장음표시 사용
291쪽
Pl. υλλως. πιτ' ἐγώ τσι κατηλασα Gen. τὰς ποοειρημένας ἐμφάσεις διὰ τούτου βεβαιοι λεγωπι η υ μεμνησαι, τε σε ἐπέραινον κατ' ἐκείνην την δρῶν, συ δε σεσηρως και γελῶν ἀντεκινο καὶ σαλευου; γράφεται το σεσαρὼς ἔν τισι καὶ σιγηρῶς. - ποτε κιγχλίζευ 5 κιγκλίζειν λεγεται, σαλεύεσθαι καὶ κινεῖσθαι εἰρηται δεμεταφορικῶς ἀπο της ν τ θυρα κιγκλίδος. στι δὲ κόραξ σι ροῶς ἐμπίπτων εἰς το μέσον καὶ ποκροτῶν την θυραν. υλλως Ποτε κικλίζευ προσεδονο ἀπο μεταφορῆς
του κίγκλου, - καλουμενου ὀρνέου ον ἔνιοι σεισοπυ- ioγίδα καλοῶσιν, ἀφ' ου η λέξις μετηνεκται κιγκλίζειν δε τοτ V οσφυν κινεῖν φασιν. σπερ δε παρὰ το γνῶ γίγνω, ουτ καὶ παρὰ το κλῶ κίγκλω και κίγκλος.
Vs. 18 11 9. Vet. οὐ το μεν ου μεμναμ κκα μὰν τη δέ τυ : - γράφεται και τεῖν δε τυ - τοίτο μεν ου μεμνημαι '
οτε δεαυμάρας, ὁ ο δεσπότης, δεσμεύσας σε ἐμαστίγωσεν,ακριβῶς ἐπίσταμαι. - Eυμάρας ἐκάθηρε Geny)
περὶ ου μοι εἶπας ου μέμνημαι τοίτο δε γινώσκω, τι Ii7 Κιγκλίως δίκην λυγίζου προσερχόμενος. M. ἐκινολαιοχρῶς. 20
292쪽
δεσπότqς σου δήσας σε ἐπύγιζεν, μόλυνεν, περ δηλοι τοεκάθηρε η ἐκάθηρε πιι του τυπτε καὶ ξεδερε καιωριστοφάνης
c. Ουχὶ παρήσθευ οὐκ ἐνόησας οὐ κατά τι καὶ συ . IIps. mθάνθης;- Ἐδη τις Μόρσων πικραίνε -
ται Μόρσων, ἀπλτου νυν τις δάκνεται, λυπεῖται, πι-l κρίαν ἔχει, νικώμενος - ημῶν. Vs. 12 l. Vet. Σκίλλας ἰων γραίας σκίλλα εἰδος βοτάνης
πάντη ἀχρήστου γραίας δὲ τὰς γεγηρακυίας καὶ ξηράς. λόγος πάλιν προς το Λάκωνα. Ἀξιος εἶ, φησί, ἀλλον ν ἀπελθεῖν εις τὰ μνημεῖα καὶ τὰς γεγραιωμένας καὶ παλαιὰς καὶ ξηρὰς σκίλλας τίλλειν περ ἐμοὶ ρίζειν. αυται γὰρ παντελῶς χρηστοί εἰσι καλοὐνται δε σκιλλοκρόμμυα. - 'Hτοsτο φησι κατὰ τὸ ἔσω νοούμενον ἀπελθὼν τίλλε, φησί. τὰς παλαιὰς τρίχας του τάφου σου, γουν ζ πυρος σου. 20 το τίλλοις γράφεται καὶ τίλλειν ἀντὶ του τίλλε καὶ κόπτε. c. Hτα στραφεὶς προς το Λάκων φησιν ἰων καιΕ. ἀπελθὼν τάχιστα σκίλλας παλαιὰς ἀπο μνηματος ἀνάσπα. εστ δε σκίλλα το κοινῶς σκιλλοκρόμμυον. 1. . . . L.ips. im Oui αἰσθάνη και συ; .di 21 Παροιμία. Υ. Lips φυτον λυσσῶ/ες 5 -- ρους μνq- ματος. . - Τίλλειν:J τίλλε. 5. Τίλλοις:J γράφε τίλλειν. 2.
293쪽
Vs. 22. c. Κνίζει ν κυρίως το ἐρωτικῶς λυπεῖν ἐνταυθα δεαντὶ του απλῶς λυπεῖν λαμβάνεται. . N.)Vs. 23.
Vet. Ἐλθὼν ταν κυκλάμινον η κυκλάμινος βοτάνιόν ἐστι ποιῶδες, λεπτόρριζον, περ χλιανθεν ποιεῖ προς χίμετλα. - Καὶ η κυκλάμινος βοτάνη ἐστὶ παντελῶς χρηστος. .
