, κάρδαμον μιλησιον, κρόμμυον πα-ρ - κιον, καυλον ἐκ Καρχηδονος καὶ σίλφιον, θυμον μη - τι- ο γανον τενεδιον 51. υτι ὁ Περσῶν βασιλευς τον χαλυβώνιον μόνον Οἰνον πινεν, ὁ φησι Ποσειδώνιος καν - ' D--της Συρίας γίνεσθαι Περσῶν αυτόθι καταφυτευ-
65쪽
πῆσι συγκρινομενον καλλίω υρίσκεσθαι χιου δὲ οἴ--
νου καὶ θασίου μέμ-αι Ἐπίλυκος χῖος καὶ σημένος καὶ Ἀντίdοτος δὲ θάσιον ἔγχει ὁ γαρ αν λαβόν μου καταφάγη την καρδων,
ὁταν πίω τουτ -υθυς γιης γίγνεται υσκληπιος κατεβρεξε. οἶνος λωβως, ον αυτος ἐποίησεν ὁ Μάρων μοι &i κῶ φηοὶ Κλέαρχος. σβίου πωματος ου ἔστιν αλλος οἶνος ηδιων πιεῖν ' Ῥὶν Ἀλεξις.θασίοις οἰναρίοις καὶ λεσβλις, ημέρας τὸ λοιπον ἡποβρέχει μέρος καὶ νωγαλίζει.
ηδύς γ' ὁ Βρόμως δεγχ' ατέλειαν λεσβίου ποιῶν τον οἶνον εἰσάγουσιν ἐνθάδε 'r ος αν εἰς τέραν ληφθη δ' αὐσταλον πολιν καν κύαθον, ἱερὰν ἐγγραφω τὴν ουοίαν. μιππος φιλῶ γε πράμνιον οἶνον λεσβιον. πολλη δε λεσβία σταγὼν ἐκπίνεται αγαέ. 1 υντιφάνης ἔστιν οψον χρηστον ἐπαγωγον πάνυ, οἶνός τε θάπιος καὶ μύρον καὶ στέμματα ἐν πλησμονη γαρ Κυπρις, ἐν δε τοῖς κακως πράττουσιν οὐκ ἔνεστιν Ἀφροδίτη βροτοῖς
66쪽
μ μνπαι δεχυτος καὶ ψιβίου οἴνου οἶνον γάρ με ψίθιον γεύσας Τουν κρατον, διψῶντα λαβωνοξε παίει προς - - . καὶ Αναξανδρίδης χους κεκραμενος ψιθίου β29 52. 'Oτι Αριστος - τὰς δευτέρας Θεσμοφοριαζουσας Θημητριος ὁ ροιζηνιος Θεσμοφοριασάσας ἐπιγραφει ἐν ταυτ το κωμικὸς μέμν α πεπαρηθίου
οἶνον δε πίνειν ουκ ἐάσω πράμνιον, οου χων, οὐχὶ θάσιον, οὐ πεπαρροχον, Ουδ αλλον οστις ἐπεγερε τον ἔμβ0Mν.Mβουλος οὐ λευκάδιος γαρ ἐστι καὶ μιλησι0ς οἰνίσκος ουπω πότ μος. Ἀρχεστράτου του δειπνολόγου
οἰνον γρὰν χαίταν λευκῶ πεπυκασμένον ανθει
πίνειν, ἐκ Λέσβου περι- μονος ἐκγεγαλα. - τον τ' απὸ Φοινίκης ἱερῆς τον βυβλιον αἰνῶ ου μέντοι κείν' γε παρεξιολαυτόν. - ἐξαίφνης α-- γεύσHμη προσθεν μωθείς, ευώδει μεν σοι δόξει του λεσβίου εἶναι λλον ἔχει γαρ τουτο χρόνου δια μηκος απλατον. 25 πινόμενος δ' ησοων πολλῶ κεινος δε δοκησει - οἴνωσοι Ῥοων ἔχειν γέρας, ἀμβροσψ δέ
εἰ δε τυνες σκώπτουσιν ἀλαζονοχαυνοφλυαροι,ώς ηδιστος ἔφυ πάντων φοινικιος οἶνος, - προσέχω - νομ αυτοῖς. . .
ἐστι δε καὶ θάσιος πίνειν γενναιος, ἐὰν Πολλαῖς πρεσβεύων ἐτεων περικαλλέσιν ἄραις.
67쪽
ER TOT A οἰδα ινκἀ αλλων πολεων βοτρυοσταγη ρνη ἀλλ' οὐδὲν τἀλλ' ἐστὶν ἀπλῶς προς λέσβιον οἶν0ν. αλλά τινες χαίρουσιν ἐπαιHγῶντες ταπαρ χυτοῖς. d53. Φοινικίου δὲ οἴνου μεμνηται καὶ Ηφιππος
κάρυα μας φοίνιαμ τερα νώγαλα,
σταμνάριά τ οινου μικρὰ του φοινικικου.
