장음표시 사용
451쪽
ἐκμαίνει ἐρῶντα αυτῆς. Geny . - Λασῶ δὲ μ αμεις ἐοικα δε λανθάνειν ἐμαυτον εἰς μανίαν πεσών λίγον δε- μεταξυ ἐστι καὶ ἀκαριαῖον του πάντα με κατασχεθῆναι, πάθει της μανίας λουτω' . Geny λασῶ δε μανείς ποκα λανθάνω πως, φησίν, ἐμαυτον εἰς μανίαν ἐμπεσώw ἰτα δια 5 μέσου το θρὶξ ἀναμέσον, τουτέστιν λίγον δε ἐστι τομεταξ του μὴ πάντα με μανῆναι.
Vet. υσυχα ξύς ηγουν Gon' ἐκ του παραχρῆμα καὶ του σιωπῶν ὀξυνόμενος - H οτι μανιώδης νήρεμα, ολ loἔχεις τι καὶ ὀξύτητος- οὐ γαρ πάντρ σιωπηλος πάρχεις - πι ος οὐ πάντη σιωπηλος πάρχεις, αλλ' ἔχεις τι καὶ ξύτητος. Gon' - υ υσυχα ξύς αντὶ του αὐτος κανεαυτον ἔσω λυπούμενος καὶ τηκόμενος ἐν ἡσυχία καὶ μὴ ἐν φανερῶ. p. on' i5
452쪽
374 SCHOMA ET GLOSSAE.θεσιν. τὸ δε υργεῖος τινες ονομα κυριόν φασι καὶ Ου ἐθνικόν - τ δε εσσαλὼς ἄντικρυς ἐπίθετο- ἐπάγει γαρ το πις.
Καὶ ὁ Θεσσαλός: ἀντὶ του ἐκ Θετταλιας Απις καὶ
στρατιώτης Κλεόνικος εἱστιῶντο την ευωχίαν συν ἐμοί, μοὐ παρασκευάζοντος. p. Gen. - Vs. 15. 16.
Vet. Θηλάζοντα νε χοῖρο ν ου τοὐθηλάζοντα παῖδα, ἀλλα τον θηλαζόμενον χοῖρον ἐνεργητικὸν γαρ ἀντὶ παθητικου. . Gon.' - νῶξα δὲ Βυβλινον αυτοῖς οἶνον i δηλονότι Θρακικόν, ἐνουτω καλουμενης της ἀμπέλowἐπὶ της Θράκης. - Ως ἀπο λανῶ Gon. ' παλαιὸν μὲν οντα ς τεσσάρων τῶν ἀνίσχυρον δε προς το μη διοχλῆσαι τω πίνοντι σχεδον γαρ τότε ἐδόκει,τουτέστι παραχρημα και προ βραχεος Geny ήντλῆσθαι της ληνοί - λλως Ἀφθό- i5 νως, τον ἀπο ληνοὐ πλήθοντος ρεοντα εἶναι, ου δια ὀθολερὸν δε καταφρονοῶμεν. p. en')Vs. 17.
Vet. Βολβός τις κολχίας ἐξηρεθη εἰδος βοτάνης Κολχικῆς ὁμοια κρομμυω. 20 I οὐ ρικλινίου οι γράφοντες Κολχίας ἀγνοουσι τό μέτρον ἔστι δε λ φασι, βολβὸς εἰδος βοτάνης Κολχικῆς ὁμοίας κρομμυω. ἐμοὶ δε τον οινον λεγειν δοκεῖ εἰσὶ γαρ καὶ κοχλίαι τοιαυτην οἴνου χροιὰν ἔχοντες, γουν κό- 13 Eυωχούμεθα απὸ μέρους τὸ πῶν. M. 25 E τον οἶκόν μου. 6. ἐν τῆ μετέρα οικία. u. ν όπω. r. Tεμων εις μέλη παρέθηκα νεοσσοὐς ἄρνεις. . i5 Νεογνὸν δελφάκιον. . - οἶνον δηλονότι, από Βυβλου νή
453쪽
πιυνον ἡ κερασόχροον καὶ δια τούτο νυν τον οἶνον βολβὸν κοχλίαν εἶπεν. M. Us. 18. 19.
