장음표시 사용
401쪽
μεναι αἱ αἶγες γάλακτος πλήθουσιν ἀπὸ κοινοῶ δὲ τ διώκει, γουν ζητεῖ.
Rec γερανος Δροτρον αρχομενου γαρ σπόρου αἱ γερανοι φαίνονται ἐγὼ δε ἐπὶ σοὶ μανίαν ἔχω. Vs. 32. 33. Rec. ἴθε μοι ἡ σαν εἴθε ἐκεκτήμην τα Κροίσου α φότεροι αὐ ανατεθειμένοι ἐμεν ἄσπερ χρυσοι τῆ φροδίτy
το δὲ πεπῶσθαι αντὶ του κεκτῆσθαι. Vs. 34. 35. 0
Θ Σχοῖμι δ' ἐγὼ καὶ καινὰς ἐπαμφοτέροις ἀμύκλας Αμύκλαι πόλις Λακωνικη, θεν καὶ μυκλαῖον παιδίον, ἐκ των μυκλῶν, καὶ αμύκλαι εἶδος ποδήματος , ς ἐνταὐθα ἀπο Ἀμυκλαίου του πρώτου ποδήματα εὐρόντος - Γράφεται καὶ σχημα δ' ἐγώ: καὶ ἔστιν ὁ νους οτοιολος ὀρχούμενον δὲ ἐγὼ ἐν ρ εἰκόνι ἐποίουν ἐμαυτον ἔχοντα Λακωνικα ποδήματα. η η μὴ στήλη φαίνετο αν ἔχουσα σχημα ὀρχηστο καὶ ἐν τοῖς ποσὶ φορο α ποδήματα Λακωνικε .Reo. Mμύκλαι εἶδος ποδήματος μυκλαίων, σπερ γαἱ καρπατίναι Καρῶν καὶ αἱ σκυθικαὶ Σκυθῶν. N. - 'μ
κλινίου. M. ω σὴ μεν, φησί, στήλη εἶχεν α αυλοὐς ἐν ταῖς χερσὶν Ῥόδον η μῆλοw ἡ δε ἐμὴ φαίνετο αν ἔχουσα
3i Μαίνομαι. . ἐρωτικῶς διάκειμαι. C. 32 Γράφεται καὶ ουτως αἴθε μοι ς σα χροῖσον ἔχειν 25 πόκα φαντὶ πεπάσθαι. 3. - Hς: ἐνταυθα το πεποσθαι. M. - Κεκτῆσθαι, φ ο και πῶλκαι πωτο κτῶμαι. C.
33 Ητοι στήλας μῶν αμφοτέρων χρυσῆς ἐποιήσαμεν και ανεθέμεθα τῆ Ἀφροὁδερ. L. P. γου στῆλαι χρυσαῖ μῶν ἀνέκειντο τῆ φροdisp. s. - νατεθειμένοι μεν. N. φιερωμεθα. C. MM IZχημα 4 εχων. v. ἔχων ορχηστοῶ ἔχοντος ἐν τοις ποσὶν υποδήματα. M. στολήν. 6.
402쪽
8CHOLIA ET GLOSSAE.σχ ημα ὀρχηστο καὶ ἐν τοῖς ποσὶ φορο α πο ματα -- κωνικά ει δὲ σχοῖμι γράψεις, ουτως ἐρεῖ εγὼ σχοῖμι καὶ ἔξω καὶ ταὐτα ἄπερ υ καὶ ἐν τοῖς ποσὶν ἀμυκλας. N.
- - Οἱ μὲν πόδες στράγαλοί τευ οἱ μεν πόδες σου ἀστράγαλοί εἰσιν, οἷον ευρυθμοι καὶ ὀρθοί. λευκοιώς γαστράγαλοι των κυβευόντων. . Gen').
