Bucolicorum Graecorum Theocriti Bionis, Moschi reliquae accedentibus incertorum idylliis

발행: 1859년

분량: 634페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

VEι. υρον παρ ποτ αμόν Ῥλκαῖός φησιν, τι προς eάλλιστος ποταμῶν. ιοκλης δε καταφέρεσθαι αυτὸν πὸ δόπης καὶ ἐξερεύγεσθαι κατὰ πόλιν Αἶνον. Rec. Παρὰ τόν προν τον ποταμον τετραμμένος, γουν νενευκώς, εγγύθεν , λέγω ἐγγυς της ἄρκτου, γουν του βορείου μέρους. . . 'Liips. Vs 1l4. Rec. Πέτρα πὀἈλεμύων λέγω πὸ τρ πέτρα, γουντω ρει των λεμυων, ἀφ' ου ὁ Νεῖλος ουδαμῶς ἐστιν ὁρ- οτος, γουν βλέπεσθαι δυνάμενος. ἔθνος Αἰθιοπικὸν οἱ Βλέμμυες, ἐν τοῖς ἐσχατοι της Αἰθιοπιας κισμένον.

Αἰθιοπικὸν μελανόχρουν οἱ αυτοὶ δε τοῖς ρωγλοδύταις. Ουκέτι Νεῖλος ορατός ου πάνυ δε επαληθεύει τον Νεμ 15λου ἀθέατον εἰπών. - H υθεν ουκέτι Νεῖλος ορα -

τός ἡπερ γαρ . τους Βλέμυας ουκέτι γινώσκεται ὁ Νεῖλος πόθεν χε τὰς πηγάς. - Νεῖλος δε απὸ Νείλεω ο μετὰ μάχην ἔκτισε Ναύκρατιπι η ἀπ του νάειν λείως, ὁ ἐστι ρη

των. .

352쪽

κατὰ συστροφήW παρόσον νέαν ἰλὐ φέρει, η οτι κατῆτος πλημμυρων ρισμένον χρόνον νεάζειν δοκεῖ.

IH μμες δ' 'Γετίδος καὶ Βιβλίδος ποιησάμενος το λόγον προς τον Πἀνα, προς τους Ἐρωτας τον λόγονJἀπέστρεφεν ἐπικαλούμενος αυτούς, καί φησιν , μήλοις ρευθομένοισιν ὁμοιοι Ἐρωτες, τουτέστιν ἐρυθροις, Γετίδος και Βυβλίδος ἀμα λιπόντες καὶ τὰ ἐξης ἐρασθῆναι ποιήσατε τον Φιλiνον Γετις δε καὶ Βυβλὶς δρη Μιλητου καὶ κρῆναι 10 ἔνθα καὶ ιερον φροδίτης. p. Μιλήτου γάρ φασί τον Ἀπόλλωνος καὶ Αρείας ἐγένοντο παῖδες αὐγος καὶ Βυβλίς. ης ἐρασθεὶς ὁ Καῶνος ἀπέλιπε ίλητον ἐκει, δε- τε -

ρουσα ἀπήγξατο. ταύτης η κρήνη μώνυμος.

ἡψ λῖν χῶρον της ξανθῆς Αιώνης, γουν τον φιερωμένον

353쪽

Aιώνας : γουν της Ἐρας. . . - άλλετέ μοι τό - ξο ισι βάλλετε τοῖς ἡμετέροις τόξοις, γουν τοξεύετε δι' ἐμην χάριν τον ἐπέραστον Φιλῖνον, ἐπει τον ἐμὸν φίλον ουκελεεῖ, δύσμορος, γουν ὁ κακῶς ἀποθανούμενος, ὁ κακῶς

ἀπολούμενος. Vs. 20. Ree. Ἀπέο ιο πεπαίτερος απίου χαυνότερος, ασθενέστερος, γένοιτο δηλονότι ὁ Φιλῖνος. t. VCII AI TEPΟ Σ απῖ μεταφορῆς των ἐπὶ πλέον loτης προσηκούσης πεπάνσεως πεπανθέντων ὀπωρῶν καὶ διατουτ σαπέντων και χαυνωθέντων. . L. N. Q. Vs. 2 l. R. c. Τό τοι καλον ανθος το καλον ανθος σου, γουνη νθ ρὰ καὶ εὐμορφος ἄφις σου διαρρεῖται, φθείρεται. 5Vs. 122-l24.

Rec. Μηκέτι τοι φρουρῶμες: ἀπέστρεψε τον λόγον προς τον Αρατον καί φησι ' μηδαμῶς ει το εξῆς Αρατε ἐπὶ τοι προθύροις των ἐρωμένων καθήμενοι σκοπῶμεν. Μη δεπόδας τρίβωμες: μηδε τους πόδας μῶν κατατρίβωμεν, πηγουν καταπονῶμεν, ἐπὶ την ζήτησιν αυτῶν δηλονότι κι-

νοῶντες αυτούς.

