Bucolicorum Graecorum Theocriti Bionis, Moschi reliquae accedentibus incertorum idylliis

391쪽

Hουκαῖον λέγει' Drζυρος δὲ ὁ ταλαίπωρος καὶ γίνεται εχα του ὀcυς ἡ κακοπάθεια. - M εξῆς λεπίπον καὶ παλαίπωρε θεριστά, τὶ δη πέπονθας ουτ την ευθεῖαν τάξιν ως πρότερον διατηρεῖς, - - τω πλησίον λήιον θερίζεις, ἀλλα καθυστερεῖς υτε μοὐ τοῖς αλλοις θερίζεις, θερι- ο οταῖς δηλονοτι αλλ' ὐστερος ρχη - Ουθ' ἐὰν ογμον:Ογμος κυρίως η του αρότρου τομή, γουν φαυλαξ, ἀπο-ουοιοίγεσθαι την γῆν πο ου ἀροτριῶντος. -υν δε κεῖται ὁ λόγος ἐπὶ της κατ εὐθ τάξεως του θερισμοί. καὶ πιμηρος ρογμον ἐλαύνοντο ανδρος μάκαρος κατ αρουραν. 10 Gen. Aλλως πιγμον την αυλακα παρὰ διοιχθῆναι την γην οἱ δε τάξιν, οι δε ο ορχον, οἱ δε τον χόρτονJ. κυρίως δε η ἐπ' εὐθὐ του ἀρότρου τομή. καὶ ἔστιν ογμος οἷον απὸ του διοίγεσθαι την γην πο ου ἀροτριῶντος νυν δὲ κεῖται η λεξις ἐπὶ της κατ' εὐθὐ τάξεως του θερισμοs, loῶς καὶ πιμηρος 'ογμον ἐλαυνοντες ανδρὸς μάκαρος κατ αρουραν. c. Λαιοτομεῖς ἀντι τολθερίζεις, καὶ γίνεται ἀποτου λήιον, το χωράφιον τροπῆ τολη εἰς καὶ συναιρέσειε - ι λαῖον καὶ οὐ τεμνω. καὶ γίνεται λαιοτομω, δηλονότι 20 τὸ λήιον τέμνω. - Κάκτος δε εἰδος ἀκάνθης.

Vet. Ποῖος τὶ δείλαν τε καὶ ἐν μέσω δείλη εώα,

3 Καὶ τὸ λήιον τέμνεις κα θερίζεις. λαιον γαρ τὸ θέριπτρον, ηγουν τὸ δρέπανον. I. - Ἐμοὶ τω πλησίον. . πλησίον σου θερί- 25ζοντι. Ν τω οντι πλησίον. C. πλησίον. Vini.

4 Βοτάνη ἀκανθώδης. L. N. P. ID ακάνθης. 6. ἄκανθα. M.

392쪽

oτ ανατέλλει ὁ λιος δείλη δε ὀψία - προς δυσμὰς κατερχεται ποταπος ω κατα μεσημβρίαν καὶ δείλην, - νει ἀρξάμενος ου μειοῖς καὶ ἐλαττοῖ τον στίχον του θέρους τογα ἀποτρώλεις τουτο δηλοῖ - Ποταπος εο προωυσης ημέρας, τε νῶν ραθυμεις της ἐργασίας αρχόμενος καὶ ' μείπω σε καὶ τ κα- ἐκλυσε περὶ την δείλην; . - --λως Πῶς, φησίν ου αργότερος ων προιούσος της μερας,οτε νυν ραθυμεῖς της ἐργασίας αρχόμενος καὶ ου ἀποτέμνεις της αὐλακος ουδέν αλλακα δε τον-γμον φησί, το κοινῶς l λεγόμενον ὀρδίνιον. - Λεῖλαν ποῖος τις σι καὶ κατὰ την δείλην εώαν δηλαδή, καὶ κατὰ την μεσημβρίαν, ἐπεὶ νυν ἀρξάμενος του ἔργου ου ἐλαττοῖ τον στίχον του θέρους; τοὐτο γαρ το ἀποτρώλεις. πι εἰ, Ῥαθυμεῖς τ' ἐργασίας αρχόμενος, ποῖος ωρ, τε σε το καθα κλυσε περιι την δείληm, Gen'

