Athenaei Deipnosophistae

71쪽

56 ΤΟΥ Α υνόγλων καὶ Σταθμ- χωρία ταλα τὰ καὶJπλησίον Πιπάνης φησὶ γουν οἶνον ν οἰνουντιάδαμὰκ δέν νιν η καρύστιον ονογλιν η σταθμίταν απυ-

ρον , εἶπε τον ου ηψημένον ἐχρῶντο γὰρ ἐφθοῖς οἴνοις Πολύβιος διάφορον οrνον ἐν Καπυα φησὶ γίνεσθαι τον ἀναδενδρίτην καλουμενον , - μηδένα συγκρίνεσθαι Ἀλκίφρων δ' ο Μαιάνδριος περὶ την Ἐφεσίαν φησὶν εἶναι ορείαν κώμην, την πρότερον μεν καλουμένην δη-ὐ νον ἡ Λαπώρειαν--π-

10 ρείας Ἀμαζόνος εν , γίνεσθαι τον πράμνιον οἶνον ΘΠμαχίδας δε ὁ Ῥόδιος υ χυτόν τινα οἶνον ἐν ει

καλεῖ παραπλησιον τω γλυκεῖ. καὶ γλυξις δ' οἶνος καλεῖται ὁ ο εψημα ἔχων Πολυζηλος δὲ αυτίτην, λεῖ οἴνου Πλάτων ν ὁ κωμικος καπνίαν κάλλιοτος 1 3 ουτος γίνεται ἐν Βενεβεντ πόλει Ιταλίας ἀμφίας οἶνος ὁ φαυλος καλεῖται παρα Σωσικράτει ἐπωντο δ' οἱ αρχαῖοι καὶ πώματί τινι δε αρωμάτων κατασκευαζομένφ ο ἐκάλουν τρῖμμα. Θεόφραστος δὲ ἐν τῆ περὶ φυτων μορία φησὶν ἐν φαία της υρκαδίας

20 γίνεσ θαι οἶνον ος τους μεν ανδρας πινόμενος ἐξίστησι, τὰς δὲ γυναῖκας τεκνουσα ποιεῖ περὶ δὲ Κερυνίαν της χαῖας ἀμπέλου τι γενος εἶναι αφ' η τον οἰνον ἐξαμβλώμ, εω τας γυναῖκας - ἐγκύμονας καντων βοτρύων δε φησί , φάγωσιν , ζαμβλοὐσιν. ο δὲ ει ροιζηνιος οἶνος ἀγονους, φροί, ποιει τους πίνοντας. ἐν άev δὲ λέγει. αὐτοὶ κοιμιν οἶνόν τινα----τικον και τερον ἀγρυπνεῖν ποιοῶντα τους πίνοντας.

58. Περὶ δὲ της του ἀνθοσμίου οἴνου σκευασίας Φανίας ο Ἐρέσιός φησι τάδε γλευκε παραχειται ἐHa νυς ει φροντα εἷς θαλασσης, καὶ γίνεται ἀνθ 42σμίας. καὶ πάλιν ἀνθοομίας γίνεται ἐκ νέων ἀμπέλ- ωχυροτερος η ἐκ παλαιῶν τέ φη- τὰς

