장음표시 사용
761쪽
suisse concepta ouod equulem ham facile crediderim Suidae tanten et Cedreni temporinus lepretivat uni esse nunc Malelae Io- cum illiu argumento est, quod ni iiiterpretamenta duntaxat ex nostro asserant, do verbis omne oυδὲ γρυ. Illud autem nilni videor satis certo schre, non Te expectare, ut vina Verbi 'in παχ et naturavi explicem: une ut inepta Pleminave et cassas Etyniologias consectari me velis Dabit uici jurandutia, ne ab Urpli eo quidem ipso no ueri potuisse. Scire prius aveo, unda illa vulgaria. Bιόνυσος, φαιστος, Ποσειδῶν Λιόνυσος, ait Orpueus apud Macrovium, πῖ του δινεῖσθαι originem ducit:
Πρῶτος δ' εἰς φάος ηλθε Λιώνυσος δ' ἐπεκληθη,
ουνεκα δινεῖται κατ' ἀπεlso. μακρὸν ολυμπον. Bida, Et ad lioc exemplum crede alia fuisse dicturiim Nec qui- deni de significatione oλφικεπαlo Delle convenit scriptori Dus. Secunduin Matelain, Suidam et Cesenum est ζωοδοτηρ. Nosti 5 Iios tres, quam ad unum redeant denique At Nonno in συν
γωγῆ στοριῶνinanes est ζωοδοτήρ. racepaeus aliam vim hanet nescio quana. Aέγουσι δε αυτὰ τον Φάν α ἔφορον ε)ναι τηρζωογόνου δυνάμεως, ὁμοίως καὶ τον φικεπαῖον λέγουσιν τέρας
νεφορον εἶναι δυνάμεως. lana Olu'ein, si sapiam, non operam perita in in silvaiologia hac inquirenda naam: ex usu fuerit, in qui Dus primuna institi Vestigiis emere; et siqua restent Orpl1ica aplut alelam, quae correctione opus habeant, pro virili To- intuere. Sic igitur re sngo locum, quem naues P. 89.
Πανδερκὲς, θνητοῖσι καὶ ἀθανάτοισιν ἀνάσσων, Ηἐλιε, χρυσέαισιν ἀειρόμενε πτερυγεσσιν,
Θωδεκάτην δὴ τηνδε παραί σε ἔκλυον ὀμφὴν, Σευ φαμένου σε δέ, αυτὸν ἔκηβόλε, μάρτυρα θείην.Terii autoni versia si illinius et marinae geminus Busdem acriptoria est alius in I vinno ad Protogonum rΠρωτογόνον καλέω διφυῆ μέγαν αἰθερόπλαγκτον,
ὀογενῆ, χου σε αισιν ἀγαλλόμενον πτερύγεσσιν. At x K est onus Joannes, atque itein Cedrenus, no in iurarios cullis ulra Ian transferas, την πτέρυγα aruitrauantur esse generis Viaxilis. En eo Miotasi, en cur Cratetis Multo vero gravius assectus est locus pag. 92. ita poenae Verba non modo cum interpretamentis Malela consus sunt atque Coinuu tau sed et insuper mendis usita et cooperta Ill a ciuidem certe, δια μηδεν veritus est Cedrenus descridere, quiPPequae nullo prorsus modo iiatellexerit. At memini vidisse Excer Pta litii ut alnis an Patricii Iunii ex Chroilico quodam penes Cl. SeIdenui maiiuscripto uui inter alia ejusdem sarina haec O Platea inuebantur, coi rupta ea qui let et in lililii nihilominus in quibus extarent vestigia verae lectionis: siquidena ibi scriptum
762쪽
erat O , μηδέν. Proinde de hoc loco milii nulla distitatio
est, uin in versiculos reponi delieat ad hoc exe inpiunt:
Θηρές τ' Οιωνοι τε βροτῶν τ' ἀλιτήρια φυλαAχθεα γης εῖδωλα τετυγμένα, μηδαμὰ μηδὲν
Εἰδότες, υτε κακοῖ προσερχομένοι νοῆσαι Φράδμονες, οὐτ' αποθεν μάλ' ἀποστρέψαι κακότ ος, ου ἀγαθω παρεοντος ἐπιστρέψαι τε και ἔρξαι Πριες, ἀλλα μάτην δαήμονες, ἀπρονόητοι.
