Polybii Historia edidit Ludovicus Dindorfius

31쪽

XXVIII PRAEOTIO.5, 3, 7. λα πρῶτον μὲν αἰ των παρέληταιJ - Αἰτω

λῶν - .

5, 3, 9. κατὰ της πολεμίων κατὰ της των --λεμίων χώρας. 5, 4, 2. βραχυν τινα τόπον ἐπίπεδον αυτῆς υπάρχοντα, τὰ προς την Ζάκυνθον ἐστραμμένονJ - τον προς - .5, 4, 3. τους κατὰ την Ἱλλυρίδα πόλιν δυνάστας pro πολιδυνάστας)J - τόπους δυναστας. 'l5, 5, 4. διὸν οἱ περὶ ΓόργονJ M o. Scribemium erat διόπερ.5, 5. 6. πλεμαι μεν γόρ εἰς την Μεσσηνίαν ραδίως ηH- ράδιον ην. 6, 5, 8. λυμεωνευόμενοιJ λυμαινόμενοι. Becte, ut

videtur.5, 6, 6. νυκτοποιήσαςJ νυκτοπορήσας. 6, 7, 9. εις αγωγὴν πεντακοσίους στρατιώτ J εἰσαγαγὼν - .

5, 8, 1. τον ΘέρμονJ το θέρμον, ut 5, I, 6.5, 10, 3. Ουκ ἐπιμετρων τω θυμῶ τοῖς πραττομένοιςJ

- τον θυμον - .

5, 11, 1. ἄν ενεγκε καὶ το τότε πραχθὲνJ ἄν ην Τν καὶ το τότε πραχθέν. 5. 11, 8. ῖθ' Ο ΦίλιπποςJ δτι Φίλιππος. 6, 13, 1. προβαλλόμενοςJ προβαλόμενος. 5, 14, 12. sversus leest j αλλ' ἐκον γε προς τὸ δεῖπνονJἀθυμουντες μέν, αλλ' ηκόν γε προς το δεῖπνον. 5, 15. 8. οἱ δ' ουχ οἷον μέτρησανJ οἱ ὁ Ουχ οἷον συνεστάλησαν, αλλ' ἐπεμέτρησαν. 5, 18, 1. ταῶτα δε διαπραξάμενοςJ - διαταξάμενος.

Quo non opus videt tr.5, 19, 5. την χώραν πῶσαν ἐπὶ το Κρητικὸν πέλαγος τετραμμένηνJ - πῶσαν την ἐπὶ - .

5, 20. 3. διὰ τῆς ἈρπαγίαςJ διὰ τῆς Ἀργείας. 5, 20, 12. ἐκ τῆς πλείαςJ ἐκ τῆς Ἐλως debebat 'Eλείας).

5, 21, 1. τους περὶ τον Mενελάχν τόπουςJ - τὸ - .5, 22, 6. φράξαντες τω μεταξυ τόπον τῆς πόλεως καὶ

32쪽

PRAEFATIO. XXIXδιαβρόχου γενηθέντοςJ - τῆς πόλεως καὶ του τόπου λαβρῆχου γενηθέντος. 5. 22, 9. δια δὲ τουτο*J ἐπὶ δὲ τουτοις vel μετὰ δε

τουτων.

5. 24. 4. τούτο δε συμβαίνει την μὲν ἐπὶ την πόλιν βλέπουσαν πλευρὰν περιέχεσθαι πῶσαν αποδῶ μεγάληJ τ - του δὲ συμβαίνει - ἀνόδω μεγάλη. Scribendunt erat ἀπορρῶγι. - liad. γαιῶδεςJ γεῶδες.6, 24. 5. κρατοὐντα τῆς εἰσόδου και τῆς διόδου στενῶνJκρατοὐντα τῶν τῆς - στενῶν . Scribendum erat κρα- τοὐντα τῆς - τῶν στενῶν .i - 5, 25, 2. ουδε κομίζονται τελείαςJ - τὰς λείας. Promio τὰς ώφελείας Schwei gliaeuserus. 5. 25, 6. δεῖν ἄγειν και καλεῖν τους αἰτίουςJ - καιβάλλειν.5, 26, 7. ἀγνοῶν τα κατ' αυτονJ - καθ' αυτόν. 5. 26, 12. βραχεις καιροὶ πάντας μεν ανθρώπους λἐπίπαν ἡψΟὐσι και πάλιν ταπεινοῶσι, μάλιστα δὲ τους ἐν ταῖς βασιλείαιςJ - τοῖς βασιλείοις.

