Bucolicorum Graecorum Theocriti Bionis, Moschi reliquae accedentibus incertorum idylliis

발행: 1859년

분량: 634페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

ὐπαρχούσης ἡ Προμέδοντα τον Πἀνα συνθέτως, Ἀστι βασιλέα τῶν ρῶν η του υρανos. ὁ δὲ νους μισῶ καὶ τέκτονα, ο ἐρευνα οἶκον τελέσαι μέγεθος ἔχοντα της του ρους κορυφῆς η ρος ἐν Κω ἀπο Προμέδοντος του της Νάξου νήσου βασιλεύσαντος καὶ ὁ Αιονύσιος τον Πῆνα φησι παρὰ οτό μέδειν τῶν ρῶν, ἄλλοι δε του υρανοῶ ἄλλοι τονήλιον, αλλοι μοιχον φας εἶναι τοὐτον η ρομέδοντος τουορους τολυφηλοτάτου, τοί τῶν ρῶν μέδοντος τω ψει. 1ὀρομέδοντα φησὶ τον Πῶνα ἀγροικικὸς γὰρ ὁ θεός ορος δὲαυτοί, ου κατοικεῖ, το τῆς Θετταλίας, ως προῖὼν ουτος λέ- 0ξει. - Αλλως Προμέδοντα ι μὲν τον Πἀνά φασιν ως τῶν ορέων μέδοντα κατ ἔκτασιν τολο οἱ δὲ τον λιον, βασιλεύοντα τῶν τεσσάρων ωρῶν το ἐνιαυτοί, το δε ἀληθές Προμέδων ἐστὶν ορος ἐν Κω φολότερον τῶν ἐν τῆ λετέρων ορεων, κατ' ἔκτασιν καὶ τοίτο τοὐχ ὁ δε νοῶς μισῶ i5 τέκτονας του καυχωμένους και ποιεῖν ἐπαγγελλομένους οι-

κον ἴσον τῆ κορυφὴ τοὐ ρους το Προμέδοντος τοίτο γὰρ

ἀδύνατον. Vs. T. S.

Rec Kαι Μοισῶν ορνιχες Μουσῶν ορνιθες λέγον θοται πάντα τὰ εὐφωνα τῶν ρνέων ἐνταμα δὲ τους ποι τὰς λέγει Μουσῶν ορνιθας μεταφορικῶς δια τὰ μέτρα καὶ την ἐν αὐτοῖς ἐμμέλειαν - αι Μοισῶν ορνιχες τὰ ανωτέρω συνυπακούεται ἀπο κοινολκατ ἀναλογίαν οὐ προρρηθέντος, γουν ἀπέχθονται πλεῖστον ἐμοὶ και οἱ ορνιθες 25

τῶν Μουσῶν πάντες, τουτέστιν οι ποιηταί, σοι προς τον

7 i Oρνιχες: ορνιθες Αἰολικῶς. I. ἀπο κοινου πλεῖστον ὀπέχθονταί μοι και οἱ ποιqταί. E. N

332쪽

ποιητὴν τον χων, τιγι ὁνχμηρον, πεναντίας δοντες. ομολάντι το ἐρίζοντες, μάταια μοχθοῶσι, τουτέστι ματαιο

πονοῶσιν.

