장음표시 사용
211쪽
πικελιώτει αλλοι δὲ του τράγους ' τεροι τους Σατύρους ἔνιοι ονομα πόλεως Κρητης αλλοι δε του προσπόλους τῶν θεῶν τινες δε καὶ κάλαμον ου εστ δε ἄλλο η νομα αἰπόλου τινός. -υλλως Κωμάσδω το κωμάζειν λεγεται ἐπὶ τῶν κατὰ νύκτα εἰς τὰς ἐρωμένας σπερχομένων, ως Ῥοιστοφάνης ν Πλούτω
ἔοικε δ' ἐπὶ κῶμον βαδίζειν. - Κωμάσδω: μετὰ δῆς καὶ μετὰ κώμου συνδιάγω,
σπερχομαι, φοιτῶ μετὰ ἀνέσεως. . Rec. Κωμάσδω ποτὶ τὰν Αμαρυλλίδα, ταὶ δέ ομοι αἶγες βόσκονται κατ ορεος Gen' απέρχομαι ποος την Ἀμαρυλλίδα ἀποπειρασόμενος αυτῆς δι' ωδῶν καὶ λόγων τῶν ἐπὶ τοὐτο συντεινόντων. ἴτυρος δὲ ὁ πίθηκος ὁ μικρὰν ἔχων οὐράπι ἐνταὐθα δὲ νομα κυριον. - Κω-
μα ζω τὸ ἐρωτικῶς ἔρχομαι καὶ φοιτῶ μετὰ ἀνέσεως κῶμος 15γα κυρίως λωνος, ω καὶ Πίνδαρος, η Θηβαία λύρα, φησὶ
πολλαχοὐ. Bar. - To ἴτυρος Ἀνομα ποιμένος ἐστιν ως Σάτυρος. E. . Gon' τίτυρος ο πίθηκος, τουτέστιν ὁ τράγος ὁ μικρὰν χων οὐράν. νταὐθα δέ, ως δοκεῖ, νομα ποι- μένος ἐστίν. . .)
Vet. Ἐμὶν ὁ καλὸν πεφιλαμένε ἡγουν διὰ το κάλλος μοι πεφιλημένε ἡ τ καλόν αντὶ του καλῶς - πι τὸ καλὸν πεφιλαμένε: Oon ' διὰ πο καλόν, γουν διὰ τό καλὸς εἶναι ξ διὰ τὸ καλόν σε εἶναι πεφιλαμένε , γουναγαπωμενε, ο ἐστιν ἄξιε ἀγαπῶσθαι. τὸ καλὸν αντ 25
Ree. H κατὰ την ἀδιάβλητον φιλίαν. - ΚΑΛ. ὀνοματικὸν ἐπίρρημα, παρὰ τω μήρω τὸ ἐνύπνιον ἀντι του ἐνυπνίως. 2. - Βόσκει ὁ ποιμὴν τὰ θρέμματα, καὶ ὁ τόπος 3 ITO, λόν: κατά. Lips. 30
212쪽
βόσκει, ἐπεὶ προτίθη την βοσκην ' τα θρεμματα δε βόσκονται πό του νομέως καὶ του τόπου. 2.)
e . Καὶ ποτὶ τὰν κράναw. υκ ἔλαττον της τροφῆς ὀνίνησι τα θρέμματα ηὐπιεῖν πιμηρος πιόμεν' ἐκ βοτάνης. Rew. Καὶ τον νόρχαν το ορχεις μεγάλους χοντα. H. Tον τον ἐνόρχαν ἐνόρχαν λέγει Gon' τον τέλειον, Ἀμιτομίαν. καὶ πιμηρος ι πεντηκοντα δ' ἔνορχα παρ' υτόθι.
Rec. Κνάκωνα τον κνηκου χροιὰν χοντα εκφευγε,ῖνα μη σε κερατίσll. I et Kνάκωνα τον λευκον τράγον π rq κνηκου i5 του σπέρματος λευκου ἔντος η λάγνον - Κνάκωνα φυλάσσεο λευκον η πυρρὸν απὸ της νηκου του σπέρματος. Gon ' Pliau. - η νυ κορυφη μη σε κερατωρ. τὸ γαρ κερατιζειν κορυπτειν οἱ Αττικοὶ λέγουσιν, ς συντρεχόντων ἀλληλοις των κριῶν καὶ ταις κορυφαῖς πληττόντων καὶ ρη- 20 γνυμένων - ὁ δὲ κορυψρὶ ου περιοπῆται τα γαρ πο- τακτικα μοίως μῖν οἱ σωριεῖς προφέρουσι. βαρβάτον τον μεγάλους ὀρχεις ἔχοντα. M.
