장음표시 사용
561쪽
sCHOIA.. D. II, 19 43. 483Vs. 28 29 H, 17. Ultima adiata sunt postea viam per errorem 'Aρκαδία scriptum esset. Vs. 30 3l, H n. 6. Do αἰόλου Dro Dueunemis duuitavit. Quod scripsi ώλου est marcidi, ni odia s, ioci planeton Theocriteo χάλκεον oppositum. Deinde parum recto Kiesstinous πήνου scripsit, Hamalceru πηλου. Duo uneriis vero πηνίου proposuit, denique Ge eluis πήνου tutari conatus est collat Liatino panus, it sit glonaus lanae Verissimo P. Geny πτηνοὐ nam scitoliasta defcrauit instrumenturia magicunt e cera et ave lynge compositum, vid supra ad s. 17. Vs. 33. 34, H, I9. Valchenaasi emendationem. 'Aδάμαντα ius pro Davit, contra quos Dite unorias , quod scnoliastae ira Dira
non potest. Quod olim recto do ἀδάμαντι Pluton traditi in erat, Byzantini nostra de vi o licturi mirati o tox tu de copii ad Rhadanaantuum transtulerant. Particula si sano luc ineptissima foret, sed naenatatio dάμαντα necessaria, quam mant ipsa scuolia lin. 9. II corruptela stupido Drario debeatur de Rhadainanilio cogitanti, attamen ideo non est servanta. Hi I. Due nerus Iemma καὶ τον εν Ῥιδ et dolendum dicat ἀμείλικτον Γαδάμαντώ Πλουτωνα referendit . in potius sc nothini ad genuinam lectionen καὶ τον ναι δ pertinero Videtur, quam Tayloro praeeunt restitui. luto αναιδης laudnialo intelligi poterat μείλικτος. i. e. ου αἰδουμενος τους ἱκέτας, Qt versus Homericus ad illustrandum optineton apponi Nec nunus deinceps olim scriptui misso videtur αναιδῆ δάμαντα ἀκουστέον τον στερρότατον, quemamnodun Homericus λῆας αναι ςsecundum scitolia o Hesychium est σκληρός.
sernum cepit de duro anilia Delphissis, ut ἄλλο ipsi na ad corpus
referendum esset Mini potius corruptela esse visa, in sublatani nil inepti rosidet Corruptio sano indo nata, quod καὶ εἰ se H. ad veru καὶ ει τί περ ἀσφαλες ἄλλο pertinere viderentur. - n. 12 Venus lenim foret τυ δ' Ἀρτ και τον ἐν α δ u. Vs. 35. 36, lin. 9 Propositoriant praeterea ἔπαιον οraos Plutarch. II p. 68, ηπειγον Κiesslingius, πηδον , secerunt Recinoro me ius ad Apollod prodante Geolio, επηχου Heinsternus ius. Praetuli Re inestantina ἐπῆγον n. o. adhinobant nosci tamen an verius sit ἐπῆρον ii Hi t a b ait, L χαλκον γειρον nilina.D. 306. Vulgata dictio esset ἔκρουον. Vs. 38-- i, Un. . In v. l. rostituo ευες 4. 4r εἶμες 23. quanquam dubito an ea lectio recto occo l. 4. repetita sit. H, II. , Recentiori Diis πόρνη nonnunquarii dice Datur μαι- νάς. Duo D n. cf. Herodian Epi in p. 83 μαινάς, η Ορνη καὶ κλίνεται μαινάδος, de No vocis usu L. Diud orsus in nesauro
562쪽
Gl ad I 25. In fino tessi inius 'Grtonianum o τρίου ΠMItavit in o τρίτου nihl του τρεις genuinum visum collato scnolito praecedent et ad nivant Stephani lectione, quan Diam Die
cossico suo pariani anxie retulisso viditur. Vs. 5. 6, v. o. , Delenduim D in Oe recentitur magistrorum atait amento, quorum inperitino de Detur etiam ' μετ. Aci-ξο.:. Dueb n. Nos aliter transponendo et conigendo locuta tu liniunt in genuinam formam restituero conati sumus. Dud Stephanun ivg., qui fere eas leni insulas Iaias enunaerat, O Mιλητα haud dii Die au na est ova hic 'ερὶ μῆλον. E Stephano ac uoliuna corrigenduna esse censuit Geelnis, contra x otiolio aptu illi in Mήλω reposueruntio holitus, o istonius, Me ineritis. Vs M.A9 Hi l si' q. clioli uin partim inanavit ox Aristot H. A. VI, 22, cf. Aelian. N. A. XIV, 18. Ultinia niale auuia rent.
