장음표시 사용
431쪽
Vet 'H που ον χαροπον Γανυμήδεα οντως ὁ κριτής, φησίν, ευχεται τω Γανυμήδει, ιν ἐπιτηδειον ἔχη τοστύμα προς το δικάζειν τα φιληματα υτως ως η Λυδία λίθος δοκιμάζει τον χρυσόν, εἴτε καλὁ εἴτε καὶ η. Λυδίαο λίθος η λεγομεν χρυσῖτις ς τους λίθους τούτους παρὰ Λυθοῖς εύρισκομενους τ δε ἐξῆς ουτως ευχεται τῆ Λυδία πέτρα ισον ἔχει το στόμα, ινι ι ἀργυραμοιβοὶ το χρυσον δοκιμάζουσιν.
Θεοκρίτου πλας Αωρίδι - αρηται Αωρίδι διαλέκτω. 0 B. D. G. I. L. M. N. O Gen' - ιηγηματικόν. M. - ποτου ποιητοs P. Tρικλινίου Καὶ το παρον εἰδώλλιον ἐκ στίχων σύγκειται δακτυλικῶν ε , ων τελευταῖος πεζὰ δ' ἐς Κόλχως τε καὶ ξενον κετο Φῆσιν. M. Gen. IS
κευμες Νικία τινι οὐ το θεῶν πόκα τέκνον
ἐγεντο:J οὐχ ημιν, φησί, μόνοις τοι θνητοῖς τον Ἐρωτα ἔτεκεν, στις ποτέ ἐστιν, αλλὰ καὶ ρακλῆς ἐράσθη ἐπεὶ 20 δὲ τὰ της πο-ων Νυμφῶν γενεσεως το Ἐρωτος ἐπὶ πολλὰ
διαλλάττει, διὰ τοὐτο φησι ' τινι τοίτο θεῶν τέκνον ἔγεντο. Gen. ' 'Aμφιβάλλουσι, τίνος υἱον τον Ἐρωτα.
ισίοδος μεν γὰρ χάους και Γης, Σιμωνίδης υρεος καὶ φρο- ih μῖν τοῖς ἀνθρώποις. M. - ον της φιλίας 4άρχοντα. M. - 25
d rqvοιτις χρυσῆ vulg. coniurate Gen. h et vulg. inter aenotia, quo postis posuo. 0 Θεοκρ. R A. Gallius haec referri jussit, quum etiam . post Hypotn. , πιλας ante vulgo Hypotnes adnaereant, uni de-Brub. et ita semper. Vulgo antece sunt in v. . . M. . Q. . Gen. dunt eadem uae inter Hypotneses et cum relicua hypotues in Gen. v leguntur, uti vid. 10 εῖρηται δεEU LICI GR. H. 23
432쪽
δίτης, Ἀκουσίλαος Νυκτος καὶ ἰθέρος, λκαῖος Ἱριδος καὶ Ζεφυρου, Σαπφὼ Ἀφροδίτης καὶ Ουρανοί, καὶἰλλο αλλων. Rec. - ημῖν, φησί, μόνοις τοῖς θνητοῖς ἔτεκε - Ἐρωτα, ἐκεῖνος δηλονότι, των θεῶν τινι τομο ηγowν 5 Ἐρως, τέκνον ἐγένετο, αλλὰ καὶ γιρακλῆς ήράσθη. M.*Gon'
IV. 'ος το λὶν πέμεινε λὶ τον λέοντα ἀπ ευ- θείας της λίς καὶ μηρος ἐπί τε λὶν γαγε δαίμων ν καὶ λὶς sγένειος. - στορεῖται γ λέοντας φ' Ηρακλεους διαφθαρηναι τον
Ελικώνιον, τον Λέσβιον, τον Νεμεαῖον.