72쪽

E TOT 57 ἐγένετο Θεόφροιστος ἐν Θάσω φησὶ τον ἐν τω πρυτανείφ δ μενον θαυμαστον εἶναι την ων 'ηρτυμένος γάρ ἐστιν ἐμβάλλουσι γαρ εἰς τα κεράμιασταῖς μέλιτι φυράσαντες, ωστε την οσμην ἀπ' αὐτου, την δὲ γλυκυ - ἀπο ἡ σταιτω λαμβάνειν τον οἰ-b νον κα εξῆς δε γιν ἐάν τις κεράση σκληρον καὶ εὐοσμον μαλακω καὶ ἀωμω, καθάπερ τον ηρακλεώτην καὶ τον ερυθραιον του μὲν την μαλακότητα του δεο ευ-μίαν παρεχομέν- μυρίνης οἶνος κεῖται παρὰ Ποσειδιππ' διψηρος τοπος ο μυρίνης ὁ τίμιος. κάνερμης δ' εἶδος πόσεως παρα Στράττιδι χαιρέας δὲ ἐν Βαβυλωνι οἶνόν φροι γίνεσθαι τον καλουμενον νέκταρ. 15ην ρ' ἔπος τοδ' ἀληθές, ὁτ' ου μόνον υδατος ἀλλα τι καὶ λέσχης οἶνος ἔχε ν ἔθελει. ουδεν γὰρ ἀπόβλητον δωνύσιον ουδὲ γίγαρτον,ο Κεῖός φησι ποιητης. 59. Των οἴνων ο μεν λευκος ο δε κιρρος ο δε, Ἀρλας - ὁ μ ν λευκος λεπτοτατος τῆ φύσει ουρητικος θερμὸς πεπτικός τε ν την κεφαλην ποιε διαπυρον ' ἀνωφερης γαρ λῶνος. ὁ δὲ μέλας ο μη -- κάζων τροφιμώτατος στυπτικός --γλυκάζων καὶ τῶν λευκῶν καὶ των κιρρῶν τροφφώτατος. λεαίνει γὰρ κατὰ, ν πάροδον, καὶ παχυν--λυγρὰ μειλον κεφαλην ηττον παρενοχλεῖ οντως, 4 του γλυκέος ἀν-- αγις ἐγχρονίζει περὶ ἀάατοχόνδρια καὶ πτυέλου στὶν αναγωγος, ῶς ωκλης καὶ Πραξαγόρας ἁ τομῶσι Μνησίθεος δ' ὁ Ἀθηναῖός φησιν ο μελας οἶνός ἐστι θρεπτικώτατος, ο δὲ λευκος ουρητικώτατος

73쪽

-ικώτερος οἰ δ' ἐκ μελωτερον τεθαλαττωμενοι οἶνοι ἀκραιπαλοί τέ εἰσι καὶ κοιλίας λύουσιν ἐπιδά--ουσί τε τον στόμαχον ἐμφυσησεις τε ἔνεργάζοντα καὶ συγκατεργάζονται τροφην τοιουτο δ' ἐστὶν ὁ τὸ μένδιος καὶ ὐἀπο υλικα --- ο γουν κυνικος Μένιππος ὁλμοπότιν τηρ Μύνδον φησίν. ἱκανῶς δὲ

ἐστιν. ὁ δὲ νησιωτης εἴς τε τους πότους ἐστὶν εὐπεφυκὼς καὶ προς την καθημερινην χρησιν - ανοίκειος ὁ δε κνίδιος αῖματος γεννητικος τρόφφος κοιλίαν υλυτον κατασκευ κων, πλείων δὲ πινόμειος ἐκλυε τον στόμαχον ὁ δε λέσβιος στυφιν μικροτέραν ἔχει καὶ μἀλλον Ουρεῖται χαριέπτερος μῶν ὁ χως,

καὶ του χιου ὁ καλουμει ος ἀριουσιος διαφοραὶ δεαυτου εἰσὶ τρεῖς ο μὲν γαρ υστηρος ἐστιν ο δὲ γλυκάζων, ὁ μέσος τούτων τῆ γευσε πυτόκρατος, λεῖται. ο μὲν ουν αὐστηρος εἴστομός ἐστι καὶ μἀλλον-ρεῖται ὁ γλυκάζων τρόφιμος πλησμιος κοιλίας μαλακτικός, ὁ δ' αὐτόκρατος τῆ πεί μέσος ἐστί. 33 κοινῶς δ' ὁ χῖος πεπτικος τροφιμος ὐματος χρη- νγεννητικὸς προσννέστατος πλησμιος, δια το παχυς εἱ- να πῆ δυνάμει των δ' οἴνων χΠριέστατος ο κατα τὴν 'μαλίαν αλβανος κώ φαλερνιτης ὁ δε τούτων πεπαλαιωμένος καὶ κεχρονικως φαρμακωδης ν καροῖ λί- αχεως ο δὲ ἀδριανὸς καὶ μενος ευ-- ετανάδοτος ἄλυπος - συνολον οἰνοποιητέον δὲ αὐτοῖς προ τινος χρόνου καὶ εἰς ἀναπεπταμένον τοπον θετέον εἰς το διαπνευσα τὸ παχυ 'ς δυνάμεως αυτῶν. bχαριέσταπος δ' , - εἰς παλαίωσιν, κερκυραῖος ὁ ζακύνθιος καὶ ὁ λευκάδιος δια το γύψον λαβειν καὶ