Mino ex se seiento scholi nccesseriant, nisi luod Theophrastus temere ad litus esse vitatur propter frequentem cuin Aristotele conjunctionem.
etao ni illi potius ex littogmiplaia orta videntur. H, 3. , Postας pro - nccoptuni R hi inagitiis distin-xomini tonia quain elliptic ausi lirasin explicant. Due D n. Hoc orto appnio scitoliastrina, pro ω accepisse ot Verinii supplevisso, illiod o vix videtur in noliten ventro potuisso, Si seqtien-toua versiin logisset, qui deest in optiuio codice c. Vs. 66 n. 0. Meinemus p. 82 praeterea legondum consul επικαλουνται, υ ἀξιουσθαι συγγνώμης οτι διεκορῆθγαν. Duolanorus potius εἰώθασιν ἐπικαλεῖσθαι. - n. l. έαινα πομπευετο, Maod extat in M. Propter
563쪽
SCHOI, L. D. II, 45 - 92. 485V s. 76 80 lin. . Duo unem dico τοις η lemma est sequonturin το τοι κτλ. idem anton tan- lacunam statuero victetur. Mihi potius ver Da τοις η ita corrigero visum, ut hoc Acholium praecedenti ot loqueretur, crius auctorem apparet post γυμνασίοιο incississe. Initiaran sc nolii respicit ad s. l. - n. 12. In varia lectione εἰς τα , κωνος, via Dua exo ny comparet, adverbium Sicelioticum ilia latero videtur. Dueunerus proposuerat ρ. α νε υκωνος. Vs. 82- 85 n. 17. Ω εἶδον αυτίκα μίτασιν ἔχει το ς εν τουτοις. Y', de Hul περισσῶς . . . ἀθλίας. ' ig. Iun. 2. Vocem μοὐ, quam Bastius o Goelius tontavo-Trint, recto interpretatur Dueuneros is dixit Mingenda osso duo vocadula intor octo οἴκαδε oparata. CL cli Rec V, 78. 79.,
VII, 47. 8. Hi . . Rectissimo in Geny lemma ἐξάλαξε praefixum, . o. 4άλλαξε; nam nuto, non vulgatae lectioni ἐξαλάπαξε eon-vonit interpretatio ἐκτος φροντίδος καὶ γνώμης ἐποίησε. Minus apparo do διέσυρεν voLδιεφθειρεν illud tamen geniti num videtur sititili sons dietum ac Latinum di strahoro cunis loco διέφθει - οε scripturia, quum in lemmate ἐξαλα-ξ positum esset. Quocum Io varia lectionomo insius sera Di Dssit ρ καὶ ἐξάλλαῖεν, D uἐξήλλαξεν, Due unonis - ἐξηλλοίωσε fortasso scriptnna orat, secluento alio orasto in aeua Derraverit librorius in ἐξηλησε, quod Goelius frustra tanquam GrRBcouarunnam litori conatius est, facillimo in ἐξηρησε, recentem veru ἐωιρέω norastum, nautari possev eis una; a vero interprotatio ad lectionen ἐξαλάπαξε pollinet, cu- his loco Idάλαξε posituni, quum illa letiam occupassot. Hi 8. D λαπαθον vel λαπα ς, fossa, praetor ea anao in Thosaiar. 4. 10 congesta sunt ins indieanto Duobnero Soli B.
