Bucolicorum Graecorum Theocriti Bionis, Moschi reliquae accedentibus incertorum idylliis

발행: 1859년

분량: 634페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

531쪽

PRO LEGOMENA .

Prolegoni enormi singula capita nomammio partes, tum ii o-inose ad Id. I. ivi adnaerentia vulgo scitolia ad inscriptionemidullii in Dras viantum constat, hoc ordine so excipiunt: a C adi nac navet I A. VI A. VII. A. B. VI. B. II., III. VII. F. G. VIII., IIvpotueses ad Id. .J IX. A. B. VII. D. E. Ischolium prius inscr Id. I.J I. B., iscuolium alteruri ad inscr. Id. I.l. adem eodeniquo ordino vulgo inde a alcis3nario edita erant usque ad Gadiiun, qui pranius ex Parisinis auxit. Anio Valch praeeunt Bas. I. vulgo ex illis sola haec servata erant I. A. VI A. VII. A. B. VI. B. VII. G. VIII., IIvpoth aliora ad Id. I. Jb Pauea in Ald.' etclunt extant I. A. B., α. C., II., III.,

e Borb. et L. ips liae praeuent I. A. VI A. VII. A., VI. B. II. VII. . . , Hupotiiose ad Id. I. J IX. A. VIII., VII. G. IX. E. III. IX. D. SeliRoc Id. I. s. l. τὸ ἄμ, do vioox orti non refertur. JM G om hoc ordino utitiir: VI A. VII. A. B. VI. B. II., IIvpothesos ad Id. I. adliaerente priorO scitolio ad inscr.J IX. A. B. VIII. III. I. A. B. IX. D. E. VII. F. G. H. E. I. . D. Hon l. ni ordo: VI A. VII. A. B. VI. B., I. VII K. D. Η Ε. IX. A. VIII. VII. G. IX. E. III., ScnRoc Id. I. s. I. τὸ α δ υl liae omnia a recentiore manu, via in exterior codicis margine apparet, tum n antiquiore in pag. 1' haec: IX. D. I. B. A., IIvpothesis ad Id. I.J VII. F., Hupoth. Id. I. inde ab τα δὲ πράγματα διάκεινταιJ. io ultimis minus accurate relatum. f In Bar. tost Coxio in Catalogo codicum manuscriptoriam Bidi Bodl nicordo: ἔνος Θεοκρίτου Περὶ ευρέσεως . Epi-ginmmata II et III., de alio neocrito ex Plutarcno, Περὶ των της ποιήσεως χαρακτηρων, Πvpotii. Id. I. et alia quaedam pro-legomena M., Di do sunt Protegomena et HVpotn Id. I., Due Dii ero testo soli vanodam casu perisso videntur. Do reliciuortiri li Dromini ordino sero non constat, nisi quod Θεοκρίτου γόνος in plerasum primum locum tenero videtur. Litoris tantopere variantitat nulli adnaosiuriis, sed singulos locos secundum argumenta sua collocavimus.

I, p. , 5. Qui nonien Σιμιχίδα in Id. VII. Tnooemii patro- nurnicum ess oxisti naaDant, minime indo colligere poterant, patri idem nomen Σιμιχίδας fuisse. Quare potius mMI seripsi, acce-

532쪽

lin. . Quum praesens εἶναι alienuria sit, ex amao lectioniAvcstigias restitui notana voi Di δοκεῖ constraristion om cui in licativo.Infinitivus propior sequens Dχηκεναι iTopSisso videtur, quan Miamlio Reislcius pranius, ieri se liwntes oditore fero Sequuti Sunt,intei punction inritata n δοκεῖ pondero voluit. Priores o litiones ot post λεγουσι, post πρόσοψιν cola liadent, interpretes vero Ianti ira illato a Bas. I. roclo ἐσχηκενα cuin λέγουσι yinxeriant. Nos in cari

lena sontentiana parcntlisSin indicavimiis.

