Polybii Historia edidit Ludovicus Dindorfius

41쪽

XXXVIII PRAEFAΤIO.leriint Casaulionius et Scit vel gliaeuserus, tanquani Suula potius κοόρτις intei pretato Pωμαῖκῆ σπεῖρα conveniens liani Polubio, qui trium priori loco perlii ens σπειρων suisse cohor- leni non potuit altero ita sibi obloqui ut unius saceret σπείρας, ut antimadvertit Sch veigliaeu serus ad 6. 24. 5. Item 3. 32, 2, seclusi liae non sunt Polus, v. καὶ Ἀμαιον - ἐλγροεως sic enim ponendi sunt unci), et 3, 39, 3, veri aetοὐτο δε το μῆκος ἐστι τῆς παραλίου υπὲρ τους εςακισχιλίους και μυρίους σταδίους, ipsain sorinals παραλίου, quum Ilic quoque, ut ali in semper, παραλίας dicturiis fuerit Polv-lutis, coarguere puto potius quae etiam per sunt ali hoc loco

aliena quam lianc ait illius consuetinlinein esse revocamlain: utilii te in 8, UIcertus ilelenda vulit verba ταῶτα γάρ νυν βεβq-μάτισται καὶ σεσημείωται κατὰ σταδίους Οκτὼ διὰ Pωμαίων ἐπιμελῶς. Et 3, 109. 10: Tl γὰρ ετι προσθεῖσα τοῖς ἀποκειμένοις, εὰν ἄλλως πως τὰ παρόντα κριθῆ, περιγενήσεται τῶν ἐχθρῶν. Naberus a Uitu in in sine oυκ ἐχει pro signo intei rogandi, Pionaodo Xenoplionii Anala. 2. 5. 13, affictuin οὐχ ὁρῶ propter non intellectuna ποία interrogativum explosi praefat. ad Historiain Gr. p. VII, rectissimo mihi visus est

tollere.

Tutia 4, 41, 7: Tοὐ γὰρ Ἱστρου πλείοσι στόμασιν απὸ τῆς Εὐρώπης εις τον Πόντον εἰσβάλλοντος, συμβαίνει προς τοὐτον σχεδὸν ἐπὶ χίλια στάδια συνεστάναι ταινίαν γέρας δρόμον ἀπεχουσαν τῆς γης, ἡτις νῶν συνέστηκεν ἐκ τῆς τοῖς στόμασιν εἰσφερομένης ἰλύος. Ulbi alisur tu in post συμβαίνει συνεστάναι ad litamentum ῆτις νῶν συνέστηκεν Ini-riun est vel in imargine quenquana ascribere potuisse, Polvino indignum iu licanti nemo adversalaitur.

λικόν, delenduin videtur Aἰτωλικόν, Φ1um το Αἰτωλικὸν vix scripturiis fuerit Polvinus. Nain in Aetolia liaec fecisse lucena Acthaeoriun per se intelligitur. Ilii dein 105. 5: οἱ τῶν Ελλήνων προεστῶτες ἄρχοντες mirum si scripserit qui sine ἄρχον- τες 106. 8: Aιῶ την τῶν προεστώτων ἀκρισίαν ' 6. 7.13: Ἀρμόσας τῶ προεστῶτι ' 6, 5. 9: Tας τῶν προεστώτων αδικίας.

42쪽

PRAEFATIO. XXXIXPraeter liaec aulein et alia vitia multa oninis Polytili ilia lectus et ilicetuli consti e tu lo nulliis imo sis do pravatae libruna Vaticantina minime enien lati collicis esse apographum, Plantii vis ipse dilige liter scii plus vuleatur, satis superque produnt. In PIo quurn vel notissinia noni in a Graeca ita sint de forniata ut 1.