io V et M φωνὰ δὲ τρυχνα ῆ τρύχνος τομο επὶ τρυφερότητος τάσσεται. γουν ἡ φωνή σου δε μαλακή, ἐοικυιατρύχνω τρύχνος δε καὶ τρύχν εἶδος λαχάνου η κοινῶς λεγομεν ἀγριομελινrζάνα, ἱκανῶς μαλακόν. καὶ λέγεται στρύχνος- ό δε Θεόκριτος ἐξέβαλε το, δια το μέτρον, τρυ-I χνον ιπών. - Τρυχνα ειδος βοτάνης τάσσεται δε καὶ ἐπὶ τρυφερότητος τρύχνος γαρ λάχανον κανῶς μαλακόν. Gon' - Γρύχν α βοτάν τις ἱκανῶς μαλακη καὶ λεπτή. ἔστι δὲ ν οἱ κοινοὶ ἀγρίαν μαζιζάναν φασίν ἐξεβλήθη δετο, δια το μέτρον. M. Gen' - Τον μεν τρόπον οὐκ 2 ἔχω ει πειν ἀντι του γνοῶ, εἰ μὴ ἄρα ἀμείλικτον αυτὸν ἔχεις ώς μηδὲ εἰπειν τινὰ ἀξίως.
Vet. Η καλὰς αμμι ποῶν ἐλελήθει βῶκος ἀοι-
36 μου λευκότατοι, ἐπιτήδειοι σχημα ἔχοvτες στραγάλων. 25 γουν ρηκταρίων. P. 37 Ἀπαλφωσπερ στρύχνος Ν λεπτή. 6. τρυφερά, λεπτή. ρυχνος λάχανον κανῶς μαλακόν - εἶδος βοτάνης. Paris. - Ηθος. N.
τίνος χάριν η σὴ φωνὴ λεπτή. M. Stop.
403쪽
ctias: oει ό Μίλων εἰρωνευόμενος ἐν με φησί συγκέ- κον δὲ τ ονομα τον βουκαῖον οὐκον καὶ ωκον εἰπὼν
Καταγελῶν--οὐ καλὰς ας λέγει ποιεῖν, πειέsωτικον αδε εργάτης ων διο καὶ τ ονομα αυτου συγκέκοφ 5 βουκον ποκοριστικῶς αντὶ του βουκαῖον ειπων. M. Gen.' )Vs. 9. H. , ευ τὰν ἰδέαν καὶ τομο κα εἰρωνείαν ως ευ ο της αρμονίας εἶδος ἐρρυθμισεν ὁ βουκαῖος. Vs. 40. lo
et YZ μοι τῶ πώγονος πώγωνα τὰ γένειά φησιν ὁ ολ λόγος βριστικός τί τὰ γένειά σοι μωραίνοντι ηλιθίως γαρ αυτὰ ἀνέφυσας.
Vet. Θῆσαι δη καὶ αὐτα τὰ τῶ θείω Λυτιέρσα 15τ της ειρωνείας ἐξέφηνεν ὁ Μίλων καταγελῶν αυτοί, τι εργάτης ν ἐρωτικον αδει δυνατον δὲ αὐτα λέγειν καὶ τον βουκαῖον - Θέασαι δέ φησι καὶ ταυτην την τραγωδίαν οὐ Λυτιέρσου ην μέλλω σαι Ἀστορία. -υτος δὲ ὁ Λυτιέρσης
39 Iκανῶς την τραγωδίαν ἐποίησε καὶ ρίστως αυτην ηρμοσεν π αριστα του καλλους ἐστοχασατο της ρωμένης. L. F. λίαν ἐπιστημόνως. C. - ο εἶδος. C. - Ευρυθμως ηρμόσατο την ὁ ν. . μεμετρημένως ἐποίησεν. . την μορφην καὶ την &άθεσιν του μέλους
ἐν τῆ συνηθεία νέων Ελλήνων. 9
404쪽
326 CROMA ET GLOSSAE.ωκε Κελαινὰς της Φρυγίας υἰος τυγχάνων νόθος του --δου γεωργος δε ν, οὐ παριόντα των ξένων τvici νάγκαζε θερίζειν με αυτου. εἶτα σπέρας ἀποτέμνων τῶν τὰς κεφαλὰς το λοιπον σῶμα ἐν τοῖς δράγμσι συνειλῶν ρδεν. ρακλῆς δε στερον τουτον ἀποκτείνας οριπιεν ἀτον Μαίανδρον ποταμόν, θεν κά νυν οἱ θερισταὶ κατα Φρυγίαν δουσιν αυτὸν ἐγκωμιάζοντες, αριστον θεριστήν.
