Bucolicorum Graecorum Theocriti Bionis, Moschi reliquae accedentibus incertorum idylliis

151쪽

θέ γε μην καὶ ἡ Κυπρις ἡ δεῖ γελῶσα, λάθρα με γελῶσα βαρ-- θυμόν, γουν βαρεῖαν ὀργήν, ἀνεχουσα, τουτεστιν

ἀναδεδεγμεν - βαρεία δε οργή, ν ου αν τις αδίως ἐνέγκαι - καὶ ιπε συ δὴ Ἀάφνι κατευχου, αντὶ του ευ- χου, καυχῶ λυγιξειν, γουν λυγίσειν, καταπαλαίσειν τον ωτα - μεταφορὰ ἀπο των παλαιόντων - Gon. 3 αρ' ου αυτος υπὸ του Ἐρωτος του αλγεινο ἐλυγίχθης; αντὶ του λυγίσθης, γουν νικήθης. E. I. . . Ocia' Lips. των ΟΖΙωριεων δε ολο ἐστιν ἐπεὶ γὰρ υτοι επὶ του μελλοντος

του ἐνεργητικο λυγιξῶ λέγουσιν πλέξω, ξ ἀνάγκης και

ελυγίχθης λεγουσιν ἐπι του παθητικου ἀορίστου ς ἐπλέχθης. - ATT. άπαλον τίνα κλάδον συντρῖψαι λυγίζω, ὁ μέλλων λυγίσω καὶ ωρικῶς λυγιξῶ εστι δὲ τ λυγίζω ἐπι θαπαλο τινος κλάδου και επι παλαίστρας. . IH υλλως. υ γιξεῖν καταδήσειν, τουτέστι περιμσεσθαι του Ἐρωτος ἐκαυχῶl. ἴσως γὰρ ὁ Βάφνις μεγαλορ-oημονήσας εις την θεόν, ταυτην πέσχε την ποινὴν καὶ τιμωρία, λυγιξεῖν το βεργίοις δησειν, τοι δήσειν λυ- 20γοις παρὰ το δεσμευεινl καὶ πιμηρος δίδη μόσχοισι λυγοισιν.

ράβδος ἄγνος. ἴσως ουν μαστιγώσειν. . . en' ulc.

152쪽

δυνατον δὲ καὶ το ἀμαυρώσειν λέγεσθαι λυγαῖα γαρ τὰ σκοτεινά. δε λυγιξεῖν κάμψειν, δεσμευσειν. λυγίζω λυγίσω καὶ ωρικῶς λυγιξ ἀπο του λύγος το βεργίον καὶ δεσμός. σως γαρ ὁ Λάφνις περιέσεσθαι του Ἐρωτος μεγα- λορρημονήσας αυτην ἔπαθε τqν ποινήν. Vs. 100-l03. Reo. Τάνδ' ἄρα χ' Λάφνις ποταμείβετο προς ταυτην καὶ ὁ Λάφνις ἐμείβετο, ἀντὶ του μείφατο, γουν ἀπεκρίνατο ε Κυπρι βαρεῖα. γουν παχθής - βαρυ επὶl ογκου ἐναντίον το κουφοπι φ' οὐ βαρὐς ὁ δυσκίνητος καὶ ὁ ἐπαχθής - Κυπρι νεμεσητή, γουν ξία μέμφεως, Κυπρι ἀπεχθής, γουν μεμισημέν υπὸ τῶν ανθρώπων. δηγαρ ο λιος φράζει μῖν πάντα, γοi ν δείκνυσι, φανερὰ ποιεῖ - δια την μετὰ του Αρεος αυτης μίξιν λεγει, ν εδει- i5 ξεν Ἐλιος - δεδυκει άφνις, γουν ἐκλείπει, ἀποσβέννυται, καὶ ἔν τω υι δε κακον ἄλγος ἔσται Ἐρωτος, ῶσπερ καὶ ε τε ζωῆ qλονότι δοκεῖ γὰρ ἀντιτάξασθαι προς τον

Ἐρωτα διο καὶ ταυτην αυτος αυτῶ τον δίκην επηνεγκεν -

πιδ γὰρ ὁ Πλιος πάντα μιν ἔφρασε δῆλον γὰρ ποίησεν ει, συνεγενετό σοι ὁ Ἀρης καὶ ἀσυνδέτω τὰ ξης δεδύκει,

τουτεστι θνήσκει ὁ Λάφνις, καὶ ε ν τω υιδν κακον ἄλγος εοται πρωτος - ου ο ἐποίησεν, ἀλλ' ο παθεν. . 102 Idοὐ γὰρ λεγει δείκνυσιν. IL δηλον ποιεῖ. 5. 6. φανερῶποιεῖ και δεικνύει. II. - Πάντα σου τὰ γα. 5. - Λεδύκει:J25 κλείπει, λειποψυχεῖ. 2. σβέννυται Ἀποκρύπτεται. II. ii,3 Tπάρξει αυτ η λύπη η ἀπό του ρωτος Η.