I I H. alii, nos P λ α τον χλαν Σωκράτης υιον υρακλέους φησίν, Ἀπολλώνιος δε ο νόδιος Θειοδάμαντος, ω κανδρος δε ηὐκος, Κύφορίων δ Πολυφημου οὐ Ποσειδῶνος ἐρώμενον, καὶ αλλο αλλωνJ. - Τὰν πλοκαμάδα φορεῶντος το λεχοντος τὰς τρίχας της κεφαλῆς πεπλεγμέ-20 νας, ιν η το φοροῶντος αντι οὐ φέροντος καὶ ἔχοντος. η
et Hernatorii. Φιλοδάμου καὶ κυη προσποίηται .no vnig. Θεοδάμαντος καὶ Μενο-
433쪽
του τοὐς πλοκάμους φοροῶντος, γουν ἐνδυομένου καὶ περιβαλλομενου ἴσως γαρ αν φαλακρος ην, περιεβέβλητο δε αλλοτρίας τρίχας ρ κεφαλῆ. . . Gen' - πισσα μαθών ἀγαθός ωριστοτέλης φησὶν πο Ῥαδαμάνθυος παιδευθονα τολυρακλέα, πιόδωρος δε πο-ων βουκόλων Ἀμφι- 5τρύωνος τινες δε πο είρωνος καὶ Θεστιάδου - υτέον οτι πλα παῖς η Θεοδάμαντος του ρύοπος μαθών ὁιρακλῆς πεπαιδείσθαι δε αυτόν φασιν οἱ μεν πο μδαμάνθυος, οἱ δε πο βουκόλων Ἀμφιτρύωνος, τινες δε ποχείρωνος καὶ Θεστιάδου. io Ree. Yλας παῖς η Θεοδάμαντος του ρύοπος, ο μαθὼν μακλῆς πεπαιδεῶσθαι, ως τινες με φασιν, πο --δαμάνθυος, οἱ δε πο βουκόλων Ἀμφιτρύωνος, τινες ευπο είρωνος καὶ Θεστιάδου ἐσχεν ἐρώμενον, παιδεύων καὶ αυτος ἔτι ἀλλον αυτόν. M. Geny i5
Vel Xωρὶς δ' οὐ δε ο ης ουδέποτε, φησίν, υρακλῆς αυτο ἐχωρίζετο, ουδε μεσούσης τῆς μερας οὐδεταῖς ἐωθιναῖς ραις. - Οὐδ' ὁπότ ὀρτάλιχοι μινυροί: ουδεποτε, φησίν, λυρακλῆς αυτομἐχωρίζετο, ἴτε πρωδε ειουτε μεσούσης τῆς μέρας, at Gon.' οἴτε κατὰ τον καιρόν, καθ ο οἱ νεοσσο εν οἰκήματί τινι οντες ἀποβλέποιεν 9 'Aείμνηστος. M. - ένετο αν, εἴπερ ην. M.
mate non distincto Gen.h , quomin
434쪽
εἰς την κοίτην πτερυσσομένης της μητρος καὶ λοιπον --χωρουσης την τελευταίαν ἐκδεχόμενοι τροφήν. - ρτάλιχοι δε νεοσσοὶ μικροί, μηδέπω πετόμενοι μινυροὶ δὲ ἀντιτου μινυρίζοντες καὶ λεπτὴ φωνὴ θρηνοῶντες. - Σεισα - - καί πτερὰ μητρός πτερυσσομέν ς, πως πο τὰς πτέρυγας λάβ τους νεοσσους - Πέτευρον δε σανίδιον λε-- πτόν καὶ τεταμένον, ω καὶ ις τους ὀρόφους αντὶ κεράμων πολλοὶ χρῶνται. οἱ δύ αἰθαλόεν πέτευρον την δοκὸν λέγουσιν, ς καὶ πιμηρος 1 αυτοὶ δ αἰθαλόεντα ανα ῶγας μεγάροιο. τινες δέ φασιν αἰθαλόεν εἰπεῖν το πέτευρον δια το αἴτιον εἶναι αἰθάλης. η ἀπο του μεσθαι λίαν διὰ την λεπτότητα M. Gen' ουτως--λεφη.
