Bucolicorum Graecorum Theocriti Bionis, Moschi reliquae accedentibus incertorum idylliis

281쪽

Aec. ὰς αἶγας παρελῶντα παρὰ μὲν Θήρω παρ-iλασεν αντὶ του παρέδραμεν, γουν ἐνίκησεν ἐμε η Ἀλκίππην

'υτα- δὲ τ παρελῶντα ἐπὶ του παρακολουθεῖν καὶ λαυ-- υ λεγεται - καὶ δ τι ποππυ λιάσδ ει καὶ δυν ζευμ συριγμον συρίττει. Vs. 90. l.

Re c. Κημὲ γὰρ Ο Κρατίδας τον ποιμεν λεῖος t α αν τῶν ἐκμαίν ει καὶ ἐμε δ' ὁ Κρατίδας τον προβατανεμοντα γενειος παντῶν εἰς μανίαν ἔρωτος ἐμβάλλει - ο OΠτω λεντελές λεῖος το γένειον καὶ λειοπώγων λαγμ

Ree. Ἀλλ' ο συμβλητ' ἐστὶ κυνόσβατος ου δ' ἀν- μωνα ηγου συγκρίνεσθαι δυνάμενα εισιν. Vel 'H συγκρίσεως αξια λέγει δε την διαφορὰν της θηλείας απο ου αρρενος. - Κυνόσβατος φυτάριόν ἐστιν ομοιον ροιδι ἔχον τον καρπόν. ἔστι δε μεταξ θάμνου καὶ δμ- m89 Γλυκυ συρίζει ποππυζειν γὰρ τοπεπιεσμένοις τοῖς χείλεσιν

χον ἀποτελεῖν. δυν τινα συρισμον συρίττει. 6 23.

νειος. . M. - Συναντῶν. M.

282쪽

λον κανθῶδες, ως φησι Θεόφραστος ἔστι δε ὁ κυνάκαν- θος - ου δ' ἀνεμων. ανεμων ανθος οδμον τασιν ἀναδοθηναι ἐκ το λαῖματος του δώνιδος. - Αλλως. ου δ'

ὐναι μόνα Gen' την νεμώνη, Νίκανδρός φησιν εὐτονἈδώνιδος ψατο φυηναι Κρατευας δὲ η Κρατίδης κατά τινας δύο φησὶν εἶναι τὰς ἀνεμώνας, την μεν ανθος ἔχου - σαν μέλαν, την δε φοινίκεον Σωσίβιος δὲ τὰς ἀνεμώνας παρὰ Λάκωσι φαινίδας καλεῖσθαί φησι. - Προς ρόδα:

εστιν, τοι συντόμως φθειρόμενον - ων ανδηρα παρ' αἱμασιαῖσι : ντινων, δηλονότι του κυνοσβάτου και της ανεμώνης, ανδηρα, γουν ἄνθη εν αδ αἱμασιαῖς εἰσίν. κυρίως ανδηρα τον ἔνυγρον τόπον καὶ τὰ των ποταμῶν ἀνα-

15 χώματα γινωσκε. -υνδηρα νυν τὰ νθη τὰ ἄκρα των γὰρ ὀδων τὰ ἄκρα καὶ πρωτεύοντα φύονται ταῖς αιμασιαῖς. κυρίως δὲ ανδηρα τὰ ἐπάνω τῶν χετῶν τῶν γρῶν, τοι

μασιαῖς vulg. sonoli extrema sunt, unde auctore Geolio transposui.