74쪽

ER TOTA 59μενος κοιλίας μόνον ἐστὶ μαλακτικός. - ω δὲ καὶ μυ-- καὶ ἀλικαρνασίω καὶ παντὶ τω ἱκανῶς τε λαττωμένω συνάδε - σκληρὰ των υδάτων, οἷ κρη ναῖα καιέμβρια, ἐὰν φδιυλισμενα καὶ πλειονα χρόνον -- ταμένα χρήσιμοι δ' ἰοὶ Ουτοι Ἀθήνησι καὶ Σικυῶνι ἐν ταυται γαρ σκληρὰ τα δατα τοῖς ἀθαλάμοις τυν οἴνων καὶ τοῖς παρέχουσιν καπιπτέ - ραν στυφιν, ἐτι δὲ τω - καὶ λεσβι', τὰ ἀποιότατα

ρ - ὁτι ὁ μαρεώτης, ἶνος ο ἀλεωνδρεωτικῶς την μὲν προσηγορίαν εχε ἀπο της ἐν Ἀλεξανδροία κρήνης -- ρείας καὶ της παρ' αυτὴν πόλεως ο sin/ύμου η πρότε- ν μὲν ην μεγιστη νυνι κώμης πω εἰληAp μέγεθος,

την προσηγορίαν λαβοῶσα ἀπο Μάρωνος - των μετὰ Θιον-- τας στρατείας πεποιημένων πολλὰ ὁ η περὶ την γην ταυτην αμπελος, ης καὶ η σταφυληπάνυ μωθηνα ευστομος καὶ ὁ γινόμενος οἶνος κάλ'

λι-- λεικός τε γαρ καὶ ηδυς ευπνους μα- τος, λεπτὸς κεφαλης ου καθικνούμενος διουρητικός του του ει καλλίων ὁ ταινιωτικος καλούμενος ταινία δ'

ἐστὶν ἐπιμήκης περὶ τους αυτους τόπους, - ης οἰγινόμενοι οἶ- εωνιμ ηψέμα πόχλωρ , ἐμφαίνοντές τι ἐν αυτοῖς λιπαρόν. κατὰ την του δατος κρῆ- ο

75쪽

πεο τον Νεῖλον αμπελος πλείστη νδ αυτη, σος καὶ ὁ ποταμός. καὶ πολλαὶ τῶν οἴνων, ἰδιότη εὐκοιτά τε τα χρώματα καὶ - πέμφοράν τουτους δ' βάλλει ὁ κατὰ Ἀντυλλαν πόλιν ου μακρὰν ουσανωλεξανδρείας , ης τους φόρους οἱ τότε βασιλεῖς - - πτιοί τε καὶ Πέρσαι ταῖς γαμεταῖς ἐδίδοσαν εἰς ω-

νας λινκατὰ την Θηβαίδα καὶ μάλιστα ὁ κατὰ το.

πτον πολιν, ουτως εστ λεπτος καὶ ταχέως πεπτικος :ώς καὶ τοῖς πυρεταίνουσι διδόμενος, βλαπτειαν. σαυτην ἐπαινεῖς σπερ Ἀστυδάμας, γύναι. ἐν η τραγικος ποιητης λυστυδάμας 3 61. υτι ὁ Θεόπομπος ὁ πιος την αμπελον ἴστορεῖ εὐρεθῆναι ἐν υλυμπία παρὰ τον πιφειόν καὶ ὁτιτης Πλείας τόπος ἐστὶν απέχω ὀκτὼ στάδια , ἐν ἐγχώριοι κατακλείοντες τοῖς διονυσίοις χαλκους λέβητας τρεῖς κενοὐ παρόντων ποσφραγίζονται , καὶ ὐστερον ἀνοίγοντες ευρώσκουσιν οἴνου πεπλη-μέ--γως Ἐλλάνικος δέ φησιν ἐν τῆ Πλινθίνη πόλει Αἰγύπτου, οὐ πιενι θνατι την αμπελον δῶ καὶ Θίων λαυκαδημείας φιλοίνους φησὶ και φιλοπότας τους Αἰγυπτίους γενέσθαι, ρεθηναί τε βοηθημα παρ