- Σιμιχίδα, ἐγὼ μεν αλλως ἀρξάμενος αλλως

ἀποδίδωσιν σπερ από μεταμελείας. εἰ γαρ κατὰ την κολουθίαν της αρχῆς ἀπεδίδου, εἶχεν αν ο λόγος ουτως ω Σιμιχίδα, καὶ γλε ε ασω το μελύδριον, ο προ λίγου ν τωὐρει πονήσας εἰργασάμην - δὲ δρα, εἰ σοι τοὐτο ἀρεσκει ι Vs. 52-56. IH Ἐσσ- ται Ἀγεάνακτ ι εαυτῖν παρεισάγει νκίδας Μιτυληναίου τινος ἐρῶντα καὶ οὐτο ευχόμενονl. δειοὐ ταμ εις τον γεάνακτα, ευχόμενος αυτὴν γιῆ ἀπελθεῖν εἰς Μιτυλήνην, καὶ ταν δύνωσιν οἱ ἔριφοι και κατα-l φέρηται ὁ 'Sδρίων εις ώκεανὸν καὶ ὁ νότος πνέων λαυνοτα κύματα, ἐὰν ἐμὲ τον Λυκίδαν το ερῶν παύσθ. - ΠνAυκίδαν ὁ Θεόκριτος εἰσάγει ερῶντα Μιτυληναίου παιδός γεάνακτος, θεν και εὐχετα ινα ευπλοὴ καν χειμῶνι νότ0έτν θάλατταν διαταράσσHκα των ἐρίφων δυνόντων σφοδροὶ 20 χειμῶνες γίνωνται. .)Rec. 'ωταν φ σπεριο ις ερίφοις νότος κοι

οταν ὁ νότος τὰ γρὰ λαύνι κύματα ἐπὶ τοι ἐρίφοις δο

νουσι τοὐτο γαρ δύναται το σπερίοις, τουτέστι κατὰ τον η 'ουντες, τουτέστιν μοίως ἐκείνω βουλόμενοι γράφειν. .

5lh Υποκοριστικῶς το μέλος. . N. μέλος, ὁάριον. . ο υνμέλος. . - Ἐποίησα. M. 52 υντι του ει η. M. P. I ps. - λαυτο ἐρωμένω λέγει. M. 30 Ρ. λῆρα ὁ αἰπόλος. . - Ἐπιτηδειος, κίνδυνος. . . Ipsευδιος. . - Ἐς ιτυλήνην ἀπερχομένω δηλονότι ἐνtευθενί - , Κυδωνος μετέρας πόλεως. .

333쪽

IDYIAE. VII. s. 48-56. 255 καιρον τε οἱ εριφοι σπέριοι γίνονται, γουν κατὰ τον δυτικόν ορίζοντα, τουτέστι δυνουσι, την ωαν δηλονότι δυσιμ

καὶ τε ὁ γεριω 2 P. Gen. Lips. δυνει, την ωαν δηλονότι δυσιν δυνε δε υτος την ωαν δύσιν μετὰ τὰς Πλειά θοας -ους. - Ε γαρ τω χειμῶνι ἀνίσχοντος του ηλίολου- τος την ωαν δυσιν δυνει. M. Gen' - Θερμὰς γαρ ἔρως:άντὶ του θερμαντικός, καυστικὸς ἔρως αυτου, γουν ον ἐγώ ἐρῶ αυτου. . . . P. Gen' 'L.ips.

Vet. υλλως. φ ἐσπερίοις ἐρίφοις δυνόντων γαρ 0των δύο ἐρίφων σπέρας το πελαγος νότος ταράσσει, φοφοδροὶ κατὰ την θάλασσαν γίνονται χειμῶνες καὶ ταν δεριων εἰς τον κεανὸν καταφέρηται, χειμῶνες γίνονται. . . Gen. Rαλ ὀ πλόος ἐς Μιτυληνην επειδη Μιτυληναῖος, ὁ γεάναξ μέλλει χωρίζεσθαι εις την πατρίδα φη- θσὶν ὁτι αυτῶ καλῖς πλους ἔσται, καν χειμῶνος πλέρ, στετους μεν ἐρίφους σπέρας δυνειν καὶ τον Πρίωνα καταφερε- σθαι τον δὲ νότον ταράσσει το πέλαγος κατασταθησεται δέ, φησίν, ὁ χειμών, κα ευπλοησε λυγεάναξ, αν αυτον του ἐρῶν παυσὐχαρισάμενος της ρας. - Hνίκα το αστρον οὐι εριφοι δυνει σπέρας, σφοδροὶ γίνονται χειμῶνες κατὰ θάλατταν, καὶ τε Πριων δυνει. Gon' - Ἐριφοι δέ εἰσιν αστέρες ταν δε ἀνατέλλωσιν ουτοι, γριαίνεται φθάλασσα.