Aλλως. Μή ἔτι φρουροὐμ εχ Geia' αποστρέφει τον λόγον προς τον υρατον καί φησι μηκέτι αυτιν φυλάσσωμεν ἐπὶ τῶν προθύρων του πόδας κατατρίβοντες. 25

354쪽

υλλο αλέκτωρ κοκκύσδων ώς -- τω τοtα, ἀλεκτρυόνας αδειν παραγενόμενον καὶ φρουροῶντα τον Φιλῖνον. - U οὐ τοιολος Ἀμεις με μεχρι καὶ τοιῶσδε της νυκτῖς φυλακῆς τοι αυτου προθύροις ἐπεμείναμεν κατὰ δὲ τον ὁρθριον λεκτορα καἰ αλλος εραστης τοῖσδε τοι προθυροις επιμείνsi. A)Rec. - δε ἀλέκτωρ κοκκυζων ορθριος, αντὶ του κατὰ τον ρθρον, αλλον διδότω ἀπραξίαις ἀλγειναῖς τοὐτο δέ φησιν, ἐπει μετὰ τὰς φωνὰ των ἀλεκτόρων διεγειρομενων l ηδ των ἀνθρώπων επὶ τὰ ἔργα ἐν πραξία γίνονται οἱ τὰς κρυφίους ζητοὐντες μιλίας.

Vet. ις υπο τῆς δε φέριστε Μόλων αλλὰ εις ἐξ ημῶν ὁ Μόλων - η μολών - ἐπὶ ταύτης της παλαίστρας

l τ φυλακ κακοπαθείτω πάλην δὲ εἶπε την κακοπάθειαν, ητοι την προς το ερωτα πάλvν. - Αλλως. EI δ' ποτῆσδε Gen' ημῶν, φησίν εις και μόνος ὁ Μόλων πιταύτης της παλαίστρας ἀπαγχέσθω. Ree. υλλος δὲ π τησδε ζ παλαίστρας της ρωτικῆς Ιωἀγχέσθω, M. P. Y 'Liips. μεταδιώκων αυτην δηλονότι. Ves. Λέγει δὲ η την παλαίστραν κυρίως, ἐν ἐγυμνάζετο Φιλῖνος, προσλιπαρουντων αυτῶ η μεταφορικῶς λκαὶ μεῖς φαμεν ρθίαν την παλαίστραν Μόλων καὶ Σιμων

355쪽

IDYLI. VII. 8. 123-129. 277Ἀράτου ἀντερασταί. παλαίστραν δε λεγε τον ερωτα του παμδος καὶ την κακοπάθειαν. - Μόλων ονομαστικῶς χηται την δε προσκαρτέρησιν παλαίστραν εἶπε. Geny δύναται δεκα μολών μετοχη εἶναι αντὶ του μετερχόμενος. - Ἐξωθεν τοὐτο ἐπιφωνουσιπι εις δε ἀπο ταύτης της παλαίστρας θἀπαγχέσθω. ..)Vs. 26 127.

R w. Ἀμρ ιν δ' ἀσυχία ημῖν δε συχία μελέτω καὶ γραῖα παρέστω, τις ἐπάδουσα τὰ μη δεξιῶς μῖν προχω-ὐουντα χωρὶς μῶν ἀποπέμπουσα κατεχοι. - T μη καλὰ ονόσφιν ἐρυκοι ἀποδιοπομποῖτο ἀφ' μῶν, ποπέμπουσα

κατεχοι. Gen. 3Vet. Γραῖα τε παρ ε ιη Gon.' παρὰ Αωριε- η μεν πρώτη συλλαβη ξύνεται, χε δευτερα μηκύνεται. . L. Geny - Ἀτις ἐπιφθύσδοισα ητις δι επαοιδῶν τὰ καθ' ημῶ i5 ἀποδιοπομπήσαιτο φθύζειν δε το πτυειν Βωρικῶς L. Gon. ' ). εἰώθασι δε αἱ γραῖαι, ταν πάδωσιν, ἐπιπτύειν τινες δέ' ὀλίγω χρόνω συμπαρουσα. φθύδιον γὰρ το λιγοχρονιον κατὰ γλῶσσαν. i. en')

Vs. 28. 29. 20M e. Τόσσ' ἐφάμαν τόσα ἔφην.

t. V δε μοι το λαγωβόλονώδυ γε λάξας, πάρος αυτος δε, φοσίν, ὁ γελάσας, πρλερον ἐπηγγελλατο, διὰ την μουσικην δην, ν''α, δῶρόν μοι δωκε τολαγωβόλον εἰναι, περ ἄνωθεν κορύνην εἶπε δεῖρηται δὲ παρὰ 25το βάλλειν του λαγωούς.