Ad hunc Orphicomani riuraemii non duuito adscra Dere quae extant p. 30 etsi a Mercurio risin egisto altribuant Malelas Suidas, Cedrenus, Autor claronici Paschalis et te illa postmodum Plura S. Baroccianus. Icilicet an automuus multo plus idoneis, S. Iustino in Paraenetica ad Graiecos, et S. Omllo adversus Iulianum ad Orphea ἐν τοῖς ορκοις reserantur risui etiam veram tu usλέξεως scripturam uentes. malelas enita clun Su grege Brati ouam ad ea ni consuetus1inena Minent, ut nihil sentiant. Proxima autem ad Dannia veitia accedes, si ita legeris: Oυρανὀν,οκιζω σε θεου μεγάλου σοφον εργον,ορκίζω ο αυδὴν πατρὸς, ην ἐφθέγξατο πρῶτον, μίκα κόσμον απαντα εο στηρίξατο βουλj.
Ficta illa et commentitia oracula quae naucs p. 42 79. et 172 adeo misere me foede accepta sunt, ita verba poetica in quotidianum sermonem minutata, ut vix invenias disjecti naenilua Poetae. Quamourem in iis recolligendis redintegrandisque mi- atra operam conterere non libet praesertim cum Joannes ipse a tis aperio aleatur, se qua di στίχων--:pta fuerant, εἰς την κοινην διάλεκτον immutasse Veriun, ut Deem aliauos tam opi Diti nuncio, est Eder Oxonii annos avninc puto DC. Calamo exaratus in cauo non pauca extant Iicula Malelanis his gerinanissima: naae si Dinnia nic in lucem proferam, and hellu occasio est, sane quod in Gi'ae coriar proverDio est patella villeatur operculun invenisse. Spero etiana ni gratiae aliquantuluIII initu ru In an nouatindarus illi perelegaritis udicia, mi Oracula quae vulgo feruntur Sibyllina tanquan a an falassica I oacti silia lasa venerantur . Adeste igitu O vero σιβυλλιῶντες, lotisque mani-Dua Bacra liae C tangite.
'μ- μεγιμο περὶ Παντοκράτορος. Οιμήτου πυρὸς σμματι γρήγορε δρόμον αἰθέρος ζωογονων, ἡλιο θέρμην κρατύνων, λαιλαπι μεθιστῶν νέφη, τουνομα μὴ
τιρα φωνα χωλευθὼς φθόνως καὶ ἀπαθῶς ἀπογεννητως λόγον
763쪽
Tόνος ἐκ γόνου κατελθὼν γόνιμον δωρ ἐποιησε ΠάπD-τατον των ολων αἴτιον ἐπινοεῖται υ φωτὶ καὶ πνευματι, ἀλλ' υπάντων θεὰς καὶ κυριος καὶ πατήρ. v I II. Πλουτάρχον.