Φιλίνης. Apud Sitidam et Eu loci alii p. 232 Φιλίννης scriptuni, Sed illitas collo V. Φιλλίνης liabet, V. Φιλίνης.

lin. o. Quum Ptolo inneu Lagi n. 28 n. lir. Dierat, Titeocritiis oro circa a. o natus sit vid. II altior ito Uieo . GP. 3, pariana recto sociinduintilliorum loci iones lite illius notate florirasso licitur multo rectitis infra et in fine seliolior in ad Syringo in AP. XV, 2 potiti Plida lolphiis noluinntur. Itaque uujus noui eri xcidisso statui, suadente tiain duplici loci recensione, citin libra utillitur. p. 2, 2. Ad nairnua notitiain do Mosclio Tlieocrito consoratii r

lin. 4. Do Nicanitro niale intor aoqualos lieocriti rotat cf . . clinoidori Nicaii l. p. l, qui locuit Nicati ruiti sub siuein

V. V rsus, o V artoniis politicos osso sibi persitasti, po oin, si diis placet, Bugniat in iis potius clegiacos esso voluit. VI, p. 4 5 Me qq. Conserenda est narratio oramine pol sis bucolica apud Proliuin ad Virgil. ci init. - ακεδαιμονια4ν, Λακωνικη liaud raruit aptu rocontiolos, id Tliosatir MOX miενεστώτων Moinckiu inconsulti iis suspicatiis of συνεστώτων; illii d

- lin. 9. ii notavit Duobnerus lectionern Ἀλυάτιδος grani imaticulo Buzantino lubera, qui Minorvain arvati lena ignoraret, u -

533쪽

PROLEGO L-VI. - 455 Het autem Aleam Dianam Carvntuloni etiani Prolius nominat, cui testo Pausania III, 10, 7 virgines siliotannis clioros instauractant. H, I . Sc nauseri conjecturam σθva procul lubio vocant idicavit Hamalconis, recepit Meinelitus. Contra Inio uneriis lusendi ἀχθῆναι; granimaticum enim do βουκολικοι lo ita ut dolosto aut o sacras, lemadmodum Pro Duna in rini ration de Gragine inconica: , per pastor os sacra ex podio mini adhibitis carmini uus oriani Disticis ritum nuto In Sacro Oin Ducolicon appod larunt. Conseratur prapterea Hesvcn.Gγω, πάγω μέλπω, αδω. Attamen cimendationem ῶσθῆναι commendant vel Da Aeliani V. H. 0, 8 ἐκ τουτου δε τα βουκολικαι ἐλη πρῶτον θη. - Addo hic lectitanos codicis in amorollo adlio caput enotatas vias cum reli Diis editora Dus,ogloxi l. 4. πρῶτον ἀχθῆναι ' I9. 20. διῆλθεν - την θέαν ἰδίοις ποιημασι καλυμνῆσαντες, p. 5,2 εν τοι Συήρακουσίοις στάσεως - γενομέ-μης, . 3. εἰσελθόντος, . 4-6. οἱ ὁ ἀγροικοι δῶρα ἐκόμισαν καιτην θεα γεγηθότες ἀνυμνησα ἔπειτα ταῖς αγροίκαις ὁαῖς τόπονεδωκαν και συνήθειαν. Praotero a d ΙΙ, . . τα δε βουκολικά,

l. 9 εἰλ νασιν - κρατιστευοντος του ζωοὐ. - n. 8. Pro διαχώροις, voco liaud dulsio coralipta, lectione in dιαφόροι re copi mi iam Hamalcemiis etiana ex ingenio propositi et aptant vitiora I uolbnorus concossit , ex uno sonto in aliam n litis parto in alicuntus pian illain id in liniti dii Di illatii, incerpolatiorio latain assovorat No quo uini vel Oraculi vertia apitii Prolriini , urinion 1 ut septoni limini uus conninderotii ' , minoco inparat, ad eani appellatione in pretinoiit; ne die ni ronda apud Proinitii cinxia negiunt fluvii sitiit continui septem. Ceteraunδιαφόροι potitis iura vol in 23 viain ii 2 legi sitspicor. Hi 7 VorDo iii αδειν4cqq. transpositionen in litine locilan a notiis tactana munit codex l. in tu tost Banssinio post παρέδωκαν ευρεσιν in Mino vel Da otii lio caput clusino Dat nisi clitatiri, volsus leguntur Dαληθης λόγος ουτο etc. usque ad αδειν ὁ φασιν αυτον ἐξηρτημενον. no iiiiiiii excipit caput περὶ τῶν της ποιησεως χαρακτηρων. Addo, luod otiani apti l Pro uana Oa,