γι Μίλων ὀψαμάτα τοtντεστι μεχρις οφίας θερίζων καὶ κακοπαθῶν καὶ μη ἐνδιδους. τοὐτο δέ φησιν, ἐπεὶ - τος ἐν ἀρχη τοὐτον εἶπεν ἐκλελυσθαι. Gon' - ω λαργός,

204 ὀψὲ καὶ μόλις θερίζων. η ὁ καρτερικός, ὁ μέχρις ὀφίας

δείλης το θέρος πομένων. η τοὐτ λέγει ἐπεὶ ὁ Μίλων ἐναρχ τον Βάττον ἔφη ἐκλελυσθαι, φαμάτην τον Μίλωνα Βάττος καλεῖ, τουτεστι μέχρις ὀφίας θερίζοντα καὶ μη ἀποκάμνοντα. - Πέτρας ἀπόκομ' ἀτεράμνω οἷον πέτρινε, 25 5 fBείλων : καὶ κατὰ την δείλην έωαν Μ κατὰ τὸ δειλινόν. . - Εκ μ έσὰ: ηγουν ἀπο μέσης της μέρας καὶ ι το ἐξῆς. . E μέσψ: εν μεσημβρία, κατά το μεσημβρινόν. .

6 Πλείως αυτην ἀποτέμνεις. M. υκ ποτέμνει και μειοι κ&ἰ ἐλαττοῖς το πλέον. L. P. υκ αποτέμνεις, εις τέλος γεις. .

και θερίζων, τουτέστιν αργοθεριστα. 6. ργοθεριστα. . πο ου

393쪽

Looινε, σκληρότατε ατεράμνους γαρ του σκληρούς φασι, το ς μη τέρενας καὶ παλούς. Gen. Aτεράμνους τας - ληρας πέτρας φασίν, Gon.' ἐπεὶ τέρεν το παλόν. καὶ το ς πέτρας τα μη τειρομένας, καὶ ατέραμνα σπρια τα ἀνέ-

Vs. l. Vet. αλεπον χορίω κύνα εὐσαι παροιμία τοὐτόεσπιν ἐπὶ τῶν γευσαμένων φετο τινος, δυσαποσπάστως δεεχώντων τῆς συνηθείας λεγομένη. τις καὶ ἐτέρως λέγεται κεχλεπόν, φασί, μαθουσα κυων σκυτοτ ραγεῖν - ο ααλεπον χορίω Gen. ῶσπερ, φησίν, ὁ γευσάμενος χΟὐίου κυων δυσαποδίωκτός ἐστιν, ουτ καὶ ο ἀγροῖκος ἐρω- κεκου πάθους γευσάμενος. Vs. 32.

Vet. λλ' ἐγώ, Μίλων σωμέν φησίν, ἀπείρατος 5 Eoωτος τυγχάνεις ἐγὼ δε ἐρῶ νδεκα μέρας δ'

ζῆς, στε σε καὶ ἐρῶν. - H Εκ πίθου αντλεις τοίτο Gen. εἰρωνευόμενός φησιw ἐκ περιουσίας ἀπο πληρους 208 ουδαμῶς. 6 ουδόλως. C. ουδέποτέ σοι συνiβη ἐρῶν πόντος. L. . - συνέβη, ἐγένετο. C.

9 Tῶν πορρω. C. τῶν αποντων και μακραν οντων. . 1 Λεινον. M. πυροιμία ἐπι τῶν αψαμένων ἔργου τινος καὶ δυσαποσπαστως χοντων. . εἰ γαρ αχειμαι, καὶ τοις θρέμμασιν αυτοῖς θεπιχειρει ἔστι δε παροιμιῶδες χαλεπον ἐργάτην ἄνδρα ἔρωτος πειραθῆναι. L.

12 IΣχεδον:J ἄντικρυς. M. I 3 Ηγουν δῆλον τι ευδαιμονεῖς, καὶ δια τοὐτο καὶ ἐρας ἐγὼ δεπένομαι. . παροιμία ἐπι τῶν ἄφθονα ἐχόντων τα πραγματα. T. Muγουν πολλην περιουσίαν χεις. L. P.