παλαιὸς νέος, καὶ ὁ νέος αρχαῖος, ό πατὴρ γόνος, καὶ ὁ
γονος πατήρ. 7 IX. Αντιόχου Κολοφῶνος περὶ ριάδος. - ους εἷς πάντων νοερωτερος ' εἰ δέ γε ἔστιν υ πο παγγενέτης νοερὸς λόγος αφθιτος αἰεὶ Tώς ἀπαυγασμὰς νοεροὐ πατρὸς εἷς αμα πατρὶ, Eν μὲν ἐπωνυμίη ' εἰ δέ γε ἔστιν ει απὸ πατρὸς,
764쪽
Πατρὸς Ομοουσιος φθιτος αἰειΠνευματι συν πρώτω γιωκα σπέρματος αρχη. Uno vecto, ne nescias, te monitum velim in inro MS sic Iegi: του αποπαγγενέτης νοερώτερος λόγος φθιτος υιδ απαυγασμα. Sed nini erat sacilius, ouam in Versus eoncinnaoee. Quivis etiani mendare possit Eoλοφωνίου Vel ἐκ Κολοφῶνος. Illud soriasse plusculum tussiet difficultatis, uisnam sit illo Antiochus conje tur a asseaui. Et profecto nimis Elin extaret Nicandri Colophonii liber περὶ των ἐκ Κολοφῶνος ποιητῶν ' numIΠ inlini ex animi sententia no negotium Conficeremus. Nunc vero, quaniloquiit et iste Iinor, ut alia omnia καλῶ, vel sanunis, vel iunior e , vel inertinus tineis consumtus est eum optimum vassim Brhit renitIr, oui illud in re tarn ancipiti protulerit, quod sit veri sinailliniuin oppoItuna autem venit in mentem Xenopnani illi Coloptioni filium fuisse nomine Antiochiani, ouem res Siculas et Italicas scripsisse mitti commemorant. Verun accidit perincommode, maod is etsi patre natius Colopnonio, tamen nescio qui Syracusius vocetur. Alius proinde Piatienias ast funis. Iacetne ut pro Antiocno reponatur Antiplianes Ain enaeus lin. 7. O
Μνημονευε αυτου -τιφάνης ὁ Κολοφώνιος ἐν τῆ Θηβαῖδι λέγων
Ηυκκην η - , - κίχλην καλέουσιν. Sed milii crede, nusquam sui gentium Antipuanes illo Colophonius: Quippe, ouod a tactissimo Casau bono non animadversum esse demiroae, pro commentitio isto Antipnane reponendus est Anti acnus, notissimus autor neDantos et LVdes, uti memorant ipse inenaeus ali Di, tVmologicon , Besvcni ira, Suidas, Quintilianus, aliique ene multi. Huic autem Antimaeuo vix euuidem duuit ouan putidos nos Versus assingere voluerint, Quo luit ei consilio nillil inconsultius esse potuit aut ilementius Proclus in Conanaentario Timaei distinguens poeticani ἔνθουν απὸ της τεχνικῆς, illius exemplum τους χρησμους, lauJusto Aντιμάχειον ponit. Adeo ut Antimacnun χρησμωδουντ lingere, sit Prorsus νω ποταμῶν. Totus erat Antimactius in arto et opera nini natiuu ἐξ ἐνθουσιασμου, nihil ex afflatu furoris, et coelesti illo mentis instinctu, sin quo nulluta poema sani coloris, nedum Oracula nasci possint.
Ερωτησις Ιἀσονος βασιλέως των ργων τῶν εἰς το Πυθιον
οφητευσον ήμῖν, Προφῆτα Πτὰ et quae sequuntur ut nauet Meselas p. 94.
Γενετος ουδεὶς κανος γνώμης φανους ἰδεῖν αἰσθητήριον.
765쪽
και απο βλεφαρων ποτε χευατο δάκρυα θερμά. XIV. . A μου περὶ της Θεοτόκου.
766쪽
lione sui Chaldaeus. neotari locum descrinam, quod ibi ploran orian Magorum Oni In Videas, suo alibi blastra ouaesieris.
M oli MidaIoις αλλοι τε πλεῖστοι γεγόνασιν ξιόλογοι ανδρες καὶ μάλιστα Ζωροάστρης καὶ με ἐκεῖνον τάνης, ο τε Κιδηνας, καὶ Ναβουριανὰς καὶ Αν αυτοῖς ὁ Σουδῖνος, ἀλλα καὶ Σέλευκος αα Σελευκίας αλδαῖος καὶ Ουτός ἐσrιν. x V. Ooυλις ὁ Θυπτlων βασιλευς ἐπαρθεὶς τοι κατορθώμασινηρωτησεν εἰς τὸ μαντεῖον του Ευριπίδου περ αύτου υτως. Φράσον μοι πυρισθενε etc. ut Malelas p. 26.
