Bucolicorum Graecorum Theocriti Bionis, Moschi reliquae accedentibus incertorum idylliis

551쪽

Vs. 57. 58 Hi 16. Accentu Καλυδναι. utiva vitiosus est aut Kαλυδνα au Κάλυδνα seri Donclum, L nosaur. Apud Homeriam Apollodoriis et Horodianus praetulerunt Καλυδνας- nom. Ααλυδναι- vid. Lenrs II erodian. p. 212. Vs. 9-6l, H, I 2. an Reone supplevit O δε ποιει φρονήσας, κιν ποιεῖ λέγεται δε ἐπὶ ἐσκ και λελ. ἔργου. V s. n. l. Dixi de lio loco ad Bionis pit Adon. P. 29. - Scripturn Μνασίας, quatri I ri tuentur, aeque pro Da estne Μνασέας vid Keil. Anali. p. 7l. 2 6. andem piae De codex in cli Vat Eur Rh. 36. Vs. 65, Pin. 9. Suadente Due Diior recepi Dorvillii conjectura in ciuuna Sinioni des liistoricus, de illi Diog Iinori. IV, b, aegro intelligatur et apud Suidam s. v. Σαρdάνιος γέλως Sileni nomen in viil guta lectione necipi in Σιμωνίδης cormptuin sit. De Sileno vid. Multor Fragin Histor Vol. III p. 01. - n. 3. πω ορει, Ῥiod os in Vulc., etiani litvorus Sicil P, 2 p. 26 addi lasserat , ii lico II auraicero citra, os8itatena. Vs. 66- 69, p. 4, 25. Θετταλίας, quod etiam Gronovius ad Aelian V. H. 3, 1 et Tonpilis postulaverant, noliti cuni recentioribus recipero, no intrepolatoris insciti reorem cor rigerem. Neque alitor so hauet, luod infra in loco aequo intorpolato Pindus crasso error ορος Ἀρκαδίας- ποταμο dicitur, ubi Santenius ad riteri. p. 518 Θετταλία postulavit. - . 65, 2. In loco valdo cornipto Due Dneriis proposuit προς διάφυξιν ινρημένον, collatis vor Dis StraDonis do Peneo: διεκπεσὼν ταυτ ἀνέψυξε την χώραν uno nos scripsimus, intellige

, , Pias meatus divino consilio ligonibus perfossus . lin. I 4. aliis veru οτε Λάφνις . . . ουσῶν Ε . tanquam novum scDolium protulit, mitian III artoniis rocte ex eodotii ἐπάσχετο tanqualia variana lectionein pro απώλετο notasset. Illuin semititiis Duetanorus pro πάσχετο proposuit ἐτάκετο, lemma esse ratus. Nottis vero eupli emisimu πάσχεινetι, o hanc potiti veravi lectionem esse luam ὰπωλετο ipsit ni uapor cluna prodit Sequentiuna, in quitius Ilanialc erus lines ii collatis qua leguntur p. 6 , 22 et p. 66,l0, linec sententi osso vi dotur, Daipnnm nplini di nnaoro super Despreto cum reli litis Nympliis Sicilinii iesiuitiisse Participitin αἰνισσόμενος, ο sit una est,initas antea dictum esset Osτο λέγει. - n. 17. Quunt piri Athon. XIII, 589. a. ituri yullio-d iro inscriptio into ius si tramitii sit ἐν τω περὶ των ἐν Σικελία θαυμαζομένων , Roinosius in Sch Plio Ocr legi ussitά τω περὶ Σικελίας θαυμαζομένων, quona Elaertus in Diss. Sic sequutus ost Jacobsius vero tanquatia corinni niendationen proposuit D τήτων

περὶ Σ. θαυμαζομένων sic); denique Duo unerus au ἐν τω περι των Σικελία vol ἐν Σικελία θαυμαζομένω au ἐν--των περι Σικελίαν θαυμαζομένω logi vult, a locti Onos Reinesio et tacobsio tralauens. Quod ipso cum Casau Don trassitum θαυμάζομεν servavi,

