Bucolicorum Graecorum Theocriti Bionis, Moschi reliquae accedentibus incertorum idylliis

141쪽

IDYLL. I. s. 59-64. 63

Πλάτωνι , , ἀλλ' ει μη α σε αυτ ἀρέσκει. Ἀρέσκομαι δε τινι ἀντὶ του ποδεχομαι αυτόν καὶ ἀπαρέσκομαι το ουκαποδέχομαι. Vs. 62. 3. ' Κου τι σι φθονέω καὶ ουδαμῶς σοι φθονῶ. 5

πρόσαγε σαυτὸν Ἀγαθε γουν πρόσελθε, ξον. γράφε

ται καὶ κού τι νυ κε ρτομεω. - Τῆν γαρ ἀοιδάν την

γαρ δὴν ουδαμῶς φυλάξεις εἰς τον Αιδην τον ἐκλελάθοντα, ἀντὶ του ον λήθης ποιητικον καὶ αἴτιονl. IB. Tον ἐκλελαθόντα φυλαξεις 3 Gon' ἐκλαν- loθάνουσι γαρ πάντων οἱ ἐν αὐτῶ, γουν το της Λήθης δωρ πίνοντες. τον ἐκλελαθόντα τον λήθης αἴτιον. 3. - Toν λήθοντα καὶ τον λήθην ποιολτα. Gregori . . μου. Ως π του ἔλαχον λελάχω ἐνεστώς, οὐτω καὶαπό του ἔλαθον λελάθω - Λελαθόντα τον λήθης ποι Ἀ5τικόν. εστ δε το πάθος ἀναδίπλωω ς ώς καὶ παρ' μήρφτ λελάχωσι καὶ τεταγών.

H. A. χετε βωκολικῆς της βουκολικης δῆς αρξασθαί με ποιήσατε ώς ποιήτριαι. ἐπικαλειται γαρ αὐτὰς ομελλων ἀείδειν. τοίτο δὲ λέγεται πρόασμα καὶ ἐπιμελωδημα καὶ επωδός. το δὲ ρχετε καὶ λήγετε ἐπωδο τάξιν εχει. Μνασίας δε ἐν τω περὶ Εὐρώπης Πανδ υἱόν φησι Βουκολίωνα, ἀφ' ου καὶ το βουκολειν.62 Γράφεται κου τοι φθονέω. 5. 6. - ουδαμῶς σοι ἔνεκα της 25 δόσεως φθονῶ. P. - Παροιμία ἐπὶ των γινωσκόντων και μη μεταδιδόντων. Vat.63 T- λήθην ἐμποιουντα Ε τον πάντων ἐπιλανθανόμενον Η.i Plus. tityl. 391 C. Ihgm on. diu ta. I 0 lya Gen. - φυλαξης 3.

142쪽

e. υλλως ωρχετε βωκολικῆς αρχετε, Μουσαι, ηγουν προηγεῖσθε της βουκολικῆς δῆς αρχετε.

Καλλατιανος του Βριάρεω, ενὰ των Κυκλώπων παῖδας γενέσθαι Σικανον καὶ ιτνην, αφ' ς το νομα τω ορε Vuli . . Aλλως. Σικελιώτου αυτοί νεος καὶ κατὰ την Αἴτνην i5 νέμοντος. μέλλει δε αδειν, ὁ τρόπον ὁ Βάφνις, μη δυνά- με ς φέρειν τον της Σενέας τουνομα Νύμφης ρωτα ἀπέλιπε το ζην.