MAH δ αριστος οστις εἰκάζει καλῶς,
oraculurn auidem, quo niliti verius ac sapientius Guala nunc uam aut Bacis sudit, aut Comicus iste lanis, aut Pythia quae tripode ex hoedi lauroqua prosata est. Sed extaea octina sine controversia cori agendum est o Σαράπιδος ' cui Cano Di tena pia dicata sunt etiam lexandriae et Memphi Nareat Strabo miris quosdam lauditius esset re τὸ - τὰς των του Σαράπιδος ἐν Κανωβω λογίων. Haec scripseram, curn PI' nilnast Uerli apud Suislan in voce oυλι ita legi ciuis xoλωὶ, uti prius ex conjectura emendaVeram. Distitantem me et ouo proxime nas Veriam circum Specta tem se vocat Sopnocles, indignis sane modis a Ioanne acceptus p. 47. O γα σοφώτατος Σοφοκλῆς δραμα ἐξέθετο καὶ ποιητικῶς εἶπεν οτι ὁ ειρεσίας την Παλλάδα εἶδε λουομένην καὶ γυνη
ἐγένετο. Ego vero quovis pignore contenderim nini us quan da fabella ista profectum a Sopnocle, hianquam ab altis passin men Oretur. Cum enim omnes sere titulos Sopnocleo rum Dramatum Denescio ranunaticoἡm Veteriam a Deamus, nullun est ubi iresiae persona Iocum habere possit, praeterquam una, Tritonia, Oedipus Turannus, Antigone, et Oedipus in Colonor sic enim sentio sive Terealogian malis, accedo i ut sabula Saty O 121 ica, sicut omnes omnium praeter Cyclopem limpidis, periisse vide allIr. Uuanqua I enim asstruae Sui clas, τι ὁ Σοφοκλης ρξετον δραμα προς δραμα ἀγωνίζεσθαι, ἀλλα μη τετραλογίαν ' scimus V
tamen ex Didascallia non ex uini parta ver uni hoc esse. Videnaodo AIn8toplianen Gratnnaati una in Argumento Meclea Eaurripi-clis. Atqui naud commemini sanellani istam ita iresia in trinis illis naITam , neque in reperiri posse arnitror Prima naeo Sterga Sopnoctem coII lunaelia. Deinceps, θεν, ait, ἐξέθετο Σοφοκλῆς εν τοις υτου συγγράμμασι ταυτα ἀληθείας εἰναι. Elaεστιν ὁ θεὸς σντου υρανὸν etc. O nominis stuporem, et dita- τεία meram Apud autorem, uia de naeo huDuit Antiochensis,
767쪽
sine disti scriptum erat ad hoc exemplum: Καθὼς ὁ Σοφοκληρ. ευ ἐν ταῖς ἀληθείαισιν εἷς ἐστι θεός. monio stoli Ius inter
punctione saIsa gulavit versum, nusexenue disperdidit. Ni xum ali ἀληθείαισι distinctionem posuit, Cui oratio post Irra sustineri letio erat. Sed uiciana ut posuia hi versiculi sano saltem peste possint incedere. sic igitur eniendor Eν ταῖς ἀληθείαισιν εις εστιν θεὸς Οὐουρανόν- ἔτευξε καὶ γαῖαν μακρὰν Πόντου τε χαροπον οἶδμα κανέμων βίας. Θνητοί τε πολλον καρδία πλανωμενοι Ιδρυσάμεσθα πημάτων παρα χην, θεῶν ἀγάλματ' ἐκ λίθων η χαλκέων Β χρυσοτεύκτων η λεφαντίνων τύπους. θυσίας τε τουτοις καὶ κενὰς πανηγυρεις Πύχοντες Ουτως εὐσεβεῖν νομιζομεν.
