Bucolicorum Graecorum Theocriti Bionis, Moschi reliquae accedentibus incertorum idylliis

541쪽

ADNOTATIO.

πων στρων ποικιλίας περιῆφθαι. Miu γη spurium ess Videtur,moντασία autor eodena sensu dictum, mi το φαινόμενο Polyb. 9, 15, Oori stollati spectaculurn Pro εῖνεκα suspicor ικόνα, QR Sor v. ad stellarii mina ginem nolui autena recipere, ita Isidoriis hoc loco pi opter hi Servius aliviolios in reliquis. Hi . . Vocem μερῶν Duc Dia emis adnotavit satis in aproprio clo colli Dus, silvis uligini uus dici Conaparatis vero viae apud mytliograptios et Servium lio eo lena loco inter locos do no Drado 'o fistilla leguntur, apud nilai gyriiiiii in hie apparet locum de Podibus caprinis deesse. Quum vero apti l Comautum haveantur καιου με κάτω λάσια και τραγῶ διὰ την της γης τραχυτητα V. l.

Hi . . aiatinomina interpretationes fistulae , propter hara nonini coeli et septem planctas stellas ad ulona redeunt, sua Pythagorica liamnonia Ooli in planctis posit est. Eanderi sententiam scuoliastae restitui naus, cujus vor Da coralipta esse praeter

ipsam lectionis varietaten indo colligitur, audi parmin probauile QS ανέμου vel πνευματα alio trali ac καταιγίδας και τὰς περὶ τονειέρα μεταβολάς. Ad ea qua de linaus apposito lutarctius Mor. p. 7 5. B. τα πλανώμενα του κόσμου μέρη videtii auten πλα νωμένω vel in πνευμάτων vel in πάντων ἀνεμω ab iis corruptuni eSSO, Uri sententiam Vocis parum intelligeront, id pie satis matuti. Nam etiam inis in spumis σὐριγξ dicitii σημαίνουσα του ανέμους et apud Inilargyrium praeter illa, tua sunt de fistula, etiam

Per cannam Ventos , postremo apud Cornutnna: συρικτην δε εἶναι τάχα με δια ὀ υπο παντοίων ανέμων διαπνεῖσθαι. Hi . . . Henastertiussi conjecturai αἰγόπουν pro tradito αἰγωπὀ nauci dii uio vorani judicavit Dueunerias, in proximis lecti alieni γινομένας - μεταβολὰς pro Dans. At caprinos podes Latini longe aliter intorpretantur, novi scitoliasta cuni liis dissontit, iSupra recte Judicavi natis. Accedit quod αἰφνίδιοι ταραχα Panici terroris solennis appellatio ost, ut Cornut. l. l. ἔτι δε το πανικον

λέγεσθαι ταραχῶς τὰς αἰφνιδίους. Plutarcta Mor. p. 56. C. τὰς μεναιφνι/ίους τω οχλων ταραχῶς και πτοησεις ετ νυν δια τουτο πανικὸς

προσαγορευεσθαι, Seli Vat. Eiir. Rh. 36 περὶ δε των ἀφνιδίων φόβον ταραχην ἀνῆψαν Πανί ita cod corrupte). Itaque locuti ita constitii inius, ut ea loci itio si anni Vina tueretur. Hi 6 s oriri Verba a Duo unoro recto damnat alianaeanas tuo recontiore in redactionen 'liisdem ali 0gorino continent. Xylandri mendati nona και τὰ κάτω τραχέα, nccedonte codicis Bar nuctoritato, Duolui emi proliavit. Nostra omen intioni τρύγεα accontiis in Bar silvot nitainon an viil τραφέα conanienditri Platonis vortiis 1 atyl. p. 408. I . ἀν τα με ἄνωθεν λεῖος, τὰ δε κάτωθεν τραχυς και τραγοειδης. Fal Pani Tmalo attrabilia, lino potitus ad Priapuin politi not.

542쪽

ADNOTATIO.