αυτοῖς ωστε τους δια πενίαν ἀπορουντας οἴνου του ἐκ

τῶν κριθῶν γενόμενον πίνειν, καὶ ουτως ηδεσθαια - τουτον προσφερομένους, καὶ ρδειν καὶ ὀρχε σθαι καὶ πάντα ποιεινῶσα τους ἐξοίνους γινομένους. 'AWστοτέλης δέ φησιν λά- μεν αὐοῖν - μεθω-έντες ἐπὶ πρόσωπον φέρονται, οἱ δὲ τον κρίθινον πεπωκότες ἐξυπτιάζονται - κεφαλη. ὁ μὸν γαρ οἶνος, ρηβαρικός, ὁ δὲ κρίθινος καρωτικός. 62. τι δὲ φίλοινοι Αἰγυπτιοι σημεῖον καὶ το παρὰ μόνοις αυτοῖς, νόμιμον ἐν τοῖς δεεινοις προ

76쪽

E TO VA 1κάντων ἐδεσμά-- άμβας ἔσθειν ἐφθάς, α μεχρι του δευρο παρασκευάζεσθαι καὶ πολλοὶ εἰς τὰς κατασκευαζομένας - εθύστους προσλαμβάνωσι τοκράμβης σπέρμα καὶ ἐν ἡ δ' αὐαμπελων κράμβαι φύωνται, ἀμαυροτερος ο οἰνος γίνωτια. - - sβαρῖται, φησὶ Πμαιος, πρ του πίνειν κράμβας Φθιον υλεξις ἐχως υπεπινες,-- νυνὶ κραιπαλας. κατανυστασον παυσει γάρ. εἶτά σοι δότω

γυναι,

ράφανον με νομισα εἰς ἐμέ σου τὴν κραπάλην μέλλει ἀφεῖναι πῆσαν - ἐμοὶ δοκεῖς. οτι δὲ την κράμβην άφανο ἐκάλουν οἱ παλαιοὶ ι Ἀπολλόδωρος δηλοί ὁ Καρύστιος οδδ' - καλώμεν ράφανον, μεῖς δ' οἱ ξενοι κράμβην γυναιξὶ διαφέρειν οἴει δὲ τί; -ωνδρίδης

σφόδρα, - - τε τὰς αφάνους -τως δοκεῖν. της δυνάμεως ταύτης ην η κράμβη ποιεῖ στο-

77쪽

εων με οἱ λογοι ους ἀπεμνημόνευσας, οντες ποικίλοι,-νφ διδόναι σχολην ου ἀπο σκοπου τοξ&ύειν. - τον οἶνον ο Κολοφώνιος Νικανδρος νομάσθαι -σὶν ἀπο οἰνέως Οἰνευς ὁ ἐν κοιλοικτιν ἀποθλίψας δεπάεσσιν φησὶ ὁ κα ὶ Μελανιππίδης ὁ Μήλιος ' ἐπώνυμον δε--οὐ οἶνον Οἰνέως. Ἐκαταῖος δ' ὁ Μαγιος τηλιαμπελον ἐν Αἰτωλία λέγων ευρεθηναι φησὶ καὶ τάδε υρεσθευς ὁ Λευκαλίωνος λθεν εἰς Αἰτωλίαν επὶ βασιλεία, κά -- -- στέλεχος ἔτεκε κανος ἐκέλευσεν αὐτο κατορυχθηναι, καὶ δ αυτολπαῖδα Φυ-