Ita sere lesiantur apud Iustinum, Clementem, usebium, neodoratum, et partina Allienagoram adeo ut demirer intrepretein a adnae ad uin nominem sane peremtilitum, in luca tam i lira 34n ira solito perspexisse. Sed non te celavo . quod pli e Saraetoruin vitio ut dictuin plint, vehementer in suspicari noli esse Ilaec a Spphocle. Id adeo cur in animum iiii ucam, si nae intereoges; dico , perinlriini mihi praeter alia videri, an illustrem Iochim Ecclesiasticis solis incum isse in oculos, alioriam onantur aciein
13 frugisse. Qui actum, uti dormitaret hic Iutaoechi diligentia PQ iri Porphyrium praeterire polinu περὶ ποχης ἐμφυχω tam insigne testimonium adversus των θωσιῶν τὼς παρανόμους σφαγὰς, M. ad liunc Iocum ait Theodoratus Ubi tu, Stobaee, cessasti, Iitarai uni oblivi, tu, qui tot sorulos Bibliotliecariam excussisti, Sophoclis autem et Euripissis monumenta stumose praeter caeteI'a Ieclitasti. Adeone paucos e Patribus, mul aues autem dico Pu nulline alisse en tenebrionein Pa supposita persona libriam ecli- I sita ut o otii et Iiossie nonnulloriam opinio est, neque adeo in I Ila aeteris intimus perspicacioren et diligentioren fuisse' Clemens enim aperto et ingenue satetur Hecatae se fidein seciselliani apud ipsum Sopnoctem omnino non legisse. O μεν Σοφο-
κλης, ait Strona v. ως φησιν καταῖος ὁ τὰς ἱστορίας συνταὲάμενος ἐν τω κατ' βραμον καὶ τους Αἰγυπτίους. Illud autem explorat uni habeo tam a Iustino et Clemente Patres alios accepisse, quan austinui I et Clenaentem Coniuret Itilii ejias Hecatae autoritate uadidisse. Quem ad lionii liena demum, et illa lini nulla fide rea redierit, vides. Ille ne ut Sopliocli versiculos aliquot vere Dei Ir' assin flere , qui illum ipsum, quo eos si luxit, humana viderit simulata persona Hecataei ' Ipsa praeterea oratio de se iacit imdacium. Non agnosco illud χαλκέων, ε πολλον εtIinptu in litniu Iit, ni verbialiter, esse II Ousinis Attici, aut in ragoeda serra
posse. Qualis enim haec foret confusio daalectoriina, et ut ait
768쪽
υσους λέγε, τ γαρ χρυσεος Ιακον, σαυτως και αργυρους, χαλκους, κυανους, καὶ τα μοια. Rogo denique, cui personae liae coratio conveniali Quave optio cles fututa die festo iutorii ni non alias enim in acena uana Panauionaeis ac trinis Lliberalinus Iragoeclia doce Dantur illos ipsos dies festos et Ibudos solennes in contemptionem adduceret Istuccine se i inpune Iuturi in sperare Ut Nonna AeaciUli periculum cautiorem eum faceret, qui, quod in Sisypla opinor πετροκυλιστῆ ad Cereris mysteria curio O 14sius leret ut alliulere, nisi ad aram accla confugisset, illico trucidatus esset in cena postea etiam in Areopago de capite auo causam dixit Haues, inice, suspicionea nostras tu tuique similes en cognoscite, et sententiam serie non Bεκκεσέληνos quida In , πολυμαθεῖ sine Pectore et urente, ἀνέρες ῶν το εαρ Παλῶ σέσακται καὶ δυσεκνίπτω τρυγός. Praeclara vero actum est cum Sopnocte, quod χρονοῆρά- τω nostro non nisi seu te ad falsinia