Mino tina ni concinunt, in Ianrration do Syracusana Ducoliconini origin loguntur. - 4 11. 10. Προκεῖσθαι , ilii oda uolan 'mis in Adu pro Daverni, illo in in Praos. p. X lainnavit, nescio ait propter Proti Ver Dais cornua froiit a uncta luno nailii potius illud ilinii προσκεῖσθαι coriaria ei, laro vi lontur. Nain πρόκεινται. rao fixa halioni so-

nilii aliud estinitam froiit a lautici ha Dcnt. Et iam MoinE-kiu προκεῖσθαι praetulit. - p. 6, 3. Numeris tertii vorsus, qui ost luconeus, modicaturiis Borgiciti Luricc. p. I 035 α φέρμε proponere ausus est. In ultimo vorsu καλεσσατο idonoo sensu lostitii tuna osso intolligens Due Diiorus proposuit ῶν ἐχαρίσσατο, GOd. IIemnanniis simul orsus, qui est Pherecratous, numeris pIovidens, κἀχαρίσσατο. Ma-

534쪽

ADNOTATIO M so commentatnt, uod nos posuimus, uui est advorhium qui ut o Lo ἐκελήσατο vero forma etiam au Epicnarino Syracusano usurpata vid Dial. Dor. p. 346. Vulgata horaim versuun Ioctioni mistra patrocinatus est Ilatilenas do it Theocr. p. 42. Ceter Inacantiunculain, Vulgo in ita a Bas. II in duos versus re tactam, Potitis in via tuo distrataiondani esse vidit Hanaahemas argumento ost latus post θεου. VII, p. 6, 7. Parum recte Reificii et Honasternusii corii octiaran διάφορον την . . ἐπιγραφὴ pro uavit Dueunemis, recopit Moinescius Verani lectionem me liores libra praeuent lio sensu , , laucolica uim inscriptione sua si screpant se. Quod minime ornnia sunt Diacolica. p. 7 6. ut 3υλλιο aut 3 scri Donmii esse indicavit Duobnerus. Haec vocis scriptura reperitur Et M. 273, 2. - n. 8. Vitigata loci octio sensu caro Dat necfli satis EX- podie Datio in olci enion latio Oτι εἶδός στιν - τοιο ς εστ λογος. lin. II. Pro ἐπινίκιον legendum viditur εἶδος otii de appellatione caria linum Pha laricomim vidi Boechia ad cnoli p. XXXI tmiustalli Prooom. Pind. p. 60.

Me inclitus, παρα την του proposuit Valchonarius, quod auritis it Duot,nerus es infra l. 20. Attamen si Droriam lectio vorasSima est; noquo enim picharini o Soptu onis Doris severior existitnam poterat, pra qua Theocraten altis esset, id illi od eritici illi dietum Volueriint. Quo vero auro grammaticus maxiniani dialecti Tlieocriton parte in Epicharino et Soptironi acceptam roserri licat, alio

- n. 7. Ino recensio caute codonti Diis duolius Prinoceptis inale consarcinata Eliana in lane παρα τqν πιχ. conlecerunt Wartoniis p. XLIII et Duo unorus.

11YPOTHESES.

Id. I rin. 3. Lectio γέγραπται, quana recepi, teste Bandinio et inin in p. extat, ii liber utrainquo hypot nos in lia Dei. In pro-xtimis verun visuna os rων ἐζῆς. quod Moin eicius proposuit nani Daphnis vivus intra, ducitur in dylliis VI. VIII. IX. quomini nullum in ullo Euro do in eops post Id. I. legitiir. Id. I, in . . Duo Uneriis coHeci ἀπειροκάλως προσεθροενοις ἐκ των κτλ. quot in SchVot vf. 69 totum idylli argirinentiinio Soptironis utiniis potuit ni clicaui et ne literque posita repreliendi videatur Milii quoquo locus nati tilus esse videtur, sed alio quodnim modo explendus; no iii eni in intelligitur, iid in Thestylide vituperari possu Cetoriini Jων pro *- etiam in Cau. extat.

