장음표시 사용
481쪽
στρα σκεύη μύρων δεκτικά. Πλαθάνη δὲ σανίς, ἐν ἡ δι
πλάττουσι τους αρτους υνθεα δὲ ἁ μίσγουσιν, εἰσὶ r. M. τὰ ἐπιπάσματα των αρτων λέγοι δ' αν τα σήσαμα. - Πλα- θαναν εἶδος αγγείου τινός, ἐν σκευάζουσι τὰ πόπανα.
Vet. πισσα τ απ γλυκερῶ μελιτος οσα ἀπο μέλιτος καὶ ἐλαίου κατασκευάζονται, . ἀντὶ του πλακοὐντες
o. 'Υγρόν φησι το ἐλαιον οὐχ, οντος ἐλαίου ξη l0ρου καὶ δια τοὐτο προς ἐκεῖνο ἀντικείμενον αλλ οτι των ἄλλων πάντων γρῶν, εἴπερ τισὶν ἐπιχέονται, συντόμως πότομηλίου ἀνιμωμένων, μόνον το ἔλαιον ἐπὶ πολὐ ὁ χρισθενύγρον συντηρει. . N. Vs. 119-l22. 15Vet. χλωραὶ δε σκυάδες ἀντὶ τοὐ χλωραὶ σκηναὶ καὶ καλύβαι ἀνήθων σὐν---τω καρπω καταβριθόμεναι γεγόνασιν - οἱ δε τε κῶροι τὰς καλύβας, φησίν, περπέτονται Ἐρωτες, οἱ νεοσσοὶ των ἀηδόνων - οἱ Ἐρω-
482쪽
τες, φησίν, περπωτῶνται σπερ οἱ νεοσσοὶ τῶν η δόνων ὐπερίπτανται ν τοι κλάδοις τῶν δενδρων, ἀποπειρώμενοι τῶν πτερύγων αυτῶν, καὶ από κλάδου εἰς κλάδον μεταβαμνουσι. M. 5 s. 23. 24. Vet. N. ε μαινος την λοιπῆν κόσμησιν την βασιλικην
θαυμάζει. ἐσαν γαρ ἐκ χρυσολκαὶ βένου ξύλου καὶ ὀστέων
ἐλεφαντίνων αετοὶ κατεσκευασμένοι καὶ βαστάζοντες των Γανυμήδqν. . - Αἰετώ ως πεποικιλμενων αετῶν ἐλεφαν-i τίνων καὶ βασταζόντων τον Γανυμήδην. Vs. 25-l27.
Vet. Πορφύρεοι δε τάπητες ως μαλακῶν ταπήτωνυπεστρωμένων τῆ κλίν της Ἀφροδίτης, ους φησιν π της Μιλητου καὶ Σάμου ηθήσεσθαι μαλακωτέρους πνου διαi τ παρ' αὐτοῖς εἰς κάλλος α στρώματα γίνεσθαι - Ἐρεῖτα Μιλητου καὶ Σάμου ἔργα η δε- α τὰ ἀναστρεπτεα εστιγα κατὰ την γῆν της Σάμου βόσκωπι η οἷον καταβωσκόμενος καὶ νεμόμενος. . Gen. H Μίλητος, φροίν, ἐρεῖ καὶ ὁ την γῆν της Σάμου νήσου κατανεμόμενος, πως 204σαν μαλακοὶ οι τάπητες, γουν οι την Μίλητον καὶ την
I 26 Ἐρώτησον την Μίλητον. r. - Μίλατο : ἡ νῆσος.
483쪽
λασσαν ἐκφέροντες τον υ νιν ερριπτον ἐπ αυτην. Vs. 136-138.