552쪽

a an poenitet debebam cum Alnonaeo et Duodnem sera Der ἐν τω περὶ των ἐν Σικελία θαυμαζομένων. Simillimo Polemonis liber inseriptus erat περὶ των ἐν Σικελία θαυμαζομένων ποταμῶν. Sequentia una Casau Dono scri Do τι ἐπὶ Λαφνιδος κις- Σικελία ἐνῆν. Dortiis inaluit τι- Ακιδος κις- Σικελία ἐνῆν, Duo Diteriis τι ἐπὶ . . . Σικελίας - ην, 1ippe Acido post Polup nem tacinus orto Attanion umpnotariis ipsum ne ocritum sequi poterat. Ceterunt Ducuneriis imagis eo inclinat ut na evaluin tralucata existinae t. V s. l. 72, t. 0. Duo unPriis in πεποιημένη φωνη latore

Vs. 73. A dvorte suavitato in loci, nisi quidem Gνην corinipturi os t. Sed octo animadvertit scholiastes το παράλληλου intor versiis l. 72 o 7 . 5. Post λαλῆ Gaissordus insemii τις, quo non nulliuia inficitiir. Dii eun Scuolium mihi valde o

scur IIII.

Vs. 77-85, 4 n. 0. οἰκείως adest a Gen' iocum aperto inutiliam sequentiuin ope supplevi. I in I 8. Dixi do hoc loco Dial Dor. p. 28, ubi nondum intelloxeram ultinia ineptum recentioris liominis naulitamentum esse. Un. 23. , Αἱ παραγραφαί, i. e. signa appicta Ostendunt in

unu ni contranendas esse has otas duas. Dii ob n. - . 69, 2. x monte scholiastarum potius ζατοισα scribendum. Hoc vero tuu demum vero Aeolicum est, si a ζατό ducitur; a ζητέω Aeolica participii seminini sorana est ζάτεισα. Maod

ipsum in po0tae Vor Dis optimi liuri lc. praevont. - p. 70, 5. Pro Iρασσα potius lacis a legendum esse vicitatio. Vs. 92 93, H n. 28. Contrarium infra traulitur a Lus. I 09 Ilo, p. 77, 9, 'utriamque neque inepte, cf. Diat Dor. p. 29. V. 95 - 98, p. 72, 14. Vox λεληθυῖ inopto ex interpretatione

nil λάθρη pertinent huc illata, qua deos in p. lin. 7 et in loco

infra in torpolato lin. 22. In Eupolidis ragmonto, ut versus Constaret, oupius proposuerat L λυγίζει και στρέφει τον αυχενα, Henastortiusius vero suspicatus orat in ola faunia titulum latoro; diniquo auctor Porsono apud Gaiss. Duo unorus didit B αυλυγ Moinoicius L non, obta vor Da traxit. Ipse agnosco tetra IIaetrum iani Dicuim, iij iis primus iam Dus deest. Diphthongus in D correpta ut saepe Toupius et Hem stertiusius contuleriant locuti in Scit t. II, I δια το πανταχοὐ στρεφειν καὶ λυγίζειν τον αυχένα; vido tamen, quae do noc disputauimus. lin l9. In loco cornuptissina Hanistheriis insolicius versatus est. Duebnorus proposuit τ αδεῖα καὶ α δία ποιητ. ut articulus trajectus notetiar Ipse duci Dus Phau et Gen. eam sententiam restitui, ut αδεῖα pr ηδε positum dieatur. Sequentia, ut leguntur, absurita sunt, in qui Dii Duo uri erus suspicatus est aut Mycoi ruptum esse Ox ἐν ἐνίοιςvol αλλοις aut post θυγάτηρ cita aedam do esse. Recto idein vidit veru ἐναντίω seqq. ci interpretationiseMientis Versus opposita esse, quam e cod. 6 deinceps posuimus.