τουτον δέ φησιν πολλόδωρος δὴν εἶναι θεριστῶν λέγων ουτω ' ,καθάπερ ἐν με θρήνοις γάλεμος, ἐν δὲ μνοις ut i λος, αφ' ων καὶ τὰ ωδὰς αὐτὰς καλοωιν, - κα των θεριστῶν δὴ Λυτιέρσας. εἶτα εξῆς δων ὁ Βάττος τὴν του Λυτι- υ δην, φησὶ α μανε ρ πολύκαρπε αυτη ἐστὶν ἡ του Λυτιέρσου δή - Θῆσαι ὁ λόγος ἐκ του βουκαίοw δυνατὸν δε κώ τον τερον ταυτα λέγειν. Mi Λυτιέρσας ἐν Μίδου νόθος παῖς γεωργος δὲ - τους παριόντας θερίζειν νάγκαζε, καὶ κατα τὴν σπέραν συναπέτεμε τοῖς δράγμασιν αυτῶν τὰς κεφαλάς. 4 ὁ υρακλῆς στερον
ἔκτεινε. Geny Rec. Θασαι θέασαι καὶ ἄκουσον. ἐστι το σχημα αἰ- 20 σθ ο ις αντὶ αἰσθήσεως. Gen.' )Vs. 44.
H. Σφίγγετ Ἀμαλοδέται ἀπέστρεφε τον λόγον
προς τους πομένους καὶ τὰ θεριζόμενα συνδεσμοὐντας δρά - 42 Πολλῶν καρπῶν καὶ πυοῶν χορηγέ. N. 25 43 Καλὴν ἔχον ἐργασίαν. M. ευκόλως εργαζόμενον. T.
4 Ω θερισταί. b. P. οἱ τὰ δεμάτια δεσμουντες. M. οἱ δεσμουν- τες τους στάχυας. . - ιερχόμενος θν ὁδόν. M.
405쪽
γ ματ α δὲ τὰ πληρουντα των σταχυων την ἀριστερὰν παρὰτ δράττειν. θεν καὶ δραχμή, η πληρουσα την χεῖρα τω κέρματι. μάλ δε συνέστηκεν ἐκ δραγμάτων κατον η καὶ
Vs. 45. IB. Συκινο ανδρες ῆγουν ἀσθενεῖς καναχραοι, οτιτο της συκῆς ξυλον ευθραυστον, ἀσθενες καὶ αδύνατον. θεν καὶ παροιμία συκίνη πικουρία ἡ μηδεν τελουσα ἀπομεταφορῆς της συκῆς. - Συκινο ανδρες ἀσθενεῖς, αχρεῖοι, καὶ το τῆς συκῆς ξυλον. Gen. Io Vs. 46. T.
Vet. Ἐς βορέην ἄνεμον τῆς κόρθυος ἡ τομὰ ι -
μ ιν παρατετηρημενως λεγε του τὰς ἀμάλας θημονοθετο--τας υτ τιθεναι στε του στάχυας ἐμπνεῖσθαι πο ου
ζεφυρουβ βορέου. τον γὰρ κόκκον ενδοτέρω οντα υτω συμ- 15βαίνει πιαίνεσθαι εμπνεόμενον κόρθυος δε του ἐκ των ἀμαλῶν συγκειμένου θημῶνος. - Αλλως Κόρθυν - σωρον του σίτου Gon ' λεγει. ταν δὲ τὰ δράγματα δεθῆ, τους στάχυας σωρευουσι προς ἀλλήλους νενευκότας ἔσωθεwτὰ δὲ κῶλα αυτῶν, α τινες αυλους καλοῶσιν, ἔξω τετραμ πμένα ἐῶσιν, πως διὰ των αυλῶν ο σῖτος ήιπιζόμενος πιαί
νηται καὶ προχος καὶ ἄσηπτος διαμείνρ ἡ κόρθυς δὲ κλίνεται τῆς κόρθυος, ως ἡ πίτυς τῆς πίτυος.
5 Συκινοι:J ἀσθενεῖς τοιουτον γαρ το φυτόν ασθενές παροιμία ἐπὶ ἀσθενους βοηθείας Ρ. - Ἀμισθος ο δοθqσόμενος μῖν. 25 L. P. λεις αυτους καταβληθείς. . ον δηλονότι λήψονται ι θερισταί. N. γουν ὁι δν νυν ἐογάζονται. I. 6 Tου δεματίου. C., M. top. τῆς καλάμης Ν τῆς κορυφῆς.