1 iterat ibi. 1, quanta eius sules sit in miniis notis et lupi,aris, tria Ostemiunt prcipe ruticula vitici. 5. 92, G, ενδεια pro Ἀνδανία nisi praestat Mνδάνεια, qua ite sortiui dixi a i Steplia inun , ut Mνδανία poetica sit et ex poetis tepetita ali iis qui illa utuntur, aliena xero a Pol vluo); 3. 33 , 9. Θερσῖται liavit dubie ab li- Iirario illatum pro Wρσηλαι, et, ut opinor, 4, 55, 3, Πλά- τωρ de regulo Illyrioriam pri usitato apti l lianc ente in nomine Πλεύρατος. Φρεντανῶν ut 2, 24, 12, scriberem cum Seli eighaetigero ex 3. 88, 3, pro Φερεντάνων persuasit Λα- λούσιον 2. 25. 2. pro Κλούσιον illatuin. 09o de genere ego et Graeca plura correxi, ut Eκατοντάπυλος pro Fκατόμπυλος 1,

73. 1. sere ut 'Eκατοντόδωρος 4. 47. 4, priν Εκατόδωρος vel potius pro Yπατόδωρος illa luin, et alitii saepius Πατραιεῖς pro Πατρεῖς. mλαιεῖς pro Παλεῖς, et haribara nonnulla, in liuitatis Vaticanus ipse ita ludit iit inter fornaas 1σομβρες et 'Iνσο - βρες. 2, 17, 4: 2, 34. 5: 3, 40, 8, in mia etsi s sorias se expungeIuluin, certe non serendun1 ν elisuui, quunt nil illi sit

'Iσοβρες vel 1σομβρες, ut quod alio iteceptus vilio ponit Steplianus Bygant. : εισόβαρες, εθνος Κελτικὸν προς τω

Illae Oinnia conlitanant 'Iν-. iluod satis constanter semant

Φαισόλαν , ut est 3, 82, 1, την Φαισόλαν , esse nautati tun,

43쪽

PRAEFATIO. et si Niet,illiri ius Seliol. lii stor. vol. 1, pari. 2, p. 53, 54. negat lioc oppi liun locu in Ilic Italiere, Ostenilit sequens ciυrOὐ παρενέβαλον. Alioqui enim Polybius aut ἐπὶ Φαίσολα πόλιν pro

επὶ πόλιν Φαίσολα ad evitandum maein cinni motio fugit laiatii in aut παρενέβαλον αυτOs suisset scripturiis. Verbo sufficit notasse formant 2.14,8: 3, 47, 9, in Vaticano apparentein 'Aλπεινῶν , Prain a ZOnara Lex. vol. 1. p. 133 antepentiit.: Mλπειον δρος και υλπιον καὶ 'Aλπεινον, si ita scripsit, agnitam. limrarii Graeci finxeriant ad exemplum adiectivi Oρεινός, quum rectam 'Aλπίνων servarit Vaticanus ipse 3. 34. 6. nisi quod Aλπινῶν semini, ut onuies Stralbonis 4. p. 209. quinia inter Ἀλπεινῶν et 'Aλπινῶν varient ili. p. 177, uirile fclibenduin Mλπίνων. Male etiam Vaticaniis et reliqui 2, 15, 8. ανσάλπινοι pro Tρανσαλπῖνοι, quium laoc quoque ex latino luctii , ut illud, necessario Sit circunis Iectemiuin, ut Mπεννῖνος 2, 16, 1, et alitia scripsi pro Ἀπέννινος , quod redarguit disertuna Stephani Byg. testimotu una κτητικὸν ponentis Aπεννῖνος, qtiod inter liun propeino luna servatiun in libris, ut 2, 47, 2, ubi plures Ἀπεννίνου , ut 2, 24, T, tibi unus nullitis sui ei ipsu in servat Aπεννῖνον. Γονομάνοι etsi hoc

accentu scribitur in litaris 2, 17, 4: 2. 24, 7: 2, 32. 4. tamen tiavit illitate vexior qui 2, 23. 2, ubi libri σομανοί, est

Servatus, etsi illem paroxytonus est in librris Strissionis 5, p. 216. cui ex libris optiinis restituetula scriptura per I pro R. Et quum etia in in Excerptoriun co scibus Constantinianis ipso Vaticano, ut videtur. integro seculo antiquioribus quaevis nomina propria gravissitne serantur ile pravata, liaec vitia Vaticano libroriina quinqlae prior in halui paullo apparet esse antiqinora, ut quoi l 12, 27, 2. in Excerptortina cle sententiis Vaticano palimpsesto non nainus viam in alteroruIn eadent repetenti tum codicilius scriptum est: Λυοῖν γάρ ὁντων κατά φυ-