αίτου ἔδοξεν μιν ἐπιχεῖσθαι κρατον, τοι λείβειν καὶ ἐπισπένδειν- ουτω γαρ εἰώθασι ποιεῖν ἐν τοῖς συμποσίοις, κρα- τον λείβειν καὶ ὀνομάζειν τινας ἐρωμένους φίλους καὶ ἐναποχεῖν τη γη ἐκ του οἴνου . καὶ φθεγγεσθαι των φιλτάτων τα νόματα. - Ἐδει μόνον τινος εἰπεῖν ἔδει io δέ, φησί, μόνον εἰπεῖν, ου χάριν ὁ οἶνος ἐχεῖτο. Vs. 20. l. Vel υμμες μὲν φωνευντ ες ημεῖς με ὀνομάζοντες ε να καστος ἐπίνομεν - , δε πίνουσα ου ἐφώνει καθὼς
ημεις παρόντος μου. Geny - Α δ' ουδεν παρεόντος εἐμευ αυτ δέ, η Κυνίσκα δηλονότι, ου ἔπιε παρόντος εμο ουδε ἀποκρίσεως με ἐξίωσεν ἐν ἐπιχεῖσθαι αυτpi7 Βολβός:J γουν οἶνος. . βολβοῖς τα λεγόμενα υδνα, δτινα
την γῆν σκάπτοντες ευρίσκουσιν οι ἄνθρωποι. r. - ολβός, καὶ υδνον, Κολχίας, ῆτο Λαζικός, γουν μέγας, α νε- σθη ἐκ της γης' οουτινος δνου ποτος ἐστὶν ηδυς. r. μοιος τοις Κολχικοῖς βολβοῖς. r. ἐκ Κόλχου. r. Κολχίας απο της Κολχικης. r. Κολχικ' Ῥαυκή. r. Κοχλίας : κόκκινος. M. - ξεβλη . . - Ἐγουν ὁέως ἐπί
18 Εἰς τέλος του ποτου ἐρχομένου. M. του οἴνου. D. - γουν 25 φιλοτησιαν ποιήσασθαι, ν κοινῶς φασι σὁράβιτων. M. Ἱ9 ΓΩ τινος : χάριν. D. ου χάριν ο οἶνος ἐχεῖτο. r. υτινος ῆρα
20 ψεῖ με φωνουντες αλλήλοις χαίρει ουτω γαρ ειώθασι ποιειν. M. - Ω ἐδόκει ἡμῖν. M. 30
454쪽
Ἐπειτα, φησί, σιγώσης αυτῆς ἔπαιζε τις ει αὐτὴν εἰπών Geny ου φθεγξεῖ λυκον εἶδες τομ δε ἀμφιβόλως εἴρηται, λοτι Λυκου ἐρα ἡ Κυνίσκα, ἡ τι, καθοo ὀφθεντες ἄφνω πο λυκου δοκουσιν φωνοι γίνεσθαι,ουτω ' φ δε ἐναντίως ειπεν, ουχὶ , μήποτε κο λυκου θης , αλλὰ ,μήτι λυκον εἶδες. - Ἐπαιξε τις ς o-i φος εἶπεν ἡ Κυνίσκα, φησί, εἶπε προ τον ις αυτην αὐξαντα, ς σοφός τις, και αμα ταλα εἰποῶσα καὶ μνησθεισατο Λυκου υτως ἐφλέγετο, καὶ λυχνον ευκόλως π α τῆς ψαι. - Ἐπαιζέ τις προς την Κυνίσκαν, γουν Gen. ου φθεγξρ, ο λαλησεις λυκον εἰδες, σο -l τος εἶπεν, γουν, ὁ παροιμιαστης ἐφθέγξατο. p. en' - Λάβα τῶ γείτονος το Λυκου φησὶν ἐρῶν την Κυνίσκαν δια το κάλλος αυτου Λάβαν δε τινά φησι τον αυτουπατερ απὸ του παραλαμβάνεσθαι ἐκεῖσε την Αἰσχίνου γυ