394쪽

παροιμία ἐπὶ τῶν ἐν περιουσία ζώντων. φθονων, φησί, καὶ πλουσίων πολαύεις τῶν πραγμάτων ὁ γαρ οἴνου - ρεννύμενος προ αφροδίσια ἐκκαίεται ατ αργία συζῶπι ὁ δει ηδ οξους ἔχων πιεῖν καὶ λαόν μαχόμενος ου ἐρα.

et Τοιγάρτοι προ θυρῶν τοιγαρο- δια το ποτου ἔρωτος ἐκλύεσθαί με ἀπο ου σπόρου, γουν αφ' υi ἔσπειρα, ατημέλητα εἰσι πάντα τα χωράφιά μου καὶ ἀσκάλιστα, ου μόνον τὰ πόρρω, αλλὰ καὶ τα προ τῶ θυρῶν. 3.4 Geny σκαλὶς δε ἐστι γεωργικὸν ἐργαλεῖον. . en' -

Τοιγάρτοι προ θυρῶν μοι πάλαι, φησίν, ἀπο-οὐ σαόρου πάντα μοι ν καλά οὐ μόνον τὰ ἔνδον, ἀλλα καὶ τὰ i5 ἀπο θυρῶν νυν δὲ δια τον ἔρωτα οὐ μόνον τὰ πόρρω, ἀλλα οὐδὲ τὰ προ θυρῶν μου εἰσὶν ἐσκαλμένα ἀλλὰ σπορα με

νουσι διὰ τον ἔρωταὶ - ώντὶ τοὐ νυν ου μόνον τα πόρρω. ἀλλὰ καὶ τὰ πλησία τῶν θυρῶν μου ατημέλητα μενε δια τον ἔρωτα. Gon Aλλως υσκαλα τουτέστιπι ἄπερ ἔσπειρα, 20 μετὰ τον σπόρον ημελημένα ἐσH ες τοσοὐτον, τι καὶ ἀσκάλευτά εἰσιν. σκαλεύω δὲ το χωράφιον, τε σκαλίσι καθαίρωαυτό. καλὶς δε σκαλίδος ἐργαλεῖον γεωργικόν, τὸ κοινῶς λεγόμενον σκαλιστήριον. - A,καλα τουτεστιν ἀναροτρίαστα καὶ τὰ προαύλια. πρώθ γάρ φησιν εἶχον αφθονα νυν

25 4 Λιῶ τουτο Ο ἐρῶν. . δια ὀ ἐρῶν με. . in uino M. Και τὰ προ τῶν θυρῶν μου χωρόφια, Θουν τῶ κοινῶς σωθύρια. N. - σκάλευτα. C. ἀσκάλιστα. . . - Ηγουν ἐρῶντός μου και τασύνεγγυς πάντα ἀκατεργαστά εἰσι κci ακόσμητα. P.

395쪽

Aec. Του Τρικλιν ίου. M. αφ' ου, φησί, τον σπόρονι παῖς προ των θυρῶν κατεβαλόμην ἀρουραις, α φασι κοι- ῶς ἐσω ρια ουδαμῶς ἐπιμελείας ξίωσα. Ἀολ γαρ το σκαλα θέλει δηλο . M. Gen.' Vs. 5. 16. Vet. Τίς δέ τυ τἀν παίδων λυμαίνεται ταὐτα Ηιλων ἐρωτα, ιτα ό Βάττος ἐπάγει α Πολυβώτα. δύναται δε κά αὐτος λέγειν λον - στίχον , di mon' τίς οκρα σε, πολυβωτα, ω πλούσιε, συνεκδοχικόν πολυβώτηνο ειπεν αὐτον δια το πλεοναχῶς βωτειν ' πολυβωτα:πολλοὐς ἔχων βόας. at Gon. οι δε ζητοίσι το Πολυβώτου πότερον θυγάτηρ θεράπαινα. καὶ μην ἔνιοι δε πολυ- βωτην προσηγορεῶσθαι την πλουσίαν. Gen. 'Aδηλον δέ, 15

πότερον θυγατέρα θεράπαιναν οὐ Πολυβώτου λέγει. του Πολυβώτου υν ηοὰ λυμαίνεται με, τις πρώην θεριζόντων μῶν παρ' Ιπποκόωντι η παρ' Ἱπποκίωνι - διχως γαρ γράφεται ἐν τοῖς ἀντιγράφοις - προσηύλει καὶτ με παρ' Ἱπποκόωντι γράφων λέγει τω ποταμῶ το δε ππαρ' Ἱπποκίωνι λέγε ούτω καλουμένω. - Ἀδηλον ει θυγάτηρ οὐ Πολυβώτου φθεράπαινα η υτον λυμαινομένη

Eυρε θεὸς τον ἀλιτρόν παροιμίαι εἰσι τ ευρε 25θε ὀ τον ἀλιτρὸν και το ευρε θεος το αἴτιον καὶ το ἔχεις περ ἐπεθύμεις το δε εὐρε θεός τον ἀλι- 15 χαμάζει τω ωτι. M. - Πολυβωτα:J θυγάτηρ. L, P.