435쪽
Reo. δε - ἔχει λω μέχρι του αὐτῶ δ ευ Ἀ- αών. πάλιν ὁ λόγος προ τον Νικίαν φίλον οντα του Θεο- κριτου φησὶ γαρ ὁ Θεόκριτος προ αυτόν, τι , ως ἐδοκοί- μεν ω Νικία, οὐχ ενεκα μῶν μόνων ἐγέννησε τὸν Ἐρωτα θεός, τινι ἐγένετο τέκνοw ου ἡμῖν μόνοι το καλόν φαμνεται καλὸν εἶναι, λινες θνητοί ἐσμεν καὶ σήμερον ὁρῶμεν 10αύριον δ' οὐχ ορῶμεν, τουτέστι σήμερον ζῶμεν, ἴριον δὲ τεθνηξόμεθα ἀλλα καὶ ὁ ρακλῆς ὁ χαλκεοκάρδιος του έστιν ὁ στερρός, υίος το Ῥμφιτρύωνος, στις, ὁ φακλῆς, ἀπέκτεινε τον ἐν Νεμέα λέοντα, δεδούλωτο τω Ἐρωτι. ράσθη γαρ παιδὸς του χαρίεντος Γλα, του φέροντος πλόκαμον, ibτουτέστι του ἔχοντος τὰς τρίχας πεπλεγμένας, καὶ ἐδίδαξεν αυτόν, τὸν Γλαν, ὁ μακλῆς, πάντα τα προς φέλειαν, ως καὶ πατὴρ διδάξειεν αν τον αυτο παῖδα ἐκεῖνα δηλονότι ἐδίδαξε, αυτόν, σα αυτός, ὁ φακλῆς, μαθὼν ἀγαθὸς ἐγένετο και ἀοίδιμος, τουτέστιν ἐπαινετός. ἐς τοσούτον δε 20 δεδούλωτο ὁ φακλῆς, ἔρωτι το παιδός, στε υδέποτε η χωρὶς αυτοὐ τουτέστι κεχωρισμένος, ἀλλα δια παντος συνῆν καὶ μίλει αὐτῶ - τοίτο γαρ δίδωσιν λόγος τω μηδέποτε ἀφίστασθαι το παιδός, μήτε τω μέσω οὐ ματος, τουτέστι τῆ μεσημβρία, μήτε οπότε ἀνατέλλει ὁ ηλιος - τολο 25γα σημαίνει το ἀνατρέχει ἡ λεύκιππος Πῶς ἐς το δῶμα τos Aιός, τουτέστιν ἡ ἐπὶ λευκῶν Ἀπων ὀχουμένη - μήτε οπότε ορνις τις νεοσσοὐς ἐνθουσιάζοντας προς τὴν κοίτην τοληλίου δύνοντος, ἐπὶ ξύλου καθημένη καὶ τα πτερὰ αὐτοις περιβα- λοὐσα σκέπει καὶ περιθάλπει οἴτω πεπαίδευτο ὁ παίς αὐτῶ 30 κατὰ θυμόν, τουτέστι κατὰ τὴν οἰκείαν ἀρέσκειαν.
436쪽
Vet. υτῶ δ' εὐελκων αντὶ του αὐτόθεν ώ, αυτόθεν ἐκ νεότητος καλῶς λκων καὶ κατὰ ζδεν ἐλαττοί - μενος μηδε ἐλλείπων ἀνὴρ γενοιτο εἴρηται δὲ μεταφορικῶς ἀπο των βοῶν των ἐκ νέου εἰθισμένων καλῶς λκεεν. c. Aυτω δ' υἈλκων ἡγουν καλῶς εν αυτ διε χόμενος καὶ διαβιβάζων τον αυτου βίον, πο μετανοοῆς τῶβοῶν τῶν ἐκ νέου εἰθισμένων καλῶς λκειν. M. Gen. Vs. 20.l Vet. Μιδεάτιδος Μίδεια πόλις υργους οἱ δε κώμην
αυτήν φασιν. υργεία δε καὶ ἡ λκμήνη.
437쪽
IDYLI, XIII. S. Ib-28. 359Kυανέας μεν πο ἀνθρώπων, πο δε θεῶν Φόρκου κυλας κεκλῆσθαι- ιμοσθένης δέ φησιν ἀπντολιερολώσε στάδιον εἶναι νησίδιον σκοπελῶδες, καλεῖσθαι δε τὰς τούτου ἄκρας κυανέας - Συ, δρομάδων συνδρομάδας λεγε τὰς Κυανέας πέτρας Gen. δια το συντρέχειν ἀλληλαις καὶ συνέρχε οσθαι καὶ συνθραυειν τὰς διαπερωσας ναυς μόνην δε τηνωργώ φασι προνοι της θηνῆς διαβεβηκέναι ην δὲ πεπρωμένον ταῖς συμπληγάσι πέτραις ώς εἰ διαβαίη τις μία να- αυτὰς ἀβλαβῶς, καὶ τὰς μετὰ ταυτα μηδέν τι πάσχειν δεμνον ἐξ ἐκείνου του χρόνου στηναι διο καὶ στησαν της Ἀρ- 10γους διαβάσης.