153쪽

φέρει ερπε πο Ἱδαν ερπε ποτ' Ἀγχίσαν, αντὶ του ἄπελθε προ τον βουκόλον γχίσηνὶ βουκόλον δε τον γ- χίσην φησί καὶ πιμηρος μιν π υγχω τέκε βουκολέοντι. αλλοι δε ου προσυπακούουσι το καταισχυναι - γ δεJ Ἱδη l5ορος ροίας δύναται δε καὶ πάντα τα ρ της δ' τῆ προσηγορία καλεῖσθαι απὸ του δη, ' βοτάνη, Ἀπό του δεῖν και θεάσασθαι Ἀφ φολου γάρ τις στάμενος δύναται πόρρω ἰδεῖν. καλεῖται δε γδ καὶ ρος Κρήτης - 'ν ε ι δρύες:sεκεῖ δρύες . . Gun' ωστε σκέπειν τον γχίσην συνερχό- 20μενον αυτῆ. sisy κυπειρος ενθάδε ταπειν βοτάνη ἀναπεπταμένος ο α ρ καὶ ου δυνήσ λαθεῖν συνουσιάζουσα. Gon' - εκεῖ δρύες Ἀστε σκέπειν σε συνερχομένην τωl05 υιδεται. 2. M. - Την Κυπριν ποιῆσαί τι γνῶναι δηλονότι, αἰσχυναι. M. γνῶναι δηλονότι, γουν αἰσχὐναι. E. N. φάναι Κ. 25107 Ηχουσι, τερετίζουσι. . - Προς τοι σίμβλοις προς τοις πλήθεσι. . ἐν τοις σίμβλοις ἐκ του περιεχομένου το περιεχον. M.

154쪽

76 S OMA ET GLOSSAE.υγχων ενταμ δε κύπειρον, ταπειν βοτάνη καὶ μ' δυναμεν σκέπειν σε κύπειρον δε τινες λέγουσι το παρ' μἐν βούτομον - Κύπειρος χαμαίζηλος πόα. 3. - δε κα-λὀ, βομβεsντι τουτέστι κατηγορούσας της ἀκρασίας ευ- ρήσεις τὰς μελίσσας, εἰ προς μῶς κεις, δια του βόμβου τους δοιπόρους παγομενας σμηνη δὲ τὰ των μελισσῶν ρογεῖα, ς καὶ Ησίοδος ώς δ' ταν ἐν σμηνεσσι κατηρεφέεσσι μέλισσαι.

Re c. Ου λέγεται παρασιώπησις' που λέγεται ι πειν

10 προς 'ν Κύπριν ὁ βουκόλος. i. - Ηγουν ρπε προς ΚνἹδην, ου καὶ που ὁ λέξανδρος λέγεται καὶ ἐκλέγεται την Κύπριν, γουν την φροδίτην. Aλλως. χ νους

l βουκόλος την Κυπριν, γνῶναι δηλονότι, αἰσχῶναι ἀπέρχου

προ τον Ἀγχίσην - ουτος - βουκόλος, ον λέγουσι σε ρογενέσθαι υτλεν τλη δὴ - τηνε δ ρ ες: ἐκεῖ δρύες κρύπτειν σε δ λονότι δυνάμεναι ' δε, γουν ἐνταὐθα κυ- πειρος - βοτάνη τις ἐστιν αυτ μικρὰ καὶ εὐώδq - ωδεγ μέλισσαι βομβοὐσι εμμελῶς ποτὶ σμηνεσσιν, αντὶ του ντοῖς σίμβλοις ἐπαγόμεναι δηλονότι τους ὁδίτας. Vs. 109. 10.

et M ραιος ζώ δωνιςl αντὶ του τρυφερός, θεν καὶ το θρύπτεσθαι ραῖζεσθαί φησι Μένανδρος α, ραῖζεθ' η τύχη προς του βίους.