testtimonium dicendum cita tua sit Euripides autem, qui Malelae erat paulo familiarior, gravissimas istius consuetintinis poenas sustinuit; adeo quidem ut non minus incommota Itospite Iio Antiochensi, quam olim romeri cani Dus usus esse videatur Non erit, opinor' ad instituto nostro alienum, si locos omnes accuratius aliquantum X an linem, in quibus Euripidis naentio lit et murari ejus facere potem V 10 Duularuna titulos, quo singuli quique loci resemantur, ostendam.1 ala itur fortasse occasio ex interior auus literis aspergendi aliquita: memores tamen Iimus, ut spondeo, VerDI veteris, quo admo
quae sequuntur, e sabula Danae desunapta sunt Laudat nano Pollux lin. 4. cap. 6 tonaeus auten non senael, ut et alia in Soplioclis sinauiter inscriptam. Harum alterutram magis lanien Euripideain latine convertit Naevius, cujus Danae Nonio Mai cello citatur. Plutarcnus Consolatoria ad Apollonium: O ε παραμυθού μενος την ανάην δυσπενθΟὐσαν ίκτυς φησι Βοκεῖς τολαδην σῶν τι φροντίζειν γόων και παῖδ' ανησε ιν τον σὸν, εἰ θελοις στένειν; Παύσαι βλέπουσα δ' εις τα των πέλας κακὰ κων γένοι' αν, εἰ λογίζεσθαι θέλοις
οσοι τε δεσμοῖς ἐκμεμόχθηνται βροτῶν U
769쪽
Oσοι τε γηράσκουσιν ορφανοὶ τέκνων υς τ ἐκ μεγίστης ολβίας τυραννίδος
Π μηδεν οντας ταὐτά σε σκοπεῖν χρεων. Ereavit emaclitissitnus rotius in Excerptis, cum in versumi ait reposuit, Wον φέροις αν. Nihil eniti magis usu tritum, ill uili ρύων εἶναι , melius habere, illariore animo esse , conUalescere. Eliana pueri lio sciunt. Erravit, cuin in versiculo quinto emetrilate conatus est ἐμμεμόχθηνται. Non enim magia μοχθοὐμα dixeris, tun μοχθῶ sit eruunt neutriarn, quan πα- σχομαι au κάμνομαι. Sine cluuio scriptiun oporiuit,. σοι τε δεσμοῖς ἐμμεμόχλευνται βροτων. vel Oσοι τε δεσμοῖσι μεμόχλευνται βροτῶν.
Erravit denique, cum locu in tunc ad lianc, Pa agiimus, Danaen resere iactu in putavit, qui nanino ex Euripidis i ictu accersitiis est de quo consule Sion aeuira, et alios Aristoplaanes Grammaticus in argumento Medeae. διδάχθη ἐπι Πυλοδωρουαρχοντος κατὰ την ζ λυμπιάδα Πρῶτος υφορίων, δευτερος Σοφοκλης, τρίτος υριπίδης Μηδεια, Φιλοκτητης, ἱκτης, θερισται Σάτυρος οὐ σωζεται. Scribe Λίκτυς, εριστα σάτυροι υ σωζονται. i. e. θερισται δραμα σατυρικον. Ita loqui solent. Cave ni in credas, σάτυροι esse pariena inscriptionis. Ita opta oclis adula Kωφοὶ σάτυροι. Scuoliastes Nicandri simpliciter o*oκλης ἐν Κωφοῖς. Sic ejusdem hνευταὶ σάτυροι, quemadimodum aptuliollucena est legenduna pro χνευταὶ Σατύρων. Athenaeus non apposito Duulae discrimine, oφ. ἐν ρνευταῖς. Sic Iοφῶν ἐν Αὐλωδοις σατύροις piri Cleinentem sto Aeschvlu ἐν Κηρυξι σατυροι aptu Pollucem ita enina emendo pio κήρυῖ σατυρικοῖς. Photius in Lexico lanu scripto Πυρσο-κὀρσου λέοντος, Αἰσχύλος ἐν Κηρυξι σατύροις. x quo restituendus Hesucti si locus: Πυρσοκουρσολεοντος πυήροκεφάλου, ξαπιθοτρίχου, lege, ut apud Pliotiunt. Cum auten nouae sanulaac uspiana sit nunaero singuuim tunc σατυρικ' dicunt σατυρικός. Potuit autem Gratius eoatuna suum esciscere ex Pragmento illo Danaae, quod minus in lucem edidit de litem optinia meritus Hieronymus Coinmelinus. Ita ranaatis personae sunt 16 Mei curius I anae, Nutrix, Acrisius, MinerVa, Nuncius, Gorus I ictys autem ininime comparet. In ἀποσπασματίω illo sic vulgo legitur non Ionge a principio. κατά πως κείνη ποτε