334쪽

V V. 'ἀλκυόνες υλκυων θυγάτηρ μεν Αἰόλου και Κανώβης, υν δε ηυκος Ἀλεξανδρος δε, σιν Μυνδιος, τι αυτ θεῶν λέλογχε Νηρηχων φιλωπι λέγει θεὰ Λευκοθέαν, Παλαίμονα, φροδίτην ἀλκυόνες - ἐκλήθησαν παρὰ το ἐν αλὶ κυειν Ἀντίγονος δέ φησιπι ταν γνράσωσιν αἱ αλκυόνες, κηρυλοι καλουνται Ἀριστοτέλης δὲ ι διρρησεν ἀλκυόνα καὶ κήρυλον καὶ κορών ν οἱ δέ φασιν

- τὰ αρρενα τουτων κορυλοι καλουνται οπερ ἀλqθές ἐστι. θρηνητικὸν δε το ζωον καὶ παρὰ τοῖς αἰγιαλοῖς νεοττευοπι καὶ το κυμα φαιρεῖται τους νεοσσοὐς αυτου δεκατέσσαρας

δὲ μέρας φασίν, ταν γεννα, περὶ τὰς χειμερινὰς ὐοπος ι ευδιάζειν α καλουσιν αλκυονίδας, ἔπτὰ πρὸ της γεννησεως καὶ επτὰ μετὰ την γέννησιν. - υντίγονος δέ φησιν, τι γηράσκουσαι αἱ αλκυόνες κηρυλοι γίνονται - δε ζωον ι

τευε περὶ τον αἰγιαλόν, καὶ το κυμ αφαιρεῖται αυτου τους

νεοσσούς. ιδ δε μέρας φασὶ περὶ τα χειμερινὰς τροπὰς 20 ευδιάζειν α καλουσιν ἀλκυονίδας εἴρηται δεώλκυὼν παρὰ

το ἐν αλὶ κυειν. . - Στορε σευντι τὰ κύματα καταστορέσουσι τὰ κυματα, γαληναῖα ποιήσουσιν, ἐάν με τονἔροτος ξέληται τον Λυκίδαν. - Αλκυονες οὐνιθες θαλάσσιοι, ν τικτουσῶν στορέννυται η θάλασσα. 25 57 Ιαὶ αἱ αλκυόνες. . lips. - μερώσουσι. .. κατασιγά

335쪽

Vet. Ἐσχατα φυκία κινεῖ το φυκίον εἶδος βοτάνης. φυκος ἐστι το χορτῶδες της θαλάσσης πόβλημα. , 5o wυκίον φασὶ βοτάνην την ἐν- βυθω γινομένην παρὰ τὼ φυεσθαι ετεροι δε φυκία φαοὰ τὰ ἐν τοῖς αἰγιαλοῖς βρύα

Rre. Ἐσχατο φυκία τα κατώτατα, γουν τὰ ἐν τωβώνει της θαλάσσος κείμενα βρύα σαλεύει. M. N. Oen' Io Vs 59. Rec. λκιόν ε γλαυκαῖς ἐπανάληψις τουτο. I e . λ αυ καῖς Νηρχῖσι γλαυκὰς τὰς Νηρηίδας ηοὶ διὰ το ε θαλάσσι διάγειν ου γαρ εἰσι γλαυκαὶ τον χρῶτα. λέγει δε Λευκοθέαν, Παλαίμονα καὶ 'Aφροδίτην. 5

V 't. φίλαθε, Ἀφιλήθησαν η φιλουνται. ἔστι δὲ ἰολικόν, ς καὶ το ἐκόσμηθεν Καλλίμαχος δε τοίτο παροξύνει. Vs. l. 2. 20 Ree. Ωρια πάντα γένοιτο ώραῖα, γκαιρα, ἐπιτήδεια. 58 T κατωτατα. Lius. 4 κατώτατα το βυθου. . τλεις βάθη. .