ωραιος δε γυναικα τεον ποτὶ οικον αγεσθαι.

155쪽

7ἀκμάζων καὶ υειδής, πει καὶ μηλα, γουν πρόβατα, βόσκει

και πτῶκας, γουν λαγωους τοξεύει - τοὐτ γαρ τλβάλλει - και πάντα τα ηDία - καὶ θορία τάλλα γράμφεται γαρ καὶ ουτω - διώκει, τουτέστιν ἀγρευει σκώπτειδε αὐτην ς ἐρῶσαν τοὐ δώνιδος. I. . To δε πτώκας το α μακρύν οι γαρ ωριεῖς τας αἰτιατικὰς των εις ς ληγόντων ευθειῶν των πλqθυντικῶν μοίως παροξύνουσι και μακρον χουσι. τ α, θώας Toώας, τι τὰς παρ' μῖν εις ς ληγούσας ευθείας των πληθυντικῶν κεῖνοι ια της α προφερουσιν. - γδ. αῖ os lo

χ' ω δωνις: ίστορία. Κινύρου τολυπόλλωνος καὶ Σμύρνης θυγατρός, τις κατὰ μηνιν Ἀφροδίτης ηράσθη οὐ πατρός, οτι λυσασα τὰς τρίχας ουM φροδίτην ἔφη χειν τοιαύτας.

ἐλάνθανε ε τον πατερα στολιζομεν και συναναμιγνυμένηώς θεράπαινα. στερον δε ἐγκυμονοῶσα καὶ γεννῶσα τον 5ωδωνιν φωράθη ἐφ' ις αἰσθομέν η αἰσχυνομένη ηυξατοεις ὁμώνυμον φυτῖν μεταλλαγηναι. - Πτῶκας τὰς αἰτιατικὰ οι Λωριεῖς τῶν εἰς ς ληγουσῶν ευθειῶν μοίως ταῖς ευθείαις παροξύνουσι. Gen' Vs. l2. l3. 20 IH Aυ θις πως στάση τινες περισπῶσιν, αλλ' ίμαρτάνουσι τὰ γὰρ ποτακτικὰ τῶν ρημάτων, ς φησι Λεπτίνης, μοίως μῖν προφερουσιν οι ωριεῖς. R. c. υλλως. Aυθις πως στάσli: Gen. Lips. αὐ- θις ὁρα πως ἰοῶσα στήση πλησίον του Αιομήδους, καὶ λέγε, 25ῖτι τον άφνιν νικῶ τον βουκόλοπι αλλὰ συ μώραινε καὶ li 3 Ενίκεκω. E. - Ἀλλα ει θέλεις συ ω Λιομήδη μάχου μοι. ο Λάφνις προς την ἈφροJίτην φησί. b. Μαχερμα-: γράφεται μάχευ μοι. ni. 6.8)

156쪽

αρκτοι ου μάτην φησίν, αλλ' ἐπεὶ καὶ Θεόφραστος και στρατος ἐν α λέγει περι ἄρκτων, τι πλειστον αἱ ἄρκτοι φωλεύουσι χρόνον. - Η τι μόναι των ἄλλων θηρίων αἱ ἄρκτοι τίκτουσαι φωλεοῖς ἐπικάθηνται η φωλάδες α κ l τάστικτοι. - Φωλάδες ἐμφωλεύουσαι. Hesyeli. Rre i Φωλάδες αἱ εις τὰ ρη φωλεύουσαι. Vat. M. - τοι φωλεοι προσκαθήμεναι καὶ ἀρκουμεναι τι λείξει των οἰκείων ποδῶν δια τοὐτο γαρ και ἄρκτοι λεγονται. Vat. - Ω λύκοι, ω θῶες, ω κατὰ τὰ ρη φωλεύοtγωιl ἄρκτοι χαίρετε. Gen' III s. χαίρεθ' ὁ βωκόλος υμμιν:J ως ποδημων της ζωῆς τοὐτο φησι το γαρ χαίρει, ἐνίοτε μεν επι αποδημία λέγεται, ἐνίοτε δὲ προσαγόρευσιναπλῶς σημαίνει ὁ βουκόλος μῖν ἐγώ ο υάφνις Ουκέτι κανατην λην, ἀναστραφησομαι δηλονότι, ουκέτι κατὰ τους δρυ- 20 μους, ου κατὰ τὰ ἄλση ἐπὶ του αυτο λέγεται λη κα ἴλ-

