Bucolicorum Graecorum Theocriti Bionis, Moschi reliquae accedentibus incertorum idylliis

161쪽

Vs. 28-130. Ree. Eν, ω ν ἡξ ἔλθε λανα καὶ τήνδε την καλὴν σύριγγα θν γλυκυφωνον - τοὐτο γαρ το μελίπνουν - ἐκ κηρο ευπήκτου ουσαν, περὶ το χεῖλος λικτήν, γουν περιειλημένην, φέρε, αντὶ του λάβε οντως γαρ ἐγώ πο ου ερωτος δ ελκομαι εἰς τον Αιδην ευπηκτον δε λέγει τον κηρον ς ευκόλως πηγνυμενον. H. Φέρ' υπακτοῖο οἱ μεν κατὰ συναλοιφὴν φέρ εἶτα ευπηκτοῖο, του καλῶς πεπηγότος ο δε ἐκπληροίσι

φέρευ, αντὶ του λάμβανε, σοὶ δηλονύτι, την σύριγγα. io Geny μελίπνουν δεδεῆ την δυφωνον Gon. ' την

οδωδυῖαν δια τον κηρον υλλως. εξῆς λάβε την σύριγγα την ἐκ κηρο ευπηκτου, περὶ το χεῖλος εἱλουμένην ἐν

H Φορέοιτε βάτοι βάτος ' ρ - Νάρκισσος:καὶ θηλυκῶς λέγεται , ως ἐνταυθα καλὴ νάρκισσος, καὶ ἀρσενικῶς παρ' υριστοφάνει - Ε ἀρ ευθω σι . αρ- κευθος δένδρον ἀκανθῶδες φυτόν. Gon' - 'Pπ ἀρκευθοισι κομάσαι αρκευθος εἶδος φυτου ἀκανθώδους. 20 τ δε κομῆσαι αντὶ του ἀναθηλαι τα παρέμφατα ἀντὶ

προστακτικῶν.J

162쪽

τοι φορέοιτε, ἀντὶ του φέρετε, τουτέστι γεννῆτε, ἐκτρέφετε φερετ δε ολακανθοι ω δηλονότι . - η δὲ καλη νάρκισσος κομησαι, ἀντὶ του βλαστησάτω, ἐπὶ ταῖς ἀρκευθοις ἀκαν- θῶδες φυτον Ἀρκευθος το δε ασμη σαι γίνεται ἀπό του κομάω κομῶ, ο λεγεται υ μόνον ἐπὶ τριχῶν, ἀλλα καὶ πiφυτῶν πάντα δε νηλλαγμενα γενέσθω. κατὰ τοἄνω ποταμῶν χωρουσιν αἱ πηγαί Jκαὶ η πίτυς χνας, γουν ἄπια, ἐνείκαι αντὶ του ἐνεγκάτω.l0 τουτέστι Gen. ' γεννησάτω, ἐκθρεψάτω, ἐπεὶ ο Θάφνις αποθνήσκει. - Νυν, ἐπεὶ θνησκω, πάντα ἐνηλλαγμένα γε- νοιντο, καὶ Ῥάτος φεροιτο καὶ βλαστησαι α η δε αρκευ

θος ἐπὶ της κόμης νάρκισσον, καὶ η πίτυς χνας. 6.3IPt. Οχνας καὶ χνας καὶ ἀπίους φασὶ και ἀχράδας i5 η καὶ ἀχλάδας ἀχράδας με παρὰ το ἐν τῶ ἐσθίεσθαι πλη- σιν οἱονεὶ ἐμποιεῖν ὀχλάδας τινὰς ουσαςJ χνας δε πό

μνοι. .

i 33 Ἐνηλλαγμένα καὶ ἀνατετραμμένα. M. - , πεύκη. . .