406쪽
Rec. Παρατετηρημένως λεγε προς τους τὰς ἀμάλας M. τα δράγματα θημονοθετουντας, υτ τιθέναι στε του μνστάχυας ἐντος εἶναι, την δε ομην ἐκτὸς προς έφνοον βορρῆν ορῶσαν, υτ γαρ συμβαίνει τον σῖτον κα πιαμωνεσθαι εμπνεόμενον καὶ ἄβροχον καὶ ἄσηπτον διαμένειν - θυς δε εστι το κοινῶς δεμάτιον καὶ κλίνεται κόρθυος βότρυος. M. Gen')Vs. 48-51. Vet. Σῖτον ἀλο ιῶντας φευγειν τον μεσαμβρι-lo ὀν πνον ετέρα παραίνεσις δεῖ τους ἀλοῶντας μεσημ
βρίας ἀλοῶν. - Το μεσημβρινόν ἀντὶ του μ' ἐν μεσημβρία καθευδειν ἀλλ' ἐνεργεῖν. Gen' ἐπιτηδειότατος γάρ
ἐστιν Ο μεσημβρινος καιρος προς το λοῶν φλέγοντος γαρτου λίου τηνικαυτα την καλάμην του σίτου Gen. το ἄχυ-Ι ρον συμβαίνει λεπτότερον γίνεσθαι. o. φευγειν ουν χρη τον μεσομβρινόν φησιν υπνον ἀλοῶντας ἀμῶντας δε πνουν με εν αυτῶ - πίπτει στάχυς π του λίου φλεγόμενος - ἄρχεσθαι δε αμῶν, χομένης μέρας, τε ο κορυδαλος γείρεται, ο κοινῶς λεγ 20 μενος πίπυλος, καὶ λήγειν του ἔργου, τε πάλιν ουτος π στρόφει προς κοίτην. M. Gen.' Vet. Καλάμη δ το κατωτέρω του στάχυος οσον τε συν τω στάχυ τέμνεται καὶ ὁσον ἐν ρ ρ ἄτμητον ἀπολιμπάνεται. - Αρχεσθαι δ' ἀμῶντας ἐγειρομένω κορυ-
48 οἱ εν ἀλωνι συντρίβοντες τον σῖτον φευγουσι τον πνον κατατην μεσημβρίαν. . . L. N. P. Ἀρνι. 3. λωνίζοντας. D.
407쪽
Jαλῶ γαρ κορυδαλὸς κατὰ το ἀμφίλυκον πταται ἐπὶ νομὴ Gen. δεῖ ουν Gen' φησὶ τους ἀλοῶντας μεσημβρίας
ἀλοῶν δια, ἐπιτηδειον εἶναι τον καιρόw on' ' τους δε ἀμῶντας αρτι λευκαινομένης της οὐλαρχεσθαι του ἀμητοὐ ληγειν δε ἐπισκιαζομένης δη της γης. Ἐλινυσαι δε το καυμα φοι το μέσον της μέρας ρεμεῖν. βραδυναι τοοδεμ Ωινυλτο βραδυνω. ου ἀσκόπως δε τοίτο λεγει ὁ γαρ κορυδαλος των ὀρνέων καὶ πρῶτος περὶ το λυκόφως ἐπὶ τας νομὰς ἀφικνεῖται κώ τελευταῖος ποστρέφει εις την κοίτη Gen ). 10
Eυκτος ο τῶ βατράχω παῖδες βίος μακάριος. ἐπισκώπτει δε τον ἐργοδότην ς, αυταρκες ποτον παρεχ
c. υκτος δε λευχης ξιος καὶ ευκταιος ἀπευκτος οδὲ καὶ ἀπευκταῖος ὁ μισητός. - Επισκώπτει τον ποτον αυ- τοις παρεχόμενον, βραδέως διδοντα. M Vs 54. 5. Vet. Κάλλιον λ' πιμελητά ὁ λόγος προς το ἐπιστάτην των θεριστῶν ὀλίγην τροφην αυτοῖς παρεχόμενον - 20υλλως. ω ἐπιμελητα αντὶ του ἐργοδότα, ον
5i Τπνουντος ἐκείνου. του θερους, ευδοντος κορυδαλου, ἀναπαυσασθαι. L. P. - ναπαυθῆναι κατὰ το μεσημεριον. M. 52 O λόγος προ τον ἐργοδότην ε υα πως παρόσον ὁ βάτραχος ου λείπει δατος. Ι - ου δια φροντίδος χει. M. ου φροντίζω. C. 25ου ζητεῖ. T. 53 Tο ποτόν. . - ιδόντα. L. P. δώσοντα. M. παρεχοντα. N.