σος καὶ δρυμός, ο καὶ δρυμὼν λέγεται - , Ω πο μην γ' -

157쪽

δίαιτος καὶ ταῖς ἴλαις ἐνδιατρίβων, μηδὲν εἰδὼς ιτα θηρία ἐπιβοῆται καὶ ς λογικοῖς διαλεγεται χαίρετε, τι ὁ βουκόλος Θάφνις οὐκετι υμ, ανὰ την λ' καὶ τους δρυμ οὐ ζῶν φανήσεται. . - Αρυμος το πλῆθος των δρυῶν πεπυκνωμένων οντων καὶ, ἐπί τινι θεω ἀνειμένων. λσος δὲ 5τ εἰς τιμην θεου ἀποτετμημένον. 6 I. t. χαῖρ' 'Αρέθοισα πηγη ἐν Συρακούσαις τqς Σικελίας, ει ην εἰσρεε ὁ ἐξ 'Αρκαδίας λφειος ποταμός. -υλλως Ἀρέθοισα κω ν ἐν Συρακουσαις, η ἐν Σικελία φυγοῶσα χι πελάγους 'Aλφειον ηυν, ως φησιν Ιβυκo loπαριστορῶν περ της υλυμπίας φιάλης. - υλλως Ἀβυκος ω τορῶν περὶ τηλυλυμπίας φιάλης Σικελικην κρηνην τηνυρέθουσαν εἶναί φησι καὶ πο Ἀλφειο πληροῶσθαι. Urs. - υλλως. πιτι ρέθουσα Σικελικη κρην πρόδηλον δοκεῖ δ' υπ' Ἀλφειοὐ πληροίσθαι. ἔστι δε καὶ ἐν Εὐβοια υρε- i5θουσα, καὶ αλλη ἐν Σάμω παρ κόρακος πέτρ) καὶ ἐπι κρηνθ ρεθούσν χαριέντως οὐ παφροδίτου λέγοντος ἐν τω περ στοιχείων, ως ρεθούσας καλούσι τα κρηνας. ἀγνοησας δὲ Κράτης μεταγράφει ἐπι κέχνης μελανύδρου. 3. 5. an Geny o

158쪽

Vs it S. Rec. και ποταμοί, οῖτινες χεῖτε καλὸν δωρ. γουν καθαρόν καὶ μετὰ κάλλους ρέον, κατὰ του Θυμβριδος ποταμὸν Σικελίας ει ναί φασι καὶ τοὐτον. V V υλλως Θύμβρις κατά τινα γλῶσσαν η θάλασσα τινὲς δὲ Σικελίας ποταμόν ἔφησαν Θύμβριδα. - H Θυ- βριδος δωρ ποταμος Σικελίας ἐφ' ω μυθεύεται υρα

κλῆς , ως τὰς ἐκ τῆς Ἐρυθείας βοὐς ελαύνων ἐνταὐθα ἀφλ

κετο, γενομενον δε χειμῶνος νυπερβλήτου χωσε τον πυ-i ταμόν καὶ ἐπίπεδον ἐποίησε μ' ἐφ' ον οἱ Κεφαλοίδιοι δείκνυ - ται κατοικοῶντες. ὁ Θεαίτητος δε φησι Συρακοσίους ο - μάσαι ἀπλτης βρεως. . . 'in Gen' Vule . Mσκληπιάδqςo Μυρλεανῖς δια του γράφει καί φησι , A, β ις, κατὰ γλῶσσαν θάλασσα. γράφουσι δε τινες υνο ύμ-l βριδος ἔστι δε καὶ ουτος ποταμῖς Σικελίας. Vs. 20. 2 l. It w Λάφνις γων δε κατὰ πανάληψιν τοὐτο λέ

γεται προς το ὁ μευ κέλ- ἴμμιν ἀποδιδόμενον. - γαρ συνέχει το λόγου οἴτω εχει ὁ βουκόλος μω ἐγὼ λυώ-

2 φνις οὐκέτι ἀναστραφήσομαι κατὰ την λην και τους δρυ-

μοὐ καὶ τὰ αλση, ὁ Βάφνις ἐγώ οὐτος ἐκεῖνος ὁ τὰς βους

is 8 Xείμαρροι. M. - Θυμβρι δο : ονομα τόπου η ποταμὸς Σικελίας. P. υβοιδος θαλάσσης. p.