m Rec. Tρικλινίου. πάὶ ξέ τις ευρηται καὶ ἔπαιξετις, καὶ ι καλόν, σκοπειν δεῖ ουτ γαρ τομο λεγουσιν. οτι σιωπώσης της Κυνίσκας ἔπαιξε τις ει αυτην ειπὼν συ
φθεγξῆ, γουν ου λαλήσεις λυκον εἶδες, ἁ σοφὰς εἶπεν, γουν, ὁ παροιμιαστὴς ἐφθέγξατο. καὶ ἔφη Ουτω
455쪽
κόλως α ἀπ αυτῆς κά λυχνον ψαις παροιμία δέ ἐστι τολέκ, εἶδες, τ οι λυκον ἰδόντες δοκοωιν αφωνοι γίνεσθαι. μοὶ δε το ἐπάrξέ τις κρεῖττον εἶναι δοκεῖ, ουτως ἐπάαεν, γουν ωρμησε καὶ ηλθε τις κά ἔφη ευκόλως ανἀα αυτῆς καὶ λυχνον ψαις, γουν ουδε φως α αυτῆς εις λέχνον λάβης το φαυλότατον, ς αυτὴν βουλη λαβεῖν τοθε ώς σοφὸς εἶπε δια μέσου ψηται, γουν ως φρόνιμος τομο φη. ἔστι γάρ, ἔφη, Λυκος τις υιος του Λαβα, ος ἐστιν αυτῆς εραστής το δε συ φθεγξῆ λυκον εἶδες προς το τίνα νουν ἔχειν με ἐδόκεις ἀποδίδοται. M. Io
Το υτ δι τός παρηκηκόειν δε φησί, πρότερον περὶ του ἐρῶν αυτὴν του Λυκου, αλλ' ἡσυχως, διόπερ υκ ξή
ταιοπώγων παρχων, οἷον μάτην ανδρος πώγωνα ἔχων δια
το μὴ χρῆσθαι τῆ ανδρος γνώμsi.
- T. κλινίου. πεί, φησί, τοιαῶτα πάσχων ουκηρευνων ουδε φρόντιζον, μάτην ἀνεφυσα γένεια καὶ εἰς ἀνδρων ἡλικίαν ἀφικόμην. . 20
Vs 3l-33. V V. Θεσσαλικόν τι μέλισμα οἷον Αἰολικήν τινα 2 Καὶ τότε θω λεξα ἐρυθριῶσα αυτὴν δων. r. - Ἐστὶν οταυτης ἐρώμενος. . 25 Μακρός. . - Μαλακος, γυναικωδης. M. 2526 Ηγουν τουτου. . - ον ενδοξον. F. M. ἐξάκουστον. D. F. M. Ἀδαμάζετο ἡ Κυνίσκα M. - Tῆνον:J μεγαν. D. 27 Hγου ακουστον ἐγένετο.oII. 28 Ηρευνγα περὶ τουτου. M. 29 Ε πλείστω μέρει τῆς πόσεως. . ἐνέκρω μέθης. r. 3030 fAαρισσαῖος:J ο Θεσσαλός ἐκεῖ γαρ η αρισσα πόλις. M. αοιδος. r. - Αιδεν επαιζε προς ἐχθρόν. r. 31 O Θετταλοὶ αδουσιν Μ. - Μέλισμα:J δή τινα. M. Ηγουν κακοφρων ην οτι τουτου ἐμνήσθη. M. - κακόφρων οτι ἐμνή
456쪽
δὴν δεν ων κακόφρων, - ἐμνήσθη--οs. p. en')- ίξαπίνης η δὲ Κυνίσκα, φησιν, ἀκούσασα ντως ἐξαπίνης ἔκλαιεν - κόρη του της μητρος κόλπου ἐπιθυμή