5. 27, 1. καταλιπὼν ιον Αεόντιον ἐν τη τῶν εἴκοσι ταλαντωνJ - εγκυτον εἴκοσι. - Unde ἔγγυον τῶν εἴκοσι scriptum, quod rectius fortasse ἐγγυητὴν scribitur, Pio vocabulo ali ibi utitur Polybius. 5. 27. 6. δτε νομιοῶσψ δτι νομιοὐσι. 5. 29. 5. διευριπίδουJ δἰ ευρίπου. 5, 30. 5. δυσχερῶς προσῆγον προς τὰς εἰσφορὰςJ δυσχερῶς προσῆγον τὸς εἰσφοράς . Prope a vero abfuit Sciriveighaeissertis, qui προσεῖχον, nisi quod laoc non vulit non magis locu in habere, sed quod ego restitui εἶχον, ut Polybius loqvitur 1. 68. 12: Προς μὲν ωμίλκαν δυσχερῶς εἶχον, et alii. Nam προσάγειν de tributis non dicitur, ut vitiosissi Ino Thucydidis loco 2. 97. 3, Gi ἶσον προσῆξαν, deceptus putavit LO-beckius, cui Oσωνπερ ῆρξαν restituit Dobraeus. 5, 30. 7. στρατηγὸν αυτῶν υρατον κατεστήσαντο πρεσβύτερονJ κατέστησαν τον πρεσβύτερον.

33쪽

XXX PRAEFATIO. 5, 33, 5. Ουδε σφίσιν' ουδὲ ἐτ ὁσον. Scrilietulum errat

5, 33, 6. τουτο δ' ἐστὶν αἴτιονJ τούτου δ' ἐστὶν αιτιον. 5, 33, 7. τοῖς μόνον τόλμα δυναμένοιςJ - τολμῶν - 5. 34, 6. τοῖςJ τοῖς ἄλλοις τοῖς , quo nillil opus videtur.5, 35. 9. ἀκονητIJ ἀκονιτί. 5, 35. 11. ναῶς ἐν τοῖς κατὰ Σάμον ῆσαν τόποις Ουκ

ὀλίγαιJ - νῆες - . Recte haud dubie, sed idem faciti I oportebat 1, 61, 6, tibi πεντήκοντα μεν αυτῶν ναῶς κατέδυσαν, ἔβδομήκοντα δ' εάλωσαν αὐτανδροι, et soletasse etiam secisset corrector, nisi festinans pro accusativo halluisset. Quod nominativo ita scripsisse Polytium. lii et 4 dixit αἱ νῆες γε μουσαι , eadem mae alibi forma utitur, non magis idiisquaIncredet quam eundem plerimatae τὰς νῆας, sed semel 5, 3, 5. τὰς ναῶς potius quam constanter dixisse τὰς ναῶς et αἱ νῆες, quem 16, 15, 1, quoque quod est v ς scripsisse credo νεώς, ut 3, 81. 11; 8. 6. 11. fibri quonio lo saltant in his somnis apud recentiores satis superque praeter alios Diodori ostendunt

co lices.

5, 38. 7. τῶν υπηγμένων εἰς τὰς φυλακῶς θ - ἀπηγμένων - .5, 40, 5. τὸ μεν πρῶτον τοῖς ἄνω τόποις μεθιστάμενοςJ το μεν πρῶτον ἐν τοῖς - . 5, 40. 6. τὸ ἄνω μέρη της βασιλείας ἐγκεχειρεῖν ΜόλωνιJ - ἐγκεχειρικὼς Μόλωνι. 5, 41. 2. την ἐπὶ τον Πάδον στρατείανJ - -υρον

στρατείαν.

5, 44, 1. τὸ λποφορεῖα τὰ βασιλικῶJ τα ἱπποφόρβια - . 5, 44, 3. την εἰς δ φος ἀνάστασινJ - ἀνάτασιν. - Ιbid. τα κατὰ την ερημον πεδιάδαJ - πεδία. 5, 45, 4. ἐν τω ΚτησιφῶντιJ ἐν τῆ Κτησιφῶντι. b. 45, 8. τον αυλῶνα προσαγορευόμενον Μαρσυανθ τοναυλῶνα τον προσαγορευόμενον - . Licet etiam scribere τον Μαρσύαν προσαγορευόμενον αυλῶνα.