553쪽

im o colligi potest adi coi ruptum ess ox aliqua varia lectionsa eundor versum periinent et interpretationem WAιὸς θυγάτηρ in redditam. Itaquo suspicor olim scriptum fuisso G δε γράφη- χε δια του λα δρα, ἐναντίως βουλεται. De Sicula voeo λα δρα χλευαστικῶς dixi liilol. VII p. I et accuratius dicam in

L In Crit ad poeta verba. Ultima scnolii, quae o prior scuo-io Irint laue translata sunt, recto ausunt ab Geny- p. 73, 2 l. Veru παρὰ το δεσμεύειν x glossa manasso vi- lentur Honiorico δίδη in liunc modum superscripta: πυροῦτο δίδημι δεσμευειν. Deinceps in Ameria vortas restitui αγνο pro ἀγνοῶν ,ropior Hesvcli. λυγος, ἐ-δος παλή, γνος, quae eidem Arno- 1α obera vulentur, ut multaemesvcnu interpretationes. Viden- tar nutem post aγνος quaedem excidisse, unde svuava rolicta 'Rt, s. iii l. s. v. λυγιζόμενος . . . καὶ αἱ μάστιγες, αἷς οἱαθληταὶ τυπτονται, λύγοι καλουνται. Vs. I 05-IM, p. 75, 21. Duo uneriis malit ἀπεστεγασμένος vel si tali sontentia vocauulum ἀνήρ. Rectissimo vero Piccolos; αναπεπταμένος η clictum v ἀναπεπταμένον πέλαγος. Vs. I 09 Ilo p. 77 6. Verior soliolii forma, quam homo inscitus in ineptam sententiam detorsit f. scuol. s. 92 93, in Genys rvata lin. 17. - n. l. Μυρρα etiam Klossiingius et Hamalconis invenemant. Recto vero Duetineriis lectionen codicum 3 5. Gen' pro Davit, quae vulgatani narrationen roseri; Μύρρα ad Σμύρνης-d-s raptiun misso videtur tanquan alia 'iuidem appollatio. In ulti- in i αἰσθομένη x vitiato αἰοχυνομένη ortum ess Duo uneriis indi-enuit. Minus recto juvent Munckero ad IIvgin in Amstet et Hlossi seqq. pro illo ἀχθομενη ediderant. Vs II 5 -II7, p. 78 7 Me Tq. Σώστρατος scribenduin esse otiani Reinesius viderat; ἐν se. περὶ ζώων. Jam Adortus proposuerat ἐν-- περ αρκτων. Ad sequens scholium cs. Aelian. N. A. VI, 3 o Plin. VIII, 5 . Pro κατάστικτοι. Duo Diteriis suspicatu κατάστεγοι. Potius hona inscitus do φολὶς οquavit, qua voco Heliodorus 9, 28 de maculis pellis usus est: χροιαν καὶ δοραν-ρδάλεως, φολίσιν ἀνθηραῖς στιγμένην.

Un Il. 2. Hamalcerus recte divinaverat,nει ἀρκουμεναι, collato tM. I 4, 8. p. 9, 0. einsius, qui primus edidit κειν , in I u. p. 30 propositi συνήκειν, parum probabiliter. Vulgatani Scunoide iniis Ibye p. 8 interpretatur , in crius gratiam, imo-roni venisse perni Detur , quem dativi ustini tum demum concederem, si ex ipso duco transsumptus vi lorotur. Attanaetiquum Edri potius ξειν liaueant et ipsum in Gon. dosit, φασι Vero propter sequens Vσι suspectum sit, locus gra-

554쪽

ptu ut 8Se et post Parii vocem laetina excidisso, ut iis, L

octo Arelliusas norat esto Stephano Byκ. tibi tamen Me inevi suspicatur 'Αρέθουσαι δέ εἰσι pro laιν ut libri liabent. Q. M. Seli inult Dulym p. 8 . Epaphroditum judico Duel,nex Pr babile est do ea res gisse in mμνηματι της δυσσείας : videndiraetanaen esse fueritne pars D Aέξεω caput περὶ στοιχείων.ole in ontis. milii inulto verisimilius vi lotur operis titulum mutilatuin esse Ox ἐν τω περὶ λέξεων κατα στοιχεῖον. ut Apolloniu

Arcti ibi a iuda ei ipsisso dicitur περὶ λέξεων μηρικῶν κοτε

potius interpolatiouem esse jussica se luentia alligare volentium. Attamen portlunii probat,ilo est ut loci lotiona BDβριdo ita miis in terpretatione in ro et ad Asclepiadein re serra. liena Aυβριμ legisso, non Bύμβριδος , ut secunditi viligatam lectionein videba.