213쪽
Rec. χαρίεις ἐπὶ εἴδους, καὶ χαρίεσσα καὶ χαρίεν ουδέτεροπι χαρίεις καὶ ὁ πεπαιδευμενος, ἡ ἀστεῖά τινα λέγων μετὰ χάριτος. . . Vs. 7. 5
Vει Τον ἐρωτάλον Ιτον ἐραστήν, τον ἐρωτικον ὐπο- κοὐιστικῶς, οὐχ ως τινες κύριον παροξ μονται δε α τοιαυτα πλην τοὐπιξυλος καὶ τουπαιδ ὀλοφυρομεν. μυλον
οἱον ερωτύλος, Αἰσχύλος Ἐρμύλος, Σιμύλος. 10
Ves 'Hρά γέ τοι σιμός τινες δια το σιμος το Θεόκριτον κωμάζειν φασίν, ἐπεὶ καὶ ε τοι Θαλυσίοις α μιχίδας νόμασται. πλην οὐκ αἰπόλος ο Θεόκριτος, οὐδε Σιμιχίδας δύναται ἀπο ου σιμος ιναι, αλλ' ἀπο Σιμίχου i5
214쪽
Την δε καθεῖλ ων ε ἐκείνου του τόπου ἐκεῖνος γαρην οἱ δε ωριεῖς το ἐκεινος τηνός φασιν - κε ζευ ἐκέλευσας ην, και κατα ἀποκοπην Αωρικῶς ἐκέλευ η κέλω b λεγεται το προστάττω, ὁ παρατατικος κελόμην ἐκέλου και Αἰολικῶς ἐκελευ. - γαρ ιολεῖς την ου εις εὐτρέπουσιν. Ree. 4ά- σι αρά σοι Νύμφη σιμὸς φαίνομαι ει- να απο ου πλησίον; γουν συνιζηκυιαν ἔχων την ρῖνα, καὶ προγένειος, γουν προμήκης την γενειάδα Νύμφην δε λε- 10 ε αυτην ς περικαλλῆ καὶ Νυμφαις ἐοικυῖαν Νύμφαι δεεἰσι τα ἐν γυναικείω σχήματι ἐν τοῖς ρεσι φαινόμενα δαιμόνια - - ἐκελευ ἀφ' ου τόπου ἐκέλου, τουτεστιν l. 2. . Gen.' Lips. ἐκελευες κελομαι γαρ ποιητικῶς τοκελεύω καὶ προστάττω, ἀφ' υ το ἐκέλου και ἐκέλευ. 15 Vs. 2. Vet. ἀσαι μαν θυμαλγές en') θέασαι δη του λύπην, τις την ψυχην μου ἀλγεῖν ποιει. 4 μεταφορὰ πῖτων ρατῶν ἐπὶ τα νοούμενα ἐκ γαρ τῶν ἐκτὸς δηλοῶνται καὶ τα εντός. και Bar. Dμηρος π ὀσσόμενος πατερ' ἐσθλόν.
Vet. M βομβευσα μέλισσα εὐχεται γενέσθαι μελισσα. ῖνα κεντησας ἀντοδυνήσy η περ του λαθε ν εἰσελθών.25 l2 Θεασαι το μοναχος το τρο ψυχήν μου λυπουν. H. M. P. . I ips. το την ἐμην ψυχρο αλγουν. E.
215쪽
μελισσα δε παρόσον ἐπι των μηλων ζάνει μῆλα δε πάντα τὰ ἄκρα των δένδρων πιμηρος αυτῆσιν ρ ρσι καὶ αυτοῖς νθεσι μηλων. υλλως. Ἱστορία. Ῥοῖκός τι κνίδιος, γενος εν μνωτὴ Ἀσσυρίων ἰδὼν ευφυες τι δενδρον κεκλιμενον καὶ,πο ου χρόνου καταπίπτειν μελλον, το φυτον Gen. κάμαξιν ευστηρίξας επὶ πλεον μενειν ἐποίησεν. υ δε Νύμφη θεασαμεν χάριν αυτω μολογησεπι ἡλικιῶτις γαρ ἔφη εἶναι του φυτου καὶ ἐκελευσεν αυτόν, εἴ τι αν θελ ρ, αἰτεῖσθαι οδε την συνουσία αυτῆς τήσατο. 4 δε ἔφη αυτω, τι τον 0 καιρον της μιξεως ἀφικνουμεν σοι μελισσα ἐρεῖ. μήποτε ον της ἱστορίας ταύτqς μεμνηται ὁ Θεόκριτος δια το τηνμ ελισσαν διακονῆσαι προς τους ερωτας.