5, 46. 4. ἐπέστη τῆς ἐπιβολῆς' ἀπέστη - . 5. 48, 2. δεῖπνον ποιησάμενοςJ δειπνοποιησάμενος. 5, 48, 12. προσάγωνJ προάγων.

34쪽

PRAEFATIO. XXXI5. 48, 15. καταλιπὼν τους πολιορκησαντας κατὰ τὸ

συνέζευξε pro συνεχὲς αδεζευξε)J κατ' αυτὰ συνέζευξε. 5, 49, 1. αυτὸς μιγένους καταρξαμένουJ αυθις τοὐ hoc omittemium erat) Ἐπιγένους καταρξαμένου. 5, 49, 7. δεῖν ἄπαντας το κριθὲν ἀπροφασίστωςJ ἀπροφασίστως ποιεῖν. b, 50, 5. προκατειλημμένος οἰκονομίαις και φυλακαῖς

καὶ χορηγίαις υπὸ της ' μείου κακοηθείαςJ - καὶ θερα

5, 50, 6. οἱ μὲν ουν ἐν τω συνεδρίωJ οἱ μεν ἐν τω συνεδρίφ. 5. 50, 11. γράψαι ώς παρὰ Μόλωνος ἀπεσταλμένην ἐπιστολὴνJ γράψας γὰρ hoc ovilitendum erat) ως '. b. 50. 13. ἀπειπομένουJ ἀπειπαμένου. 5, 51, 2. προσηγενJ προηγεν. 5, 51, 3. ποία δει προάγεινJ ποία δεῖ προάγειν ὁδω. 5, 51, 3. και πῶς πόθεν κεχρῆσθα. J καὶ πῶς καὶ πόθεν κεχρῆσθαι. 5. 55, 1. βουλόμενος ἀνατεθηναίJ - ἀναταθῆναι. 5, 56, 9. κατασκευασάμενοι τους ἐπιτηδείους προς την τάξινJ - πρῆξιν. 5, 56, 15. την γυναῖκα - κατέλυσανθ - κατέλευσαν. 5. 57, 1. οἰκίανJ οἰκείαν. 5, 58, 9. εδοξε ταύτην πρώτην ἐζαιρεῖνJ - πρῶτον -.5, 68, 6. ταύτην παρεφύλαττε την εἰσβοληνJ ταύτη - . 5. 71, 8. και νύκτωρ μενJ και νύκτωρ. 5, 72, 8. κατεπείγειν την τοὐ σίτουθ - την τοὐ σίτου

5, 74, 1. συνεγγίσαςJ συνεγγίσαι. 5. 76, 3. ἄρμων υπὸ τον θυμὸν ἐπὶ την οἰκίανJ - υπὸ

6, 79, 10. ΓοργόνιονJ Γορτυνιον. 5, 81, 5. τοὐ μεν βασιλέως ἀπέτυχε διά τὰ τον μεν ΠτολεμαῖονJ - τον Πτολεμαῖον. 5, 82, 8. προ του δε οὐ κέρατος προέστησε, καθ' ον ποιεῖσθαι τον κίνδυνον αυτὸς ἔμελλεJ - καθ' o-.5, 82, 13. Μυῖσκον Μυησκον του νομα. 5, 86, 9. τὸ - γένος τῶν ἀνθρώπων ευφυηJ - ευφυές.

35쪽

XXXII PRAEFATIO. 5, 86, 11. πάντα τῶ τοιούτω τρόπω τιμῶντες τον ΠτολεμαῖονJ παντὶ - .

5, 87, 3. ἐλκόμενος υπερ της συνήθους ἐαθυμίαςJ

5, 88, 5. γέρων και Γέλων - τὰ μὲν γὰρ παραχρῆμαJ Ιἐρων γὰρ και Γέλων - τὰ μὲν παραχρημα. 5, 88, 8. τοὐ δημου τοὐ ΣυρακοσίωνJ τοὐ δημου των Συρακοσίων ' propter praece lens τον δῆμον των Ῥοδίων,