555쪽

gnoscenda vi lotui' vii l π si Di velit, noscio. Vs l23-l26 p. I, l2. Henasternus his testo Gaissoria coriecit Φασὶ χωρίου aerii Duelinor is sitspicatur voluisso φασὶ χωρίον κα λουμενον. At ipsum χωρίον Καλλιστους iispoctii os appellasio, mihis omendationen se ientia suppoclitant, iis codicuna lectionem

ταφῆναι Vernu esse , , quod conainencitarentia cluentia, nisi Voren- liina osset ii sint i oeentior I iisti,n. ex Pausan in potissimum inton igitur, lira VIII 3, 6 sic Callistono: Aρτεμις δε ες χάριντης Πρας κατεrόξευσεν αυτην. και ὁ Ζευς Ερμῆν πέμπει σῶσαι τον παιδά οι προστάζας δν ἐν τῆ γαστρι εἶχεν η Καλλιστώ Καλλιστώ δεαυτὴν ποίησεν αστερα καλουμένην ἄρκτον μεγάλqν ἔχοιεν δε αν και αλλως το ὀνομα οἱ ἀστεsες ἐπι τιμῆ l Καλλιστους, ἐπει τά- τον γε αυτῆς ἀποφαίνουσιν οἱ ρκάδες. Consentaneum os eundein

Al curari in aui puerit in x utero occi8ne rape tot lianc sepolissori eorum nrantiones, Uri opultaria gnoscerent. Noc video cur Arati conina onao ratio in torpolata lania entiir, ilia cum τραφῆναι

malo coit. Ita fio recto uounonis intolloxit in no scitolio lotu naulo Callistiis agi quena Pausanias VIII, 35 8 liis vortiis lo-

scribit: τάφος ἐστι Καλλιστους, χῶμα γης ψηλόν. ενδρα ἔχον πολλῶμεν των ἀκαρπων, πολλὰ δε καὶ μερα, ἐπὶ ὁ ἀκρω- χώματι ερόν

ἐστιν Ἀρτεμιδος πίκλησιν Καλλίστης. Apparot Vero pariam apte eum iii nulliun χωρίον appellam, quod Ox χῶμα ρίον, ut sci ipsimus, corruptum osso probabile est uti ad Pausania testo illo tunHiliis non sub ipso' cnoo situs erat, non pruniendinia est; lii Imons, inina

inr quia Callistonis satuna cuni Iovi sacro Lycaon arctissitne comuncturi erat. Jain oro non inte totuna Actioliuni inintimo a dAυκαίω poletinoro, soci nil us. 25 λίκας δε λει ηρίον liane lectionem egregi constranare, id quod latuit Fritκscirimi do buc. Gr. P. 47, quia in minus perspexisset Eλίκα pr Καλλισrου esse. Sc noliuna propter Veno conantem orationetia ad lieniani locunt

translati im est.

lin. 8. I uolanoro logonduti vi lotii η ρμου, ilii an si iamido Maenalo ut More iri filio non inagis constat itana te Iocaon P. ΝODis, avente Gen. Ἐρμο spuriuin vi lotii ex prior scitoliolin errore aliquo issat una.

556쪽

478 ADNOTATIO. ἐσω περιρρεῖται δατι, qua in scnolio malo aucta Seqn En SeuΟ-lium ad Euin portinero Duκerias italicavit. p. 82, 2. Critici de noc se noli incnomini; ouod ita e Toximis, ut αἰπυ Αἰπυτιος τάφος doeuietatnni dicatur. Nam M--λη est e vord tu in ut in στίχος κέφαλος,ο βραχυκέφαλος. Interpres illo sic voluit logi: λυ τε σῆμα τῆνο Λυκαονίδαο Aepytus, sivo lati lius putabatii ut apiti Pausaniam, sivo Arcas

ut apud Hesvcnnim ex ILvcaoni gonere erat. - . Aγονα fortassi' quia sine ueris lilii Aopulus ' Duo hin. Vix credideram. Oli-scura autem etiam secluentis scholi extrema, auae ex codd. ne