σιν ως ἀν εr τινων Οργάνων ημῖν, οἷς πάντα πυνθανόμεθα και πολυπραγμονοῶμεν, ακοης και οράσεως, ἀληθινωτερας ούσης ου μικρω τῆς οράσεως κατά τον 'φάκλειτοπι οφθαλμοι γὰρ των ώτων α κριβέστεροι μάρτυρες, Pium Inlriini videri debeat Polybium Heraclito tribuere viae non esse dicta ab eo ostendit Sextus Emp. Adv. Mathein. 7. 126. p. 397:

O δὲ φάκλειτος, ἐπεὶ πάλιν ἐδόκει δυσὶν ωργανῶσθαι ὁ

44쪽

PRAEFATIO. XLIανθρωπος προς την τVς αληθείας γνῶσιν, αἰσθήσει τε και λόγω, τουτων την μεν αἴσθησιν παραπλησίως τοῖς προειρημένοις φυσικοῖς ἄπιστον εἶναι νενόμικεν, τον ὁὲ λόγονυποτίθεται κριτήριον. αλλὼ την μεν αισθησιν ἐλέγχει λέγων κατά λέξιν, Κακοὶ μάρτυρες ανθρωποισιν γίγνονται ἀνθρωπων Stobaeus, recte alterunt, male pi ius) οφθαλμοὶ

και ώτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων, τον ὁε λόγον κριτην

τῆς αληθείας ἀποφαίνεται Ου τον ὁποῖον δήποτε. αλλὼ του κοινὰν και θειον proliat illis vi lem posset ignota editoralius coniecti ira IVesset ingli Dissert. Hero lot. p. 20. Ηρόd0τος, coenas illa sit ni verita 1, 8: Ωτα γάρ τυγχάνει ἀνθρώποισι ἐόντα ἀπιστότερα οφθαλμῶν, a multis repetita, nisi illii ldυοῖν οργάνων, quo l est apti l Polyinum, et dυσὶν ωργανῶσθαι, quod apud Heraclitiam, ita essent inter se similia ut dubiuni videatur iitrii in Polylaius hic qiiolae, ut 6, 45, 1.

Xenophontem citin Aristotele confundit, IIeraclitiina cuin IIero loto perini ita verit, an lili rarii ita ut solent in nomini HisHρ incipienti trias peccaverint, onanium vero minini e probat ilis sit Selileierina cla eri De IIeraclito p. 365, opinio liaec esse ipsilis, sed alio ex loco qua in quena Sextus iissicit a Polybio repetita, verba Heracliti. uana in siligenter ilia tein in tallinis scripto ex liliro luctus sit Vaticaniis etiam alia osteniliunt exeImpla, ulbi eas tein ipse tollit sorinas rectas, quas allibi servat, ut 3 , 95, 6, Μασσαλιητικάς exilibet pro Μασσαλιωτικάς, ΦIam ipse formana insert 3, 41, 5, Pium alterana tueantur etiana exempla 33. 4, 1;33, 7, 1, 2: pariterque 2, 34, 15, - ὁιολάνιον, sed ili. 10. 11. vulgarent sorinan Μεδιόλανον servans. Et quo I 2,54, 12, praebet Θελφούσης, Iion ex 4. 60. 2: 73. 2: T7. 5. Πλφουσης eorrigendum, sed a i illa in potius formanaeinendan iam adhibendii in videtin', ut Polyialis constanter usus sit fornia Θέλπουσα , illiana Θάλπουσα scriptam invenerat Ste-plianus ByZ., etsi ponit etiain Tελφουσα. Almae eadem cerantur in lilbro Vaticano negligentia in omnior illo graptata et stia lecto, ut alior uin quor nivis scriptor metiam meliores libri saepe deteriores quana nainus boni inserae solent sorinas. Cuius rei culpani non in Polybimn esse consere Iulain. Virmn inter scriptores non minus clariam quam retrias Diuitiam by Cooste