Vs. -6 p. 36, H n. l. Quam recte uoc se uolium separare rinatis et codicis Gen. ope emendaverimus, facit appari n. Vor Da παρακατιων συνέστειλε ad lectionem,ικα ς ρίσκη, s. Nihp. traditam periinero videtur, quam non spernendam osse suo l0 n. . Asclepia tis Uservationem do brevi tuebilem, pertiuero putat ad Homericum λάφοντες ὐλάπτω II. π, 6l, et . nelcius ad Ionicum perfectum έλαμμαι, Lelirsius Horodian. p. Id vulgati quadam 'ornaaclia vos a suspicatur quae innia vix M-tis probat,ilia Nec rectes vii estonianniis p. XVIII ro Missi r κα, ut totum scitolion potius ad cita pertinoret nani pro ductio του καpotius analogiae Dorica adversatur, ut priora sch lia recte monent uan illain ille recte sensit, solo pia dein de quatilitato vocalis , viae ad versus mirineros nil uius momenti est vix dictumina fuisse uti una vero in Gon' haec anto scholim de καταρρεῖ legantur, diluit an scribendum sit ἐκrετατα το a. ut ad lectionein καταρεῖ pertineant, vaam Me inelcius proposuit quanquan productio ab Asclepiado non recto ad Doridem revo

is n. 3. Pro vulgata lectionὐανάμελκτος ανημελκτος Duel neriis proposuit, ἀνόμελκτος. Nos optiuiam codicis p. lectionem praetullinus Varia lectio in Ira allata I στ άν αμ ει ι, potius adἈνάμελκτο vel νημ. in sc nolio pertinere videtur, qui ai

Hi . . Valchenarius in adnot. ad li. v. scribi ssi μετοτου δωρ, contra quenti uel in omisci forri posse vicit. Innuionitivus a grammati ei naeuto abhoi rei, qui noc vult si poeta suisset τῆνο δωο, το καταλείβεται. Infra lectio συνχααγόμενοι

Vs. 9-ll, H, 18. Jaco usi omen lationen O ς ουκετι γύiu κτος δεομένους probavit tessi ingius, recepit nolino s. uae quuin prina o Diutu valde arrideat, Drorum tamen lectici rectelia uot. Nam agni nullulum adulti, sed otianitium ae desitae

rati tos ideo a natribus rena Ovol,antur, ne omne narura lae e '

liaurirent.

543쪽

SCHOIA, ID. I, 4 - 26 κατάντεα naturi per κατωφερῆ Interpreta uantur vid. Eustatu. ,

EtM. 98, 27 et all. lin. 14. Intelligo Aelium Dion usium Alticistam, Halicarnasson sena teste Suida et D aequo A. λικαρναοσευ dicitur Soli Hom. Il. , 705 inino de voco γεώλοφ0 disputasse apparet ex Eustath. 62, 23, s. tu 222, 53. Ducunenis Aelii patria non

Inomo sino causa la Dornvit.

VH. Ib-Iη, Π n. 2. Scitolium ultra spem rostitutionis inutilatum p corrilptum Pariun enim proficitur corio cluris Aderit4ξ δε καὶ περιδεικνυ o Dueunera i ρινὶ δεικνυς. Attanion liοc apparet, qua nouam utriun Die illor in intuit, ultima veri, vulgo praocodonti solioli malo a mineror et potius Panen pertinere do tuo dictivi misso Videtur, τι μετὰ την αγραν μεσημβρίζειν ωθε. Vs. 21 - 26, P. 3 7. Formana προ πος, Maan restitui, grammaticiis finxit, ut ii Omnis Πρίηπος originem ex προ μι illustraret. Hi 8 s e Tq. Vulgatu in lenam Kραν ιάδ. salsuri osse,iΡs prinia interpretatio κρηνῶ arguit Sc l- κρανίδων Ῥiulcin, qua in textu sero optinacimii libroruit lectio ost genii inum esso Potest aegro enit intelligitur, loviodo aliquis κρανεία ex cavoce licere potuerat. Auctor scitolii potius κρανα ια, legisse videtur, Iliani vocent alii Aυμφας Αρναία interpretati sunt, In κρηναίας - κρηνας, Miae forma paragogica vid. l. ol ech Parali. p. 297 scit i. olina legebatur Apoll. I, 208, alu κρανείας, sortasse Doricana mutatione in lipnt non gici in a agnoscentes. Con-nxniat ean opinionem sequens scnolium 1amvis corra1ptum, utroclii altorii in illustrante. Hic pro Κρηνίδας restituendum ess Kρηναία praeter alteriam scitoliiiiii locli κρηνα iii 5. Gen. '' admonet. Iulona sontes vomoros lectiones εἶπε συγκαθιδρυμένω commondant. Allonina scholiuna ni initio corruptissimum est lemma vero salsum ess ot iid in proximis lateat, prior ac noli comparato lintelligitur. Praeterea alia quaedana illius opo cor reX inaus Tou-Ρliis proposuerat: ἐκτος εἰ μη τας νυμφας κρηναίας κρVνιάδας μνQ συνιδρυμένας τω Πρ. Doc prola anto uel inero, qui ipse cocle citεκτος εἰ μη τις α νυμφας νυν τα κρηναίας εἴπη. - . 44 lin. 3. I ii obnoriis proliavi πολυχίλους ῆ, ut os in 5.; Dio sensit, pariana perspicio Scholiiiii laro vitate ODAcurius est, nisivi ad apparot τας π0λυτόκου etiarn πολυγαλακτους-xistirmatas esse. Hi 7 est l. Quum αμολγο pro vase nauictorio non in usu sit, aut τους δε αμολγεῖ voLαμολγέα niat τα δε αμολγια scrila potorat In se Pienti Dii Κοolateriis insolici coclectura proposuit παρατο πίνειν αυτους , sc γάλα, 1uod lae bibant et capiant A. Reetius Jacobsitas vidit lacunos esse, qui vio scripsit παρα το πελεκεῖν, Duo unerus octius παρα το πεπελεκῆσθαι pro rondum osse intellexit, via in ausurda vocis πελλα etynaologia consentiunt SeliIIona. Il., 642. Eustalli. 1079 , 54 et l53l 55. tM. 659 42. Quod vero ille in vor Di πίνειν ἐν αυτοῖς olivi in Oxcerptomiam ex Allien XI, 9 liabori audicavit, laxi in vor Domini Hipponacto orian ἐκ πελλίδος πίνοντες - γαρ ην αυτοῖς κυλιξ, diue Unor perprobauilo