356쪽

e. Ἀδέ κε λάξας ς πάρος ἡδέως γελάσας, καθά περ πρότερον ἐγέλασεν, νεκα των μουσῶν, τουτεστι της ἐμῆς ωδῆς, δῶρον φιλικὸν ἔδωκεν εἶναι, το λαγωβόλον δηλονότι. Vs. 130 131. I et I αν ἐπι Πυξ α ς Πυξα δῆμος της Κῶ, η τόπος ουτω ονομαζόμενος παρὰ την φυξιν τολυρακλεους την υπότων Κωων γενομένην - πιλως. Ταν ἐπὶ Πυξας Gen')οἱ μὲν ον εν λ μοπι ι δε τόπον, ἐν Ἀερόν πόλλω νος, αφ' ου Φυξιος λέγεται υλλως την επὶ IIυξαν φέρου-

i σαν ὁδόν ἐβάδιζεν. ῆ IIDξα νομα πόλεως, αφ' ου και Φυξιος Ἀπόλλων καὶ Πάν. η δῆμος ἐν Κω, φυξα τις,

ἐκεῖθεν γαρ φυγεν Iρακλῆς, αιφνης ἐπιθεμενων αυτήτων

Vs. 32. 33. Vet. δείας σχοίνοιο εξωθεν δε προσλαμβάνειν το

357쪽

παραγενόμενοι ἐπὶ στιβάδος κατεκλίθημεν σχοίνοιο, γουν ἀπο σχοίνου γεγενημένης καὶ ἀπο φύλλων αμπέλου.

Vs. 34. Vet. Οἰναρέο ισιν κυρίως τὰ φύλλα τος αμπελου. Φανίας δε φησιν οἰναρίζειν το περιαιρεῖν των οἰνάρωπι , καὶ τρυγῶπι δε γαρ καὶ οἰναρίζειν τὰς αμπέλους, ἐπειδὰν πεπαίνωσιν οἱ βότρυες. Rec πο ου οἶνος γίνεται οἰναρον ς ἀπο ου νέος νεαρόπι η δοτικ των πλVθυντικῶν τοις οἰναροῖς καὶ γωνικῶς οἰναρέοισι. . lo s. 35. 36. Re c. Πολλαι δ' ἄμμιν πολλα δε αἴγειροι καὶ πτελέαι πάνω κατὰ της κεφαλῆς μῶν ἐδονοῶντο, γουν ποτοὐ πνεύματος κλονοῶντο, κινοsντο. - ΤΟ ΕΓΓΥ

ΘΕΝ το δέ μετὰ τάσεως ως ἐπὶ διαιρέσεως γὰρ σχηματίζει θ

τον λόγον. . m. P. Y Icips.)Vs. 38. 39. Vet. Σκιεραῖς ὀροδαμνίσι σκιὰν ποιούσαις πολυφύλλοις οροδαμνίδας δε παντος δένδρου του κλάδους λέγει. Ῥούνατος δε ἐτυμολογει, οἷον ἐν ρεσι θάμνοι. 2013 Ἐν τε νεοτμήτοις οἰναρεαις, γουν φύλλοις αμπέλου νεωστὶ

358쪽

280 SCHOMA ET GLOSSAE.

Ree. ροδάμνους λεγουσι κυρίως καὶ ὀροδαμνίδας τους ἐν ορε θάμνους ἀπο τούτου δε λέγονται πλῶς ουτ καιοι κλάδοι των δένδρων, ως ἐν τούτοις πάντας δ' ἀκρέμονάς τε κα ευθαλέας ὀροδάμνους

κέκλασμαι.

Vet. Αἰθαλίωνες οἱ τέττιγες παρὰ τὸ αἶθεσθαι πὰκαύματος. ταν γάρ ἐστι νότος καὶ καυμα, ἀλλον θέρογονται αἰθαλίωνες οἱ αἰθαλώδεις δια το αἴθεσθαι πότου λίου.