VH Βαθυν δ' ἐσέδραμον Φάσιν Φῆσις ποταμος καὶ πόλις ομώνυμος ἐν Κόλχοις παρ' ην Ἐλληνες, Μιλησίων
Vet. Ἀντέλλοντι Πελειάδες περὶ ἀνατολήν, φησί, των Πελειάδων ρξαντο στέλλεσθαι τον πλουν καὶ ἀνάγεσθαι οἱχρωες ει Κόλχους ἐστι δε ὁ καιρος ἀρχομένου του θέρους, δι καὶ πήγαγε τετραμμένου εἰαρος, τουτέστι πληξαντος - υλλως Αἱ Πελειάδες, φησι Καλλίμαχος, της βασιλίσσης των μαζόνων ησαν θυγατέρες, α Πελειάδες
22 Μελαινων πετρῶν. M. τὰς συμπληγάδας πέτρας φησίν. L. P. - πλησίασε. M. - Συμπληγάθων. M. 23 Εαὶ διεξη σε. . διέβη ταυτας ἐν τῆ ταχυτῆτι, η το μέγα 25
24 Αἰετος ως μέγα λαῖτμα λαῖτμα το πέλαγος η το της θαλάσσης πλάτος. L. P. σπερ διέρχεται κυμα. M. qν μεγάλην θάλασσαν Μ. - ι πέτραι. M. τὰ παραθαλάσσια σκυβαλα. r. 25 Aκρωρειαι. 6. τα ἄκρα των ορῶν. Q. α ρη. M. τα ἔσχαταχομέρη τῶν αγρῶν καὶ τῶν πεδίων. L. τά προς τοις τέρμασι τῶν χωρίων ἐσχατιας ἔλεγον. r.
438쪽
προσηγορευθησαν πρωτον δ' υται χορείαν καὶ παννυχίδα συνεστήσαντο παρθενευουσαι. ο δε νους καθ' ἄν, φησί, καιρον ἀνατελλουσιν αἱ Πλειάδες θάλλει τε ἀσα γη ταῖς βοτάναις του ἔαρος, τηνικαυτα του απόπλου ἐφρόντιγν τα δὲ νόματα των Πλειάδων εἰσὶ ταλα- Κοκκυμώ, Γλαυκώ, Πρῶτις, Παρθενία, Μαῖα, Στονυχία, Λαμπαδώ - Θεῖος α ωτος το ἀπάνθισμα των ρώων, οἷον οι πρωτο των ηρώων - Aωτος Gon ' τὸ θειον ἀπάνθισμα των ηρώων. εἴρηται δε αωτος ἀπο ου αειν, Ἀστι πνεῖν καὶ ὀδωδόναι.
Vet. Eiσω δ ορμον ἔθεντο καθωρμίσθησαν ἐν τρΠροποντίδι κατὰ την κίον, την νυν καλουμένην Προυσαν, ἔνθα τα κατὰ τον Γλαν- Ἐνθα καὶ μακλῆς ἀπο των ρώων
κατελείφθη. - Ἐνθα 4 α νον αυλακας ει τον τόπον I των Κιανῶν Κιανο γαρ ι την Κίον οἰκουντες, τις ρον καλεῖται Προυσα ἀπο ου των Βιθυνων βασιλεως Προυσίον.
πιλυμπος-μου. Eνθα Κιανῶπι των τον Κίον οἰκουντων, τροπι νυν καλουμενην Προυσαν. Gen')26 Aήξαντος του ἔαρος. L. P. παυσαμένου του εαρος. M. 28 Βαθεῖαν. M. - Εἰσελθόντες. M. καθεσθέντες. d. 29 τοι τρεῖς ἡμέρας πνεοντος του νότου. L. P. 30 Tην εις τον λιμένα καταγωγην ποίσαν. M. - ων περι τον25 χλανθρώπων. L. D. κόλπος Αίου. 6.31 Σχίζουσι . πλατυνουσι. . σπουδαίως συρουσι. . ree P. 32 Συνδυο. 6. κατα συζυγίαν. . . ζυγον ἡ καθέὁρα ζυγοὶ παρὰ πιοδότω καθέδραι. r. - μου συνδυο εις τα περὶ τροφην σχολουντο. p. at Li. - Ἐνήργουν. 6. I, II. ἐποίουν. L. M. 30 My Ηγουν κατὰ το μεσημέριον. M. Q. - Κατεστρωσαν, ἐποίγαν.
