장음표시 사용
321쪽
ταυθα, υκ αντὶ του δασέος καὶ ἀεὶ σως επὶ τούτου του σθμαινομένου φείλει το λάσιον λαμβάνεσθαι. Vs. 6. .et K, α πιο ν δέρμ' μοισι κνηκον, γουν ξανθὸν λευκόπι λευκον μὲν ἀπο του καρποί, ξανθον δε ἀπο ου ανθους. - Αλλως 'Hίτιή με κυκλος αυτου μέλας, το δεσπέρμα λευκον της νηκης τοιοίτον δε καὶ το οὐ κνηκουανθος λψαρόπι η πυρρόν. - Κνακόν κνηκοειδές, λευκον ἀπο της νηκης του σπέρματος λευκου οντος. . . - Νέας ταμίσοιο ποτόσδ ο ν αντὶ του προσφάτου πιτυας οπνέον. εἰώθασι γαρ ι τυροποιουντες πορία χειρομάκτρων
ἀποφῆσθαι τὰς χειρας αυτῶν ἐν οις ἐνεῖνται δέρμασι - Tάμισος δε η πιτύα ψηται παρὰ το θαμίζειν, Ἀστι πυκνουν το γάλα περ αυτην τρεφόμενον, η παρὰ το ταμείωνιαξιοὐσθαι διὰ την χρῆσιν. 5
Rec. Ἀμφὶ δέ οἱ στήθεσσι περιεσφίγγετο δὲ τοις
στήθεσιν αυτου παλαιος πέπλος.
Vet. Γέρων ἐσφίγγετο πέπλος en') η μεταφορὰ
322쪽
γράφεται δε καὶ πλοκερῶ, ἀντὶ του πεπλεγμέν-παρὰ νπλοκην καὶ την φην. - πλανε μω αλλοι πλοκε ρω γρά- φουσιν εἴτε δὲ πλακερῶ γράφεται εἴτε πλοκερῶ, ἀντι του πεπλεγμέν ἐστίν. p.)Rec. οικὰν δ' ἔχε, καμπυλην δε εἶχεν ἀπο ἀγριελαίου ἐν τι δεξι χειρὶ ράβδον η ρόπαλον κορυνη ε καιῆόπαλον το αυτό. io Ves RG μ' ἀτρέμας εἶπε σεσαρώς και συλως μοι εἶπε γελῶν. - Η σεσαρώς αντὶ του ρεμα ἐγέλα διεστηκὼς τα χείλη καὶ μειδιῶν. υκ ε δε κέχρηται Κλέξει. - Σεσαρως διεσταλκὼς τὰ χείλη καὶ μειδιῶν καταχρῶ- ται δὲ ρ λέξει. p. - ιεστηκὼς τὰ χείλη και ποκεχονώς. i5 καταχρῆται δὲ τῆ λέξει ἀπο του σεσηρέναι καὶ ποκεχηνέ
20 τον , καθ Σιμίχου η υιός καθ σιμος ν. οἱ δε τερον τινα τῶν συν αυτῶ καὶ ου Θεόκριτον διὰ το Σιμιχίδα μεν Ερωτες ἐπέπταρον. φασὶ δε τον τοιοὐτον ἀπο πατρωου κληθῆναι, ἀπο L. Gon'
l8 Βιαζωστικῶς πεπλεγμένP. . naεκτῶ. L. πλατεῖ. I us. - Καμπτην αἰγανέαν ἐπικαμπῆ L. κυρτήν, καμπυλην. M. στραβην. .i9 εν ῆ εξι χειρὶ εἶχε κορυνην, δηλονότι ράβδον. M.