163쪽

δοκουσι φυηναι η ἐλέγετο πία. - Ἐλκοι θηλάζοι. p. - Κἀξ ρέων τοὶ σκῶπες υλέξανδρος φησι του σκλπας ου ἐπιτερπεῖς τη φωνῆ δι καὶ παρ' μήρ φησὶν ὀρθῶς δοκεῖν γράφεσθαι ' σκῶπές τ' ίρηκές τε οου δεῖ γάρ, φησί, γράφεσθαι χωρὶς του γ οἱ γαρ σκῶπες σκαιαν φωνην φιασι Καλλίμαχος δε φησι ' φθέγγεταιωσπερ ἐπισκώπτων τ φωνῆ, οθεν καὶ ουτ καλεῖται 'l οπερ κάλλιον. . . . an Gen' ulc. Τυραννίων δεφησι σκῶπας τους νυκτικόρακας, ιον σκωπας, τους ἐν σκιῶ Io ἔχοντας την πα, γουν ἐν νυκτὶ ἔχοντας την φωνην. Rec. υλλως. Καὶ τους κυνας ίλαφος ἔλκοι, αντὶ του καὶ τους μαστοῖς τῶν κυνῶν ό ἔλαφος ελκέτω καὶ ἐκ τω νορέων οἱ σκῶπες ταῖς ἀηδόσι γαρυσαιντο, αντὶ του εις ἔριν

φωνης ἐλθέτωσαν. σκῶπας δε λέγουσιν εἶναι τους νυκτι- Ibκόρακας. - Λαμβάνεται τα ευκτικα αντὶ προστακτικῶν, ωσπερ καὶ τα προστακτικὰ αντ ευκτικῶν. . - Καὶ οἱ βαρεῖς το φθέγμα σκῶπες μιλληθεῖεν ταῖς ἀηδόσι γλυκυτάταις το φθέγμα ουσαις. 6.3. s. 138-141. 2οVet Y με τόσσ' εἰπὼν ἀπεπαυσατ η ἀνεπαυσατο ευφήμως το ἀποθανεῖν ἀναπαυσασθαι ἔφη καὶ Θηρος i39 Ἀν εῖραι καὶ ἀναστῆσαι Ρ - α τῶ Moιρῶν ἐπικεκλω

164쪽

ως ὁ μὲν αυθι πεσὼν κοιμήσατο χάλκεον πνον. Ἐθελ' ἀν ρθῶσαι ἐκ δευτερου ζῶντα παραστῆσαι. Gon' - ά κε μὰν λίνα πάντα λελοίπει ἐπιπληρώκει το χρεών. καὶ πιμηρος ' 5 γεινομένω ἐπένησε λίνP, τε μιν τέκε μήτηρ. λίνον δὲ οἱ ποιηταὶ αντὶ βίου, τι συνάπτουσι το λίνον ἐξης, ωσαύτως δὲ αἱ Μοῖραι ξης ἐπικλώθουσι την ζωην καὶ εἰ αυτις ἀναλυουσιν. - Ἐβ ρόον τουτέστιν ἀπέθανε καὶ δια τουτο . τονυχέροντα διῆλθε. - ον Μοίσαις φί-i0 λον καθὸ πρῶτος υρατο βουκολικην - Φίλων ανδρα:ἐπεὶ πάσαις οἰκείως διέτριβε. Ree. ' Ἀλλως υ νους καὶ ὁ μεν τοσαυτα ειπὼν ἀπε-

παυσατο, γουν πέπνευσεν, τελευτησε τον βίον ' τουτον δε

η φροδίτη ξθελεν ἀνορθῶσαι, γουν ἀνακαλέσασθαι, ἀνα

i ζωῶσαι τά γε μην λίνα, τουτέστι τὰ νηματα τὰ π των Μοιρῶν ἐπ -- κλωθόμενα, πάντα λελοίπει, γουν ξέλιπον, ἐπαυσαντο. καὶ άφνις διέβη τον ρουν του χέ- ροντος δηλονότι ἔκλυσεν, γουν ἐκάλυψεν, Ῥίνη, του έστιν η συστροφη τῶν ευμάτων του Ἀχέροντος, τον ἄνδρα 20 τον αὐτῶν Μουσῶν φιλουμενον, ως τῶν ωδῶν δηλονότι τῶν