cf. καὶ ναν πτερυν Gon ' πτερις δε ειδος βο- δτάνης μοίας πτερω στρουθοκαμήλου, ἀφ' ς καὶ στιβάδες επὶ κλίνης γενοντο των ἀγροίκων δια την μαλακότητα καὶ δια το ἀποδιώκειν τῆ σμῆ τους φεις. - Πτερις εἶδος βοτάνης ὁμοια πτερω στρουθίου, Ἀποδιώκει τῆ σμῆ τους οφεις. . Q. καλεῖται δε καὶ βλῆχρον. 20 . G κοινῶς λεγόμενον βλάχνον. . Vs. 5. 16. . t. Hu α λεαινας Ου ἀφ' ἱστορίας, ἀλλα δια το
αvroist anto Xyl. - καὶ αὐτοῖσι τέρι . . . πτερω ex utroquo codice
216쪽
αγριον. καὶ γαρ χιλλευς ετιδος καὶ Πηλεως ἀλλα διὰ το αγρων φησὶν ' ηρος γλαυκη δε σε τίκτε θάλασσα. Ree. υλλως Ἀπιῆα λεαίνης Oen' οντως λεαίνης 5 μαζον θηλαζε, καὶ ε τω δρυμω ἀνετρεφεν αντον χητηθαυτου, η Ἀφροδίτη . γ το αγριον αυτου καὶ δραστήριον διατούτων θελε δ λοὐν αγριος δὲ λεγεται ὁ Ἐρως καὶ αν
μερος, ἐπεὶ Ους αν κατάσχρ ἀγρίους ποιεῖ και νημερους, υπο της σφοδρῶς πιθυμίας τυχεῖν του ποθουμενου ὀρεγο-I μενους. . . Vs. 7.
το καθαιρω , εα ου καὶ σμῆγμα, τ σαπώνιον. - Οιτου σκοπομπεμπω το βελος, καὶ ἄχρι προ τον σκοπόν. καὶ i5 καίει με χρις ὀστεων καὶ καίει με χρις ἐς οστεον. 6. Vs. 8. Rec. ο καλον ποθορ εὐσα ηγουν - το καλον ὁρῶσα, τουτεστιν - καλοὐς εχουσα φθαλμούς. - Τουτ
έστιν η βλεμμα ἔχουσα μερον καὶ ἱλαρόν. .)
20 Vot T πῆν λίθος ηγου σκληρὰ καὶ ατεγκτος, Ῥο- νονουχὶ τους ρῶντας ἀπολιθοῶσα τω κάλλει ολν περὶ Γοργόνος λεγουσιν λευκη λη Ιον γαλμα μαρμάρινον. 15 Ἐπαχθης δυσφόρητός ἐστιν. H. M. P. I. ips.l6hπις με βλάπτει ὁ Ἐρως, καὶ μέχρι του στου καταφλεγων.
217쪽
χ' πῶυ λίθος Gon' ἐὰν δε γράφηται το πῆν λίπος
διὰ του, ἔσται Ουτως ει ην ὀλισθαίνουσι πολλοὶ δια τον εὐωτα - ὀλισθηρὰ γαρ τὰ λιπαρὰ χωρία - η βλέπουσα λεπαρόν τι καὶ λευκόν καὶ πιμηρος λευκοί, ἀποστίλβοντες λοιφη. ουλλως. To πῆν λίθος ηγουν Gon ' σκληρὰ καὶ αδαμάν-τενε δια το νηλεες καὶ ἀνένδοτον, η μονονουχὶ τους προ ορῶντας ἀπολιθουσα διὰ την προς το κάλλος περβολήν, Geny οἷον το περὶ τὰς Γοργόνας. P. Geny - Γράφεται καὶ το πῆν πος. . to Rec. υλλως. ἀw πιρρηματικῶς ἀντὶ του διόλου. Aίθος τουτέστι σκληρὰ σφόδρα καὶ μείλικτος καὶ ἀδα
ἄνοις χρῶντο ἐν τοῖς συμποσίοις, ως φησιν Αριστοτέλης, ευετηρίαν καὶ ἀφθονίαν αἰνιττόμενοι τροφῶν στέφα γαρ τοπληρῶσαι, . Ομηρος ' κοὐροι δε κρητηρας ἐπεστέψαντο ποτοῖο. 20
nane voeena inis leguntur, tiae inis l. s. posuimus, ut sequentia ab
sed signo ad locnna sint in littor lineas revocante. Idem Om lemmata Vulgo
218쪽
Ree. υλλως υ νους ποιήσεις με αυτίκα τῖλαι ες λεπτά, γουν διασπαράξαι καὶ τεμεῖν, τον στέφανοi'. - χάριν σου λυμαρυλλὶ φίλη φυλάσσω, εμπλέξας αυτόν -- λυξι κισσοὐ ἀντὶ του κορυμβοις, καὶ υώδεσι σελίνοις. - Κάλυξ ανθος ρόδιόν ἐστιν Σελινον εἶδος φυτου - ἀλ-
σοον δε οἱ μεν ον κακοδαίμονα, οἱ δὲ τον δυσχερῶς σωζόμενον παρὰ το σόος καὶ 'ομηρος 15 ὀππως οἱ παρὰ νηυσὶ σόοι μαχέοιντο Ἀχαιοί. Iυσσοος παρὰ σόος ὐ διὰ του ο μικρου, νθ ὁ κακῶς σωθησόμενος. παρὰ σοῶ, ο 'μαίνει ὀδιώκω, καὶ κατ επένθεσιν του γίνεται σοβῶ , 44 κακῶς διωκόμενος. -υτ δε καὶ τὸ δορυσσόος καὶ λαοσσόος
π τινες τυμολογουσι. tM. 292 38. Vs. 25. 26.