396쪽

τρὰν λέγεται ἐπὶ των διδόντων δίκην της μαρτίας. o M

νους' μαρτωλω σοι οντι δικαίως περιηλθε το θεῖον μεν καὶ περιπέπτωκας οἷς ἐπεθύμεις κακοῖς - Ἀλλως Παρο-- ἐστὶ λεγομεν κατὰ των καυχωμένων, τε ἐμπέσωσιν εἰς , ἐκφεύγουσι. Vs. 8. Vet. άν τις τοι ταν νύκτα χροῖζεται α καλe- μαία γράφεται καὶ χροζξεῖ α αντὶ του συγχρωτισθήσειται καὶ συγκοιμηθήσεται. - Ταν νύκτα μάντις Gen. il καλαμαία αντὶ του η ἀρουραία ἔστι δὲ ἀκρὶς ἐν νκαλάμ γινομένη, καὶ καλεῖται μάντις ἴσως ουν ὁ Θεόκριτος την ἰσχνην ειπειν θέλων καὶ διεφθινηκυῖαν τουτό φησιν.

την ἐπιβλαβὲς καὶ χαλεπὸν ὁρῶσαν. ρίσταρχος γαρ πυπομνηματι Λυκούργου Αἰσχύλου την ἀκρίδα ζῶ ταντο.

i5 εἰ προβλωρ τι των ζωων, ἐκείνω κακόν τι γίνεσθαι. εστιδε χλωρὰ καὶ περιμηκεις τους ἔμπροσθε πόδας χουσα λεπτούς, καὶ συνεχῶς αυτους κινουσα Ἀου γὰρ ς η κοσκινόμαντις. Gen' λέγει δέ η μάντις η καλαμαία κατὰ ζi νύκτα χροὶ ξεῖται καὶ πλησιάσει τω χροῖ τοι καί σοw ἀντι20 του ἐοικυῖα τῆ καλαμαία μάντει συνευνασθησεταί σοι τινίς

φασιν εἰκάσαι την Βομβύκην τῆ ἀκρίδι ταύτν διὰ το καὶ την ἀκρίδα μέλαιναν εἶναι αυτην καὶ την κόρqνχως, Σύραν. - Μάντις η καλαμαία διὰ το μη λευκην εἶναι, οι Συροι καὶ l8 IXρorζεται : χρίμπτεται, πλγιάζει, συγκαθεύδει. 6. i25 τους στάχει τέμνουσα πλησιάζει. M.

397쪽

Αἰγυπτιοι. 3. 4. Clon'h- Μάντις τοι σκωπτε την ἐρω- μενον του Βάττου. M. Gen.' '' αντὶ του εἰπεῖν ουν ,ἰσχνή τις

καὶ λεπτη καὶ μελαινα συγκοιμηθησεταί σοι κατὰ την νύκτα , η μάντις φησὶν η καλαμαία. την κρίδα ουν φησὶ καλαμαίαν,οτι ἐν καιρω θέρους την καλάμην ἐσθίουσα τον σταχυν 5 φθείρει την αυτην δὲ καὶ μάντιν η τι προμαντεύεται λιμον φαινομένη η τι κακόχρους καὶ πρασίζουσα καὶ οἷς αν ἐντρανω ζωοις κακον προμηνύει. - 'H4 η ἐρωμένη φλικυῖα τη ἀκρίδι τ καλαμαία νομαζομενη , τ προ μαντείας ἐπιτηδεία, περιβαλεῖται τον χρῶτά σου κατὰ την νύκτα- 0 τουτέστιν Ἀσχνη καὶ λεπτη καὶ μακρόσκελος συγκοιμηθήσεταί σοι.