439쪽
λεια, παρ' ὁσον ἐποίουν τας στιβάδας ἐκ της ἐν τω λειμῶνι
φυομένης λης στιβάδα δε καλοῶσι την ἐξ λης χορτώδη
ἔνθα βούτο μον ξ βαθ δὲ τάμον κύπειρον ἔχει
Ουτως. αγόμενος δε ο παῖς αὐτφ τω υρακλεῖ, να ἀποβαίη εἰς ἀληθινόν ανδρα, τουτέστιν ανδρεῖος ἀναφανείη, μ ψευ- 10δομενος την αυτοὐφύσιν δηλονότι ἀλλ' δτε ὐγάσων ἔπλει ει το χρύσεον δερμα ὁ υἱὸς του ἴσονος, συνέπλεον δὲ με αυτολκαὶ οἱ ἄριστο των Ἐλληνων, ἐκλελεγμένοι ἐκ πα-σων των πόλεων, οῖτινες ησαν φελιμοι - τοὐτο γάρ ἐστιτο ν φελος τι - φίκετο καὶ Ἀρακλῆς ὁ υιὸς η i5Aλκμηνης της Μιδεάτιδος της ηρωίνης ο ταλαεργός, τουτέστιν ὁ καρτερικός, ἐς την πόλιν την αολκὸν την ἀφνειάν του έστι την πλουσίαw σὐν αὐτ δε τω υρακλεῖ καὶ ὁ Γλας
εἰσέβαινεν εἰς την νῆα την Αργὼ την εὐεδρον καὶ εὐκάθμδρον, τις, η Ἀργὼ ναῶ δηλονότι, οὐχ ηψατο των πετρῶν mτων μελαινων των συνδρομάδων, τουτέστι των συγκροτουμένων προς ἀλληλας, ἀλλα διέδραμεν αὐτὰς και ηλθεν εἰς τον ἀσιν ποταμὸν τον βαθύν, σπερ ἀετὸς διαπερ την θάλατταν ἐξ ἐκείνου δὲ οὐ καιρο ἔμειναν αἱ χοιράδες, τουτέστιν αδε πέτραι, κίνητοι υμος δ' ἀντέλλοντι Πε 25λειάδες τότε δε ἐμνησθησαν οἱ Ἀργοναμαι πλεύσεως, λέγω το θεῖον απάνθισμα των ρώων - τοίτο γάρ ἐστι το θ ε ζας ἄωτος - ὁτ αι Πλειάδες ἀνατέλλουσιν ἀνατέλλουσι δὲ ἐντρ αρχῆ τολωρος, τε καὶ τὰ ζωά εἰσιν ἀπολελυμένα προς νομάς τοὐτο γάρ ἐστι το ἐσχατια αρνα νέον βόσκοντι. 3034 τόπος λιβαδιαιος. M. - Προεκειτο Μ. - αῖς κοίταις ἄφελος. . ἐπιτήδειον εἰς στρωμνήν. L. P. 35 IBOυτομο-: εἶδος φόρτου. 6 L, πάπυρον, το κοινῶς ἐαγά-
440쪽
ζετο - νότου λαμπρο πνέοντος μεχρι τρίτης μέρας ει τον Ἐλλήσποντον κοντο ἐντὸς δὲ της Προποντίδος ωρμησαν εις τον τόπον των Κιανῶν εὐ οἱ βόες ἀροτριολτες ευρεῖαν την αὐλακα ποιομι καὶ κατατρίβουσι την γῆν τ αρότρω ἔστι δε το λον περίφρασις. πιος δε πόλις προς τ' ἔλκειμένη της Προποντίδος ' οἱ δὲ την κίον οἰκοίντες Κιανοί. ἐκβάντες ε της νηος δηλονότι, συνδυ δεῖπνον ἐπονο τ δειτον αἰγιαλὸν κατὰ τον καιρὸν της δείλης κοίτην δε μοι Ι σαντο μίαν πολλοί. προέκειτο γαρ αυτοῖς λειμών, στις νωφελεια των στρωμνῶν, ἐξ ουτινος λειμῶνος ἔκοψαν βουτ μον ξλκαὶ κυπειρον.
Ree. Κωχετο Ἱλλας ὁ ξανθός ὁ νοῶς καὶ ὁπλας 15 ὁ ξανθὸς ἐπορεύθη κομίσων δωρ ἐπιδείπνιον ενεκα - ιρακλέους καὶ οὐ στερροῶ ελαμῶνος καὶ ἐμβριθοῶς την ψυχην ἀκαμποὐ καὶ σκληρο - τοὐτο γάρ ἐστι το στεμφεῖ,
οιονε ἀστρεφεῖ - οῖτινες κοινην ἐποιοῶντο τράπεζαν. χετο
δ ὁ Γλας κρατῶν ξίφος σιδηροῶν ταχέως δε κρήνην εἶδεν 20 ἔν τινι χώρω κοίλω καὶ οιονεὶ καθημένω παραπεφύκασι δὲ ταύτη βοτάναι πολλαί, λέγω θρύα, χελιδόνιον μέλαν καὶ ἀδίαντον χλωρὸν κά σέλινα θαλερὰ καὶ ἄγρωστις η τειν μένη μα καὶ λισσομένη. μέσον δε της κρην' αἱ Νυμφαι ἐχόρευον - ωὐτο γάρ ἐστι το χόρον ἀρτίζοντο - λέγω 25 αἱ Νύμφαι ι μηδέπω τω πνω δουλεύουσαι, αἱ φοβεραὶ τοι ἀγροίκοις θεαί.