5. 91. 6. των Ἀχαλῶν ἐπιλέκτουςJ των Ἀχαιῶν - .5, 92, 3. συνεις την ἐπιβουλὴνJ - επιβολήν. 6, 93, 2. συνέβαινε γαρ τοὐςJ - τούτους. 6, 94. 5. ζωγρία δε λαβόντες εἰς διακοσίουςJ - δ' ἐλάβοντο - , ' pro 3 ἔλαβον. I 5, 95. T. τῶν 'Aχαιῶν ἱππάρχηνJ τον τῶν 'Aχαιῶν λ-πάρχην.5. 96, 8. τοῖς υφ' αὐτῶ πραττομένοιςJ ὁφ εαυτοs'

5. 100, 8. εἰσοικήσαςJ εἰσοικίσας. 5, 101, 2. διὰ το μηδέν πω συνεικέναι τῶν ἐν Ιταλία γεγονότωνJ - συνιέναι - - . 5, 101, 9. ποιεῖν αὐτῶ τὸ πραττόμενονJ - προσταττόμενον.

5. 106, 1. ἀμάχως δὲ και αἱ λοιπαὶ πόλειςJ ομοίως δε - .

Hae igitur tot magis minusve graviuin vitior ni cOI rectiones modo bonae modo pravae etsi non Intranti uni est quod Scli veighaeuserrum aliosque onanes post eum, quantumvis liami paucas relicerent et infelicuius correctoriun inventis meliores ipsi substituerent einen illationes, tanten in hanc deduxeriint opinioneni ut rectas verasque ex ineliori quam ipse Vaticanus et antiquiori, unde ille quoque fluxisset, exemplari ductas crederent, nillilona inlis qui singulas quas supra enumeravi accuratius consideraverit, non ilubital ait ad unam omnes nihil esse nisi recentiorum Vaticano coi rectorum modo bonas modo pravas coniecturas, et ut nulla est sides reliquoriam quiluis libri quinque primi continentur codicunt, ita pretium eorun-DOiligod by Coosl

36쪽

PRAEFATIO. XXXIII lena esse non Inatus ibi a in recentiorum edition uin: ut si Oinnes praeter Vaticanum periissent, Polybio vix multo miniis foret consultum Piam quod servatos habenius prini uin Florenti-

ninn Bibliothecae Me liceae plutei 69, n. 9. apud Baiulilii uinvol. 2, p. 628, Phuelphi iussu Senae a. 1435 scriptum iuniem tiranis ab Antonio Atheniensi, paginariani formae viariae 295, descriptuin autena ex Inembranaceu Bibliothecae Bene licti norit in B. Mariae Florentino a. 1417 scripto, cui iis initio secundi ini Montesalconitina Palaeograpti. gr. p. 76, a Scriptum:'Aντωνιος ὁ 'Aθηναῖος, ο και λεγόμενος λογ0θέτης, τουτηντην βίβλον εἶχα ἀντιβόλεον i. e. ἀντιβόλαιον , qua de forma

dixi a i Stephani Thes. v. Ἀντίβολον, p. 895, C). και αντε- γραφα δμοι0ν ταυτης, ἔτους απὸ του χριστου αυλε. γραφὲν εις την πόλιν Σίενα, in sine autem: Eτελειωθη τὸ παρὸν βιβλίον χειρὶ Στεφανου ιερομοναχου καὶ σκευοφυλακος του

τιμίου προδρόμ0υ της ευλογημενης Πέτρας, μηνι ὀκτωβρίω β.

ἰνδ. ι. του ς κε. ετους, ut uter lue hic liber, ab Iacobo Gro-nuvio collatus, pro uno sit habendus, qui Oinniuria situ illiinus est Vaticano, et Pianquam mitto est negligentius quam ille

exaratus, tamen perpaucis tant tun locis coi rectoris, eiusque non

inepti, manum eX peritis, vel ut 5, 48. 13, ubi solus recte κατὰ τὸ συνεχες ἀνέζευζε pro Vaticani ex lioc lecti riala scriptura κατὰ τὸ συνέζευξε, et propter ut ipsuna ni ulto maioris quaninieret latur aestit Iratus, spurin etiant ;i tibi interilliin eius qlii nihil nisi Vaticani est apographii in speci0sae sint scripturae, tellule Monacenses ituos et Parisinum unum, cle quibus nullius auctoritalis libris pluribus clica in alibi. Nevie ullitis sulit sulei quae Nicolai Perotti, archiepiscopi Sipontini, iussu Nicolai Plinii instituta et primuin Ilonicie a. 1473 impressa, paraphrasis saepe potius, modo interpolata et clilatata inodo contracta et decliutata, quam interpretatio peculiaria habet et nullo inventa in codice. Quam qui satis explosit Schweighaeuserus vol. 1, p. L, interitum tamen ubi eius mentio fieri potuisset, n0n inspexit, vel ut 3, 22, 11, ubi pro 'Aρεντίνων, quod ego intactum reliqui, ipse vero Aαυρεντίνων sci ipsit ex coniectura Ursini, non animadvertit 'Aρικινῶν, quotlmaluerunt I. Gronovius et, minus etiana recte scriptum 'Aρικη-