καὶ πάλιν φοινικίνου βῖκος τις πανε - , μνημονευει αυτολκαὶ Σενοφῶν ναβάσει μενδαίου δὲ Κρατῖνος νυν δ' ἐν δρ μενδαῖον ηβῶντ' ἀρτιως οἰνωπον, ἐπετια κἀκολουθεῖ καὶ λέγει o. ῶς απαλος καὶ λευκός αρ' οἴσει τρία; Ἐρμιππος δέ που ποιεῖ τον ιονυσον πλειόνων με Θμημένον μενδαί με ἐνουρουσιν μάκαρεςJ θεοὶ αὐτοὶ στρωμα νειμαλακοῖς. ροφα δὲ μειλιχόδωρον καὶ.οάσιον , τω δη μηλων ἐπιδέδρομεν οσμη, τούτω ἐγὼ κρίνω πολὐ πάντων εἶναι ἀρίστωτω-αλλων οἴνων μετ' ἀμπιον χων αλυπον. ἔστι δέ τις οἶνος, τον δη σαπρίαν καλέουσιν, - καὶ α- στόματος στάμνων πανοιγομενάωνοζει των ζει δὲ δων ζει δ' υακίνθου, οσμη θεσπεσία καταχα, δ' ἔχει φερεως δῶ
ἀμβροσία καὶ νεκταρ μου τουτ εστ το νεκταρ.
τούτου χρη παρέχειν πίνειν ἐν δαιτὶ θαλείρ μιαν ἐμοῖσι φίλοις, τοῖς η ἐχθροῖς ἐκ Πεπα- θυυ. φησὶ δὲ Φανίας ο μέ - Μενδαίους --βστρος ἐπὶ τι ἀμπέλωραίνειν - ἐλατηρ- δῶ γίνεσθαι τον οἶνον μαλακον.
68쪽
54. υτι Θεμικτυ-94πὸ βασιλέως ἔλαβε δωρεὰν την Λάμψακον εἰς οἶνον, προσία δ' εἰς αρτον, Μυοῶντα εἰς ψον, Περκώτην δὲ καὶ-Παλαίσκηψιν εἰς στρωμνην καὶ ἱματισμόν. ἐκέλευσε δὲ - - τ στολχὶ φορειν βαρβαρικην,ώς καὶ Θημαράτρ', δουλο30 τὰ προτε νυπαρχοντα, κάὶ στοληρογάμβρων ἐφ' τε μηκετ ελληνικον μάτιον περιβάληται καὶ ρος δε ὁ μεγας Πυθάρχωτωμυζικηνφ φίλ' ο τι ἐχαρω- όπτα πόλεις, ως φησιν - βυλώνιος Αγαθοκλης, Πηδασο υλυμπιον καμάντων ω ratam 1οπιρα ' τυφον ορτυρην ο δ' εἰς βριν, φασί, καὶανοιαν προελθὼν τυραννεῖν ἐπεχείρησε της πατρίδος ἐπ' αυτον ἐβοηδρόμουν πρόκροσσοι φερόμενοι πὰτον κί υνον τιμῆται, δε παρὰ Λαμψακη νοῖς ὁ Πρω- ul ατο λαυτος - τω --υσφ, ἐξ ἐπιδεέτω καλουμενος ουτως ώς θρίαμβος καὶ διθύραμβος. - Μυτιληναῖοι το παρ' αυτοῖς γλυκυλοῖνον πρόδρομον καλουσιν, αλλοι δὲ πρότροπον.
φις ἐν Θουρίοις τουλαων, ἐν Γελε φακοί, ἰκάριος οἶνος, ἰσχάδες κιμώλιαι. γίνεται δὲ ἐν 'Ικάρφ, φησὶν Ἐπαρχίδης, ὁ πράμνιος.
ἔμι δὲ Ουτος γένος τι οἴνου καὶ ἔστι--τος -τε γλυ--, κυλούτε παχυς, αλλ αυστηρος και σκληρος και δύναμιν ἔχων διαφέρουσαν ' sp Ἀριστοφάνης Ουχ ηδε-
σθαι Ἀθηναίους φησὶ λέγων τον Αθηναίων δημον ουτε ποιηταῖς ηδσθαι σκληροις καὶ στεμφεσιν, οὐτε πραμνίοις σκληραωιν οἴνοις, συνάγουσι τας ὀφρυς τε οκαὶ την κοιλίαν, ἀλλ' ἀνθοσμία καὶ πέπονι νεκταρο
69쪽
η'γκαρος πρότερον χθυόεσσα, διὰ το αυτῆ τῶν dἰχθύων πιθος, ῶς, ἀγχινάδες ἀπο τῶν ἐχίνων, πιδο δεντιας α α ἀπο των περ αυτην σηπιῶν, καὶ Λα- γοωσσοα νησο απο τῶν ἐμαυτα λαγωῶν, καὶ ἔτεραι
Φυκουσσαι καὶ Λοπαδοωσα ἀπο των παραπλησίων.