Vet. Π πο ἄρ' ησε κα Λάφνις ἐτάκετο ὁ 20 άφνις Σικελιώτης πάρχων ἐν Σικελία ην, τε τα λοίσθια επνεεν ὁτι γοὐ Νύμφq ῆρα ὁ αφνις, η δε Νύμφη ἀπεστρέφετο αυτὸν διὰ την προς τερας γυναῖκας ὁμιλίαν, αἰνίσσεται τι οὐδε αἱ λοιπαὶ ἐν Σικελία ησαν, τε ὁ Βάφνις ἔθνησκεν - ' κατὰ Πηνειῶ καλὰ τέμπεα: Πηνει ὀς25 ποταμὸς Σικελίας τέμπη δε γενικῶς μὲν τὰ αλση νυν δὲ

143쪽

το μεταξ τῆς πισσης και τολυλύμπου χωρίον, Ἀστι περικαλλε καὶ σπερ π θείας γνώμης πόρος τις ορυξι διρρ μένος, δι ου ο Πηνειος προς την θάλασσανἈεῖ. λέγεται δετosτο το χωρίον τέμπεα Θετταλικά - ω κατὰ Πίνδω:

Πίνδος ορος τηλυρκαδίας η ποταμός κατὰ δέ τινας -ος 5

- Περραιβίας ἐγγὐ θαλάσσης. o δε εἴχετε αντὶ του κατ- ωκεῖτε - ου γαρ δη ποταμοῖο ου γαρ τότε το μέγα ρε- εἴχετε, ὁ ἐστιν οὐκ τε κείσε. ὁ δὲ υναπος ποταμός ἐν Συρακούσαις της Σικελίας υναπος δε είρηται ὁ ἄνευ

ποσεως, καὶ βληχρὸν ἔχων δωρ. 4 Ἀναπος ποταμὸς οπερὶ την Σικελίαν Gon'D παρὰ τοῖς ποσι, διάβατος

εἰναι. - Ουδ Aκιδος ἱερὸν δωρ:υκις ποταμός Σικελίας. - δε νοῶς αἱ Νύμφαι τότε οὐκ ησαν περὶ Σικελίαν,οτε Ῥάφνις ἔπασχέ τι ἴσως δια ὀ Νύμφης ἐρῶν περηφανευουσης αὐτόν αἰνισσόμενος ως οὐδε των λοιπῶν αὐ- 5τόθι -υσῶν. υκις δὲ παρὰ τὸ κίδι ἐοικέναι τὰ ρεύματα. νυμφόδωρος ἐν τω περὶ Σικελίας ,θαυμάζομεν φησὶν , εἰ ἐπὶ άφνιδος 'Aκις ποταμὸς Σικελία ἐνην. R VL γλλως ο νοῶς - πο α ησθα:l ποῶ ποτε

μ Που ποτε ἄρα ἐκ παραλλήλου. M. Ρ - χιερρεῖτο. M. ἐδα 20μάζετο υπο ου ρωτος. II. M. D. 67 Πηνειος ποταμὸς Θεσσαλίας. 5. - τεμπεα: κοιλώματα. 6. E. M. - Πίνδω: ποταμός καὶ Ουrος Θεσσαλίας. M.

BUCOLICI GR. H. 5

144쪽

ἄρα τε, Νύμφαι, τε ὁ Λαφνις ἐτήκετο, γουν διεροειτουπωτο ἔρωτος Ε. M. . Gen. I .ips. πο ποτε ἄρα τε; κατὰ τα καλὰ τέμπη τοὐ Πηνειο ητε; - ποταμος υτος Θετταλίας - η κατὰ τὰ καλὰ τέμπη του Πίνδου - ποτα- μὸς καὶ ὁτος Θετταλίας - ου γὰρ ὁ εἴχετε, γουν ωκεῖτε, τον μέγαν οὐ του ποταμοί του νάπου - της Σικελίας ουτος ποταμος - ουδε την σκοπιὰν της Αἴτνης, περιφραστικῶς αντὶ το την Φηλην Αἰτνην, ουδ το ιερὸν δωρ του υκιδος ποταμος καὶ ουτος Σικελίας. 4γουν ου γὰρ την Σ - i κελίαν κεῖτε τότε λέγει δε ἀπεῖναι τὰς Νυμφας, ἐπεὶ Νυμ