προσφιλῶν αυται ἐπιμελουμενον, τον ου ἀπεχθῆ, γουν μισουμενον, ταῖς Νυμφαις, αλλὰ καὶ π αυτῶν δηλονότι

φιλουμενον. - Ηγου ηχεν φροδίτη ἐβουλετο ἀναστοσαι γιαίνοντα τῆ δε Μοίρα ἄλλως βεβουλευτο. V γαρ 25 ατρακτος αυτης ἐξεκέκλωστο, και ὁ ἐπ αυτ μίτος ἐπέλιπεν. 6. - Tῶν Μοιρῶν φησὶ τὰ κεκλωσμένα οἷον τὰ κεκλωσμένα καὶ εἱμαρμένα ἐτελειουντο. Q.

165쪽

Ree. α σὐ δίδου την αἶγα καὶ το σκυφος, γουν τοποτήριον, ς αν ἀμέλξας σπονδὴν ποιήσω ταῖς Μούσαις. εἶτα αποτείνει προς τὰς Μούσας και φησιν ἁ μόσαι χαίρετε πολλάκις, τουτέστιν ασπάζομαι μῆς πολλάκις εγὼ δεὰ χάριν μῶν καὶ ἐς στερον, γουν εἰς το ἐπιόν, μετὰ ταὐταH. M. P. - ἡδύτερον. Vs. 146-148. Rec. λῆρες τοι μελιτος αντωνυμία το τοι εἴθε γενοιτο το καλόν σου στόμα ἁ Θύρσι μέλιτος πεπληρω- 10

μένον.

Vet. λῆρες τοι σχαδόνων γράφεται καὶ πλῆρες δε σχαδόνες δε τα ἐκ τῶν κηφήνων κηρία ῶς φησιν

Ἀριστοτέλης Θεαίτητος δε του κηρους τους ἔχοντας τῶν

κηφήνων του γόνους, οῖτινες ηδ ποιοίσι βρῶμα οἱ δὲ i5 κοινότεροι ἐπὶ τῶν ' κηφήνων τῶν ἐσθιόντων το μέλι, ῶς φησιν υσίοδος κηφήνεσσι κοθούροις κελος ὁρμήν. 3. 5. an. Geny Vulc. - καὶ π Αἰγίλω ἰσχάδα:

Αἴγιλα δῆμος τῆς Ἀττικῆς από τινος φυλῆς ῆρωος Αἰγίλου. 20

oτι δὲ αἱ Ἀττικαὶ ἰσχάδες δεῖαι καὶ Αείνων μαρτυρεῖ ἐστι

1 3 G ποτήριον, το κισσυβιον. M. - να και ἀνασυρας. Ρ.1 7 Κηρομέλιτος. E. N. P. γλυκυσμάτων. M. - πο τῆς Αἰγίλου ' η γαρ δῆμος ἐν θν νναις. 2. ἀκρωτήριον ακωνικον πλησίον Κρήτης. 5. του κρωτηρίου. . νῆσος παρὰ Πελοποννήσου. 6. 25

166쪽

δε καὶ Λακωνικον χωρίον Αἴγιλον τινες δὲ τι στὶ κώνησος μεταξὐ Κρήτης καὶ Λακωνικῆς ἴτω καλουμενη. Rec. υλλως Πληρές τοι σχαδόνων, γουν μελιτος, κηρίου - περισσον δε ἐνταυθα το τοι - καὶ ἀπ θίλου εἰθε

τρώγοις ἰσχάδα ἡδεῖαν αντὶ του ἀπο τηλυττικῆς - θιλος γαρ δημος ἐν ταῖς Ἀθήναις - ἐπεὶ σύγε αδεις φέρτε

ρον, γουν βέλτιον, τεττιγος. Vs. 49. Rec. ν δε τοι, γουν ἰδού, το δέπας. θέασαι φίλος, ι οπως καλην σμῆν πέμπει. Vs. 150. Vet. 'Επὶ κράναισι δοκασεῖς ἐπὶ κρήναις ταῖς των Ωρῶν δόξεις αὐτο πεπλύσθαι, αντὶ του ἐν εαρι, ἐπει πάντα τότε ἀνθεῖ.15 Rec. υλλως. οκήσεις, γουν δόξεις, νομίσεις, πεπλυ- σθαι αὐτο ἐπὶ ταῖς πηγαῖς τωὐMρῶν- ἴτως ἐστὶ δηλονότιώραων. Vs. 51. 52. Rec. Ωδε ἴθι, γουν εὐρο ἐλθε ω Κισσαίθα. νομα