535쪽

voLου ἐνείη, ortasso deceptus vulgata interpunctione, uua post Nwι incisum erat. Quo commato su Diato sententia liae ost: ἐπικωμάζω non os poeta persona, id vio Munatus colligit oxvor Di ηρά γέ τοι σιμος κατ Post sequentia. πλανῆται ὁ και περὶ τους χρόνου plura interiri disse, quilius ipsiarii deImonstrarotur, bono iispicatur Uuestem anniis p. XIX, eodem roserens verba ωσπερ ἐδείξαμεν in nupotu Id. IV l. l, ouae nescie Dat 1 rese ro Casausonus Lecti ex tr. Id. IV, p. 3, 6. xcidisso αἰπολικον καί, uae supplevi, et ex verbis semientivus ot ex ipso id vilio apparot consortitur id vitii quinti inscriptio Aἰπολικον και Ποιμενικόν. Etiai seu uontia in li olim cori ipta esse apparet vere pronona in or ciuod viligo secundum Crispini conrecturali omissum libri tuentur; ἐπε pranaum in ἐώ abisso videtur undo genitivos in partem Dromani natos esse in- tolligitur, tum in ἐστί. p. 4 6. Nunc demum optimi codicis opo locus do Milono in integritatem restitutus est, in ovo sopitiniam iunipiadoria suo ronon tolerantes Casait Doniis iecit. c. V τῆ βδομηκοστῆ βδόμαὶ, Valchonarius vor recentiora Diis pro Danti Du τῆ βδόμν κα εξακο- στri proposuerant mini apparet Milonein Ol. . in puer omina

lueta Vicisse, ouo tena poro si nuntii ordo cini an nomini fuit Milon in unan πάλης ἐν παισὶν vietorian Olvmpiae reportasso testat tirPausanias VI, 14, 2), tun viiiiii inotoniatariana contra Su Daratas dii erat a. 10 , annuna sere' uadragesim uim uintum geunt. Apparet autem nil niseriiniti in corniptiina osso. Idlam codo in proximis Casau uoui onaontationern κy con inat. Id. VI, p. 7, 4. Me inolcius edidit: δια την πολ καὶ του

γαλακτος αφθονίαν γ Πολύφημον ἱδρυσασθαι. Α πολυπλήθεια

otiani ad γάλακτο recte refertur. Id. VIII lin. 10. Qtia ad nunc locum emendandum coriecerant, postea mihi confirritavit lectio κριτη in Gen. Due Duerus scri Di jussit O κριτης Λαφνιν ευ μαλα ασαντα, Ῥaae recepit cine-lcitis. Qui μαθητευει docendi sensu acciperunt, quo sane apud recentissimos suu indo utitur ni ibi satilis visum veriorem vocis

usu ni restitia re.

Id. X lin. ' Moinckius pro μη μεγαλορρημονῆς, diae lina Dite onero in alieram recensione in recepit, proposuit μη μεγαλου- ρημονησνς. Sed conj piaes recentiori gratiam eo concedendus. lin. 12' Liac inani, citia vel aliora recension comparata facile apparet, ita explevi ut carmen Litvorsouni Batto tri Dilatur, non Miloni, ut in altera recension tactum est, de qua interpretum disceptatione vid. SchVot. s. 56. Ilatii vero liuiis recensionis mentem Ss apparet ex eruis mox sequenti Du παυσαμένου ε

536쪽

458 ADNOTATIO.α-οὐ, quam lectionem codicis v. altera παυσάμενος δε multo verior 'ui osso luco clarius St.

lin. 3. I libitat ei notans an Calli orgi loetio πολλάκι

. . . . δεται θεασ. ut illi a ronduin rostot, lilii laton in καὶ Ους. In nostra lectionὐενθεασμός , vox rarior, idoni est quotl ἐνθουσια-

σι ὀ a loquontior ἐνθεάζω α ενθουσιάζω. p. 24 5. Me inolcius Propositit περ της ἐκείνου τελευτοεμπεσοντα εις πόλεμον αποθανεῖν . Nos probat,ilitis, nisi fallimur. I d. XIII lin. 5. ρακλεους 3arni clineseriis odi torni Id. XIV, i. 3. Etiana Mein eiciu κοινῆς καὶ proscripsit.