323쪽
a εμιχίδου του Περικλέους των ρχομενίων, οῖτινες πολιτείας παρὰ Κώοις τετυχήκασιν. - Σιμιχίδα εἰσὶ δε καὶ ποτρωνυμικὰ ουτως ἀπαραλλάκτως λεγόμενα καὶ επὶ των υεῶν, καὶ ἐπὶ των πατέρων. σπερ Θεόκριτος Σιμιχίδαυμ ων Σιμιχίδα εαυτὸν ονομάζει πατρωνυμικλ ου Σιμι , χίδα .) καὶ σκληπιάδην τον Σάμιον ποιητην Σικελίδαν καὶ αυτὸν καλεῖ, παιδά τινος Σικελίδα λεγομένου τυγχάνοντα. ἀλλὰ και ἐν τω εἰδυλλίω τω ουτως λεγομένω ἰπο- λεκῶ και Ποιμενικῶ καὶ τον υμήδη ων ὁντα του κρατίδα κρατίδαν καλεῖ καὶ αυτόν οι δε λέγοντες Σιμιχίδα λέγε νυσθαι τον Θεόκριτον διὰ το ιναι σιμον κακῶς λέγουσι. I- Μεσαμέριον πόδα ελκεις κατὰ το μέσον της ημέρας λκεις τους πόδας αντὶ του πορευρ οἱ γαρ βαδιζοντες ελκοντες τους πόδας βαδίζουσιν. - Ελκεις συρεις. τοὐτο δε διὰ το ταχέως αὐτὸν πορευεσθαι εἴροκεν 'M. id
Rec. νίκα δη καὶ σαῶρος ἐφ' αἱμασιαῖσι οπότε καὶ ὁ σαυρος, 4 κοινῶς λεγομένη χλωροσαυρα. ἐπὶ τοῖς τραγμοῖς ρεμεῖ. - Ο σαυρος ει εχιν μεταβάλλεται , ως πυριστοτέλης φησίν 'N Gon')Vet. Καὶ σαυρος ἐφ' αἱμ ασιαῖσι ν Gen' ἀρσενι
κῶς ὁ σαυρος λέγεται καὶ θηλυκῶς η σαυρα φησὶ δε
Ἀριστοτέλης περ του ζωου τουτου, ὁτι ξηραινόμενον εἰς ἔχιν μεταβάλλεται. 2lh γαρ Θεόκριτος υίυς ην του Σιμίχου η διότι ν σιμός. P. 25
324쪽
1 f. Οὐδ' ἐπιτυμβίδιοι κορυδαλίδες αἱ ἐπι τοκεφαλῆ τον τύμβον φέρουσαι του πατρος αυτῶν. - Κορυδαλίδες ἐνταυθα εἶδος ρπ1ros λεγονται δὲ ἐπιτυμβίδιοι, οτι τάφοις ς ἐπιπολυ ἐνδιατρίβουσιν. ει δε κορυδαλίδας ταστρουθία νοησεις, κορυδαλίδες μεν λεγονται δια το κόρυσιν ἐοικέναι το ἐπὶ της κεφαλης αυτῶν ἀνάστημα, ἐπιτυμ βί- διοι δέ, τι σε τυμβον το τοι οὐτον νάστ μα επὶ κεφαλῆς ἔχουσι. φέρεται δὲ καὶ ἐπὶ τούτων στορία τοιαύτη ' τι προiu του γενέσθαι την γην γεγόνασιν αυται συνω δε ποτε τῶν τον προγονον ἀποθανεῖν, καὶ γης μ' υσης τάφο περτης κορυφης ου ἰοιου γόνου, δι καὶ ἐπιτυμβίδιοι ἐπεκλη- θησαν. - Αλλως. πιτυμβίδιοι η τι τοι τάφοις ἐνδιατρίβουσιν η τι τον τυμβον ἐπι της κεφαλῆς φέρουσιν
i5 παρὰ το τυφω φλογοειδεῖς γάρ εἰσι. κορυδαλίδες:δια το κόρυσιν ἐοικέναι τὰς κεφαλάς. to o Gon' ἡ λαίνονται ρέμβονται, πλανῶνται ἀπο της λζ 3. I, Gen'
It w. II μετὰ δαῖτα κλητός η π ευωχίαν κεκλημένος σπεύδεις, η ἐπι λ νόν τινος ἀπο τῶν πολιτῶν θρώσκεις
23 Aι ἐπὶ τῆ κεφαλῆ τον τυμβον φέρουσαι. Lii,s. - Οὐκοινῶς
2 πίπυλοι. M. - Πλανῶνται. . .. πλανώμεναι στρέφονrαι. .ipε- ἀλλα και αυται συχάζουσιν. .
325쪽
ην στερήσρ, μοῖραν ευρίσκει κρεῶν. Λ μετὰ δαῖτα κλητός I. Ocn' οἱ γα κεκλημένοι σπευδουσιν επὶ δε των βραδυνόντων παροιμία οστις ἐπι δειπνον ὀφε κληθεὶς ρχεται. χωλός ἐστιν η ου δίδωσι υμβολάς.