POLYB. HIST. I. e

37쪽

XXXIV PRAEFATIO. νῶν, Νiebulimus Hist. Rom. vol. 1, p. 593, annot. 1183, miluincerie 'Aρικίνων solet scribendum, ut aptui Dionysi uin cor rexia i Tlies. Stepliani, id ipsu in erule in fornia quani posuit Nichiilirius Scriptuna praebere Perottiina, Pii Aracenis, ut in eodeni Me lere f. 7, integriana me mi r In ex c. 24, 11, ali eo est suppletum, quotl ego Ploque inter uncos inseriti, se i patillo concinnitis qhrana a Casau bono graece versum. Nam quod 3, 117,

3, veri,a οι δ' ἐκτὸς ἴντες τῆς μάχης ex s. 7. luic delata, ut

putavit Sela vel gliaeus emis, ea lena non an inimi vertit omisisse Perottum, ut alia plurima, quae eidem liti erranae graeca vertenti omittere placuit, nolim ei olnicere, pariter at Pie quod ait 3, 40. 13. annotans noinini Τάννητος superscriptam esse in Parisino uno a li initio litteram κ, nescivit in editione Perotti interpretationis Basileensi IIervagiana a. 1549, a Wolf- gango Musculo eniendata, p. 86 ext r. ita legi Cannettian viciιm, qutun tan etiιm sit in Veneta a. 1498, plagulae h solio

illi lino verso.

Etsi autem codex Vaticanus ceteris onini tuis eo Imaxime antecellit liuod multas redarguit novitioriini cor rectoriun Daudes, lanien si cum ipso posset Polyini autographo conserri, celetum est halui paucis ei ina Inagis minusve gravibus repertuna iri vitiis ilepravatum. Pri Intun enina iam antristitiis Polytili opus pateticulis fluibus lain ab ipso in capite singulo mim libroriam positis est spoliatum, quas nemo suspicaturiis suisset periisse, nisi ipse superesset testis earunt et ad litariun ala se et post se ita ut fraudis ne vestigiuin qui dein reIictum sit ablatariin , in fragulento

Vaticani de sententiis tituli ex initio libri undetinu petito. Do tuo ita vispi itavit viii lianc Dau dein detexit Co bellis Mneniosv-nes Vol. 11. p. 15: , Polyinus libriina XI oralitur liis veritis:

'γσως δέ τινες ἐπιζητουσι ίεπιζητήσουσι) πῶς ημεῖς Ου ποο- γραφὰς εν ταυτη τῆ βίβλω, καθάπερ οἱ προ ημῶν, αλλα και

προεκθεσεις καθ ἐκάστην ολυμπιάθα πεποιήκαμεν των πράξεων. Expunge ina pol lunam copulam fine sententi aD1 pertur-

μεν. Si και retiitebis, Polybius ilixisse vulebitur Se eι προγραφας ει προεκθεσεις dedisse, quotl salsi ina est et ineptum. Προ- γραφαι slunt libroruim summama, qualia librorum Livii super-

38쪽

PRAEFATIO. XXXV sunt. Scribit Polybius in sequentibus se priniuriini lii rorii naπρογραφας Scripsisse, quoitiani illis Irρ0εκθέσεις niunus conveniebant. Se i aiuli ipsum: Tῆς γαρ προεκθέσεως ου μόνον ἰσοδυναμουσης τν προγραφα, αλλὰ καὶ πλεῖόν τι δυναμένης, ἄμα δὲ και χώραν ἐχουσης ἀσφαλεστέραν δια τὸ συμπεπλέχθαι τη πραγματεία, τουτω μῶλλον εδοκιμάσαμεν χρῆσθαι τω μέρει παρ ὀλην τqν συντα ιν πλην 'ἐξ των π9ώτων βιβλίων ' ἐν ἐκείνοις a He γαρ) προγραφας ἐποιησάμεθα διὰ τὸ μὴ λίαν ἐναρμοζειν ἐν αυταῖς τὸ των προεκθέσεων