- - Σκυθικον ξυλον,τω βάπτοισί τε τηριαποῖειοι δε μαλινα μυθωδοισί τε ταὶς τρίχας. In scilitenti Dii υπώπια otiam oti pilis o Heliasterlitisius, illo collat Dioscorido IV, 157. oelius praeterea consorii ii De Sal
564쪽
v s. 108 loe, Hi 2 Meri'. Senoli verti indo a κυρίως ad κνυζεὐνra pertinere, non ad φωνεῶντα, Jacobsitas et Duebnertis intellexemini, do relium is parum pro Dauiliter disputantes. Ipse nuinitio taedam supplevi, ut Oμοί- naueret quo referretur deinde spuma dicavi vias do vivus ex SchVot. VI, 30 ue male translata sunt, uui quum item do κνυζῶσθαι-gatuae, praetexen imguntum lin I . το δε υγχος καταχρηστικῶς επὶ τει κυνος νυν λέγειται , κυρίως γαρ ἐπι ορνέων. Seviens Sc nolium potius ad lectionem
I s. 10 n. 9. Nihil aliunde hac vocis dαγυ significationὐ κόσμος γυναικῶν constat quare vix duinto quin laec potius ad pravavi lectionem παγίδι in ri 23. r. pertineant, ultima. πεπηγως ἐπ αυτην etvnaologiam contineant. Conserondus tir, nictius Behκdem p. 18, 22 αλτων γυναικῶν παγίδες τους κλσμους καὶ τα ἐσθητας, αἱ χρῶνται αἱ γυναῖκες καλλωπιζόμεναι --γίθας εἶπεν Αριστοφάνης. Qua interprotation Diale inteue elaselioliast παγίδα tanquam ali civius ornanaonti nauliebris proprii mapponationen accepit. Pro ἐγκαρδιο L, Dindorfixis in Thesaura II p. 57. . praesor lectionen ἐγκάρσιος , ut redimiculuna significetur caput nauli euro utimi ana Dions . oelius mavult επεκόρδιος, ut significetur illud monito e collo in pectus dependere. Neutrum pro Dalillo et aliud quid latere videtur, orsitan εγκόρσιος , ut ii oritatus tornportuus adaptatus dicatiir. Interpretatio-nρ κρυσταλλος, κρύος in sequento scuolio et Gli., quas mi hin rus ex s. 0 ficta existi inat, etiam certius ad lectionen παγίδι referendae sunt. Eo lona oriana interprotatio στηλ facilius ref triposso videtur viam ad dαγυς. Contra interpretatio εἴδωλον origa- non traxerit e permutatis dαγυς- Λαγων. s. Suid. Λαγων. εἴδωλον π των αλλοφύλων θεραπευόμενον. Quid do interpretatione ἀπεικόνισμα φροδίτη judiceni nescio. Noque enim Adorti suspieio pro babilis videtur i, inaguncula sorsitan, quam Veneri nuptura consecrat an virgines cs Pers. Sat 2 70 me mi e noe, illoc Veneri donata a virgine pupae. Vs. 14 117 Pin. 8 seqq. Hoc scnolium, sequens agnoscunt lectionein y με παρημεν , , Recte nie ἐκαλεσας, qua nouam εκελευσα in seli seq., s. l. ubi codices utrumque praebent)Duelin. Nisi sorte olim scriptuu sui ἐκέλευσας δηλονότι Ἐκάλε-
Vs. 98 Non octo situm 23. pro . postri quanqunt vereor ne hoe siclum error positum sit . fortasse pro T. ademit in .-
565쪽
SCHOIAE ID. I, 94-UN. 48Tσας απο κοινοῶ. Qui nil με παρῆμεν lege Dant aut audacius ἐκέλευσα suppleri vole Dant aut ex καλέσασα repete Dan ἐκάλεσας figurii απο κοινos usi. Vs 1l8. Il9 Hi 5 Πρότερονmeelio coraliptum reuin Due-hoemas in hoc vel πρόcερος Bygantinam licen uti soranain esse inspi- oritur. Ipse interpretationem vocis αυτίκα desidero. Vs. 20 Hi l secim , Expulsa interpolatione haec ita scriti nil sunt: καθ υπο φρ. διδ τω ππ. μῆλα ε Λιονυσου εἰς εὐωτα την τ ἐκίνησεν. Inter rupta naec vol parontuosi vel glossa triti: εκ Λιονυσου, πουλοις στεφανουται θεος . Due D n. Isso probabiliora restituisse mini videor. nileia versus Casau-honiis Lecti. p. 24 dicit se ita scriptos invenisso certo non in Gen.) μαλα φερων κολποισι , τὐοῖ ποτε Κυπρις ελοῖσα δῶρα Λιω- νυσο δῶκεν απο κροτάφων. Vs. 121 122 Ui. 2. Ignoratur Olympionicus nistoricus, quem Duel neriis optimo propuli do Eratos inonis opero ad Mulieri Fragm. Curon Ol. p. 203. 204 aDlegans. In uno Duel irieriis suspicatu ἀχεροντίδα vel plura excidisse Vulgo seviens scit oliuiri ad-li aere Dat.