408쪽
ἐργοδότην φιλάργυρόν φησι. - Κύμινόν τωτο παρ' υπόνοιαν Ἀδει γαρ ειπεῖν το κρέας η κάλλιον ἐπιστάτα εφειν σε τον φακὸν λόκληροπι καὶ ρα να- ἐπιτάμρς, γουν σχίσρς την χεῖρα καταπρίων, αὐτὸν δηλονότι, οἱ- κυ- μινον, καθὰ εἰώθαμεν ους ἄγαν φειδωλους κυμινοπρίστας καλεῖν. σκώπτει δε αυτον ὁ λόγος, φειδωλόν.
- Ἐπιμελητήν φησι τον παριστάμενον και προς τοεργον αυτοὐς προ ρ επόμενον παρ πόνοιαν δὲ τον ακὰν λεγε καὶ το κύμινον αντὶ του το κρέας σκώπτει δε αλl τον, φειδωλόπι και γαρ εἰώθαμεν ους γαν φειδωλοὐς κυμινοπρίστας καλεῖν. M. Gen' - Σκώπτει τοίτου ς φιλάργυρον καὶ γλίσχρως διδόντα τοι θερισται τον τροφον
15 I et Tasτα χρη μοχθεῶντας εὐάλίλανδρας αεῖδεν τινὲς ἐκ το Μίλωνος λέγουσιν εἶναι τον λόγον από
τολη καλὰς αμ με ποῶν ἐλελήθει βῶκος ἀοιδὰς με
χρι τελους τολεἰδυλλίου αλλοι δε λέγουσιν, τι ἐκ του λ
λωνος ἐστιν ὁ λόγος λη καλὰς ἄμμε ποῶν μεχρις μοι
20 τοὐ πωγωνος, ὁ ἀλιθίως ἀνέφυσα τὸ δε μετὰ ταμα, ηγουν τὸ θασαι δη και ταέτα τὰ ω θείω Λυτιερ σαλεγουσι τον Βάττον λέγειν μέχρι οὐ μη ἐπιτάμης την χεῖρα καταπρίων τὸ κύμινον - δε ξῆς ς π του Μίλωνος, τοι τὸ ταῶτα χρὴ μοχθεῶντας καὶ τους μετὰ 25 ταλα δύο στίχους. . . Aλλως. αὐτα χρη μοχθεῶντας ταλα, τὰ μέλη τὰ προειρημένα δηλονότι, χρη τους θερίζοντας δειν, καὶ οὐχ ερωτικὰ σπερ υ ποιεῖς βουκαῖε δηλονότι. Vet. H μοχθεῶντας ηπυ Gen' ἐνδέχεται τοὐς
30 55 Σκόπει. N. - Κόπτων. M. κριβωμένως σχίζων. . 56 ου μην ἔρωτας. M. 57 IAυμηρόν:J τόν σε λυμαινόμενον. M. βλαπτικόν. C. λιμηρόν:J σφοδρόν, μέγαν. . . ἀναλωτικο -πε ὁ λιμός, δαμα-
409쪽
θερίζοντας το θερινο φροντίζειν καὶ μη του ἔρωτος ὁ λόγος ἐκ του Μίλωνος ' οἱ δε καὶ τοῖς ἐπάνω ταλα συνάπτουσι. - οὐδὲ τεὸν βουκαῖε πρέπει λιμηρὸν ἔρωτα περὶ δὲ του ἔρωτος σου, Βάtτε του πτωχοί προσῆκον ἐστι τρ μητρί σου λέγειν ἐν- κοίτη κατὰ τον ρθρον κειμέν , Ἀνισταμένη ὁρθρου, καὶ μη - ἐμοί. το δὲ λιμη - ρον αντὶ το πτωχόν. Rec. H χρη δέ σε τον σαυτο ἔρωτα προς την μητέρα λέγειν, τε γρηγορεῖ ἐν η κοίτη. - Κατ ευ νον δ. θ μευοίσα εις την σὴν ευνην πρω ἐρχομένη ἔθος γαρ οταῖς μητράσιν ἐπισκέπτεσθαι τους παῖδας προς την υνην ἐρχομένας. M. Gen. 'u