γένος. In liis pro πλην εd Maius de terat πλην ε . IIoysius p. 32 anstigit utriun ς an : Sin in codice Script tuu , , , Plaut- quant cle ipso nunaero suspicor librarium ereavisse , in siit. Veni ego suspicor et Polyiatun existinio scrripsisse πλην ἱ δέκα) των πρώτων βιβλίων. Decena luitas summaria a lili-derat, caeteris προεκθέσεις intexitu, itaPie ite ea re in Elim XI prooernio a intonuit. Ipsae Pol vlnanae προγραφαὶ sine vestigio perierunt. Quam facile seri soleret ut strinnaaria libris praestaea negligerentiar et perirent, ipse paulo ante dixit: Θεωρῶν δε διὰ πολλας αιτίας και τὰς τυχουσας ολιγωρου- μενον και φθειρόμενον το των προγραφῶν γένος, propterea, impiit, προεκθέσεις ipsis libris intexere coepit quae habent tutiorem Sedem: χώραν εχουσιν ἀσφαλεστέραν, in piit, διὰ τὸ συμπεπλέχεια τI πραγματεία. Ι'raeterea locet Polyidusanti patores liis toricos lil iris suis προγραφας sive S ιnimaria praenaisisse, quoit at s lite illo fuisset, nemo tintissam Seivisset. Admoneo haec lavii causa potissimum, qui quum idem Pio lPolyi,ius secisset, lactiun est iit illae citi ut eua Livianae προγραφαὶ aetatem sei rent, sed alii cuivis potius quam ipsi lavio alictori tribuerentiir. Villeliatur, credo, ali ipsa historici persona

et in ore alienuin singuloriana tibi omini Suni ama conficere.

Veteres aliter sentiebant. Audi Polythiiun: Eγὼ δὲ κρίνω χρησιμον εἶναι τὸ των προγραφῶν γένος. καὶ γαρ εις ἐπίστασιν ἄγει τους ἀναγιγνώσκειν θέλοντας καὶ συνεκκαλεῖται καὶ παρορμα προς την ἀνάγνωσιν τους εντυγχανοντας. προς δὲ τουτοις παν το ζητούμενον ετοίμως ενεστιν ευρεῖν διατουτου nielius rescri laes dια τουτωνὶ . In Iaviano ingenti opsti e certe non minorem utilitatem asseret)ant quam in Polytili lilitas. Ita que Livius ipse lectorii jus suis eandem praebuit facultate im

39쪽

XXXVI PRAEFATIO. et contino litate in , mi ana et alii naulti anti filio iis et Polybius o lina suis parasset. Nihil in sumnariis Livianis inesse liost ab

ipso Livio sic scribi non potuerit, onanes, cretio. lnilai concedent, et nisi laaec illoneis arguinentis infringentur, posthae censeo ea Olae nescio Piis e Livio excerpsisse puta laatur ab ipso L pio scripta esse pl0 certo liabea nitis. ditibus veris sinae, ut ari itror, ite utro lite vocabulo. PIo-riun prius significatione si in nrarii noli liina aliutule cognitum. lis putatis ad lere licet προεκθεσεων exempla praebere Dio lo-rtim in capite singulor u libro mina, Iuibus re larginititur Stin iii: tria singulis praefixa in eo lici hus, tan viana ali recentioribus ait lita grammaticis, ilii tun unitis it hariin1 προεκθέσεων, via universi operis expostlerat argumen luna, in prooemio totius

Bibliothecae suae lianc ipse 1, 5, reddat rati uneni: Tαυτα μενουν ακριβῶς προθιωρισάμεθα. βουλόμενοι τοὐς μεν αναγινώσκοντας εἰς εννοιαν αγαγεῖν τῆς ολης προθεσεως. τους δεδιασκευάζειν εἰωθότας τας βίβλους αποτρέψαι του λυμαίνεσθαι τας αλλοτρίας πραγματείας. dui si reapse libriina quintum inscripsit Nησιωτικήν, ut nai rat in προεκθέσει, si initisratule liaec periit iii scriptio sitia Polybii a inpliores προγραφαί. Non ituran luna igitur, quia ni ipsi veteres historici secun luin