Apparo in parto nuroratu Κυνίσκας κοινῆς κa corruptum et liaee vocilla a traii,pOSit cuni Vera lection coistinctii osso. At ipsa vertia του της Κυνίσκας ερωτος οs καταστασεως ἐρωτικῆς tolerari ne illieunt; sita explicationis causa admia videntur. Hi 6. Exucina inutilia . t Data. Quum Wortaswortun

537쪽

HYPOTH. XI - XVI. 4592 Dioctura εἰκαίως pariun proficiatur, cui Moinoles lacunam sta- .ini. Vert, και προλέγει, oua in petiit codicili desunt ox προλέ- in scuolio ad s. 1 nata sunt. I l. XV, H, 2. Vitigata lectio περεχουσῶν, qua prirnari RS in atronas significari putat alch ad Adon. p. 19l ox in tot preta monto ad cor ruptam lectitonen ονομαζομένων xiata videtur. Unico vomit μετὰ τῶν νομιζομένων , cuin robus ad sacriam ritura perii-

Milli ait spectaviiluinis doniticii in perti notitia in rogitano lionoroui te ScripsisSe, tuin ipso Alexit nil ratio pracs iis inter spectatorosi uisset. In Calli orgi lection difficit orat nil intolligenduin, qui lxo ginno intersuisset, inutiores illas Alexat, irino vorsantes los ait i. I l. XVI, H n. 2. Intellexit Geolius hoc imitaria otitiirn in imargin adscriptum fuisse ad Superiora τον σχατον Σικελίας τυραν

λουντός τινος ἐγκώμιον ποιῆσαι και χαριν ζειν λεγοντος, αργυριονδε μη διδοντος, δάο ειπεν ουτος εχω κιβωτους την με χαρίτων την ὁ ἀργυρίου κτλ. tui TκotZ Cliti. VIII, 28 do Simonide: δυο γαρ τεκτηναμενος κιβωτια ἐκεῖνος το μεν κάλει δωρεῶν του τερον χαρίτων. γουν γραφων λαμβανεν, ἐτίλι κιβωτίω,

δωρεῶν ἐκάλεσε λοιπον ουν ἐμεστο-o 'το τῶν χαρίτων δε κενον κιβωτιον υπῆρχεν.αν Ουν-υτον τις μισθὶ γραφα ποτε ξίου,

ελεγε ρ δυο κιβωτοί εἰσί μοι-οικία. η με καλελα δωρεῶν, Ῥε γε τῶν χαρίτων. α ουν ανοίξω κιβωτον τῶν δωρεῶν ευρίσκω ἐν αν εβωνησωμαι συμπαν μοι χρειῶδες. κεν ιν ὁ ευρίσκω κιβωτον νοίξας την χαρίτων, καί τι χρειῶδες ε αυτ ij ωνεῖσθαι Ου ἰσχυω. Pro vulgari lection ausili da idοντων, iijus loco, M. et Zolgo Zωρεῶν recepitniis, IVytioni,nclitiis nil lut S. . . p. 5 δοθέντων4crilii jussit, pro Diintilius Duobnoro o Mein ficio, δεδομένων Goelitis. Enin cistain lutitarcinis . . . p. 555. F. cuin Sto-uaeo αργυρίου κιβωτο dicit, idoni de Curios p. 520 Λ τῶν μι-

538쪽

ADNOTATIO.

σθῶν. Cetenim do hae narration cs Woenu. l. l. et lineide r. ad Simonidi p. XXV. Id. XVII, H n. 13. Vecta Mρ δε- εἰσβολῆ ex senoli ad s. itranslata esse videntur. Vulgata lectionis in ulti is errorem Henisternus ius et Goelius tollere studueriin ἀναβιβάζων α κα--βιβάζω mutando, pro Danti Diis Due unoro et Me inelcio Voriorem loci emendationem ipse collo Geny suppeditavit. Id. XVIII, i. 2. Haec Dyp. tiam in v. Xtat testo Bandi-nio, pii initium asser usui ad mένης , ut reliqua eum editis conspirant, nisi quod πρώτου deost novae πιθαλαμίου post Nu-νης-videtiir. xit hypotnosis in λανθάνη δε κρυπτομένη τω

Id. XXII, lin. 15. Παρῶ otiani ortoniis proposuit. In versu Sapplionis suu lato spualmato prosodico scri De οδοπάχεες.