φης ρα ὁ Θάφνις, ης πούσης μετὰ των ἄλλων δηλονότι

ἐτελευτα. εἰ γὰρ παρῆν, ου αν ἴσως ἀπέθανεν. - Tήκεσθαι το κατ ολίγον πορρεῖν τω πυρὶ δαπανώμενον, οιον ἐπὶ κηρου και ἐπὶ των ἄλλων των τηκτῶν, ἐπὶ τωνι βοτανων το μαραίνεσθαι. . - Τέμπη το μεταξ τῆς Οσσης καὶ τολυλυμπου χωρίον χάριτας εχον πολλάς. ου καὶ ὁ Πηνειδ ρεῖ. 6. - Σκοπὸς ὁ σκεπτόμενος, ,κοπιῶ o ὁ τόπος ἐν Ἀστάμενος σκέπτεται, ο δ και σκόπελος ποιητικῶς γράφεται. . Io s. l. 2.

χυσκελεῖς οντες εστ δε ὁ θώς ζῶον ἄλκιμον και ευκίνητον. Vial e .l - ηνον χώκ δρυμοῖο λέων ἀνέκλαυσε θα - 2 νόντα : γράφεται καὶ ω δρυμοῖο λέων αν κλαυσε lτινες αἰτιῶνται τον Θεόκριτον, ἐν Σικελία λέγοντες μ ει ναιλέοντας αλλὰ προστιθεμέν η αν συλλαβη λύει τVν αἰτίαν lῖνα ν τῆνον αν ἔκλαυσεν, εἰ ἐν Σικελία ην, κα ὁ λέων ἐκ 7i l Θῶες:J λυκοπάνθηρες. M. θῆρες ορμητικοί. P.M a 2 λαι, ἐκ μυιωυ καὶ λόχμης λέων, εἴπερ ην ἐνταυθὶ Ου γάρ

145쪽

του δρυμοὐ ὴ καί, εἰ ἐγένετο γαρ ἐν Σικελία λέων, κἀκεῖνος τομον ἐθρήνησεν. Rec. υλλως. ημων - θῶες ἐκεῖνον οἱ θῶες,

ἐκεινον οἱ λύκοι ρυσαντο, γουν ρυόμενοι ἐθρήνησαν. ἐκεῖνον οἱ θῶες, γηρύσαντο δηλονότι οὐ γαρ τλώρύσαντο

δύναται καὶ ἐπὶ των θώων λέγεσθαι πό κοινου συνυπακούεται Ουν το οἰκεῖον κατ' ἀναλογίαν του προρρηθέντος. ἐκεῖνον καὶ ὁ λέων ἐκ το δρυμο ἀνέκλαυσε θανόντα -

Λύκοι δύραντο ὀδύρω χρ ... πεποιημένη φωνή ὀλοφύρω δε ἄμα τω κλαίειν καὶ τὰς τρίχας τίλλειν γράφεται δὲ νο καὶ ρύσαντο. 6.

H. Aρχετε βωκολικῆς ορα την ἡδονήν. ἀντωδὴ δε το σχῆμα, τις γίνεται Ουτως, ταν λαλῆ θὴν λλην καὶ

I t. 4 μολαι με αἱ δη δαμασθῆναι δυνάμεναι πόoτιες δὲ α μικραί, αἱ μηπω εἰς ζυγον ἐλθοῶσαι. Ite . υλλως Πολλαί οἱ παρ ποσσί πολλαὶ δὲ βόες παρὰ τοις ποσὶν αυτοί, πολλοὶ δὲ ταῖροι, πολλαὶ δὲ δαμά- ολαι, αντὶ το δαμάλεις, καὶ πόρτιες πολλα - π κωνοὐ- ωδύραντο, γουν ἐθρήνησαν βόες αἱ τέλειαι, δαμάλεις καὶ πόρτιες αἱ μήπω πὸ ζυγὸν ἐλθοῶσαι μηδε ὀχευθείσαι αἱ πόρτιες δε και τι ἀτελέστεραι των δαμάλεων ἐπὶ δετων ρρένων μόσχοι τα νεογνὰ και τὰ πὐταῖς μητράσιν 257 Παρ αυτῶ τουτο ὁ καθ ολον και μέρος εἴποις. M. 75 Λάμαλις καὶ δαμάλη ποιητικῶς Ἀνιαυσιαία πόρτις δε τριμηναία καὶ ἐπέκεινα. 6. - Λαμάλεις πουν πειρόγγοι βόες αἱ μήπω ζυγω ποθεῖσα αυχένα και πορείας φάμεναι. M.