Phau sie: ανδηρα τὰ ἐν ταῖς αἴ- μασιαις ἄνθη τῶν γὰ ἐόδων .... αἱμασιαις παρὰ δε Θεοκριτω τὰ ἄνθη η τὰ ἄκρα κορίως δε ανδηρα

283쪽

205 τὰ χείλη του ποταμοί, παρὰ το αν εἶναι τῶν διερῶν του εστι τῶν διορων. Gen' Rec. Κυνόσβατος εἰδος βοτάνης, το ανθος ρόδωμικεν. . - Ἱ ρόδον απὸ του ἀπορρεῖν η δειν ἀττον την ὀδμην αυτου. Q. - υν δηρα λεγεται τὰ χείλη του ποταμοί- ἐνταὐθα δε α κάλυκες, γουν τὰ ανθη. Gen'

Vet. 9 δε γὰρ υ δ' ἀκυλοις ταῖς το πρίνου βαλάνοις Ἀκυλος γὰρ ὁ οὐ πρίνου καρπός. αἱ μεν γὰρἈκυλοι λεπτόσαρκοι, φησί, καὶ σκληραὶ η ξηραίJ αἱ δε ὀριμα- Τολίδες δηλονότι, δεῖαι φησὶν ουν, ὁτι ὁ μεν Κρατίδας με

λιχρός, ἡ δε Κλεαρίστη ἀηδης - ρομαλίδες δε τὰ αγρια μῆλα, η τὰ ἐν ὁρει μῆλαJ. σκληπιάδης δε μομαλίδες

γράφει. ἔστι δε τὰ συνακμάζοντα τοῖς μήλοις σῶκα, σπερ ἀμάσυκα - συνακμάζοντα τοῖς συκοις μῆλα. - Αἱ δε με - ολιχραί τινὲς ουτως ερμηνευουσιν αἱ μὲν ἔχουσι λεπτὸν λέπυροπι αἰ δὲ μελιχραί, γουν χροιαν ἔχουσαι μελιτος, κι-τρινοειδεῖς ὁ δε καρπὸς οὐ πρίνου κοκκοειδής στι ποιεῖ

- ῖς πρινοκόκκοις συγκρινόμενα. 5. α πρινοκόκκια. L. ταῖς βαλανοις του πρίνου. E. H. M. καρπος αυτου. H. - ρο- 20μηλίδες αγριομηλα συμβλη ἐστι δηλονότι. L. τα ἐν ρεσι μῆλα, συγκρίνεσθαι δηλονότι εἰσὶν αξια Ε - Α μέν:J γουν αἱ ακυλοι. H. M. . Lips.95 Φλοιόν. 5. H. M. L. ips. πῶμα , σκέπασμα, οἱονεὶ λέπιον Κ. Ἐγουν αἱ ὀριμαλίδες. Lips. - σθενεῖς. 4. κιρραὶ βδεῖαι. 5. 25

284쪽

206 A ROMA ET GLONSAE.ουν ο Λάκων την μεν Κλεαρίσταν κιτρινοειδη καὶ οἱονεὶ αμορ- φον, τον δε Κρατίδαν κοκκοειδῆ καὶ οἱονεὶ ευμορφον.

c. Ουδε γαρ Vat. ταῖς βαλάνοις οὐ πρίνου οριμηλίδες, γουν τα ἐν ρε μῆλα, 'Iaps. ρμόδιαί εἰσι δη-

Ree. Κηγὼ μεν δωσῶ τὰ παρθένω αυτίκα φάσσαν καὶ ἐγώ, φησί, δώσω ν παρθένω ηγουν-Lips in

10 λκίππο αυτίκα φάσσαν την ταχυτητα θέλει δηλουν οαυτίκα. ἐπεὶ λλως πῶς αυτίκα δώσει, ν ουπω ἀπ της ἀρκευθου καθεῖλεν , Vet. Φάσσα δὲ νομα ορνέου λέξανδρος δέ φησιν Μυνδιος, τι η με φάσσα ποκυάνεον ἔχει την κεφαλ. καὶ i5 μἀλλον γε ἐμπόρφυρον των τε φθαλμῶν λευκον οντων το ἐν αυτοῖς μέλαν στρογγυλον ἔχει.

et M τος ἀρκευθω αρκευθος ονομα δένδρου κάρπου ηM γαρ ὁ Θεόφραστος οτι των γρίων ἐστὶν ἐλάτη 20 πευκη, αρκευθος, μῖλος, θυία καὶ ην ρκάδες καλουσι φελ- λόδρυν. ταυτα νόματα δένδρων. Gen' - ωρκευθος εἶδος φυτου κανθώδους. 3. Ree. Ἀρκευθός ἐστιν η λεγομένη ὀξυάκανθα. Gen' 96 Tν Κλεαρίστysat L. y Καλλιόπη δηλονότι. E.