το ποτηριον, Ἀπεσχόμην δώσειν. P.

i50 λξεις πεπλυσθαι εἰς την πηγην τῶν ὀρῶν. ρα ὁ τευ- μορτία ἐς τοσουτον γαρ καλλος ἐξήσκηται. 2.2 i52 Σκιρτάσητε: πηδγετε. . - παναβῆ. P. διεγερ-

167쪽

89 Ves. Η Κισσαίθα: ἡ προς το γεννῶν διάπυρος και

θερμή, ἀπο-ου κισσῶ το γεννῶ καὶ του αἴθω- καίω ει δὲ κιναίθα γράφεις, Κιναίθα ἐστὶν η προς το κινεῖσθαι διάπυρος, γουν ταχεῖα, α ἀπο του κινῶ και του αἰθω τοκαίω. -υλλως κισσαίθα ονομα αἰγός η ἐκ του κισσῶ και του αἴθω, η η κισσον λευκον κατανεμομένη αἰθον γαρτο λαμπρόπι ἐκ δε του λαμπρο γίνεται μεταληπτικῶς τολευκον. - υλλως η ταχεῖα αα ἀπο του ταχέως γεννῆ κισσῶ γαρ το γεννῶ, αἴθω δε το καίω καὶ ἀνάπτω. Gen. 3Me δε συ δε αμελγε αυτήπι α δ χίμαιραι, ου 0μη σκιρτησητε, της συννόμου δηλονότι στερουμεναι - Μηό τράγος το ου ἀπο κοινου, γουν ου μη ἐπιβῆ, αυτα ς δηλονότι, ο τράγος μῖν.

168쪽

Ἐπιγράφεται ὁ παρον εἰδώλλιον Φαρμακεύτρια κέχρ ται δε ὁ Θεόκριτος ἐν τούτω Αωρίδι διαλέκτω προλογίζειδε Σιμαίθα - Φαρμακεύτρια ωρίδι. Gen' - Φαρμα- κευτριαι κέχρηται δε δε Λωρίδι διαλέκτω. . - Θεοκρίτου Σιμαίθα ωρίδι, διηγηματικόν. . , Σιμαίθα ηδε Θέστυλις ην θεράπαινα της Σιμαίθας. G. - , Σιμαίθα ποιεῖται τον λόγον προς την δουλην. H. Gon.' Θημητρίου του Πικλινίου Καὶ τ παρ- χύλλιον ἐκ l στίχων σύγκειται δακτυλικῶν ξαμέτρων καταληκτων ρξζ .ων τελευταῖος ἀστέρες ευ κηλοι κατ αντυγα νυκτὸς οπαδοί. M. - ου αυτου Μοσχοπούλου χόλια. I. M. Vs. l.

Vet. Π μοι τὰ δάφναι φέρε Θέστυλι α μοι i5 τὰ φίλτρα.J Συνετέλουν γαρ αἱ δάφναι ταῖς γοητείαις. φίλτρα τὰ προς φιλίαν ὀτρυνοντα φάρμακα. 5. Gen. 3μου. Ποί εἰσὶν αἱ δάφναι μου φέρε Θέστυλι, ἀντὶ του ἐνεγκε αὐτάς. -ο δε τὰ φίλτρα, γουν τὰ προς φιλίαν

κινοῶντα φάρμακα. I. M. Llips. - Συντελοsσιν αἱ δάφναι 20 προς γοητείαν ,. . ., αἷς αἱ φαρμακευτριαι χρῶνται. Κ. M.