Veι Τῆμος γλτον, ἴσης τότε ἐγὼ ἰδὼν αυτὴν φησὶ
Gen. κλαίουσαν, οἷον με συ Θυώνιχε γινώσκεις ὀργίλον πυγμαῖς την σιαγόνα αυτῆς ἔπαισα κόρρην γαρ γνάθον καὶ σιαγόνα φασὶν M. Geny ο υττικοὶ απο του κόρσηl τροπὴ του εχ si Gen. - - Ἀνείουσα δὲ πέπλως αντὶ του ανέστειλα καὶ ἐγύμνωσα, καὶ ουτ δείρας ἐξέβαλον. οτι η Κυνίσκα, φησί, πληγεῖσα καὶ τους πέπλους ἀνελκύσασα ἁκέως δια των θυρῶν ἀνέδραμεν. . M. Geny)
i5 Vet. Τήνω τα σα δάκρυα μῆλα ρέοντι ἐκείνω, φησι τω Λυκω, ταχέοντα σου δάκρυα μῆλα πίπτει, τουτέστιν ερως καὶ ἐπιθυμία. μήλοις γαρ εικαζον του ἔρωτας δια την περ αυτοὐς καλλονην. ώς καὶ ἀλλαχοWφησω μάλοισιν ἔρωτες ἐρευθομένοισιν μοιοι. .)
457쪽
λιδών ου ουτω τις χελιδὼν τροφην δοῶσα τοι νεοσσοῖς ταχέως πάλιν πεστρεψεν ἐπι τω τέραν κομίσαι, ως κείνη λιποῶσα τον διφρον εἰς ον ἐκάθητο . ηγουν την καθε- δραν δια τῶν θυρῶν Ucn. ' ωχετο. ο δε μαλακῶς απο δίφρακος M. Gen ) παρόσον αἱ γυναῖκες μαλακῶς καθίζουσιν, καθὼς ἐν Συρακουσίαις. Vs 42 43. Vet. 'Iθ δι ἀμφιθυρου ηγου ευθυ, ἀντικρυ του 10 οἴκου του διθυρου ἀμφίθυρον γαρ καὶ δικλὶς ταὐτόν ἐστι, δηλοῖ ὁ το δίθυρον. - πόδες αγο Q. που οἱ πόδες ηγον - ουτως ώς αυτην τάχος οἱ πόδες φερον εἶτα επάγει την παροιμίαν εβακε ταῶρος αν λαν. Geny καὶ γαρ τοὐτ το φῶλον λης δραξάμενον υ επιστρέφεται τῶν ι5οικοι, οὐδ' αυτ ἐκδραμοὐσα πέστρεψεν. p. r. M. Gen. h- Ἐβα κεν ταῶρος αν υλαν παροιμία ἐστὶν ἐπὶ τῶν μη39 O, χελιδὼν ὁέdωκε τροφην τοι τέκνοις καὶ πάλιν ταχινη πέτεται ει αλλην τροφην, ουτως κυτέρα κείνη ὁραμεν απὸ δίφρου. r. - Ωσπερ χελιδὼν πέτεται φέρουσα μάστακα. r. - Μάσ, α α: 20οιονε μεμαγμένον καὶ ετοιμον. . στόματι. D. - ποκάτω ορόφου
t Oυτως η Κυνίσκα. D. - Κλίνης θρόνου. M. προσκεφάλαιόν τι φορείου. D. 2542 Λια του ιθύρου αμφότερα γαρ το αυτ δηλοῖ. M. Tης ἐχούσης ύο κλεῖθας. 6. τοιαύτη ἐστι θύρα. r. - Ετερον αυτήν. M. 3 Αἶνος : παροιμία. D. μυθος. 6. M. - Λή. M. - Παροιμία ουτ καὶ αυτη υχ υπέστρεψεν. r.