μου. γμέρα ἀνθ' δατος Ἱμέρα πόλις εν Σικελία καὶ πηγη, αφ' ς ε ποταμος μωνύμως τῶν πηγρ καλούμε
νος. ἐνταυθα δε τον ποταμον λέγει - αι Κράθι ποτα- 5
Oῖν πορφυροις βλύζοις υπο οἴνου ἰθε πορφυροῶς εἰης, τουτέστιν εἰς οἶνον εἴθε μεταβληθείης - 20 Vet. α δ το ι σία βοτάνη τίς ἐστιν ακαρπος καὶχμηρος ' ἀμφὶ δε λειμῶνος μαλακου σία.
294쪽
τὸ γαρ ων ἐν τοῖς λειμῶσιν ου πέφυκε γίνεσθαι, αλλὰ τοσίον. p. 3. η ἀνθύλλια ομοι σελίνω, ἐν τοῖς ποταμοῖς τρεφόμενα κατὰ δε τινα τα προς τοῖς ποταμοῖς φυόμενα βρου . Τάδ' ἔ o ἰαία ἀνθύλλια εἰσὶ παντελῶς καρπα, προς
τοῖς ποταμοῖς φυόμενα, L. Gen. 'sulc. τα καλούμενα κοιμ
ι κατὰ το προς ὁρθρον. μετὰ της προς προθέσεως λεγεται
Ree. Τῆν κάλπιδα κηρία νάψα - γράφεται καιτα κάλπιδι - ηγουν την δρίαν εἰς κηρόμελι καταδυσαι. i5 η ἀντὶ του την ξύλινον δρίαν ἐν τοῖς κηρίοις βάψαι. H. Κάλπιδι κάλπις η ξύλινος δρία. p. και η ἐμή,
τλήσοι. Vs. 28. 29.20 e . κύτισόν τε κύτισος αἴγιλος κάὶ σχῖνος θάμνοι εἰσίν ους ἐπινέμονται αἱ αἶγες. μου. ν κομάροισι κέονται κόμαρος εἶδος δένδρου. I 25 Ἐρυθραίνοιο Κ M. κεκραμένος εἴης. I. - Περισσος ὁ τοι.M. . Ups. - πια, βοτάνη ακορπος. . πόαι. P. Orσια:J 25 θάμνος. L. 126 Συβαρίτας:J ποταμος πταλως περὶ τὸ Θουριον. I.. Συβαρῖτις : κρήνη του Συβαρίτου. . I 27 H ουλη. l. 2. 7. . M. P. I .ips. - Καλλιόπη Ε. -υγ-
γεῖον δροφόρον 5. E. - Εἰς κηρόμελι. . ἐν κηρίω Ν. - φασα 3 πληρώσαι. M. ἐμβαλεῖν. P. 129 Mντὶ του κλάδους σχίνου. . . . . Vips. - λάδοις κομάρου. . . . Llips.
295쪽
κέονται δὲ ἀντὶ του κεῖνται, καθέζονται - καὶ σχῖνον πατεοντι καὶ εὐκομάροισι εχ δενδρων ὁ σχῖνος καὶ
σιν, μεῖς μοτονως τω κισσῶ. Gen' ἐν τεροι δὲ ροδά- κισσος γράφεται, εν μέρος λόγου ἔστι δε καὶ αυτ των θάμνων, γλυκῶδες ανθος προιέμενη περὶ τα γόνατα δὲ των τράγων καὶ τον πώγωνα πησσεται. Vs. 133. i5 me. Λαβουσά με ἀπο των των καὶ προς αυτην κλίμνασα. l. 2. 6. 8. M. N. Ilips. top. Vs. 134. Ree Maa' ἐγὼ υμήδευς αντὶ του μηδους ετ
ρος ουτος, ω εοικεν ερωμενος αυτου. 20
296쪽
δίδωσί τις ὀρέγων την χεῖρα δίδωσιν, ρεξα λεγε ἀντι
Vs. 36. 37. Rec. σσὶ φιλεχθής εἰς δεθος καὶ μῖσος τους φίλους ἄγων η φιλονεικος. Vet. Κέασας ἐριζειν κίσσα εἶδος ορνέου ἀμούσου ἐπιθυμητικοὐ ποικίλου με ἐπὶ των γυναικῶν - κισσῶντο συλλαμβάνειν, παρόσον ἐγκυμονοῶσαι ἀηδίζονται προς
Rec ' νους Ἀσπερ οὐ πομον πάρχει προς ἀηδόνα κίσσας φιλονεικεῖν οὐδ' ἔποπα προς κύκνους, ουτως οὐδεσε προς ἐμέ. σὐ δὲ ταλαίπωρε ἐοικας φιλόνεικός τις καὶ δύσερις εἶναι - δε σπερ οὐ δίκαιον τα ἀμουσότατα προς τὰ μουσα ἐρίζειν, ουτως οὐδε σε προς τολοπι αμουσος γαρ εἶ. 6. i5 Ου δ' ἔποπας κύκνοισι οὐδε τοὐς ἔποπας, ηγουν του κουροπετείνους , πρέπον ἐστὶν ἐρίζειν τοις κύκνοις. P. Y Gon' Tips. Vs. 38-140. Rec ὶ δε Κομάτα δωρεῖται Μόρσων σοὶ δε 20 Κομάτα τω νικήσαντι δίδωμι το ἔπαθλον καὶ ὐ δε θυσας αυτὴν δηλονότι την ἀμνίδα, ταῖς Νύμφαις, καλὸν κρέας ἐμοὶ τω Μόρσωνι -- πέμήων.