Vet. Στέφον τὰν κελέβαν στεφάνωσον την κελέβην.κελέβη δέ ἐστι ποτήριον ξύλινον κυλικῶδες Εὐφορίων ἐν

169쪽

οστις ἐμελκελέβην λυβηῖδα μολον ἀπηυρα.Aλώβη ἐστὶν νομα πολεως - Οἰος ἀώτω προβάτου αν- θει, ἀντὶ του ψω. - συνεργολτος δε τούτου προς τὰς

φαομακείας τερατευεται.

Ree. υλλως. Στέφον τον κελέβαν Gen.' Lips. Ἀστεφάνωσον την κελέβην τω λεπτοτάτω καὶ ἐξαιρέτω ἐρωτο προβάτου τω φοινικῶ, γουν τω κοκκίνω. ξύλινον δετε ποτηριον φασιν εἶναι την κελέβην. αλλοι δε την κεφαλην εἰναί φασι. . . Gen. Vs. 3. io Rec. Ω τον ἐμον βαρυν ευντα ῖνα τον ἐμὸν φίλον ανδρα βαρυνοντά με κατανύσωμαι, γουν καταγοητεύσω η καταγοητεύουσα ἐν πυρὶ καίουσα τα ἐπὶ τοὐτο συντείνοντα φάρμακα. σπερ το λείβειν λέγεται με καὶ ἀντὶ του σπένδειν λέγεται δε καὶ ἀντὶ του χεῖν πλῶς, ουτων καὶ το θυ- lbειν λέγεται με καὶ ἀντὶ του των παρόντων ἀπάρχεσθαι κατὰ την των παλαιῶν χρῆσιν - ουτοι γαρ υκ ἐπὶ του σφάττειν τοὐτ ἐτίθουν, οἱ νεώτεροι, ἀλλ' ἐπὶ το ἀπάρχεσθαι τῶν παρόντων - ερδειν δε καὶ το έζειν ἔλεγον ἐπὶ τῶν σφαγίων - λέγεται δὲ καὶ ἀντὶ το καίειν απλῶς καὶ ἐν πυρὶ π2 Κόσμησον. 2. C. H. - Ποτήριον, την κεφαλην. b. -υπανθίσματι μαλλου. 2. πανθίσiιατι, τοι μαλλίοις προβατου. C. u. 3 - κατατρίβοντά με. . Mίβοντά με. 6. λυποῶντά με. . . βα-υντά με. . - Κατανυσομαι : μαγευσω θυσίαις. . πη-

170쪽

ῖνα εἴδομεν αμφω. Aιὰ το μέτρον μικριν το,ο, το να εἴδομεν. .)ο- αρυνουντ αντὶ του βαρύνοντα, λυπουντα μελλωναντὶ ἐνεστῶτος ουτος γαρ συνεφώνει τω μετρω βρατ ἔχων τ ρυ. τὰ γαρ δια του ιν καὶ Ἀνω ρηματα ἐπὶ του μέλλοντος ἀεὶ βραχωτο δίχρονον ἔχουσιν, οἷον κρίνω κρινῶ, ευρύνω υρυνῶ, πλατύνω πλατυνω. - Καταθυσομαι τονι ἐμον φίλον ανδρα βαρύνοντα βαρύνει γαρ με, ἐπεὶ αυτον φιλοὐσαν ποστρέφεται. καταθύσωμαι ἀνέ του κατ εκείνου θυματα ποιησω. . et sere 2. - τούτου ηματος καὶ

θυεσσι λάσκεσθαι. . i5 Iet. καταθυσομαι γράφεται καὶ καταδησομαι, ηγουν καταμαγεύσω δεσμεύειν γάρ φασιν αἱ φαρμακίδες,

οταν προς κατοχην τινα παρ' υταῖς καταμαγεύσωσιν. . . Vs. 4.

ταὶ δὲ τε ἔχουσι χρείαν ἐκτεινα το α καὶ ἔτερον ρ προστι- Επὶ δώδεκα μέραις. 5. Mεκάτην μέραν ἔχει. Η Ρ. Lips.25 δωδεκατη sic) μέρας ἔχει, ἐστίν. M. δώδεκα μέρος διαβιβάσας.

E. Ν - Ηλθεν ὁ προς με τουτο γαρ το μοι. M.