I Rec. Οι δε τέττιγες οἱ αἰθαλίωνες, γουν οἱ τῆ θέρμ5του λίου χαίροντες, πόνον εἶχον, γουν ἐπόνουν, δοντες ἐπὶ τοῖς κλάδοις τοῖς σκιεροῖς, δασέσι τοῖς σκιὰν ἐμποιουσιτη συνεχεία των φύλλων - Α δ' ὀλολιγών η ηδῶν τὸν Ιτυν ὀλοφυρομένη. 15 H. Η ὀλολυγών εἶδος ὀρνέου οἱ δὲ ζωόν τι εν βορβορωδεσι τόποις μάλιστα διάγον, Ῥηδών - υλολυγὼν δε ἀπ του ὀλολύζειν. ὁ γὰρ Ἀριστοτέλης φησὶ πάνυ ὀλολυζειντο ζωον ἐν τοίς λώδεσι τόποις καὶJ κατὰ την νύκτα. εχον πονο ν. πολλὰ των ζώων ἀπο φωνης ἔχει την κλῆσιw ὁλο

20 λύζω ὀλολυγών, στάζω σταγών, ἀείδω ἀ δών, τρύζω τρυγων, πλάσσω πλαγγών, κοκκύζω κόκκυξ.

138 Παντοίων δενδρων κλάδοις. M. τοῖς ὀρεινοῖς κλάδοις τοῖς δασέσι. . N. - Οἱ υπὸ του λίου ιθόμενοι, θεν καὶ δικώτεροι

γίνονται. M.

359쪽

Ve ἀκανθίδες κατὰ τον αυτὸν ορνεα νεμόμενα, ἀκανθῶν τούτων το αἷμα καὶ το των αἰγιθάλλων μη μίγνυσθαί φασιν, ἀλλα καὶ , αὐτα διαφωνεῖν. Geny Vulo. - Καὶ ἀκανθίδες ἀκαννὶς δε ορνεόν ἐστι ποικίλου καὶ λιγυρόπι καλεῖται δε καὶ ποικιλὶς δια την χροιάν. 'Aωστοτέλης δε καὶ Ἀλεξανδρος φασι διατρίβειν ἐπ κανθῶν. αφ' υ την ὀνομασίαν εἴληφε. Vulc. τολο νει Θεόκριτος ἀκανθίδα εἶπεν. - Η ἀκανθίδες ορνεα νεμόμενα ἐκ κανοῶν λέγονται δε καὶ ἀκανθυλλίδες εἰσὶ ποικίλοι την χροιάν, 0οθεν καὶ ποικιλίδες λέγονται. φησὶ δε ριστοτέλης το αἱμααιγίθου καὶ ἀκανθίδος, μίγνυσθαι.

o. CH περὶ καὶ η ἀμφὶ ἐνταὐθα ἐκ παραλληλου λαμ

βάνονται. . . . lbVs. 43. Vet. Μάλα πίονος κατὰ πολ πλουσίου, γουν εὐ

κάρπου. - α μάλ ά πίονος μεγάλως λιπαροv, λαμπρ0ὐJ.

εἰσδεν : , μεταφορικὸν το ρῆμα ἀπλτων εις αibθησιν πιπτόντων ὀσφραντικῶν η πίονα εἶπε τον καιρον του θέρους δια 20το ἐν αὐτω συλλέγεσθαι τους καρπούς.

μὴ μίσγεσθαι αἰγιθάλων μογάγε-

360쪽

Rec υτεστι πάντα ὀσμὴν πεμπε λευκαρπίας θερινῆς Ε. M. P. Lips.)Vs. 44-l46. R e . 'Οχναι παρ ποσί απια μεν παρὰ τοῖς ποσὶν μῶν πλουσίως κυλίετο παρὰ δὲ ταῖς πλευραις μῶν μῆλα uls )πλουσίως κυλίετο οἱ δε κλάδοι κλίνοντο εις την γον βρα- βυλοι καταβαρουμενοι. Vet. ράβυλα τὰ κοινῶς κοκκυμθλα, γουν αμασκηνά.

io μῆλα ταῖς πλευραις περικρεμάννυσθαι. - γὰρ μῆλον της

Ἀφροδίτης, καὶ το ἐπιθυμητικον περὶ τὰ σπλάγχνα ει ναι δοκεέ , τα δὲ σπλάγχνα παρὰ ταῖς πλευραῖς - Bραβυ- λοισι καταβρυθοντες κοκκυμήλοις, γουν δαμασκqνοἷς

i s. 47. 48. V et C δε πίθων οἱ ττικοὶ το ετος νος λεγουσιν ἄλειφαρ δε την ἀλοιφην. Gon' - Λύμφαι λα- σταλίδες θαυμάσας την πόσιν του οἴνου στρεφε τον λόγον προς τὰς Νυμφας, καὶ πυνθάνεται αυτῶν, πε αυται 2 την κρῆσιν του μου χουσι. μασταλίδας δε εἶπεν αυτὰς Ἀπω σταλίας της ν ελφοῖς κρήνης, ενθα καὶ διατρίβουσι. - ετ ρελν ε δε ηγουν τετραετες. υττικῶς η το ἐτος

SEARCH

MENU NAVIGATION