59 Σπαναφορα. . L. ἐτωνάληψις το σχημα. M. - ια το ευειδεῖς εἶναι Κ. M. ταῖς καταπληκτικαῖς η ταῖς καλοῖς. E. 4 τα0 25 λευκαῖς. N. 60 Πασῶν ορνίθων φιληθησαν. Lips. - Εστιν ε της θαλασ-σης η ἄγρα. M. P. Lips., γουν η τροφη. M. P. ID στορέσαιεν , κατακομίσαιεν ἐπανάληψις ἈδὶθGen. h, ubi, αυ-

336쪽

258 AcΗOMA ET DISSAE. I et 'mώρια τω 'Aγεάνακτι ἀποπλέοντι εἰς Μιrvi 'γένοιτο πάντα τα ρια, γουν τα δια φροντίδος αυτω. ἄρια πάντα γένοιτο ἀντὶ του φυλακτικὰ ἀπο ου μτο φυλάσσω. Vs. 63.

i5 ἐνθάδε μοι τόδε δῶμα πυλάσσοις ἀντὶ του ἔχοις. η μὴ ἀποτιλλων τὰ ξ αυτου ἄνθη,

δηλοι πεφυλαγμένω αυτω χρωμενος. i. en' Rec. Φυλάσσω ηγουν ἔχων, φορῶν περικείμενον. φυλάσσων ἐκείνω 'M. Gon' - Παρὰ ρ κεφαλῆ μου

337쪽

f. Τον Πτελεατικον οἶνον Πτελέα τόπος ἐν Κωἐυ Ἀρκαδία - τον Θεσσαλικον οἶνοπι η τον γείας καὶ νώμης παρασκευαστικόν- η τον ἐν ἀναδενδράσι, παρόσοναῖς παρακειμέναις πτελέαις ἐμπλέκονται Ἐφέσιοw Πτελέα 5/αρ η μεσος ἐκαλεῖτο η τόπος ἐν αυτρ, η ἐν ρκαδία. μηοος Πτελεον καὶ χλος. τον ἐξ ἀναδενδράδων, αι ταῖς πτελέαις ἐποχοῶνται φακότόπow ἔστι δὲ τόπος μέσον μεσου καὶ Μιλήτου. io

Vs. 66.

IH Κύαμον δε τις ἐν πυρὶ φρυξει οὐ ματην τουτό φησιν ὁ γαρ κύαμος διφοποιός. πόσεως δε χάριν

IPι. 'ά στιβὰς ἐσσεῖται ὁποστρώσομεν καὶ στιβάδα πήχεως. Rec. H καὶ ἡ στρωμνὴ ἔσται στιβασμένη ς τ ἐπὶ πἀχυν, απτ του εις πῆχυν, τουτεστι μέχρι πήχεως - πε

ρισσὴ γαρ ἡ ἐπί - δι κνύζης καὶ ἀσφοδέλου καὶ σελί- m

νου πολυγνάμπτου, γουν πολυελίκτου πολυκαμποίς -

65 -ο Πτελέας τόπου. taps. - Πίθου καταχρηστικῶς. M. Aφυξω, γουν αρύ μοι. M Y Ups αντλήσω. . παντλήσω. C. E. 66 Πυρὶ παρακαθημενος. . Ilips. κείμενος. . L. - Αυάμους. P. Ilips. σπρια Ρ - Τις. αλλος. L. Θουν ἐγώ. . - Καυσει. 25M. P. ξηρανεῖ. M. P. I ips Stop. 67 Κεκαλλωπισμένη, κεκοσμημένη. . πεστρωμένη. E.

σμένη Μ.

338쪽

Ἐς τ επὶ πῆχυν η ἐς καὶ η ἐπι κ παραλληλου. x

Vet. Στιβὰς δέ ἐστι στρωμνη ἐπι της γης ἐκ φνλων πῆχυν ἔχουσα το φος. Gen' - tυν να Droιμ- σμε q. p. - νύζα τ' ἀσφοδελω την κόνυζαν κνουν εἶπε, ἔστι δὲ φυτον ψυκτικώτατον ενθεν καὶ ἐν τοῖς Θωροφορίοις ποστρωννύουσι τ φυτον την θερμότητα την κατοτα ἀφροδίσια ἐκκόπτοντες. ἀσφόδελος δε βοτάνη πλατ Pi-λος ης ὁ καυλος καλεῖται ἀνθέρικος καὶ - δος

in oὐδ' σου ἐν μαλάχι τε καὶ ἀσφοδέλω μέγ' νειαρ. καὶ ἀσφοδελος ὁ τόπος ὁ ἔχων ἀσφοδέλους, καὶ πιμηρος

βῆ κα ἀσφοδελον λειμμα. - Πολυγνάμπτω τὲ σελίνω πολύγναμπτον λεγεται, ουλόν ἐστιν, ω καὶ καμπάς τινας ἔχειν. i5 me. Ἀσφόδελος βοτάνη παυουσα τα αφροδίσια. N. Vs. 69. 70. Rec. Και πίομαι μαλακῶς ηγουν ἡδέως, ἐν ν

παυσει.