36 Πρέπον. I. 2. 6. Ups. δίκαιον. M. P. - ιν υπὲρ νίκης η Μότητος ποιεῖσθαι. . . P. Y L,ips.di IM νυ κούκους. I. τους λεγομένους κουροπετεινούς. M. τὰ κοινῶς κωλοπετηνάρια Κ - Λυσχερής. Vinia.139 Σφάως και καύσας αυτήν. .
297쪽
Rcc. σμιλάσεο τουτέστι μεθ' ηδονῆς σκίρτα φυσῶσα τοι μυκτῆρσι καὶ ἐπαίρου, πῆσαυγέλη των τράγων. - δε- ιμάσω ο ἀπο ου ηχου των αἰγῶν νοματοπεποίηται λεγεται δε ολ καὶ ἐκ των ἶππων. καλεῖται δὲ Ο τρόπος ο
Vet. Η φριμα εο φριμαγμον αποδίδου μεθ' ηδο- νης, τουτέστι βρενθυου καὶ ἐναβρυνου, πασα αγέλη πεποιημένη δε η λαις τοιολος γαρ δοκεῖ εἶναι ὁ ηχος τοὐπταρμου των αἰγῶν - Ἀλλως L. Gen. ου κυρίως δε Ιο
τῆ λέξει κέχρηται φριμαγμος μεν γάρ ἐστι κυρίως η τωνῖππων, βληχη δὲ η τῶν αἰγῶν καὶ προβάτων. τω αυτῶ ἁμαρ
τήματι περιπέπτωκε καὶ μολις ἐν Αἰξίν. 4. I.. - Κηγὼ μεν ἴδ' ς μέγα καχαξῶ ἀντὶ του ἐγὼ συν μῖν καταγελάσω οὐ Λάκωνος. 15
298쪽
220 ScΗOMA ET GLOSSAE. κρατημεναι τοι κέρασιν - Κ ε μο υχί δες τρισσῶς γράφει
ται πιε ρου χι νε α κεροφόροι, ὴ κερουλίνες αἱ οὐλοκέρατα χουσαι κερουλκίδες δὲ αἱ ἀπο των κεράτων ε -
Vs. 47-150. et D λευκίτας ὁ λευκός. πεποίηται το νομα ἀποτης λευκότητος του τράγου ἁ γαρ ἀπο του μέσος μεσίτης καὶ δὸς δίτης, ουτ και ἀπο του λευκος λευκότης. -υ κορυπτίλος τοῖς κερασι πλήττων ἀπο-- -υ-l πτω το κερατίζω προς το τράγον δε τουτό φησιν ἐπιτρεχοντα ταῖς αἰξὶ καὶ τοι κέρασι τυπτοντα - ουτος ὁ λευκίτας η ἀπότασις του λόγου προ τον τράγον ἐπιτοέχοντα ταῖς αἰξὶ καὶ τοι κέρασι τυπτοντα, μάχιμον λευκίτας δε
λευκος παραγωγῶς ς ἀπο ου ὁδος ὁδίτης. κορυπτίλος i5 δὲ ὁ κερατιστής, η ὁ τοῖς κέρασι πλήττων. . . cu')
Rec. Κορυπτίλος ὁ κερατιστὴς ἀπο του κορυπτω οκερατίζω. P. Gen.' 'Liips. - εξῆς εἴ τινα ἀπο τῶν αι-
γῶν ὀχευσεις πρὶν φω καλλιερῆσαι ταῖς Νυμφαις τον αμνό ν. ον ἐνίκησα τω Λάκωνι, θλάσω σε ἀντὶ του θλάσω σου τὰ 20 αιδοῖαJ. - δ α πάλιν ἐπιχειρεῖ οχευειν δηλονότι.