BUCOLICI GR. H. 30

544쪽

ADNOTATIO. visum est, mihi alitor Collatis enim SehRoc iusta l. 2α πέλ- κα

ται πλεονασμω του , τινα και αμολγέας καλουσιν, intolligere inita videor nic etiam do voco γαυλος jusqu4 etymo victum fuisse. Ita- vi supplendo et corrigerita locuti in eani formai redegi. Ultima veru ἐστι . . novum cnolium esse capit truncaturi jam Koontems perspexerat.

Hi I 8. Notantes cousio interpretatio μέλαινα portinet ad V, 99 τῶν οἱ ταν πέλλαν.

- rin. 9. Coi rectionern πληρώσει suasit SchVet Iin. . ver-Dis dυο πελλα πίμπλησι. Iae indo inni ἐπὶ μια φορο ex usu re contiomun sit um a vico, δυο supplendum esse dueavi se quippe duas una vice . - n. . altilinacui fragmentum nana uius potius esse cluani Hesiodi ex Allien X, 442. F. o XI, 77. C. primus docuerat Heinsius Iboeit p. 296 vulgo cerat in Et M. i5. 33, sed extat in cod. Par. 346 ut, scriptum os ολίγον δε εχεται πισσυβίω:otinua corruptius EtG. 323, 1 χλίγω δησεται κισσυμ q. Apud in enaeum traclitum ostἈλθω δ' δετο κισσυβίω, sed octiones tuniologicoraim et Senotior ii significant alii nanctium potius se Iripsisse Oλθω δ' ησατο κισσυβίω, via forma practor Hunierunt o l. 3,3

otiam neognis Vs. 50 usus est ex mea eineutatione Pro sino. Et norastitui coniimendant, qua in plenior fragmento antecedunt και γαρ ο ρηρκίην με ανήνατο χανδο αμυστιν ζωροποτεῖν. Vs 27 H n. 10. ονιῶν, ouod proprio os calco vo gypso o lucoro, ab re contioratius do viavis incriistation et lorieation dictuin esse vide uir, qua vasa liquidorum tenacos sunt. Ubi do istorin vinum vel olei in asservantitat ductum est, ut Xenoph. Anab IV, 2, 22 λάκκοι κονιαro et Phot Suid. s. v. λάκκος , propria vocis vis teneri potest sexu Di do vasis, latior ini lana usus agnoscitur, ut Dio l. 9, 9 αγγεῖα κεκονιαμένα V. l. -ασμενα), Galen Tom. XIII p. 637. F. αγγος κεραμεουν ἀκονωτον. Eodona sensu apud I ioscori leni saepius vasa ακόνιτα die intur ut I, 9 κεραμεου αγγεῖον κόνιτον, τουτεστιν ἀπίσσωτον. et I 6. M.