Rec. A καλαμαῖα ηγου η ἀκρίς, η παρεικάζει την

αυτου ἐρωμένην δια το καὶ ταυτην λεπτήν τε εἶναι καὶ μέλαιναν. M. Gen 0 5 Vs. 9. 20. H. Τυφλος δ' ου αυτος ο Πλοῶτος, ἀλλα καὶ ωφρόντιστος Ἐρως τυφλὴν τον Πλουτόν φησιν, ἐπεὶ οι πλουτουντες πηρουνται την διάνοιαν. ημητρος δέ φασιν

αυτον εἰναι υἱόν καὶ γασίωνος ἐπεὶ, των καρπῶν περι- 20ουσία ευφορίαχμῶν ἀται- ν ἔνδειαν. Tυφλος δε οὐκ α το ς ο Θήμητρος καὶ γασίωνος υιος. Gon' υπο ιος δ' ἐπηρώθη, ως φησιν ριστοφάνης, p. 4. Gen. 0 να μη λέ- 19 LMωμῆσθαι : καταγελῶν, μέμφεσθαι. C. M.

398쪽

320 CHora ET GLOSSAE.πων ἐπὶ τους δικαίους μόνους ἔρχηται. οἱ δε τυφλον αυτόν φασι διὰ το κριτον. Ree. υλλως υ ἀφρόντιστος, ῶς πολυμέριμνος το γαρωφρόντιστος αντὶ του- ἀφρόντιστος το α ἐνταὐθα ἐπί- τασιν σημαίνει τοιοsτον ἐστι το πάθος των ἐρωντωπι οἱ

γαρ ἐρῶντες ἐκτήκονται ταῖς φροντίσι σημείωσαι τι δυο οἱ παλαιοὶ τυφλά φασι, τον Ἐρωτα καὶ τον Πλολον. ὁ γαρ ἐρῶν ἔστιν ὁτε ἐρα γυναικὸς δυσειδο- , τις δοκεῖ αυτω καλλίστη εἶναι ὁπερ ἐστὶ τυφλότης, ωστε ὁ Ἐρως τυφλός, γουνl τυφλοποιός ποιεῖ γαρ του ἐρῶντα τα μη καλὰ καλὰ ἡγεμσθαι. σαύτως καὶ ο Πλολος τυφλός παρέρχεται γαρ τους καλούς καὶ κοσμίους, καὶ δίδωσιν εαυτὸν τοῖς κακίστοις καιβδελυροῖς. - Μηδὲν με γα μηθεῶ δρα να μηδεν ἀλαζονικόν εἰποις. I Vs 2l-23. Rec O μέγα μυθευμαι οὐκ ἀλαζονεύομαι - δε μόνον θεριζε το ληιον καὶ νεκα της κόρης μελωδει, τραγ- δει οὐτω γὰρ ποιῶν διον ἐργάσρ, τι μουσικός ποτε υπῆρχες. 20 eL Καί τι φιλικὸν μέλος εἰς την κόρην ἀνάκρουσον. p. Vs. 24. 25. Rec. Μῶσαι Πιεριδες ω Μουσαι Πιερίδες, γουν αἱ ἐν τρ Πιερία ουσαι, συνυμνήσατε σὐν ἐμοὶ την λεπτην παῖδα.ωντινων γὰρ πραγμάτων ἀψεσθε θεαί, πάντα καλὰ ποιεῖτε. 25 - Ἐτιμῶντο γὰρ ἐν τῆ Πιερι αἱ Μοίσαι αὐτόθι δε καὶ

20 ἀσκόπως ἐπιπίπτων τοι ανθρωποις Μ πολυφρόντιστος. C. O πολλῶν φροντίδων πρόξενος. N. - Ωστε μὴ μεγαλορρημόνει,ῖνα μη τα μοι πεων .2l Oυ μεγαλορρημονῶ M. - Κατω τίθει θερίζων. . ο ληιον 3 τέμνων ἐκθερίζων. L. - ληιον τέμνε Ρ εις τέλος ἄγαγε. N. 22 υναβαλου, ασον. . . M. ἀρξάμενος-νάκρουσον ωσπερ ἐπιμουσικῆς. N. 24 Συνεπαινέσατε, συν ἐμοὶ δὴν λεπτην ποιήσατε. 6. συνεπαινέσατε με ωδῆς. . - Την διάλεπτον καὶ ώραίαν. .