Iun. 8. Minus prouauiliter viam Hamalcorus Duebneriissem Di De ἀμφιπονεῖν το περί τι ἀναστρέφεσθαι- L, ἀμφιπολεῖν δε κτλ.Vs. 28 IM, Pin. . Due unonis striini recto deleti φέρε εἶτα transponendo hae scitolia elie jussit: οἱ μεν κατὰ συναλοιφην ωναξ) οἱχε ἐκπληρουσιν ω μαρ) tui ευπήκτοιο του καλῶcπεπηγότος, ωinceps pergi φέρε δέ. Vorissimo nobis intelloxisse vid inur de diaplici lection agi, aliora vulgata φέρ' ευπάκτώιο. altor quain muri ius divinavit φέρευ πὰ κτοιο. Fro luens enim apud gratuiniatico συναλοιφη de elisione. In seqq. dorinsvoluit Wεῖ δὲ τοιήὁ πτοι ὀδ. Vs. 32-l36, lin. 6. Adnotatio do genero vocis tiro alino loco aliena est, Di non apparot uimini o ita praetulerit; nequo aliae ostensionesta sunt uitum antern νάρκισσο non minus ambigui generis su come Gon' istina adliuvant locum Ita constitui, ut post βατος 1inaedam perisso et postea de genere vocis νάρκισσος dictum ess appareat. lin. l. Honio inscitus, ni haec addita, oueunt potius τλευκτικλαντὶ προστακτικῶν , ut est in SenRoe p. 85 I 6 o in Gli . - . 84, 4. Cum senotio, quod codicis Geny opo restituimus cf. Et I. I 82, 23 αχράς, Ἀγρια πιο παρὰ την Οχλησιν τηνἐ τω ἐσθίεσθαι γενομένη, υ αυτῆς, et similiter EtG. m. M. Voconi Oιονε Duevnemis anto Oχλησιν vel anto Oχλάδας poni jussit. p. 85, 3. I o Alexandro At nonaen IX, 39l. . contraritana rosori ὁ Μυνδιος λέξανδρος φησι - παρ μηρ χοπις του, κώπας εἶναι καὶ Ἀριστοτέλη ουτως αυτους νομακέναι. Aristo-toloin apud IIonioriim κῶπες scripsisse testatur praeterea Aelianus II A XV, 28 cf. neognost Can. p. 36, 3 I o σκαιάν, quod Ilenisterhiasius supplovii es. EtM. I9, 5 εῖρηται Ουτως -- τοσκυιαν ἔχειν - , iistain. 523, 5 παρὰ το σκαιὸν - χειν, ScitHoni Od.4, 66 σκαιόπες ουν τινές.Vs. 38 I l, ut 6. Post συνάπτουσι Hamiseriis exeidisse

557쪽

SCHOII, II . I, 28-FIN. 479 Putat ταῖς Μοίραις, ut sensus sit , attriduunt linum Parcis . Quo recte reaceto Dueunerias sic , , συνάπτουσιν, videlicet ius locutioni-biis vel huic ni vilio nisi quod probabile aluti veruunt scripsit. Ariamo συνάπτειν usitatum do nenti uus, ut in proveruio λίνον λίνω συνάπτειν, totum vero scholium absurdissimo corniptum, quod in probauileni sententiam restituere conati sumus. Vs. 46 IM, H, I s e Tq. Recto etiam tM. 39, 2. Pliot Suid. τα των κηφήνων κηρία sine R. Vocem ίπτάμενοι, uuauigodices praevent, Duo oneriis ausurtana interpolationern ox istinant sinu οῖτινες perverse nil γόνου resera et Idem in ultimis, ut in codd. extant, aliam interpolationen stupidana agnoscit. Auanaen Extrenia vulgata lectionis in in imo onuina vitantur, soci cora ectionein sapiunt. Quare ni illi potius post ἐπι τω Miaedana excississo videntur in Dan foro sententiana: οἱ δε κοινότεροι ἐπὶ των ἡδονὴν