-οπετρον λέοντα τέξεται πατρί. Cur metri ratio, luna res ipsa flagitat, ut υπόπτερo scribamus, non ύπόπετρον. Quis non alatii in Perse uni et in libris legit, et in pictis anulis vidit At interpres liona sane festivus ita convertit suo saxo natum leonem. Nempe tui coimmittas, siquid recte curatum velis. Et tamen is ipse est ni fallor, qui
770쪽
bonam aetatis partem contrivit, ut Suidam foras exfr Istret mendis maculisque smaequaque oositum, ut aliquamIO fortasse osten
Pag. 51. χιὰ τουτο δὲ ὁ υριπίδης των Βακχῶν ξέθετο δραμα, ως π Πενθέως εἰπών ταυτα Σεμέλη δε λοχευθεῖσα ἐκ βροτου τινος, εἰς Ζην φέρουσα την αμαρτίαν λεγει. Bacchae
Euripidis citat nunc supersunt. Illud autem inentitur Malolas, ως πὀ Πενθέως. non Pentiaeus enim VeI una Semelae soror es
Σεμέλην δὲ νυμφευθεῖσαν ἐκ Ῥητου τινος Εἰς μ αναφέρειν την αμαρτίαν λέχους. Pag. 58. O γα σοφώτατος υριπίδης ποιητικῶς ἐθετο δραμα, ς οτι ὁ Ζευς εἰς σάτυρον φε φθειρε την Αντιόπην. Censeo supplendum esse , εἰς σάτυρον τρεφθεις ἔφθειρε. Propter silmilitudinein litoriam vernor ira accidit, ii seri solet, ut librarius linunt On litterat. Porro tabula Antiopa memoratur ab Hesyclito, StoDaeo, aliis Photius Palma lia in exico S. Eύκρας ευκρατος ευρυβροτοῖσιν. υκρας γένοιτ' αν δέωρ, ἐν Αντιοπar Lege Eυκρας ευκρατος' υριπ ἐν Αντιόπη ' ρο- τοῖσι ευκρας γένοιτ' ἄν ηδέως. Suulus: ευκραής, αντὶ τουευκρατος. Scriue Eυκρὰς, uti recte apiti Etyniologicon uragnum. Antiopa in latine docuit acuvius, de Graeco Euripidis convorsam: tantibus Cnarisio Diomede, ex vi et Marcello. In uoi 17 admiror, ait i ii pro de Finibus cur in gravissim renus non delectet eos patrius ferino, cum dein fauellas Latinas ad ver luit de Graecis expressas non inviti legant. Qius enim ain ini-naicus paene nomini Romano est, qui Ennii Meclea in aut Antiopa in Pactivi spernat aut rejiciata qui se iisden Euripidis satiulis delectam mirat, tintinas oderat Nosti illud Persia Sunt quos Pacuviusque et Veraucos InoretuTAntiopa, aerumnis cor luctificaDile sulla.
Pag. 3. O γα σοφώτατος υριπίδης ποιητικῶς ἐξεθευεραμα περὶ του Οἰδίποδος και της μάστης και της Σφιγγός.
Oedipus et Iocasta in Plioenissis ad partes vocantur quin et ibidem te Sphinge mentio fit non semel. Poluit ignit Auliocliensis ad Plioenissas respicere, poti ait ad sauulam Oedipum, quae lau-
Pag. 88 Καὶ μετὰ Αἰσχύλον ἐβασίλευσεν αυτῶν τῶν θη- ναίων Ακμαίων ἔτη δυο , περὶ Ουαυριπέδης ὁ σοφωτατος δραμαεξεθετο ' καὶ μετὰ Ἀκμαίοιτα ἐβασίλευσα αυτῶν αλλοι ΙΗ . Amabo te, II 'isce aerione nae an oco quae te nina larvae atquei Ite ulPEIIa agilet anti cum haec scraueres ' που τοι φρένες ἐκπε