399쪽

γεγεννησθα αυτὰς ἔλεγον. .)- Τὰν ραδινάν μοι την τρυφεράν, την λεπτην Θυτη γάρ μοι ἔσται φορμη της δῆς. M. Gen' s. 26 27. Συραν καλέοντί τυ πάντες Συριάναν σε ὀνο- bμάζουσι πάντες, λεπτην καὶ μελαιναν πο ου ηλίου Ἀλιπι- να υ στον το πληλίου κεκαυμένον μελίχρουν δέ, γουν ἐοικυῖαν κατὰ το χρῶμα μέλιτι, τουτέστι σιτόχρου- τοιολον γάρ ἐστι καὶ το χρῶμα του σίτου ώς καὶ του μέλιτος. - Ἐπεὶ οἱ Συροι πληλίου διηνεκῶς λεγόμενοι κεκαυμένοι το δέρμα Ι0 εἰσὶ καὶ μέλανες, δια τοίτο καὶ ταυτην Συραν καὶ λιόκαυστον νομάζει ς μέλαιναν. M. Gen' Vet. H ι μὲν αλλοι Σύραν σε καλοίσιν, ἐγὼ δε μελίχλωρον, οἷον μελανοχρῶτα ἐρεμα, καὶ ου λίαν μέλαιναν. - Συραν καλέουσι πάντες δια το κιστα λευκον αὐτην εἶναι νο

οι γὰρ Σύροι μέλανες. p. 3.)

Vs. S. Vet. Και ά γραπτὰ Γάκινθος τηλυάκινθόν φασιν απωτολαῖματος του Γαντος ἀναδοθῆναι το ἐν ροία μανέντος διά τοι τοὐτο εχειν ἐγγεγραμμένον αἰαῖ, θν ἀρχην 20 του ονόματος οὐ ῖαντος διὰ τοὐτο ου και γραπτην νὼν αυτθν ειπεν. γραπτη άκινθος η ἔχουσα ἐν αυτ γεγραμ

μένα γράμματα, θρηνώδη δηλονότι, το αἰαῖ - Γραπτα υάκινθος διὰ το ἐπιγεγράφθαι το αἰαῖ, Gen' εἶναι δεσυμβολον τῶν ἐπὶ τῶ Λωντι μυθολογουμένων φῶνα γὰρ ἐκ 25

25 Ηγουν περ ἄν μεταχειρίσητε, ράδια και ευπετῆ τα πάντα

περαίνεσθαι ποιεῖτε. N.

26 Aπὸ Συρίας. . διὰ το μη λευκην εἶναι λοί Συροι. N. 27 Aεπτήν. M. κάτισχνον. N. - Ἀλιόκαυστον:J γουν, λαιναπι τοιουτοι γὰρ οἱ Συροι. M. - υτὐ μόνος καλῶ σε σιτό 30χρουν. 6. σιτόχρουν Ν μελάγχρουν. i. P. Oυ λίαν μέλαιναν. P. ήδεῖαν και θάλλουσαν η μελανόχρουν. .

400쪽

τολαῖματος αυτοί φασὶ την ἡάκινθον, οτε ἐμάν ἐπὶ Θίας περιπεσών τω ξίφει, θεν καὶ το πάθος του Γαντος πο- φαίνει. εἰς χυφορίων ἀπιδὼν εἶπε πορφυρε υάκινθε, σε με μία φῆμις οιδῶν 'μιτείος ἀμάθοισι δεδουπότος Αἰακίδαοεωρος ἀντέλλειν γεγραμμένα κωκύουσαν. Rec Tρικλινίου. Υάκιν νως Αως μαντεν 'οί - τω ξίφει περιπεσὼν ἀνρρέθη τότε τοὐτο τ φυτον ἀνεδόθη φασίν, ἀπὸ το α ατος αυτοὐ, ἐγγεγραμμενον ἔχον ναί. l την ρχὴν οὐ μντος νόματος. Gen. ')Vs. 29. Vet. α πρῶτα λεγονται ηγουν κατὰ την πρώτVν τάξιν αριθμοὐνται, καταλεγονται - Λέγονται' τα πρῶτα ομως λεγουσιν, οἷον πρωτολογοίσιν ἀπο μεταφορῆς των ἐν i5 τοῖς ποκριταῖς πρωτολόγων. Gen. )Vs. 30. H. λαῖ τον κύτάσσον ὁ κύτισος φυτόν, ο νεμό- 28 N γεγραμμένη, η ζωγραφιομενη. 6. γραπτην λεγουσι τηνυάκινθον, διότι ὸν τω καιρω, καθ ο ἐφονευθη ὁ ῖας ἀνεδόθη 20 τάνη καὶ εἶχε γραπτῖν τλανα ου. . ἔχει γαρ ἐν τοῖς φυλλοις γε