146쪽

ετι, ταίροι δε οι τέλειοι ἔστι δε η δάμαλις της δαμάλεως οἱ ποιηταὶ δε καὶ δαμάλη της δαμάλης λέγουσιν, αφ ο ἐν

ωνθε Ἐρμῆς Gen. ' το λ εἰς ν τρέπουσιν οἱ Βωριεῖς Ου πάντοτε, ἀλλ' οτα αυτῶ το τὸ τ ἐπιφέρηται, ιον βέλτιστος βέντιστος, φίλτατος φίντατος ουτως υν κα το

φα και ἔφη ' στι δὲ το πάθος εκθλιφις καὶ κρῶσις. Κη- i5 να καὶ ἔφη, κατὰ συναίρεσιν και συγκοπήν. 5. Gen. δε σι κάρα τ εξῆς δε ε κόρ.ανὰ πῆσαν την κρήνην ζητουσά σε - διὰ μεσου γὰρ ο στίχος τὸ ἄρχετε βωκολι- κἀς - μανιωδῶς φερεται. II οσσὶ φο ρεῖται καθόλου τὰ ις τα ληγοντα ρ ματα, ταν ἐχ το ει παραλῆγον κα 20 προπερισπώμενον, παροξυνουσιν οἱ Λωριεῖς οταν θευ ρυνόμενον, μοίως μῖν ἐκφερουσιν - Αρχετε βουκολικῆς Μῶσαι - γράφεται Μοῖσαι - πάλιν το πάλινεξ ποστροφῆς ἀρχην ποιούμενος φησιν αἱ παραγραφαὶ ε

147쪽

συστέλλουσι τὰς δάς. το δὲ α ρχετε βουκολικῆς λεγεται ἐπωδοί τάξιν ἔχειν - α τοισ' Αἰολικὸν το ζατοῖσα, διδκαὶ βαρύνεται. 3. 5. Gen' συναπτέον δε τοίτο τοῖς ἐπάνω πάντη δε πλανῆται ζητομα αυτόν. εἰρωνευόμενος δε λεγει προ αυτὸν οὐτο αυτὸς γαρ ἀλλον ἐζήτει δια τοίτο καὶ δύο ε μως τινες δε φασιν, ὁτι υ δια την Νύμφην, ἀλλαδια την οὐ βασιλέως θυγατέρα, δι χν ἐπηρώθη. - Zα- τοῖσ α γράφεται καὶ χωρὶς κουφίσματος ζατοῖσα ἀντὶ το ζητοsσα Αἰολικῶς. p. Zατοῖσα βαρέως, ἐπεὶ ἰολικόν, διὰ σημαίνει το ζητομα. Geny ει δ' ην ωρικόν, Γρητο αν οζατεῶσα. . Gon' - υλλως. αατεῶσα ειρωνεύεται δε ζητεῖ γαρ αυτος ἀλλον, ου ζητεῖται υπὸ της Νύμφης. καὶ παρ γορητικὸς ὁ λόγος - Αύσερώς τις ἄγαν δύσκολον ερωτα εχεις καὶ παντελῶς προσμήχανον ζητοῶσα γάρ σε η Νώμτη περιερχεται παρηγορῆσαι θέλων τοὐτό φησι θ

c. υλλως το πῆμ' ηλθεν Ἐρμης πρώτιστος απὸ το ὁρους, εἶπε δέ ω Λάφνι, τίς σε κατατρύχει, γουν δαπανῆ, φθείρει τίνος Ἀγαθε κατὰ τοσοὐτον ερασαι, ἀντὶ το ἐρῆς ηλθον οἱ βουκόλοι, μετὰ τον Ερμῆν δηλονότι πηλθον οι ποιμενες, οἱ αἰπόλοι πάντες ἀνηρωτων τι κακὸν ἐπαθεν. λθεν ὁ Πρίαπος καὶ φη - άφνι τάλαν, γουν