285쪽

Vet. Uππόκα πλεξῶ ἐνταμα μὲν το πείκειν ἐπὶ του κείρειν καὶ ποκάζειw ἐτίθεσαν δε καὶ ἐπὶ του ξαι

νειν. . Gen' - ὰν οἶν τον πέλλαν την μέλαιναν. τω γαρ του σώματος ἐπιφάνειαν, τε φ αῖματος μελανθρ, 5 πελίδνωμα καλουμεν - πι τον πέλλαν σκοτεινην, μέλαιναν, πορφυρῶπι την οὐ του σώματος ἐπιφάνειαν, νίκαν δι ποδρομην- ατος μελαίνηται, πελίωμα η πελίδνωμαὶ καλουσιν, ο ρ Ἀφροδίτ συμβεβηκέναι φηM Dμηρος

μελαίνετο δε χρόα καλόν. io Rec. ππότα πέξω πείκειν κυρίως το ξαίνειν ἐνταυθα δε- κείρειν, ἁ καὶ παρ' υσιόδωρημεν - πείκειν δ' υφρονα καρπον ἀμἀσθαι. - δε ἐς χλαῖναν αντὶ του εἰς το ἐργάζεσθαι χλαῖναν. - Πει το τὰς Γ κείρω Ἀθεν καὶ πόκος το κεκαρμένον οσύστημα των τριχῶν πόκον πέξω εἰς χλαῖναν, αντὶ τουκερῶ ἔρια, να ποιήσω χλαῖναν. 7. 23. M. Vs. 00. 101.

IV. Σίττ ἀπ τῆς κοτίνω τοὐτο μεταξ της δης ἐπεφωνησε προ τὰς αἶγας αναχωρεῖτε της ἀγριελαίας. 20

286쪽

208 AcROMA ET GLOSSAE.

c. Σῖττ' ἀπο τὰς κοτίνω Gen.' ἀπόστητε ἀποτης ἀγριελαίας το σίττα ἔχει την δύναμιν του ἀπόστητε. E. m. M. N. Ρ. . Gen. alips. - , δε νέμεσθε ἐνταμαἐλθομαι βόσκεσθε, εἰς τον ἀνεστηκότα τολον τόπον καὶ

κατάντη, γουν ὀξύν, ατε καὶ ὁπου αἱ μυρικαι.

Vet. Ου ἀπο τῆς δρυός ἀπόστητε, φησίν, ἀπο της δρυός, καὶ κατὰ τολο το μέρος βόσκεσθε της γταλίας, ἔνθα τὸ ὁρος ὁ Φάλαρος προς ἀνατολὰς κείμενον. σκληπιάδης

ι δέ φησι χωρίον το νυν καλούμενον Φάλερον ἔστι δὲ σνομα ορους εἰς ἀνατολὰς κειμένου - Φάλαρος λέγει τον λευκὸν κριόν φαλὸν γαρ τὸ λευκόν, καὶ πιμηρος κύματα φαληριόωντα λέγει τα λευκαινόμενα - Φάλαρος ὁ φολι

ix Rec. ὁ δε του τε ἐπιρρηματικῶς ἀντὶ το ἐπι θα. Vet. V Κώναρος Κώναρος δια τὸ κέρατα περιφερῆ καιτραχέα ἔχειν, κώνους, γουν στροβίλους. - Ο Κώναρος ῆγουν ὁ κριός, παρὰ τὸ κέρατα ἔχειν κωνοειδῆ. 3. Gen' - Κιναίθα ἡ προς τὸ κινεῖσθαι διάπυρος, γουν ταχεῖα, 20 G παρὰ τὸ κινῶ καὶ τὸ αἴθω ὁ καίω - υλλως Κιναίθα:τολο τῆς αἰγός ἐστιν ονομα. τινες δὲ την εὐκίνητον ἀκούου