45쪽

XLII PRAEFATIO. gestis sunt isque quibus in ciritate stinctus est muneritius, eun- leni lue tantae in semibendo diligentiae ut in litatu ovit anilo ipsius Isocratis superaverit illius sti stillitiin, ite quo initii suo erit loco singillatina iliceniluin multis lite ostendenduin exeinplis ibi; n- topere liliri in laoc genere sint depravati, quo riun llauit pauca alioqui latitatura vitia ipso litatu convincuntur, veluti Piodest 3, 94, 3. καὶ αναγκασθεὶς δε μετ' ὀλίγας ημέρας ἐπί

τινας απελθεῖν θυσίας εις την Γώμην παρέδωκε τω συνάρχοντι τα στρατόπεδα, se i vix scripturus erat Polybius, qui vel 8, 14, 1. dicere maluit τους Μεσσηνίους οὐδὲν ἄξιον

ἡδυνήθη λόγου βλάψαι Φυani ηδυνήθη ἄξιον vel λόγου

ἄξιον, et 9, 19, 2 , κατὰ την επιουσαν αυτοὐ νύκτα ποιησαμένου την αναζυγὴν, pro νύκτα αυτοὐ, ut restit tenduna putem καταναγκασθείς, Plamvis non ignariis adnuissoruin abeo hiatuvin post καί, seil inevita lallium sere, quia in Ilic nillil opus sit pateticula, satis est nKliti sestum. Nain ut in noluini laus propriis lilararioruin imperitia multa, ut Ino lo lixi, pervertit, ita in ceteris liavit leviter depravavit orationein Polytii. Qui fuit clui leni alienus ab omni riaetorico artificio, aliae a deo non stu liosus ilicti, ut oratione histas nihil minus qua in eleminii Dionysii de se suaque ii istoria omnique in scribendo arieui lici uin De comp. verh. c. 4: Toῖς μὲν οὐν ἀρχαίοις ολίγου δεῖν πάσι πολλη ἐπίδοσις ην του συντιθέναι δεξιῶς τα ονόματα, παρο καὶ καλά ἐστιν αυτῶν τα μέτρα καὶ τὰ μέλη και οι λόγοι, τοῖς δε μεταγενεστέροις ουκέτι πλην ολθω χρόνω δὲ υστερον παντάπασιν ἡμελήθη και οὐdεις ωετο δεῖν ἀναγκαῖον αυτὸ εἶναι οὐδὲ συμβάλλεσθαί τι τω κάλλει των λόγων. τοιγάρτοι τοιαύτας συντάξεις κατέλιπον οἱ ας ουὁεις υπ0μένει potius vπομενεῖ) μέχρι κορωνίδος διελθεῖν, Φύλαρχον λέγω καὶ Λοὐριν και Πολύβιον και νάωνα και τον Καλατιανον Λημήτριον, Ἱερώνυμόν τε και Ἀντίλοχον και Ηρακλείδην και Ἐγησίαν Μάγνητα καὶ ἄλλους μυρίους, ῶν απάντων τὰ ονοματα εἰ βουλοίμην λέγειν, επιλείψει με ὁ τῆς ημέρας χρόνος layperi,ole ducta ex Demostiaene p. 324, 17J. καὶ τί δει τούτους θαυμάζειν, ὁπου γε καὶ οἱ την φιλοσοφίαν ἐπαγγελλόμενοι καὶ τας διαλεκτικας ἐκφέροντες τέχνας ουτως εἰσὶν ἄθλιοι περὶ την συνθεσιν τωνονομάτων ὐστε αἰδεῖσθαι καὶ λέγειν; ἀπόχρη δὲ τεκμηρίω

46쪽

PRAEFATIO. XI III

χρήσασθαι τῶ λόγω μυσίππου του Στωικοὐ ' περαιτέρω γὰρ οὐκ αν προβα-w τούτου γαρ οἴτε ἄμεινον οὐδεις τὰς διαλεκτικὰς τέχνας ἡ κρίβωσεν ου τε χείρονι αρμονία συνταχθέντας ἐξήνεγκε λόγους των γοῶν ονόματος και δόξης ἀξιωθέντων,

eodein suisset loco halbiturus mio scias ala ipso in Archaeologia Aeneae, Rona illi, Latini Tullique uostilii orationes. easPie Iectori biis nillilo titilloi es tu licati irris Piam fictas a Tiniaeo, Pias