ἄθλιε, τί συ τηκy, γουν διαρρέη φθείρρ η δε κόρη ἀνὰ πῆσαν πηγήν, ἀνὰ πάντα τὰ ἄλση φέρεται τοῖς ποσὶ ζη-

8i Πρίαπος υιος δωνιδος, θεος αγροικικός. Q. 85 ζητουσά σε ὁντως. . - Γράφεται και ζατοῖσα δίχα κου

148쪽

τομα - σε δηλονότι παραμυθουμενος δὲ αὐτον οὐτ λε- γει - δύσερώς τις ἄγαν εἶ - γουν ου εἰδὼς ἐρῶν, υκαλῶς διοικησαι τον σαυτο ερωτα δυνάμενος - καὶ μήχανος, γουν καὶ π χυδεμιῆς μηχανῆς μετριώτερος εοὶ τον ἔρωτα γενέσθαι δυνάμενος - 'sχει καὶ τρύχεται τε τραχέσι τισὶ καταπονεῖται. ἐρῶ σου καὶ ἐρῶμαι πό Οὐ ἐρασσα δε παθητικόν ον αντὶ του ἐρῶ λαμβώνεται, και ἔστι ποιητικόν καὶ υριπίδης προς θεῶν ἔραμαι κυσὶ θωυξαι. 10 6. - Πρίηπος θεὸς εφορος της ἀκολασίας, θεν καὶ πρια- πισμὸς η ἔκτασις του αἰδοίου. 6. - Λύσερως λεπὶ κα κω χρώμενος--ερωτι ος γαρ ἀλους π αὐτου υκ οἶδεν ἀντέροιν ἀλλα χαυνοsται, βλάπτεται καὶ κινδυνεύει, ἁ κε ἐο σάφνις, δύσερως λέγεσθαι. 6. - Ἐξηγητικο το ἀμή-I χανος του δυσερως ὁ γαρ χαυνωθεὶς πῖ του ρωτος μι-

Βούτας μεν λεγε υ βουκόλος ων, φησίν ου κατὰ του βουκόλους ἐρας, παρ οσον οι μεν βουκόλοι ποος 2 τα ἀφροδίσια εγκρατεiς, οἱ δε αἰπόλοι λάγνοι. πάγει δετην αἰτίαν, τι κατωφερέστερα ουσαι αἱ αι γε δελεάζουσι τους αἰπόλους. - Αλλως. Λούτας με ἐλέγευ: Goii. 3παροιμία τοὐτ επὶ των σύχων με πρῶτον και ημερων, επειτα δε ἀγριων οἱ γα βόες μεροί εἰσιν. ἀπο γοὐ τωνει βοσκομένων και οἱ βόσκοντες αὐτους τοιοίτοι λέγονται. αἱ δε αἶγες ἄγριαι, παρόσον καὶ ις α φηλὰ τῶν ρῶν καεεις κρημνώδεις τόπους νέμονται ἀπο τούτων δὲ καὶ οἱ αἰ

149쪽

γίνεται κατὰ συναίρεσιν του καὶ του εἰς ω μέγα, με- νοντος προσγεγραμμενου του ι, οἷον ὁ αἰπόλος πόλος, οἱ αἰπόλοι πολοι.