Rec. Tρικλινίου , εἰς χεροντα Προείρηται γὰρ ψώς μηνὶ δυωδεκάτω ἐξ Ἀχέροντος Ἀδωνις ανέρχεται τοὐτοθε υδει τω αλλων ρώων ευρεν. . - βαρυμάνιος:ω βαρειαν ἀνίαν καὶ λυπην ποστάς, η βαρειαν μανίαν, γουν μανικην νόσον. . . Vs. 39. 5Vel Eἴκατι παίδων εἴκοσι παίδων τῶ γὰο οτίωαριθμῶ ἀποκέχρηται , ως καὶ Σιμωνίδης. Ομηρος δε ἐννεακαίδεκα λέγει. ire o λευκόπηχυ M., ερυθρος τους πηχεις τῶν χειρῶν. E. I 29 Ἀνάνδρα γαμβρον λέγει ς οἱ ιολεῖς. 4. Vνη Αἰολι- 20
130 Tιτρώσκει. M. - Ἐρυθρά. . . N. στίν, Ἀνοὐς. r. ni. inati. ξανθῶ γενειά ἐστι. . - γουν ου κουρεύει το γένειον, ναφιλούμενος κεντ ν τὰ χείλη των φιλουντων. L. D. 133 Mποπτυοντα το αφρόν. M. τὸ ἀποπεμπόμενα. . 2513 ) οὐ πλοκάμους. M. - ους στραγάλους η τὰ γόνατα. M. - φεῖσαι τα περὶ το στῆθος μάτια. M. 136 Ερχν ἐνθάδε ε τῶ κόσμω τουτως ἐκ του δου και πάλιν ὰπέρχεαι εις χέροντα. r. --Ε. πορεύI M. - ον αδην. .ls. 138 - ν. M. - Μανώτατε: νεώτατε Ε. - Ἐλθεῖν 30 γὰρ ἐνθάδε ουδει ηρώων τουτο επαθε, ἀλλὰ συ μόνος. r. - Tο υτ lηγουν το ἐκ του δου πανελθεῖν. . . - βαρεια οργην κατατῶν Ἐλλη νων κτη-μενος η βαρειαν μανίαν, στε και ξίφει ἀναιρεθῆναι. M.t 39 Tῶν εἴκοσι, Λωρικόν Ε. 35
484쪽
Vs. 41. 42. Vet. λευκαλίωνες ἀντὶ του Λευκαλίδα ἀπο ευκαλίωνος, γουν Θεσσαλοί τούτων γα ἐβασίλευσεν ευκαλίων. 4 οἱ Λοκροί ευκαλίων γαρ εν Κύν της Λοκρίδος ωκησεν. - Καὶ οἱ Πελασγοὶ οἱ του Αργους κροι, τουτέστιν
485쪽
επιγράφεται το παρον εἰδυλλιον χάριτες η Ἱέρων - πικωμιαστικόν. M. - ωρίδι. L. M. P.) Tρικλινίου. Καὶ το παρον εἰδώλλιον ἐκ στίχων συγκειται δακτυλικῶν ξαμέτρων ἀκαταλήκτων ρθ' , ων τελευταῖος' ἀνθρωπο, ἀπάνευθεν αε χαρίτεσσιν αμ εἴην. .)
Vet. ιε τοsτο ιος κουραις με λει αἰὲν ἀοιδοῖς, μνειν ἀθανάτους, μνειν ἀγαθῶν κλέα αν - δρῶν A μὲν οὐσαι, φησί, θεαί εἰσι καὶ θεους ἐν δαίς 10υμνοῶσι, και αεὶ τολο αὐταῖς μέλει ημεις δε βροτοὶ οντες και βροτοὐς αδωμεν. M.
Vet. μετέρας χάριτας τα οἰκεια ποιήματα. V s. 8. 5 ω Σκυζόμεναι γυμνοῖς ποσί λοιδοροὐσαι. τοσκυζειν κυρίως ἐπὶ λέοντος, ταν το ἐπισκύνιον χαλάσθ ὀργιζόμενος λέγεται ὁ η των φρύων κάθεσις ἐπισκύνιον. τοὐτο δὲ ποιεῖ, λέων, τα κυσὶ κυκλωθρ κω μέλλρ πολε- μειν αὐτοῖς. 20 Vs. . Ves D ἀλιθίη οδον ηνθον ηγουν ματαίαν δόν, ἀλλοτρίαν, πεπλανημένηw ἀπ το ἀλωτο πλανῶ.1 Tαῖς Μουσαις. M. - υοι δοις:J ποιήμασι. Vnt. 5 Auμπράν, λευκάν. M. - ην μέραν, γουν πο τον λιον. M. 256 Tρ προς χάριν γινόμενον ημέτερον μνον. M. - Πετάσας:J
486쪽
Vet. Xqλοῶ ἐν τω πυθμένι, φησί, του κενολμένουσι. κιβωτίου, πο αυτῶν ἐστιν η συνήθης καθέδρα, ἐγκαμφά-
μεναι την κεφαλην . Gen. καὶ ἐν τοῖς γόνασι κλίνασαι ως λυπουμεναι. M. - νυχροῖς δε γόνασιν Gen' ταναπρακτοι γένωνται. M. Gen. 0 Vs. 4-17.