μου. Π τ εἰ ποσὶν νεισομεν οιο οντως πορευομi loν υ ου τοῖς ποσὶ πῆσα λίθος προσπταίουσα, γουν προσ-κ9ουουσα, ταῖς ἀρβυλίσι εμμελῶς χει , et sΠἀσα λίθος ατ αίοισα ἴσως διὰ την υμουσίαν του Θεοκρίτου τοὐτο εἰπεν, ω καὶ τους λίθους ζοιν εμμελῶς ποδιδόναι χον προσπταίοντας τοῖς ποσίν. P. I, Gen. in
καὶ πιμηρος λίθοι πωτῶντο θαμειαί. καί ' mδόμον - ξεστης αἰθουσρσι τετυγμενον, λίθοις δηλονότι ξεστοιςJ. Vs 27-34. Ree. Τόνδ' γὼ ἀμείφθην προς τουτον ἐγὼ ἀπεκρίθηw Λυκίδα φίλε πάντες λεγουσί σε ιναι συρικτην κατὰ θπολυ περεχοντα καὶ νοοι νομευσι και εν τοῖς θερισταῖς. 25 Ἐπιθρώσκεις. πηδῆς. I πορευν. . ἐπιτεταμένον.
27 Ἀπεκρινάμην. . . ε ἀμοιβῆς διεJεξάμην λέγων. E.
326쪽
Συήικτεν συριζειν τὸ διὰ σύριγγος μέλπειν, και συρικτης ἐπὶ τουτου ἐνταὐθα δὲ συρικτην λέγει τον κοινῶς τραγωδητην - ο δη μάλα θυμον ἰαίνει ὁπερ δή ζγουν το αδειν, λίαν ευφραίνει τον μετερον θυμόν, ἀντι του την ἐμην φυχήν. Vet. T δη μάλα θυμὸν ἰαίνει Gon' τοι το εἶναι τινὰ συριστήν. ἐκ του ποιητο δε ο λόγος ἀντι οὐ ἐφ ω δη μάλιστα καὶ αυτὸς τέρπομαι. - Καί σι κατ
ἐμον νόον κατὰ τ' ἐμην δόξαν ἐλπίζω φησίν, ὁτι υ
νο παρευδοκιμησεις μῶς. καὶ πιμηρος ουτ καθ' ημέτερόν γε νόον. Ree. Κατ' ἐμόν νόον κατὰ τ ν ἐμην κρίσιν, γουνώς ἐγὼ λογίζομαι. γ σοφαρ ίσδεν : χοῶσθαί σοι κατὰ τηνωδὴν M. Gon' - 'io ' δὐ ἀδε Θαλυσιάς ἐπι -- i5 λύσια ἀνυομίνη. Vet. H ἐπὶ Θαλύσια αγουσα μῶς. - ' ενθα σῖτον ἐκτρίβουσι το δὲ ὀλβου ἀπαρχόμενοι ἀντι του τ' ἐπι
καρπίας ἀπάργματα διδοντες . p. a.)Rec , γὰρ ταιροι ὁντως γαρ φίλοι ἄνδρες Aq-20 μητρι ρ εὐπέπλω, τῆ ἐχούσρ καλόν πέπλονmon.' εὐωχίαν
τελοὐσι των καρπῶν ἀπαρχην διδυντες. - πεπλον εἰπερο μετὰ συριγγος δοντα. εἰδότα συριγγι χρῆσθαι. .
327쪽
την ην δια την των ἀνθῶν λαμπρότητα, φ ων κοσμελαι γη καὶ ραιοτατ φαίνεται. . . - Μελα γάρ σφισιαίο, ι με τρω ευκαρπον γαρ ἐποίησεν δαίμων την ἀλωηναυτῶν, γουν ε ἔχουσαν νεκα της πληθύος των καρατ μετρω καταπολ πλουσίω. Vet. υ κριθον αὐεπλήρωσ4 ἀλωάν ἀπο μερους, της κριθης την ευκαρπον παρεδηλωσεν. ευκριθον δἰ καὶ ουχὶ εἴσιτον αλωνα προσηγόρευσε δια το δοκεῖν πρῶτον ευ- ρε ναι τον της κριθης καρπόν. κριθη δε νομάσθη, τιμετ τον σῖτον προεκρίθη τῶν αλλων καρπῶν η παρὰ το 0τους στάχυας της κριθης κεκριμένους καὶ διακεχωρισμενους εχειν του κόκκους - λωί δὲ ηὐαλωνα παρὰ το ἄλως. ἄλως δὲ ἀπο Οὐάλίζω το συναθροίζω ἐκει γὰρ ἀθροίζουσι τους στάχυας καὶ Καλλίμαχος ες το προ τείχους ερον λεε δεὐτε. 5καὶ ἄλς η θάλασσα, ἐντεμεν καὶ τὸ λεις ἀντὶ του συμστραφείς. Vs. 36.