458쪽
ἀναστρεφόντων διὰ το τους ταύρους λης ἐπιλαμβανομένους ἀλήπτους εἶναι.
Vel Tαὶ δ' κτω ψηφίζει τὰς μέρας, ἀφ' ου- ἀλ- ληλων κεχωρισμένοι εἰσί, καὶ ἀφ' υ υκ ἐκάρη κατάκρας τὰς τρίχας - Σάμερον ἐνδέκατον ψηφίζει τὰς μέρας ὁ Αἰσχίνης καὶ γίνεται ε παρὰ Σάμερον ἐνδέκατom. του ἐνισταμένου, φησί, μηνος σήμερον α ἐστιν, ας καὶ αυτάς, λέγω δὲ τὰς ενδεκα μέρας, προσληπτέον ταῖς προτέ-l ραις, καὶ ἔσονναι νη μέραι. Gen. - Θρακιστί διὰ τομη ἀπηντηκέναι μοι σονου μεταμεμόρφωμαι, ουδε Θρακιστί, αντὶ τολουδὲ γλλυριστί, κέκαρμαι ἐκείροντο γὰρ ι Θρακες τὰς τρίχας διὰ το μη ἐν πολέμοις διὰ τούτων τἀσθαι κενον ἔχειν βάρος αυτάς. p. en')15 Rec. ωρμμε τὰς μέρας ο ισχίνης, καὶ γίνονται νη σήμερον γάρ, φησίν, ἐστὶν ενδεκάτη του ἐνισταμένου μηνός, καὶ προστίθει καὶ ταύτην προσληπτέον ουν ταῖς προτέραις τὰς ία , καὶ ἔσονται μέρα νη ἐν αἷς ουτος την ποσότητα των μερῶν των δύο μηνῶν ἀριθμεῖ ου ἀκριβολογούμενος. . 20 Vs. T. Vet. M δὲ Αύκω νυν πάντα αὐτ δε κατὰ τὰ
44 Eισὶ πῶσαι μέραι μου. M. 5 Γίνονται ὁ ημέραι ἐξήκοντα κτω καὶ ψηφίζει εἶναι μηνας δυο δέοντας δυῶν μερῶν. r. - Προστίθει. M. - Λυο καὶ δυο :J25 ἐνάλλω δυοκαίδεκα. M.
γαριστι η Ἱλλυριστι. οἶδαJ. b. - κείροντο γαρ Θρακες - πολεμικοί πνα μη βάρος αυτοῖς εἱε αι τρίχες. M. - Κέκα μαι κέκρα- 30 μαι, ἐμίγην, παρα το κιρνάω. D. 47 μν δε κατὰ πάντά ἐστὶν ἐκείνη του υκου. r. - Πά, τ α lκατά. 23. - Κώὶ ἐν νυκτι μνησθεῖσα ἐκείνου ανίσταται και ῶσπερ μαινομένη ναπηδα εικάζων δὲ τουτο λέγει. πῶς γαρ Mεν ἄν, ἐ-
459쪽
πάντα τω Λύκω ἐστίν, ἄστε καὶ νυκτος αὐτω την θυραν
ἀνεῶχθαι. Vs. 48. 49. Aμμες ο ου τε λογω τινος ζιοι, υτ αρι
θμητοί ημεῖς δε παρ' αὐτὴ οὐδ' ἐν ριθμῶ ἐσμέν, σπερ
ουδε οἱ Μεγαρεῖς υπλτης Πυθίας ἐλέχθησαν εἶναι τινος αξιοι λόγου ἱστορεῖ γαρ σεινίας, τ οι Μεγαρεῖς φρονηματισθέντες ποτέ, τι κράτιστο των Ἐλληνων εἰσίν, ἐπύθοντο του θεοὐ τίνες κρείττονες τυγχάνοιεν. 4 δε ἔφη Γαίης μὲν πάσης το Πελασγικὸν Αργος μεινον, οῖπποι Θρηίκιαι, Λακεδαιμόνια δε γυναῖκες,ανδρες δ' ο πίνουσιν δωρ καλῆς Ἀρεθούσης. αλλ' ἔτι καὶ των εἰσιν ἀμείνονες, ο το μεσηγύTίρυνθος ναίουσι καὶ Αρκαδίης πολυμηλου, Ἀργεῖοι λινοθώρηκες, κέντρα πτολέμοιο. 5ἡμεῖς δ ω Μεγαρεῖς οὐτε τρίτοι οἴτε τέταρτοι Οἴτε δυωδέκατοι, οὐτ' ἐν λόγω ἴτυν αριθμῶ.