P 30 lin. 8. Numerus, va docet Triclinii exeniplar ex I52 versi Dus, quos idylliunt vulgo continet, uno caruisse, linii duDio,s. 108, qui ab optinais Euris auost, vianviaua in ipsis codicibus, o P. legi videtur minus recto Adortus tini de Vs 84 si aspicatus est. lin. l . Teste Duobnoro scholium extat in B. D. P. Q. Vs. 1-3, p. 304 23. clioli una etiani in p. primm est teste Bandinio, uti lio initium afforet: ὁ τι φιλοὐτα το α οἱ γαρ Λωριει το Οὐδασυ ει α φιλον τρέπουσιν. - Rag. 32, 3. uectio codicis E sic apud Ducuneriam, sed ω- νη pr ἀπηχησιν Ε. verius puto. lin. 0. νθαιρησεται , quod condectum tentamini, recte tutatus est Husctilesiis in Volfi Anail. I p. 78 collat Eurip.Hoc. 660 ουδεὶς στεφανον ἀνθαιρήσεται. lin. 30. Ex codico Gon' intelligero niihi videor τηνίκα dictuni suisse, fortasso in ininc moduni: τὸ δὲ τηνίκα i/αλόγως τωροίκα, ainus cavetur ne ii τηνίκα- τηνος ductum putet. - p. 33, 16. Recto Bergiciu σαυτω duco ipsius scitoliasino in. torpretation εαυτω sed articulus et mutatiione non oget, modo ne intor Pindaraca verba reseratur, sod toti fraginento praefixus Putetur. p. 34, 2. Hoctilis odi dissoni: Μετοῦ Πῶνα το δευτερον αθλον ἀποίση πουν απολαβων οισεις. Naim vecta μεταπι το δ α proprie sunt pars paraplirasis, non letianna. In L,ips recto scripta in Gon.' μετὰ Πἀνα pro lenimate havita. lin. 9 seqq. pirnentulis fragmentuna praeterea extat in loco do origino Panis Selioli Vat ad Eurip.ralios. 36 Ἐπιμενίδης

δε Καλλιστους καὶ Λιος παῖδας γεγενῆσθαι Πὰν καὶ ἀρκάδω sie)

539쪽

HYPOTH. XVII - SCHOII, ID. I, 3.

εδυμους. Qua lection aliquatentis sustinetur Aρκάδιον, Mao pro

Ii D. 22. rastippi Aρκαδικῶ commemorantur Scholi Apoll.LI, Ios o teste Toupio a Clemente Alexandrino, quae τα περὶ appellat Diog. Liaert. II, 8, 5. In uius genealogia rei riui Iectionor Oινθίδος hic et infra in cn Vet ad Vs. 23,l Mariquam praeter eo cuin varietates alia testimonia de Panis ora-ς in dii Ditationein movent, Scu Vat ad Eurip Rlios. 36. ρίαι ς

Νυμφη τέκε, auctor Xenagora seman luna vulgatam lectionem li

addicentibus codicum lectioni uus, quanqtiana paullulum Oustat Vο- eis Νυμφθ collocatio in prior loco scholionina lieocrateoruin otin cnΑpoli secun lunam tu. ilitare in lio Sulinii gius malint Oινόης Λαχος Νυμφης. Prao torou quit in anis pater e nynapha illa non soluin id, Arino illo in Seli Eurip. et IIolo bolo, sed otiana in ScnTheocr. I, l23 ἰθη dicatur, illitatari potest an hic in Aristippi genealogia ἰθέρος pro Bιος- iptuni fiterit. - liu 2 seqq. Cum hac Panis allogora coimpnranda sunt, quae Muthogr. Iint. III, 8, 2 tradit , , Pan igitur ut dici Vari o,

qui deoratu tractat potestatos et nauiras, deus est naturae, et interpretatur anne hauet enim cornua ad radioru in solis et cornuuin lunae si utilitudinem ritu et his stactus ad netlieris inaltationem in pector neum lena lial, et stellatani ad stellaruin imaginem. pars ejus insorior hispida os propter arboros, virgulta, seras. R- prinos liabet pedes piopter torra soliditatem fistulam g uit septena calani oritur propter hamnoniana coeli, καλουροπα, i. e. pstilum, propter annum qui in se recurrit. Cum lio sero ad veri uni conspirant vinogr. I, IN et Servius ad Virg. cl. 2, 3, nisi vii, l