Vs. 42 1 3 n. I. Due onerias legi Do δια δε ταυτα; attio dici videtiir verna ἐψιθυρίζομες αδυ similiter concuti itum significare. Geelitis r in, mutari jussu, de sententia scitolii
Adortus ἔβαλεν inciλεψεν mutari lassit sc noliasta enim do cottabo cogitasse videtur,4s. Ainen XV, 668. B. των ἐρωμενων ἐμέμνηντο ἀφιεντες ἐπ αυτοῖς τους λεγομένους κοσσάβους. Idem Adertus ia-
Hi 18. Ex noniinis stupidissimi interpretatione, quiἈπεχεῖτο ad ἐπέχει revocat at, hoc corte discitur, eun ἀκραέ ω legisse, quod pro adver Dio venditat. Vs. 54-156, lin. 9. Contuli Al Dertus EtM. 23, 2 ολπις παρῶ το οἱονεὶ ἐλαιόπιν τινὰ εἶναι διὰ τὰ δι' αυτῆς πιπευεσθαι
566쪽
V s. l. 2, p. 32, 14. E τω ιγωνι sc ειδυλλίω quartum intelligo, quod etiam apud niteticum Aegona inscriptum Due-bnorus in foli eius conieci τινα ἐν ἡ Κρότωνι, ον κτλ. H n. b. Aγρῶος αγροῖο Byzantinis in usu fuisso vi-do tur altomini certo saepe in ossicivus pro ἀγρεῖος αγριος. Non aptum, quod posuit Gaiss ex Bar , της προικως. Duob n.
- n. 22. x mendation nostra se noliasta uoc dicit, secundum quos Iana Irυρο Die non sinus vim nomen osso quam Σιληνος το Σειληνός, nam utraque rorana pro Da nomen fuerit historie illius Calaetini Sinai litor infra in cliRec lin. 7. comparatii nomen proprium Σατυρος. Vulgatam non intelligo, neque teno , ras disjecit Duo Diiora adnotatio: , non prouavit igitur litegra inniaticiis aut non novit coniecturam ex Amaryllidis nomine in Id. IV. ductaIn. Vs 3 lin. 27. Haec Dianavomini OxatM. 345, 4 ἐνυπνιον - ονοματικον πίρρημα αντὶ του ἐνυπνίως - θεῖός μοι ἐνυπνιον ηι εν νειρος Hom. Il. , fi). et omini in Var. Ibeci lineariumn iratiorO 25. 26 28. 29. nauta in 24. 25. 27 28. Vs 4 lin. 9. Tradituri μιτομία contra Horatili conjecturam A lvors I e. 7 η μη τομίαν, inni pro Davit Geelius, recte tuitus orni IIo insius I. Oct t. p. 3I eam interpretationein ad sectionena ἐνόρχαν perti uero sintuens , utram alii vocena lia D stapud eos Inagistros, iiii colli geritia voen Dial τα προς διάφορον σημισία, διαφόρως τονουμενα. iod auctores illi ex IIisocrati glossatorinus sino ullo dii Dio compunmini. CL Thosaiii: ἐνόρχης, qui in i-em in tost i culi an lia Dot Crant. Idonimo insitis Virgilium suspicii tiir piri Tli eo eraturn νόρχαν logisse, quippe qui in imita-iicino loci ci pa tima positorii, illiuna auctore ni rono is deinui Latin cnpor dictitiir. vii x castratus ost , ut tradit Gellius IX, 9 Vir- interpretatio non vituperans, nilo apparet ipsum ἐνόρχαν legisso ot clo testiculato opisso. Vs. n. 5. Aάγνον ju lico uelanoro potius ad νόρχαν viaria nil κνάκωνα porti not., s. 6, lin. 3. Ἀαστεῖά τινα λέγων, ii Gaias tanquaui X colli eo se lidit, otiam Geolii ingoni lini in voti orat. Vs. 7, H, I 0. Βριμυλο in votori ius plus auctoritatis habet Pinin Ερμυλος. DUODI .us W- ll, H n. 2. Λι τὸ σιμὸς supra in cnVet Vs. I. 2, p. 32, 7. coirexerat cinoicius o oodoin cnolio supplevi κωμάζων. lin. 6. , Notatio do ηνὶ sortasse non negligeti la, quuin
567쪽
SCHOLI. II . III, 1 35. 489 multa Dores aspero aut digammo pronuntiaverint cetera salsa
sima libronim sanulia extat. V s. 13 V, 4. Ex Charon Lampsacon uae nai ratio tradi
Vs. 25. 26, Hu 22 me' q. CL Gregor. 103 βαίτην την δι- ραν λέγουσι, tum 10 4λπις λέγεται παρ αυτοῖς λάλιευς, ό του λεπιδωτους ἀγρευων χθυς απὸ του λέπω λεπὶς και περθέσει το ε ἐλπις και τροπῆ του εἰς- λπις. Hinc scholium supplevi. Vs 28. 29, p. 42, 18. Duo uneriis, neutris cun βοτάνη nctis juro offensus locum x Glu sic supplendunt esse suspicatur: τὸ
τῆς τήλεως φυλλον βοτάνη δέ ἐστιν - ἐν τῆ πλήξει φωνουν.