299쪽
παῖς Νυμφαις, ον ἐνίκησα ἀμνὸν τον Λάκωνα, θλάσω σου τὰ αἰδοῖα. L. Gon' - Ἀλλὰ γενοίμαν ἄλλ' ἐὰν μισεολάσω, γενοίμην ἀντὶ Κομάτα Μελάνθιος, καὶ κολασθείηνῶoπε ἐκεῖνος πω μαίου καὶ Φιλοιτίου ἐγὼ ἐν τοῖς 'οδυ σέως οἴκοις. τον παρ' μήρω φησὶ Μελάνθιον. p. 3. 4. IL. Gen' η γαρ οὐλος των μνηστήρων Πηνελόπης. 3. 4. I i. imo. U- λάνθιος ηὐενὸς των μνηστήρων ,ἀλλον της Πηνελόπης δουλος, κολασθεὶς πλυδυσσέως. Gen'
ιγράφεται το παρον εἰδύλλιον Βουκολιασταὶ άφνις 0 καὶ Ααμοίτας. - Βουκολιασταὶ Λαμοίτας καὶ Λάφνις. .ips. Βουκολιασταὶ ωριδι Κομάτας καὶ Λάφνις. . ,δ απλτου Θεοκρίτου. M. ιηγηματικόν. . . Aωρίδι. . . . N. Aημητρίου του ρικλινίου. Καὶ το παρόν ειδύλλιον συνίσταται εὐστίχων δακτυλικῶν ξαμέτρων καταλη- 5κτων ς', ων τελευταιος νίκα μα ουδ αλλος, ἀνάσσατοιο ἐγένοντο. M. Gen ' - ου αυτοὐ Μοσχοπούλου σχόλια. M.)
H. αμοίτας καὶ Θαφνις ὁ βουκόλος εἰς ναχῶρον τὰν ἀγελαν πόκ υρα τε προ τὸν Αρατον τον πποιητην τον τα Φαινόμενα γράψαντα φίλον ὁντα διαλέγεται ὁ Θεόκριτος ἰσόχρονος γαρ ν αυτω ου καὶ ἀλλαχόθεν μνημονεύει , ἔνθα προλυγεάνακτα τον Μιτυληναῖον μίλει. αλ-λοι δέ φασι πρός τινα ουτ καλούμενον. 3. 4. 5. L. P. Cren.
i 9 Πάλιν : λείπει το ὀχεύει. L. ἐπιχειρεῖ περαίνειν. . 25 iis G μή σε θλάσω, συντρίψω. I, M. D. L,ips. - Μελάνθιος:J ουτος οὐλος ην Πηνελόπης μωρός. . . - Ἐπαραται
300쪽
υλλως Εἰκ- τον ἀστρονόμον Αρατον εἶναι, ω συγκε- χρονίκει ὁ Θεόκριτος. Rec. Aαμοίτας καὶ Λάφνις ἐναντίως ἔχει τοὐτο τω λεγομένω λκμανικῶ χ ηματι, ο καὶ προεπίζευξις λέγεται. ἐνταμ γαρ ενικὸν ἐπάγεται ἐπὶ τοί δυσω ἐκεῖ δε λ θυντικὸν λέγεται μετὰ το εν Iον
ε δέ, ωρης ἄρχωσι μάχης η Φοῖβος Ἀπόλλων λύεται δε ἐκεῖνο μεν περβάτω, I- εἰ δε κ' A βος Απόλλων αρχωσι μάχηςl, οὐτο δε ἀπὸ κοινο λαμβά-
lo,o τό ὁ βουκόλος. l. 2. 6. . . . . . Gen. acips. ' - Ταν ἀγέλαw. ἐκάτερος δηλονότι την εαυτο ἀγέλην ἀγαγόντες νωσαν. .ips. JIM 'Hς δ' ὁ μεν αυτῶν πυρρός ην δὲ των δόν- των ό με αρτι χνοάζων το γενειον, ὁ δε πληρώσας αυτὀ i5 ταῖς θριξίν - πι πυρρὴς ὁ ἀρτίχνους, ὁ δ πωγωνίτης, ως υριπίδης πυρρὸς γενύεσσιν αανδρουμενου. ὁ δ' ἡμιγένειος Παρμενίσκος. . - Τέλειον ἔχωντο γένειον ταῖς θριξί. .. 20 Ile . Και μέλας φειλεν ειπεῖν φασὶ δέ, τι το πυρρὼς
M Πυρρός:J το γένειον δηλονότι, γουν πυρρογένειος. . . Y L.ips. κατα τὰς τρίχας, γουν ἀρτιγένειος. - ιμι γένειος l25 τέλειον ἔχων το γένειον ταῖς θριξί. L. Ἀτελη την γενειάδα. C. ολθον εἶχε γένειον Κ.