Vet. ου οἰδα, φησί, τις εστ νυν ο τον ἐπαινουντα ἀγαπησειε καὶ δώροις ἀμείψαιτο ου γαρ σπεύδουσιν ανθρω- ι ποι ἀγαθά τινα πράττειν καὶ ἐπαινεῖσθαι, αλλ' υπὸ κερδους νενίκηνται, καὶ πάντες προς το λαβεῖν βλέπουσι, καὶ οὐδετον του αργύρου ὀν ἀποτρίψας τις δοίη τινί. M.)Vs. S. Vet. πωτέρω, η γόνυ κνήμα παροιμία εστι τοl πορρωτέρω η κνημη του γόνατος. τίθεται δε αὐτη ἐπὶ των ἀγαπώντων Ιαυτοὐς καὶ γόντων προτιμοτερους ει ναι εα- τοὐς των ξενωπι οἱ γαρ πορρωτερ οὐδὲν προς μῆς εἰσιν. ἐνηλλακται δε η παροιμία, ε λεχθησεται χωρὶς ποδιαστολῆς. io foκνηραί: ἐάθυμαι. M. - Ἐν τω πυθμένι του κενουμέ-
20 νου κιβωτίου. M. ii 'Aσθενέσι. M.
13 Τον ἀοιδον τον ἐπαινέσαντα αυτον φιλησει. M.
m. αυσεται : ἀπολαύσει. Vat.17 ρον του αργύρου ιον τρίψας καὶ καθάρας αυτον δοίη τινί. M. 18 Πορρωτέρω κνημη γόνυος ἀπωτέρω κνημη ιη η γόνυ ἀπω-3 τέρω σμεν του πλουτεῖν, σπερ γόνυ του πλούτου Παροιμία ἐπιτων ἀγαπώντων αυτους καὶ γόντων προτιμοτέρ0υς αυτους των
487쪽
ωει γαρ υτως εἰπεῖν πορρωτερω κνήμη γόνυος εἰ δε μετὰ
IV. Ἐν ντιόχοιο δόμοις οἱ δόμοι, φησί, τουωντιόχου γαν πλουσιοι ἐσαν στε πολλοῖς παρέχειν τροφήν. λλ'.ουδιν νυσεν ὁ πλολος αυτῶν προς την νυν δόξαν, εἰ μη πὸ Σιμωνίδου μνήθησαν. υντίοχος δε βασιλεὐς Συρίας. τα δε περὶ Ἀλευαν τον Σίμου πάντα ανείλεκταιἈυφορίων ο δε υντιόχος Ἐχεκρατίδου καὶ Λυσήριδος υίος ην, ως φησι Σιμωνίδης.
19 I ἐμοι αυτω γένοιτο ει σοι δοίη τι των ἐμῶν δηλονότι M. 20 Aλλου : ποιητου. r. - Θέλει κουσαι. . - Αρκεῖ ἀ- σιν υμηρος ου χρεία τέρων ποιητῶν. M. - ου ει ω σου οὐδε
2I Aέγουσι ταὐτα. r. - Κρείττων. r. 22 Φησιν ὁ Θεόκριτος. r. - Κατάρατοι. r. ἀθλιώτατοι. M. Πολύς. M. - Ἐντολοικου. M.
488쪽
Vs. 35. I. t. μετρήσαντο πενέσται Θεόπομπός φησι τους δουλεύοντας σῶν ἐλευθερων Πενέστας καλεῖσθαι παρὰ Θεσσαλοῖς, ως παρὰ Λακεδαιμονίοι αλωτας. Vs. 36-39.