I sτο παρὰ το ἐν τω χρησμῶ Μεγαρεῖς οὐ τε τρί
ἐσμεν. M. 50 Καταφωνησαιμι. D. ποχωοισθῶ αυτῆς τελείως Μ. - ΠΟέ
460쪽
μεθα πίσσας ἐλλιπὲς τολο το ἀγαθόν. p. ony παροιμία ἐστὶ το μῶς γευόμενος πέσσης λεγεται δε ἐπὶ των εἰς ἀηδε πρῆγμα ἐμπιπτόντων καὶ δυσευίλητον καὶ κακῶς απαλλασσομένων. σπερ γάρ, φησί, ὁ μυς πίσσvς γευόμενος ἐνειληθεὶς κρατεῖται καὶ ζῶν τιμωρεῖται, υτω κἀγώ, φησίν,ουχ τι παρακμάζον ἔχω το πάθος, αλλ οτι αρχην αυτου λαμβάνω. p. Gen. )Rec. Μυς παροιμία ἐπὶ των εἰς ἀηδες η ἄφυκτον πρῆγμα ἐμπιπτόντων, ἐπεὶ γευσάμενος μυς πίττης ἀφεύκτως πεδεῖται καὶ ἀλίσκεται. M. - Παροιμία μυς ἄρτι πίττης γευόμενος καὶ μυς πίττης γεύεται ἐπὶ των πρώον τολμηρῶν, ἀθρόον δὲ δειλῶν ἀναφανεντων η ἐπὶ τῶν νεωστι παλλασσομενων μετὰ κόπου καὶ ως Μυς ἐν Πίσσρ ἀπ , Μυῖς τοὐ αραντίνου κακῶς υλυμπίασιν ἀπαλλαγέντος. . 15 s. 3. 4. I et Πλὰ Σιμος πλην τι Σῖμος λικιώτης τίς μου ἐκστρατεύσας γιης ἀπο οὐ ρωτος ἐπανῆλθεν. πόχαλκον δε αν λεγοι τ' ἀσπίδα, ἐπεί ἐστιν υπο τω χαλκῶ ς' καὶ λέγεται ἐπίχαλκος, τουτέστιν ἐφ' αυτης χουσα τον χαλ- 26 κόν. ἐκ δε τούτου την στρατείαν δηλοῖ. p. en'
Vs. 59. I et Πτολεμαῖος παραινε αυτ ὁ Θυώνιχος πλεῖν 52 Toλαμηχανου. M. 53 Ἐπιχάλκου θυγατρός. M. υ πο χάλκω: ἀσπίδος, τουτεστινει- στρατιώτης. D. 55 Πλασπιῶμαι:J πλευσουμαι. M. - Λώ θαλάσσης. M. Ἐλάττων εἰμὶ δηλονότιλείνου. M. 56y Ηγουν προέχων μου ἐκεῖνος. M. - Ισο εμοί. M. 59 Πτολεμαῖος:J ἐν Αἰγυπτω εστί. D. - Πνὶ ἐλευθερω την30 vχην, γουν τῆ ἐλευθερία. IOIος: μόνος. . - Ἀριστος:J ἄναξ. D.