Utermae se noliasta Gonovensis docet pro βοτάνη neutrali aliquod rostituendii ni esse, aut βότανον Gen' aut βοτάνιον ol potius novitiana somnan βοτάνιν, de quo genero vidi Liouech. Prolog PR-lliol. p. 50l. Forsitan otiana supra lin. l. pro βοτάνιν τέραν, ut est in Call. rectilis scri Datur βοτάνιν τερον Ῥiam oτάνην ἐτέραν, ut primuin in Britu edituna Pro vulg. βοτάνη propter assilitum αβροχον item nolitriin βότανον- Gon' rostitui p. 363 7. lin. 23. Oolius, qui verassit no οχμῆ restituit, δοχμὴν σπιθαμιαία dictam putat ut a δοχ 4rhprio sic dictatalistingunti ir; nonnullis enim dοχμην- σπιθαμη synonyma misso. Aut pro σπιθαμιαία seri Donduna conso η σπιθαμῆς ο σπιθαμιαίους vel σπιθαμιαῖα δέ. Mediai corio etiirani firmavit Gen' Attamon no-
cessarium visum voculari isci inters orere, i. e. tque ad O.
P. 1 3, 0 Pic colos rao toro pro κατῶ voluit Mi sodκατὰ τονἈντίχειρα aevi legitii do eadem roracli Vot. XI, 57. Vs. 30 n. 15. Initium scholii Geolius satelli se non intolligero quam nos indicavimis lacunani, ea in D in foro modum xplenda est: τους δακτυλους καλε μεταφορικῶς πῆχυπι κυρίως γα πῆχυς το απὸ του αγκῶνος, s. Suiὶ πῆχυς τὸ ἀπο τουαγκῶνος μέχρι των δακτυλων της χειρος ἔκταμο. Vs. 32, lin. 5. tortus propositi παραπορευομένη πισταῖς η ριθος. Milii θεο potitis littograpitia osso vi lotur pro ριθος. Vs. 35 H n. 2. Qiiuni oditor Brufactitana recte perspexissct
568쪽
vortia, του ἔριθος, ἐριθακι pertinero, non d Donat ad illis η ἀκόλουθος revellere, qua interpretatio mel nas voci ἔριθος quam παραιβάτις convenit. Μισθώτρια-oquo juro ad ἔριθος ad dori-vaium inde ἐριθακι ut in Gl. resore potest. Ut locum Gonstitui naus, scholiasta tio dicit vocem ἐριθακις- ἔριθος . . ἀκλλου vel μισθωτρια derivatan aut appenativum esse Noeori-sticum aut nomen proprium.