oxplosit 12, 25 '. 25 ' quippe qui quo i de veritate unice inllistoria spectantia 1, 14, 4. censet et: υταν τὸ της ἱστορίας η ς αναλαμβάνη τις, ἐπιλαθέσθαι χρὴ πάντων των τοιου- των. και πολλάκις μεν ευλογεῖν και κοσμεῖν τοῖς μεγίστοις ἐπαίνοις τους ἐχθρους, οταν αἱ πράξεις απαιτῶσι τοίτο, πολλάκις δε ελέγχειν και ψέγειν επονειδίστως τους αναὶ καιοτάτους, ὀταν αἱ των ἐπιτηδευμάτων ὰμαρτίαι τοὐθ' υποδεικνύωσιν. ῶσπερ γὰρ του ζώου των οφεων αφαιρεθεισῶν

ἀχρειοὐται τὸ ὁλον, οὐτως ξ ίστορίας ἀναιρεθείσης τῆς αληθείας τὸ καταλειπόμενον αυτῆς ανωφελὲς γίγνεται διήγημα , et 12. 25, 8: Εἰ ἐκ τῆς ἱστορίας αφέλοι τις τοδυνάμενον νουθετεῖν ημῶς, τὸ λοιπὸν αυτῆς ἄζηλον καὶανωφελὲς γίγνεται παντελῶς, iis lenaque sere verbis 3, 31, 12, tilem iussicaret de illa miain et Ilionysii is desiderat καλλιεπεία et ciun ἀληθεία se coniungere studuisse profitetur Cassius Dio in prooenato, Polybius alitein ita sprevit ut liuius diatribas qualein verbi caussa exilibuit in Liviae ciun Aii Disto colloquio 55 , 14 - 21, non iminus inanes suisset ducturiis Plana Solonis cuin Choeso et alia apud Her totum ite nihilo sic ta et nunquam liallit;i colloquia, . ii ipse de suo serit,endi

genere profitetur 9, 1, 2: οὐκ αγνοῶ dὲ διότι συμβαίνει την πραγματείαν ημῶν ἔχειν αυστηρόν τι και προς 'ἐν γένος ακροατῶν οἰκειοὐσθαι και ηρμόσθαι διὰ τὸ μονοειδὲς

τῆς συντάξεως. οἱ μὲν γαρ ἄλλοι συγγραφεῖς σχεδὸν ἄπαντες, εἰ δὲ μή γε, οἱ πλείους, πῶσι τοῖς τει ἱστορίας μέρεσι χρωμενοι πολλoἰς ἐφέλκονται προς εντευξιν τῶν υπομνηματων. τον μὲν γὰρ φιλήκοον ὁ γενεαλογικὸς τρόπος επισπόται, τον δε πολυπράγμονα και περιττὸν ὁ περὶ τὰς αποικίας και κτίσεις καὶ συγγενείας, καθά που και παρ'

μόρω λέγεται, τον δὲ πολιτικὸν ὁ περι τὰς πράζεις τῶν ἐθνῶν και πόλεων και δυναστῶν. ἐφ δν ημεῖς ψιλῶς κα-

47쪽

XII VPRAEFATIO. τηντηκότες καὶ περὶ τουτον π οιημένοι την δiην συνταξιν προς 'εν μέν τι γένος οικείως ἡρμόσμεθα, τω ὁὲ πλείονι

μέρει των ακροατῶν ἄψυχαγώγητον παρεσκευακαμεν τqν ἀνάγνωσιν. Se i i lem mininie ita fuit negligens in scribentio 'ut perpetuo recta cum vitiosis permisceret. Nam etsi malectus quo lite qua usus est Polylatiis ea ipsa fuit lia omnes tum uteliantur, non littera illa ab vitiis aetatis formisque Macedonicis et Alexan trinis , ut iusserativoruni tertiae in ωσαν, a0risti sortia a passiva ἐγενηθην pro ἐγενόμqν, Iua cuin altera promiscite utitur Polyidus, ut απεκρίθην dixit pro απεκρινάμην,

tamen accuratius sin uia exa Inilirante In sugere non potest ea in in multis ab lilbrarias ulteritis sitisse clepravatana. onini novile codicis quinque prina oritin librorum Vaticani vel politus eiust inde fluxit nuntine lant;im esse lioni talent tit quicquid non pro inunsemel iterunt pie in eo legitur, bona sule sit pro Polyi,iano habendum. duo i nonnullis ex priori inis liliris ostendam decerptis exeInplis, omissis vulgari,as illis vitiis, viae partini ia in aliis in libris sunt correcta , ut 'Aννιβιακὸς pro- Ἀννιβαλκός, quod constanter in Vaticano Servat una, Miamvis omnia iversuin analogiae, tui lus est Schweigliaeu sertis ad 1. 3, 2.