Vet. Πολλοὶ δὲ Σκοπάδαισιν πολΤοὐ δὲ μόσχους
ειχον οἱ Σκοπάδαι, τουτέστι πολλὰς ἀγέλας. M. Gon' ἐκ δετούτου τυν πολ- πλουτον δηλοῖ οἱ δὲ Σκοπάδα Κραν. νιοι το γενος Κράνων δε πόλις Θεσσαλίας, θεν Σκόπας 1 ο Κρανώνιος Κρέοντος καὶ Ἐχεκρατείας υιος. καὶ Σιμωνίδqς ἐν ρήνοις Σκοπάδα ουν οι Θεσσαλοί, Κρεώνδας δε Σκόπας. - Ἐνδιάασκον ετρεφον ενδιον η διατριβή, ενδειον δε το δειλινόν. Vulc. vs. 4.is et M οιδος ο ΚήΓος α ιολα φωνέων τον Σιμωνίδην φησί, παρόσον ἐκεινος τοι προειρημένοις ενδόξοις ἀνδράσι των Θεσσαλῶν πινίκια γραφε καὶ θρήνους.
35 Moυ τροφην κατα μην ἔλαβον ἐν μετρω οἱ πενητες. M. 36 Tοις των Θεσσαλῶν ρχουσι ἐρχόμενοι προς ους σηκους, γουν
38 Πολλά. M. ἄσπετα. r. - ι ροῶντο, διέτριβον. M. 40 ἰφελος. M. - Ἐξέχεαν. M. 25 H μῶν. M. - αλεποὐ. M. 2 υμνηστοι, πιλελησμενοι. . - γουν τον πολὐν κεῖνονολβον φέντες. M. 43 Λειλαίοις, ἀθλίοις νεκροῖς. M. - Ἀρόνους. M. 4. Σιμωνίδης ὁ λυρικος ποικίλα αδων. M.
489쪽
Vs. 48. Rec. Tρικλινίου. ριστῆας αριστέα λεγει Λυκίων, οπηδόνα και Γλαίκον ουτοι εἰς ἐπικουρίαν λθον των Tρώων των Λυκίων οντες αρχοντες. M.)Vs. 49. 5Vef. Κύκνο ν γνω κυκνον λεγε τον Ποσειδῶνος καὶ
Καλύκης, τον ἀνρρημενον πο Ἀχιλλεως λευκὰς γαλην την χὐoιὰν εὐγενετῆς, ως φησιν Ἐλλάνικος δι καὶ θῆλυν α του εἶπεν ὁ Θεόκριτος διὰ την χροιάν. σίοδος δε φησιν - τον την κεφαλην ἔχειν λευκήπι διὸ καὶ ταύτης της κλήσεως 10
490쪽
Vs. l. 2. H. Ουπω μηνας αγων ἔκαμ υρανός ουπω φησίν, ὁ κἀς διῆλθεν αἰών ἔτι σονται πολλοὶ νικηφόροι, ποιητῶν χρείαν χοντες. ἐκ γαρ τῶν Ἀπων καὶ τῶν τροχῶν τοῖς ἱερονίκας δηλοῖ. 4 τροχὸν ἄρματος τον του λίου λεγει, ἀντὶ τοὐ πολλαὶ ἔσονται μεταβολαί. Vs. 6. Vet. Ἐδη νυν Φοίνικες κ' ηελίω δύνοντι νυντους την Καρχηδονίαν οἰκοὐντάς φησι Φοίνικας. χυτο γαρι συνεχῶς ἐπεστράτευσαν Συρακουσίοις, λεγεται καὶ παρὰ Πινδάρω οἱ δε Φοίνικες αποικοι υριων. Vs. a. l.
Vet. καὶ πότνι 'Aθάνα κούρη θ' α σὐν τ μητρί:
Zητησαιμι ἐκεινον. M. - Ηγουν χαρίσομαι. M. i5 69 AHω συν Μουσαις. r. γουν μνον τινά καὶ ωδῆν τινα προσ- κομίσας. M. Tl Oυ κάμνει γαρ τους μῆνας και τους χρόνους ποιῶν τοὐτ δεδια το αεὶ κινεῖσθαι αὐτον ἔφη. M.
76 οἱ Καρχηδόνιοι. M. 25 et E - τέλος της Αιβυης. . - Πόδα. M. - ους Συρακουσί ς δηλονότι νικγαντας. M. 79 Βαρουμενοι. . - Σάκη τα κοινῶς σκουτάρια. M. - ἘζAέας δένδρου κατεσκευασμένοις. M. 81 οπλίζεται. M. - Την περικεφαλαίαν. M. 30 M Πολυκτημόνων η Συρακουσίων τῶν πολλους κληρους εχόν