II, 65. III, 7, nulla loctionis variolato Attamen utilorificis in Plies Vol. V. Add. ad p. 1806 in i ἀκόνιτος- ακονίατος

545쪽

περιενεγκεῖν, διακαυσαι log διακλύσαι). - των πισσούντων, ἐπεὶ περιδινοῶσιν ἐν κυκλω τὰ πισσουμενα κώνους γὰρ καλοῶσι τους στροβίλους - εἰκότως και οἱ πιττοῶντες τῶ αγγεια ἀπο της περιαγωγῆς κω- νῶν. και του ἐλαίου δη περικωνῆσαι εἱληπτα ἀπο της των κώνων περιαγωγῆς, ου ἀπο της πιττώσεως. Quanviam ultima aliquid obscuritatis navent, apparet tamen naee docti grammatici mens, a κῶνος . o. στρόβιλος derivara κωνἀ i. o. περιδινεῖν, de via potestato satis constat hoc oro ad picationem et alias unctiones translaturi esse, quia picantes vasa circumagant Latiorem unguendi potestatem etiam Aristopnanes tuetur Vesp. 600 τον σπόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδύ μῶν περικωνεῖ, uui scholin . . . τλυποδηματα των δικαστῶν ἀποψῶντα καὶ ἀλείφοντα μετῆκται δε ἀπο τῶν ἀγγείων κυρίως γαρ περικωνησαί ἐστι το πισσῶσαι τῶ κε-οάμια. invio legitinia appellatio vasomini non picatorum Oret ἀγγεῖα ἀκώνητα, quam forinani Salimasius ad Solin p. 868. A. etiam Dioseoridi non malo pro ἀκόνιτο restitui ibo dat. Forma ἀκώνιστος , turn ἀκούνιστο apud recentissimos ex vitiosa pronuntiation κωνίσαι pr κωνῆσαι nata videtur. In no senotioriin loco vulgatani lectionen κεκονισμένον minime ea tuentur, quae Barheriis pa-mini dicioso congessit. Contra κεκουνισμένον, quo ducit L,ipsiensis lectio, ut infimae Graecitatis fornia dolandi potest nantia unctione per cerana illud dici potuisso, patet ex supra lictis. Praetuli auton κεκονιαμένον propter meliorem Drormim auctoritatem. Ceteritin apparet derivata a κωνἀ et a κονιῶ apud recentiores ut

forma ita potestato simillima suisso, ut intor utravi dijussicaro dissientiinlini sit. Vs. 30 3l, Uti. 22. Interpretati συμπεπλεγμενος ad lectionem κεκολλημένος pertinere videtur, iana E mologica servamini. Hi 23 sorba κονία κεχρισμένος οscliopulus etiam ad Hona Il. , 15 adnotavit, ubi desunt κονιάω- καί.

de Devam, sed ut partem parapli rasis, ut sunt in L,ips Fortasse in no κισσο noc loco non legitur narii sic in altera schedula a moenotatum iuvenio , ut liae esse noli p. 46 8 adliaereant. Vs. 32, Pin. 2. Pro 'ν τω )ueunerias sontentiarn πλῶ vel sinatio quid postularo dicit, nisi lacuna sit. Nos vocula o sup pleta sanam sentantiam restituisse videntur: , fieri non potest utnppellatione υνη an lora contineatur Varia lectio γυνά, τι- Calliergo adnotata est, qui lemma lituus scito ii omisisset ScnRec. vero lectionen γυνά τις agnoscunt, etiam in nil receptaria. Vs. 33-35, H, I 6. Pro γινόμενα reponero voliη ἐπιμελουμ-- vel τημελούμεναι, es Suid. ἔθειραι αἱ ἐξ ἔθους ἐπιμελουμεναι τρίχες, Apoll. Liox. ἔθειραι, α ἔθους ἐπιμελείας ἀξιούμεναι

φοιτῶσα τινι et similiter Et x. 161, 53. Pin. 1 seqq. uectionem ἐθειράζοντες jammoenteriis conjectura assecutus erat, qui pro καὶ καθηκοντες proposui καθη-