H n. 4. Geolius conjecit ἐφ' υ, quod Jam in Brub mg. propositum. At quum avis potius ἐρίθακος appelletur, alia a
Vs. 40 - 42 H n. . , Secundum alios est Μεγαρεως Ἐπτομένης , et steriori seri Dendum. Dueon. lin. 9 o 22. Vulgatum in aliet loco πυρογενομενος τῶ δρόμω ieelius interpretatiir , quum a d cursus Prinmen fio obtulisset , Due Unorus log auuot γενόμενος περὶ τον δρόμον. Ententia loci potius προγενόμενος τω δρόμω postulare visa est, . . Tumma praecucurr Isset, s. Quo a mala, τουπω oecisse dicitur. Hinc etiam priorem locum e num supplevi. Quae in ac noli sonuont lin. . illorum loco leguntur ἀνυων τον δρόμον, eorrigonti riclinio do uora videntur. P. I 7, 4. In antiquissimis emtionidus veru οἱ δε υτ utramluo puncta in ra auent, ut ana Diguum sit, utrum cum praecedenti Diis an cum sequentivus retius ungenda sint Iitiba Xyl. Os ουτω colon minus positum est ipso ua edidi, ut o D- τω aliam interpretationem voculae e contineat. Nunc vero mallena a vulgataria rationem sequutum illa in nunc modum Sch Roc lin. 18. traxisso: οἱ δε ουτως ουτως ως εἶδε κτλ. Vertia scholio praelixa , alii vero sic ac naterpretantur Calliergo de-Dem apparet. I in I 8. Duenneriis ver Di ἐπ αυτοι offensus est, quae vulgo sino distinction cunaia juncta erant. Offensionem paren- tuos indicata sustuli. Vs. 43 - 45, p. 148, col. II lin. 4. Codicitius nae tenentilius addo Q. Voru τας βους αυτ secundum Dueuneri adnotationem in P. aloesse videntur. lin. 28. Duennerus probavi ἐκτέμνοντι ausoluto positum, ut est in P. Gen. quanquam concedens Eustallitum in intogrioratius scholiis ζῶα invenisso Attamen hoc etiam in liis scitoliis qui- Diis apparet non sero pleniora suisse, quae Eustalla ius legit reeteroponi maximo intolligitur ex ξυλα in M. Gen.', quod ex ipso ζῶα
corruptura esse certum videtur.
- . I γ, 22. Rectissimo Jaco usius pro odito loco potius apricum requiri vel, ut est in narration apud SchADoll. I, IIS συνδενδρον, sed pedes ἀσκίους relinquenisna. Quare λω mutavi in ψιλω.
Vs. 46-48, p. 51, 4. Anto Verua ανευ seM., quae vulgo praecedentibus sino distinction adhaeront lemnia excidisso docet Gl . ρ ατερ μαλοιο, τερ του συγκοθευδειν, arma etiam in ,
569쪽
ciunoquam inepto dictum, conurinam Due unoriis indicavit. Id orno olli coniecturam ἀντὶ του συγκ. , quum ni voci ποιει interprelationem inesso voluisset, ita pro Davit ut ου ἄτερ μαζου τιθέναι dicatur esso συγκαθευδειν και προστερνίζεσθαι. Ipse obscuriorem interpretationem relinuuendam censui. Vs. 49-51 lin. 3. Ἀθάνατον Μm Toupius scri Diisserat
uis scnollis congruunt, ex Epimenide resertur αἰτηθασθαι διαπαν- τος καθευδειν. V s. 52 Iun. 7. Haec Duo Dnemis satetur so non intolligere; mirmi sano si uiso uam κεφάλα, in penultima acue Dat nec minus mimini uod is Nicander misso fortui . . Attamen conserenda sunt pauca Darytonesis Dorica exenipla, oua attuli Dial Dor. p. 27. o. clinoideriis ad Nicand p. 35 duuitat . Geolii suppleniento et interpretatione, uod Herodinnus . μ λ p. 39, I nihil de tali tonos voci κεφαλη aoneat, ciui omittere non soleat, si ua dictiones solitaria apud unum alteriinive scriptorem in orditiem res notae invenie Dantur. Salioni pro Nicandro, a cujus studiis talisonservatio prosodica aliena sit alnis gramariatici nomen reponendum censet, ut Anaaminii, nisi potius post Nίκανδρο ouaedam exciderint. Voltcmannus de Nicandro p. 17 Νικάνωρ restitui lasso-rat. Ceteratim de prosodia κεφάλα duuitandi in Herodiani silontionihil causae esse videliri', nisi sorte propter idem etiam a Aeoli-Dus illam a tonesin temero Ru Hidicaveris. Vs. 4 lin. 0. . ἐπίλακκον μέρος est pars ilia concava, qua collo sula acet Graieci antio uiores σφαγήν, Hypanus sive Georgius anginaticius de Pari Corp. Hum p. 148 σφαγη, ὁ λάκκος του τραχήλου. ou p.