540쪽

ADNOTATIO.

hoc initium nauent: , Pan deus est misticus in natura similitudinem formatus, unde otia dictus est . . oenam e. Brevius nilargyrius adici 2 3: , Pan, i. e. natura omnium remam, inventorcst 1iStulae Pan pastoralis deus per cornu solena signi fient o tu iram per fistulam sopicin planetas stellas per pellem maculosain coeli Hi lora per caunain ventos por ingulas caprina soliditatenitoreae. Villosus est, lilia vestitis gaudo torra. uaedam similia etiani Cornutus lia Dotis 27 et Sclioli Opp. Hal. 3, 5 - Vulgatam lectioneui ij ώρας Πnnaalcemas incis also nautari jussit Duet nerus in zης σφαίρας. Pro Da Dilius nos, nisi fallimur, locum in cani putentiani constitui in iis, ut Pan σημειον τῆς φορῶ i. e inotus rου παντος dicatur, ii πόλοιο φορα dixit Theo AP. App. 39. Sequentia enim prina irata docolit oririana dei inundi similitumnonarci erro tu in Hiis insignia et iunora Inotum, qui est in romim na-ttira, significaro. περιεχο uon intelligendum est, ut Ha- inalcero vastina, sedl rarior illo sensi accipiendum, quo utitur apuit Stra Donon XVI p. 6 το περιέχον μἀς παντας καὶ γῆν και

Noquo aliter intellexit is, laudis Mytthograpui et Semritis hauseratnt.

tura si inititii liuoli sortii aliis, es. Scit Opp. παρα - ἐοικέναι τω κόσμω. Minus accurato anti lii alictoris mentem operauit, ii Panem lirevius του παντυς nil oluin osse volunt ut Semrius deinceps post locuti sit pra allatu in illic totius natura deus est , Philarg. , natur Onani una remina , Sidonis Origg. VIII, II, 83 , Pa- non volunt criani et toti iis inittrae deuin , Varro ap. 3'liogr. Vat. III, η, 2 , Pan dolis est natui ae , Comini. , Πὰν λαυτός

εστι του παντός.

- n. 26. Ver D καὶ μηνίσκου idone sensu carent et arguento etiam lectionis varietate, gravius cormpta esse videntur. Fortasso Hocto curia codici uiis απομίμημα somon dum ost uου καισελήνης μηνυτικόν, Liuilarg. , per cornu solein Significat et

- p. 35, 1. naen lationem ἐνῆφθαι etiam Hemstertiusius in-vonit con inratis Cornuti veruis νεβρίδα δε η πάρδαλιν παρωλῆν Par. 4. αυτόν ἐνῆφθαι δια την ποικιλίαν των στρων, clune etiarn Toiipius contulit. Ii liurorum lectioncm πάρδαλι iis, quae in Ep. iit p. Il8 97 congesso mit, satis dolandi dicens ocentiori . lnis persuasit Praetor i. Dii, orsuti in lies VI p. 4 8 et san-nuni, qui Cornuto παρθαλῆ roddidit. Inter exempla vero a On- pio collata no Lilicianonii quidem do consor liist. c. I idonentiaost, ut si jocos o inplinteu dicit τον λέοντα αυτου Horculis) περιβεβλ μέν θν. equo iiiiiii Konius ad I m. p. 25 pro Dabile rediai dii, in vulgati somnono αλώπηξ pr αλωπεκῆ dici posso ot sitia ilia. In proxiini Diionia rus propter intinomi in gratia malicoriiri interpretationes Isid. , propior coeli si lora 'hproposuit O αστρικῆς φαντασίας praotoron Cornuti veri, supra oxhibita comparare poterat, Diod. I, II do accliο μαε μα- της νεβρίδος α e

SEARCH

MENU NAVIGATION