προσαγορευσαι φησὶν ' αρχω , 4 αμπελος ητον ἰκάριον πράμνιον φέρουσα να- τω ξένων μὲν 1 ἱερά, υπο δὲ τῶν Οἰνοαίων διονυσιάς Οἰνόη πόλις ἐν τῆ νήσω ἐστί. Αίδυμος δὲ πράμνιον φησιν οἶνον πιῶ πραμνίας αμπέλου υτω καλουμενης , οῖχε δίως, --μέλανα, ἔνιοι δὲ ἐν τῆκαθόλου τον προς παραμο- νην ἐπιτηδειον , οἱονεὶ παραμενιον οντα, ο δὲ τονι πραύνοντα το μένος, ἐπH οἱ πιόντες προσηνεῖς. 56. ραται νεῖ' φις καὶ τον δε υκάνθου πόλεως οἶνον λέγων ποδαπος εἶ φρά - B. οπομπος εἰμ'; 'Aκάνθιος. . εἶτα προς
ει ' θεῶν, οἴνου πολιτης ν κρατίστου στρυφνος εἶ,
καὶ Οἴνο αὐτο της πατρίως ἐν τοῖς τροποις ἔχεις, τα δ' Ω ἡ ων πολιτων - ἔχεις , κορινθίου οἴνου Ἀλεξις μνημονεύει ς σκληροs ris οἶνος ξενικος παρην ' ο γαρ κορίνθιος βασανισμός εστι. καὶ εὐβακοὐ δὲ ' πολ--ων ευμα- ῶν- Ἀρχίλοχος τον Νάξιον τω νέκταρι παραβάλλει ος καί
, ἐν δορὶ μεν μοι μἀζα μεμαγμένη, ἐν δορὶ οἶνος uσμαρικός. πίνω δ' ἐν δορὶ κεκλιμένος. Στράττις δὲ του σκιάθιον ἐπαινεῖ
70쪽
--ται ὁ χυτως ἀπό τινος χωρίου ουτω προσαγο-χων σαπρόν, θάσων βίβλινοι, μενδαῖον, ἄστε φδένα κραιπαλῶν Ἐπίχαρμος δε από τινων ορῶν Βιβλίνωω φησὶν αὐτον νομάσθαι θηρμενίδας δε της Θρήκης φησὶν εἰναι χώραν την Βιβλιαν, -υντισάρην κά οἰσυμην προσαγορευμαι ἐπιει- δὲ Θράκη ἐθαυμάζετο, ημοινος καὶ συνόλως τὰ πλη-b σίον αυτῆς χωρία. νηες ἐκ φιμαγιο παρέστασα, οἶνον αγο υσαι .' πυς δὲ ο Ῥηγῖνος την εἰλεον καλουμένην αμπελον βιβλίαν φησὶ καλεῖσθαι η Πόλλιν τον Ἀργεῖον ος ἐβασίλευσε Συρακοσίων, πρῶτον εἰ Συρακουσας κομίσαι ἐξ ταλίας - , οὐν ὁ παρὰ Σικελιώται γλυκυς καλούμενος Πολλιος ὁ βιβλινος οἶνος ἐν τω χρη--- φησιν, ὁ θεὸς ηυτομάτωεπω οἶνον τρυγίαν, ἐπεὶ ο ι - ζδμα ναίεις, οὐδ' ἱεραν Υπέραν ὁθι, ατρυγον οινον ἔπινες.ωνομάζετο δὲ παρα ροιζηνίοις φησιν ' ι-- λης ἐν τῆ αυτῶν πολιτεία, ἄμπελος ἀνθηδονιας καὶ υπερια ἀπο - -τωὸς καὶ Υπέρου, ς καὶ ἀλθηφιας ἀπὸ Ἀλθηφίου τινός, νος των Ἀλφειο ἀπογόνων.
57. 'Aλαμαν δέ που πυρον οἶνον καὶ ανθεος οσδοντα φησὶ τον ἐκ πεντε λόφων ος ἐστι τόπος Σπάρτης - - στάδια -- καὶ τον ἐκ σενει--δων , ερυματός τινος , καὶ τον ἐκ Καρυστου, ς ἐστι