546쪽

468 ADNOTATIO.

βῶντες. Sed loctionem in xen' inventana καθεικότες veram esse Adorius vidit. Ipse ad lim γενειῶντες se Pienti laus, ri- interpretationem castigant. .ectionen γενειάδες apud Honi uinetialia molitorosi Dra, Hesycnius, tu 225, 23 o Eust nillius tuentur alterani ἐθειράδες, viae ante Baraiosium vulganRtur, Comme morant Et . o Eustalli ius. - n. 22. Scitoliolunt valde Uscuriam. Adertus proposuit προσχωρεῖν - ito unerata profitetur so non videre quo ortineant.

tum sit. Apparet en hi ex sequonio plurali rων γλυπιῶν ικόνων. liae non ad nauli proni solani portinθre, sed etiana ad Uis amni. ros Mox particula in A n IV nrtono ex . receptaria 'Iunmmi ess- lingius auto των γλυπτῶ traiis poni voluit, amnicoriis innitiavitian fiant oculi inna 3llaba praeco donio natant, maissordiis ecit, Paena Diae Unemis o Diutus ost Milii recto locuna tueri videtur; nevae nita sententia generalis est. Intelligo , pro sculptura natura . ni γραφη latiore sensu dictum, Io et inin iv-φην compreliendit. In solionii in IIarnaicoriis nitdacius o infelicius versatiis ost Duobner i ἀλλ' αἱ των γλ εἰκόνων καταστάσεις, vo sitnile quid emptum misso judicavit Milii potuis post Hirquae lana intercississo videntur in lianc sero sontentiam: ita τουτο ἐχρην εἰπεῖν οτι αἱ οφεις των γλ εἰκ.

547쪽

παρὰ το ἀγρευειν ἐνδεια του α. x nis composita sunt qua edidi. p. 39 7. Noli iv ἀκμάζοντι οrr totam quaerere vel inter- Protationem variae alicunt lectionis pro κάμνοντι; scitolium enim

et lain sequentium versuum Sontentiain coinplectitur. Vs., 2, Π n. 6. 'raepositio κατῶ primo inissa, postea suprascripta sitisse vi letur, ui te odiciun corauptelae nata e IIamalcerus in vulg.,ti deleri yisserat. Vs. 3. n. ll. Sc noli tina, alii pertur initiin, cuius emendandi viam munituit, Dia in uno ex Geny accessemini. In leonini apparet suisse pri Jηκανr ait Aeolicuiὐωδη κ μ pr ωδηκα Tovocarent, iod cun οι δημι pro οἶδα conaparat, tuin vivi doriri a l. Aoo l. p. 36. Nemio vero quis iliam de nac origino Aeolica potius comasset quain do vulgari Dorisin pro ωδήκασι, nisi quiωδηκαντ pro dativo participii naueret, non prora pers plur. prae sortiin mum irius temni natio r ab eolide aliona sit. Et participium agnoscunt se noli in tot prolationes, nisi quod lativus vario nodo corruptus est. Itaque iura inne sontoni in in locul correxi . Ταυρίζειν recentos Graeci pro rείνειν ελκειν usurpant, vidi Ducang. et lies nur. , linre zεrαυο. Sechin illi Iaa 5. Gen' reposui, luvii vulgata γεγαυρισμ. rina et Sensti in Dorol. Ceteriini Regro

intelligitiir, quotmodo aliquis ad inimiiii illani vo Os δηκαντ inter- pictationein delata potitori t. Vs 45 - 47, n. 6. In Et M. 72, 2 nao loguntur: τυτθόν, λίγον τιτθος λέγεται ὁ μασrός, και ποτίτθια παιδία ταβρέφη ὀθεν γίνεται τυτθον ἐπ λίγο και τυτθην λέγουσιν

Φι παρὰ το κόρον ἐμποιεῖν τῆ δεα η παρὰ το κείρω η κειρ ἔτι νεά-

ut, vulgo toni ορατικόν, ο δι ορατικο Bernii ex A. B. E. V., ut etiam OnarRS. - . 4, 2. Minus recto Hamalcerus otiani ἀπο abesse vel lol. Nana grana uiaticii lio dicit, in τοσούτου απέχει ἶσον - proprio ad nitor in torvallo noto de inolistrationem fieri leboro .