σιν. αἰθὸν γὰρ τὸ πυρῶδες. αἴθει γὰρ ἐν κινήσειχώς τὀ

πῶρ ὁθεν πιμηρος τους λέοντας αἴθωνά φησιν.

287쪽

ρος καὶ ιναίθα ου ἀπο-qς δρυος γενήσεσθε τουτεὶ καὶ ἐνταυθα βόσκεσθε προ τὰς νατολάς, ς καὶ που ἐστὶν Ο Φάλαρος. Q.

Vs. 105. 5Vει Ἐργον Πραξιτέλευς αντὶ του εἰπεῖν θαυμάσιον λεγει το νομα του τεχνίτου ἐξάκουστον δυο δέ φασι Ποαξιτέλεις, τον με αρχαιότερον ἀνδριαντοποιόν, τον δε νεώτερον ἀγαλματοποιόν ουτος δε ην ἐπὶ Θημητρίου του βασιλέως περὶ ου φησὶν ὁ Θεόκριτος. - Τα παιδὶ δέ, τῆ i0Rec. Tοιοίτο οἷον αν ο Πραξιτέλης εἰργάσατο. l. 6. 23. E. M. N. P. Gon.' 'L,ips. - Πραξιτέλες συνεστάλη το δια το μέτρον. M.)Vs. 06. 07. 5 'ον λυκος αγχει κυρίως ἐπὶ του ζώου ἀκουστέον, η ἐπὶ του ἱμάντος του περιδεδεμένου τοῖς τραχηλοις των κυνῶν. 3. 5. Geny)- Λυκος α γχεν πνίγει καὶ ρέγχειν ποιεῖ ἐν τῆ φροντίδι του φυλάσσειν τα θρέμματα δοκεῖ δὲ Φιλοποίμνιος ονομα εἶναι κυνός. Geny mmc. κυων φιλοποίμνιος ἐν τῆ ποίμνη φιλῶν ανα-

288쪽

στρεφεσθαι, ὁ λυκον πνίγει, ν δίδωμι τω παιδὶ στε ἀπελαυνειν πάντα τα θηρία λεγεται το διώκειν καὶ ἐπὶ του ἀγρευειν καὶ αἱρεῖν - ηυν--παιδὶ δίδωμι ἰστέον στιδίδωμι λέγει αντὶ του δωσω- ἐπὶ γαρ των ναμφιβολων--- σχέσεων ἐνεστῶτες καὶ παρεληλυθότες - του μέλλοντος

c. Ἐντὶ γαρ βαι τετραχῶς καὶ τουτο γράφεται ἐν τοῖς παρ' μῖν ἀντιγράφοις οἷον αβα αντὶ του βῶσαι ι καὶ ἀκμάζουσαι. H. Καὶ αυαι, γουν ξηραί Ἀγράφεται καὶ α ζαι ἐν τοῖς ἀγγείοις γαρ ἐπειδάν τι καταλειφθῆ ξηρανθέν, ἐξάλλε-

ται το καταλειφθεν ἐν τοῖς ἀγγείοις αω λέγεται. γράφεται καὶ ἐντὶ γαρ αὐται καὶ λέγει αντὶ του μόναι.J i5 s. lli . lli. I t. οὶ τέττιγες ρητε τον αἰπόλον ουτω φθ- σω ς ορῆτε τον αἰπόλον παρερεθίζοντά με εἰς μιλλαν. ουτ καὶ μεις ἐρεθίζετε ηγουν διεγείρετε τους καλαμευτάς, αντὶ του του θεριστὰς εἰς ἐργασίαν αδοντες δηλονότιJ. 20 τω καὶ μεῖς, δοντες δqλονότι, διεγείρετε τους