IV. Aυταῖσιν κυλίκεσσι οὐ διαιρῶν εις μικosi 2 αλλ' ἐν αυταῖς ἀπνευστὶ πίνων. . - Λυταῖσι κυλικεο σιν αντὶ του ἀθρόως πίνων καὶ ἀπνευστι ἐν αυταῖς, οvδιαιρῶν εἰς τα σμικρότερα τῶν ἐκπωμάτων - τρυγα κτον νέον οἶνοw

339쪽

Rec. αὶ ἐς τρύγα χεῖλος ἐρείδων ηγου μέχρι

τoυγὸς ἀντὶ του του τω πυθμένι της κύλικος οἴνου τρυξ δὲ κυρίως ο νέος οἶνος λέγεται, καταχρηστικῶς δε καὶ ὐπαλαιός- νυν ε τον τρυγίαν λέγει. Vs. l. 5Rec. υλησέν τι δέ αντὶ του αυλήσουσι αυλεῖν το διαύλου μέλπειν, ἐνταυθα δε το αυλήσουσιν αντὶ του απουσιν.

I. ις δε υ κωπίτας ξγουν Αἰτωλός. Λυκωπίτας γαρ ὁ ἀπο Λυκώπης η δε Λυκώπη πόλις Αἰτωλίαε η ἀποδεοδήμοw Λυκωπος γαρ δῆμος ιτωλῶν. Λυκωπίτας , o ἀπο Λυκώπης πόλεως Αἰτωλίας ἐκ Λυκωπέως ἐχούσης την κλῆσιν. - δὲ Τίτυρος ονομα κυριον αἰπόλου τινες δε παρὰ Αωριευσι τους Σατύρους ἀποδεδώκαο ι λέγεσθαι - πινομα κύριον, ἡ ὁ Σάτυρος. p. 20

H. N. ποκα τα Σε νέας ἐρίσατο ονομα κύριον.

340쪽

262 ACHOIIA ET GLOSSAE.

ii το κενεὰς ἀπέδοσαν δε τῆς εκ Κρήτη ξεν'ς ἐγράφεται τὰς Σάνθας ώς ἔν τισινJ. - Αλλως Μία των

Vetoμέρα αιτε φύοντι Ἱμέρα γενικη πτῶσις εστι δὲ πόλις Σικελίας καὶ πηγη καὶ ποταμος ἀπο ταύτης ἔχων την αρχήν. ποταμος Σικελίας καὶ πόλις ομώνυμος - φ' AIμον η υθὶ Ῥοδόπαν Αυος ορος Θράκης ἀπλχῖμονι τοὐχορεου καὶ Πρειθυίας καὶ ἡ μδόπη μοίως ορος της Θράκης, Ree o AIμος καὶ ἡ Ῥοδόπη ρ της Θράκης, Gen. Lips. καὶ ἔτι λυθως ώς παρ πολλωνί τῶ μδίω χθω ἀνέτελλε κολώνη

Lips. ἐπεθυμησε. . 7M M. νεα ων ε ῖνο ὶ ἀνεστρέφετο γράφεταιέ, νε πsa cirra. 6.η Σενέα φηλαφουσα τον Λάφνιν. L. N 76 Καλῶς το τηκειν ' σημαίνει γαρ το το κατὰ μικρον υπορρεῖν Γ - ον μέγαν. . ον εἰς μῆκος ἐκτεταμένον, φηλόν. ρος Θράκης ἀπλήμωνός τινος αρξαντος ἐν τουτω. M.

SEARCH

MENU NAVIGATION