Ἐπιγράφεται το παρον εἰδυλλιον Κυκλωψ καὶ Γαλάτεια. προλογίζει δὲ ὁ Θεόκριτος προ τον Νικίαν. - Προς ΝικίανQ5ἰατρὸν ὁ Θεόκριτος διαλέγεται. I. Q. - ωρίδι διηγηματικόν. M. - ιηγηματικόν το εἰδυλλιον. Gen' Tολαυτο Tρικλινίου. . Καὶ το παρον εἰδυλλιον ἐκ στίχων σύγκειται δακτυλικῶν ἐξαμέτρων καταληκτων πα, ων τελευταῖος μουσίσδωπι ραον δε διὰ γ' η χρυσὸν πῆ δωκεν. M. Gon' Vs. 1-18. IV. Οὐδὲν ποττὸν ἔρωτα πεφυκε φάρμακον αλλο Νικία, ο ν ἔγχριστον ἐμοὶ δοκεῖ, συ ἐπίπαστον νοῶς' οὐδὲν ἔρωτος μοι δοκεῖ φάρμακον πεφυ- 25κέναι, Νικία εἰ μ' η παιδεία καὶ αἱ οὐσαι ταύταις γαρ Κυκλω προς διαγωγην τοὐ ἔρωτος της Γαλατείας ἐχρῆτο.κα Φιλόξενος το Λύκλωπα ποιεῖ παραμυθουμενον αυτον 58 τ ορθρον σταμένli In P. ει ευνηνορπορ0υσyb C.
410쪽
ἐπὶ τήτης Γαλατειας ἔρωτι καὶ ντελλόμενον τοῖς δελφισιν,οπως ἀγγείλωσιν αυτόν, τι ταῖς Μούσαις τον ἔρωτα ἀκεῖται. καὶ Καλλίμαχος
ώς ἀγαθος Πολύφαμος ἀνεύρατο τὰν ἀοιδάν,
αἱ Μοίσαι τον ἔρωτα κατισχναίνοντι.
c. υλλως. Ω Νικία ουδεμία θεραπεία αλλη ἐστὶ προς τον ἔρωτα παρο αἱ Μοίσαι αὐται γαρ θεραπεύου τον ἔρωτα το δὲ τοιοsτο φάρμακον κοὐφον καὶ χάριεν γίνεταιεις του ανθρώπους, δυσκολον δε κατὰ την ευρεσιν γινω-i σκεις δε καὶ ὐ τοὐτο ἐπιστημόνως, ως ἰατρος καὶ φίλος ταῖς Μούσαις, καὶ τουτου παράδειγμα ὁ Κύκλωψ ευκολώτατα γαρ ἐκεῖνος ἐθεράπευε τον Ἐρωτα μελουργῶν καὶ ταῖς Μου- σαις προσέχων, τε ηράσθη της Γαλατείας νέος ων καὶ αὐτιτην ἔκφυσιν των γενείων ἐν τω πώγωνι δεικνύων. κινηγηI δ' εις ἔρωτα οὐχ π μηλων η ρόδων η υποπαύλων τινῶν, λέγω κικίνων, τουτέστι τριχῶν, ἀλλ' ὐπ' ὀλοῶν μανιῶν ωστε καὶ τὰ προσόντα αὐτω γε σθαι πάρεργα καὶ γα αἰαες αυτολαδοντος ἐπὶ της ηιόνος, ἐκ της νομης μόνα ἐπανῆλθον ει το αυλιον, τουτέστιν εις την μάνδραν αὐτος ε
2 καθήμενος ηδε εχων ἐκ της φροδίτης ἐγκάρδιον ελκος, ὀπερ
Rec. στέον οτι των φαρμάκων τα μέν εἰσι χριστά, γουν ἄπερ χριόμεθα ει θεραπείαw τὰ δε ποτά, γουν περ π O-25 μεμ τὰ δε ἐπίπαστα, γουν περ ἐπιπάττομεν. - Πικλινίου. πην σοφίαν μόνην φησὶ δυνασθαι τους ερωτας καταστέλλειν, τἄλλα δε των φαρμάκων ἀδυνάτως χειν. εἰδη δὲ
Ι Πεφυκε. L. . . υπάρχει. u. 4στί, πέφυκε. χρόνος αντὶ χρόνου κατα αν παλλαγην. r. - Θεραπείαν φέρον. M. 30 ri Xριόμενον. M. N. - ντο πινόμενον η τ επι-σσομενον Ρώπασσόμενον. . ἐπιπασσόμενον ὐδι θῆς γινόμενον. N.