Vs. 6 Un. 2. Aristot. h. 262. Mueli. Vs. 7, Pin. 2I. De rarior constriietion veru αλείφεσθαι cum accusativo f. Scn Arist. Eq. 580 ἔλαιον ἀληλιμμένοις. Hi 3 Provari posset καλλιστὼ por auDreviationem nypocoristieam pro καλλιστέφανος positum; attamen lectio καλλιστέως in P indicante Duodnero docet illud p compendio malo intellecto natum esse. Apud Aristoteloim de oleastro καλλιστεφάνω haec leguntur: εστ δε αυτη παρὰ το Ἱλισσὸν ποταμόν, σταδίους του ποταμου ἀπεχουσα ScnAristoph. l. 586, uui Aristotelis locus repetitur, pr ποταμο est Aρου , apud Suidam s. V. κοτίνου στεφάνφdesunt σταδίους . . . ἀπέχουσα). in monasternusius ad Plut 586, qui Aristoteli παρῶ την Ελισσα aut . τον Ἐλωσονα voLἘλίσσονταε σταδίους rod diciussit, in scholio Theocriteo, cui oκτώ relinquit, suppleri vult τις Ελίσσης Ἀπέχει vel λίσσοντο vel etiam 'Aλφειου. Attamen ἐλαων καλλιστέφανον, unde victoribus coronae dabantur Olympia fessso ipso Aristotelo tostatur cf. SenΡind.
ol. III, 60. VIII, 2), erius locum in ipsa Alii vel potius
570쪽
m moratio 1iena osti, tui fluvius secundum Strauonem VIII
p. 338 in Elidis κοίλη et Pisatidis confiniis erat. Nevia magi, intelligo quomota Diruloesius ad SchArist. p. 572 ab Aristotele Helissontor AriadicunI, qui in Alpheum influit Paus V, 7,
nonainatum existimet. Deinde Aristotoli pro του ποταμο ἀπεχουσα , quod una praecedonii Is παρα τον - ποταμο malo coit, o SchArist restituendum videtur roυ ἱεροφαπέχουσα. Iani vero apparet primum nomen iivii λισσον apud Suidam Eίλισσον .. Ελισσον V. salsissi uiui esse, mi od ab in erpolator possime inmisun vicietur, oui non intelligeret ποταμο intelligendum esse
Alpiieum, cujus nomen in descriptione ad Olympiam pertinenterocto mitti poterat. De indo illitatari non potest quin intervallum
octo stam omina an cli Theocr. hi catum aemio falsum sit a sexaginta stadiomina apud Aristo Le eua. Attamen, quurn tDnpiae topogrnphia tinnanunc oscurissima siti, certiorem a tquam con- Dctitrana prosere non audeo.
nunc ipstina locum occupat, possim corniptum est. In secinenti scholio, quod codicum opo in veriorem soranam restituimus, xoεὐ- θεν os intomprotatio vera loctionis τουτόθε VorD αντον τον
liunt lin. 9. ul,-- φησιν. Ceterunt scholium etiamnunc emendatore Og t. In codicis h. cornupta lectione κρεως αισχειν lator videtur κρέως ἔσθeιν-ο ἐσθίειν; deinde pro αρχαῖοι nantini, θληταὶ nec scio an ο ἀθλε α quod supra lilii . . quod scitoliunt in . proximo antoco lit in k Gon' Dundat, hinc aberraverit. Ductbnerus initio scholii ala octo post ηγωνίζετο reli qua sequi juvet nocsonsu: μῆλα do ponat potius intellige; οι γαρ αρχαῖοι te. ,,Vor Da IIo mera situ do litum e. Vult igitur scholiast posita μῆιa
osse πάντα τα θρέμματα. quia omni uus illis, non solis. OVivus, Dionis gravis ost. oel. Vs. 13. Verva in inserta ad alteram interpretationem portinent, illiae sic rostitui potest: - σκαιον ευρον τον βουκόλον. τον Κορυδωνα. Ceterum scholi initium justam vorDomini constructionen significat. Vs. 5. col siti transponicitissi πορευεσθαι γουν στερε- σθαι , ut origo vocis πόρτις anagis appareret modii στείχεσθαι tuniformam tum significationem Geolius nul Graecobarbara rosertimue-Dneriis, genitivos singularcs η ακμαζουση etc. magis protians vorun τους ταυρους στείχεσθαι-οm upta putat. Ipse aliter iudicavi. Hoc nini mihi satis cortum videtur, στείχεσθαι, στυεσθαι-orm-