aliisque oratio grapiticis, ut auod Iaabet 3, 87, 6. 9; 106, 1. δικτάτορα, δικτάτορι, δικτάτορες, etiam Plutarctio et Cassio Dioni saepe illat una, sed nillilo melius .aain si quis Kην ρῖνος

semibat pro Κηνσωρῖνος aut Oυικτωρῖνος per o potius Piana per ω, aut λικτώρεις apud Plutarchu in rectius seritu putet λικτόρεις, in vii Inis minus peccarunt librarii qiuam in illo quoil a d grraeci vocalnili αὐτοκρατορOc speciem deformarent. ut προκτίτορος scripserunt ignothun filii προτήκτωρος, etsi peperceriant vel apti l Dioneni vertio δικτατωρεύω et substantivo δικτατωρεία. Verissime enim Nicetas in Boissona li Anec

totis vol. 3, p. 328 praecipit: Πάντα τὰ εις ωρ Ἐλληνικὰ ονόματα διὰ τos O μικρου κλίνεται, τα μέντοι Ῥωμαῖκῶ

φυλάττουσιν αυτό, θαίκτωρος, κοιαίστωρος, πραίτωρος, στράτωρος, αστράτωρος Scr. πρωτοστρατωρος , μαῖστωρος, μανδάτωρος, δικτάτωρος κτλ. , ut Tlieognostias Can. p. 42,

11: TO .κοιαίστωρος, ομοίως δε καὶ τὸ πραίτωρος, φυλάττον τὸ ω, 'Iταλικὰ Ουχ Ἐλληνικά. Atque sic libri Dionysii,

48쪽

Diodori 12, 80. 7: Exc. Vat. p. 58, Ioannis Laurentii De Imagis tr. Rom. 1, c. 36 S., et alio mina, patetim ali Ducanno in liis

vocabulis inemoratorii ui. 0ilo reset eiula etiarn ilunieralia, pleruuille Piulena recte scripta, sed interitu in etiam i lepravata in ore luirari omina litteras Plibus expressa invenirent stiae consilet tulini acco in nrodantium, ut 1. 36. 11, in ipso Vaticano δεκατέτταρας, in deteriori laus, ut 4. 56, 2, ulterius in dεκα- τέσσαρας delarinatum. ut 12, 21, 4, est dεκατεσσάρων, qutun riui sus δεκατεττάρων sit 4, 39, 5, δεκατέτταρα 5, 89. 4, et per Gσ, 8. 12, 2, iam Schwei gliaeuserus anilia advertit Polybii non mag/s esse Plani dεκαὁυο eiusdem Vaticani et ali omina 1, 42, 5. civ δυοκαίδεκα nillilo veritis substititit. Pol viiii auteni consuetiuio poscit liod 1, 2, 3: 3, 5, 3. et alitii est dωδεκα , aut dεκαπέντε pro πεντεκαίδεκα in eodein 3, 56, 3, cuiusmodi de vitiis dixi ad Tlies. Stepliani v. τεσσαρεσκαίδεκα. i ideinque de eodein etiani Polubio 15. 18. 8 et 12.18, 4, illato pro τεcτάρων καὶ δέκα, Pioil est 12, 17. 4, ut appareat nullani iii lioc genere esse sui et ii libro rhina Polyi,ii, ut ipsius Aristotelis limri H. A. 6, 20, ημέρας δεκα- τέτταρας vel - τέσσαρας, etsi ilaidem infra est τετταρακαί-dεκα cum varietate τεσσαρεσκαίdεκα, ut ἐπτακαίδεχ ἡμέραις et ἐπτακαίδεχ ημέρας, eodena Pie imo do saepe peccatum apud