548쪽

470 ADNOTATIO.oιδῶ, τροπὴ του εἰς Οἰτῶ, καὶ πλεονασμήτουν φοιτῶ σημαίνειδε το ρμῶ καὶ παγγίνοναι ' θεν ο φοίτα. - Εt x. 56, 10 φοιτῶ γίνεται ἐκ του οδος ὁλκαι ιδῶ κατα πλεονασμον του , καὶ τροπὴ του ὁ τ οιτῶ και πλεονασμω του φοιτῶ. o similiter

mentum.

Ernesti Iuox Teclin. s. v. κινδυνώδης. Additamentum σολοικισμοὐ in E. N. noque necessarium nec satis ver si V s. 52 44, liri a se Q. Scit oliuin possimo nauitum Ut vulgo

legitur, distingituntur ἀνθέρικο aspno doli ructus ot νει-

ριζaspno delicaulis. Qua distinctio nec per se pro Dauilis est nequo aliorum usu vel interpretationi uus firmatur. Nana caulis

pliodoli ἀνθερικος vocatur ab Hellanico ap. Athen. XI. 62. b. in loco do L,iurii nonindum tentoriis Hero tu IV, 190 do iisdoin narrans ana Diguo genitivo ἀνθερίκων utitur , neoplir. Hist. l. VII, 3, 2 3, Scit Von. IIoni Il., 227 o Eustalli. 1206, II, Et I. 109, 3, infra SchVet VII, 68 Plin. . U. 2I, 7 68 et 22, 22, 32. Ιdou ἀνθερίσκος dicitur Ancedit Bois p. 403, 5 via Drma Longus I p. 2 secundum vulgatam lectioiaoni in imitatiion loci Thoo-

crate usus ost, uui cod. mor testo Colaeto ανθερίκους. Contrao a dotia potestato nominativus ανθεριξ agnose itur a Suida s. v. --θέρικε locum Horo loteium respicioni et cli ili Nie Ther. 34δια το τους καυλους αυτου pno teli ανθέρικας καλεισθαι, ubi καυλους, οnj. Scitne id ora pro κυκλου oditum, postrent in a in

ρικαί ... και ασφοδέλου καρπός. Neque in lioc ipso scitolii,mini loeo codicunt auctoritas illana distinctionem sustinet, ilia in utraque interpretation soralaam ανθερικο comimendat. Itaque in lioe sciaο-lio, ornia aut uigilitatis ratione non lia Dita, varia voci ανωρ κο interpretationes asseruntur. Neque vero valde Uscumina ost

549쪽

is Quoliuino duo Dus conflatum esse Piorum prius agnoscit inter-υxotationen ἀσφο/έλου καρπός, alteraim longius interpretationem -ουλός pri Dat, Doc vero in liuris ad initio nuitilum esso viod ali- uatenus supplevi serua τ . . . πλατυτερα in antiquo libro - marginem suppleta suisse videntur, und facti in ut in codici ius partim o massa, pallina transposita sint. Confor autona cum Dis

vlin. N. H. 2I, 7 68 se Graeci nutena cuuitalem et saepo duum Q ubitorum, foliis porre silvestras , ἀνθέρικο vocavero ; neoplara-H tua l. l. sola nae ita det: μέγιστον δε πάντων καυλὸν χειὶ σφῶοελος ὁ γαρ ἀνθέρικος μέγιστος. Ἀ ossiciina etinavorini lectioni-Αdertus pro Oσον πηχυαῖος olinuit ως φησι πηχυαῖος; sed

quum non solun πηχυαῖος, viod illi foedo corriaptum aDent, certissimum sit, sed otiam Oω aptissimum, alii regi lectio x prae- Stantissimo si Dro manasso videtur. Gravior dubitatio os do πολ-

λόδωρος ὁ Αωριεύς, ut vulgo logitur nequo enim Apollod ritin

Dorisinsem uisquam novit. Itaque Apollodomini notissimi , Atneniensem grammaticum intelligens Hamaheriis reposuit 'An.Θε του Λωριεις, ουτω λέγειν aut Aπ δε φησιν τοις Λωριευσιν volisωρικῶς ἀτω λέγεσθαι, Fritetsclitus do podit. Duc. p. 34, ωρι- Ei deleri yissit tanquam ultimis vlla Di vocis πολλόδωρος lu-Plicatis orta Dite unonis vero scriptum suisse dicavit M. δὲ Λω-