διφθέραν, φησίν, ἀπορρίψας καὶ κδυσάμενος εις ζ θα
22 PGeny tibi scholi prior paratisque ad θαλασσανἈoest. - 24 In M. περισση ἡ κατὰ pratia scripta,
219쪽
λασσαν ἐκείθεν . . Geny αλουμαι, Ο ἐστι πηδησω ἐμαυτο ρίφω, οθεν ολπις λάλιευς σκοπιάζεται ηγουν ἀπομετεώρου τόπου σκοπευει καὶ ἀγρευε του θυννους τους ε χθυας το δε ηολπις ἀπο του λέπω λέπις καὶ ἐν περθέσει του ἐλπις και τροπῆ του εἰς Ο ὐλπις, του λεπιδω- 5τους ἰχθυας ἀγρευων ' τους ἔλλοπαςl. ἔστι δε πεποιημένον ονομα ' η κυριον του ἀλιέως - 'Aλλως χλπι τ ονομα τουάλιέως ἴσως παρὰ την λεπίδα των ἰχθυων η παρὰ την του σώματος σχέσιπι ολπιν γάρ φασι την λήκυθον, ως εἶναι παρὰ την σμικρότητα το νομα υλλως υλπις τους ἐλλοπας οἀγρευων , γ ἐπίθετον των αλιέων, η P. Geny κατὰ διαφορὰν των αλλων λιέων εἰσὶ γὰρ καὶ τεροι, οἱ περὶ τὰ
220쪽
e. H καὶ ἐὰν μη ἀποθάνω, τέως το πρῆγμα, ο σε
Ree. Ἐγνων πριν ὁ νου ἔγνων προ λίγον, τε σημεῖον θέλοντός μου λαβεῖν, εἰ φιλεῖς με, ουδε το φυλ- λον, δι ου η φιλία δηλουται, πο των χειρῶν πληττόμενον Ιουκ ἀφηκε τον ψόφον. t. Ου δε το τηλέφιλον ποτεμάξατο το πλατάγημα Ιἐνήλλοις γράφεται καὶ οὐτω ο ὐδὲ τ τηλέφιλονι ποτιμαξάμενον πλατάγησεν. τηλέφιλον δέ ἐστι το φυλ- λον της μηκωνος αλλοι δὲ βοτάνην τέραν λέγουσιν εἶναι αυτό. εἴτε δε τοίτο εἴτε ἐκεῖνό ἐστιν, αναλαμβάνεται παρὰ των ἐρώντων το τηλέφιλον, καὶ πληττόμενον ει ψόφον ἀπετέλει, ἐδίδου αυτοῖς σημειουσθαι, τι αντερῶνται πο των ἐρωμένωw1 ε δ υκ ἀπετέλει, οτι μισουνται. - Ου δὲ τ τηλέφ ιλ- λον Gon' τηλέφιλον το φύλλον της μηκωνος, περ τυπτοντες σημειουντο τον ἔρωτα, εἰ ἀντερῶνται πο των ἐρω
μένων , οι ἐρῶντες. η βοτάνιν ἐστὶν ἐν τι πλήξει φωνουν,
σημαῖνον φιλεῖσθαί τινα πο ου ἐρωμένου της ἐρωμένης 20 P. Gen. ' εἴρηται δε τηλέφιλον κατὰ κοινωνίαν του προς του, οἷον δηλέφιλόν τι ν το δηλουν την φιλιαν. - --λως. ο τηλέφιλον ιζίον τι θαμνῶδες, κάτωθεν δε ἀνα- βαῖνον τρίκλωνον τους δε κλῶνας ἔχει δοχμῆς μείζονας καὶ σπιθαμιαίους, τὰ δε φυλλα ἐοικότα τω σπειρομένω λωτῶ.