Pol ubi tun liliromun suoruni consecerint sunt aria, eadem . ubi vel προεκθέσεις deessent, ut apiui Cassium Dionein, Iosep latini in utro pie opere historico, Eusebium in variis opertinis eius, aliosi pie scriptores ecclesiasticos . suisse situ conficerent, alit

eiusmodi προεκθέσεις impia statule de sito insererent . ut et in Xenoplioniis Ana basi iam ante Diogenis Laertu aetatena sa- et trin esse ne ino ia in illi bitat, quo de flagitio nuper dixi praelatione ait Xenopia ontis Coinimentarios, si liter singuloruin initio luiroruin interpolatos, et ipsius Herodoti historiae ianianti saltus breve est praefixuin prooemi una, laod luantumvis inirit in neino austinis suisset tangere, ut ne imo iani tueatur adversus ili serium Ptoletnaei Hephaestionis, qui traii dein antiquis si ina in aperiait, testimonium a Pliotio conservatum Bibl. coit. 190, p. 148, 11. Praeter liaec vero flin unaria lain etinti luitiis ex codicibus Polybii sublata Vaticanus libro mini mi in Pie prina ortam et ianietillii co inplui a priuiit periisse et alitia minuitis est ite forinattis

40쪽

PRAEFATIO. XXXVII naagis minusve amplis lacii iiis, non Solli in initio. tibi. lit supra dixi, ipsius ex qtio descriptus est exeInplaris servat vacua spatia, sed etia in ulbi illa sunt oliscurata, ut 2, 30, 8: 2. 56, 16. et in foederibus 3. 22, 7: 3. 24, 9, 11: 3, 27, 2, integrantem lira interculisse apparet, atqile vel in exigua quana ex 4.20, 21. repetit Atlienaeus 14, p. 626, Α - F, pateticilla. qiluuialia vitia ex illo sunt corrigenda, tuna plura vocii inita ex eo sunt restituentia. Dein te. iit in ipso Vaticano palimpsesto interitum ascripta

scholia , velut 12, 4, 8, βοείας κόπρου ad ον υ , ita in tiocnon lesunt seliolia ex naargine illata, ut 1, 32, 1. εἰς την Καρχηδονίων αγων στρατιώτας πλείστους pro siniplici αγων, nisi potius ex praecedenti εἰς την Καρχηδόνα illa sit ni repetita qirae ego idelevi. 1, 50, 6, 'Pωμαίων post τὸ λαιὸν των πολεμίων. Et 2, 31, 5, post τοῖς μανιάκαις a lilita veiqia τουτο 'εστὶ χρυσουν ψέλιον, ο φορουσι περὶ τον τράχηλον οἱ Γαλάται ex margine ii repsisse coniicio. Iulina palillo ante 2,29, T. eo lem vocalnilo μανιάκαις Polyibius ustis non putaverit explicanitu in lectoralius: etsi sic est, nisi lite Ploque ex margine iri epsit. 2. 15. 6: φιασσαρίου, τουτο δ' ἔστι τέταρτον μέρος οβολοί. Saepe enina illini τολ' ε στι proilero glosse inata nemo nescit. vel ut Dionis Uir. Or. 32, vol. 1, p. 702. Dionis Cass. Da ni. 11, 12. duanaol rem illa pilio elicientia, iliae altero denati in loco a d lere Polylaio in nrentem venisse non minus inimina vuletiir ilua in Thucv lulent, post Picina νεοδαμώδεις iana semel iterumque memoraverat, libro 7, 58 dcinum post νεοδαμώδεις δὲ τους ἄλλους καὶ ΕΠωτας ad tulisse dυναται δὲ το νεοδαμῶδες ἐλευθερον ῆδη εἰναι , quasi nunc

tenuina vocabuli significatione lectores sint imbuendi, ut suspicer cuiusvis illa potius esse quam Tllucvdidis, ipsa constructione usuque veri u δυναμαι novitii liuininis additamentum ex Imargine illa tuni prodente. Atqtie ita ipsius Polytii 11, 23, 1 ilicentis: Tρεις σπείρας, τοίτο δὲ καλεῖται τὸ σύνταγμα των πεζῶν παρὰ Ῥωμαίοις κοόρτις, verbis 11,

33. 1: 'Aθρους ἄγων ἐκ της παρεμβολῆς ἐπὶ τέτταρας κοόρ