Rec. υλλως Βούτα ς μεν ὁ οὐς βουκόλος μενελέγου, νὼν δε μοίωσαι ἀνδρὶ αἰπόλω τοίτο δε ταυτόν 5 ἐστιν, σπερ ει λεγεμ ου ἀξίως της σαυτο τάξεως διετέθης βουκόλος γαρ ων φειλε μεγαλοπρεπής τις ειναι καὶ γενναίως τους ερωτας καὶ τα συμπίπτοντα δύνασθαι διαφέρειν νυν δε ως εοικεν, λεγου μόνον βουκόλος, τῆ λη- θεία δε ου ει μικροπρεπῶς διακείμενος καὶ τοιαῶτα πάσχων, νοο, αν αἰπόλος ἀνὴρ παθε προς- πάγει ὁ αἰπόλος οτε ορὰ τὰς μηκάδας, γουν τὰς αἶγας, ια - αντὶ οὐ πως ἐπιρρηματικῶς - βατελται, γουν ὀχευονται, τοῖς τράγοις μίγνυνται, τήκεται κατὰ τους ὀφθαλμούς, γουν διαρρεῖται, φθείρεται, τι υ τράγος αυτὸς γένετο καὶ συ δε επειδὰν 5ορῆς τὰς παρθένος, αντὶ τοὐmciar lips. τὰς παρθενους, οπως γελῶσι, ἐκ του ὀφθαλμούς, τι υ συ αυταῖς χο

ρεύεις - Βούτης η βουκόλος ὁ των βοῶν, ποιμην ὁ των προβάτων, αἰπόλος ὁ των αἰγῶν. .)

Vs. 92 93. 20 Vel Tώσδ' υδεν αοτε λέξαθ' ὁ βουκόλος προς τουτους δε ουστινας ἄνωθεν εἰπομεν, τοι τους βοντας, τους ποιμενα καὶ τους αἰπόλους, τον Πρίαπον καὶ τους λοιπούς, ουδεν τι ἐφθέγξατο ο βουκόλος, τοι ὁ Βάφνις - Ἀλλὰτ ιν αυτῶ αλλὰ τον αυτολερωτα ἐπεραινε καὶ διήνυε μεχρι 25 καὶ της μοίρας τοὐτο διχῶς. εἰ μεν γὰρ κτείνωμεν το ας, σημαίνει γενικην πτῶσιν εα δε συστελλωμεν αυτό, αλιατικὴν τῶν πληθυντικῶν Ιωρικῶς. εκεῖνοι γὰρ τὰς παρ' ημῖν ἐκφερομένας ευθείας τῶν πληθυντικῶν δια της α δι- . οπως γελῶσιν, μετὰ γέλωτος καὶ ψαρῶς χορευουσιν. M. P. 3092 Προς τ0υτους, τους νομεῖς καὶ τους ἄλλους. .

150쪽

φθόγγου δια τολες εκφερουσιν. - Θεόφραστος ο τολὰ ριστοτέλους μαθητης φη ερως ἐστιν ἀλογίστου τινος πιθε - μίας περβολη ἐχουσα με ταχεῖαν την πρόοοδον, βραδεῖαν δε την ἀπόλυσιν. Bar. J 5 Ree. Aλλως. ωσδ' ο ὐδὲ ν ποτε λέξατο Gen. Lips. :προς τούτους, γουν τοὐς νομεῖς καὶ τον Πρίαπον, οὐθεν ἐλέ- ξατο, ἀντὶ του οὐδὲν ἀπεκρίνατο ὁ βουκόλος ἀλλα τον αυ-το ἐπλήρου ἀλγεινον ερωτα, καὶ ι το τελος νυεν, γουνεσπευδε το της Μοίρας, γουν ο η Μοῖρα αὐτω ἀπεκλή-

- οἷον λυγίζεται καὶ συστρεφε τον αυχενα.

- Ελυγίχθης ἐκάμφθης, κατεδέθης ἐπὶ μυκτ ρωμ δε ταῶτα φησι. . -υλλως. υδεῖα και α Κύπρις γελάοισα Gon' τ αδεῖα και δεῖ ἀντὶ το ηδία ποι τι- 2 κῶς λεγεταιl ἐαν δὲ γράφεται δια τολιέ δῖα, ' ιος γάτηρ, ἐναντίως βούλεται θέλει γαρ εἰπεῖν φανερῶς μεν γελῶσαν, λανθάνειν δε βαρυνομενην ἐπὶ τω Λάφνιδι. ταυτα

ἀπο των παλαιόντων. . καταπαλαῖσαι. .

γου. b.