289쪽

Ree. Μισε τὰς δασι κέρκος ἀλώπεκας τὰς ἐχου- σας δασείας τὰς Ουράς, αῖτινες ει τὰς του Μίκωνος ἀμπέ 5λους Y Gen. I ps. παραγενόμεναι κατὰ τὰ προς σπέραν ὐαγολογουσιν αὐτὰς ηγουν τὰς ρῶγας των βοτρύων ἐσθίουσι. M. Gen'

Vet. Τὰς δασυκερκους Uen' τὰς ἐχούσας ουρὰς πολυτρίχους, πλήρεις τριχῶπι κέρκος γὰρ ἡ ουρά. Ῥα- uγίζοντι ἀντὶ ου τὰς ἀγας ἀναλεγουσι. λουτως ἀγας Ἀττικῶς διὰ του ρῶγας. Gen') δι αλληγορίας Κομάτας φησίν, τι ὁ Λάκων ἐν τοῖς Μικωνος ἀμπελοι δηλονότι , ἀεὶ παραγενόμενος κατὰ τὰ προς σπέραν η καὶ κατὰπῶσαν σπέραν ἐαγολογει αὐτάς, αντὶ του πορευόμενος περ ι θαίνεται - γαγίζοντά τὰς ἀρος ἀποτρώγουσι. Gen' 'Mλλως. Μισε τὰς δασυκερκος Geny τινες οὐτω κατὰ τ ἔσω νοούμενον λεγουσι μισῶ τους ἄνδρας τους ἐνήλικας καὶ δασυπυγους, ο φοιτῶντες διὰ της νυκτὸς τὰ του Μίκωνος ὐαγίζοντι, γουν ῆαγολογοῶσιν, εσθίουσι, δηλονότι π Dαυτο βινούμενοι. ἀλώπηξ δε εἴκασε του τοιούτους ςii 2 fAαπιυκέρκος : διὸ το μέτρον δε εβλήθη του. M. - ΤαΜίκωνος : ἀμπελόφυτον τόπον τὰς αμπέλους. b. λαμπελόφυτα του Μίκωνος. I, τὰ κτήματα, γουν τὰς αμπέλους. M. εἰς τὰς του

290쪽

i ρος ἐπὶ της αυτῆς ἐννοιας αλληγορει εμφαίνων του περαμ

νοντας και πορνεύοντας τον Κομάτα αυτὸν κατὰ τη GD- κάδα φησίν. Vs. l6. 37. Rec. Σεσαρώς χάσκων, γελῶν, εὐφραινόμενος τομοι τοῖς συνουσιαζομενοις χιον ' πλεον γαρ δύνονται t ποῶνται πάσχοντες. Gon.' - ου μεμνασ τ' ἐγὼ κατηλασα οὐ-έμνησαι, τε εγώ σε περαινον, και ἡ γελῶν

ἐκινο προσερχόμενος καὶ οὐκ ἀποφεύγων - τομο γαρ δύναται η προς - οὐ δε λαμβάνου καὶ πτου ἐκείνος της 20 δρυός. - ΠΟΤΕΚΙΓΚΛΙΖΕΥ: γουν λυγίζου καὶ ὀσφῶν ἔστρεφες προς ἐμέ. . .)li 3 Tρωγουσι ράγας. . - οσπρια η τὰς αμπέλους φωρουσι. .li Γαρθ η.M. δέ. Iesus. - Κανθάρος:l μοιον γέγονε

κἀνταυθα εἰς το . M.

σιαζόμην σοι. M. ἀσέλγειαν σημαίνει φλέξις. E.

Dαινον - γελῶν .... δυναται, -