ευκαρπον απὸ του κρείττονος τῶν σπερμάτων. - καλῶ πάντα τῶ σπέρματα ἔχουσαν ἀπο μέρους τὸ πῶν. . ε ἔχουσα ενεκα της πληθυος τῶν καρπῶν ευκαρπον. N. - λαλώνων. M. M
328쪽
ix IP . Ου δῆν. -υ γάρ πω κατ εμὰν νόον μα την γῆν. μνυον γὰρ κατὰ των στοιχείων, ς μηρος χειρι δὲ τλέτε ὐμεν λε χθόνα πουλυβότειραν. το δὲ κατ' εμον νόον κατὰ θν μετέραν δόξαν καὶ μηρος 20 υτι καθ' ημέτερόν γε νόον. 3. I, Gon')R U. δε κατ' ἐμὴν νόον ἀντι οὐ κατὰ την μὴν
329쪽
I. L Σικελίδαν Ἀσκληπιάδνν 'M τον ἐπιγραμματογράφον. σπερ γαρ Σιμιχίδα εαυτὸν καλει ὁ Θεόκριτος πατρωνυμικῶς ς υἱῖ Σιμιχίδα, καὶ τον υμήδην Κρατίδαν, υἱῖν οῦντα Κρατίδα, οὐτω καὶ νυν Σικελίδαν νομάζει τον Ασκληπιάδην τον Σάμιον, υἱῖν Σικελίδα ου δοκεῖ ἀκου- στης γεγονέναι - Σικελίδαν νίκη μι υσκληπιάδην φησι
λεγόμενον τον ἐπιγραμματοφόρον ουτος Σάμιος ην το γενος. ἰon' υλλως Ἀσκληπιάδην φησι τον Σάμιον τον επιγράμματα γράφαντα, ο δοκεῖ ἀκουστης γεγονεναι Ο Θεόκριτος. tu 3. L. Geny Σικελίδας δε ἐκαλεῖτο πατρωνυμικῶς η γαρ Σικελου λω καλουμένου ἰός. 3. L. Gon U δε
Φιλητῆς Κωος το γένος , ς ἔνιοι, Ρόδιος, υἱὸς ηλέφου.
ποιητης δε η καὶ ουτος. Rec. Σικελίδαν τον Σικελου με υαν, σκληπιάδην 5δ' νομασμένον. φασὶ δε αυτὀν ινα ἐπιγραμματογράφον, τὸ γένος Σάμιον ουτινος κροάσατο ὁ Θεόκριτος. Gen. J
U. Βάτραχος δέ ποτ' ακρίδας ηγουν προς τους εἰρημένους σοφοῖς οὐδαμινός εἰμι, και σπερ βάτραχος ἐρί- 20ζει προς τὰς κρίδας, ἴτω κἀγὼ προ αυτούς. γουν τοιαύτην δε ἔχω σύγκρισιν προ αυτούς, οῖαν ἔχει βάτραχος προς ακρίδας ὁ γαρ βάτραχος τραχύφωνός ἐστιν, ὁθεν και ἁνόμασται βοάτραχός τις ών, ὁ τῆ βοὴ τραχύς των δε κρίδων
εἰσί τινες, α συρίζουσιν ἐναρμόνιον. 25κ Πατρωνυμικόν. . . L,ipS. t T κοινῶς τραγωδῶν. . - Βά, αχος:J εἰμι ὁ προ αυτους δηλονότι. . - Ερίσδων : συνόδων κείνοις. M.
330쪽
Vs. 43. 44. c. πά τοι ἔφα κορυναν δωρήσομαι ταυτην γ σοι, φη, την άβδον χαρίσομαι, διότι ει φυτον πω ον Αιὰς εὐ ἀληθεία λο ειργασμενον. το ε φα μόνον Θεοκρίτου, ὁ δε λοιπος στίχος του Λυκίδα. Vet. ἀν ἐπ Ἀληθεία πεπλασμένον Gen. Orι
φιλαλήθης πέφυκας το δε ἐκ Λιός, τι ψευδής ἐστιν l Zευς ως καὶ πιμηρος ου γαρ ἐμον παλινάγρετον ουδ' ἀπατηλόν,
EPΝΟΣ εν θεοῖς γεγενημένον, πει φιλαλήθης πέφν-
20 I el. υλλως. N μοι καὶ τέκτων οἷον τεκτων καυχώμενος καὶ ἐπαγγελλόμενος οἶκον ποιεῖν Προμεδοντος