παρεχόντων , s. Hesven. οἱ δὲ την περβάλλουσαν ἡδονὴν σχαδόνες. Extrema κηφήνων κτλ. sunt adnotatio aut seliolii voeotia κηφήνω adscripta cf. tu. 52 de meis: Dα εἰσελθόντες ἐσθίωσιτο μέλι, κeig. nil. VIII, 20 do iisdom: πολυ ἐσθίει μέλι- πολυγα κατεσθίουσιν, ως φην, ουτοι μέλι. Coteriin codicum lectio 'Αριστοφάνης ni illi ni votior esse videtii viain Ἀριστοτέλης. apud quena ni vocis usus non reperitur, Vid. Schneior in uex. In te nige Aristophanem gramimaticiana, cuius λέξεσιν Ἀττικαῖς inter- Protatio τήτων κηφήνων κηρω deuera vidistiir. lin. 20 si . Lection o θιλ o Gen' rocopia citiam magis apparet haec a ni lenione gramniatico petita osse, ex io

Athon. v 652. . sic: ιγιλίδας φησὶν εἶναι τα καλλίστας ἰσχά- ως Αἴγιλα ὁ εἶναι δῆμον της ττικῆς, πο Αἰγίλου τινος ρωος ωνομασμένον. Recte igitii φυλῆς, oupio inctiina, iniri Vocenatuitur Gavelius proposuit dῆμος φυλῆς ττικῆς πό τινος ρωος,

tus , neque aliter Hanaalictus dῆμος τ' Ἀττικῆς Ἀντιοχίδος φυλῆς

ἀπο τινος ρ. - Dinonis ἐν Περσικοῖ lociis do scis Atticis xtat Atlion. IX, 652. . Clini ulti in is s. Stepta Buκ. s. v. ιγιλιά:ἔστι και νῆσος μεταξ Κρήτης και Πελοποννήσου Αἴγιλα , ubi Aθι λαox Moinoici onaon latione. Vs Ibi. 52 lin. 3. ador nonainis Murem interpretatio lo-gitur ScnVet V, 102, nisi quod i Di Q pro, . In sequento Scitolio Due Diioriis propositi ἐκ του κισσός, qui uni otiana καὶ του αιθος scribere de De Dat. Sed rectius Hamalcerus duas turnologias dari vidit. lin. l. tiana ni veru μ ο τραγος, Pine Artem Parn phrasis continent, non tanquam lomma sera Denda erant. lin. 2. , Hoc vult utpote solis e τῆς συννόμου στερουμέναις. Minime scri vendum,μῶν Duo D n. Hoc voluit Bastius.

558쪽

ADNOTATIO.

uni curati erat argente itin poculurn . Vs 3 H n. b. λυποὐντα otiana Pliav. uin erba ante oυτος

elos ηλιος ὀξυβελης, ἀλλ' ἱλάειρα σεληνη. Hinc potatur exenaPluni

559쪽

S 'IIOLI. ID. II, 1 - 17. 481 4 , 6, li Oc EtM. 24, 16 per Uno interpretantur. In sevienti Dus A Iertiis sine idonea causa τροφον cminissit. Supplenientuni τρων νερτέρω ex OPiunt seliolio petitum. Iun. 2. , Sophronis testimoniiii ad νερτέρων πρύτανιν P xtinere artatror, ni initiae vero ad seMientia, Miae myusica sitnt quantivis pretii, nullo modo in intinum fictis. De via re nobisci Dialon graviter erraro vi lotiuixinatus vir in Aglaopnaui p. I 29l. I xa est, ii Similiter senserat Hamalionis, ii καθὰ και Σώφρων Ραxonilios incivili jussit. - n. 6. Duclancrias praeterea avr pro avri scripsit, qua intitation non opus. Meteriim sorsitaniata otiani vernis sit viam

Pro λεπρον, cujus interpretamentum λευκον esse collatis scitoliis ad Id. I, 39 - 1 oupius vidit, Bergiciti sine caiisa λεπτο scripsit; κυων λεπρο est scauer, in ramliger Hiin l. - n. 18. IamaΚerii aut erua allegoricam signincationeni των λαμπάδων declarantia perisse censet aut crua καὶ αἱ η λαμπ.ntito σημεῖον transponenda.

via justa oriunctivi Orina solennis dictio ostra parto vocis

compositae.