τιον ἐκάλεσε. --τὰ Οἰνεῖς ἐγένετο, κληθεὶς - των αμπέλων οἱ γὰρ παλαιοὶ φησὶν 'Ἀλληνες οἴνας ἐκάλουν ταλαμπέλους οἰνέως δ' ἐγένετο Αἰτωλός Πλώων δ' ἐν Κρατυλο ἐτυμολογων τον οἶνον οἰονουναυτόν φησιν εἰναι διὰ το οἰησεως ημῶν τον νουν ἐμπιπλαν η τάχα ἀπο ταῖς μησεως κέκλη-ι παρετυμ ολογῶν γὰρ υμηρος τὴν φων ὶν δέ πώς φησιν επειτα δὲ καὶ αυτος ο νεαι, αἴ κε πίησθα - γὰρ ταβρώματα ὀνείατα καλεοῦν εἴωθεν ἀπο του ονίσκειν ημῆς. 2. οἶνόν τοι Μενέλαε θεοὶ ποονσαν αρικοτον θνητοῖς ἀνθρώ- ν ἀποσκεδάπαι μελεδωνας,

78쪽

ER TOT B 63 -- πρίων --οστις αν εἴη Λίφι- τοῖς φρονου προσφιλέσητατε Αιόνυσε καὶ σοφωταθ ως ηδυς τις εἶ ος τον ταπεινον μέγα φρονεῖν ποιεῖς μόνος, τον τὰς ὀφρυς αἴροντα συμπειθεις γελῶν, τον ἀσθενῆ τολμῶν τι, - δειλον θρασυκ η Κυθηρως Φιλόξενος λέγει ευρρειτα οἰνος πάμφωνος. πιιρημων δε ὁ τραγροδος παρασκευάζειν φυσὶ - οἶνον τοῖς χρωμένοις γέλωτα σοφίαν ἀμαθίαν Ῥουλων. Ιων δ αιός νησιν αδαμον παιδα ταυρωπόν, νέον ού νέον, ηδιστον τρόπολον βαρυγδουπων ἐρώτων, οἶνον ἀερσίνοον,

Μνησίθεος δ' ἔφη τον οἶν, τους θεους θνη οῖς καταδεῖξαι τοις μὲν ὀρθῶς χρωμένοις ἀγαθον μέγιστον, τοῖς δ' ατάκτως τουμπαλιν.

τροφην τε γα δίδωσι τοῖς εὐχρωμένοις ἰσχύν τε ταῖς ψυχαῖσι καὶ τοῖς σωμασιν εἰς την ἰατρικην τε χρησιμωτατον καὶ τοῖς ποτοις γαρ φαρμάκοις κεράννυται, καὶ τοΠαν έλκωθεῖσιν ἁφελίαν ἔχει. ἐν ταις συνουσιαι τε ταῖς καθ' ὴμέραν ομὸν μέτριον πίνωσι καὶ κεκραμένονευθυμίαν ' αν δ' υπερβάλης, βριν μω δ' ἴσον ωφ προσφέρη, μανίαν ποιεῖ

ακρατον, παραλυσιν τῶν σωματων.

καὶ καλεῖσθαι τον Θιόνυσον πανταρου ἰατρον. χοὴ Πυθία εἰρηκέ τισι ιονυσον γιάτην καλειν.3. υβουλος δὲ ποιεῖ τον Θιόνυσον λέγοντα

79쪽

E TO A τρεῖς γαρ μόνους κρατηρας ἐγκεραννυωτοῖς ευ φρονουσι τον μὲν γιειας ενα, ον πρῶτον ἐκπίνουσι ' τὸν δὲ δεύτερον ἔρωτος ηδονης τε τον τρίτον δ' υπνου, ο, G, ἐκπιοντες οἱ σοφοὶ κεκλημένοι

οἴκαδε βαδίζουσ' ὁ τέταρτος ου ἔτι

ημέτερος ἐστ' ἀλλ' βρεος ὁ δε πέμπτος ορο ἔκτος δὲ κωμον ' βδομος υπωπίων ὁ δ' Ογδοος κλητηρος ὁ δ' ἔνατος χολῆς 'i δέκατος δὲ μανίας, ωστε καὶ βάλλειν ποιεῖ.πολυς γαρ εἰς ἔν μικρον ἀγγεῖον, εὶς υποσκελίζει ἐφντα πιυς πεπωκότας. Ἐπίχαρμος δ' ἔφη ἐκ μὲν θυσίας θοίνα,

is ἐκ δὲ θοίνας πόσις ἐγένετο. B. χάριεν ως γ' ἐμὶν 4

δοκεῖ.