Diodor n. Ad cetera alite in vitia ut veniam, praeter ipsa in totius operis inscriptioneni, quae libris inter 'Iστορία, 1στορία - μαλή, Ῥωμαζκά et uiter λόγος et βίβλος variantunis et libro-II omini arguentibus licentiani adeo est clubia et incerta ut ii 0n praestein Piain ego posui, in ipsis primis veri ais 1.1,1: Eἰ μὲν τοῖς προ ημῶν αναγράφουσι τας πράζεις παραλελεῖφθαι συνέβαινε τον υπὲρ αυτῆς τῆς ἱστορίας ἐπαινον , etsi intilia disputavit Schri uigilaeuseriis ad defendendam lilbroruin scripturam αναγράφουσι contra Scaligeri et Casa ulboni ala ipso expulsant . a Wyttent)aclito revocatalu , con iectura iv αναγράφασι, tanten mi od praeter alia contulit 16,

14, 1: Eπεὶ δέ τινες των τὰς κατὰ μέρος γραφόντων πPάξεις γεγράφασι και περι τουτων των καιρῶν, et ilissimile est liuic, nec dicit vii ante Polvi iuin scripsissent, sed vii talia scriberent, inter eos fuisse vii illa Ploque scripsissent,

49쪽

XLVI PRAEFATIO.

et apud a i ios Pios vis. It Tulli e nillil minus certuna syiani ἀναγράφουσι scripsisse Polyiduin potius quam quod res postulat, non ἀναγράφασι, .sed αναγεγραφόσι, ut γεγραφότων dicit 2, 56, 1, συγγεγραφότων 3, 6,1. Ac Ilio lori 4, 1, τους αναγεγραφότας τὰς αρχαιοτάτας πράξεις, lilber unus ἀναγραφότας, in aliis ulterius in αναγράφοντας lepravat uni. Nana ut grauunatici qui lain, quos cum lioc Polybiano consert Meinet ius Cona. vol. 1, p. 15, ita sint lo Pluti, quanquam lio

ruin quoque unum Elym. M. p. 374, 26, ubi codex γ, exeniit Gaisso ritus, restitiato γράψας, veteruin tanten nemo Sic usus videtiir praesenti, quo I etiani apud Xenopliontem IIis t. Gr. extr. : Ἐμοὶ μεν δη μεχρι τουτου γραφέσθω Leonclavius verissime coITexisse putatui' γεγράφθω , ut omnino saepe neglecta re luplicatio persecti et suturi, et persecta ala libriiriis multina o lis sunt depravata, ut Polyino 1, 37. 3: Tαυτης δὲ μείζω περιπέτειαν ἐν ενι καιρω κατα θάλατταν ου δ' ἱστορῆσαι συμβέβηκεν, qtiod laustra illem Scinveigliaeuserus tueris titiluit, restitui ίστορῆσθαι, de quo suo loco mihi erit ili

centium.

Et miod semiitur continuo post veri)a ni octo apposita ἴσως αναγκαῖον ην, ubi Gν aute αναγκαῖον ην ad litterat 0bso- poeus, Piem naultis refellere studuit exemplis Scirive igliaeu- seriis, sed nil illo sere certioribus, Pium 31, 7. 3. uln εἰ μὲν συνεβεβqκει πάνδημον γεγονέναι την αμαρτίαν, τάχαῖσως ἐδοκεῖτε, vel litatus postulet τάχ A, saepe Sic in alteruin cleprava luna, ut apud Dinarctium C. Aristogit. 3, p. 105: Tάχα τις κολάζων δυνηθείη, lain ex Mali Coll. Vat.vol. 2, p. 562, uin haec inter Cassii Dionis leguntur Dag-Imenta, corrigi poterat τάχ ἄν, et alterum multa praeter

ipsius Pol3bli, velut 1, 3, 7: Εἰ μεν ουν ημῖν ην συνήθη καὶ γνωριμα τὰ περὶ της των ὀλων αρχῆς ἀμφισβητῆσαν-ται, ἴσως ουδεν ῆν ημῆς εδει περὶ των προ του γράφειν, et 2, 33. 8: Εἰ γὰρ συνεβη βραχυ μόνον πιεσθῆναι τῆχωρα τους ανδρας κατὰ την μάχην, ρίπτειν αν εις τον ποταμὼν αυτους ἔδει, aliorunaque conuuenilent exempla, ut