τέλους, quod sigium splialinato pro P positiun videtur. H, I9. , Ignoro leni monteii dicat. thoun. Vs. 17 lin. 7. Quae ni ex Geny accessoriint, ea potius advs 28. 29 pertinoro audicant Adortus et Duobnoriis Atlante recto otiam ad hunc vorsiana apposita sunt, quippe ilia lyngis descri

560쪽

482 ADNOTATIO. nobis orat a tuitio enuntiationis in oτε δε mutaro placuit G τυ,

pro Danto. Nihil mutandati esse docet Scu Vet. vs M. I. - n. 3. Pindauri locus, quo spectatur, legitur Nem IV, 35 ιυγγι ν ελκομαι ητορ, mi in proxima lacuna perisse videtur. Nam aut Aristotelis continemorationem Ouaedam excidisse certum est, quilia ea minime ad metaphoricam lyngis signin: cation in pertineat. Verna Aristotelis sunt: οἷον η καλουμένη ἰυγξ αυτ δε σriμικρω μεν μείζων σπίζης. Cetenim lecti περὶ ζωων μορίω Donu inon indocto deuetur, qui hoc Aristotelis opus cognitum naberet erroreua primus notavit Ueinsitas p. 308. Pro λεγων Duebnerara propo sui λέγει, scilicet retenta supra vulgata lectione καὶ Αοιώ-rίληe. Pin. 5. Pro κίναιδος Ηeinsternusius voluit κιναιδων. ut avis apud Hesycli Phot Suid et Sc laetat p. 21 voenitur Nenuetainen petratotypo non tolerari posso videtur, unde nomines cinaedi motapnorico dicti In v. l. logo κινάδος Geny Proxima judieidusIiesstingi et Duebner spectant Liatinam vocem motR-cillam, iae Secunditani Varr. i. i. V, 76 victa est, quod semper cautam movet Nisi potius ' μαλι sunt Bygantini, cf. tu.5I3, 2 κιγκλίς, υρνις λεγομένη πυκνοῦ την οὐρῶν κινουσα - α λεν τῆ συνηθεία ἔνιοι σεισοπυγίδα καλουσιν, κot g. Ηist ri , 577 ιυγε. ορνις η κιγκλίς, χείει το ουραῖον, ηνπερ και σεισοπυγιον κολου- με φερωνυμ ως, praeterea de Graeca voco σεισοπυγὶ vel Gει-πυγιο Phot. Suul Hesych. s. v. κίγκλος, ΕtM. 268, 1 et Hesych. s. v. διακίγκλισον, cuAristid. p. 3l8. A., infra SoliRec et Scholi V. 117. In proxinai τον αυχένα Ῥaod hic inoptissimum, manavit ex loco Eupolidis in ScnVet. I, 95-98. - n. I 8 Stipplevi ἐπιδεο ex notio s. v. υγξ, D κατα- φαρμάττουσα ε τον Αία ἐπὶ eod. ἐπί τοι, Suid corrupto inἱ τοιουτοις). Eodem sensu stρμάσσουσα τον λ εις - της γους, πόθον Sch Pind. N. IV, 56, φαρμακευουσα τον Λία εις τον ιυς πό- Sch I coplar. 3l0, φαρμακευουσα τον - προς το της γους ερ- Nicoplior ad Synos de Insonan. p. 360. Minus rectemusterus ad Suid. l. l. pro αυτ ij reponi jussit γοῖ. - Μεταβληθηιπιι corrigit entirius ad Callini p. 350 p. 469 rii. , auod quidem ut

fiat non opus est. Hem ster n.

Vs. 9. 20 lin. 4. Recte uelinorus vult λεπίπονε, δειλαία pertinere, neque vero perspexi etiam sequentia ad eundem vorsuta reserenda esse, sed dubitari non posse existiinavit, quin Goolius octo suspicatus sit sc noliastam invenisse men sarn lectionen και τὶν ἔπι τέρμα τέτυκται. Ad id, quod ex coni scripsimus, s Aescia. una Mo που το τέρμα της φυγῆς. Vs. 23 - 26 H n. l. Futuraim ἀμαθυνεῖ vel ῶμα νῆ, Ma noescliolium locente Geny pertinet, extat in a. p. 9. Vs. 26. Iing eqoανθῆ, quod typot is corrupit.

라틴어 텍스트