159쪽

ἐνταὐθα βόσκων, ὁ Λάφνις ὁ τους ταύρους καὶ τὰς δαμ λεις ἐνταὐθα ποτίζων το δε χαῖρε ρέθουσα καὶ τοεξῆς μεχρι του ἀφνις ἐγὼ δια μέσου.

Πάν, να το μὲν πρῶτον περισπασθρ, ο δε δεύτερον ὀξυτονηθῆ. Ἀον δε Πῶνα οἱ μεν Πηνελόπης καὶ υδυσσέως θ μου, ἄλλοι δὲ ιὸς καὶ Καλλιστους, τεροι δε ἰθέρος καὶ ἰνηίδος η Νηρηίδοςl, ενιοι δε υρανο καὶ Γης - lo Etτ' ἐσσὶ κατ' ἰρεα μακρὰ Genyx Λυκαίω . το υπό--Λυκαί φησι χῶμα, ρίον καλούμενον Καλλιστοῶς, εἰς ἐλθosσαν την Λυκάονος Καλλιστώ θυγατέρα αρκτονουσαν π άρμο ταφῆναι ην φησιν υρατος ἐν Ουρανῶήστερίσθαι - ΛΥRA IVP ορος της Ἀρκαδίας κληθὲν i5

Μέγα Μαίναλο ν Μαίναλον ορος ἀπὸ Μαινάλου οὐ Λυκάονος υίοφ μοί ἔνθα φυταλάντη τω γάσον παρέσχετο δόρυ ξένιον. δεξιτερῆ δ ελεν ἔγχος κηβόλον, ου' υταλάντη ΜΜαινάλω ἔν ποτέ οἱ ξεινήιον ἐγγυάλιξενJ. - λίκας δὲ λίπε ίον τολορους το ἀκρωτήριον παρὰτ ἐπιρρεῖσθαι τοῖς τῶν ὐετῶν ὀμβροις καὶ τοις τω Gen. )125 LEλίκας:J τας συστροφάς. και πηγη υργους Ρ πηγῆς Ἀρ-

γους. M. - Ῥίον:J ἀκρωτήριον. 2. 6. M. ἀκρωτήριον Πελοποννήσου. 25 Cant. - Ο φηλόν. M.

φῆναι 6. Gen. Vulc., τραφῆναι Λυκαίου eo l. BUCOLICI GR. H. 6

160쪽

82 ACHOLIA ET GLOSSAE.

πηγῶν δασιν. - Η Ἐλίκας : ονομα πόλεως προς τω Pω τω χαὶ κῶ - Ο Αἰπυ του Αἰπυτίοaf τάφου κεφαλη και Ομηρος Αἰπυτιον παρὰ τυμβοπι ον φασι τὰ εἰσερχόμενα ζῶα γονα γίνεσθαι - , η- τον ηγου ἔκπληξιν ἔχον δια τὰ ἐν αυτ γινόμενα περι Λυκάονα καὶ Καλλιστὼ καὶ Ἀρκάδιον. G n. ' Vule.)

Rec. υλλως. Ους Πὰν Πάν, εἴτε εἰ κατὰ τὰ Ορη τὰ μακρά, γουν τὰ ἐπὶ πολυ διήκοντα η τὰ Φηλὰ

io . Gon' 4ps.) του Λυκαίου - ορο δε Ἀρκαδίας το υ-καιον - εἴτε συγ περιέρχ το μέγα Μαίναλον - ορος καὶ

τουτο ἐν ρκαδία - ἐλθε ἐπὶ την νῆσον την Σικελήν, ἀντι

του την Σικελικήν, της Ἐλίκης δε ο ρίον κατάλιπε και τουψηλὸν μνημα ἐκεῖνο του υἱου του Λυκάονος, γουν τουι Μαινάλου, ἀφ' ο τ ορος Μαίναλον, ο και τοῖς θεοῖς ἐστι θαυμαζόμενον το δε μον ἀκρωτήριόν ἐστι της Πελοποννήσου ἐναντίως τω καλουμένω ντιρρω τετραμμένον. - b , - φιπον μιν λέγομεν τον περί τι ἀναστρεφόμενον πόνον ἐχοντα, αμφιπολεῖν δε τὸν περί τι πολουντα, ο μεν-20 τοι καὶ κοπιῶντα. . Vs. 12T. Vet. I τε ληγετε ἄσπερ ρξασθε, ουτ και ληγειν

ποιήσατε.