Hieroclis Hippiatr. p. 3, 10: 'Εγω δὲ εἰ μεν ετερος ην ο κινησας ἐπὶ ταῶτα, πολλὰς ῆναγκάσθην ἀν ἴσως συγγράψαι

50쪽

PRAEFATIO. XLVII βίβλους, et saepe sic ciν sit omisssiiiii ante ῆν, ut apti l Dionem Clar. 0r. 47, vol. 2. p. 13, 21, Ineae ed. o inissu in notavi

praes. p. XII. Neimo igitur alit lite aut 6. 56. 10: H μεν γαρῆν σοφῶν ανδρῶν πολίτευμα συναγαγεῖν, ἴσως οὐδὲν ηναναγκαῖος ὁ τοι0ὐτος τρόπος. libi vel codex uniis oὐὁὲν ανῆν, aut 10, 21. 5: G μεν ουν μὴ κατ' ἰδίαν ἐπεποιήμεθα

την περὶ αυτοὐ συνταξιν, αναγκαῖον ὴν υπὲρ ἐκάστου των προειρημένων φέρειν ἀπολογισμόν, conten ierit non ea lena liliciarior in in eiuria intereulisse particulana qua alitii saepius alans te in astita in delevi, ut 1, 4, 8: Tαχέως αν οἶμαι πάντας αυτοῖς ομολογήσειν. ut solent post τάχα, ταχέως - ραδίως. diuae nullo modo potest albesse 4, 61. 3: Εἰ μὲν ουν ἐξ ἐφόδου κατα το συνεχὲς ἐνέβαλεν εἰς την μεσόγειαν την Αιτωλίας, ἄφνω καὶ παραδόζως ἐπιπεσὼν δυνάμει τοῖς ὀλοις

πράγμασιν ἐπετεθείκει τέλος, nisi qiuod non iit corrector secit in lubro uno, post ἐπιτεθείκει, sed alio est loco inserenda . Diiplex vitium periitile uicini sest lini sustuli 1. 10. 1: οἱ

δὲ πρυς μαίους ἐπρέσβευον παραδιδόντες την πόλιν καὶ δεόμενοι βοηθήσειν σφίσιν αυτοῖς ομοφυλοις ὐπάρχουσιν.

Nain neque βοηθήσειν sereti luna, illicit latu Causau bonus alit βοηθῆσαι scri lieni luin esse aut βοηθεῖν intellexit, ne Iiiu στί- σιν αυτοῖς. Ac βοηθεῖν scripsisse Polyinum iit 1, 81, 1:Πρεσβευτὰς ἐζέπεμπον, δεόμενοι βοηθεῖν καὶ τιμωρεῖν τοῖς ητυχηκόσιν ' 2. 6, 1: χεόμενοι μεθ' ἱκετηρίας σφίσι βοηθεῖν ' 2. 9, 7: 'Eπρεσβευοντο δεόμενυι σφίσι βοηθεῖν κατασπουὁήw 3. 69, 7: Παρῆσαν ἐπὶ τον χάρακα των μαίων δεόμενοι σφίσι βοηθεῖν ' 4,46.5: 'Eπρέσβευον προς τ0υς Ελληνας δεόμενοι σφίσι βοηθεῖν καὶ συγχορηγεῖν εἰς τοὐς περιεστῶτας καιρούς' 5. 5. 3: οἱ παρὰ των Μεσσηνίων πρέσβεις ὁεόμενοι σφίσι βοηθεῖν ' 33. 4, 2: Πρεσβευτὰς

δεομένους σφίσι βοθθεῖν, alterum aliten limramis esse relinqueniluin, etitam alitat in hoc vello sic lapsis, ut 31, 20, 5:Tqν δὲ συγκλητον ου τολμήσειν ἐτι βοηθήσειν , fortasse ne Schaeserus qui lein, multa lauius imodi vilia tueri conatus ad Gnolnicos p. 16, 17, illat ili versa nuscens vel IIomericum ἀξέμεν minet pro suturo, mittitasset, si illa si in pronaptu fuissent

praesentis exeimpla, quiluis ne opus qui lena est rationem potius quain tit)rarior una sequenti oscitationeni. Iis te in auteIn Disiligo 1 by Corale