A. ἐκ δὲ πόσιος κῶμος, ἐκ κώμου δ' ἐγένεθ υανία ἐκ δ υανίας δίκα τε καὶ μάχα καὶ καταδίκαJ, ἐκ δὲ καταδίκας πέδαι τε καὶ σφαλος καὶ ζαμία α Πανυασι δ' ὁ ἐποποιὸς την μὲν πρώτην πόσιν ἀπονεμε αριο- Σὸραις καὶ ιο- , τηρο δὲ δευτέραν 'Ἀφροδίτη καὶ πάλιν Λιο- , βρει δε καὶ ατι τροτρίτην Πανυασίς φρονι πρωται μὲν χάριτες α ἔλαχον καὶ ἐυφρονες Ωραι et μοῖραν καὶ σάνυσος ἐρίβρομος, ἀπερ ἔτευξαν τοῖς δ' ἔπι μαωογένει- θεὰ λάχε καὶ Θιόνυσος ἔνθα τε κάλλιστος πότος ἀνδράσι γίγνεται οἴνου,εντι ρὰν πίνοι καναπότροπος οἴκαδ' απέλθοι

δαιτος ἀπο γλυκερης, ουπιαν ποτε πηματι κυρσαι

, ἀλλ οτε τις μοίρης τριτάτης προς μετέδρον ἐλαυ--πίνων ἀβλεμέως, τότε δ' υβριος αἶσα καὶ ατης γίγνεται αργαλέη, κακὰ ἀνθρωπο ισιν οπάιει.

80쪽

στεῖχε παρὰ, -- αλοχον, κοίμιζε δ' ἐταίρους δείδια γαρ τριτάτης μοίρης μελιηδεος οἴνου πινομένης μη βρις ἐν φρεσὶ θυμον ἀέρση, ἐσθλοῖς δὲ ξενίοισι κακην ἐπιθῆσι τελε υτ . 5αλλα πιθου και παsε πολυν πότον.

καὶ ἐξης περὶ ἀμέτρου οἴνου

ἐκ γάρ, ατης τε και βριος αἶσα οπηδεῖ.

κατὰ γὰρ τον αριπίδηναληγὰς ὁ κῶμος λοίδορόν θ' υριν φερει. ομεν τινὲς την ιονυσου γένεσιν καὶ την της πβρεως κατα ταυτὰ γενέσθαι φααν. 4. λεξις δέ που φησιν ομοι--- ανθρωπος οἴνωτην φυσιν τροπον τι ἐστί. καὶ γὰρ οἰνον τον νέον ,

πολλη ' Ἀνάγκη καὶ τον ανδρ' ἀποζέσαι πρώτιστον ἀφυβρίσαι, Ἀπαν σαντα σκληρον γενέσθαι, παρακμάσαντα δ' ἁν πω

τουτων απάντων ἀπαρυθέντα την μωταυτρο ἄνοιαν ἐπιπολαζουσαν, τότε - ,σωτιμον γενώπια καὶ καταστηνα πάλινηδυν θ ἄπασι τοὐπίλοιπον διατελεῖν. κατὰ δε τον Κυρηναῖον ποιητην

οἶνός τοι πυρὶ ισον ἔχει μενος, υτ ὰν ανδρας ἔλθη κυμαίνει δ' οἷ λίβυσσαν ἄλα βορρης η νότος τὰ δὲ - κεκρυμμενα φαίνει βυσσόθεν, ἐκ δ' ἀνδρῶν πάντ' ἐτίναξε νόον. ἀλλαγῶ δὲ τοπιναντίον φησὶν Ἀλεξις Ουδέν γ' ἔοικ' ἄνθρωπος οἴνω την φύσιν ο μὰν ἀπογηράσκων δεδης γίγνεται, οἶνον δὲ του παλαιότατον σπουδάζομεν ο μεν δάκνει γάρ, ο δ' ἱλαρολήμῆς ποιει

ATHENAEUS. I. 5