ιεὐσι- ουτω λέγεσθαι. Attamen parum probauile est eam vocis votostatem, quam etiam Hellaniciis et neoplarastus tuentur, ex Doride repetitaria osso, quare Due unonis haec ex Apollodora cona--entariis in Epicnaritati in petita vult, in miluus quoci illo univorso clixisset λέγουσι vel λέγεται , de Doriens tuus proprio cepisso scho-I1astant. De nimio Adertus, a varia scitolii do ἀνθερίκεσσι conjungero conatius est, proposuit n. ὁ ἐν τω περὶ θεω φη σίν, traditis longius recedens Milii prolia Dite ost-pothis alium o Apollodoris intelligendum o olim scriptuna fuisse Mπολλόδωρος ὁ περὶ ρίων, de quo opere, Nicandri potissimo sonte, nuper docto disputavit O. Sclino illo ad Nicand p. I 8 seqq. x ejus reliquiis ap- Paro tui pariter atquo apud Nicandrusi do renaediis dictum fuisse;

nspliodulus autem quuin secunduna Nic. h. 534 cum clioli advernus serpentum morsus titilis na Ditus sit, D descriptio ab Apollodori opero illo non aliena orat Attamen correctione tam duuia interim vulgatam retinui. - ΡDavorini lectionem Oυτω pro Oυ pH-Πius o elatoriis conanaondaverat; cur lectionem καρπον praetulerim, tacito apparet. - P. 7, 3. Dueunerias suspicatur, veru λεπτότερον κυν ευτονώτερον οx scholio ad υγρὸς s. 5 superesse Attamen ipso ευτονος, quotmodo infra iniurisάγρὀ explicatur, suspectum nauet. Iun. 5. D ουλα i. q. πήρα, ciuia loco Toupiu θυλας,ο- Io Dat vid. Thosaur. V p. 2380. Vs. 5. 56 p. 59, 3. Duo uneri imendationi εὐκαμπτος μvotευκαμπη in interprotation commina p. 3, quod ipsuna IIarnaicoriis inde reponi jussit. Non aliter pro ευτονος, Ῥaors ueunerias singulariter dictum esse adnotavit, scripsi Eis o propter alteram in-

550쪽

ADNOTATIO.terpretationem in p. 3. νεόφυτος. Conseras ex Thesauro Theoptivi. p. 32 τα νεόγον των αμπέλων. n. 4. Milius recte uelinei u θαυμα in θέαμα mutari junctis Dic et infra p. 60 10. Illi ipsum, quod sequitur, θωυμάσειε patrocinnitur, nec poterant Gημα ni inus perθαυμα interpretam iam θ ομαι ο θαυμαζω, ut vulgo ut et recte. Iu proxiinis Oupsioinendationen Σοφοκλῆς consimnavit glossa postea protracta Anec id Belch. p. 36I, 2 t aclini. I p. 9, 2 αἰολίζε ιν τοποικίλλειν ουτως Σοφοκλῆς. si . 85 . IV . 826. N.)- H n. 9. Appai. αἰπολικο in te inmato nujus sc noli sal-

Suni esse et priorem interpretationem aut ad αἰολικο portulere tali iam parrigogicam vocis αἰολο sorinatu, aut, αἰολίχον, DO-ricii in seis leni deminutivum, quod ipso uenerato restitueri lumduxi. IIuic suspicioni favoni Hos velisi glossa infra posita et alterali uni scitolii interprotatio, undo so Αἰτωλικο recto in Gon' abesse Heμvcutias docet. equo nitu recte lilii pro altoro Αἰολικo vel Phavorinus Καλυδωνικον demit vel re contioros cratici praeeunte Cnsnubono L.octi Tlio Ocr. p. 24 Αἰτωλικον. Potius ipsa serie lo-

conte, litui glossa inter A ἰολίονες ο αἰο λοθώρη posita sit, in Iosucini lonaniato αἰολίχον scribon Iulia, Maoi malo PoΑἰολικο iii torprotatus ost De pio altitor altera liis iis scitolii pars. Scilicet ni orunt lili Aλλίχος ο Λιολικος non inagis differreo existi inarent lain Πυρρίχος ο Πυρρικός. viii nil clioll. IV, 20. Milito rectius prior in tot prolatio in solo Gon' servata, in qua pro αἰολικον octo αιόλο scriptu in osse facile patet pariter πυρρὰ IV, 20 in Selioli et Gl per Dρso explientiir. - CO dicis Gen' lectionein ἰολις γαλη Αἰτωλι vulgata praeserendaui esse IIosv

라틴어 텍스트